장음표시 사용
101쪽
a eorrexit, refutare. Ipse onIm vidit, Iund ani num hoe nee exemptia, neque analogia destitui. Plaut. Capti g, I, 1s. quo imus una ad prandium p atque illi taeent. Quis aut hoer vid. GHielm. Quaest. in Capti c. a. p. 357. Thea. Gri iter. T. a. Truc. 2, 2, 27. quid tu hos oecusellas in urbem, quotiescumque advenimus . Virgil. Aen. 8 , 423. hoe tune ignipotens eoelo deseenda ab alto. Quod in hoc uno tantum loco Virgilius hane formam admiserit, cautione tactum esse Putat WVnerus, ne aspersonua verborum hue tine aurea Iaedereti Quae argumentatio parvum praebet momentum. Plancus apud Cie. Epist. 10, 21, II. hoe me venire et da bus exertatibus coniunctis obiisere exereitum FGIissimum, summae dementiae et temeritatis esse vidi. Ita medicena eodem Et paullo posti quoad exertatus Me Eubmittatis et exercitum Matraikiendum. Quia audeat mutare Certe non Iibrariorum errore laetum esti An Plancus scripserit, non liquet. Brutus
ad Cic. Episti II, 10, 6. hoc. aeremit manus Ventidita ita Gra
viva e Codd. Petron. M. nam eanere et hoc et Moe quadrat. Quod asserunt ex Petron. m. serviti oramum luentem usque, hoe. non eat pro hucusque dierum, sed intelligitne usque ad hoc tempus. Neque hue substituamus in Plauti Capti 2, 2, 7s. nunc hoc animum advortite. Cf. Pseud. I, 3, 43. In Mere. 2, 3, M. ne sis me obiurgat hoe Non voluntas me impulit. veram interpunctionem servat princeps editio. Scribendum enim esto ne sis me obiurga hoc. Non uoιunt me impulit.
Dubium non est, quin e simplici sorma ho cum die composita factum sit hodie: nam in hoc extrinsecus c accessisse iam declaravimus. Quod Marius Victorinus docet his verbis p. 2457. hactenus autem ei hoiae, non ut antiqui haccetenus, hoccedie. id puto e doctrina grammaticorum fluxisse, numquam in usu linguae fui se. Satis erat, ut asnoscerent originem e nominibus hoc die, de qua Sergius in Donat. p. 1845. nam hodae dicentes quasi hoc die εignificamus. Cassiodorus P. 23 12. hodie enim, ex hoc die compositum, seroapitiarticuli adspirationem. Haec vero origo tantopere est obscurata, ut grammatici quidum hoc vocabulum inter ad-
102쪽
verbia ponerent, quae a se nata, non ex aliis nominibus desumpta essent. Donatus p. 1758. ad erbia avea Se nascualtir, ut heri, hoclie, nuper, aut ab aliis partibus orationis oeniunt. Neque negari poterit, Latinos dixisse etiam hoc die: immo librarii saepius id mutasse videntur. Est velo hoc ipso die, iam heuligenT eo
Cie. Phil. 14, 5, 14. Mitis enim per hos dieae ereberrimum fuisse sermonem , me pridie Vinalia , qui dies hodie est, eum Dacibus desoensurum. In Verr. Act. I, 10, 31. nonae sunt hodie
Terent. Evn. 1, 2, 125. et is hodie Menturum ad me eo tiatuit domum. Ande. 2, 1, 22. ει id faeis, hodie postremum me vides. Hec. 5, 4, 39. equidem pius hodie boni feci imprudens, quam sciens ante hunc diem umquam. Cic. ad Att. 13, s. Trebatium nobiseum habemus. Hodie m ne Doliabella. '. Terent. Eun. 3, 2, s. PA. Ruran', Thais, quopiam es P TH. Ehem, Parmenor bene fecisti. Hodie itura -. PA. Quo I Redis de herate einmair nam excusat se, quae non semper militi obsequutur. Nisi explicemus t modo itura sum, iam itura sum. Cic. ad Att. 15, 2. si orationem meam, de qua hoc die ad te seripsi, lemris. Ita edit. roman. anni 1490. Et aldina. Editores nihil animadverterunt, sed scripserunt hodie.
2. Sed quum hodie dicimus. non tam diem lucidum,
sed tempus cogitare solemus, cui opponitur crastinus et hesternus dies. Quare etiam de iis usurpatur, quae noctu fiunt, quemadmodum dici potest hodierna nox. Demonstrarunt hanc rem Donatus ad Terent. 1, 2, 25. Burmann. ad Virgil. Aen. 1, 732.
Ovid. Fast. 2, 75. illa noete allavis, tollens ad ridera vultum a dicet, ubi est hodie, quae Ura fulsit heri δ3. Neo tantum diem intelligimus, sed tempus prae-Fens, ut significetur: hoc tempore. quo vivimus, his emporii, iis . nunc. Ita crus opponitur de tempore futuro. et alia vocabula prahieriti temporis. Quo sit, ut in eiusmodi oppositione hodie dicatur pro nunc Pri
Cic. P. Lege man. 1 , 53. gvid 2 ltim, per deos immortales, εἰ pius apud populum romanum auetoritas tua quam ipsius populi romasia salus et Mera caussa valuisset, hodie hane gloriam
103쪽
atque hoe orbis terrae imperium teneremus p p. Roge. Amer. 8. 2I. tria praedia ves nobilissima Capitoni propria traduntur, quae hodie possidet. P. Rext. 27, M. qui de imperio pene eertavit, ire ut hodie. Cie. P. Fluce. M, et2. quae peperit apud meianum fliam, hodieqειe apud Decianum est uxor Amyntae et Ilia. Cie. p. Plane. 18, Q. isto in genere et fuimus ipsi, quum
iambitionis nostrare tempora postulabant, et elarissimos viros esse Oidimus es hodie esse videmus quam plurimos gratiosos. ubi Wunderiis vehementer erravit, quum voe. gratiosos suspectum
sibi videri pronuntiaret. Ovid. Rem. 94. qui non est hodie, eras minus aptus erit. CIe. ad Fam. I, 9, 40. neque vero ego mihi postea quidquam assumsi, neque hodie assumo, quod quemquam malevolentissimum iure pos,it ossendere. Vlpian. in Dig. 3, 2, 6, I. quamvis, si inmata appellatis eius: viisa sit, hodie notari putor non retro
Ulpian. in Digest. 47, 20, 5, I. hodie nata aetione. Nerieccius in Seleci. antiq. I, 3. demonstravit hodie a Iu
risconsultis auem usurpari Pro eo rure, quo utimur.
4. Id arctiore Dolione cohibetur. quando hodie Io- eali designationi verhi illico respondet et tempus pra sens et proXime iustans significat. Ita factum est, ut apud Terentium Pamphilus respondens explicaret percus. Cons. Westerhovium ad Andri 1, 5, 19.
Terent. Andr. I, 5, 18. praeteriens modo mihi apud forum,tixor tibi ducenda est, Pamphile, hodie, inquit, para: abi d inum. Id mihi risus est diserer abieito et suspende te. Fo lasso Hie reserendus etiam est ille, de quo diximus, Ioeus Eun. 3, 2, 10. Plaut. Cas. 3, 6, 10. potiae a. me aberis, nisi me vis eomere hodie 2 IIorat. Sat. 2, 7, 2I. non diem hodie, quoreum haee tam putida tendant, furrifer I ' .
5. Accedit igitur duplex ratio, ut, hodie quum di
cimus, aut intelligamus rem usque ad hunc praesentem diem sive etιam hodie perdurasse, ubi Germani dicunt heu te nota, bis heute, aut ut reseramus praesentis fem- Poris initium ad futurum, ut sit pon herile an. Illud ero. quod Primo loco posui, saepe inservit confirmandae rei, etiam cum indignatione. Sed ut hanc maiorem vim suam eXprimat, collocatur particula in initio
104쪽
Cie. Acad. x I, a. in emtim tanta prudentia fuit in tonsi tuendis temperandisque civitatibus, tanta aequitas, ut hodie stet Asia Lumili institutis sero dis et quasi vestigiis persequendis. tibi miror a GoerenEio laudari coniecti iram hodieque. P. Coel. 2, 3. quaecumque in equite romano dignitas esse possit, quae certe potest esse maxima, eam semper in M. Coelio habitam esse summam, hodieque haberi non solum a suis, sed etiam ab omniabus, quibus potuerit aliqua de caussa esse notus. P. Sext. 3. 6. hodie sis hune diligit, ut uos potestis facillime - iudicare. ubi ' quae Mulierus in Ciu is secundis p. 19. nominat exempla, non omnia huius generis sunt. Sed praecedit verbum, cuius notio praevalet, apud Cic. de Orat. 2, 38, 3s60. vidi enim ego summos homDies et diuina prope meminia, Athenis Charmadam, in Asia quem vivere hodie aiunt, Scepsium Metrodorum. ubi maxima vis in v. Di re inest, sicuti de Rep. 2, 9, I5. id quod retinemus hodie. Plancus ad Cic. Epist. 10, 24, II. quod uiuit Antonius hodie. Terent. Pliorm. 5, 8, 20. an quidquam hodie est factum i dignius. Nos Germani bis aus dirae Stunde. Plaut. Pers. 4, 3, 2. ego hodie compendi Dei binos panes in- dies i. e. oon heute avi. Ita ancilla mea quae fuit hodie, manunc est i. e. bis heute .
s. Diei notio, e qua adverbium natum est, tantum erat obscurata, ut nomen diei ipsi adverbio adiici posset.
Terenti Ad. I, II. quem ego hodie toto non vidi die.
T. Formula est hodie m/mquam iam apud comicos obvia. De ea Donatus ad Terent. Ad. 4, 2, 31. hodie autem aut abundat, ut Numquam Omnes hodie moriemur inultir aut numquam hodie pro nullo tempore ius diei, quia numquam per Se generale eSt. Neutrum verum est. Νumquam enim usurpatur pro nullo pacto, et Tecte componitur eum hodie negatio, quae temporis rationem in se habet. Quare Heinsius iuro
reiecit alteram scripturam nusquam. In omnibus e
emplis verbum est futuri. Quare etiam hanc formulam ita explicare licebit, ut hodie accipiamus pro ab hoc die.
Naevius in Equo Troiano apud Macrob. 6, L numquam hodie effugies, quin mea manu moriare. Terent. Ad. 4, 2, 31. seis tibi ait: verum hodie num am monStrabo. 2, 1, 5. quamquam est scelestus, non eommittet hodie umquam iterum ut να- pulet. Phorm. 5, 3, 22. numqvamne hodie eoneedes mihi I Uie gil. Aen. 2, 670. numquam omnes hodie moriemur inulti. Εel. 3, 49. numquam hodie effugiear venium, quorumque voearis.
105쪽
Titinius in Iurisperita numquamne mihἱ llaebit hodis direre Ilaee Schol. a Maio editum ad Virgil. Aen. 2, 6 0.
8. Donatus ait Terent. Ad. 2, 2, 7. hodie autem non tempus significat, Eed iracundum eloquentium ac sIO-mochvuι. Et ad Andr. 1, 2. 2o. hoille non ud temPus non Plenum, sed ad comminutionem refertur . ni Vim Ailius: numquam Omnes hodie moriemur inulli. Hinc Veste rho vitis. hodie, inquit, eleganter comminationi inservit. Et Rulin kenius ad Pliorm. 5, 8, 20. hodie sit ope non tempus significat, scd iracundiam et stomaclium. Quae alterutit eXempla. omnia ita comparata sunt, uiu hodie de re efficienda adiiciat certum temporis proximi de uominationem et rem ipsam agendam confirmet. Quomodo haec dictio iracundiae conveniat, facile intelligitur.
Non live retulerim Terent. Audr. I, 2, 25. neque Phorm. 5, 8, 20. sed Ande. 5, 2, 25. age nune iam: ego pol hodie, si vivo, tibi ostendam , quid herum sit perieti fallere. Plaut. Curc. 5, 3, 3. delieatum te hs iis faciam, eum eatello M aecubes. Sic Graeci quoque. Aristoph. Pluti Ma. ἡ σφφ ποιησω τῆμερον δουναι δίκην.9. I. Fr. Gronovius in omnibus locis, in quibus t gitur hodie quoque . scribendum esse ce usuit hodieque.
vid. ad Liv. 5, 27, 1. 31, 7, 9. At quapropter illa di
ctio corruptionis nomine reiicienda esset, non eXposuit,
ne pie huic opinioni adstipulo ti sunt Dukerus et Dra-keul, orchius, quos vide ad Liv. 5, 27, 1. Proba enim est loquutio et optimo exemplo stabilita.
Cic. p. Itosc. Ain. 25, 70. eius porro eiustriis sapientissimum Solonem dicunt fuisse, eum, qui leges, quibus hodie quoqueniuntur, eonscrip'erit. LIV. 5. 27, 1. quod hodie quoque in Gra eia manet. 1, 26. I a. id hodie quoque publice gemper risertum manet. Libri scripti discrepant in Sueton. Galb. I. Vesp. 2. Claiid. 19. sed ita, ut que pri, quoque a scribis suppositum ubdontiar. Cons. Birriuann. in Addeiid. ad Sueton. Clavd. 19.10. IIO DIE JUE post Augusti tempora coepit usurpari pro hodie etiam, hodie quoque, heu te nota. Iuantiquiorum scriptorum libris ubi holliaque Occurrit simplex est copula que iii coli iungendis enuntiationum partibus ita tulerposita, ut quum hodie primo loco collocaretur, et Per Vus adiungeretur superioribus, de re adhuc permaneute diceretur utque sigui sicaret unu
106쪽
hen e noch. Neo salis caussae erat Borrichio, ut in Cogitat. p. 275. reprehenderet Scioppium , qui in Animadvers. in Vossit libro de vitiis se1monis p. 20. scripserat: - ΙIodieque pro hodie quoque p. 11. et aliis locis V Ossius dicit, quum lamen non nisi in ea aetule in usu fuisse cooperit . qua iam Romae latino loqui desitum fuisse. Seneca testis est. Nam quae ipse uileri Borrichius exempla, sunt Livii, Velleii Pulerculi, Plinii. Coiis. Sciopp. In sum. Fami uni p. 56. 44.ὶ quem iuredo soti dii Morho fius de Pura dictione p. 239. et Κappius ad leti sit Collectati. p. 15. Nec meliora docuit Cellarius in Curis poster. p. 55. et in Iudicio de Vindiciis lat. ling.
P. TS. nec ante et in Carolus de Aquino in Miscellan. P. T. Et mirari licet, Goerengium non repugnasfie, ne ex Drahent, orchii ite creto in Cic. Acad. 2, 1. 3. restitue
retur illud hoc teque, quod in Ciceronis libris . nisi ubi
simplex copula nectit. nusquam reperitur. Sed ne in Livii historiis quidem invenies, quibus hunc USum cDU- .firmes . Ex reliquis scriptoribus latinis Velleius et Pli...' alius et his recentiores quidam usurparunt hanc dicitu nem , quam Heli maximis ad Dialog. de Caussis corrupi. et O l. p. 198. recte dicit fuisse plehciau lulini latis, titiuelegantis.
Cie. Vorr. 5, 25,64. archipiratam ipstim Midet nemo, de vim siιν-plicitim sumi oportitur hodieque omnes sic hvbent, - , istum etam a piratis ob hunc arrhipiratum meuniam aecepisse. de Oriit. 1,
22, D 3. Liv. 1, 17, 9. 5, 4, 14. 42, 34, 2. Sueton. Titi. 14. iii
qui hiis otiinibiis est et hodie etiam, und hente noch. Sed Velles. Dat..1, 4, 3. nam et linea - nobilissimum Furtem regionis maritimae oecupauere, quae hodieque appellat tir Ionia. I, 4, 2. vires autem veteres eorum urbium hodie μι e magnitudo tentat moenium. 2, 8, 3. qui portieus, quae hodiet te celebres
sunt. moliιus est. Plin. Nisi. nat. 2, 58, 59. in Abydi gymnasio ex ea eaussa colitur hodieque. 8, 45, 70. praegrandes itaque fuere et hodieque reliquiae stirpium durant. 30, I, 1. in tantum fastigii Moleuit, ut Lodieque etiam in magna parte guntium
Qui itetit. 10, I, 94. sunt elari hodieque et qui olim nomisα-buntur. sed ibi etiam nonnulli Iibri quoque. Decluni. 17, 1 t. deinde hoe sie probas, ut me hodieque coneris occidere. Tacit. Gerni. 3. quod in Itheni ripa situm hodieque ineolitur. Sod cod. turic. Et edit. vet. hodie. Dialog. M. quas hodieque eum admiratione legimus. Sed odit. v t. hodie, cod. V ic. unus hodie quoque.
107쪽
Inaeespl. apnd Grutet . P. 502. equestris Ordinia ernamentum L. I estinum familiarissime diligo et hodieque in rebus meis det neo. Paulus in Digeat. 18, 1, I, I. sed an sine nummia Menditio diei hodieque possit, dubitatur. Ita cod. forentin. Mamertin. Paneg. I, 3. manifesta res et probata sievi hodieque testatur ne
Baec si considerasset Hariungius, ea certe non scripsisset, quae in libro de Particulis graecis p. 110. Tona. 1. leguntur. Nemo enim umquam dubitavit, quin hodieque aliquando in usu latino fuerit, sed factum est hoc vocabulum eo tempore, in quo Latini que proeliam ponere consueverunt: neque hodieque oriri poterateX eo, quod omitteretur altera pars dictionis Olimque: at ipsum etiam, et, quae Pro eo Ponuntur, et, quo,
coniungunt duas notiones nou semper verbis eXPreSsas,
atque in hodieque intelligitur antea hodieque. Germaniquum loquuntur heu te auch, cogitant ut antea, ita hodie. 11. Hodienum vocabulum est barbarum, quod saeculo novissimo in usum venit. Factum est in modum verbi etiamnum. Nemo scriptorum et ne recentiorum
quidem ita loquutus est. Hi enim dixerunt in hodiernum. vid. Minuc. Fel. Octav. 22. Nec probari potest altera vocabuli sorma nova hodiedum pro etiam hodie. Dusresne eam assert ex Historia monasterii gladbacensis c. 7. in grandi cacato lapide, quem hodiedum cernere licet.
In Terentii Phorm. 4, 8, 58. olim legebatur hol, i. ubi Faemus e codd. suis scripsit eloi, Benti eius Oiei. In Eun. 4, 4, 47. ubi hoi hei confirmabatur Prisciani testimonio P. 1012. nunc codicum auctoritate correctum est Oiei vel eoiei.
HORAVΜ, quod est ho sive hoc versum, significat
ad hunc locum versus. Praeter comicos nemo hoo v cabulo usus est.
Plaut. Rnd. I, 2, 83. surrexu t horsum se evenit i salva res. Mi L 2, 3, 32. eadem illi insidias dabo, quam mox horsum Matabulum iunis reeipiat se a patulo. Terent. Hee. 3, 4, 35. evm Phidippum et patrem uideo a horsum pergunt. Lun. 2, 1, M. mos noetu te adigent horsum ii omnia. Duiligeo by Corali
108쪽
Forcellinus in Lexico haec: IIV, D, interiectio exprimens sonum, quem quis ollaciendo edit, spiritum naribus attrahendo, vel quo quis sisnificat se odorem deprehendere ac sentire. Plaut. Mil. 4, 6, 43. nescio. tibι h Ue adest, quem expeto Oidere. hul hul olet profecto. PYR. Ναεο pol iam haec quidem Oidet plus tuum oculis. Haec de coniectura Palmerii dicta sunt. lle enim in Spicileg. p. 758. Grut. pro rc Olet, quod in quodam codice invenerat, scribendum censuit hu hu. uino Lindemannus hui, Olet profecto. At quum necessitas corrigendi nulla intercedat, nec Hedorpii codicis ductoritatem satis cognitam habeamus, tu vulgata acriptura acquiescere decebit.
IIvC Lindemanno de Adverbio 2. P. T. Visus est accusativus generis neutrius esse, cuius vestigia adhuc supersitit in pronominibus istud, illud, ialiud, eique adiici ce demonstrativum: hu-ce. Quibus addi posset, vulgari sermone huc pro hoc accusativo neutrius generis dictum esse. vid. Orellii Inscrip t. 2488. Et iam Rud- dimanuus, Tom. 2. p. 319. docuerat huc accusativum videri. At vestigia illa fallunt: ' nam istud sive istut, aequalis nominativi et accusativi forma, ex hac Linde- demanni demonstratione nihil habet . quo disserat ab ablativo, nisi vocalem mutabilem. Sed haud infirmo utemur fundamento, si cum aliis statuerimus huc esse adverbium o dativi forma desilmptum. Dativi onitu forma hoic transiit et in c, ut dicebatur Oious pro usus, Didos pro ludos vid. Schneidori Gram. l. p. 83.3et in huic, sicut quoi iactum est cui. Dativus vero directionem rei agendae et locum, quo quid dirigitur, significat, quemadmodum dicimus coelo ire. Nec mi Tum videri potest, vel eros Latinos hoc pro huc diXisso. quum ablativi et dativi formae quomodo ad unam rationem et originem revocentur, nemo non ignoret. IDCigitur et hoc adverbia facta sunt ex holo, nec quidquam obstat, quin etiam secundum antiquasi linguae rationem utrum quo ad ablativum rcferamus. Ita non modo illuc.
sed etiam illo opponitur. Haec iam Perigonius cognovit ad Sanctii Min. T. 1. p. 700. Cons. QVO.
109쪽
1. Primum Linc significat in loci im, in quo ego,
qui loqtior, sum: δεύρο. Nec lantum propria verba eundi vel in Ovetuli componuntur, sed saepius etiam alia, quibus aut metu pliora eXprimitur, aut homo in loco alia quo versatus per nomen ipsius loci iudicatur.
Terent. Euv. 1, 2, 39. ego eum illo abii hue. PIaut. As. 2, 2, 9s. inde hue veniet postea. Amph. Prii l. m. pater huc me misit ad vos oratum meus. Capt. I, 2, G2. sed si ullo paelo ille hue eone iotari potest. ubi vid. Gronov. Rud. 3, 4, 2. hve re iee. Terent. I, 2, 19. sed hue qua gratia te accersi iussi auseulta. Cic. P. Cluent. 2, 6. ut ne quid huc praeiudieati DP feratis. Poetae non raro particulam in anaphora posuerunt, etiam omisso verbor Sil. Ital. II, 359. huc decus, huc nostrum. Alia vide apud Mur lunduin ad Statii Silv. I, 4, Q. Terenti 1lee. 3, 1, 52. renumeret dotem hue, eat. Eun. 4, 7, 26. Pamphilum ergo huc redde, nisi si mavis eripi.
2. Adiicitur nomen loci, quo quid perducitur vel
mo Vetur, ne lue mirahimur id accusativo vel simplici, vel cum praepositionibus in et ad se efferre.
Plaut. Aul. 2, 1, 14. te hue foras deduxi. Cas. 2, I, 2. ego
huc transeo in prorumum ad meam vicinam. Terent. II e. 1, 2, 100. huc raro in urbem commeat. Plaut. Aul. 3, 3, 28. si ad ianuam huc accesseria eis.
3. Componitur Dc cum verbis, quae post progressionem significant statum, sicuti nomina .quietis cum verbis, quae motum designant, coniungi solent. Neque xero timc dicitur pro hic, sed coniunguntur duae Doliones eundi et adsistendi, atque in verbo inest significatio motus, in reliquis. describitur status. cf. Arusian Messus p. 521.
Virgil. ΕΑ. 2, 45. hue ades, o formosa puer. Ge. 2, 243. hue ager ille malua diaeraque a fontibus undaσ ad plenum eiacentur. ubi intelligitur infundantur et ealcentur. Sint. Silv. 1, 3, 72. hue Alve fragili prosternit pectora in eo. ubi Neinsius eorrigi iubet hie sitie. Stat. Theb. 4, 14. huc mergere puetae ora et anhelantes tuis Phlegethonte eerastas. Ibi alii libri his, alii huis praebent thus vero est huc Venientes emergunt. Sed scribendum videtur toto Phlegethonte. Dissiligod by Cooste
110쪽
ΗVC. 1054. opponitur, ut sit in reliquis huius generis, illuc,
vel per et, atque, que contuli clum, vel etiam nulla iii teriecta particula, ut significentur eri mullis vel omni luis locis incerta quaedam et diversa: quod crmani dicuntdu tinu dormin. lude sit, ut saepe ei iam pro quocumque Potiatur. Interdum est i a utramque Partem. Et componuntur ita verba. quae motuum vivus significant, vel- illi huc et illuc mo ere, hin D nu hre DesDexen. Ρee 'ques Plinius copulat haec vocabula, nou Cicero. Seneca
Ovid. Met. 4, 342. Me it et hine illve, 'et in alludentibus undis summa pedum - vestigia tingit. Virgil. Aen. 4, 285. animum nune hue celerem nune dividualve. 6, 701. nune hue ingentes nune illuc peetore curas mut bat versans. Plin. Pan. 32, 1. qtii terrarum fecunditotem nunc hue nunc illi e , ut temptis et necessitas posceret, transferret. Cie. de Oae 1, 28, 101. duplex est enim vis animorum atque naturar una pars iu apperitu posita est- , quae hoqinem hue et illue rapit. Quidam codd. liab init atque. P. Coel. 8, 13. De sare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illue torquere et sectere. II orat. CuIin. 4, II, 9. huc et illuc eursitant mixtae pueris puellac. Cic. ite Orui. I, 40, 184. haee igitur et horum similia iura suae eivitutis ignorantem creesvm et celsum GIaeri et prompto ore Moultu hue atque illuc intuentem vagari toto foro .- nonne
imprimis fugitiosum putandum est 2 Liv. b, 8, 8. quum hue
atque illuc signa tran ferrent. 6, 25, s. repletas gemitas, inter vulgus aliud , puerorum et mulierum huc atque illuc euntium, qua quemque svorum usuum euussae ferrent. 6, 34, 13. hue atque illite signa moueri - videtis. Cic. de Fin. 5, 28, M. in quo, sitrum respondero, verses te huc atque illuc Neeesse est. Cels 2, 14. ita Ieetus hue et illue manu impellendus. 8, I. p. MI, 14. ibique hue et illuc se inelinans maxillae saeuitatem motus praestat. . Virgil. Aen. 5, 407. et ipsa hue illuc uiselorum immensa volumina versat. Ge. 2 , 296. ramos et braehia tendens hile silue. Cic. ad Att. 9, 9. Arpinum, quum eum comvnσο, togito, ne forte aut absim, quum Ceniet, aut our huo lituo via deterrima. Tacit. Ilist. 3, 3. non, ut plerique, incerta diogruit, hue illuc tracturus interpretatione, prout conduxi μ t. An n. I, M. sed extemrure meetna hue illue ferens arma. O id. Amor. δ, 8, 8. turpiter hue illuc ingeniosus eo. vid. Burmann. ad Her. 20, IJ0. Diuitiam by Coos e