장음표시 사용
291쪽
ci lio clibertas ad augendam Ecclesiarai oritatem concessa est , illa quippe non Minor antea fuit; sed ad eos liberandos avexatione di molestijs,quas saepe secularium
iudiciorum rigors seueritas adferebant. . . Hinc illa Mustit quaestio Liceatne Principibus,insio cuique territorio sine ulla E clesiae iniurii, priuilegium istud exemptio nis clericorum , a secutioiun iudicum cog nitione ahq 3 caitu reuocare, atq; ad ius pommune Silatuiri putatuna rem totam reducere me quaenon ita pridem consul sicinterroi tu. -nisin
μam eam mihi videri, delibet attonem difficilem; licet enimanonnullis proposita sus emitin taliae pro dignitate tractata
in. Mouebat Multores communis&vis' tria adimendorum priuilegiorum ratio, quam solς ipsemet Pontifex, omne' Prim es obsed Me ea .est , si aut reipublicae
noxia esse incipiant,aut causa propter quam fioncessa erant defecerit, aut ipsis priuilegu vi ad malums illicitum finem abutantur. Et causam quidem huius exemptionis con- cede a Salius durare , semperq; duraturam dicebant reuerentiam nempe quam Omnes ei hominum generi exhibere debent:
292쪽
ius tamqn ab uin, non sine magno totius oeditus replesiastici candalo, multis in loci adeo u equentem esse, ut id illis beneficium m o dimippssexideatur. Haec illi. Sed nogea de re in libris, de carruptione secub, si, ς ivitam vires dederit ,γbetius Me pistatilis dis Iahimus, s i m ric his si, b XXXIIII
in D arguinti um nunc igitur reuertor,
tare Meo binillil illud ad bonorum quo rumlibet immisiliumnedum ad regni ad-eαἔtionemseriingie,lcertiti enim est certo certius, Momi nicatibnem,quaso us arantiste Chri litania consoriis fidelium,s coinmunione Ecclestinet Dissipatriinonium, bona tem' poralia auferre; nisi ex eiusnodi causa procedat,quam Princeps temporalis,poena putalicationis bonorum vindicandam , suis legi bus nominatim sancierit. Quo casu non Parpa sed Princeps, non excommunicatio sed legis civilis latio bona excommunicato adistmit Papa certe i. clerico quidem a se e communicato&deposito, siue degradato, i bona
293쪽
quidem ageretur cum gen ἡ ClitistiandIst
per solam excommunicationern alam a iure vel ab homine, excoliamunicatus rem msuarum dominio excideret: quandoquidein bona semel a fisco harpagata, vix unquam' ad veterem dominum euinunt Gato; communicatio quae medicinalis esse debet,esset quodammodo exitialis propterea quod excommunicatus, licet culpam iusta poenitentia eluendo, in pristinum statinti gratiae fuerit restitutusJona fisco occupa. Censurae igitur ecclesiastkae, quarum iussima est excommunicatio animas, non in opes laicorum agunt scuta contrario poenis ciuilibus corpora, non animae affictiuntur. Cum itaq; non pontificali sed Princia pali authoritate,sentes Eacinorosi boni rum amissione plectantur felim inquam non Pontifex sit, qui ecclesiasticae iurisdictionsi potestate,s vi ae virtute excommunicationis, alteriusile censurae quantumlibet iustae
grauis, bona temporalia alicui priuato adimit: sed Princeps tantum politicus, quin Ecclesiae gratificetur,4 ei factam iniu
294쪽
itam vindicet,nunc has niinc illas, arbitratu suo, poenas in eius contemptores, legibus 4 se latis sancire consueuit qui fieri potest, ut Papa ipsim et Principi,qui super se neminem in temporalibus iudicem habet, quiq; legibus nullis ciuilibus tenetur, Regnum, Principatum,ditionem,dignitatem, omneq; d minium, sela Pontificia Mecclesiastica authoritate eripiat Nunquid plus ei potest iis in Principes, quam in priuatos, Dei lege, tributum esse constato aut nunquid Principibus quam priuatis duri bre, detcriore conditione cst vivendum, ut quod Ecclesia in priuatum nequeat, id in Principem possit
Sedit huius rei veritas alia dhuc ratione identius appareat, quaero abistis; utrum Papa maiore nun cum a uinoritate Regibus, Imperatoribus praesideat, quamquaolimpraealtus erat, antequam Constantini&aliorum Prisacipum largitate, ad temporalem principatum esset euectus' an ero pari omnino Lea scilicet quam Christus Petro contulit, A quam nemo mortalium tDgustare vel amplificare potest, quamque, a mita omni principatu seculari, n0n eo mi-- ad finem usque seculi retinebitis Et si
295쪽
niatore, unde illa tandem p aDeo ne, an ab hominibus me rum certe sine manifesta calumnia assimari potest. Ecquis enim, cui sanum est eerebrum Inquam dixerit, nouum aliquod imperium in Reges Principes Christianos a Deo Pontifici datum, ex quod ipse temporaliter quibusdam in locis regnare, & diadematus simul ac mitratus in oculos hominum prodire coeperiis aut si dicat, ulla id possit vel ratione vel authoritate compronare λ Multo autem minus t lis ei ab hominibus authoritas accessiit quia vivulgo dici sint,a- agentium non ope-
isb. - uis Reges Imperatores Christiani , suas Christi vicario ceruices in spiritualibus submiserint, Madhuc submittunt qui modo fideir orthodoxam profitentur tamen nemo omniumin temporalem Papae ditionem inpotestatem cocessit nemo non liberam atq; intactam suam iurisdictione secularem sibi reseruauit quod si sortesaliter ab aliquo factstatum inueniatur, id exceptionis loco h bendu est, per qua regula in non exceptis solidius confirmetur Ex hoc autem fundam 'to, quod certissima ratione nititur, argume- tum optimum ad hanc se a redigi potest.
296쪽
Summus Pontifex non habet nunc mutus imperium in Principes temporales, quam habuit antequa ipse esset Primceps temporalis TAtqui antequam esset Princeps temporiralis, nullum in eos temporale imp rium ullo modo habuit Ergo nullum nunc quoq; in eos ullomo. do habet. Propositionis veritas adeo est peispicua, Vt eam alijs argumentis ostendere, nihil sit necesse Assumptum autem probatur hoc
Nemo inferior &subicinis habet imperium in suum superiorem, Dominum, ut possit eum iudicare in eo mis in quo est ei subiectus. Papa antequam fieret Princeps tempor iis, erat Regibus Imperatoribus, quantum ad temporalia , inferiorisse subiectus. Ergo non habuit in eos temporale impe - rium, ut possit illos in temporalibus
Huius quoq; llogismi propositio om
nem extra controuersiam est, cum nemo nisi
a seperiore iudieari possit, a superiore: in ama quam
297쪽
quam in ea ipsa re de qua iudidium consti-rum sti Nanx, ut saepius dictum est,' is paren habet imperium d per rerum nat ram fieri non potest tinns Midem sit simul inferior, superior, in eodem potestatis genere, respectu unius Sc eiusdem non magis quam ut idem sit pater Sfilius respectu unius& eiusdem, eaque ratione utitur Bella minus ut probet Papam non posse submittere
concilD. ea ruinptinent fatentur aduersarij, cum affo
temptionis klibertatis est, qui mancitilrebus fritis iram orbe perfnuuneu visun μωki capiostendimus sim gratuito tinon e- nim ut ea Clericis beneficia. conchderent,
costi abii est, ullo nodo potuerunt. udum nulla id dege diuina exprins eri-Selex Christi orit e minem
298쪽
minem iure dominioq; suo priuat, ut ipsi fatentur δε nos saepius monuimus. Ideoque, ut ipsorum fert doctrina , Episcopi Regibus t ilis in tempor ilibus rebus , o Reges Episcopis in 'u' ψη
diritualibi ubiecti esse debent. Has omnibus Gi
consequens est, Clericos communi reliquo q mulurum ciumm1ureis rebus politici temporis dis., .ralibus usos fuisse, si secularium iudicum poterat aeque subiectos, atq; caeteros ciuitatum incolas , antequam istis exemptionum priuilegijs Pijs Principibus donarentur nec ullum in ea re inter episcopum Romanum, siue Papam δε alios clericios discrimen fuisse, multi sancti Pontifices ingenue fassi sunt.Quod ergo fieri potuit actum esse fingamus: Pontificem scilicet nullo adhuc Principatu aut priuilegio temporali donatum, sed sicut eius coepiscopi fratres in Gallia, Hispania, Britannia,alijsq; in regnis,
sub alieno imperio vitam degere. Nonne superioris argumenti necessitate euinceretur,
non posse cum Principes, quibus temporaliter subiectus est,in temporalibus iudicare ac punires Aut ergo maius nunc imperium in Regesti Imperatores nactus est, per exemptionem &priuilegia ab ipsis concessis, quam antea habuit, aut eos adhuc non poterit in tempo-
299쪽
temporalitari iudicare me floruit.
Qiiodsi sori liquis tam sit ineptus, ut M cat, Papam semper hanc potestateni ab ip
iudicandi scilicet ac deponendi malos Principes, sed iniuria temporum , ex accidente quodam impeditum tisisse, ne eam evereoret , quamdiu illis quoad temporalia subijciebatur postquax temporali Principum haho subtractus est, 'Prince temporalis eneictus, nihil esse quod impetat quominus iitrisdictionem illam libere exaerceat. si quis inquam haec tam vana iactute , non aliud ei respondeiadum est nisi
non solum falsas etiam esse quae gno .i3. sex hoc posito quod aduersari late xiis, quodque verissimul SM: Potiti es ninistum ante iam iij rencipibistet maesti iriseivione ''ehitus ibunierentur fuisse ipsis de dure, de tacto subiectos. Immmile hAliti est eos tunc' habuisse itilesim potestatrin quia non rempetit nisi iisti sebii britatis implicat 'antem contria dicti6fieἡymbam fuisse iure Meribrem, KNinivrceodem et ore, Minea
300쪽
inferior siue subiectus superioris dominanti imperet. Cumitaque absit um sit, simpium, existimare Christum Saluatorem,qui non venit soluere legem, sed adimplere aliquid contra legem naturalem in sanctissimam vivendi nonnam statuisse , necesse est magno eos in errore versari, qui asserim Petro,& in eius persena caeteris Pontificibus ei succedentibus, supremam hanc, de qua se moest, potestatem, a Christo fuisse colla-tarri curei nihil ad eius rei fidem faciendam adferant, prirer rationes quasdam mota
&satum v, similitudinibus .cd Grationibus, allegorijs,4 id genus alijs com
sarcinatas, vim ij quas iam refutauimus
videre*st quae omnes reijciendae Φnt,inihili faetendari quando ad ea, sitas cficessas absilidum aliquod, ut in proposito, consequitur, vel quando pr abiliores ,
sertiore rationes in Scripturarum, Patruauthoritate sundatae contrariam sententiam