Sexti Sententiarum recensiones Latinam Graecam Syriacas coniunctim exhibuit Ioannes Gildemeister

81쪽

21l29 si 2 l) Insuesce animam magnum aliquid de se sentire p0st deum.130 l 223 Nihil preti0sum ducas, quod p0test a te auferre

l3l l233 Η00 s0lum bonum putat0, qu0d de0 dignum est. I 32 l243 Qu0d de0 dignum est, hoc et Viro bono. l33 l253 Quidquid non conuenit ad beatitudinem dei, nec conueniat homini dei. 134 1263 'Haec debes uelle, quae uult et deus. Tai τ'

135 127) 'Filius dei est, qui haec sola pretiosa ducit,

quae et deUS.

l29. II 15, 5: Mentem consuetudinibus bonis et honestis assuesae. III 3l, 8: Et p0st fidem in deum fidem etiam in te ipsum habeRS.l30. II 15, 5: Qu0deunque abs te aufert homo malus ne quaeras. I 3, l6: Quodcunque homo malus tibi adimere potest, sit tibi nihili neve pretiosum id dueas.l31. II 15, 6: Sed illud a te opus bonum putetur, quidquid so legendum videtur pro O O et alterum Om cum praecedentibus utriste idum) deo gratum est; id sae s Verba aliquantum turbata sunt). I 3, 17: Unum tantum a te bonum putetur, id qu0d etiam deo convenit: eum diligere et proximum

l32. II i5, 7: Quod deo dignum est etiam b0no homine. 133. DefSt. 134. II 15, 8: Ne velis aliud quid atque quod deus vult. I 3, 20 post posita et cum ea coniuncta): sed velis ab eo petere ea, quae et ipse tibi dare vult. I 35. II 15, 9: Quieunque magni aestimat id, qu0d a de imagni aestimatur, filius dei est.

82쪽

136 l283 D0nee in desideriis est edro, anima ignorat

l36. II lb, 10: Quoad li0uio in asseetibus libidinis est,

l37. II l5, li: Cupiditas opum initium e8t viae avaritiae. l37'. Pergit: et ex amore peeunia e nn 80itur porro inS0- lentia, ptae sunt verba tu isso Clitarchi dicto sequentia: εκ γορφιλοργυριας ἀδικια φυεται. In SyriaciS unum idemque vocabulum est proprie studium praevalendii, quod uti hic, ita etiam in Simplici et trigue et 1rtio νε ct et J IC a res ondet. Contra tertiam eiusdem dicti partem, quum IIufinus l38 exhibet, Syrus non habet, at addit is est radix omnium malorum, quae Nerba sunt I. Tim. 6, Io: γὰρ 7ιὰν Γ 0ν των κ&κ υν ζ τέλGρὶ Γρt r. 139. II i5, l3: Cogitationes autem pauene Sunt in Inimo, quae ei molestae Sunt: quae sunt avaritia et γι λεονε ta; amor vero libidinum corporis hoc, nec animi, e m contra reliqu0Scodices omnes legendum sententia fluuitati Voluptu0Sum c0rpus constituunt insatiabile. l40. II i5, i5: Omne enim Supervacaneum, quod hom0 ad necessarium addit, ei inimicum est.

I 41. II i5, l6: Qui enim eupit quod cupere eum n0ndecet, inimicum is sibi cupit.

83쪽

23 142 l343 Qui studium habet erga ea, quae non Sunt b0na, latebunt ei, quae bonR Sunt. l43 I353 Sapiens paueis verbis innoteSeit. οφος aνθ ρ υ-

l44 sl 36i 'Sapientis mens semper apud deum eSt. Ψυχή

I42 Qui stud0t his r: qui studet iis c l bona non sunt G l et W0ΡΗ eum VGW: ea om. cr i bona quae sunt ea quae bona Sunt v li I 43 Ante I42 ponunt uer i verbis itin. paucis r i Sapiens vir in paucis innotescit c l Regula Benedicti c. VII: Sapiens vurbis innotescit paucis. Verbis comparatis Graeco et Syro redditicium nidetur il l 44 Sapi0ntis W0PVBu: sapiunti Λ: sapiens M l Semper apud deum mens est sapientis cr il l 45 muniis c li 146 Inexplebilis 10cWr: in0xplicabilis sed P superposito vel inexplebilis) VBl42. I 3, 22: Si studes eis, quae te di Scere n0n Oportet, etiam quae Seire et sacere debes te latent. Fusius II 15, 17: Quatenus bona in te vigilant, eatenus dormiunt mala et quatenus studium mentis tuae in mala Speetat, eatenus in te eX-stineta et deminuta Sunt bona. l43. II 15, 2I: Sapiens autem etiam paueis cogn0Scitur

l44. II i5, 19: C0gitatio iusti semper apud deum eSt. Huc referendum est, quod I inter l34 et 143 praebet I 3, 2l: Mens iusti deo perpetuo studet; pr0pterea ei non Opus eSt reS

I 45. II 15, 20: quia cogitationes iusti deus inhabitat. l46. II i5, 2l: Cupiditatis insatiabilis finis est eorruptio: es. 73 et locum Pauli Phil. 3, I9 o P τὰ τελος ἀno λεια, εὐνι; γεῖς κοιUM et in omni re immoratur neu ab ulla vel maxime inani recedit Verba sana non sunt; verti ac si esset B O abso ). I 3, 24: Non sinis cupiditatum est in earum Servi8; pr0pterea neque hi plene eis saturantur. Addit: ad silentium autem et intermissionem rediguntur ab eis, qui, Si e0rpu8 em0rtuum cf. Rom. J, I93 est, in animo odium in ea8

84쪽

147 l393 Sapiens semper sibi similis est. 148 l403 Suffidit ad beatitudinem agnitio dei solius et imitatio. 149 l4li 'Malis qui adulatur peiores saeti. Kaκοὶ κολα-

150 l423 'Intolerabilis sit malitia eum laudatur.

num iactare quam Verbum

147. II 15, 23: Sapiens semper sui similis est, StultuS autem in omnes animalium forma S mutatur. l48. II i5, 24: Sieut eibus ad vitam et corpus alendum suffieit, ita etiam e0gnitio et dei tim0r leg. Δ, o o) suffieiunt ad animi vitam. 149. II 15, 26: Improborum quando quis eos adulatur improbitas augetur et bonorum si humiliantur bonitas augetur. I 3 27: Stultus si quis eum adulatur magis insanit. 150. II 15, 28: Haud m0dus num forte ἀοριστος togit uullessere sibi visus est ri est malo quod laudatur. I 3, 28: Et hominem) malum si laudatur nemo ferre poteSt. Ibl. II 15, 28: Semper lingua tua rationem comitetur et

sequntur.

152. II i5, 29: Faeilius est lapidem in hominem coniicere, quam Verbum stultum in virum prudentem. Habuit igitur saltem vocem ἀργον, qua re lectionem codicis A consermat. Alteri for-mue, in qua ἀργόν deest Loiss. IIί8, qqui locus ex ipso Graeco Sozto petitus est, Porph. Marc. II, Flor. Non. 66, Io. Diam. κ,

85쪽

laudato S. 153 anto quom Λη contra Graecum: antequam reli. ' nec quae

3, Nit. 23, resipondet reliquorum testium ieetio, unde difflielledictu est, utra Rufini fuerit. 153. II 15, 30: Delibera et tune loquere, ne l0quariS quod

non decet. 154. II 16, l: quia omnia Verba, quae originem non habent e sana ratione, VoceS inanes et Vnnae Sunt.

155. II 16, 2: quia nemo multa loquens a vitiis liber esse 90te8t. I 4, 2 post i573: quia multitudine verborum homo dispileuiter peccatum eVitat.156. II l6, 3: Eum qui pauca loquitur Sequitur sapientia. I 3, 30: Qui pauea verba facit sapiens eSt. 156'. Addit I 4, l: silentium autem fructus est Sapientiae.157. II 16, 4: Et multum loquentem neque doctrina neque disciplina sequitur. Ι4, l: Et qui multa verba saeit, desectum mentis prodit. 158. II 16, 5: Veritatem dilige. I, 3, 28: Semper in corde,

Sermone et opere tuo VeruS QSto.

i59. II l6, 5: Et a mendacio suge, velut a Veneno letali. I 3, 29: Mendacio autem si oportet tanquam medicamento ita intellegi voluit, eum non ut alter adderet ια, a) utere.

86쪽

26l60 i50) Ante omnia tempus uerbis tuis requirito. l6l lbli Τune loquere, quando tacere non eXl edit. l62 lb2i 'De quibus ign0ras taee, de quibus autem CertuS

i 60. II l0, 6: Verbis tuis tempus certum constitutum Sit. l60'. Addu II l6, 6: et vero intellectu instrueta Sint Omnia verba tuR.l6l. II 16, 8 post 162): De eo, quod dioere neceSSarium e8t, l0quere et quando Silere decet sile. Cf. Flor. Iion. Σ69

16 P. Addit I 4, 3: et temp0re, quod actionem p0Stulat, ne Verbo utariS, cquae sunt οπότε δεi πραττειν λ Ieci Loiss. I I:9.162. II praemissa 16, 7 nova l62'in sententia: Quando loqui decet, loquere neve taee peroit l6, 8: et de omni, qu0dneSci8, tace neve loquere. I 4, 4 firo his habet: hoc enim est: cum ea Sit Sapientia, ut homo Seienter loquatur et rurSUS prudenter incent. l63. II l6, 9: Verbum in levipestivum ei, qui dixit, oppr0brium est, Sin autem necesse eSt Verbo uti, utere conVenienter. l64. II l6, li: In consilio conventus multorum ne primuS loquaris, sed audias Verba e0rum. Graeci tres pergunt: μετὰ γὰρ πλε/0νας ur υν Γ Ρε μολλον τὰ σνμ φεροντο, Syrus autem Et postea quasi ex dei dono responsum da plenum verti asssi esset vel φιod consuetudo Syriaca requirere videt truoque in affectu, uti antiquiores,

87쪽

165 i553 Melius uinei uera dicentem, quam uincere men

neque in finem, titi reeentiores codices legunt, ferri potesti timoris dei.

mendacio Vincere.

165'. Addunt II l6, 15: Homo qui vindit ita, ut alios

saltat, revera vineitur, et homo, qui Veritati victoriam eon 'edit, Victoriam nanet scitur per Veritatem. I 4, 6: Nam qui vinciti allens, vincitur a eo solentia sui. Is γὰρ νικῆσciv c ἄτη ἐν τεὼ ν δ ει τὀν Tot Por h. IIarc. II fost issam Sent. l65. 165 Pergit II 16, lT: Quia verba mendauia testes improbitatis sunt ei, qui mentitur. Uaριυρε u de κοκων q/ευδεις λόγοι ut pro λογίων recte emendavit Iacobsius) adivnssit Porph. Marc. Id sententiae 165'. 165'. Pergit II l6, 18: Perturbationi et angustiis mendacium non deeorum est, si autem dei enus a mentiris, ut malum impedias et multis prosis, non pecua S iurando, simia mendacio tuo Veritas inest, quae saluti hominum studet. Est sententia apud Loiss. II 6 post positu Erciis Irερισέ. Gεt 7ιρελι ει i 6 Ud0ς, quam ea licare et eaeclusa privata ut litate mitissure conatus est Syrus. Ceterum m. Diphilum apud Stob. IV, Iz:

l65' Tum II l6, 2l: Neminem saltas, maXime qui a te bonum eonsilium petit. I 4, 7: Nunquam saltas aliquem, maxime qui a te consilium petit. M Dddra thra, μὰλ Gla Jε τὴν σι υ βουλia ν δεόμενον Loiss. I I30 post sent. l65 . Syr. 1 adiungit 4, 8: Nam maledictus qui coequiti in via fallit, quae sunt e Deuter. 27, IS.

88쪽

28 166 156) 'Fides omnes actus tuos praecedat. Cf. 74. 167 157i 'Sapientia animam perdueit ad deum.168 l 583 'Nihil autem tam uernaculum Sapientiae, quam ueritas. OD 3ἐν Οἰάειοῖερον σοφι&ς η αληθε a BoisS. II30. 169 i59, 'Numquam p0test bona esset anima mendacium diligens. OD d aToν νγὶν ai TVν φυσιν qφιλόσοφ)όν τε εἰ vas κaὶ φιλο il ευδη Boiss. I I30. 170 l60) Praxo et pessimo ingenio siles aliena eSt. 171 l6 l) Fidelis h0m0 audire . quae op0rtet amat magiSquam dicere quae non oportet.

166 omnes om. PG. Pseudo-Isid. Fides omnes actus hominis praecedere debet Sist. ep. I, 3 sp. I07). Iul. ep. 12 p. 46S). Capit. An-yilr. 3. l67 animum 1er: animus WoPVBGW l perd. anim. G li 168 tabernaculum Λ: tam vernaculum or i nihil autum docui deo et P: convenit W) sapientiae magis quam voritas I 0PVBW: nil tam docuinnimam Sapientem quam voritas fi li 169 Numquid Λ l anima effici Glpotest anima bona mendacium diliguro cr il 170 Pseudo-Isidorus: malo enim et pravo ingonio fidos aliena est Aleae. ep. 3, IS p. 105) li 17l audiret 65'. Pergit II 16, 22: A consilio multorum oriundum c0gnoseitur Verum. Similia sunt apud Ant. I, Io: Φιλεῖ γαρ

Graecis sine dutio fuit συμβουλίa, quod adiungendae Sententiae ansam dedit. 165 Pergit I 4, 9: Homo terriseus sive timidu8, quod vocabulum cum hic non quadret, duce Isocrate ad Dem. c. 30

substituendum est perfidus, aut similis formu) aut adulator ut Verax Sit nunquam fieri pote8t. 166. II l6, 22: Fides autem dux est Omnium b0norum. l67. II 16, 23: Sapientia autem ad deum dueit., 168. II 16, 24: Nihil sapientiae tam acceptum quam Verum. 169. II 16, 24: Non enim veritatis en natura est, ut ei adhaerere p08Sit mendacium, neque eX eadem natura Verum et mendacium proseisei possunt, quia natura veritatis libertas est nec naturam servitutis induit quae mendacium est. I 4, 10: Nam fieri non potest, ut eadem mens et veraX et mendaX Sit. 170. de6St.

l7l. II 16, 27: Si fidelis es, non tam l0qui quam audire

89쪽

172 1623 Uir libidinosus ad omnia inutilis.173 l633 Inreprehensibilis autem in uerbis utitur de deo. 174 l643 Pedeata diseentium obprobria sunt doctorum.175 I65) Mortui sunt apud deum, per qu0S nomen dei maledicitur. I 76 l66) Sapiens h0m0 benesteus post deum. Cf. 33. 34.177 167ὶ Sermones tui uitam custodiant auditoribus. Toυς λογους σου ὁ βίος βεβαιουτ 0 Boiss. I I30 Toiς ακρο 01ιενο ς

velis; sed audire maioris pro veritate pretii est, quam loqui; nam in e0nventu fidelium utilius tibi est audire, quam loqui. 172. II 16, 30: Quicunque amat libidines apparentes, etiam ei S qui n0n apparent corruptus est. I 4, li: Et is qui libidines amat, o80r Sui ipsius est, et qui se odit, 0mnes h0mines

I, II) , etiam qui se ipsum a Versatur, Sut 0ccisor est perasseetus libidinum.173. II 17, l: Si non dignus es, ne loquaris de deo; quandocunque autem a reprehensione abes, tunc utere Verbis divinis.174. II l7, 2: Peceata eorum, qui per inscitiam peccant, 0ppr0brium doctorum Sunt. 175. II 17, 3: Mortui autem, qui deo mortui sunt, ei Sunt, quorum causa nomini dei maledicitur. 176. II 17, 5: Sapiens vir autem adiutor est post deum. . App. 28, 28. Huc trahi licet ' νθ ρc0 εος ομοιον ἐ χει θείοτο ευεργετειν, quod cum a pud Boiss. II3I legatur, Seito tribuendum Oidetur, nulli tamen alii sententiae melius res ondet. Paulo variatum et an lificatum eratat tum M . Vind. 7 Arsen.

lemmate apud Gesnerum et Libitium) Arsen. I93 Democr.). Cf. Γυεργετων νομι ε 3 ιιμεῖσθaι θεόν Grest. Nas. II 58ί. Maae. S. Ant. I, 29. I77. II 17, 6: Opera tua confirment verba tua in auribus

90쪽

178 l683 Qui it fieri inon debet, nee in suspitionem Venia S

auditorum. I tetra s luitur quam Rusinus, apud quem fortasse tuam e codicibus inferioris notae addendum est, Cerba reddidit

177'. I 4, 13: Oportet ut mores tui verbis tuis respondeant eoram auditoribus eorum Haec potius est sententia, quae ud Loiss. I 30 ulum sequitur: Tia ν dorycli 0ν σου τὰ ἔργ&άγιοδειξις εστ 0 atque quam Porth. , ita reddidit: τὰ γὰρ ἔργα

Sententia in apsendicitus I p. 29, I et 9 I53, ne te irrideant et detrimentum capiunt tuque reprehendaris, quod tua causa multi laesi sint. 178. II li, 6: Quod seri non debet ne eogites quidem sacere. Ι4, i5: Quod igitur seri non destet, neque sacere neque 00gitare oportet; cave ne Oeensionem des, ut vel in Suspitionem Venias te id fecisse. Prior interueretatio, quae etiam Pythastorae Syri est, respondet lectioni ὁμονοει, quam praebet ArSenius

cere noli. Menander syriacus apud Land Ane d. Syr. I 69 v. II. I quo aliter, imprimis iMserto σοι γενεσθαι, Me. Vind.