장음표시 사용
471쪽
Terent. Heaut. 3, 3, 27. abi sane iuue, istorsum, quovis. Phorm. 5, 1, 14. eonetae hinc a foribus patululum istorsum sodes. vhi Donatus nune istorsum adverbium est laei: alias nomen. qua quum sensu careant, Faemus istoc seribendum censuit, nent- Ieius ex antiq. edit. restituendum nunc paullulum.
1. De forma vocabuli istuc confer p. 216. Significat ad istum locum. Qui accuratiorem delectum habere consuerunt, nou dixisse videntur, nisi de loco, in quo alter commorabatur, quem quis alloquutus erat.
Pompei ua Comm. Donat. p. 34I. sed ne foris dieas, quare e go disimus Attie 7 Sed illud per apocopen dicimus. Maiorea enim nostri plenas habebaint eloquutiones. Sie et istuc, quasi istuce. Plaut. M. 3, 3, 15. interea, si videtur, eo edite istue. Merc. I, 25. eeastor vero istue eo quantum potest. Poen. 3, I, I. iam istuc ego revortar. Terent. Eun. 4, 4, M. Cie. ad Fam. 7.14, 3. dabo operam, ut istuc veniam ante, quiam plane ex animo tuo effluo. Norat. Epist. I, 14, 8. istue mena animusque fert. L e. in agrum, ubi tu es. Ovid. Her. 18, 2M. pace brevi nobis opus est, dum transferor latue. Alii codd. lato, alii istoe, alii istae. Quia verum exploret Eadem varietas apud Sueton. Cal. M. Oxstat. Cavendum est, ns pronomini istuc, pro istud dicto , qua forma Eliam Cicero utitur Brat. 5, 18., adverbii ossiciam tei-huamus. Critiei haud semel falsa opinione lapsi sunt. Unum Ernestium nomino in corrigendo Tacit. Ann. 1, 42.2. Per metaphoram dicitur de rebus, ut illuc sit ad
eam rem. Terent. Heaut. 2, 3, 33. post Attio vemam. Ad. 5, 3, 35. seior istue ibam. i. e. de ea re loquuturu eram.
3. Vix prolium est commemorare sententiam Bothii, qui, quum in codice aliquo Plauti Aul. 1, 1, 17. 2stuc adesto invenisset, istuc pro istic dici arbitratus est, et quod nescio an magis ineptum videatur, comparavit dis
Plerique grammatici nunc consentiunt, ita natum esse ex pronominali i. Hoc componitur cum demo
472쪽
strativa syllaba ta , cui cognatae formae sunt tus svido igitur , tum, ti in uto, tem sin item . Nimirum opinionem illam vetustam, quam Henr. Stephanus desendit, ita esse graecum ε&α, ViX OPerae pretium est refutare : haec enim vocabula nec Origine nec significationa tuler se nectuntur. Ratio voro. quae inter is et seu intercedit, eadem est, quae inter Ουτος et ουτως apparet.
Priseianua p. 1007. ita retulit inter adverbia primitiva, quae nullam regulum ad sit uilitudinem vel collutionem aliorum possent accipere, idque coiisiraua it argumento Vllabae eor
Significat eo modo, eum in modum, atque definiendus est modus aut adiecto relativo aut aliis verbis: quam formam grammatici correlativam appellant. Latiui autem hanc notionem etiam similiter exprimunt v cabulo sic, quod quomodo ab ita differat, grammatici contraria opinione constituunt. Nam Herzogius ad Caes. B. gall. 4, 29. particulam sic logicam vocat, quae iudicium moderetur ita, ut indicci, quomodo rem cogit mus comparando, quod sit in dem Grade, dergestaurita autem obiectivum nominans refert ad res factas, ut sit tali modo, hac ratione. Haec ego aut non perspicio, aut in componendis modis omnia aequaliter redeunt ad iudicium. Sed Rams hornius in Grammat. p. 894. et in nomym. T. 2. P. 114. contraria docet: ita referri ad cogitationem, sic ad rem ante oculos positam. Vterquo suam sententiam adeo exemplis demonstrat, et ut ipsis visum est, aptis atque idoneis. Equidem non possum
non ad originem respicere vocabulorum. Nam quum compertum habeamus, Src mutatam esse formam vocabuli hic, non dubium videbitur, sic et itu eo' modo differre, quo hic et D. Illud igitur habet vim demonstrativam, significans hoc modo, ita autem ex relativa sua natura proprie requirit componendae alterius rei inpositionem, quam praestant uti, quomodo, aliaque Vocabula. Definit ergo rei modum ratione vel vectis expressa vel cx universa sententia collecta, ideoque vim
etiam obtinet vel augendi vel restringendi. Ex his vero facile intelligitur, quo pacto fieri potuerit. ut particulae
hae promiscuo usu commutarentur, et ita pro εic poneretur. Poetae non curant sub illius illud discrimen. IIor. Art. p. 15I. atque ita mentitur, εχ veris Disa remiscet, primo ne medium,
473쪽
medio ne diserepet imum. Hic ita et sie idem signifieant ret euntque ad antecedentia, non ad ne, quod aequitur. Vnd inersnde et er neu, so miselit er Mahrea mit Erdia elem, damu eis GDres erae ine. Ipse Cicero, quam sententiam de Leg. 2.2, 1. verbis ut - ita expresserat, eamdem iterum aliis retina
I. 1. Ita in comparatione duarum rerum earumque conditione altera in parte sententiae iuvenit vocabula, quae sibi respondeant, uti, νι, bicut, Prorat, ut εi. quomodo, quo Pucis, quem Udmodum, quae omnia relativa sunt. Ordo Sententiarum, quo δία aut in priore aut in altera parte collocatur, iisdem caussis constituitur, quibus relativorum constructio regitur. De iis
disputavi in Doctrina latine scribendi p. 340. In verbis
ita tit compositis interpunctio, ut in relativis enunti tionibus . interponi potest, ac saepe ob orationis stru- esuram debet: sed viva oratione copulantur etiam, ut unum verbum esse videatur, quemadmodum sicut scriabitur.
Plaut. Merc. 2, 1, m. non va amo, ut sani solent homines. Terent. HeauL 4, 3, 24. aperte ita, ut res sese habet, narrare.
Eun. 4, 2, I, ιι a tit D. Plauti Cas. 2, 3, 18. nempe ita uti is mihi ea lepos . Cie. Phil. 4, 4, 10. ita vero, Quirites, ut pre-
eamini, eveniat. ad Fam. 4, 6, 4. turpe enim esse exisιimo manon ita ferre casum metim, ut tu - ferendum putas. de ORI, 16, 11, Q - haee ita teneantur, ut su consMitutum. de Leg. a. I, 2. ut en- magistratibus teges, ita populo praesunt magι- tratur. Cassiua ad Cie. 12, 13, IL te volo bene sperare et rempublieam, ut uos istie expedistis, ita pro nostra parte celeriter nobis expediri posse eo dere. Cic. ad Eam. II, et. omnia enim pretinia ita tractatur, ut praeda , a praefectis. Liv. 24, 19, 7. multa magnis ducibus stetit non aggredienda, i ita semel aggressis non dimittenda esse. Cie. Phil. 5, IT, G. eiulque rationem - ita haberi, prout --beri lege liseret. Terent. Eun. I, 2, 36. eoepit studiose omnia doeere, edueere, ita titi si esset stia. Cic. de Orat. 1, 53, 2δ0. eavssa ita dieitur,tit si in illa eommetiticia Platonis civitate res ageretur. ad Fam. 13, 21, 4. mihique molestissimis temporibus ita Meliter benevoleqtie praesto fuit, ut M a me manumisma esset. Plaut. Asin. 3, I, 2. an ua ea animata, ut qui expers matria imperii etes Cic. Λgr. 2, I, 3. me eonsulem - ita me sua, quomodo pauci Dissili ed by Cooste
474쪽
mihi - eonstitutum sit, ita gerere consulatum, quo uno modo
εeri graviter et libere potest. Quintil. II, I, 92.
Cic. de Inu. 2, 20, 6 l. omnium fore perturbationem, si non ita res agantur et in iudicium Meniunt, quo Paeto oporteat. Cic. ad Att. 13, 2 l. quare facies, ut ita sit in libro, quemadmodum fuit. ad Fuim. IJ, 4, 10. Brutus ad Cic. 11, 26, 3. nisi ista omnia ita sunt, quemadmodum Seribo. Liv. 6, 15, 4. Tacit. Alin. 3, 55. rebus eunetis inest quidam velut orbis, ut quemadmodum temporum vices, ita mortim vertantur. Quintil. a, a, I.
2. Praeter haec etiam alia vocabula, quae comparatiotiem et sici uul, eona ponuntur: quiam, VNa5i, tam-quum, Multiti, atque, ac εi et relativa alia.
Properi. 2, 5, Ii . non ita carpathiae variant aquilonibus uu-dae , - quam facile irati verbo mutantur amantes. Lucret. 4. II 3. nam xitare, plagas in Amoris ne laetamur non ita di fletis est, quam eaptum retibus ipsis exire. Sed quod legitur apud Lucret. 2, 10δ7. ita haec species miranda fuisset, quam tibi iam nemo, sessus satiate vidcndi, suspieere in eoeli dignatur lucidat. mplo. id ore liliis quidem explicuit: liuec species neque tunimiranda sui fisci, ac riuulo IIlIlic in coclum suspicero dignatur. Quo modo nemo loquitur. Nec proiniri poterit duplicis accu-xativi cum Vorbo suspicere conimigendi ratio , quam cxνοε uti Forbigerus. Equidum sic cum pono vernar quam videndi sa-ii .ue fossus nemo tum dignatur suspicero iii templa coeli.
Plaut. Λmpli. Prol. II1. sed ita ossimila est se, quasi Amphitrvo siet. Cic. ad Att. 7, 4. de republica ita mecum loquutus est, quusi non dubium bellum haberemus. ad Fam. si, I, 10. non debemus ita cadere animis, qvvsi quid evenerit. de Seneci. 4. 12. 23, 82. P. uuint. 5, 18. quiasi domini nummos haberet, iis constituit Scupulis re daturum. ad Att. 5, IS. guasi eo ram Gdsis, ita cerato συμπαθειαν amoris tui. Vlpian. in Dig. 29, 1, I. Cic. in Verr. 4, 22, 49. neque enim ita se gessit in his rebus. tamquam rationem aliquando esset redditurus, sed prorsus ita, quasi - reus numquam esset futurus. Pollio ad Cic. 10, M, 8. ita porro Iustinavit uterque consigere, tamquam nihil peius time-rcnt, quam ete. Liv. 8, δ8, 2. eastra in hostico incuriose ita positu, tamquam pro eul abesset hostis. Quintil. 7, 4, 42. Caius in
Iustin. I2, 2, 1. porro Alexander, rex Epiri, in Italiam - ita eupide profectus fuerat, uelliti in divisione orbia terrarum albi
475쪽
Varro de Re x. I, 38, 2. ego arbitror praestare ea auἱarsia turdorum ae meriuarum, quod non solum ad agrum utile, sed etiam ad eibum iιa bubus ae stibus, 'ut sani pingves. Neque enim ita ad ut reseret potest. Ulpian. in Dig. 29, 1, 1, 15. quia commixta familia est et una domus est, ita vindieandum atque in
propriis aervis senatus censuit.
Paullus in Dig. 5, 3, 36, 3. quia praedo, si dolo desierit pos-
sidere, ita condemnatur, atque si possideret. Quintil. 1, 5, 67. sane ita se habeι saerum, quale apud Homorum quoque rat.
3. Formula est facta ita ut, et dicitur pro ut, quemadmodum sicuti in unum vocabulum coniungere Bolemus. Hinc autem factum est, ut in vulgari sermone bis poneretur ista negligentia quadam.
Ita ut oeeoepi sormula est coniicia valdo usitata, ubi xedeunt ad rom vel antea commemoratum vel non satis expost tam . Plaut. Poen. 2, 24. ita ut oeeoepi dioere. Rud. 4, 4, 21. et n. Trin. 4, 2, 52. Saepe reddas et vis grami. Caea. B. gall. 7, 76. huius opera Commii, ita in antea d monstravimus, fideli atque utili superioribus annis erat usus in Britannia Caesar. Librarii quidam hac abundantia 'ossensi omiserunt ita. Cato do Re r. 144, 2. seatae ita ut datae erant, ita reddiis.
4. Verbis ut ita nonnumquam duae Tes comparantur, in quibus non modo similitudinem qualitatis, sed eam aequalitatem intelligimus, quae in eo cernitur, quod utraque res aut plane eiusdem conditionis sive Potestatis est, Aut exsistit simul. Quare exprimitur Sensus verborum et - et, non modo - Sed etiam. Vbi tam - quam ponuntur, mensura adhibetur ad constituendam aequalem conditionem.
Cassiva ad Cie. 12, 13, 10. Dolabellam ut Tarsenses, pessimi foeti . ita Laodieeni multo amentiores ultro areessierunt. Cic. de Oss. 3, I3, 53. ita expedire, ut turpe non sit. ubi ut est iste, et sententiar expedire idemque turpe non esse. Acad. 2, 28, 89. Herculea guum tit Eurystei sitos, ita suos consgebat aagiz-tis etc.
5. Ea, quae per ut - ita aequalia vel similia comparantur, Possunt etiam conclusionis cuidam formae submitti. Nam ex alterius rei conditione alteram constituimus. Tum vero interdum vis affirmativa accedit
476쪽
in particula itar quae reddi debet wiε - ao minis.
decesse tamen est ita in secundo membro locum habeat.
Locus est Ciceronis de Leg. 2, 2, 5. In quo nisi hanc explicationem adhibeas, elegantium dicendi desiderabis. Ibi enim scribendum est: Vt ille Cato, quum esset Tusculi natus, in populi romani eivitatem suscepιus est: ita, quum I sevianus esset,eiritale Itomanus, habuit alteram loci patriam, alteram iuris. Qui ita pro itaque acceperunt, uut hoc ipsum aeripaerunt, nouunimadverterunt, quam distracta et inconcinna esset oratio. Sed redde illa verba itar uia jener Cato, da re uti Tusculum eboren, in das romisehe Lumerthum avramonimen worden ist,so retosse hat te er, da er non Geburi eiu I seuler, dem Stantenach cin Nomer war, ein gwei aches Vaterland der Nelmath unddes Rechis.
6. Per til - ila componuntur sententiae generales Cum re singulari, quae modo in considerationem venit. In quo usu cum ita copulantur aliae particulae demonstrativae : tum, nunc. Liv. 22, 8, 3. ut in QPeto eorpora quamuis leuis eatima magia quam valido gravior sentiretur, ita tum aegrae et offectae eluia tali quodevmque adversi inciderit, nori rerum magnitudine, aed
uiribus extenuatis aestimandum esse.
7. Nihil obstat, quo minus contraria inter se com Parentur. Tum vero particula ita non adversalivam significationem habet, quam quidam grammatici ei tribuunt, sed oppositio sit per alia nomina orationis.
Liv. 3, 55, 15. haee omnis ut invitis, ita non adversanto patrietis transacta. 2I, II, 1. Saguntini ut a proeliis quietem habuerant, nee lacessentes, nee lacessiti per aliquot dies: ita
non nocte, non die umquam erasaverant ab opeτe, ut norem murum - rescerent.
8. In iis, quae per ita ut componuntur, apparet illud orationis genus, in quo contrariam notio Dem cogitatione supponimus. Cogitamus igitur non aliter, nihil aliud. Atque hoc modo describitur rei praesens ac simpleX conditio, aut etiam res non ornata vel neglecta. δSueton. Vit. 8. ita ut erat, in veste domestiea imperator est consalutatus. i. e. go wis er eben war. Ang. 78. post eibum m ridianum, ita ut vestitus ealeiatusque erat, - conquiescebat. - Duili os by Cooste
477쪽
i. e. non mutata Veste. Galb. I. aquila gallinam assam ram tum lauri rostro tenentem , ita ut rapuerat, demisit in gremium. i. e. gallina ramulum lauri nondum dimiserat. Sueton. GaIb. 20. iugulatus en ad laetim Curtii ae resictus ita, uti erat.
s. Singulari modo Pomponius Mela usurpat hano particulam, ut duas res ve1 in loco vel in tempore aequaliter procedentes componat. Cf. Perigon. tu Misceli. Observ. T. T. p. 170.
Pomp. Mel. 1, 4, 1. utque inde procedit, ita, media praeci pue, in iuga exsurgens pergit incurva ad oecasum. I, 8, 1.1ona media noete fervet sit luee frigidus: tune ut sol aurgit. ita subinde frigidior -: prima nocte calidus atque ut illa pro-eedit, ita ealidior.
10. In illa vero oppositione verborum, quum ita et ni relativa sint, oratio obliqua in eum 'modum formari
solet, ut alterum membrum non ex altero pendeat et coniunctivo exprimatur, sed utrumque membrum aequaliter infinitivum recipiat: de qua regum plius in Gramm. 603. et Wophensius in Leci. Tuli. p. 579. 284.).
Tacit. Nisi. I, II. honori eum id militibus fore, quorum fauorem ut largitione et ambitu male aeqviri, ita per bonas artes haud spernendum. Ann. I, 12. Laetant. de Ii a Dei S. quod sequitur de schola Epieuri est, sicut iram in deo non esse, ita nec gratiam. Minuc. Fel. 34, 8. quis tam stultus aut brutus est, Me audeat repugnare, hominem a deo ut primum potvisse sngi, ita posse denuo refomniarip ubi WoWerius coniecit acribendum
esse potuit stigi. 11. Sed non solum qualitates conseruntur inter se, erum etiam consequens cum caussa. Potest enim ali
quid esse aut fieri ita , ut aliud quid sit aut fiat. Quare
post ita sequitur ut finale sive conSecutivum , ne, ut nE. Significat autem ita vel in eum modum, .vel tantopere. Saepe intelligi potest ea conditione, ea ratione, eo comitio. Cum adiectivis et adverbiis et cum verbis coniunctum idem valet quod tam: nam quod in tam rese tur ad magnitudinem, in ita ad notionem qualitatis. quae etiam magnitudinem in se liabet, confertur. His possunt ea, quae Κrilgius ad Sullust. Cal. 14, 1. disputavit, reformari. Ceterum ita, quod ad Domen quoddam pertinet, in altera parte sevientiae potest apponi
478쪽
Cic. ad Fnm. 15, 14, 10. hoe a te ita eontendo, ut in eo fortunas in eas positus putem. i. e. hoc modo. ad Att. 5, s. hoc tibi ita mando, ut dubitem, an etiam te rogem et c. ad Fum. I, 2, 7. ita sum cum illo loquutus, ut mihi viderUr animum hominisub omni alia eogitatione ad tuam dignitatem ivcndam traducere. Ovid. Trist. 3, ii, 9. nil ita celabas, ut non ego conscius CSyem.
Quintil. 9, 2, 7 . ita ergo fuit nobis agendum, ut iudices illud intelligerent faetum. Cic. de Orat. I, 25, 1IO. neque haec ita dieo, ut ars aliquid limare non possit. de Fin. 3, 7, 23. membra nobis ita data sunt, ut ad quom dam rationem vivendi data esse appareant. de Amic. I, 1. ego autem a patre ita eram deductus ad Scaevolam ,' sumpta virili toga, ut - a senis latere numqtiam discederem. de O T. 2, 15, M. nec ita elaudenda res est familiaris, ut eam benignitas aperire non possit, nee ita roseranda, ut pateat omnibus. Liv. 45, 25, 4. Illiodiis responsum ita redditum est, ut nec hostes ferent, neu socii permanerent. I, 3, 1. Par ita eonvenerat, tit Etruscis Latinisque suuius Albula -- sinis ess t. i. e. Da Conditione. Iustin. Il, 4, 10. quam rem ita graviter tulit Alexander, ut seeunda legatione denuo bellum deprecantibus ita demum remiserit, ut oratores et duces - sibi dedantur. i. E. iἰα - si. Terent. Venut. Φ, 5, M. ita tu istaec tua miseelo, ne me admiseeus. Cic. ad Funi. 2, 19, 2. Cerebar, ne id iια eaderet, ne tinle quam tu in Provinciam venisses, ego de provineia diseederem. Collitii oll. 5, 5, 4. Plin. Ilist. n. 17, 2l, 33, 2. hos ergo in surculis nodos - medios secare oportet, ita ne profluat me
Varro de Re r. a, Isi, 16. easque alvos ita eolloeant in muttiIta petrietis, ut ne agitentur, neve inter se contingant. Cic. ud Fam. 16, 9, 5. sed tamen ita velim, ut ne quid properes. Ci . ad Fam. 14, 7, 2. statim ita sum lcvatus, ut deus mihi aliquis medietnam fecisse videatur. h. e. tauto perc. do I. g. Man. 3, S. etenim adhuc ita vestri cum illo rege contenderunt imperatores, ut ab illo insignia victoriae , nou victoriam. repor
Cum adiectivis: Cic. de Fin. 4, 19, 14. sed ita falsa sunt es,
quae eonsequuvtur, ut illa, e quibus haec nata sunt, vera esse non possint. de Nat. d. I, 9, 23. deinde quod ita Multa sunt incommoda in Nita, ut ea scipientes commodorum compensatione laniant. Horat. Sat. I, I, 96. ita sordidus, ut se non umquam
Cie. ad Fam. I, 26, I. quum quidem biduum ita ieiunus suis sum, ut ne a quum quidem gustarem. 7, 1, 10. P. Rosc. Ana. 20.
479쪽
M. verum tamen Me ita est utile, ut ne plane illudamur ab a
Cum adverbiis: Cic. ad Atti 13, 19. absolui neseis quam bene, sed ita ae rate, ut nihil posset stupra, academicam Omnem quaestionem libris gustuor. Quintil. I, 4, 3. Tacit. Ann. 4, 8. ita nati estis, ut bona malaque vestra ad rem publicam pertineant. i. e. eo loco. Cic. de Am. 5, 19. sie enim mihi perspieere videor, ita natos esse nos, ut inter omnes esset societas quaedam. i. e. eo consilio. Cic. Bruti M, 286. A-que se ita putat Allieum, ut veros illos prae se pene regrestes Putet. Cie. de Harusp. resp. 7, 13. ita est enim interpretatio illa pontiscum, ut iidem potestatem habeant iudicum. quod Wotiio non ciceronianum esse videbatur. vide II. 20.
Caes. B. gall. I, 12. sumen est Arar, quod - in Rhodanum insuit ineredibili lenitate, ita ut sev/is, in utram partem sua iudicari non possit. Quintil. 9, 4, 131.
12. Latinae linguae proprium est, ut id esse dicatur, quod tantum videatur esse. Qua ex caussa diciamus ilα - ut sil pro ita - ul oiaeatur esse. Quod ideo moneo, ne quis particulae tribuat vim, quae ad
eam non allinet. Horat. Sat. I, 2, 19. vix eredere possis, quam sibi non sit amicus: ita ut pater ille, Terenti fabula quem miserum gnato vixisse fugato indueit, non se peius cruciaverit atque his.
13. Verba ita se, ut non modo primitivo sensu dicuntur, sed etiam de consequutione pro inde sequitur, et ex aliena sententia pro inde sequatur. Negavit id Goerengius in usu Ciceronis ad libr. de Fin. 2, 33, 108.
sed temere. Demonstravit hanc rem accurate Wop-
kensius in Lec . Tuli. p. 186 133. . Cf. Ochsneri Eclog. p. 111. et p. 340. Hein dors. ad Cic. de Nat. d. 1, 31, 88. Gies ius ad Cic. de Div. 1, 56, 126. .
Cic. Tusc. 3, I, 1. ita si, ut animus de se ipse tum iudieri, quum id ipsum, quo iudicatur, aegrotet. de Oir. I, 28, 101. ita si, ut ratio praesit, appetitus obtemperet. Cic. de Oae LM, 160. etenim eognitionem prudentiamque sequetur consideralia aetior ita si, ut agere eonsiderate pluris sit, quam eogitare pru
480쪽
veneius deducit. I, 43, 121. ita si, ut non modo homines a diis, sed ipsi dii inter se ab aliis alii negligantur. Tusc. 2, 6, 17. de
Leg. 1, 15, 42.14. Ex quo Schwarietius et Schellerus et Matthiae tradiderunt, ita - ut significare quidem - sed, nullum fere criticorum librum Invenimus, in quo non idem aliis exemplis demonstratum Sit, nec tamen, quomodo id scri potuerit, quisquam exposuit. At hi viri omnes particulae tribuerunt, quod totis sententiis proprium erat, nec satis perspeXerunt, grammaticam formam aliam esse, quam rem in illa Ieceptam. Nimirum ita, quod nihil aliud significat, quam in eum modum, eo modo, potest etiam significare conditionem et terminum, quo continetur aut restringitur res, atque in his sententiis collatis simul constituitur, nihil ex hac parte impedire vel obstare, quin ex altera parte aliud exsistat, sed ipsa illa restricta conditione effici, ut hoc alterum fieri aut esse Possit. Quare sequitur ut cum coniunctivo. Illud vero, quod restrictionem addit, non inest iu ipsa particula,
sed aceedit ad eam ex rerum conditione, quarum altera suo ipsius modo alteram moderatur. Atqui in tali rerum comparatione aut adiicitur in Secunda parte seu-tentiae tamen, aut opponuntur certe sententiae dive sae, quae inter se coercentur.
CL Matthiae ad Cie. p. Rose. Am. 34, 95. p. Sull. 1li, Q. Zumptii Grammat. 726. Beier. ad Cie. de Osr. I, 25, 88. p. 199. Benech. ad Iustin. 37, 1, 8. ad orati de Iiriper. Pomp. 3, 8. p. 89. Sed in iis, quae illi asserunt, exemplis, non pauca sunt
ulienae rationis. ' Cic. p. Leg. Man. 3, 8. triumphauit L. Sulla, triumphavit L. Murena de Mithridate-r sed ita triumpharunt, ut ille pulsus superatusque regnaret. i. e. in eum modum triumpharunt, ut 4 nihilominus Mithridates regnaret. p. Tull. 6. unum hoc abs te, L. Quinti, pervelim impetrare - tit ita tibi mi Itum temporis a mas, ut his aliquid ad iudieandum relinquas. P. Rosc. Λm. 34, M. vereor enim, cuicuimodi es, Rosci, ne ita hunc xidear Noluisse servare, ut tibi omnino non pepercerim. i. e. in eum modum, ea conditione. Div. in Caec. 13, 44. cuius ego ingenium ita laudo, ut non perιimeseam, ita probo, ut me ab eo delectari Deilius, gnam deeipi putem posse. in Catil. Φ, 7, 15. qui nobis ita
summam ordinis eonsiliique eoncedunt, ut vobiscum de amore reia
publicae 'eertent. p. Sull. 21, 61. qui ita de ambulatione et deau fragiis inis eum colonis diisenserunt, ut L cm de eommuni salute Dissiligod by Cooste