장음표시 사용
131쪽
Ievius indicci exspectationem. Quare saepe antecedit sed, in praecidenda eXspectatione aliorum. Ita germanica niυι et jetal, graeca ξδη et νυν disserunt. Quid,
quod ipsa vocabula ntinc et tum inter se opponuntur hac quidem ratione, ut nunc praesentiam significet, iam autem punctum temporis aliquo modo certum designet.
De Ennii usu verborum ἱam fere vide Tom. 2. p. 694. Sanadonius non bene explicuit iam apud Horat. Epist. 2, 1, 86. Per hodie, auisurd'hui. Cic. Tusc. I, 7, 14. age, lam conredo non esse miseros, qui
mortui sunt: quoniam ratorsisti, ut fatere , qui omnino non ea sent, eos ne miseros quidem esse porae. Caussum addit, ad quam
respicit iam. Catull. 62, 3. surgere iam tempus. lam pingues linquere mEnsas. quo maturum tempua indicatur. Virgil. Aen. 5, 638. iam tempus agi res. do re non disserenda. Stati Theb. 2, 364. Tydea iam metum coeptis , iam metore sdο aequantem evras clantas post
iurgia mentes vinaeit amor) socerumque ossatvr tristis Adrastum. ubi opponitur tempus ante netum. Tibull. 1, 2, 9. ianua, iam paleas uni mihi, vieta querelis. i. o. nun endllah. Terent. Andr. I, 2, 19. dehlae postulo, sire aequumst, te oro. Dane, ut redeas iam in viam. i. e. nun. Eun. 2, 3, M. tamne imus 2 4, 4, 35. ramne satis credis sobrium esse mer i. e. quum tiaee nudieris. Cic. Div. in Caec. I, 3. sese iam ne deos quidem in suis urbibus, ad quos eon gerenι, habere. Virgil. Aen. II, 139. et iam Fama volans tanti praenuntia luctus, Euandrum Euandriqiιe domos et moenia complet, quae modo vietorem Latio Pallanta ferebat. Ge. 4 , 213. quod iam non dubiis poteris
cognoseere signis. i. e. antea dubia.
Lucan. I, 63. sed mihi iam numen. ubi est jetat gehon, gehon. Liv. R 11, 8. iam omisso bello, quod simulatum sit, in se impetum feri: iam dictatorem prosteri patrocinium foeneratorum aduersus plebem : iam sibi ex favore multitudinis erimen et pern elem quaeri. ubi praesens tempus opponitur praeterito. In formula iam faxo, cuius usum illustrant Pricaona ad Apulei. Mot. p. 231. Et interpretes Petronii 95. respicit ne prius tempus et consequentia rerum. Terent. Ad. 2, 2, 1. Ovid. Rem . um. 682. iam face ut e multis una sit illa tibi. Bum annus ad Petron. ε . monet, in verbis iam seio, iam aeta vim inesse hanc: quod numquani deprehendere potui, sed
nemper suspicatus sum, Verum esse deprehendi: et confert ex-
132쪽
empla haee Petron. 44. tam scio. de Gereperit denarios mille aureos. Terent. Andr. 5, 4, I9. nam ego guae dico vera an falsa audierim, iam seiri potest. Eun. o. 6, 11. iam aeta teperisse. Liv. I, 12, 9. lam sciunt ιonge aliud. esse rapere Dirgines , aliud pugnare eum viris. Terent. Ad. 3, 3, I. iam scibo. Sed comparat etiam locos, in quibita nune legitur. In niuitia iam seire indicat rem statim Mognitam. Lucan. 4, δ94. felix, qui
potuit mundi nutante ruina, quo Aacerat, tam εcire, Ioeo. i. e. aueh sogleich. Variant libri In Cic. p. Plane. 5, 12. venio nune ad ipsius populi partes, ut illius eontra te oratione potius quam mea disputem. Meliores codices praebent iam, Et recte, quum bit: pruo missis liis . Goereti et ius in Iulinii Annal. I. p. 324. uirsimque , Particulam salkam esse existimat, quum Cicero praeis unum Iocum p. Planc. 24, 18. sed venio iam ad L. Cassium: in Ilae formulta iam numquam, saepe tamen mine dicat, anepius particulurn omittat. Neque eam in hoc ultero loco exhibent duo
Iibri Iaurentiani. Cic. de Om 2, 2, 8. sed iam ad inatituta pergamus. 3, 9, 39. Aliter senuit de excludenda particula Heio-xus ad LaoI. I, 4. de Osr. 3, 32, 111. sit iam huius loei suis. Alii eodices: sed iam h. l. Inis sit. Opponuntur haec apud Cic. Orat. 63, 212. quo paeto deceat
incise membratimque diei, iam Nideamus: nunc, quot modis mutentur comprehenaiones coarclusionesque, dicendum est.
Sed Plin. Epist. 2, 11, 12. atabat modo consularis, modo
autem vir epulonum, iam neutrum. i. e. nunc. Ita consuevit novissima Retag.
21. Cum imperativis ram iungitur, non quo praesens tempus significetur, sed ut nexus rerum o genuarum indicetur, Praegressis aliis. Quamquam ita his etiam nunc diei potest: sed' iam simul exprimit rem statim esse agendam. Gracci eodem modo. Pindar. Ol. 6, 37. Δλλα ζευξον ἡδη μοι σθενος ημμνων, ψ ταχος.
Virgi I. Aen. 3, 41. quid misertim, Amere, Iaeeras' Iam parre sepulto. 6, 629. sed iam age, earpe viam. II, 3T2. Nos animae viles - sternamur campis. Et iam tu, si qua tibi vis, si patrii quid Martis habes, itium adspice contra, qui vocat.
II. Haec de iis, quae ad temporis notionem rcferuntur et proptηrea nobis primo loco consideranda sunt, quod haec ratio in particula iam eminet. Attamen iam quum non ipsum tempus indicet, sed temporis ratio ues distine litis exprimat, etiam in ipsis rebus d
133쪽
signandis usurpatur. Atque triplex est marime modus. Aut enim per hanc particulam rem arctius comprehendo et distinctius constituo, aut affirmo eam, aut progredior vel ast ceoum terminum vel ad altiorem gradum. Quae omnia saepe ita coeunt, ut in singulis exemplis non possint discerni: quod moneo, ne quis in hac d scriptione iustum ordiuem desideret.
1. Componitur igitur iam cum pronominibus ita, ut sero idem sit quod acies, de quo vid. Tom. 1. p. 143. Quemadmodum iam hoc soc ipsum, gera de dies, eben dies: eo iam darum eben. Sic Graeci τουτο ἔδει
paratum est, quod in morbis eorporis, ut quisque est di ciuimus, ita mediens nobilissimus atque optimus quaeritur, in periculis eapitis ut quaeque eatissa di scillima est, ita deterrimus obseurissimusque pvironus adhibetur. i. e. gerade dies iat auin das Allermi Iichste. Cave tamen, ne reddendum censeaae nun ist dies d. Λ. Cicero hac quidem in oratione aeripsisset iam vero. Classen eiecit quoque, quod abesse potest, sed non repugnat aententiae. Acad. 1, 6, 24. sed quod ex utroque, id iam eorpus et quasi qualitatem quamdam nominabant. i. e. dies eben. de Oae 2, 19, 68. iam illud non sunt admonendi, - tit animum advertant. in Verr. 1, 19, 48. iam illud minime mirum est, Mamertinos, a quo Summum beneseium acceperant, - eius eapiti litteris suis pepercisse. Ita meliores libri, et probarunt Lambinus et Graevius, non item Zumptius ob saIsam, ut mihi videtur, interpretationem. Liv. 22, 34, 8. nam plebeios nobiles iam iisdem initiatos esse sagris et contemnere plebem, ex quo eontemni dealerint a patribus, coepisse. 40, M, I . quae quum ita sint, ego iam hine praedies, P. C. me exercitu es, qui nune est, rempublicam administraturum. quae quoniam librarii non pereeperant, acripserunt ego tamen haec praediso. Illud vero est eben daher. Taeit. His t. 1, 13. eoque iam Poppaeam Sabinam prine ale eortum ut apud eonaeium libidinum deposuerat, donec Oetauiam
Celsus 8, I. p. 503, 13. quod Balens ae durum a faucibus in-eipit , ab utroque latere lunatum et a praeeordiis, iam ipsum qu que eartilagine mollitum, terminatur. i. e. aetbst eben aueh.
2. Cum adiectivis et adverbiis iam coniungitur, ut id, quod his verbis dicitur, distinctione lumen accipiat. Saepe id reddi potest verbis oben, gerat . Graeci
134쪽
eodem modo usurpant δή, veluti πολλα δὴ Demosth. p. Co
rori. 32. p. 262. Ρanclar. ol. 6, 133. Iules sententiae ei iam per quidem. scilicet. nimirum insignit intur. Nec mutatur vis particulae, sive Praecedit, sive post nomen ponitur.
Cie. p. Cluent. 9, 28. itaque nubit Oppianiso eontinus Sassis, laetanti iam animo et spe optima confrmato. lilii inepte intelligeretur teinpus. Orat. 47, I M. non seire quidem barbarum iam .idetur. ubi quidam Iibrarii substituerunt nimirum, quod haud prudenter recepit Mea erus. 48, Ηἷ1. quod iam subrusticum uia detur. P. Mil. 28, 76. quamquam haec quidem iam tolerabiliamidebantur, etc. de orat. 1, 13, 58. iam vero de legibue inst tuendis, de bello, de paee - dicant Graeci, si volunt, Lyev gum aut Solonem - gelage melius quam Hyperidem aut Demosth nem , perfectos iam homines in dicendo et perpolitos. Celsus 7, 20. donee ante oculos tota iam tuniea sit. Cie. de Sen. 14,46. ego
vero propter sermonis delectationem tempestiuis quoque eonviolis delector, nee eum aequalibus Sotain, qui pauet iam admodum ν stoni , sed eum vestra etiam aetate atque vobiscum. Codi ea varianti alii omittunt tum, alii transponunt. Equidem integram. Puto vocem, saciliusque omitterem admodum, tamquam a glo sutore adiectum. de Rep. 2, 14, 27. ad humanitatem atque manguetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi itini immanis ae feros. Sisinacherus non bene explicuit per sin it. LIV. 21, si1, 8. atque vrhe eorum obae a, Laeetanos avxilium Initimis ferentes nocte, Baud procul iam urbe, quum intinre. .ellent, ereepit insidiis. i. e. vitat eben a te von der Stadi. IIa tiat. 2, 14, 1. nil insentatum Selius, na linquit inausum, eo nondum quoties iam videt esse domi. i. e. so os eben. Sic dieitur quum iam. Vide n. 18. Cic. p. Lege manil. 9, 24. Me iam fere sis fleri solere aeeepimus. Noa gana gewilantich.
3. Comparali vis additum signiscat idem, quod etiam
in notando maiore gradu. Hunc u Sum Observavit Walchius Emendat. Ibi v. p. 90. Sed non Semper ita opponuntur quali lales. ut iam reddi possit notair interdum aiam significat rem longius progreSSam.
Cie. P. Lege manil. 9, 24. hic iam plura non dieam. Liv. 2I,
60, 4. inde eoneiliata elementiae Iam non ad maritimos modo populos, sed in mediterraneis quoque ac montanis ad ferociorea
iam gentes valuit. 6, 16, 8. et iam magis insignis et sordibus et Deis reorum turba manliana erat. Quintil. I, 8, M. circa
135쪽
glossemata etiam, id est voees mimis usitatas, non titi Ima eiust professionis diligentia est. I nimvero iam maiore eura doreat tro-lios omnes. 2, 7, a. nam et exercebitur aerius memoria, alienucomplaetendo, quam sua: et qui erunt in diociliore huius laboris genere versati, sine molestia, quae ipsi composuerint, iam familiarius animo suo o gent. 8. a. 73. iam sublimius illud pro Arehia. ubi Spnldingiua corrigit num. Lactant. I, 22, 15. quoniam eos qui resurrererint nec mori iam ulterius nee violari tilia modo fas est. I, 26. 4. nee era in hoc mundo ulla iam natio amplius praeter solam gentem dei. ubi Vid. Bunemann. Virgil. Aen. 12, 238. talibus taeensa est iuvenum sententia dietis iam magis atque magis. Liv. 27, γ, 7. duo eim annorum adsuetudine perviis Alpibus factis, ἐnter mitiora iam hominum transibat ingenia. i. e. qua iam mitiora facta erant: aehon milderen Menachen. Slat. Tlieb. 2, 368. una iam potior evnctis gedu sententia.
4. Νunc de negatione cum iam composita, quae mul- iplicem habet usum. Nos vero universum usum 'huius dictionis hic consideremus, etiam quae ad tempus spectant simul complectentes. Negatio igitur aut pertinet ad verbum aliud ve nomen sententiae, et dicitur iumnon: aut negatio praefigitur ipsi tum, ut fiat non iam. Hoc indicat rem in tempore, quod posthac sequitur,
non locum habere, nee recurrero: oon nun an nichi,
aut significat exspectationem nimis longinquam e nitat hori. Illud iam non autem rem significat non esse. ut erat anter nichi mehr, vel in praecipiti re schon nichi. In verbis iam nullua. nullus ram orato verborum ambiguus l. et adiecto amPlius praecedit iam, ut fiat iam nihil amplius. Nec tam pro et iam non ponitur, et nemo iam significat niemana mehr, sed iam nemo reddimus eben letaer pro gar hetaer.
Properi. I, 5, 11. non tibi iam somnos, sum illa relinquet
Cie. p. Qii int. 1, 5. profoelo niait eri iam sanetum atque sineerum in eicitate. Terent. Heaiit. 4, 3, 1. nulla mihi res posthac potest iam intervenire tanta, quae mihi aegritudinem inerata tanta haee laetiιia oborta est .
Valet. Hacc. 8, 410. 426.3 ae prior Osa doloe et quamlibet intima aensa non Adi iam signa miri mimiumque allentes una
136쪽
CorneI. Eam. 12, 1. quum plerique omne8 primo perturbati admirarentur, non iam de eo sumptum esse supplicium etc. Quintil. 6, I, 10. in epilogo vero est, qualem animum iudexta eo nailium ferat, et iam nihil amplius dieMuri sumus, nee restat,
Liv. 10, 43, 6. postquam iam non ex intervallo, nee missiliabus, sed esminus gerebMur res.. Ovid. Mot. Φ, J82. manus tendens, sed Iam non voca virili IIermaphroditus ait. Lactant. 6, 20, 31. adhaerentibus vitiis adeubicula revertuntur, nec pueri modo, quos praematuris .itiis imbui Non oportet, sed etiam senes , quos peccare iam non deeet. 3, 1λδI. est tempus - quo et nos iam non sumus. 'Celsus I, 7, 14. exspectandum igitur est, donea iam non fluere,aed duritie quadam conererisse videotur. Quintil. 6. Prooem. 11. quam etiam defletens, iamque non noster, ipsum illum alienatae mentis errorem eirea solas litteras habuit 2 Lucan. R 800. tumidos iam non eapit artus informis globus. Cortius scripsit non iam, quod habent nonnulli eodires. Quem contulit Hurmannus, locus Ovidii Mel. 2, 649. nil prohat: nam legitur ibi rectius nunc immortalis r nequct apud TerenL Heaut. 5, 4, 12. Iegitur non iam, et in Andr. 2, 2, 15. Denileius restituit integram scripturam tibi uorem non dat iam Chremes. ubi iam est nun. In nee ιam ordo vectorum non nisi unus esse potest. Varro de Re e. 2, 4, quum porei depulsi sunt a mamma, a quibusdam deliei appellantur . neque iam laetentes dieuntur. Virgil. Ge. 3. 252. ac neque eos iam frena uirum - retardant. Ovid. Fast. 4, 131. vcre monet eurvas materna per aequom puppes ire, nee hibernas iam timuisse minae. Art. am. 2, 93. at pater ins Ita nee iam pater, Ieare, elamat. Lucan. 2, 2II. nee iam alveus
Cie. do Leg. 2, 23, 59. discebamus pueri duodecim, ut earmen necenarium, quas iam nemo digest. ubi non est intelligendum nune. in Cutil. 1, 2, 5. tum denique interseiam, quum iam nemo tam improbus, tam perditus, tam tui similis inveniri poterit, qui id non iure factum esse fateatur. Quintil. 6. Prooem. 12 ego mel hoe tino malo sic eram aralatus, ut me iam nulla fortuna posset Q eme felicem. Virgil. Aen. 1, 6M. nullane iam Troiae direntur moenia Z
5. Tertiimi genus non temporis rationem in se ha
137쪽
IAM. significat nivi eben, iam non antem eben nichi. In
ii l. roque res Degatur a P Parens. Nimirum particula in
dieat, id quidem, quod quis dicere aut arbitrari pos
sit, non venire tu considerationem . , aut nota totum valere. opponitur saepe .eu, tumen. Quare fere idem est quod non modυ - εed, quasi sit se utentia non diciam hoc - seu illud. Quum praecedit iam, iuhaerettio sationi eamque intendit: quum post ponitur, negatio referenda est ad verbum. Sed utraque rutio facile
mutatur non modo in Vulgari sermone, verum etiam opud optimos scriptores.
Cie. Div. In Caee. I, 3. mage tempus alabant, non iam ut eommoda sua, sed ut vitam salutemque totius provinciae defend Vem. in Vere. Act. I, 16, 49. hie a. quia era ostensum, omnes homines non iam ex eodem ordine culos magis idoneos, quod fieri
non potest, sed alium omnino ordinem ad res iudieandas quaerendum arbitrabuntur. Liv. 30, 7, 8. quiιm uxor non iam, ut ante, blanditiis satis poemtibua ad animum amantia, sed precibus ae miserisordia valuisset, plena luerimarum obtestans , ne patrem auum patriamque proderet. 2, 23, z. non iam foro se tumultus continet, sed passim totam urbem pervadit. Vellei. Pati
2, 115, 4. quippe Pertistae et Destitatem - non iam duetu, sed manibus atque armis ipsius Caesaris tum demum paeati sunt, quum pene funditus eversi forent. Tacit. Ann. II, 28. non iam sectelia eouoquiis, sed aperte fremere. Stat. Theh. is, Id. inde
animus Thrias non iam sva eastra, sed ultro hostillam se are δε- eam. Sueton. Tib. Ia quo praeeipue, non tam metu, eddiserimine eo tua est tam suis quam matris impensissimis pruribus reditum expostulare.
Cic. Vere. 4, 27, 60. venis nunc non tam ad furtum, non ad avaritiam, non ad cupidis atem, sed vi modi farinus, in quo omnia nefaria eontineri mihi atque inesse Mideantur. Senec. de Clem. I, 9, 7. et quum defixum rideret, nee ex eo ventione iam, ged ex tonsolentia tacentem - inquit eis. Cie. In ' Vere. 1, 6, 13. o praeelarum imperatorem, nee iam eum M'. Aqui lio, fortissimo vitro, sed vero cum Paullia, Seipionibus , Maritaeonferendum. Lueret. 1, 614. unde neque avelli quidquam, neque diminui iam eo edit natura. Caes. Bell. gall. 2, 20. hi propter propinquitatem et eererit tem hostium, nihil iam Caesaris imperium speetabant, aed per .e, quae videbantur, administrabant. Duiligeo by Corale
138쪽
Cie. de Am. 27, 104. diutius enim iam in hoo de Merio esse
non possum. i. e. lange eben - nichi. Vellei. Pal. 2, 31. 2. post biennium A. Gabinius tribunus legem tulit, ut, quum bellimor', non latrociuiorum, orbem eIassibus, iam non furtivis expeditionibus piratae terrerent - , Cn. Pompeius ad eos opprimendos mitteretur. Quintil. 8, 6, 13. sed iam non pueris praeeipimus. 2, 7, 3. et iam non sentientes formam orationis illam. quam mente petiitus ac perint, expriment. 8, 6, M. Virgil. Ge. 3, 148. praeterea iam nec mutari pabula refert, quaesitaeque Nocent artes. i. e. tiberillas Nutut eben nisht. Nossiua, Wumerus
Tom. 4. p. 489, et si qui alii aliter bano sententiam ceperunt,
Cic. Div. in Caee. 3, z. mesi stipendiariique populi romani πρsieιi, miseri, iam non salutis spem, sed solatium exitii quaerunt. Acad. 2, 47, 144. deinde ad illa veniam, quae iam non ad multitudinem, sed ad vosmetipsoa, qui adestis, pertinent. Quinti I. 2, 7, 4. abundabant - Muris iam non quaesitis, Eed sponto et ex reposito .elut thesauro se osserentibus. Quintil. 6. Pr. 16. .
quod in nullum iam proprium Mum perseveramus, sed omnia haee eum ad alienas utilitates - spectat.
Intelligitur sed. Virgil. Aen. 4, 43I. non iam eoniugium antiquum , quod prodidit, oror nec puιero in Latio eareat regnum' que relinquut. Tempus inane peto, requiem spatiumque furori. Minuc. Fel. 21. haee iam non avni saerat tormenta sunt. Cons. Miseeli. Observat. Tom. 10. P. 25. Cie. ad Fam. 5, 2, 26. addam et illud etium, quod iam e eurare non debui, sed tamen seri non moleste tuli atque etiam. in i a feret, pro mea parte adiuvi, ut aenatusconsulto meus inimicus, quis ivva frater erat, sublevaretur. Iustin. Praef. b. quod ad te non iam cognoscendi magis quam emendandi eatissa transmisi. Ita eod. Dorvillii, alii tum . Ed1tores plurimi eiecerunt particulam, uni Wophensio bene cognitam. Paulinus Episti ad Aprum: neu iam reholastico magis quam divino sermone.
6. Et quum per iam non, sive non - iam opem tum aut certum esse significetur, rem non fieri aut esse. his ipsis verbis conscitur sorma affirmationis, quemadmodum verha es lann eben nichi sies Men significant rem cerio non posse fieri. In colloquiis usurpatur ad confirmandam veritatem, sive praecesserit simulatio rei
cie. de Leg. 2, 6, 13. praeelare intelligo r nec vero iam aliam esse ullam ιerem vias non modo habendam. ged ne appellan- Dissiligod by Cooste
139쪽
dam quidem. Alli fortasse exsicabunt: quum hoc sit. At ordo verborum aliter suadet. Quintil. 4, I, 22. si neeessitem ex git , non erit iam ex arte oratoria. i. e. so gehori es eben nichi ur re erisehen Mnst, quod idem fere ac so gehori ea gar nichia Cie. p. Cluent. M, 105. tum etiam illi quinque, qui tum illum absolverunt, iam suam elementiam laudari magnopere nolobant. i. e. sis mothien eben nichi romen.
Pliaede. I, 8, 1. qui pretium meriti ab improbis desiderari, bis peceat, primum quoniam indignos adiuvat, impune abire deinde quia iam non potest . ubi mirum quam inepta interpretibus se tentia placuit. Redde u eu er eben nichi hann o e Schaden
Cie. Verrin. 3 , si , 220. vide supra. Lucret. 3, 776. at non
sunt iam immortali ulla pericla. Praemissa sententia conditionesi Lactant. 3, et, s. si eligere possumus, quod est melius: iam non est philosophia nobis necessaria , quia sayientes iam sumus qui de sapientum sententiis ivdieemus. 5, 19, 23. nam si sanguine, si tormentis, si malo religionem defendere velis, iam non defendetur illa, sed polluetur atque violabitur. 6, 12, 2. 6, 23, 22. Terent. Henui. 4, 6, 16. iam non sum iratus. Simulaverat antea Iram Syrus: tamen verba non reddiderim, ich bis victi mehr b , aer dicit enim ille: iin bin gerade nielit bose, i. e. vide, non sum iratus. Vulgus Germanorum Particulum nun , mutata pronuntiatione, in similem modum usurpat: na ita bin nitat
Cic. Orat. 47, 158. nam amovit dieimus et abegit et abstulit, ut iam neseias, ab verum git an abs. i. e. d a maneben nieht wei , ob - .
7. Additur iam in formulis non solum - εed, non modo - sed: de quibus Bremius falsam prodidit Teg lam, quasi iam tempus significans suum locum occuparet per vim in notione temporis insitam. Tamen ratio non alia est quam in formulis non iam, iam non.
Liv. 7, 18, 9. relinquendumque non eampum iam solum, sed etiam urbem eaptam atque oppressam regno patriciorum. Corne . Milt. i. I. qvum - ea es3 et aetate, ut non iam solum de eo bene sperare, sed etiam considere cives possent sui, talem 1 turum , qualem cognitum iudicarunt, aecidit etc. Bremius seripsit iam non eo errore, quo Iibrarii quidam ordinem verborum mutaverant. Est vero: nisht eben aluein.
Liv. 2I, 7, 8. deinde iam non pro moenibus modo atque turri Dissiligod by Cooste
140쪽
tela micure, sed ad erumpendum etiam in Mationes operaque hostium animus erat. Quinti I. I, I, IR quae non modo iam eat in parvis, sed tum vitam tenacissima est.
8. Latini quando cogitant rem aliquam aliquid o scere aut per se aut solam, non aliis rebus adiuvantibus, dicunt iani, ubi nos Germani vel schon vel ebenusurpamus. Quintil. 4 , 2, 94. somniorum et superetitionum eolares ipsa Mm facilitate auctoritatem perdiderunt. Cic. de OT. I, 12, 37 quamquam id nomen durius iam esseest vetusιas.
9. In designanda re certo eventura ιum eXprunit eventum haud dubium, sed certum, quasi ad perie- Ciam rem Provocet. Quare etiam praesens Ponitur verbi.
Tibull. 2, 5, 39. impiger Aenea, - iam tibi laurentes a
signat Iupiter agros: iram voeat errantes hospita terra tares. Properi. 4, 6, 39. vince mari, iam terra tua est. Plaut. Amph. 2, 2, 161. at cum erueiatu iam, ni apparet, tu . Lindemannus maluit abiicere tam quam pro nisi, quod prae- , t eodices, scribere ni. Sed omis mini librarii iam non intelleetum et scripserunt nisi, ut numerua s luatiarum compleretur.
10. Componim lur iam proPe, prope iam, iam ferme, iam pene sive de numero magno, sive do longinquo termino, ut rem adeo productam vel auctam esse indicemus. Quod etiam ad deminulionein magnam referri potest. GOeren ius in Iahnii Annal. I. l. p. 43. Observasse se narrat , Ciceronem semper dixisse prope iam, numquam iam prope. At quod Cicero p. Rosc. Am. 22, 62. scripsit: in his leυioribus Peccatis, quae magis crebra et iam prope quotidianu avnι etc. nemo de correctione cogitat, praesertim quum in reliquo particulae usu ordo verborum non sit stabilitus.