Ferdinandi Handii Tursellinus, seu De particulis Latinis commentarii

발행: 1836년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

166 IBI.

curti 7, 5, 39. ibi ille Deinus purgare non ausus regis titulum se usurpare dixit. Bene restituit Heumannus Laetantio 1, II, M. Nec debebat dubitare VaIcvenarius in Catulli de Coma Beren. 33. cf. IIeusin geri Emendui. p. 12. Celsus 2, 17. p. 95. et ibi quoque, antequam aliqvid assumat, insudet.

2. Id otiam de sutura re usurpatur.

Plaut. Most. 5, 2, 17. ibi utrumque et hoc et illud poteriatiletiei probe. Terent. Andr. 2, 3, 5. sed sti tu negaris dueere, ibi eulpam in te transferet.

3. In narrationibus colloquentes saepe utuntur hac particula, ubi iam vel tum dicendum videtur. Idquent etiam praemisso postquam . Vulgaris sermo imprimis his particulis monstrativis abundat.

Plaut. Amph. I, I, 94. perduelles penetrant se in fugam: ibi nostris animus additus est. 5, 1, II. 5, I, 16. Mosti I, 2, 28 atque illud saepe sit, tempestas uenit, confringit tegulas imbri-eesque: ibi domum indiligena reddere alias nevolt. Plaut. Amph. 5, 1, 39. postqvam parturire hodie uxor oeeoepit tua, ibi uten exorti dolores. Torent. Uec. 1, 2, 53.

4. Ρleonasmus sive duplicatio eiusdem notionis cernitur in collocatis verbis ibi tum sive tum ibi: quomodo Germani loquuntur da dann. Si militer Αἱ deinde.

Plaut. Cure. 5, 2, 47. exoritur uentus turbor speetaeula ibi ruunt: ego pertimeseor tum ibi me nescio quis arripit timidam atque pavidam. Terent. Andr. I, 1, 79. ibi tum filius eum illis qui amarant Chrysidem, una aderat frequens. ubi vid. Rutinhen. 1, 1, 104. ibi tum exanimatus Pamphilus bene dissimulatum amorem indieat. Cic. p. Caec. 10, 27. quum Aebutius Caecinae malum minaretur, ibi tum Caetinam postulasse, ut moribua duetio fieret. Celsus b, 28, 12. ibi deinde si dilabitur vecillum, nondum

5. In sermonibus comicorum etiam verba ibi nunc coniunguntur.

Plaut. Amph. Prol. 135. ibi nune meus pater memorat, Iegiones hostium vi fugauerit. Curc. 3, 68. quia nudius quartus --nimus in Cariam ex India: ibi nune natuam uolt dare auream solidam.

172쪽

IBI.

6. Non mutatur significatio, quam exposuimus, quando a narrantibus componuntur Vocabula ibi quum, ibi postquam. Additur enim in rei factae narratione temporis designatio, ut intelligamus rem tum temporisi esse factam. Germani loquuntur ati du.Liv. 40, 5, T. ex eomposito aermones ad spretionem Roman rum trahebant. Ibi quum alii mores et instituta eorum, alii res gestas - eluderent, iuvenis incautus - omnis tuendo suspeetumae patri et opportunum eriminibus faeiebat. 22, I, 4. per idem tempus Cn. Servilius eonsul Romae idibus martiis magistrarum iniit. Ibi quum de republiea retulisset eis. Liv. 39, 3I, 4. ibi postquam laborare aetem G urnius pro tor vidit etc.

7. Quemadmodum illico ad tempus resertur, ita ιbi, quod pro illo dici iam supra memoravi, etiam de re usui patur pro litius veI statim facta.

Teroni. Enn. 4, I, 8. inuitatust: mansit. Hi illa eum sila sermonem Oeeipit. Plaut. Poen. 3, 3, 42. aermonem nobiseum ibi copulat.

III. l. Ipsas res rorumque conditionem nominibus loci designari omnibus notum est. Ita fit, ut ibi explicemus in ea re . in eo, praesertim quum in praecedentibus logitur verbum, quod aliquem ad aliquam rem romotum esse aut in aliqua re vorsari signiscat. Et revilalis caussa particula usurpatur, ubi dicendum est, inter aliquam rem agendam vel in aliqua re gesta aliquid

factum esse: id quod Germani dicunt dabet.

Plaut. Eii id. 4, 2, 23. numquid ego ibi peceatri' Terant. Ad. 5, 4, 13. duxi uxorem: quam ibi miserism eidi. ubi Donatus: ibi inquit, quasi uxor Ioeus sit. Cic. p. Ros.. Am. 29,82. si quid est quod ad testes reservet: ibi nos quoque ut in ipsa eatissa paratis res reperiet, quam putabat. Sallust. Cut. 5, 2. huic ab adoleseentia bella intestina, caedes, rapinae, discordia ciuilis grata fuere r ibique ivventutem suam exerevit. Vid. Cor tius. 3, 3. Quintil. 2, 2, 12. id mutuum est et ibi Melamationis fortuna. 7, 1, 5. si confessum , non poterat ibi esse quaestio. Vlpian. in Dig. 1, 8, 9, 3. quod enim sanetisne quadam sub nixum est, id su1 telum est, etsi deo non sit conseeratum t et interdum in sanctionibus adlieuur, ut qui ibi Miquid eommisit, ea-piue puniatur. i. e. in his sanctionibus. Liv. 5, 1, 3. horaeque momento simul aggerem eι vineaa iDisitigod by Corale

173쪽

168 IBIDEM.

ineendium hausit, multique ibi mortesea - Ferro ignique absumpti runt. Redde dabet. .

2. Formula est ibi esse, quo modo dicitur hic esse. Significat in ea re agenda vel cogitanda versari. Vid. v slerhov. ad Tere ut. Heaut. 3, 1, 63.

Terent. Neaut. 1, 2, 30. immo et ibi nunc sum, et usque id egi dudum. 3, 1, etsi subsensi id quoque, illos ibi esse, id agere later se clanculum.

3. Demonstrativam particulae vim insignem videmus in iis, quibus opponitur his. Est igitur ibi pro iniati dictum.

Celsus 3, 1. hie enim breve spatium est, intra quod, si quod auxilium non profuit, aeger exstinguitur: ibi et deliberationi et mutationi remediorum tempus patet. Idpian. in Dig. M, 8, 4, 6. eritque haec di rentia inter Me edietum et superius, quod ibi de eo damno praetor loquitur, guod dolo mulo hominibus eoaetis datum est -: M auo de eo damno, quod dolo modo in rurba datum eat etc.

4. Componitur ibi de rebus diotum cum relativa sententia, ut ipsum repraesentet notionem earum rerum, quae definiuntur.

Varro do Ling. Iat. R 3. 8, 3, 10. quarum rerum usus erat simplex, simplex ibi etiam meabuli deetinatus.

5. Nec praetermittamus, quemadmodum unde Proo quo, ubi pro apud quem ponatur, etiam ibi de ho- miuibus , tamquam de rebus usurpari.

Liv. I, 24, 2. eum trigeminis agunt reges, ut pro sua qui que patria dimicent ferro. Ibi imperium fore, unde vietoriasuerit.

Ibi et ubi saepe commulata sunt. Vid. Tacit. Ann. 12, 69. 15, 10. Drahen b. ad Liv. 2, 7, 8. 27, 5, 2. qui etiam monstrat, quomodo librarii sibi et sibi pro ibi scripserint.

IBIDEM sormatur in speciem verborum idem, P dem. Per syllabam dem notio verbi ibi restringitur eoque augetur. Nam vocabulo idem revocamur ad rem, quae ante iam enuntiata et una est: ibidem significat in

174쪽

eodem loco. Saepe tamen intelligimus in ipso eo, loco. Quare Festus haud male: ibi dicitur, quum locus semel

clemonstratur: ibidem, quum εαwiυε. Sed omnia fere, quae nobis in ibi observanda erant, communia nunc iterum agnoscere nos oportet in ibidem, fortasse etiam correptionem mediae syllabae, certe apud sceni- eos. Quam quum Grotefendiis negasset, brevem syllabam mediam defendit Lindemannus asserens exemplum Terentii Andr. 4 4, 89. Id imitati videntur recentissimi poetae. Sed ne in Iuvenci Evang. Bist. 3, 80. legeretur: ille iubet cunctis ibidem conoioire poni: iam Badius Ascensius scripsit cunctis illic. Et Paullinus Nolanus in carm. contra poetas vanos, quod alii Claudiano Mamerto tribuunt, V. 48. cognosces ibidem ne pergas tradere satis. Ceterum de accentu in secunda syllaba ponendo agit Servius ad Virg. Aen. 1, 116. I. 1. Significat igitur in eodem loco: daseost.

Terent. Andr. 4, 4, M. nisi puerum tollis, tam ego hune in mediam Miam prouolvam, teque ibidem pervolvam in luto. Plaut. Ilere. 2, 3, M. ibidem mihi etiam nunc adnutat. intelligo, ex

eodem loco.

2. Coniungitur particula cum nomine ipsius loci, ut indicetur eum esse eumdem, aut ut nomen appositum distinet ius definiat locum.

Plaut. Capt. Prol. 26. medietis innarehus emit ibidem in Alide. Most. 2, 2, 70. isque me defodit insepultum elam ibidem in hisee aedibus. Cist. 5, T. intus ibidem uxor tua est. Cic. da Inu. 2, 11,154. tit - ille autem, cuius merces erant, in gladium in navi ibidem ineumberet. Videntur verba in nauia glomatore adiectar quibus omissis, tamen intelligitur navis. Dominus mercium enim non reliquit navom: et quaerebatur potius, num is, qui de Vitae statione decesserit, navem rei quisae videri posset.

S. Significat in ipso loco eodem: eben daselast.

Cato de R. r. 37, 3. vittis, si maera erit, sarmenta Sua ridiιo minute et ibidem inarato aut infodito. Cie. P. Quint. 27 , M. ex edietor quod ibidem reete euatodire poterunt, id si dem custodiant.

4. Saepius intelligimus res in uno eodemque loco simul vel contiu uo factus.

175쪽

1701BIDEM.

tae. de Inu. 2, 4, 14. simul eoenam et in eodem Deo gomnum evere voluerunt. Coenati diseubuerunt ibidem. Luctet. 3, 1093. praeterea vorsamur ibidem atque insumus usque. Virgil Aen. 1, 116. ast illam ter fluctua ibidem torquet agens eircum.

5. Hoc modo fit, ut pro illico ponatur. Qua significatione coniunguatur verba hic ibidem, uti dicitur hic idem.

Cie. P. Rosc. Am. 5, 13. eaussam dieit is, qui vitam ad hoc ipsum iudicium cum praesidio vimit, ne his ibidem ante omlos oestros trueidetur. Luer t. s, 192. noetumumque recens exstinetum lumen ubi aeris nidor subfundit nares, tum cogit ibidem eoncidere. Quintil. 9, 2, si'. vel quum quaerere nos quid die mus Ingimus: - et quum ibidem inuenire. Fueton. Aug. D. lanissimum genus admonuionis fuit traditio eoram pugillarium, quos taeiti et ibidem statim legerent. Domit. 23.

6. Verbum ibidem excipit ab altera parte relativum ubi , uti dicitur ibi - ubi.

Plaut. Truc. 4, 4, 31. tibi amita, ibidem opus. Bacch. I. 2, 26. ibidem ego meum operam perdidi, tibi tu tuam. Iustin. 2, 2, 10. quippe ibidem divitiarum cupido est, ubi et usus.

T. Poetae quidam non sine negligentiae specie ibiadem pro ibi usurpabant.

Lucret. 6, 171. ventus ibi isnasit nubem et vorsatus ibidem feeit, ut ante, euvam, docui, visscscere nubem. 6, 124. quom subito ualidi Menti est laeta procella nubibus intorsit rese conclusaque ibidem - coga, ut sat spisso cava corpore circum.

8. Quod de ibi notavimus, in quasdam formulas

admitti, quae ipsae molum in aliquem locum factum videantur significare, id etiam de ibidem dicendum est. Plautus his utitur vorbis ibidem una traho. Trin. 1, 2, 166. egomet me adeo cum illis una ibidem traho. et 2, 4, 10. ibidem una traho. Sabinus Floridus in Lec t. Sub eis. 2, 1. ibidem pro eo dictum putabat. Vtroque in loco formulam habemus computandi, quam reddas ita alehe uacu. At ibidem tamen esse potest: in eadem computatione, in eadem ratione. II. 1. Do tempore. Ibidem est in eodem tempore.

Virgil. Go. 3, 100. do aegrotante equor demissae aures, inter tua ibidem sudor, et ille quidem morituris frigidus. Explicanti circa aurea, capitis sudor. Quod mihi ineptum esse videtur. Duiligeo b,

176쪽

' 1712. Vna est ratio temporis et rei agendae in verbis. qualia sunt Ρlauti Ρers. 4, 4, 62. timi ibidem das, ubitu tuum amicum adlusias. i. e. qua Te amicum adiuvas,

in eadem tibi das, sive, quando amicum adiuvas,

tum et .

III. Haec loci notio ipsas res comprehendit: undo ibidem significat in eadem re, in eadem conditione. Quapropter explicari poterit verbis simul, item.

Plaut. Cist. 2, 1, 52. at redierit illa ad hune , ibidem Dei res erit. Cic. p. Caec. 23. laesit in eo Caeeinam: sublevavit ibidem. Gratii Cyn. 114. blandimenta uagae fugies nouitatis: ibidem exiguo nimisue noeent. i. e. item. Cons. Burmann. ad h. I. Cic. de Fin. 1, 6, 19. deinde ibidem homo aevitis, quum illud Decurreret. i. e. in eadem argumentatione. Acad. 2, 14, M. deinde ibidem, inter falsa uisa et uera nihil interesse.

Partes, quibus vocabulum IDCIRCO eonstat, per sodeclarantur. Nam qua ratione formae quo, quα, quum coniunctionum vices praestant, eadem et adverbii et praepositionis naturam induunt circum, circa, circo. Hoc vero cum id compositum si idcirco, quod idem est ac circum id, vel circa id. Vtrum scribatur idci co, an assimilatione facta iccirco, non potest codicum auctoritate demonstrari. In inscriptionibus antiquis nusquam inveni iccirco, sed idcirco legitur apud Gruterum

P. 23. 12, p. 229, 2. p. 408. cons. Spalding. ad Quintil. 6, 9, 6.

Signiscatio una est, et quum circa id exprimat esse id, quod ad eam rem, de qua loquimur, pertineat, neXus rerum caussalis hoc modo desiguatur, sive in origino sive in s ne rei cernitur. Germani simili modo loquuntur dururn. Sed idcirco interdum etiam internam caussam iudicat, de qua re cons. IDEO. Nuno usum describamus. I. Primum igitur perspicua est relativa particulae natura. Nam sequuntur, vel in Versa oratione praemittuntur quod, quia, quoniam. Ouia non adeo multa habet exempla.

Terent. Λndr. 4, 2, et. nam ideireo aeeersor, nuptias quod mi apparari sensit. Cic. ad Fam. 9, 2, 7. putaret me Melaeo duee-Diuilirso by Cooste

177쪽

1721DCIRCO.

re, Dod quosdam homines oeuli mei ferre non possent. s, I, 2. elai non ideirmi eorum usum dimiseram, quod iis succenserem. . Plin. Epist. I, 8, 14. nec - ideirco , quod gloriam non meruit, minus pulchrum est. Cie. P. Rose. Am. 50, 145. quod bona, quae Roscii fuerunt, tua faeta sunt, ideireo' hune illius filium studes perdere. Phil. 2, 15, 38. quod autem habebat uterque quid sequeretur, ideireo tolerabilior erat nostra dissensio. de Oss. I, 44, 158. Plaut. Merc. I, I, 34. hoe pauciloquium rursum idcirco pra dies, quia nullus umquam amrior adeo'st callide. Cie. de Div. R I0, 25. sin autem idcires possunt provideri, certa ainni et fatalia etc. Quintil. 5, R 6. nec enim, quia movetur, qui imgreditur, ideireo, qui movetur, ingreditur. Cie. de Am. 9, 32. quia natura mutari non potest, idcirco v rae amicitiae sempiternae sunt. ad Att. 12, 21. quae omnia quia Cato laudibus ertulerat in eoelum perscribendaque emiserat, id eireo in eius sententiam est faeta diaerario. de Leg. 2, 4, 10. Libri seripti variant in v . quod et quia apud Cic. de Osr.

Traian. ad Plin. Epist. 10, 41. memineris ideireo te in istam

provineium missum, quoniam mulia in ea emendanda apparuerunt. Columell. 12. Prooem. 5. et quoniam hunc sexum euat

diae et diligentiae nas naverant, idcirco timidiorem reddidit quam virilam. I, 2, 7. Iavolenus in Dig. 47, 2, 92. haee ideireo, quoniam furti eatenus habet actionem, quatenus eius inιeresι. Ulpiam in Diageat. 49, I, Is, 4. 2. Omalio haeo ita potest consormari, Ut, caussa antea eX posita. res, quae eX ea pendet, tu speciem conclusionis addatur. Tum idcirco significat hunc ob

cauωam, quia r Plaut. Rud. Prol. 26. facitius, si qui plus est a dis ampliaeans . quam qui scelestus eει, inveniet veniam sibi. Mesroo moneo vos ego haec, qui estis boni, quique aetaιem agitis eum pietate et eum Ide, retinete porro. 13. Tum Vero caussa, quapropter aliquid fiat, posita est in consilio vel fine rei ogendae. Sequitur, pra misso idcirco, aut ut, aut quo, aut ne, ut ne.

Cie. ad Att. 6, I. Di me ideiros putent bene audire uelle, ut ille male audiat. ad Fam. 9, 13, s. quam ideireo non fugiunt, vi et vivant cum suis et morianιur domi. 9, 6, 4. hoe ego id-Di lirso by Cooste

178쪽

IDCIRCO. 173

elaeo ut seises hospitium tibi tibi parares. In Verr.5, 66, 169. 5, R ra. Quintil. 5, II, 8. Lactant. 2, 2, 3. Inversa oratione Cie. p. Rosc. Am. 47, 1δz. quae ut seret,

ideires pugnatum esse arbitror. 'Plant. Pseud. 1, 5, 1 9. suspkio est mihi nunc vos respicarier, me Melaeo haee tanta Deinora promittere, qui vos obieetem, hane fabulam dum transuam. Cic. ad Att. I. 19. Lucullus - dixerat , se, quo Deilius illat probaret romani hominis esse, ideires barbara quaedam et σολοικα dispersisse. Caes. B. gall. 1, 3. sese ideireo ab suis disredere atque ad eum venire noluisse, quo Deitiva eivitatem in orario eo lineret. μ , MCie. ad Fum. 13, et , 5. quas ideirco non eommemoro, ne demiseriis meorum necesSariorum eonquerens homines, quos nolo, videar offendere. p. Rose. Corn. I, 20. qui idcirco eapite α -- perciliis semper est rasis, ne ullum pilum .iri boni habere dicatur. P. Flaec. 9, 2I. P. Cluent. 46, 128. ne autem nimium multi poenam eapitis subirent, ideireo i illa sortitio eomparata est. Aead. 2 , 25 , 79. quod ne id Deere posses, idciseo heri, non m essario loco, contra genrtim tam multa dixeram. Nixtiua B. a r. s. De eum ideireo existimo Deisse, ut maria tumo oppida post se ne vaeua relinqueret. In Cic. Tusc. 1, 32, v. restituentia est scriptura codicumr illud autem, quod -- non Deile ad eredendum est, - id ideirco non dant, ut, quum diu permanserit, ne intereat. Suo more loquutus est Cicero, quod alii dixissent: illud ideo non concedunt, ut ne animus, quum diu permanserit, interire videatur.

4. Caussa in hoc genere enirntiationum exprimitur etiam conditionali se utentia. Sic componuntur εi idcirco, etsi - idcirco.

Plaut. Rud. 3, 3, M. ne invisas habeas, neue Metres nobis vitis voretas, si quippiamat minus quod bene esse lautum arbitrare. Cic. de Orat. 2, 40, 1τ1. non si Opimium defendisti, Carbo, idcirco te isti bonum eluem putabunt. Quintil. 8, 6, 15. non enim, si mero recte gentinam rei publieae dixit, - ideireo probeminud quoque veteris oratoriar persecuisti rei publieae vomicas. Dohac formula neque ει - idcirco frequenter usitata vide

Cic. de Leg. I, 11, 32. nee, εἰ opiniones aliae sunt apud alios, idcirco qui eanem et felem ut deos oriunt, non eadem superstitione, eeterae gentes, eonficiantur. In quibus verbis critici non satis perspexerunt Ciceronis mentem, atque scribendum cen-εuerunt non eolunt. Ille vero cogitavit similitudinem super- Diui jam by Cooste

179쪽

stitionis non posse negari propter diversas, quae inter hominea inveniuntur, opiniones. Dicit enim et non propterea quod opiniones sunt aliae apud alios, ii, qui canem ut deum colunt, diversa superstitione quam ceterae gentes conflictantur. . Eui - id reo. Cic. de Orat. 1, 50, 206. vide Tom. 2., P. 60I.

5. Notanda est interrogationis forma in verbo ii carcone, ut, initio sententiae posito.

Cie. p. Rose. Am. 49, 14L ideireone experrecta nobilitas armis atque ferro rem publicam reevperata, tit ad libidinem suum liberti servulique nobilium bona, fortunas vestras nostrasque vexare. possent 7 P. C. Rabir. 8, 23. ideireone oporruit C. Nabirium d sciscere a re publiea

6. Quum grammatici vidissent bonos scriptores non dixisse et igitur, sed tamen et ideo, ideoque, quaesiverunt etiam, num umquam apud eos usitatum fuerit et idcirco. Ernestius affirmavit: quod quidem nulla affirmatione indigebat. Nam quum idcirco per se Constet, nihil prohibet, quo minus sententiae coniungantur per Vocabula et vel que.

Cic. de Inu. I, 8, II. non quod de facto constet, sed quod id quod faetum ait, ut Iud alii videatur esse, et ideireo alius alio nomine id appellet. ad Fratr. I, 2, 2. Sueton. Cae . s. Curi. 8,s, M. Laetant. 5, 1, 5. orditur sententiam hic: Et ideireo diseeptatione sublata pellitur e medio sapientia.

Originem et formam adverbii IDENTIDEM veteres grammatici docent, esse mutatis literis idem et idem. Priscianus min, p. 945. in neutro tamen Praeterea geminatur compositio. Dicimus enim identidem, id est, idem et id , cuius obliqui dejiciunt casus. Additque paullo post: mutatur enim M in N ante D euphoniae caussa. Beda de orthographia p. 2337. identiuem per N in priore loco scribendum est, licet sit ab idem et idem comPositum. Si quis vero cum Vossio statuere malit, i litteram non ex sumptam, sed in Verbis idem idem interpositam esse eo modo, quo etiam iuoliis, veluti tu α-τω, plecto, inseri soleat, haud temere desiderabimus analogiam. Aliam enim rationem sequimur in componendis verbis. aliam in formandis. Ne-

180쪽

que enim demonstrari' poterit litteram D paragogicam, ad hiatum explendum interpositam, mutari in T. neque comparari D finalis in extremis verbis haud, sed, illud cum T commutata. Lindem annus igitur de Adverbio 4. p. 11. et ad Plaut. Mil. 4, 8. 55. scribendum censet ilen- fidem, ut compositum videatur eX item et ipem, ad-dila d euphonica. Equidem non arbitror et copulam esse interiectam'. sed quum idem neutrum pro item diei possit, et idemidem componi in modum verborum titu cyti id livid. Hon dubito, quin, D littera inserta, 1actum sit idendidem, idque vel vulgari pronuntiatione, vel quod et subesse grammaticis visum esset, tu identidem mutatum. Duriorem enim litteram in usu scripto- 'rum fuisse aperte declarat Priscianus. De litteris m et γι, de quibus Cellarius Orthogr. p. 256. disseruit, non

magna erit dissensio, modo reputaverimus miscriptum ante e Sonasse n. Quare recte scribemus idenuidem sive idem fidem, nec lamen prouuutiationem imit autos errabimus scribendo identidem. Glossae: identidem, ἔκαστα, ἐπαοῦ ηλως, ωσm τως. Onomastica: συνεχως. Recensiores: διηνεκῶς, αυθις καὶ Gυθις. Quae omnia significationem nou distincte definiunt. Est enim idem idemque, quod se osseri saepius idem. Id pro adverbio dicitur item itemque, et de rebus, quae non Semel recurrunt. Sed Saepius, sive quae iterum iterumque aguntur, saepius iteratae. Vsus Vocabuli non ad Omnes scriptores pertinet. Terentius nusquam posuit. 1. Igitur identidem non modo de eo usurpatur, quod iterum iterumque redit, hoc est plus semel, sed etiam de eo, quod admodum frequenter et crebro fit. Illud est leder holl. hoc autem Oft.

Plaut. Ien. I, 2, 51. ne te uxor sequatur, re pectas identidem. cf. Cas. 5, 2, 13. Cic. p. Itabir. Postli. 12, 34. reeitabatur identidem Pompeii testimonium. i. e. PIus semel. P. Domo 55, 140. quemadmodum ista praeposteris verbis - , identidem se remeando omnia aliter, ac Mos in monumentis habetis, et pronuntiarit et Beerit. Caes. B. gall. 2, 169. quum se illi identidem in silvas ad suos reciperent et rursus ex silva in nostros impetum facerent ete. Eu wkderhoiten IIalen. Liv. 9, 32, 6. quum identidem legem aemiliam recitaret. i. e. plus semel. 5, 48, 4. in quibus um identidem Galli famem obiseerent eaque necessitate ad deditionem voearent et c. 26, M, 4. subsidia identidem submissa e

SEARCH

MENU NAVIGATION