De potestate papae an & quatenus in reges & principes seculares ius & imperium habeat Guil. Barclaii I. C. liber posthumus. ..

발행: 1609년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

as Depotesate pupa

tum conentur extorquere. Quod si tam sint obstinati in m aio Principes, ut nullis moueri lachrymis, nullis precibus flecti possint, Dei auxilium implorandum, eiq; iudicio relinquendi. Sed ad caetera nunc pergamus.

CAP. XXXILSEcundum argumentum quod Bellamu

nus ex quinta sua ratione , superius an bis relata, deducit, his verbis ab eo proponitur. Potest pastor arietes furiosos destruentes vile, separare o recludere Princeps autem est ariesfuriosus destruens auiis, quad. es Catholiem si sed adeo malin ut multum obsit religionio Ecclesi cui piscopatus vendat, eccisas diripiat,cte. Ergopoterit pactor Melem eum reeluderet dicendum potius emeludere, recludere enim, aperire est vel Odigere in ordinem ovium. Argumentum hoc quidem admittimus, Npraeterea quicquid inde necessaria cons Mutione infertur inserti autem nihil aliud potest, nisi Pastori Ecclesiae , quo nomine Papam hic intelligimus, ius fas' esse expellere malum Principem de ovili Dominii eum excludere, ne cum reliquo grege Chisiam

272쪽

is Principes Christianos. 33

stiano in caula Dominica conquiescat id

est , eum extra communionem Ecclesiae Sanctorum , per excommunicationem eij- Ceres atq; omnibus regenerationis in Christo commodis spoliare, ac tradere satana usq; ad legitimam erratii contumaciae s tisfactionem. At haec tota poena spiritualis est Mecclesiastica in maxima quidem omnium quas habet Ecclesia Vltra quam eis, .. H. quod agat , vel contra priuatum, nihil est: μ-urit . nisi ut Principem politicum delinquente sim et 'periorem adeat δε ei pro vindicanda piae matris iniuria, supplicet qui quoniam n tritius Ecclesiae est , in eius desertores &rebelles animaduerterere corporalibus, cuuilibus poenis debet. At hoc auxilio temporali destituitur Ecclesia , quando ipsemet siunmus Princeps est,qui committit propter quod merito excommunicari possit, quia

ipse nullum habet superiorem , nullis' ad

poenam legibus vocatur tutus imperii mai state licet igitur Pastor Ecclesiae siue Papa, excludere eum ab ovili per excommunic tionem possit , atq; ita bonis omnibus spiritualibus priuare, nihil tamen eorum quae cuuilis humana potestate possidentur,tollere

Madimere ei potest quia non ecclesiasticis,

273쪽

as e poterit Papae

sed policitis legibus, quae in manu Regum sunt, restales subijciuntur .is sicut nemo Christianiis potest siue Princeps, siue priuatus,Papae iudiciiim in spiritualibus effugere: ita nec subditus aliquis quocunq; ordines loco sit, Regis seu Principis sui iudienim in temporalibus declinare. Nam quod clericorum cauta alijs quam politicis iudicibus co- , , mittantur, idsi ultri incipuis benefieio impriuileg is quand itidemisue -- honium Glerici quam Laici imperio tomporalistitutatuim Principaries, sent idq;eu ratio coiistat , quali ipsemet

m. s. rates inasistrarus mri . sumst igitu ' s quae nime fitrantur; hac re libertatem. Clariri omnes Principibus secularilvis a CF encribe dimus. Unde mi r xkdidem Bella ilium asserere, Papar potuisse extimere sinpliciter Clem propria. inhoritate, perlegem

274쪽

in Principes brisianos ass

canonicam, a subiectione teporalitim Principum. Id enim, pace tanti viri dicam, est falso falsius quia lex Christi neminem priuat iure dominioque suo: priuaret autem, si per eam ius5 dominium temporale,quod Principes, antequam fierent Christiani, in clericos habebant, ipsis inuitis auferret Deinde cum ipsemet Papa exemptionem suam non alio iure, quam Principum largitates beneficio nactus sic nam ut aduersari fatentur, subiectus erat de iureis de facto Ethnicis Principibus, sicut ali ciues absur- dum est dicere eum potuisse liberare alios ab illa subiectione alioqui id in eum conu

niret, quod impij Iudi blasphemates Christo Saluatori exprobrarunt e alio ultio G Μή b, 7.

cit seipsum non potuit saluum scere.

Nec maior in hac re Patrum in Conci- Iijs,quam Papae,authoritas esse potuit quapropter locus hic postulat, ut alium etiam errorem coarguamus qui ex quorundam Conciliorum decretis, non satis perpense consideratis latissim emanauit, nunc nescio ad quos tandem non pertingit: Concilia nempe liberasse clericos a potestate& iurisdictione magistratuum ciuilium; quonihil quicquam magis a veritate alienum.

Corale

275쪽

as Depotestate papae

Nusquam enim in aliquo Concilio reperitur. Patres id sibi authoritatis assumpsis. se, ut iudices seculares imperio, iurisdictione in Clericos priuarent, aut ullo in do prohiberent, ne de Clericorum causis apud se in iudidium deductis cognoscerent: nisi postquam singulari Principum beneficio,quod a Iustiniano incepit, id sori priuile-:ium clericis concessum est. Nam cum praeerant, temporalibus potestatibus subiaone capitis et 3.epistolae ad Roman. fieri non potui ut aut seipsos cui alios, propria a thoritate , ab illa subiectione liberarent. Sciendum itaq; est, prisco illosEcclesis Patres, apud quos diseiplina ecclesiastica, cuius nunc neglectus nimius est, synceres seuere vigint,pnanem nauasse operam, Ut clerici non ibitim doctrina, sed morum etiam probitate, vita innocentia, populoPraeli cerentia 'bierino causam Clericos omnes monuisse, MConciliorum decretis siue canonibus aureisse, ne ipsorum aliquis, aduem sus aliut querelas ullas ciuiles aut crimis,les ad secularemiiudicem deserret sed ut controuersias suas omnes, vel inter se amb

276쪽

in principes Chrisianos aue

corum arbitrio componerent, vel, si id nobleni ut nequirent,eas Episcopali saltem ilia dicio terminarent. Atque haec quidem e dem au t ptem - .runt,quo P.Paulus in epistia 4.ad Corinth.

prohibuit,ne Christiani alij alios ad Ethii

corum infidelium iudicum tribunali a cogerent. ibique contenderent de quo modo agebamus . eo inquam consilio fecerunt id Patres isti , ut si quid hum anitus Clericis contingeret, quod laicis scandalo esset tuit beluti vitiarius humanu fiagilitate Comauriuntur id tectius Moccultilis apud proprios Episcopos emendaretur,nec ad amres imperitae multitudinis perueniret, quae saepe doctrinam moribus metitur,s aut co- temptui aut ludibrio eiusnodi Clericorum lapsus habere solet.& praeterea ne Clerici, qui pacisvi cocordie studiosi esse debent,&charitatis ac patientiae exemplum opere sermone praebere itium & discordiarum vuam stemere secularia iudiciasequentando,

viderentur.

Hi ergo decretis Concisorum nihil iurilaicorum detractum est, quo minus de cams Clericorum cognoscerent. Non enim, tuerunt Patres, imo nec vetare potuerunt,

277쪽

,ues Depotestate papae

ne iudices seculares causas clericorum ad se perductas disceptarent,definirentque id enim fuisset Irincipibus Magistratibus iusta miniumque tuumeripere, quod lex Christi non permittit ded vetuerunt neclerici alij alios ad eiusfiodi iudices pertraherent, canonicis siue ecclesiasticis poenis in non parentes constitutis. Hoc autem constituere,

recte negitime sine cuiusquam iniuria potuerunt: quemadmodum bonus multorum

liberorum pater, praecipere potest filijs,isub poenis domesticis prohibere , ne inter sede vilis controuersij apud iudicem contem dant, sed ut de patris aut fiatrum sententia litem omnem discordiamq; consepiant nec id liberis imperando, legitimorum iudicum potestati quicquam praeiudicat. Ita plaia Coniciliorum Patres filijs suis, id est,c ericis,

actionum inter se apud seculares iudices e ercitio interdixerunt , non auferendo quudem laicis cognoscendi iudicandi facultatem sed adimendo clericis pristinam ipses impune adeundi libertatem. Hoc autem non est eximere clericos de potestate iurisdictione magistratuum temporalium ted tantum viam &modum inire,per quem clerici aduersus clericos negotium habentes, ius

278쪽

ia principes brissanos a

ius suum facile cosequantur, sine ullo rem si strepitu laicorum. Atq; haec ita prorsus se habere ne quis omnino dubitet, Oper pretium esse existimaui,ipse Concilioru decreta subhcere, cit quibus male intellectis error iste ortus est ut inde lector narratronis nim stra veritatem intelligat. . IPrimum ergo quod de hac re aliquida creuit, fuit Concilium Carthaginense te tium , anno Domini; π celebratum cui interfuit S. Augustinus, iubscripsit cius Concili can. . sic scribitur Item placami miqμisquis viseo reum,presb terorum m. q.grasti .eonorumseu clericorum, cὸm in Eulesiae ei Amen fuerit intentatum, vel elatus erus uerit rammm, si relicto celeganio indisio. tibii curuicys uetur voluerit, etiam spro ipse dam is iura fierispro tu sente tia, locum suum amittat,

rit. Cui enimadeligendo iussieravndis pater et Gaalboritis, ipsese indignumstaterno eonfortis utre cis m. indicat, at de lares Eeriesia masesentiem do,deiudiciosereularipositis uaesi&- eompri zTT

Ecclesiam desere ars ibi determinari praeei et piat. Ecquod hic verbum est, ex quo pr

279쪽

a6 Depotestate Papae

bili aliqua ratione colligi possit, Concilium voluisse clericos magistratuum secularium iurisdictione eximere aut clericis laicos non esse legitimos iudices indicare quin plane contra ostendit,se non negare seculares iudices de causis clericorum recte cognosse res iudicare posse, nec se ipserum sentemtias,quasi a non competente iudice latas i , probare; sed tantum id agere, Ut emimcle .ricorum leuitatem & procacitatem coe

ceat, qui post causam in Ecclesia tractari coeptam, pretis telictis iudicibusheclesiasticis, laicorum se arbitrio iudiciol com- mittunt quo casu , non improbat quidem

Concilium sententiam a seculari iudice i tam,nec eum non legitimum iudicem fuisse pronunciat , sed tantii poene nomine priuat clericum fructus emolumento talis sentemtis propter eius improbitatem. Quod amtem illius ConciliiPatres tunc agnostebant Magistratus ciuiles esse legitimos iudices clericorum,ex eo satis intelligi potest, quod decretum hisc suum ad eum casum restrin, erunt, quo crimen clerico in Ecclesiasueris intentatum vel et ilis eausa fuerit commota. extra hos cases ergo, clericis licebat impi ne per hunc Canoneo, in foro ciuili causas suas

280쪽

in princi s Chrisianos. 61

suas persequi, & coram iudice seculari liti

gare

Sequutum deinde est celeberrimum Comcilium Chalcedonense ann Dom. 3I quod Can itidem, sic statuit. Si quis Clericus aduersus Curicum habeat negotium, non dere linqua proprium episcopum, adseculam percurrantiadicia. Sed prius actio ventiletur apud oprium Episcopum, vel certe consilio Mis em Episcopi apud auos utras partes volu rint udicium obtinebunt. Si quis praeter haefeceri eunonicis arreptionibu ubiacebit Ecce ut Concilium hoc sermonem dirigit ad clericos, ne proprijs episcopis relictis, iudices adeant seculares: non autem ad Magustratus Miudices temporales, ne venientes ad se clericos audiant,s causi cognita pronuncient, ac iudicatum facere, iuris ordine compellant nihil ergo potestati laicorum hoc Canone detrahitur quinimo verba illa canonis siue decreti,sed ius actio ventit rurapudproprium scopum, satis ostendunt ConciliiPatres id solum exigere, Ut causae omnes clericorum in prima instantia apud episeopum ventilentur;-deinde si opus su fit, ad secularis iudicis examen deferatur:

SEARCH

MENU NAVIGATION