Pymander Mercurii Trismegisti cum Commento fratris Hannibalis Rosseli Calabri, Ordinis minorum regularis obseruantiæ, theologiæ & philosophiæ, ad S. Bernardinum Cracouiæ professoris. Liber primus 6. .. Pymander Mercurii Trismegisti ... Liber 3. De en

발행: 1586년

분량: 478페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

Deus est

pymander Mercurii

Textus.

Genes Angeli quo, modo boni

dicamur.

bilium ais eorporalis . um etiam inuisibilium, Cr incorporalium,superat ampti des bonam. Id bonum est, id deus est. Caue ita*, ne quando dixeris aliud quicquam bonum; profanus enim hic seret error. Et hae pradem intesta genda e de peculiari bovi acceptione, praesti deo conuenit: non autem de HwDari illa, atque eommuni boni intelligentia,de qua legitur in principio Genesios: Vidit deus eunHa quae fecerat,eπ erant naide bona. Et Paul: ad Timot. Omnu creatura dei bona est. ProfeEn quicquid Mun quantum eH,bonum νομri poteri,quia nimirum participat esst,er bonigeriis titudinem. Neq; etiam dixeris deum aliquid quoddam praeter solum bonum, in eandem quidem impietatem incideres. Nam deus non Deri de bonu aliud quam bonum: siquidem bonum habet rationem fias, re appetibissi, π eseridem sunt. at Deus e si omnium xuimussumme appetibilis,summet de vere existens: igitur eR bonus,ersolvia,ere bonus. Sermone igitur ab omnibus bonum pronuntiatur; quid tamen fit,non ab omni bus intelligitur: idcirco deus non cognoscitur ab omnibus,vertim propter ignorantiam tum etiam nonnullos homines bonos nominant. Et eripensius , quia quamplarimos latet natura boni; hae de causa quidsit νere bonum ab eis ignoratur: rndesit, H deum quo' nefant,ais ita caecutiant, ni angelos aut homines bonos appellent. Ude scursaepius LHum sit proprio ae peculiari nomine boni: Nunquam tamen,niquit, esse boni possunt, ne vetiam fieri cilicet,qualis eri deus: quemadmodum subiungit: Reliqui igitur dii cuncti immortales honorati nomine dei. Deus autem bonus non secundum honorationem sed ipsa sui natura. Iam palam loquitur,er aperit quod prises μb relamine dixerat: Ecce nquit, semel tibi hoe eorta secretum paniam: Dein eunatura bonM,angeli vero bonoratione seu participatione tantum, ob eas quassiveriis recitauimus causas; νna enim dei natura AI, inum stilicet bonum, ruum quidem in rimis nominibus, unde cunfla genera profluunt: bonus enim porrigit rivuersa er no

Natura boni Picquam ει reuem, ad bommyectat, aliis seipsim communicare, er at ita' accipere nihil: qui enim ab aliquo aecipit mperfect- νtis eR appessandus, quippe riaccipiat quod prius non habuerat. At bonum nerum, eis odi est deus, en Omnilis modis perfectum non poteH ergo aliquid recipere,quod prius sbi non inerat,nndae Ps.

t s. Ego Hri dem mem es; quia bonorum meorum non eges. Bene ergo dictum eR a Mereurror Deus exhibet omni a,cupit nihil. igitur dein bonum,ae bonum deus.Deus Deus dat m, iri in quia est bonus,homini dedit omnia, suae congratulatus imagini.

ma homini. I premti sua illum Obseruit imagis qua fui esset rapax opimis tam a in restigerem sit,aesie intelleHum amaret: demumsea esset fruitio , aist pusi iis. Deinde omnia r

eoncesse humano cuivi gratia condiderat omnia,oues Cr boues, volucres caeli Cr piper maris Addiditssirim illos coeleses,mentos beata3 insocios er m 'os: Prubetas in aetervi rem nuntios: inolos in doctores Cr pascires stam in pretium er exem

Deus est pater Altera dei appellatio Pater est, ob eam causam .dd omnia gignit;Patris enim ossicium erigignere. apropter praestans id in vita,censetur studium, atque pi-

352쪽

Lib. III. Com. XII. Diat. 2.

que pium apud sapientes, procreatio liberorum. Ε trema verb omninb calamitas,& impietas accidit illi, qui absq; liberis ex vita decedit. Qua de causa darmonibus dat poenas post mortem. Supplicium deni-rue huiuscemodi est,ut sterilis anima in corpus quodam per iudicium migret, cui nec maris, nec Demin; natura insiit. Quod quidem a sole eleuatum est, atque connexum. Igitur, o Asculapi,cum homine, qui nullos genuit filios, nullum habeto commentum; in-

selicitatis tamen cius miserere, clim noueris quae hunc mulcta post interitum maneat.Tot igitur & ta

lia dicta sint o AEsculapi,ex quibus praecognitio quae

dam omnium naturae colligitur.

ix Domini nosri Iesu Christi eordium extilla, ipsa quos de finem dedit die veneris,cui lia e consecrata est dies.

Commentum XII.

3 s Deus est

pater Omnium.

minia.

OST primam dei appellarionem, pia o deo proprie tango resepientisimus Mercurius profitetur, adsecundum accedit nihilo prima inferiorem,qua deum patrem dicendum appetandumqueesie arbitratuis: de qua quidem in principio hurus terti' addiditis paloe dicatur. eiusdem Mercvry othuritatibu/,hinc inde eo&Eti,fficite distulaui. Caetentim,deum esse omnium patrem, Is sies m Deuteronomet elari me docet eap. as. Numquid nun irae eu pater tuus, qui possedit te,erfecit σcreatiu te' Eit ergo deus uxta Mo sis raticinium, pater noster,cre M6.se,atione, quia de nihilo produxit firmatione, quia nimirum adseum si xit imisinem posse iune quia i iussumus possisiio,populus et ws,ta oves pasecuerim. Isias elamat Cr Isa. audet synenim parer noster,σ Asrabam nesiluit nos,er Israel ignorauit nos. Tu dο-mine pater nosterier redemptor nofer, aheculo nomen tuum: Pater noster Oniuit Hi Hieronymus. rim muscipula creatores omnium. Nessit -- am, erignorat Israel, quia te ossendiamus nee cognsunt hos quos a deo suo intelligunt non amari: hoe est ergo omne quod posulanora quia pater eorum eR,Crboc eos iugnatus eΠ numine: non Obmi rustior forum,ne per ipses nomen dei bl 'bemetur ingentibus. Et cap.s .idem prophera precatur: Et nunc domine pater noster es tu, nos vero lutum, erstir no er tu , σopera manuum tuarum omnes nos. quanquam lutum simus, ait Hieron: Cr opera m nuum tuarum eraStor nofersis: nee ra gulo Gleat restondere, quarese mefeci in tamensi teresse nos' os,audemus dicere: Ne ira ris domine satis. Ieremias cap. Iemn.3. Me idem destribit,adbortatur populum,nt deum patrem nocet: ergo saltem a moctroca me pater meus,dux rirginitatis meae es tu Errabescant igit ur haereti hinquit Hiero- uisoncin mus,qui nolunt ad meliora conuerti nec regredi ad patrem creatorem, saltem a m ino rora me ater meus, dux virginitata meae es tu. Ipse des' ondit animam γes m. lexi suffitiis. David Psat a oz. si modo miseretur paterfiliorum, misertus es δε- mitissi

nus timentibu : Di cuiat quantum ruit, parer eri, inquit audis Rus plora sub

353쪽

Deus est 3 6

Pymander Mercurii

nium ealeatio, non damatio. Et feri ras. de tempore,exponem illud Mail. s. Parer nostre, qui es in coelis: Dipri , inquit, bonitatem dei erpatiam protesamur 'nam quando nos terrestres, mi eri ex imbecilles, er inutilesserui cuderemus nultum levantes ad deum dicere: Pater noster,nisi ipse perstam nobis mige virum,han induciam praestris et sicutscriptum eR: auotquot autem receperunt eumdedit eis potesar suos dei feri,

his pia credunet in nomine eius. Accepta igitur potesate patrem meamus deum P perfidem initum adoptionis accepimus ni nosfilios dei saStos gratulemur. νnde insolus ad Ephes3.Hunis rei festo genua mea ad patrem domi nosri Iese Chrisi,

ex quo omnis paremitas in eoelis σ in terra nominatur. Et elusem msoh Vnus δε-us,eπ pater omnium,quisuper omnes,σper omnia, ex in omnibus nobis: Non enim, inquit Chosi omus super te quidem major super illum nero minor inuocastis sit. MLper omnia Me eLi,dominus er omniumsupremus per omnia providens σῆ'demos. Et hi omnibus vibu,id eIi,inlabitans. Et exponens illud: in quo obrignati su in die r demptilanti,capitis eiiusdem: Patrem meas deum,non quidem a natura, net a virtute' sed afola benignitate, er mlta misericordia. Si patrem inuocatis eum,qui me per artim acceptione iudicat unumqviems: in omni conuersatione o et nossenStos essesenti σipsi sanctus M: Sancti, inquit,eritis, sic uter egosin tussium. Quod ergo vi

nemfundere..re ergo fatrem rituperas's yero non sitharer tuus, quomori victi: Ambrosus. Pater no ery illud enim,Nofer, multas perfimas designat. Ambrosus in eandem Pauli orboritate esicribit: Pater eR detis,inquit,quiantisti debet,quod eR. per omnes est, quia ex eo omnes,msuper omnia vi quia ex resunt omnia, quae ex eo sunt, ex in ο bus nobis m,perstiritum suum,quem dedit nobis.D M.f. de ri tuitus,exponens indroau. 2o. .scendo ad patrem meum, x patrem νgrum Pater eR mihi hixta diuinam 1 ronym generationem iuxta adoptionem,pater γsereR. Hieron us in cap. ad b Super omnes eR deus parer quia aut reRomnium: per Omnessiius, σι iacuina trans serit, vadit per omnia: in omnibuss iritussanHus, quia ibit ab is eo es. Tale quid de

creaturis,er de deo etiam Zeno cum μὴ Stoi Assitatur, qu secutus . Cilnis ait: Deum namst ire per omnes terra fi tractvis maris, coelum profundum. Principio coelum ac terras, eampo F liquente lucentems globum lunae, tisanias in . Spiritus intus alit, totam phos per artus Mens agitat molem, Cr magnope eorporemiscet. Et exponens istud Prouerbiorum cap. r. Arudisti mi disciplinam patris tui, Cr ne Amittas legem matris tuae: Pater omnium et torum inquit,deus eH: mater rero in ecclesia, de qua Psal. ita. Aquitur: aut bubitare facit flerilem in domo, matrem fluorum latarum. Et iterum in expositis in nersiculi cap. 3. Quem diligit dominus eorripit: er suas parer inflis eo lacet sibi. Tantὸ ergo minus de flagella, quo caseamur, murmurare debemus; quanto certius in eo paternae dilectisita pignus tenemus. riae Cr is dicit apocaly Ego quos amo, arguo, ercastigo. Nasibus quos a. lib. aduersis Eunomiam, quare deus noser pater dicatur,earegie interpretatur: Deus, inquit, non abusione, aut transatione, sed proprio,ac vero nomine parer appetatur,quippe qui per bos corporeos parentes a nihilo nos ad esse produxerit,er curer sibi adiungere. Noser ergo parer vi, erratione,adiunctione, adoptioni cura, solici rudine, miseratione, ouesignatione, hered, rate, bonore pariter Cr timcire, faecundatare operum, Cr quaesium geneta eiusdem v NEHe dictum a Mercurio,deum proprie ais peculiariter,patrem esse appellandum - . - enim omnῶμcunditatis principium, ars Hrru sfex infacunditate plenisiimus. P, --μ' tris enim ossicium est generare. Quapropter praestans id in vita, censenusiudium atq; pium apud sapientes, procreatio Iiberorum. Extrema vero

Virgilius. Aponsasilius.

354쪽

Lib: III. Com. I. Dial. 3.; Dei nomi

mato ςde leg/ἶmuἶet infecundati mulieres a rinis esse separavitas. In tete Mons erilu prohibebatur templi inT usu sicrificiu interesse sue erre: cuiusmodi plurima

extant in diuinis literis risorum mulierum exempti. Veram animae erihi sum-Quae sterili in πιοpere eavendaeΠ, piam buis modi leges praesituli e riden .. .m ob cirusem Dauidpraecatur Wal; . I tribuebant mihi mati pro bonuserilitatem animae meae. Ego attul faecunditatem,tUrero retribuebanisse, ilitatem. Ego ritam, si mortem. Au si nuri o honoremtis contumelias. o medicinam V rulnera,er in his Omnibus quae retriἷuebant, νtipsterilitas erat. hane sterilitarem in arbore dominus maledixit ocul l stur in Evangelio Mati. 21. Mi fruZIum chm quaereret non inuenit filia erant σβυ-lus non erat: rerba erant, Cr facta non erant. vide in vertis numerositatem, er infa-Clis erilitatem: 'm aedicas non furandum ura ι σα Tales erant,qui Chrsum in- Rom 2. terrogasan quae ine ignorabat. Alioqui sita res si haberet; non esset His foecund rati,anteponenda vis ginitas quod profecto omnibus propemodum legitus,minime prohatur. lias, animus infoecvndus, noue. cauendus euierita voluntas: quorum alter masiuriae pratis,alter reia femini gerit imaginem. Is ergo,qui es m intellio Disti- 'Etibus,tum etiam Hluntatis racat: induet corpus quocidam per iudicium,cui nec maris,nec foeminae natura vi, poenas dabit, crumi,volu rizati O rilitati conradientes: quippe, qui omni earuerit foecunditate. Monfrsam igitur, Crpi naturae incognitam poenam subibit. Nam qui omni tum animi, tum etiam voltim ris,lonis astibus e rueris,no rei assimatae, sed inarumatae potius est conferendus Quod visi, corpus a sole eleuatum est, atq; connexum, id est, acti deputabitur, rentis er turlinibus expostum, res aliae cumis poenae, suae erilitati eo Ormi: a qua quidemseribrati poena iteret nossinctus 'mander, cumsuo rerbo lucidi imo, eryiritu rorissis, per merita Irim,eius matris,er omnium sanctorum amen.

Finis Dialogi secundi.

DE NOMINIBVS DEI.

Gloria omnium deus,diuinum,diuina natura,principium uniuersorum deus,Mens,Natura, Materia, st- diuinitas,actus, necessitas,finis de renouatio.

Commentum I.

355쪽

Arariam

Dei nomi a s Pymander Mercurii.

'albein quod eri currere,ais vivires ouereicitur. Aut ab ethm, hoc ery,ardere , euenim ignis consimens, secundum apostoli authoritatem :γela thease, quod eri considerare omnia. adam ob causam ali uersati prouidentia, deum vocamus, utpote Dionysiu . mnibus providenrem,rniuersa lye tantem rude Diona': i a.de diminis nominibus Omnia ridet deus bonitat G prouidentia perfeSL.D Aratus: Ioue, inquit,nos semin, infauet,cπ vires muctu ministrat. Piato in Cra L Equidem in vitula coniicio, dentur vos mihi Graecorum pristi deos solos putesse eos,quos etiam his temporibu/ barbarorum p&rimi arbitrantur, Solem, lunam,terram sellas,caelum. tam haec omnia perpetuo incursu esse consi icerent,abbae natura τrs et u licue nominasse ridenturidebuiser allas animaduertentes eodem nomine nuncupa se. I detur igitur Plato andere ad rhein, quod eH currere frue fouere,vela vita nomensortitur,quod si alicet ritasti orse Ioui nomen. bus niuentibus. unde σIupiter ictus est. Iotiis autem nomen, quidam ita quidam νσο δια, vocant, quae partes munum compostae, naturam dei resus Osredunt. Hie

Iupiter Saturni hus, Uspe dicitur, quod quidem nomen, On puerunm fed turitatem iocat mensis it , Inceram intemtatem. Es autem is corisbus, quippe ais e-Hum habens adsipera. Aus PGe, id est, timor,qiad colentibus sit timori, de quo in Psal testimus: Timor do uisan tus permanet in seculumsectili. Ahas sapientum tboritates super hac materia in primo rimandrinol ao . ridere poteris, Crfol. 89 σTotam. νι apud Hebraeos Deus nocatur,mnes potius Elda dem eIZ quod deus.Elobim, lurale nomen,ullae,ssis, quod quidem es pluralitatem de vel , cum rerbo tamensu creauit Gera gularis numeri iungisolet, quoties inscriptura sacra pro deo vero accipitur. sic enim logitur Genestis pruno In principio creavit dis coelum Cr terram: Bara creauit, nou bareu, creaverunt,persinarum trinitatem inicans diuinarum, ais ruitatem. Sic Rabbi Numa professus sit. Et iterum,creauit si Adam.Et it. Descendamus,G' confundamus

labia eorum,π subditur: Et desicendit dominus ad ridendum turrim. Et 3 quia ibi paruerunt ei dij, e puteasubiungi DFac ibi altare deo, qui appa ruis tibi. Deutere. mae erigens,quae habeat deos appropinquautes Hi serui deus mser ades nobis D inritimo: Non poterisseruire deo;quia di ancti ipse.Dy, er est,non Vsi Ieremiae as. Dpervertisu verba uxorum mentium domini exercituum, non dominorum dixit. Itas, fisud nomen quando deum rerum significat, semperfngulari numero coniungeretur; non diceret in Genes primo,scramusse actam. Ex ista ergo Genesis aut ratate, quad Stum eri Faciamus hominem ad imaginem, Cr non ad imuines msras, personarum trinitas, m essentiae unitate clareturiligitur.

Icimula primo rimandrisi: si. nonnibit de hoe nomine Iebova a me dictum Hr, de quo paulo copiosius dissutabitur. Hoc est nomen Tetragrammaton, quod prae caeteris deo attributis nomιrulus propriiws divinam Indicat essentiam. Inter veteris te is interpretes, Rabbinus. quidam dictus est Rabbenus Heccados, latine duitur nose an tus, D ad tuterrogotiones Antonis νrbs Ibmae Consilis: Deus inquit, non habet nomen, cuius nos cogniti nem habere posimus: iuandoquidem ipsius subsantia, nomen risu fit, quae nobὐ in corta eri, CT nomens Iter. Quamobrem, diurna nomina, dei potius attributa,quim men vi li, istius subumia divinami naturam ostendunt, licet nomen quatuor hierarum opera-urmura. tionibus diuinu peculiarius sit attributum,ais accommodatum. hanc ob causem Π mepboras d es,nomen expositum vocatum vi, hoc eR, nomen cautiore misi Mose 'γptio me mixtura ostendens creatoris Absantiam. Mia, butismodi nomen non

356쪽

Liber III. Comm. I. Dial. 3. 349 Dei nomi

creaturis communicatum Disse, scriptura clarisime docet. Genesis i8. 'elo tribui-Gr: mones, lapsi, sinu gratiam in ocusis tuis. Sic D Ian, id sit, tua . radiis, id eri,iustus tinnungratiosus vel pius,misericors. Os nomiis, quod quatuorscribiturtiferis,deriuario evoratur,nec Usum cum alio participat. Vide huius maiesarem nomi- Excellentians: Non dicebatur, nisi insanZtuario a sacerdotibus Stificatis, er in benedictione sa- laui in nomitu

cerdotum tantum Cr tunc etiam a sacerdote magno in die ieiunissenstificatistat ri se. Nume.c. benedicet his Israe id est, eum Hammepho .Quidam putant,falso tamen, nomen Iouis ab hoc esse derivatum,quandoquidem ista quatuor literisc γt pun-EZatcsiret, non Ioua Ieboua reddunt ais e tum quamuis Iudaei istud pr Iovi, nuntiare non audeant, sed loco illius, Adones,proferant: qui autem in ηυῖ- literis,la

sonare contendunt, id ex eo potissimum probare conantur,quod Huraeorum Grammatici dicunt: cum sceva ablua bterarum gutturis sequitur , plerum σscera ipsi Cr gutturis Dera mul perisneopam auferri: Exempli gratia,&buta, rudis, smiliter Ima, non IeMuased tunc esset trium heterarum non quatuor, quod ne cogitari qui- --δ iadem licet: nefas enim eli eo in nomine quicquam res addi, et minui ,sed sc omnino δε- dum nee betscribi, er pronuntiari tamen pronuntiandum vi Vcve deus mandavit Mosi liuendum. quo vrammaticorum regula in eo locum non habet, praesertim cum raro in sacris Meta reperiatur,nisi apud Talmudfas. Ipsum igitur nomen quatuor Merarum cum fleua, h, Mera, quae lenem habet assi rationem, Crscribi,σ pronuntiari debet. Apud aurem Hebraeos hoc nomen multa sis scat, nempe generans, re dicunt quidam: alyssentium, e quia dat omulus ei a*rnus CZ omnia, emus omnia eminenter continens, nomen sudsignificareaJrmant. Plane,nome es in asile,diuinae trinitatis indicansferamentum. Sane,cum ipsium nomen generantem gnificet,generans autem me generato esse non posit, nec generans,Cr genitum sine amore : inse ergo contanet sauLiae Literae huius tristitata admirabile , sanctumέsicramentum. Literae huius nominis, es quoad num nψmnis. rum quatuorsint: reritate tamen non sent, vis tres, si1hcet, Dd, Ee, Vau. Ex eo autem quὸd He, ponitu secundo, Cr quarto loco, quatuor esse censentur. Tres igitur huius nominis literae tres diuinas designantho postises; nam prima quidem,nempe loriprin- Io Leipium interpretatur, eo quod omnium aliarum principium se, rectissime patrem in diuisi insinuar. Secunda,lin, quae esse,NIriueresignificat, tam innuit, per que a- Ης. Ctasunt omnia,cr riuunt x niuersa,er mucquid factum Hr, inibo vita Tertia eminu, quae ed copulatiua 'tritum sanaum optime exprimit, qui eri nexus amborum. Vau. Secunda aut geminatur,ad insinuandum solumfliu duplicem habere resseZLm, nempe prasistum ex producentem, duplicem sita rea persona con ere naturam,cm Duae naturae.

ni ab aetereo, humanum extempore, deus aetemus, homo insutemporum. Inantia

Ps Hebraeorum codicitus per tria D cribitur hoc modo, Ioa, principiumm Titi IM: P cur,quod quidem in operibus trinitaris intrinsecta fit patri tribuitur eis verati

nilus tamen extrinsecis, tribus eR eommune perso . Ita ista tria, tressint divisis ρομα, unica xero Camex Iodsupposta, tua est natura, γα micvis perfnae tota in tartibiliter communicatur. Circvius cutem, quo tres literae incruduntur, eR diruinae. circuluri essentiae identitas. Ita fictit tres huiuste nominisseribae simulDnpta seu nomen e Gunota tres perfnaesens, rnus deus. Ex quatuor vero isis hieris, tria nomina diuina

componuntur, Iab, hu, Vehu: Primum, ex prima Cr exsecunda comporutur, hoc enae ex . .

357쪽

Deus est sueo mander Mercuri j

glψΠδ Q si uis muredis eres, ex quidem risbilirer. In Me autem, quod fecundum nomen mnium defendit a primo, π tertium a secundo; litera enim, HGeommvnu est primo aes Trinitati, in. ποm Vis, reris sic do er tertio, ostenditur ptine filium ei, a e gemitus est sterium. patri,ems Liantiali messe suritum quo anHum consubsantialem sitio. ProfeHo,

Mus est in patre, π pater inflio,spiritus cur sanHM in Wros Amplius, omnes huius nominis literae eaedem sunt,ex ptibus tria tempora praeteratum sit hcet, praesens crfuturum,nerbum siubsantivum indicatiui mossi apud Hebraeos si ni sicante, rerbii nampsubstantiatim iudicatiui mod salilitatem gnificat: caetera xeros abibasunt. Iras, verbum sub antivum personarum innuitsa litatem Cr tria tempora, tab fuit,hone, . eΠ, ibi erit, earundem Hernitatem insinuat, nempe patrem,stam, auseritum san-ἱ tum esseseisse, ais fresemper. Haesunt, quae in hocsicro nomine Tetragrammaton

Gloria omnium Deus. .

Commentum II.

ria. Cicero.

VI I guificet boe nomen, Deus, breuiter,suc Res complexi si mus quomodo autemst gloria omnium, fictu di tum eri uet enlydmo Mercurio; eadem quoo diligentia, breuit teg nos is errampleElendum.Caeterum quidst gloria a Cicerone sic depribitur

Gloria eri subda quaedam res,eT expresia,CT non ad-brata. FaeH constentiens laus bonorum: incorrupta vox lene iudicanthi de excellemeγirtute. Ea virtuti resonat tanquam imagos. Tufiu:

Praeciara eH ciceronis de glorie di seriouesententia squidem ea sunt gloriae plena iudicanda,quae mιnfastati, velamine teguntur, rei Pi in Ah innituntur : denique quae 'robis,dis incorruptis hominibus probantur. Tria ergo ne gloriaesunt tribuenias,

b, in ilἰ,-, . sta litas, Peratas, atqrconsimiens ἷ0norum iudicium. Et revera, rese Quintiliam, consentiens laus bonorum gloria appentur νnde aude sementione ipsi et Cicero ait: Gloria eli istus is, ae peruagata multorum magnorum, retrusos cives, relin patriam, relin omne genus hominum fama meritorum. Sane,ea eR laus, Er gloria rectes lorum, magnorums in repubhca meritorum, quae cum optimi cuiuss, tum etiam multisti lino

resimo vo comprobatur. minitasnt seli eerte deosunt attribuenda , se enim eR permo solidinest abl&,imo innas bibias, isqrra alia vera fiunt als fabilia, detur gloria. omni bene meritus creatura, cuius larga benescia si per omnias a opera dissus, id dant omnes. Adde, uὸ dri idem dicit pro Planco isgloria maxime excessit,qui xi se tute plurimhm praefat. ProfeZIὸscut deus hirtute caeteris omnibus antecellit creat tiruids tu infinitum; ita etiam er gloria fib ergo deo gloria debetur,qui es gloria omnium: quia fecundum c post: a ad Gr.io. Qui gloriatur, in domino: lorietur. Et Ieremias'. Pauluc Nonglorietur sapiens in sapientia, nec diues in diuitiis, necfrtk infortitudinesed in Ierem. hoc tantum nosse me. ne, quid habet omni prosus creatura, quod a deo non acceperit' se autem accepisti, quaregloriaris,quas non acceperissi. Curi .QMdAugustanetis.ad Valentinum ,π de correptione Cr gratia, σ ad Bonifacium contra duas epistulas com August. Armat: a unquit,espcit, re exibo iraeferes haeres ritae aetererin qui enim gloriantur quas non acceperint; ν profeLIὸ in stipsis, er non in domino gloriantur. Vnde conchuc sat, ait Cloffle in eundem Pauli locum, esse dignum, qui lavderi, ' Certe ,s habeas gratia,er bominum iudiciu non commatur actuc tamen omnia a Deo accepi 'vid

358쪽

Lib. III. Cona. II. Dial. 3. 331 Deus est

μων tR inloti est,quod non habes'Num ipse per te recte operatius es' nsne, Dd accepi si faecepisti,non tuli accepis , si non imum gloriare igitur in domino. Iras, oes pro te est Lm attribuenda, prostria rirtute praefat omitiis Sanctis quom glomi debetur, scut scriptura docet. Gloria baec es σωbus R. e sed Vsi quom in

doni glomutur,a quo deceperunt,utgloria ita debeatur. Senecat uers. γ δ Gloria senectu ea requens de aliquosma cum laude .sma uitur laudi mixta,e frequenti, oloriamin matur . sed suae requentio ma cum laude, quam ea, quae vero,Crfli Deo e Irri-fvenda 8 I alerius Maximus lis: 7. cap. a. Expedit Cr compendiaraa via eos a lor seris. am peruenire Socrates dicebat, inquit , PMd Verene , ut quales rideri restem tales usent. qua quidem predicatione aperte monebar, ri homines potius imm virturem haurirent, quόm umbram eius consiClarentur. Sane ,s iuxta aham Ciceronis Cicero. scriptionem. Gloria est abcuius magnifici, νel bonae artis lat. patens praeco uium: σνt perhibent, qtii de magnis maiora loquuntur, fecundam ritum dat glurias quis isti-τ ad gloriam assequendam laborat, rate e praebeat, qualis vult haIeri. Einpr Plo Deus eri, iρater sit, er bonus, Cr re Deus, er pater, Cr bonus, ruit haberi, ereoli. 'uer. ostentatione inani, Sto sermone, net ruitu, sabilem si gloriam quisus equi arbitretur, vehementer errat; rera enim gloria radices etates Sta autem om- Vera gloria. ma, celeriter tanquam sculi decidunt, nepsimulatum quicquam poteri se diutum min. ym os ea m recte HStum est a Propheta Iob cap. ao. Gaud.tim buocritae Iob. ad instar punSti se, si ascenderat Us id coelo verbia eius, Cr eaput eius nuses ut gerit , qua er thmum in fine pendetur: er qui eum riderant, dicent: hbi eu δ νε- ausomnium auolaus non sementetur. RHa ergo gloria debetur hypocriis,quorum taudium eII ad instar tuu ti: Deo autem rera, Crsempiterna, ruote verae , C sempiternae maiestati Plato de legibus dial: ta. Vtiliter, inquit, iustatibus praecipitur, ut bonam Plato. apud multo, exus mationem non parvi pendant. Maximumsne, aloe reEtsimum sit,

hi tam si probus; ita gloriam quaera ,aliter minimes modo perfeZtus vir situm, ex , cui constare poterit,si perse te uturum: issi ergo, quisemper est perfestus, imii perfectio, vera gloria tribuatur. Plothrus, Emeata a. lib. 3. caper. . Velitise ha- Plotinus. tuis, in t gloria, retinisse. s iusE tum officiis, tum misimantium aequitate comparata est si inius;, exhonorantium iniustitia proficisicitur. Simile quiddam habetur psal in mimo 9. Gudatur peccator in desederiis, er iniquus benedicitur. Et mimo si. Q. id gloriaris in malitia, qui potens es in iniauitate ' Sed Deo multis, iussὲ ossitis iis G praesitis, O rem p con fugAriam ii impendimus. Vere eLI ergo omnium gloria,πilli proni; nera perfluituri unia. Itas, iuxta huiu mori sapientum sententiam, Deus Deus est glo est gloria omnium, quippe, qui reraxst,er stabilis virtutum paro omnis glorias len ria omnium. λλέ principium, Cr origo, omnium consensi, ait iudicio lavdatus. Iure ergo Optimo eripater gloriae, largitor, ais conservator, tu angelis concinentibus, oria in exceps Deo: in homi albus, sui issus participessHiIuntaetoriae. In eoelis enarranulus gloriam Dei: denis in Hiiuerso orte, qui plenus est maiestatis gloriae; . Caeteram , indisius distiteris loria, interdum aeripitur pro gratia ,seu remi ione peccatorum, quam Deus Uendit, eum Mificat impium: Omnes, inquit Paulus ad sem: q. peccaverunt, ET Ggenuloria Dri, iis eR,gratia iusificante, per quam fluam manifestatgloria mastuitudinem. aliaen gratiamsignificat perfectam, a sp completam, diuitiam it arisonem, quae Glina aeterea is, complementum, ais perscἱtio rationals creature,hanehalere so sessummopere cupiebat Exo: 3'. Ostende, inquit mihiLLriam tuam,id est, Asoyses.

re ipsium: Dii re me, tuae instabilis,admirabilῖέ risionis assed tu. David, malmb is. Dauissi

stabor cum apparuerit gloria tua: Cum te ridero, inquit. Et psM si . Gratiam ergloriam dabit dominus: Gratiam,inquit Augine de qua . solus i. r. ip. ait Gratia Paulus.

359쪽

Natura auea Pymander Mercurii

honorem. Et iterum: Gloria Cr bono'σ pax operanti bonwm. gloriabatur Apsoltu,

quam a domino acceperat: Non, inquit, in immensim gloriamur ,sed sicundam mensuram regula,q. d. in domino, Cr non in nobMgloriamur. unde cap: D. In bu, quae hi*mitatu meae fiunt,gloriabor, hoe eΠ, in bumibtate mea, qua vi causagloriae meae , per pratiam illius, qui vigloria omitum. De bacgloria, quae estgratia perfecta Lelmitur. palis, rq9. Exustabuntsanrii ingloria, laetabuntur in culilibu iv. Cubili anHorum,e H requies perfecta, haereditassancta, pax opulenta, quae in bae xita perfecte haberi non possunt. Cilm igitur Dein bened/Hus si gloria omnium, fecundum Mercurium, Deo gloriam quia nimirum, teste Apostolo, qui gloriatur, in domino debet gloriari: Asseramus d muri ergo eum Davide nati 28. domino gloriam CThonorem: asseramus gloria' nomini eius. Gloriam quidem, inquit Basilius, per bona opera, persobrietatem ,perquesanctiin viam eos peculiariter contingentem , quipe ex profiso Ob rinxerunt tuendae religioni, ais glorificant Deum in membris siuis: CT gloriamur in Deo , cuius nomen, Cr gratiam Psalme cognouerunt. Vnde David psh s. Et gloriablinetur in te,qui diligunt nomen tuum. Us e- himsulis licet maximegloriari,ait Cho omus ', nam qui de his, quae ad hanc vita re timui gloriatur,is nihil dissert ab iis, qui in fomno noluptat ruuntur. d enim es Hrebin humans, de quo qus nere possitatoriari e Non vires corporis, cum in nosm aembitrio nonsint positae ;'militer nec diruitiae laudes, copiae rerum, T suae fiunt geners eiu dem haec omnia tempori subiacent. er cum ipso tempore defluunt. did, inquam, babet homo, de quo positgloriari ' eum de praeterito meminit st bubere,de quo doleat, de Deiri nostra futuro autem, quod timeat ' Mia igitur gloria iis , M 'mander noster, q*i es glaoφ6M omnium, pater gloriae, princeps rirtutis, cui Lli proprie debetur gloria, in quo gl riatur, qui deses bonis merita gloriatur: denis qui erigloria,G magnificentia omnia. MERCURIUS.

Diuinum,diuina natura.

Commentum III.

QvAEsTIONIS PRIMAE. CAP. I. OST primum P mandri epithetum, adsecundum nou es a cedendum, ritu dilucidationi racandum Deus nquit, non β- iam eΠgloria omnium; ver metiam eR disinum, ais ditii natura. auidsit diuinitas apud Mercurium pausi, ante Mim libri ostendere curavimus; iὸem enim se ait diuinitatem, sen- . tram , sams Dei naturam. Porro, quot mota accipiatur effentia , quomodo se , ex sentia in Deo snt idem, in primon mandri dissutauimus. quomodo γπὸ se habeat ad personas diuinis, in eodem er hasecundo rimandri. quam ob eausam ista mihi repetena a nou se, censio, sidad alio rum elucidationem trafundum quae hactentu non attigi.quia autem hiesi eri occasio ad loquendum de natura,de qua propositum erat mihi loquendi, etiamsi de Liana Mercurius loquatur natura; cibanc tamen inquisitionem cρducere arbitraris natui proprietares

360쪽

Lib. III. Com. III. Dial. 3. Quaest. I. cap. I. 333 Natura

m res,conditiones m.ηissentur: de natura ergo in. Aouamur, at, quid ipsi sit ramin: Natura, resenilis a. phus tex: com yeR principium auoddam, o eos tu quid pueruer motus eius in quom primό perse, Tnοnfecundum aecidens. Primi'ivm , - , utem, iuxta Simplici mentiam, rump Graecorum, pro eause ponitur e ente. s ne in re naturab dupliciasunt principia sui motus, nempe principale, ersecundar infrumentse habet ad primum .scut ridere licet in igne , in quo e III a is, cX leuitas: fertur autem igni, susum, a sua quidem firma principaliter, Ddmeia et late. Ita , tura sit principium,primu cilice ars principale, nem Principium. pejor Ab antialis, non qualitas naturalis. Et revera , siformasub antialsint priamum principium eqsendi rer naturais,ais disinguenda a re non naturali; erit ergo prae

. --, non mdem ut medicum, sed νt turmur ars ergo medendi natura Qei non potest; quia non en' perse sed per ae- ridens: liquem, o medicum, infirmum esse. Principium ergo, quod natura appen- ω eupersi primum, perse tale, ars miri secum determinatum, proprie, Cr triaci- pGI. urcenna bb: r. ea: s.fuaesiuincientiaesie du=iuit Natura Ut principium m

ems fient, er quietis smiliter. sed praefat dicere naturam esse principium motus σ prius rei, in qua inuemtur, eVaxst ytritoque ,sin minus, susscit eo modo illi-M esse principium, quo eius congruere putamus naturae: partes nams centrales terre, opinio

7t unt moueri, deinde quisere. Nams extra centrum traherentur, σμae posmο-ecim natura rebus uerentur Gassicosam primam quietem peterent. In caelo autem metratina posit se rari usin principium; quia tamen tali eR ord natione disso ta, re qua- ο ιβι congravere non poset,secundum philosophum,s citis istist fultim motus rim rum. svrehenditur as iamcenna eodem in Deo, suorundam sententia, quasc ruram dissimi et tauerunt: Natura sit νὴ insita resus, quasprima d mmo, naturae Alia dis norantum indicaret essectum: propterea addendum putauerunt, ualuinam se virtutem, corpora dissam, quae tribuit eis formas, σfiguras: Sed inanῶ, inquit, est hie ac ditio ; quia ristus, quam Fuit, quissianus in descriptione naturae, eri ris σι ciens, Im eam die ierit, di iniet, quod res principium motus unius in aliud,knde etia-Md. Et per virtutem, inre igitur abud nihil ; visi quodsiit principium motus in re exr- Rotu: nee habeat rationem formantis, aut furantis ,sed mouentis. Hoc ergo modo ab viis 'talucvuratur ara tuo. Iras,naturas principiil perse primὸ motus,c ut esse, eius in quo con hoe enim naturalia ab artificiatilus discrepant,eὸ Ροd ista, naitirals Q 040μ motu , intrinsecum habeant principium,er quietis similiter: haerero, extriastetim - Hs quaremus artificiali asent, non quatenus artificiatorum materia; nam ferrum, ti- imbrignum, σ huiusmodi, otiatenus naturalia fiunt, principium habent intrinsectim m m quietis. Per se ergo postprincipium motus, σ quietis, naturalia ab artificiatibus disiummor. Caetetam, quamkis, diuersias Rurarum artificiatorum, motum in eodem artificiato, diriersem ess ciat, ni motus Hurae planae, σ P ramidis- - sis, adit sphaericae σ habitus aequisiti myste ars cautandi σsaltanda sine priucipia moturum in eo, in quo sunt; abud tamen est habere in se trincipium motus, aliud rero principium qualuatis,aut modi mutus. Primum enim h tantum convenit forma nat rati, hecundiam reia, artifciab. Etenim lapis, in quantum encauis ,sub quaevum d meatumina, deosum mouetur: in quantum vero est urae latae, tardius; quia medium Hycisus Militer nousMesr,nelocius ver Ibramidalis Hurae extiterat. Dufi haartificiata, mimus talia hunt, modum,non autem intri ecum msse habent principium principi: momotus. De habitibus etiam, utpote de artes fandi , ais canendi mile eri iudicium; tuum. neto renima intute naturali in ulv, e nerui,sta: ab arte reia, ordoem,cT cim

SEARCH

MENU NAVIGATION