장음표시 사용
61쪽
aequitate tua , eam ut totam atque integratuspectes. Aio coetum vestrum non posuisse inter res incertas genus ipsum fidei, siquidem non modo fidem certam postulat, quantum pertinet ad factum,
de quo scilicet postulat justurandum, sed etiam in fallibilitatem in Leho diiudicando vult existimari dogma revelatum ; siquidem decernit habendum esse hareticum , quisquis huic dogmati non praebeatasIensum. Quo tandem pacto ver dici potest obsequii reuus r linqui inter res incertas , ubi dc iuris jurandi natura postulat iidem in facto creedendo certam , & Clexus cpnset haeresim esse errorem eorum, qui Ecclpsiam: negant in eo
dijudicando pila immunem ab errore Z Illudne etiam dices, Praesel illustrissime, coetum vestrum
reliquisse inter res incertas , num certa fides esset adjungenda , num vero satis inret eam rem , inquam iusjurandum conciperetur, prae obsequio dcreverentia non negare Nonne h*cesset probrose
quadam dissimulatio, eaque cum perjurio conjuηcta ZIllud ne etiam defendes, vestrum cinium reliquisse inter res incertas, quodna esset obsequii genus, quod qui non adhibere , esset habendus hareticus 3 Non igitur coetus veller obsequii genus reliquit interris incertas. Potestne vero fides certior in facto
ct edendo postulari , quam ubi jusjurandum illius facti fide postulatur ' potestne postulari
fides maπis aperta ac manifesta de infallibilitato Ecclesiae in fano dijudicando, quam ubi decerpitur , balandum esse hereticum quicumque ςam in fallibilitatem negavexit t
62쪽
X i. CERTu M est, eos qui negirint anno 16so. ις adduci posse ut formulae subscriberent. eoiadem illos fuisse , qui se obsequioso silentio continebant. Et vero par omnino est ut illς nolix jurejurare, qui non vult credere . sed satis habet obsequio & reverenti ductus tacere. Sed ni
mirum prorsus necesse fuit ad causiam tuam tuendam , ut deisqderes coetum vestrum non fuisse ea mente, ut hereticos baberet eos omnes , qui silentio se obsequioso continetent. Hanc enim fuisse coetus vestri mentem fateri non poteras,quin. simul fatereris, a coetu vestro habitos esse hare-ricos eos omnes, qui in eadem causa versarentur , in qua paulo post quatuor Episcopi ver sati sunt, & quam deinceps novemdecim Epis.copi probaverunt. Hinc factiim est ut diceres . temporum rationem omnem a me fuisse perturbatam. Hinc etiam factum est, ut in meis scriptis plena errorum se omnia crimineris. . Negas homines e secta ante caelum anni I 66Ο.
ultro obtulisse silent ium obsequiosum de PansentanIrextus bereticitate : negas illud idem silentium Obsequiosum damnatum fuisse ab eo c*tu , dum jusjurandum in formula verba postulavit. illud arguis. quod dixerim esse manifestum unam fui se rem il- Igm, qua rum in disceptatione o controversia versaretur. Deinde subjungis: Est tamen extra dabitationem , eos quos vocas homines ὸ secta. tam Ιοπὸ Uulfe ut silentium obsequiosum errent , eo quo arbitraris tempore , ut prodirent in dies ab iit, quo
63쪽
7 an sen/anos appellas, scripta plurima , quibus co nubantur ostendere, Iamosas quinque propositiones non
esse Jansenti . Gravissimum est boco firmis nium
argumentum , adversus quod nulla ratio stare ρο si , ees , quos vocas homines e secta , non obtulisse in cartu anni I 66 o. 'φntium obsequissum , neque ullam illius tum factam fuisse mentionem. Denique Profiteris, coetum istum non modo illud silentium
non damnasse, verum etiam sic fuisse affectum , ut potius fuisset approbaturus.. Ego vero, Praesul illustrissime , tantum absum
rissimum θ firmissmum praedicas, ut potius commoveat dumtaxat eo metu , ne tibi molestus atque importunus videar, dum sitim demonstraturus, quam parum id habeat roboris ac firmamenti , & quam facilis , quam decretoria mea sit ad illud responsio.
r. Eo quod tu factum memoras , non con ficitur, homines e secta non tum obtuli se silentium obsequio sum , sed tantum conscitur , homines e secta , cum silentium obsequio sum per inpetuo pollicerentur , Dianquam tamen siluin . numquam fuisse obsecutos. Fuit ea constans deinceps & propria eorumdem hominum ratio. Neque vero postrema Constitutio potuit ab iis impetrare , ut ab illa sua ratione di lcederent. Hoc verbis tam acribus accusavit summus Pontifex
Clemens XI. Petri Sede & loco dignissimus. Hoc ipsum accusarunt, quotquot in tuenda Ecclesiae studium ac diligentiam suam bonis omni-pus approbaveret
64쪽
a. Per se res ipse loquitur. Homines h secta praecipui erant ii sane , qui formulae subscriptis. ηes imp dire sonuηdebant. Non credebant sibilas esse subscribere, & clarς ac perspicue ostendebanvsubscribere opmin*m posse ,. nisi qui certam ω non dubiam fidem haberet. Catua vester arti Io illo tertio non sol 4m jubebat ut substri ..retur ab omni bas ac certo crederetur , 'verilax etiam ut bor icus deinceps haberetur , quisquiscerib non crederet. Id ipsum erat, quod tu isteris favere doctrinae ita. de Marca. Id ipsum erat. Κvere loqui volumus , hanc tu. de Marca se misitentiam approbare & facere suam. Id cerre fuit non setis babere silentium vel maxime obsequi sum. & fidem ce tam postulare. Id etiam suled mnare eos, qui defenderenr illud, quod deinceps vis a te fuisse propugnatum Epistola script anno l.667. Non igitur erat cinius vester sic ΑΝ
rum 3 sed omissis angumentationibus , rem ipsam ex iis quae extant litterarum monumentis aestimemus. Audiamus. Arualdum sectae totius Caput .. magistrum . mentem. ipsam. Haec ille seri bacauno r6ss. ' Quo tandem jure arguitur , disse vi-xum catholicum barericis annumerari ,qui dubitet.
qui modesto ac religiosa se sileatio cretiae at . qui haereat, qui praceps esse nolit ad protendum, quin- quo propositiones esse illius Episcopi Catholici , cui iam a vivis sublato ιribaantur anius summ . Ponis
65쪽
illius Episcopi libris reperire non potuerit, o saris habeat nihil agere contra conscientiam , nihil in re, qua tota facti est, aggredi contra testimonium Gulorum . statueritque eι iam de illo facto abstinere prorsus ab omni concertatione o contro persia , atque IN EO SERVARE SILENTIuM DB SEMIosuM ,
quo nulla major observantia debetur Conciliis etiam recum/mcis de facto aliquo particulari decernentibus. Vides, Praesul ulustrissime, oblatum Russe, Ac qui- alam conceptis verbis , silentium obsequiosum ante quinque annos quam coetus vel ter anni . 36go. cogeretur. Habes hoc loco silentium religiosam, dubitationem modestam, piam ha tationem, qua quis sibi ipse dissidit, α' ex observantia intima Ecclesiae obtemperat, cui vult omnia concedere,praeter fidem certam, quam facere ipse non potest ue sibi itibuat, ductiis sisto testimonio sal laci, & quidem adversus illud, quod animo per-snasum re penitus perspectum habet. Haret , praeceps esse non vult ad jurandum contra conscien tiam , 6c contra testimonium oculorum , in re qua rota fac i est , haereses quinque contineri eo li-hro , in quo eas ipse reperire non potuerit. Exclamat Arnaldust ouo tandem iure potest vir eius modi hareticis au numerari Contra coetus vester reponit , honi ines ejusmodi habendos esse har tuos, atque ut tales castigandos, quia dum se intra silentium obsequio sum continent , negant se adduci polle ut certam de haereticitate hujus libri fidem jurejurando testentat. Haec epistolaiczipta anno eadem est, quη anno in se -
66쪽
uente Igues. a Theologis Sorbonicis damnata est , fuitque in causa cui Arnaldus e sotbona
tanto cum fragore ac molimine fuerit ejectus. Dicesiae vestrum coetum tam longe fuisse ab eo, ut silentium obsequio sum damnaret, ut potiri fuisset illud approbaturus, qui Arnaldum audiebat totius sectae nomine illud idem silentium epistolatam celebri ac famosa pollicentem Dicesne avestro coetu habitos esse heretuos eos, qui ι nota audebant facti fidem jurejurando testari, quamvis ultro pollicerentur silentium illud, quod illa coetus fuisset approbaturus 3 Quidni igitur approbabat , siquidem tam solemni ratione osse rebatur Sed audiamus historicum sectae P. Geo.
Illi, scilicet Portu-regienses , ut ostendero, non se obstare, quominus Ecclesia Gallica pace umma uteretur , atque ur omnem areseos susticis-κem ct crimen amolirentur, adornarunt quoddam
sua silet L mbolum . quod ipsis Catendis Mauiistit. Archiepiscopo Rhotomagensi ιradiderunt. Eo denunciabant, quinque hareses a se damnari, quibusicumque randem in libris illa reperirentur. Quanrumvero ad sactum pertinet, ira si obtemperaturos polin licebantur ut reverentiam cum silentio coaejungerent. Hoc secta ultro profitebatur anno a 6 17.
apud ill . de Har lay, tum Archiepiscopum Rho- 'tomagensim . illum ipsum qui post tres annos
exciv v stio praefuit. Non est igitur veritati evi isei, aneom', quod tibi per fraudem obtruium
67쪽
eitam esse cientium obsequiosum.atque 1ll. de
alatiar existimasse , praeclare secum agi anno i 6ό8. in re tota componenda , cdm illud impetravit. Vides sectam iam tum ab anno perpetuo fuisse contestatam , se polliceri silena tium vel maxime obsequio sum , cum intima reverentia , modo ea non pertingeret usque ad cerrietam fidem .illam pollicitationem Gerberonius stria hit ab IlI. D. de Har lay delatam ad Emin. Carisdin. Mazarinum. & ad Ill. de Marca et sed illa probata non fuit, illam Ill. de Harlay cum universe vestro coetu non satis esse judicavit et illa non potuit a vobis impetrare , ut non decerneretis is habendos esse hauricos eos, qui certam facti fidem jurejurando testari nollent. Sed Arnaldum iterum audiamus. is anno i6s . haec scripsit ad Ill. Episcopum Aletensem et Quamlibet cupiamus obsequi autoritati summi Pontibιis, hoc unum escere possumus, ad observantiam nostram sancta Apostolica Sedi contestandam, ut ejus decretum SI LEN- Ti. OBsEQu Ioso excipiamus . non verὸ ut silem in-rinium habeamus. 'Idem ille anno i 09. paucis ante coetum vectium mensibus, ad Ill. Episcopum Andegavensemita scribebat: ' Mi juris icclesia consia , int/'vism quidem in silet dogmatibus sensionem aptiis suis semper postulavit: at facta vel in illorum
prorsas reliquit arbitrio , aut exterea tantum obe- amynia , qua silentast contineta . contenta fuit. Tum allatis ex historia teclesiastica exemplis aliquot ου
68쪽
ranseniam aperte defendi, vec errarem facti Aiai ciis Constitutionibus imputari denique eis semisper. eam veneratiοηιm prastili , etiam in Iacto ,
qua nulla in or a Carbolicis Theologis exigitur. Eamdem pollicitationem obtendebat idem Arnal dus die Februarii anni 156o. proxime anteco
tos vestri tempus. t Denique si id unum a me postuletur , ut postremis Innocentii X. ct Alexandri VII. constitutionibus habeam , quod ejusmodi Constitutionibus a Catholicis Theologis labrai filer, ut earum fidem amplectantur, eir honorifice illas semper appellent , ut de iis , quas forte in facti quastionibus pati pagunt. disιultatibus sileant , id quoque hibenter spondebo; quia semper in illas sic animo ac voluntate assedi us fui. Unam e ' quod omnino
facere non possum , ut quinque illas meriis re scriptas, mihique desolatas propositiones , in Ian senii libro vere νeperiri, nominatim profitear, i u
mihi et persuasum , 6bscriptione mea conresser.
Intelligis Iectam universam λrnaldi ore loquentem jam tum obtuliste animi ac voluntatis asseerus Omnes, quibus ille autoritatem Ecclesiae rein vereri se atque observare profitetur. Unum est quod omnino facere non poterat s Arnaldus cum sitis scilicet ut firmiter crederet absque firmi. rare . ea autoritate ductus, quam arbitrabatur esse
obnoxiam errori, illud factum, quod ipsi quidemmam feste falsum esse videbatur. Id ci edo , Praesul Illustiissime, probandum non si scipies , quatuor Episcopos unquam in silentio Obsequioso mitigando ae temperando longiua. t. D'. - . ad sese. Aarii. λ; V
69쪽
Disse provectos, quam Λrnaldus his verbis prδ-
vehatur. Is ipse erat proxime ante Vestrum coetum quaestionis status ; id ipsum agebatur. Offerebat secta silentium illud adeo obsequiosum .
adeo mitigatum. Illud Clerus reprobabat ,& fidem certam interposito jurejurando a Maiari v lebat. Hunc rei totius statum respiciebat coetus vester, cum denunciavit habendum dise haereticum , quicumque credere & jurejurare nollet. lam vides, Praesul illustiissime, non a me prosecto temporum rationem omnem perturbari, non me ea scribere , in quibus plena errorum sint Iam viades te istorum temporum histor Iam tam parum accurate cognovi sis , ut etiam ignoraveris , quid praecipuum fuerit in illo coetu , cui interfuisti. Equidem quamvis per aetatem intereste his rebus non potuerim , tamen in iis commemoran dis fieri non potest ut abetrem . quia ipsis publicorum instrumento tum verbis utor. & suam
cuique rei temporis notam tribuo. Tu vero, Prae
sui illustiissime, quamvis jam tum ab eo tempore locum aliqnem teneres , fieri sanὰ potuit ut ignorares facta quaedam, quae scilicet non expe disti ex iis instrumenti quibus solis continentur. Faciunt 'indefessi tui labores in Dioecesi tua administranda , ut ista expendere tibi non vaca-' verit: habes excusationem sane legitimam , &summa reverentia dignam , istius tui erroris in S're, 'quae est nostrae controversae caput. Ego vero, ne qua in rei aberratem , faciendum mihi duxi, 4t 'sontes iesios adirem, & prima reicta
70쪽
iusque monumenta considerem. inqui; legere mibi contigit pleraque ex iis scriptis , unde irae ιonvicia collegisti e c. Scripta illa sunt , quae tum temporis ab hominibus e secta spargebantur
in vulgus , quibus emcitur, eum non debere formulat subscribere,qui factsi non ci ederet, sed solo se obsequioso filentio contineret. ingenuitatem istam summopere veneror , qua fateris, nunt quam legere
tibi contigisse pleraque ex iis sit iplis : sed ea qui
legerit , perspiciet facile , quot m errores te conjecerint ii, a quibus obsequio si silentii totam historiam a coepisti. iis enim scriptis fit manifestu . hoc ipsum fui ise, quod tum agebatur, an satis esset, necne, silentium obsequio sum , cham ccx us vester , spreta pollicitatione hominum e secta , decrevit habendum esse haereticum,quisquis fidem certam ii iterposito lurejurando non polliceretur Quare silentium istud' a vestro coetu damnatum, de gravissima censura notatum fuit , quod facere profecto coetus vester non potuit , ni si Ecclesiae statuisset in textibus dijudicandis infallibilitatem esse nromissam. X I s. NIHIL prorsus respondisti, Praesul Illustri L
si me ad ea argumen ra, quibus confeci Ecclesiam in dijudicandis textjbus dogmaticis non esse obnoxiam errori. Dabis igitur mihi , ut opinor. hanc veniam , ut sumniatim ac breviter colligam , & veluti sub uno aspectu posita Ieprae sentem ea,quae nusquam attigisti.