장음표시 사용
71쪽
beretur in dignoscenda vi ac potestate vocum earum , quae locum habent in symbolo seu in canone aliquo, error ille facti de solis vocibus, fi deles induceret in errorem juris de ipso dogmate. Fideles, dum symbolorum Ecclesiae canonumque textus religiose proprio ac nativo sensu acciperent, obbiberent ipsi venenum , neque possenz fidem non amittere. Ecclesia, dum male loqueretur, dum male scriberet, dum suorum ipsa decretorum sensem non assequeretur , necessarioeeret ut male crederemus , ut fidem nostram cortum peremus. Fideles,quo: plus docilitatis ac simplicitatis afDrtent, eo paratiores essent ad suam peris niciem ; fidem servare non possent, nisi symbo-Iorum ac eanonum textus per summam invidiam contorquerent ad sensum aliquem minim h proprium ac nativum , sed alienum ac violentum.
Riqui haec si facerent , non jam modeste atque ingenue textus illos excipere , sed iis illudere vi
α. Canon quilibet est textus brevioris damnatio : damnatio vero libri, quidam est de longi Ore textu canono Atqui textus utriusque , seu brevioris, seu longioris, prorsus eadem est ratio :aeque uterque pertinet , sive ad iuris . sive ad facti controversiam. Si falli Ecclesia non potest,
dum canonem condit de textu aliquo breviore, non minus est immunis ab erroris periculo , dum canonis quodam genere de textu longiore promnunciat. Si erraret Ecclesia in condendo canone, ita ut anathemate feriret eum textum, quo Vero
72쪽
fides significatetur, ipsam fidei proposivonem se
. riret anathemate , canon ipse foret conceptis veris bis etextus haereticus. Atque idem plane debet intelligi de libri cujuspiam damnatione ; quae scilicet
quoddam est canonis genus de textu longiore. Si textus ille damnatus recider et in puram fidei propositionem, necesse foret, ut eius damnatio ab Eccles a denuntiata , textus haereticus habe retur. At illud estne quisquam qui dicere audeat, Ecclesiam , cum qua Christu4 docet , hoc est,textus usurpat ad proponendam sidem , posse errore ficti in vocibus eo devenire , ut in canone detextu breviare, vel in quodam canonis genere de longiore , textu nobis offerat, tanquam tidei propositionem , eam quae sit conceptis verbis haereis
ui et ca Estne quisquam qui dicere audeat , fieri poste . ut Christus cum Ecclesia docens textu prorsus haeretico fidea pinpositionem nobis ob tendat ' Etiamsi XXIII. Episcopi errore aliquo decepti opinionem tam improbabilem defendi csent, tam abhorrentem ab iis principiis , quibus
omnis automatis ratio inititur a futurum ne cre.
demus unquam, ut quisquam illos sibi ea in re sequendos existimet 3 Haec sunt, Praesul Illustriosime, quae refelli a te manifeste oportuit, si fore sperasti, ut eam sententiam , qua in XXIlI. Epiccopis tribuis , crimine liberares. Num vero illud fecisti num etiam illud aggredi te posse confidebas ' 3. Atque hoc ut fiat manifestius, & veluti meliori in lumine collocetur , juVat exen
73쪽
phim ponere in textibus S. Athanasii adversus im pietatem Arianam, in textu Epistolae S. Leonis
ad Flavianum adversus errorem Eutychetis. dein textu S. Augustini adversus haerelim Pelagia.. nam. Si contingeret, quod contingere profecto non potest , in Ecclesia tres illos textus putatasimos & maxime orthodoxos damnaret, ea propositio , quae tum Ecclesilae damnantis textu contineretur, ellat prorsus haeretica. Ecclesia , dum S A thanasii textum reprobaret, negaret Verbi divinitatem , qnam nimirum S. Atham alii textus a
firmat ς Ecclesia, dum reprobaret textum S. Leonis nesar et geminam in una persona Christi naiaturam quae assirmator S. Leonis textu; Ecclesia denique , dum S. Augustini textum reprobaret , hegaret peccatum originale, & gratiae interioris necessitatem ad omne opus bonum , quae duo S. Augustini textus assirmat. Itaque tres illi quali canones, quos Ecclesia conderet adversus tres ilialos textus, totidem essent propositiones fidei , ά tuis illae proprio ac nativo tuo sensu prorsus hae is et eae. Jam si Ecclesia Ministris suis omnibus imperaret, ut jurarent in verba inrmulae illius, qua se
nrofiterentur plane credere, tres eos textus esse linis reticos, fieret manifestum eam tum, licet contrasiam mentem , imperare tamen ut Arii, Eutychetis , ac Pelagii haereses firma fide crederent.
N cine vero Ecclesiae mens ac vcluntas una posset impedis e. quominus trium istorum textuum
reticorum labes & contagio fidelium mentes inficeret. Atqui mutatis nominibUs , l'rael ut ,
74쪽
lustrissime, dicemus illud idem de Jan senii textu. quod de textibus S. Athanasii , S. Leonis, & S. Augustini diximus. Si ponitur id , quod iam ab annis 6o. homines e secta iactitant, lan senium rite fidelem Doetoras gratiae interprilem , & Au
gustini 1 prens s textum accurate consentire cum
textu Augustini Hipponensis. illud , inquam, ii
ponitur , non minias erit haereticus, qui l prensis. quam qui Hipponensis textum reprobaverit. Id si sonitus. uterque textus aeque orthodoxus in unam atque eamdem fidei propositionem coalescet. Atque inde mani se ite consequitur, Ianieniani textiis damnationem , non miniss quam damnationem rex tus S. Augustini , fieri prorsus negatio. Dem illius propositionis fidei , quae utroque Jllo Textu aeque contineatur. Id si ponitur, quod secta Ponit , jam ab annis Ecclesia in eo obstinata perstat . ut imperet fidem adiuncturi juri jurando, ita verba seu textum illius formulae, quo pura S. Augustini doctrina negatur . assis matur impietas Pelagiana. id si ponitur, stare promissionum Veritas non potest. Igitur id poni promissio nuda voritas non sinit. Haec erant, Praesul illustrissime nam iterum dicendum est, haec erant, quae a tate1elli manifestis & firmissimis argumentis oportis it , nisi fateri maluisses. te fallaci illa N: cap
tiosa j aris ac facti disti actione fui me inductum in
vorem. Neutrum horum pr*stitisti. Ac refelleieci inici et M argumenta nostra prorsus non poteras. I voero malles errorem ti bi objectum fateri, inqucoia,tiala est qqatuum glori* consequeresis,
75쪽
N os modo nihil reponis ad ea argumenta, qtue tantum roboris ac firmitatis habent, sed etiam illa confiteris, ex quibus si quis deducat ea quae aperte consequuntur , intelliget statim , & tuae doctrinae seriem dissipari , & ea quae ego defendo mirifice confirmari. Operae pretium est silere me,
I. His me vocibus compellas: Hi ηc fortasse Illustriis ini D. de Marca , vix audeo diιere , for rasse re tuus profectcs est error. Quoniam sunt factaq*adam , qua se ungi prorsus ὰ jure non possunt , quia sunt unica ratio iuris ipsius credendi , existi- η apit Illustr. D. de Marca , pertinere o illud posse
ad ea omnia, qua ille facta dogmatica nuncupa vit , quosque tu longiores textus appellas. Fateris itaque , Praesul Illustrisssime , facta elle quaedam , quae sejungi prorsus a jure non possint, quoties nimirum famam ipsum ratio est credendi juris. Restat igitur unum , ut quaeramus , an illud quod ultro concedis fieri interdum oportere . ut factum a iure non sejungatus , ram longε ac late patear, quam ego patere volo. Illud autem ut innotesia
a. ' Non est, inquis , eadem ratio factorum estram, quibus non nititur juris ipsius sid/s , qu/le est fastum Iansentanum. Sed cur, amabo, non per . tinebit ad Jansentanum textum , illud quod de factis quibusdam ultro confiteris , ea sejurgi prorsus a jure non posse ' Num ad promission una. divinatum fidem & conservationem depositi
76쪽
is necesse est textus perniciosos ae pestilente egare, quibus fides corrumpitur , quam assi r-iare sanos, quibus ea servatur λ Nonne ipsa per sani textus assirmatio . ut aiunt Logici, forma s est negatio textus pestilentis ei contradicentis. uemadmodum textus pestilentis negatio, ipsa pere formalis est assismatio .sani textus contrarie opinositi Nonne est manifestum, haec duo munera xtus sanos assirmandi . & negandi pestilentes . on modo aeque esse Ecesesiae propria ac nececaria , sed etiam ita coniuncta, ut alterum alteroontineri, dc ex duobus unum e fici necesse sit 3 Eoonstitsto, quaero iam, quaenam sit ratio credendi, toc dogma . Liberum hominis arbitrium a Deo
latum ct excitatum potest dissentire si velit, esse
erum a Deo revelatum. Nempe quia sessione 4. oncilii Tridentini, canone . Ecclesia damnavit, ropositionem illi contradicentem. Atqui certumst damnationem eiusmodi textris, ipsumque a eo textum certo anno atque anni die scriptum, acta quaedam esse revelatione posteriora. Prae in erea certum est, ea facta rationem esse credendi uris: illo enim facto , hoc est . Ecclesiae decretonducimur , atque impellimur ad credendum, hoc ogma esse vere re elatum. Ergo facta quaedam evelatione posteriora , sunt tamen nobis ratio
redendi fidei dogmata. Hoc ipso fit, ut factum ejungi non possit a jure. Factum hoc , scilicetam natio certi cujuMam textus , ratio est cre-endi juris, nimirum dogmatis quod huic textui onuaria oppositum est. Exempli causa, ueri ro-
77쪽
ruisset ut Theologi quidam , estica citati gratiar
plusquam satis est , tribuentes, negarent liberum arbitrium ei dissentire posse : sed fustum positum in eo textu, qui a Concilio Tridentino damnatus est, ratio est qua impelli debeant ad credendum, este hoc dogma revelatum. Atqui prorsub eadem est ratio dansentani textus longioris , & textus filius brevioris, qui eo Concilii Tridentini canone damnatus est. Varii Theologi in fraudem inducti ea falsa interpretatione, qua I. Augustinum Jan
senius explicare contendit , arbitrarentur volun
ratem nostram post Adami lapsu na iactari per-'petuo conflictu delectationum duarum , utrius que praevenientis ac minime deliberatae , ita ut necesse sit, eam alternante creaturae ct creatoris 'delectatione , nunc recte , nunc perperam f/cere, prout caeli aut terra delectatio conse um eJus abripuerit ; deinde nullam aliam esse Christi gratiam Interiorem , praeter delectationem , & illam qui 'dem, cui dare vel negire assensum nod sit in aris bitrii liberi potestate , quia ipsi arbitrio libero sit indeclinabilis atque ii, superabilis , ut prorsus non possine illi humank'resistere voluntates , cd ma natura seu essentia sua primum hunc effectum
hibeat, ut a voluntatibas humanis omnem auis
ferat resistentiam ; quo pertinere volunt illud S. Augustini de Praed. SS. Gratia a nullo duro cor aee respuitur : ideo quippe tribaitur , ut cordis duri-ria primitas ausseratur. Uerstrat si modo Theolini illi E 'Elesiam ea qua par est reverentiaca me obseevantia colunt factum quoddam est,
78쪽
quod non potest a jure sejungi, quod illos mo
retur& coerceat. Nimirum Ecclesia decrevit dan lenii textum , quo doctrinae hujus series continetur , haereses quinque complecti. Tum vero Theologis ejusmodi, quos incautos absque ulla ipsorum culpa quinque harum haeresum amor oc-rupasser, quique prompti ac parati forent ad ob- qnendum automati legitimae, factum illud est inica ratio credendi atque inter dogmata reve-ata computandi syllematis illius , quod Janse- vano systemati repugnat de contradicit. Tum tero factum Theologos illos inducit ad jus cre-lenduin . hoc est, ad credendam eam , quam do in et Ecclesia Catholica , gratiam sufficientem , tua fiat ut mandata non sint imposIibilia, & ad redendum liberum arbitrium, quod gratia Christilberatum , non vero necessitate ulla adactuin , electationem hanc aut vitare possc aut vincere,
enique distentire giatiae vel maxime essi caci ,
t iam cilia ab ea movetur atque excItatur. Suetest igitur, Praesul Illustrissime , ut ex iis ipsis,
uae aperte confessus es, argumentationem conmciam in hunc modum. Fateris, fictum etiam revelatione posterius
jungi prorsus a jure non posse , sive agatur longiore textu , sive de breviore , si modoctum illud ratio est credendi jurii. Atqui factum illud ratio es credendi juris ,γc est , dogmatis revelati, sive agatur de lon- Ore Jan senii textu , qui Apostolicis Constituanibus damnatus est, sive de textu breviore ,
79쪽
qui damnatus est canone . sessionis si Concilii
Ergo factum a iure sejungi aequE non potest,
sive in longiore Jansenti textu , sive in altero breviore , qui illo Concilii canone damnatus est. Quamlibet se callide atque astute versent homines e secta , numquam assequentur, ut sectar Eexpediant ab ejusmodi comparatione tam simplici , tam parabili, tam brevi, tam decretoria. Quanto plura scribent, tanto minils ea scribent quae possint intelligi. innumeris scriptis id
unum consequentur , ut sentiant ac perspiciant
omnes , nihil eos habere posse quod respondeant. Vides, Praesul Illustrissime , nihil aliud me sequi, quam id quod a te positum est. Fateris ea facta prorsus a jure sejungi non posse, quae sunt ipsa ratio credendi juris . lam vero illud manifestum est , sive in longiore Ian senii textu, sive
in textu breviore , qui canone aliquo damnatur, factum esse rationem ipsam credendi dogmatis Contradicentis, & quidem credendi tamquam de
fide. Illud certe non fuerat ab Episcopis X I X. animadversum , si tamen eam , quam tu illi tribuis , sententiam amplexi sunt. 3. Sic pergis : Quantum tamen ad me attinet , faciet mea tibi obsequendi voluntas. observanti. qud te colo, ut id tibi concedam. Minime vero . Praesul ulustrissime; ubi enim agitur de doctrina , nihil est amicitiae condonandum, nihil assent an
80쪽
i νilis legibus astimetur , fre Pastoribus jucundam .
tque etiam non parum utile , mentem humanam
nere quasi arctis imis religionis vinculis constrictam, ' fracta ac deposita superbid, quibuslbet Ecc sacretis obsequi condiscat. Hinc profectis longe majorrpori Passorum autoritas accederet oc. Nolim , raesiui illustrissime , quidquam in te dicere gra-us , nolim eam, quae tibi summa debetur , Ve- rationem imminuere, nolim hocce exemplumi invidiam atque offensionem usurpare. Sed ta-en id dicere liceat: hanc ipsa in , quam tu tenes,tionem tenuere sena per Theologi Protestantes , im generatim adversus in fallibilitatem Ecclesiae sputaverunt. Confessi sunt illud dogma esse ejus-odi . ut ei Pallor quilibet ex prudentia civilis ibus favere debeat ; iucundam ese Polori ιι eam
toritatem . qua ponantur extra metum omnem . quis ipsis repugnet aut contradicat. Dixerunt
ait esse, quod sit magis appositum ad ambitiona Praepositorum fovendam. Sed obsecro, illudneatum proficiscitur ex prudentia civilis legibus , od dicitur fore nunquam , ut Ecclesia filiosis decipiat, neque in symbolorum suorum canumque textibus, neque in aliis textibus, seuditionis verae . qui approbandi sunt, seu falsae , i reprobandi atque impugnandi Z Illud ne existis, unam esse prudentiam civilem , quae faciat utamus, Ecclesiam non posse filiis suis id propo-e tanquam de fide, quod sit wnceptis verbis teticum ὶ Nunquam ego sine crediderim , eo te