장음표시 사용
121쪽
iam ait. Terent. Eun. 4, 6, I. eredo equidem illum iam inulti-rum , ut illam a me eripiat. 'Andr. I, 2. s. id voluit, nos sis nee opinantia duel falso gaudio, verantis iam amoto metu, interea oscitantia opprimi. i. e. amoto metu etiam, sperantes statim. IIurma na et alii saepe docuerunt iam esse particulam e Ieritatis idemque significare quod statim. Fid. Gisan. in Ind. Lueret. Burmann. ad Ovid. Met. 7, 305. ubi aliena exempIa con- unduntur. Sed idem Bumannus non dubitavit ad Luean. 2, 214. contrariam significationem tribuere particulae, quae morum ipsam denotaret. Ad I, M. dixit moram et dilationem excludi. Neque aliter Donatus, ut supra nariavi.
8. Haee distinctior temporis designatio enicilire oppositione, qua unum tempus ratione alterius temporis distinguitur. In praesenti intelligimus aut unum hoc, quod modo est, tempus, aut maturum tempus. Quare indieat iam rem illico lactam: eben, gleich. In praeteritis rebus aut, reiecta alia an e occupata opinione, confirmamus rem faciam esse non ante longum
tempus, sed ProXime, aut eam ab extremo vel longius remoto tempore incepisse seri. Illud exprimunt Gemmani verbis eben erat, hoc verbis schon, eb&n εchon rquemadmodum iam hodie est erat heu te, iam olim autem Schon Memati. Vtrumque regitur oppositionis ratione. Quae enim illico fiunt, ipsa etiam habent, quo opposita definiantur: nam dicitur res non serius, Deo Postea, nec ante facta. Atque notatur hoc modo etiam
proximum tempus, quod idem esse videtur, et quod op- Ponitur aut praeterito tempori longiori, ut sit modo, haud div ubi Germani dicunt es iat Men geschehen: aut prolongato tempori vel futuro , ut signi et eodem temporis momento, illico. Cons. n. 7.
Cic. de Fin. 3, 7, 26. eideamus nune, quam sint praeclara illa his, quae iam posui, eonsequentia. Lucret. 3, 927. breuia hieest fruetus homulleis: iam fueris: neque psa umquam revocare lieebit. ' . Plaut. Merc. 5, 4, 2. iam redeo. i. o. glaish homme ita τumest. Fide alia p. 115.
Lueret. 3, I0la. hoe est advorso nixantem trudere monis in xum , quod tamen a stummo iam vertim rursum volvitur. Horat. Art. poet. 468. nec, si retraetus era, ia- ι Lomo.
122쪽
0. Ex oppositis cognoscuntur alia quoque. Significatur enim per et id, quod exspectatum adeoque sero evenit, et id, quod exspectationem praecurrit et non eXspectatum, sed praemature vel eX improviso factum est. Illud dicimus endlicti, erat, et additur interdum aliquando, tandem: hoc vero est 3chon, Vtrum quoiana distinctiore nota exprimitur: nimirum liam nihil sigraificat, quam ut eX oppositione notionum intelligamus, aut rem non prius, aut non serius fieri. Cons. Burmann. ad Phaedr. 5, 2, 4. ad Ovid. Art. am. 3, 33. ad Lucan. 2, 214. Brouklius. ad Tibuli. 2, 5, 79. Neque alio modo designamus rem in tempore promotam, vel ad extremum Perductam
Donatus ad Terent. ΑΕ 2, I, 21. et iam etiam tarditatis inev- satis eri, Et Virgilius: Aen. 12, 179. iam melior, iam, diua,
preeor. ad Andr. 1, 2, 19. iam modo tarditatis est signum. Cic. ad Att. 1, 4. putamus enim utiιe esse te aliquando iam rem transigere. tibi Corradus eorrigendum censuit aliquando tandem. Tacit. Ann. 2, 21. iamque amo diei subdueit ex acie legionem faetendis, eastris. i. o. und erat vat. Plaut. Mil. 4, 2, 39. iam tandem ades illiso. Liv. 22, 12, 10. minus iam tandem aut mirtutis aut fortunast poenitere suae. . Virgil. Aen. 6, 61, iam tandem Italiae fugientis prendimus oras. Cirta v. 46. Aristoph.
Terent. IIeaut. 5, 1, 8. ohe tam desine deos uxor gratulando obtundere. Apulei. Mat. p. 185, 12. p. 128. Prie. et tu, Fo tuna , durior iam saeuire desiste. Terent. Andr. 1, 2, 1'. de hinc postulo stoe aequumst , te oro, Dave, ut redeat iam in viam. Lucan. 2, 214. iam sanguinis alii vis sibi Deio iter. Liv. 21, 21, 7. omnibus fere Misendi domos obιata ultro potestas grata erat et iam desiderantibus suos et Iongius in futurum promi lentibus desiderium. Per totum tempus hiemis quies inter labores, aut iam exhaustos: aut mox exhauriendos, renouovit corpora animosque. Cio. ad Fam. 6, 2, 1. grauitale valetudinis, qua tamen iam paullulum videor levari. ad Fuim. 3, 8, 16. quum enim Laodieeae, quum Apameae, quum Synnadis - ESsem -, omnes iam istius generis legationes erant constitutae. Cels. 3 18. neque credendum est, si uinetus aliquis, dum leuari uinctilia
cupit, amum iam se fruat, Formula iamne abist utuntur ii, qui aliquem abeuntem re linero cupiunt. Plaut. Men. 2, 3, 86. Rud. 2, I, 26. ἡ Duiligeo by Gocrate
123쪽
Cle. p. Cluent. 39, 109. iam insolentiam noratis hominis , n ratis animos eius ac spiritus tribunieios. tibi Goereneti ira in nouaud Acad. p. 34. corrigendum arbitratur nam.
10. Otium iam et iam quum significant vel gera deati, da eben vel ais schon. Sed possunt etiam idem 1 Te eXprimere, qΠod 3 ulucr quo in usu etiam futurum sequitur. Neo aliter qui tum Horatius dixit. Comi otium ui pro simulac usurparunt. Vbi vero istae particula o disiunctae duas enuntiationis partes sormant, utrisque manet etiam singularis sua vis: Schon - ala. Quae
vagnertis ad Virgil. Ge. 1, 450. Praecepit, aliena pror
Cie. ad Att. I, 4. nuper quidem quum iam te adventare arbitrarem. , repente a te in memem Quintilem reiecti sumtis. Fie-gil. Ge. o, 336. solis ad oeeasum, quum frigidus aera vesper temperat et saltus rescit iam ro cida luna. 4, 401. medios quum solatiarenderit aestus, quum sitiunt herbae et meori iam gratior
Cie. ad Att. 5, 19. obsignaram iam epistolam eam, quam Puto te modo perlagisse. - quum subito Appii tabellarius mihi tuas litteras reddidit. Orat. SI, II1. eι apud Graecos quidem iam anni prope quadringenti aunt, quum Me probMur: nos nuper agnouimus. Virgil. Ge. I, 50. hoe etiam, emenso quum iam deredet Olympo, profuerit meminisse magis. Cie. ad Att. 3, 22. sed iam quum adventare milites dicentur, faetendum nobis erit, ut ab eo discedamus. Ita mediceus eodex optimu4 et edit. Λεcons. et Victor. et recte quidem. IIorat. Art. post. 118. reddere qui uoces iam seit puer et pede eerto signat humum, gestu paribus colludere. Plaut. Curc. 5, 2, 46. postquam illo ventum est, iam ut metouseauerat, exoritur ventus turbo. Terent. Hec. 3, 3, 18. iam ut limen exirem, ad genua aecidit.
11. opponitur nondum vel alia negatio, ubi quis
narrat, rem ad certum terminum processisse, qui comparetur cum altiore. Cic. p. Cluent. 20, 56. atque hoc tum iudieio faeto, et Oppianico re et existimulione iam, lege et pronuntiatione nondum eon demnato , tamen Auitus Oppianteum oum statim non fecit. Liv. I, 2b, 6. ad quorum easum quum eonelamasset gaudio Alban exemitus, romanaa legiones iam spes tota, nondum tamen cin α seruerat. Diuiliroo by Corale
124쪽
Caes. Bell. civ. 3, 25. multi tam menses transierant, et hiemsitim praeeipitaverat, neque Brundisio naues legior resque ad Caes
Curi. 9, 6, 23. nondum feminam aequavimus gloria, et iam Nos laudis satietas cepit 212. Additur iam aliis nominibus temporis, ut ipsum tempus distinctiore nola opponatur alii tempori, praesertim praesenti. Ita fit, ut longinquum tempus et anto transactum ab ipso Principio significetur, ne quis intelligat novum aut praesens: si quidem dicitur tum αρrimu iuoentute, ut sit proprie ab ψεα iuoentute priama , α pueris illico , gleita pon errater Ahendi dein vero idem quod achon pon erater Iugend. Modo addi tur modo omittitur, et usque apponitur, et utrumque collocatur. Ita fit, ut iam inde sit Mon nun an .se aliis significationibus horum Verborum vide INDE.
Cic. ad Fam. I, 9, M. quare inusuri me maxime, aietiti iam
a prima adoleseentia deleetarunt. 4, γ, I. benevolentia quae mihilom a pueritia tua cognita est. P. Mil. 8, 22. dederas enim, quam contemneres popularea insanias, iam ab adoIeseentia doeumenta. ad Fum. 2, 16, 9. deinde sententiam meam tu Deillime perspicere potvisti iam ab illo tempore, quum in Cumanum mihi obuiam xenisti. . Liv. 42, II, 8. iam ex quo ipse aseepisset regnum, multa admirando rerum successu tenuisse. In Terent. Heaut. 2, 1, 2. qui aequom esse censent Nos iam a pueris illico nasei senes. B cnti eius necessarium putat iam, q ivd abest a quibusdam eodicibus. Λt non nocessarium esset obverbum iliteo, quod additum. Cie. de Orat. 1, IR42. urgerent praeterea philosophorum greges iam ab illo fonte et capite Socrate. Terent. Ad. 1, 3, 16. iam inde ab adolescentia ego hane clamentem vitam urbanam atque otium sequutus sum. Cic. P. Bath. 13, 3Iis o iura praeclara utque divinitus iam inde aprineipio romani nominis a maioribus nostris comparata. I lii . 14, 6, 16. meorum omnium eonsiliorum perlautorumque iam indera consulatu meo testis. ad Fan . 13, 38. cuius eum patre magna
mihi fuit amitatia iam in te a quaestura siciliensi. Liv. 44, 25, 3. eernebat et Persea iam inde ab initio belli omni modo spem p eis tentasse. I, 2, 3. Cic. de Nat. d. 2, 48, 124. iam inde obortu naturae. Do formuIa iam inde a vid. Druvcnboro. ad Liv.
125쪽
Liv. 9, 29, 8. Appius iam inde antiquuus insitam pertinaciam
familiae gerendo solva eensuram obtinuit. Sueton. Tiber. II. amoenitate et salubritate insulae iam inde captus, quum ad eam ab Armenia rediens reppulisset. Cie. In Vat. 5, 13. ad libi iam inde praes ribo, ne tuas sordes eum elarissimorum virorum splendore permisceas. Liv. 3, 36, 1.
ille Mis Appio alienae personae ferendae fuit. Suo iam inde vivere ingenio eoepit. 9, 16, 1. eonvenit, iam inde per eonsulas reliqua belli perseeta. Cic. de Div. I, I, I. uetus opinio est, tam usque ab heroieia dueta temporibus, eaque et populi romani et omnium gentium
Terent. Heaut. I, 2, s. nam mihi eum eo iam inde inque a pueritia fuit semper familiarita . ,
13. Componitur iam cum nominibus numeralibus temporis admodum magni et cum quibuscumque nomi- inibus temporis longo transacti: cuius generis sunt iam
Gnte, tum olim. iam pridem, iamdudum, iam tum, iam tandem, iam . enique. Designatio fit per oppositionem
brevioris temporis vel praesentiae. Sunt inter haec iamdudum, iam diu, quae a multis in unum vocabulum ita componuntur, ut altera pars videatur esse enclitica. Nec improbari id poterit, etiamsi desideremus exempla formae iandis, iandudum: nec quisquam scripsit minciam, quum quam plurimi iamnunc scripserunt.
Cic. P. Cluent. 3, z. ego me, iudicest, ad eam eatissam ace dere , quae iam per annos Oeto eontinuos ex contraria parte audiatur - Deile intelligo. p. Flacc. 26, M. qui soli toto orbe terrarum septingentos iam annos amplius unis moribus et numquam mutatia legibus visunt. PIiil. 6, 6, 17. ad Fam. 2, 10, 6. ibi quintum et vigesimum iam diem aggeribus, vineis, turribus pugnabam oppidum. 7, 26, I. quum decimum iam diem graviter ex intestinia laborarem - fugi in I ra lanum. ad Atti 5, 8. me et ineommoda oalitudo - et mmuni exspectatio - tenebat odeeimum iam diem Brundisii. p. Lego Man. 3, 7. ab illo tempore annum iam tertium et vicesimum regnat. de Fin. 2,29, M. at iam deeimum annum in spelunea iacet. Iam ante. Vide exempla Tom. I. p. 378. Cic. ad Fam. 15, 16, 3. quae ille Gargettius et iam ante Democriιtia εχωλα, hic spectra nominat. Ita OreIlius non primus, sed Wophensius
126쪽
hula degunt glauti multis tam ante meeriis et maesto Syraemio et ipsi Thuodidi. ad Att. 7, 4. quod mihi Fam ante erat notum. de Inv. 2, 22, 68. Cf. Gronov. ad Liv. 21, 20, 8. Liv. 27,
G, s. alter in destinatis iam ante animo latebris subsedit. Cie. ad Fam. 3, 10, 14. evius sermo stultus et puerilis erat iam antea ad me a M. Coelio - perseriptus. Sallusti Cat. 20, 5. sed ego mente agitaui, omnes iam antea divorsi audistis. 29, I. Iam aliquoties. Cic. ad Att. 3, 22. me adhue Planeius liberalia tale ina retinet, iam aliquoties ematum ire in Epirum. in Tere. Act. I, 16, 49. vos aliquot iam per annos eonceptam huic ordiniturpitudinem atque infamiam desere ae tollere potenta. Iam olim. Terent. Et n. 3, 5, 38. et quia consimilem laseratiam olim ille Itidum, impendio magis animus gavdebat mihi. Virgil. Ge. 2, 396. ae iam olim, serast posuit quum vinea frondis, frigidus et silvis aquilo deeussit honorem, iam tum aere
curas uenientem extendit in annum rusticus. a .
Iam pridem. Vido in Parnari. Iam diu vide Tom. 287. Iam dudum vide in m. u Y Iam tandem. Cic. Agor. 2, 37, 103.' GUrmo, me e re Deturum, ut iam tandem illi, quἱ honori inuiderunt meo: t .men xos unisersos in consule deligendo plurimum vidisse fatea
tur. irgil. Aen. 6. 61. iam tandem Italiae fugientia prendimus oras. 10, 899. 12, 497. Iam denique. Virgil. Aen. 2, 70. quid iam misero mihi denique
14. Iam sum opponitur posteriori vel recentiori
tempori. Reddi potest vel gleicis damati, vel per
schon dum a L. Quare eX adverso sonitur Post, Postmodo: et additur temporis definitio verbis quum, dum rnec raro intelligitur tempus praeteritum, ex quo aliquid fieri soleat. Alium sensum, quo iam tum significat
eo ipso tempore, grade damati, an lea D. 1. memoravimus, et n. 15. notabimus, quomodo dicatur de initio. Antiquiores scriptores scripserant ram tram, recentiores etiam iam tunc: quamquam in his rebus non magna est editionum auctoritas.
Liv. 29, I, 6. si qui ita animαti essent, malle eos sibi iam tum teri, quam postmodo querentes, pegnes atquo inutiles militea reipublicas es8e. Cic. p. Areli. 12, 30. ego vera omnia, quae gerebam, iam tum in gerendo spargere me ad disseminare arbitrabar in orbis teretio memoriam sempiternam. Sallust. Cat. 18, 7. iam tum non conis
127쪽
inlibus modo, aed plarisque se rurioribus 'emietem maehinabantur. Multa exempla e Livii libria collegit Draheliborch. ad 1,
Cie. ad Flim. 13, 17. 2. eius libertum Apollonium iam tum equidem, quum ille viveret. et magnifaeiebam et pro bam. ad Att. I, II. ea quae iam tum, quum aderas, ostendere ritis animum intelligebam. ad Fam. 7, 12, 3. iam tum mihi non piae bas, quum idem intuebare, quod et Seius familiaris tuus. Liv. 10, 21, 14. iam tum, quum ipse ibi eum collega rem pariter gesserit, fuisse tantum belium, ut me duee tino siet eaecretιti geri
potuerit. Vide Draven reh. ad I. I. et ad M, si, 1. Liv. 45,6, 1. Oroandes iam tum, dum petis a d erretur, primis tenebris soluerat navem ac per altum Cretam petebat. Draheliborellius aut defertur aut quum pro dum scribendum censet. Sed cohaerent partes sententiae conditionali nexu, de quo Toni. 2. p. 318. dixi. Est enim: gehon damias, ala eben das Geta ge-hraeia miro. Stat. Theb. 2, 46z. haee audax etiamnum in limine retro ooeiferans, iam tune impulia per ramina praeeeps, evolat. Tacit. Nisi. 4, 10. namque aderat qui nosceret, Bebius Massa e
procvratoribus ADteae, iam tune optimo cuique exitiosus. Sti ton. Ner. z. undeeimo aetatis anno a Claudio adoptatus est Annaeoque Senecae, iam tunc senatori, in diseiplinam traditus. Aug. 89. antiquis iam tunc eurae fuisse. Vid. Hurmann. ud c. 101.
I iistin. 2, 9, 15. inter ceteros tamen Themistoetis adolescentis o ria emi it, in quo iam tunc indoles futurae imperatoriae virtutis apparuit. Etiam Cornelius Timolli. a. Philippvs iam tune .alens Maeedo multa molievtur. Nam quod critici restituerunt, tum nescio an nullo in eooee exstet votero. Vnum iuveni in Ciceronis Iibria exemplum ad Fam. 3, 32, 9. nisi iam tunc omnia negotia eum summa tua dignitate coqfeeissem. Dubito do integritate scripturae, quam etiam apud LiV. 1, 41, 7. Grulerus illuuiverutet cortius quidem scripsit iam nune.
' 15. Exaetam temporis designatonem videmus in
iam primum, 'litod est in ipso principio, gleich an
junga. Id non animadvertens Gifanius oli serv. p. 290. 554.ὶ tum elegantiae caussa additum nihil fere significa
re putabat. Poetae interdum haec verba ponunt, ut eXPrimant Gorerat. Terentius mutato ordine dixit primum iam. Iam Primum Omnium est gleich oon aliam A ung, au auerersi: nani addito iam augetur vis verborum. Sed ponitur iurar maxime in enarrandis rebus,
ut narratio a re omnium prima incipiat. Uiuo etiam
128쪽
iam tum praemisso nomine novi temporis ad initium eius revocat. Id vero grammatici non salis reputarunt, qui voculae iam vim iribuebant continuandae oratiouis.
Terent. Andr. 3, 2, 32. iam primum haec se e Pamphilo gravidam dixit esset in Dentum est falsum: nunc , postquam videt nuptias domi apparari etc. II eaut. 4, 1, 21. tot peeeata in haure ostendis. I tam tum primum, si meum imperium e equi v Dives , interemnum oporιvit. 3, 1, 42. Primum iam ancillas ae- eum adduau pisa Meem. SaIlust. Cat. I, 4. iam primum iuventur iamtit laboris se' bestipatiens erat, in eastris per usum militiam disrebat. 15, I. iam primum adoleseens Catilina multa nefanda stupra feeerat. In utroqrie loco Κriletius explieat i ut eaussam ab ipέis rei initiis reseram: quod facile probaremus, nisi adiecisset sententiam de eontinuanda oratione, Cortium sequutua, Liv. 9, II, 5. , iam Primum, ut ordiar ab dueibua comparandis, haud equidem
abnuo egregium fuisse Alexandrum, sed elariorem tamen eum Deit quod unus fuit. ubi Dravenborchi iis quoquo temere memoravit vim connectendi orationem, alii male coniunxerunt verba iam primum haud abnuo. In verbis, quibus Livius historiam incipit: iam primum omnium satis eonstat, Troia eapta, in ceteros saevitum esse 2 roιanos. Drahenhorchius ut haberet, quibus lim ea coniungeret, Praelationem intellexit. Quod a sonti In esset, nisi accederct illa quRm untea exposui narrationis incipiendae ratio. 40, 3, 3. iam primum omnem fere muttia tudinem civium ex maritimis eivitati s - traduxit. i. e. in ipsis
rebeIlionis initiis. Tacit. An n. 4, 6. Liv. 44, 18, 2. iam omnium primum a senatu petiit etc. 44, 38, 5. ubi etiam dixerat se esse recogniturum res olitia actus. Nec aliter. 1, 51, 5. ubi vid. Dr Icenboreti. et 21, 62, 7. Ovid. IIer. 4, 101. nos quoque iam primum turba numeremur in ista. .
Virgil. Aen. 8, 190. iam primum inris Ruspensam hane advise
Terenti Andr. 1, 3, 6.i primum iam de amore hos eo erit. Est i. q. iamdudum. Liv. 42, 1 I, 5. itaque Persea haereditarium a patre re letum
bellum et simul eum imperio traditum iam lam primum alere ac forere omnibus consiliis. ubi non est corrigendum tamquam rnam dicit Liviua Persea ab ipso Princi Pio imperii lavisse illud
Virgil. Ge. 3, 187. atque haec iam primo depulsus ab tibero matris audeat. ubi WakeseIdus in notis ad Lucreti 1, 26I. Duiliaso Corale
129쪽
temere primo u nomi- Nbere seiungκ. Adverbium enim in adiectiviun transiit. Apulei. de Habit. Docir. Plat. p. 25, 29. tum priseipio civitatis desiat formam ad hune modum. Virgil. Ge. I, M. vere novo, gelidux canis quum montibus humor liquitur, - depτesso incipiat iam tum mihi taurus aratro ingemere. Quae idem significant ac iam primum vere no s.
16. Si euti longinquitatem temporis ad initium recurrentes definimus, ita etiam magnum temporis progressum emetientes, atque dicimus iam biennium, ubi nimium aut magnum tempus est significandum. Sic iam notat tempus longius productum et acceleratum vel anticipatum, sicque rem in tempore Praeter opinionem progressam vel absolutam.
Plaut. Mere. 3, 1, 35. Gastor tun biennium est, quum m eum rem coepit. Cure. I, 1, 14. plus iam anno scio. Terent. Andr. 3, 4, 2. eur uvr non adcersitur Z iam ado sperasea. Plaut. Mil. I, I, M. hem, aeto iam, quid vis dicere. Celsus et, 10. polypum vere, qui in naribus nascitur, praeeipue ferro evrari iam alias posui. Cic. p. Lege Man. 17, 52. obsolevit iam ista oratio, re multo magis quam verbis refutata. ad Att. I, 2. quodsi tu Caleres, iam mihi quaedam explorata essent. de Sen. 19, m. quum id, quod ille sperat, hic iam consequutus est. Celsus Prae . I. P. II, M. tala existimare esse moriente, immo iam mortuo. 2, 6. ad ultima vero iam rentum esse telliantur nares aeutae. Stat. Silv. 5, 1, 30. nune etiam ad planctus refugit iam plana cis tria. Silv. I, 2, 1M. ipsam iam cedere sensi.
17. In rebus futuris per iam distinguuntur ea, quae ante debebunt praecedere, quam res sit agenda. cer
mani dicunt et St. Cie. Brut. 2b, m. de quibus iam die vi ιoetis erit, quum de
18. Tum de re proxime futura et de tempore instante usurpatur, ut indicet rem fore proximo tempore post aliud. Id est eben, gleich. CL Drakenborch. ad
Terent. Ande. 4, 4, M. nisi puerum tollis, iam ego hune in m diam uiam prosolvam. Ad. 4, 1, 10. nune tibi me illia non nidebit, iam huo recurret. Φ, 4, 16. atqui iam dabitur. Phorm. 3, 3, 26. iam opust. G. Iam feres. i. e. iah brauehe es gleieh. Du sorites glaeieli haben. Andr. 4. 2, 21. 4, 1, 58. Cic. Tusc. 4, 3I, M.
130쪽
quam haes putara putet, ipse iam dicet. p. Fluce. 23, 56. honete, inquit, eapere non licuit. Iam id videror sed primum illud lenebo. Liv. 2, 29, 11. agedum, inquit, dictatorem, a quo pr
voeatio non est, Preemus. Iam hic., quo nunc omnia ardent, eon
tieeseet furor. Opponuntur iam Et nune apud Ciceronem Orat. 63, 212. vide p. 1I . Liv. 5, 39, 6. omne inde tempus suspensos ita tenuit animos usque ad lueem alteram, ut idem iidem iam in urbem futurus uideretur impetus primo adventu, quo aceesserant ad urbem.
19. Deinde dicitur de re suo tempore certe futura ideoque confidenter exspectata vel exspectanda. Confirmatio enim additur rei. Quemadmodum nostri homines loquuntur er Minita sesion to men. Sed plerumque id interpretantur per mox, statim. vide Schw
Horat. Carm. 1, 4, 16. iam te premet nox. Tibull. 1, 1, 70. iam veniet tenebria mors adoperta eaput, iram subrepet inersiaetas, neo amare decebit. VirgiL Aen. 4, 566. iam mare turbari trabibus saeuasque ridebis collueere Iaera, iam seruere litora faminis. 6, 676. hoc yuperate iugum et Deili iam tramite sistam. 11, 707. pugnaeque aecingo pedestri r iam nosces, ventosa ferat cui gloria ἐaudem. Virgil. Aen. 6, 89. alius Latio iam partus. Achillas. ubi miror Wa erum reddidisse sehon wIeder ein Aehili. Tibuli. 2, 5, M. earpite nunc, tauri, de septem montibua hem a , dum lieetr hie magnae iam loeus urbis erit. Stat. Silv. I, 3, M. eedant quae te iam inlitas arctis antia nimbosa revom bunt litora bruma. Phaedr. 5, 2, s. iam curabo sentiat, quos attentarit. i. e. ich wiu tan gehon FHen lassen. Petron. 16, 2. reperi, inquite iam scies. i. E. mehe nur avs Du wirat εehon
20. Sed quaerendum est, num iam pro munc Ponatur a de re praesenti. Nec negari potest, antiquiores poetas et postea alios scriptores quosdam cum vulgo consu- disse haec vocabula. Prudent Iores autem iam non usurpabant, nisi eum quadam oppositione aut cum distinctione rei, aut in gradatione, qua dicitur res eo us- . que processisse. Indicat enim iam transitum ex alia actione in aliam factum et consequentiam, ideoque non modo cum praesenti, sed cum omnibus temporibus
Verbi componitur. Hinc vero fit, ut iam sit ex hoc tempore, pon nun, vel etiam tandem, non endlita, vel