장음표시 사용
101쪽
246 2373 Qui sapienti non obtemperat nec deo obtemperni. 247 2383 Fidelis u0lens esse praecipue qUidem nitere, ne pecceS; quod etsi forte aediderit, saltim ne iteretur id ipsum. 248 239i Doetrinam, quae non est deo digian, ne diSUIS.249 2403 Multa uelle seire euriositas animi putanda eSt. 250 24 l) Qui e0gnos dit, quae deo digna sunt, ille SapienS. 2bl 2423 D0etrinam, ex qua proseere poteS in amore dei, illam specialiter et neceSSario e Xpet .
ei gratiam, quod te arguerit. I 5, 3: Et habe gratiam ei S, qui te arguunt, ut Sapiens inveniariS. 246. II 19, l4: Quid unque iusti diseiplinam non seri, etiam bon0 rebus Secundis) appropinquare non poteSt. Utraqu6 forma et Latina et Syriuea referri potest ad sententian r)ν ων κω id&ς πιυς IOZ' εχει pia dειaς, Tot for Irozε ιολει M. Ghς λέγεινε Ddais ora Boiss. I I30 inter Setti ynomas. 247. II l9, 15: Si sapiens appellari vis, cave tibi ne pec-ceS. Homo enim Sapiens non peecat ratias TL ιον τον σοφον pronuntiavit Menedemus V. Laert. Dio9. VI, I05, GP 'το ς ιονς σο ζους ε irat Zeno, ibid. 7, Age igitur, quae agi8, reSpicienS ne altera vice labores. 248. II I9, 18: Doetrinam, quae deo non digna OSt, nun' quam diSee. 249. II l9, l9: Doetrina enim multa ad veritatem inutilis aberratio mentis est. I 5, 5: Multitudo autem doctrinae a te
2b0. II l9, 20: Qui d0etrinam deo dignam discit, is Sapien8 est. I 5, 6: Is enim sapiens est, qui Scit, quid de0eOnVeniens sit, et studet ut saeiat. 251. II 19, 20: Nam sine do 'trina timoris dei non poteS dei amans fieri; hane doetrinam attendo diligenter. I l0, 3:D0ctrinam, Sine qua dei amans non iis, nequire eique firmiter
102쪽
42252 243) Sapiens uir parcit ne perdat tempuS. 253 2443 Fidueiam eum verecundia habeto. Cf. φυλατ-
254 2453 Exerueient te liberi male uiuentes magis quam
255 248, Uiuere quidem non eSt in nobis, recte nutem uiuere in nobi S eSt.
256 2463 Filii infideles nee filii. 257 247i Fidelis uir non ingrate sert abiectionem libe
ΠΥΓΗ -les) li 257 om. S l abi. non ingr. fert lib. li 258 om. U252. II l9, 22: Vir sapiens diebus Suis parcit, ne e08 frustra absumat. I 5, 7: Vir enim Sapiens tempuS Suum non absumit frustra atque denuo l0, 4: iisdem prorsus verbiS. 253. II l9, 6: Homo sapiens etiam graduS SuOS cum Vere' eundia sucit. 254. II, l9, 7: Sine filiis vivere melius tibi e8t, quam pravos habere fili 0s. 255. ΙΙ 19, 23: Corpore vivere nostrum non eSt, ni mente ViVere n0Strum est. I 10, 5: Vivere pro legendum )enim poteStatis nostrae non est, probe autem agere p0teStatis
256. II post 254 habet l9, S: Quia filii, in quibus Vera
side8 non est, filii non sunt. Eodem loco collocat vulgaris editio Latina contra omnes meoS teSt6S. 257. DeeSt.
258. II l9, 24: Neminem, qui credi non potest in 0mnibu8, Sapientem puta. Et Rusin s issitur et Syrus φιλοσοφον habuerunt pro chiλον, eae quo illud depravatum censendum eSt. 258'. Addit II 19, 25: Si autem eum vere Sapientem Seis, 0mnia, quae tibi dicit, ab e0 accipe.
103쪽
260 2503 Stude c0mmuniter omni homini bene su ere. 261 252) Εxeerabile sit tibi etiam iuste aliquid punire. 262 253) Si uis eum laetitia animi uiuere, noli multa
259. II I9, 26: Calumniam adversus Sapientem ne admittRS. 260. II l9, 26: sed ita te geras, ut omnium hominum adiutor Si S. 26 l. II l9, 27: Reeusa hominem punire, etiamsi iuSte eum punias. 260. 26l conivustii l b, 7: Si eum h0minibus benigne agere tibi in animo est, precare, ut etiam iuste nemini Supplietum irrogeS. 262. II l9, 28: Si recte vivere Vis, ne cupia S principatum et d0minium huius mundi, qui enim in multa se coniiuit, multaeongerit peccata. I 5, 9: Si vitam laetitiae vivere Vis, non contiee te in multa; si enim multa Sunt neg0tia spro corruuetologo tua, tibi ipsi et aliis ut noceas adduceriS. Segmtur repud I Sent. 75, quam υ. Suuerre p. II. 263. II l9, 30: Nulla re, quae tua non eSt, utere; Sin
264. II 20, 2: Relinque omnem possessionem tuam et Sequere verbum dei; liberum reddis te, cum dei ServuS QS. I l0, 6: Ab 0mnibus libera te, Si dei ServuS QS.
104쪽
264'. Addit II 20, 3: Uno enim dei timore te multis
timoribus levabis. 265. II 20, 4: Desine a cibo, quamdiu esuriS, neVe ednS multa avide. II 5, l3: Reeede a cibo, dum adhuc esuris, ut corpus tuum Vegetum Sit et animus Vigilans. Syri confirmarovidentur, recte su ra collata eSSU Gracca vcrba, quae RusinuS, nullo tamen sententiae dum no , ita in anuusti m cogere pottiit. Quae Latinus tellus vulgatus addit . 2573 Ede citra satietatem, e licundi studio deberi videntur, nec est cywod antiquioris lectionis vestistia inesse SuviceriS.
266. II 20, 5: et partieipes sau tecum egenos cibi tui. Recte cibi, de toto etiam LM sinus intellessendus est, mentionem facit. 267. II 20, 6: Melior enim is est, qui eSurientes Satiat, eo qui ieiunat et preces sundit. J5, li: et qu0 te ipsum fraudas, id des homini indigenti, ut eo tibi merces Sit. 268. Deest: at eius loco II praebet 268'. 20, 7: Ne multum cibum et p0tum appetas. Aprid iss. III: ante sent. 270 le9itur IIινε ιι ει ὰ τὰ διφον Iσγιε/ ετὰ in γιειν λην, quod ab illis verbis haud nimis alienum est. 269. II 20, 8: et cave ab ebrietate tanquam ab insania. 270. II 20, 8: Quieunque homo a ventris cupiditate Vincitur, animalium Sensum habet, quibus addit 270'. I prae-
105쪽
Sunt, cito tranSeunt, probra Vero perpetua manent.
273 2653 Solent homines abscidere aliqua membrorum Suorum pro Sanitate reliquorum; quanto id praestantius pro
p0tuo JΝΓWr: in aetornum G l Ultima vocatula seorsum ita, ponit c Proba verba perpetuo manent ii 273 hom. membr. suor. abso. l aliquod Ν l quanto magis hoc sit praest. Pro pud. Νmittit, quae numero 270 insiunimus, et perstit 5, l6: qui enim ventris cupiditati suceumbit, animalia is aequat.270'. II 20, 9: quia animali nil se ii dii est, quam ut, Si
esuriat, edat. 270 . I 5, i5: Magnam sapientiam puta, liominem corpuSSuum subiistere. μεγὰλ ra δε ia ἄρχειν του G 0ματος habet Porph. Marc. 34 coniunctum eum aliis e Maelo setitis, eui haec eo certius tridui possunt, cum etiam Syr. II ea tesserit et . 274. 27 l. II 20, l0: ΕX omnibus enim, quae Semina S in Ventrem, nil boni oritur, Sed corruptio, guae verba sunt Pauli Gul. 6, , ὁ σπειρ 0ν εις TLν σύρκα dat Loo εκ ὶς σαρκῖς θερίσει φθορὰν, sed non e Simplici petita. 272. II 20, li: Si autem cupiditatem tuam Vincere Vis, animum a cibis multis coerce, quia opprobrium Sunt eorum qui iis utuntur. I 5, li: Quia expletio cupiditatis celeriter finem habet et dedestus eiu8 Seniper manet. 272'. Addit II 20, i 2: Cupiditas enim ciborum multorum ad seortationem te trahit et ducit. Est sententia a Georgide
γίGς μητL ρ 7ιορνεία. Cf. Mi. V. Io. Dum. γ II: ὁ της γασιριμαργίας λογισμὰς τέλος εχει τὰ τ ς σιορνείας. 272η, Perstu II 20, 13: Haec enim est euratio immundae cupiditatis, si ab ea prohibes corporis VoluptateS. 273. II 20, 13: Potius quam a cupiditate tua vinearis et
106쪽
274 266) Grandem p0enum putato eum desideriis optinueri S, numquam enim compesuit deSiderium possessio desideratorum.
275 2673 N0n est sapiens saetum, in quo libertas aufertur. 276 Libidinem neeessariam tamquam neeessariam duello. 277 2683 B0na quidem habere omnes optant, Optinent autem hi qui semetipsos exintro uerbo dei manciparunt.
membrum naturale abscidas, cupiditatem eorporis tui e0eree et membrum tuum loco suo relinque. I 5, 18: Multos aegrotos Vidi, qui, ut Sanum Sit reliquum corpus, abselsa proiecerunt membra SVR nocentin, ne risum Sanorum inutilitate sua turbarent. Quanto magis quis consuetudini hominum pro sanorum et levium Se subtrahere debet, ne etiam unimae Suae parteSSanas moribus eorum laedui.
274. II 20, J6: Nam magna sapientia a te putetur, Si corpus tuum regi S eique imperas atque dominus et iudeX es Haec priori furti sententiae 274 non respondent, sed Por hyrii verbis JMεγώλη grat δε a αρχειν του σωμ&Tος, quas Syr. Iium 270η ea hibuiti. Si igitur omne mundi nurum et argentUmdas, ignem cupiditatis tuae nec vineere nec eXStinguere poteS. 275. II 20, l9: H0mo autem sapiens per libertatem Suam eupidinem vincit et domat. I 5, 22: Oritur tibi praevalens dicendi libertas Graeco voeabulo ricios hsta utituri e bono de puritate eordis tui testimonio, hoe est, eum ei admixtu est gravis memoriae dei Verecundia propter Veram mentis tune sibi e0nsciae humilitatem.
275'. Addit II 20, 20: Nihil enim est, quod hominis libertatem Vinent.
276. II 20, 2l: Lidet autem tibi distinetio inter oulii ditatem tibi honestam et eupiditatem tibi turpem; est eRim cupiditas vitreo et eupiditas mortis: Ἐπιζ'DMiat ἀνaγκ aicia emente Esleuri intellegendae sunt. Laert. D. ID, I 9. 277. II 20, 23: Bonum quivis amat in verbis, in operibus
107쪽
278 2693 Philosophus et honestus esto et non Obtrectator. 279 2703 Rara sit obtrectatio tua et OpportunI. 280 27li 'Ninatus risus in dieium est animae neglegentis non ergo tibi ipsi indulgeas plus diffundi quam subridere.
W li 280. 28l ipsi om. S l indulguas tibi ipsi G l plus suus A l que
utrobique pro quam , t Vocabula plus et alueritate magis utero in co-
Ver0 penes quos inveniatur pauei sunt, ei quibus familiaritas cum amore divino est sq, κει u/ιενοι in. I 5, 24: Ut bona adipi 8entur quivis preees fundit, adipis euntur autem operibus ei, qui vere ad vim γ) sapientiae divinae se applicant. 277'. Nooam sententiam inducit I 5, 26: Suaves sint tibi aerumnae quae propter deum sunt, quae tibi etiam utiles sunt, nam sine iis fieri non potest, ut, si fidelis es, constantia tua
278. 279. II 20, 25: Si sapiens es, sis integrae mentis G 0φρ υνὶ et modestus neve ullum humilies, quia cuiVis, qui linguam non coercet, lingua contumeliam assert. I 5, 28: SireVera integrae mentis soci ci ρευν) es, liuentiam aliorum ne irrideas neve illudas le'. sed dolore propter eos assi- eiuris et fleas stetit mater de uni eo suo filio dolet. Et quand0 rurSus eum qui deliquit vituperare oportet, benigne admone, ut eum dolore asseias et animus eius e verbo tuo si uetum
capiat, neVe acriter eum necuses, ne eum perdas et damnum
essetas. Conferri potest Flor. Mon. 33. 280. II 20, 26: Si autem ridere et obieetari vis verbis, quae homines non asseiunt et in quibus umor dei inest, talibus oblectare et laetare 279 γ), nunquam autem risui turbulento animum tuum des, sed hilaris tantum sis exemplo προρ ιδειγ ια es. Lustarde Anal. p. IZ3, 27) illo, quod spiritus SanctuS per 08 prophetae pronuntiavit. Respicere videtur Eccles. II, 9).28 l. Vocis alacritate vestigium Syrus servavit in vocabido hilaris. Resolutio risum dissolutum immoderatum significat, de
108쪽
282 s 272) Castorum uita sit tibi ad honestatis eXemplum. 283 273) Optimum quidem est n0ii peccare, DOCUIntem
lice illo ex quo ceteri omnes manarunt eaeciderant, unde hi reliqua duaso abida cum praecedentibus coniungere pro viribus conati sunt. Post distundi igitur maebent quam subridoro quam resolutionse W0P: tam subridere quam resolvi Vr: quam subridere cum resolutione B quam subridere sine resolutione Ν: quoniam subridere quam dissolutionum serri honostius W: in minima nimium Uin oris risus rosolution0 -Dem Γ) NU
om. 6 l agnoscere P SUr: ignoscero W0B: innotescere Je: agnosco te M l quam qu0niam W l multo melius V l vero non Cognoscoro multo melius Gquo Tertullianus ad nat. I9 utitur verbo resolutius cachinnari. IDD0ς Γνειμενος est Epicteto Man. 33, 4. 282. II 20, 30: Omne autem huius mundi tempus certamen tibi sit propter mundum illuni castum qui non transit. I l0, 7: Per totam tuam vitam certamen tibi sit propter res utiles iras. δε/r a: γι λωσμ a 3. 283. II 2l, 2: Primum autem hominem oportet enVere nepeocet, Si autem labitur et pesteat, necessarium eSt, ut peccatum suum oonfiteatur et lier luerimus et preces et dei amorem sanetur. Sed idem iam antea inter l0 et ii sententium ita eX- tribuerat: Prima autem virtus est hominem non peccare, Si autem labatur et peccet, magis de 'et hominem peccatum Suum patefacere, quam celare. Coynata, sed non eadem sunt: ΚΩλὼν μεν γαρ το si 'Gριύνειν, dractor di κ ai et oi Maohίνονga ιεlci νοεῖν Clem. Aleae. Paed. f. I 6 Pott., Ant. I, Iz et simi
283'. Addit II ll, 5: Et seias et videas peccatum eSSe, si quis etiam in mente tantum pestea re cogitet, nam omne quod cogitas et oui mens tua consentit, iam dudum in animo tuo sedisti. Cf. III. 5, PS. Haec fortasse respondent Sent. 233, quam suo loco non habet Syr. II.
109쪽
285 esse om. J l per quam om. fi l potest os i l ferri potest in. imperitia V l inor. insipientiam cr: imperitorum ignorantiam S li 286 dicito p. l. o. S li 287 Sapiuntium JSUcWr i sunt in dui amoro 6 Ut 288 sumo a doo B si ii 289 Ora prius deum. Habeto in monte eum
284. II 2I, 4: Homo iactans Suique laudator non est Sapiens. Γ 6, 2: Qui iactans est, Sapiens non est.284'. Addit I 6, 3: Sapientia enim Vera possessores hic dodet humilitatem: se eos, si hic humileS Sint, Super Omnes alios eXaltaturam, neque eos rursus humiliatum iri. Spectasse videtur Mi. PS, IP. Luc. I II. Similia Nil. Iί, Φίλει et xjν
285. II 2l, 5: Sapientia autem magna tibi putanda est, Si perferre p0tes imperitiam ἄγνοιαν) 00rum, qui sine dis 'iplina sunt =rciti ευι υν). I 6, 5: A te putetur Sapientia magnaeSSe, propter quam Sine murmure serre potes Stultorum mentis desectum.
286. II 21, 6: Ρud0ri tibi magno est, si laudari vis ob
110쪽
50290 280) Εa, quae op0rtet discere et ita sacere, ne QOneris fauere, antequam dis IS.
291 28 l) Carnem noli amare. 292 282) Animam b0nam dilige post deum. 293 283) Domesti eorum indignationes ferre sapientis est.
294 284i 'Sapientium diuitiae eontinenti R. 295 28b) Si quid pr0sirium alii tradideri S, at ipse non
siout non desinit spiritus in naribus tuis. I 6, 7: Magis quam respiratio tua sit si uia in te memoria dei. 290. li 2l, I 0: Quod te diseere oportet, usquedUm a Vero magistro didideris, ne sucitis. 29l. II 2l, li: Ne eo neupis ea S corporiS Speciem, Sed animi boni pulehritudinem. Lis habitit vel vertit animum bo-
292. II 2J l2: Et post dei amorem ama hominem bonum. 293. II 2l, . t 3: Vir sapiens sustinet et tolerat iram do
294. JI 2l, l4: Divitiae sapientis eoerditio corpori S. I l0, 8: Divitiae sapientis sunt: euvere a stupiditatibuS. 295. II 2l, l4: Omne donum, quod das eX Opera non tua, tibi non imputatur in iustitiam. Sequitur 2 l, i5 eadem sententia aliter redditu Omne donum, quod aliis das et qu0de tuo lab0ro non eSt, non est a deo. I 6, 9: Quod cum aliis das t0tum penes te non manet, non inter bona a te reseratur. 296. II 2l, l6: Bonis tuis si uetus non est, nisi cum ei8