Ferdinandi Handii Tursellinus, seu De particulis Latinis commentarii

발행: 1836년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

641쪽

636 MODO.

Cie. de Osr. I, 25, 89. quae mediocriteo piaret Peripatetieis,

et reete placet, modo ne laudarent iraeundiam et dicerent utilitera natura datam. ubi Ersvrdtius aiand GemIturdum rationem

imperfecti heno declaraviti nam qui modo ne lavdent dicit, tolli vult id, quod seri potest aut futurum est, qui autem modo ne laudarent, id, quod factum iam est et sit.

13. Sed modo ne non mulat formam suam. Quare errabant critici, qui modo etiam a ne remotum post verbum poni posse existimabant. Significat enim hoc modo transpositum ullo modo. Talueu poetae ab hac lege

discesseruul. Liv. 21, 52, 4. id Romani, ne quid modo movercnt, aequ salis, n=citus periniquo animo ferebat. Cic. Arad. 2, 27, M.traetantur rata ingenioso disputuntur etiam elegavior denique videantur sane, ne oramentur modo. Wophensius in Lert. p. 53. G. haec interpretaturr probuhilia sint, euvouiuus inn- tuniIi odi , n era Esae contendamus. At iam in notis ud hune librum monui, sententiam esεer denique videamus sane, ne affirmentur ullo modo. Tibuli. 2, 4, 67. o valeant fruges, ne sint modo rure Pticliae.14. Modo non pro dumne et nisi forte poni posse multi fuere, qui docuerunt. Id autem repugnat rationigrammaticae. Vbi ita legitur, aut negatio non ad aliud

nomen, nou ad verbum Spectat, aut mouo non pro tantum non dicitur, quod eSt μονον ουχι, Prmem O lurn. Ita vero praeter comicos nemo elegantiorum scriptoriam

loquutus est, sed insimae aetatis Latini, quales erat Valeriu Maximus et Ammianus Marcellinus. Nec tantum tribuamus opinioni Valesii, qui ad Ammian. 14, 7, 8.modonon in unum vocabulum per hyphen componi debere existimabat, quantum tribuit ei Meyerus in Eph

merid. tenens. a. 1825. n. 72.

Quintil. J, II, 24. nec est fere quisquam . modo non stultuastque ab omni prorsus usu dicendi remotus, quin seiat, et quid litem Deiat et e. Nemo non videt haec ad id genua referri, doqilo n. s. dixi. Caes. Beli. gall. 6, 8. illi - impetum modo ferre non potuerunt ae primo concursu in fugam eoniecti proximas siluas petiverunt. Vide n. Isi. Terent. 1 liom. I, 2, 17. is senem per epistolas pellerit, modo non montes auri polliems. ubi Donatuar proverbialis υπερβολὴ facta per exoeptionem avt per reperlationem, aut aequam totistionem. Eiusmodi est illud Demosthenis Olynth. I. init. μονον

642쪽

onrὶ φωνὴν ci pulς. Virg:iL Aen. 9, 140. sed peritasse gemel satis est. Pereare fuisset ante satis pcnitus modo non genue omne per os femineum. Libri aliquot praebent modo nee, et oditio veneta nune, quod quiim Martilandus in notis ad Statii Silv. p. 284. restitia ei diana ronguiaret, Hernius illud modo non hae interpretatione vindicavit: satis esse debebat urite seinet peccare eos, Per os genu8 semineum tantum non omne. Quae sententia milii inepta videtur. Nam si perosi suissent genua semineum , ne semel quidem P c sente sin ni inc genus semineum perosi sunt, quidni omne genus, sed tantum non omne I Martilandus vero ita: satis luisset Troianis seni 1 peccasse olim , modo nunc Penitus Perosi sint omne genus lami neum. Nos quomodo hunc Iocum expediamus, vide II. b. ubi etiam de Tibulli loco dicemus. Quintil. Prooem. 16. quis enim non de iusto, aequo ac bono, modo non et vir pessimus, loquitur' Iam Spaldingius dubitavit, an modo non pro modo ne u cipi posset hae in sententiar utinam ne Pessimi etiam loquerentur. At nullo pacto Potest. Sed alii modo non pro tantum non dictum esse contendi int: SarPiua in Analecti P. II. mutatia verbis quis enim in quid enim p MeFerus, qui cenauram Spaldingianae editionis in Ephemerid. tenens. a. I825o n. 72. P. 92. scripsit, hac sententia exposita: eis Ieder, fusi sogarder Verw-fenste spritat uber das Gereehte, Billige und GMe. Quis vero ita loquituri omnia vir, modo non et pessimus Purticula et, quam codices duo Parisiensea non habent, omit-lenda erui, et locus cum ita conserendus, quis n. s. exposui. Et enim, quod in reliquis libris exstat, esse debet est, quod librarii explicationia caussa adscripserunti Nec satia concinnae et oratio, si quia scribere maluisset modo non est vir pe

simus.

Vuler. Max. 8, 45. Ext. I. praeeipuae artis pistor equum ab exercitatione venientem, modo non .iuum Iabore industriae auua myroenderes. i. e. non multum aberat, quin vivum exhibereti Ammian. Marcell. 14, et. 8. distisque iisdem diebus auiderat malum, quod et Theophilum insontem atrox intereeperat easus es Sereniantia dignus exsecratione cunetorum, innoxio modo non re-elamante publieo vigore disressit. 16, 12, 16. 2I, IR I. in Mererum adversarum tumultu haerena eius fortuna iam et stubsistena adventare essum uitae diolassem, modo non sequentibus signia

aperte monstrabat. 22, 6, 2. 29, I, 25. 30, I, 15. ix operae pretium est notare ea exempla, in quibus non ad verbum proprie Pertinet, veluti Quintil. b, H, M. qui modo

non obecuret.

643쪽

638 MODO. ι κὰ hi ..ho, i suam exposui, rotino' p*ytiφήμ'

prodit duplex usus particulae ad stabiliendam rei vel sententiae veritatem per exceptionem. Additur enim conditio, quae praesumenda est, ut id, quod dicitur. locum habeat et quasi quis dicat: hoc verum aut iustum est ea conditione, ut alterum illud antea concedatur aut Iocum habeat: unter der Horauaseiratu, mit der Ei acri Mung. Sed potest etiam hoc modo caussa pro

conditione poni. Tunc modo significat in so fera. In

. his vero omnibus quum aliquid ex adverso ponatur, agrammaticis non paucis concepta. est opinio, modo significare aed. Germani etiam nur ita loquuntur.

Quintil. 8. prooem. 12. exposita doctrinae ratione pergier er dere modo qui disere uelit, emtam quamdam viam esse, in qua multa etiam sine doctrina praestare debem per se ipsa natura. 1 9, 21. modo sit caussae diseendae tempus: nam cetera aemper scies. Cie. d OR I, 15, 48. demus neene, is nostra potestate est: non reddere viro bono non Ilaet, modo id facere possit sine imuria. h. e. ubieumque reddere potest sine iniuria, non et Aeet non

reddere. Cf. Boierum. ι - 42

' Quintil. I, 3, 12. modo nulla videatur aetas tam infirma, guae non protinus, quid metum pravumque ait, diae , lum vel maxia me formunda, quum εimulandi neseia est, et praeeipientibus D Gume eeda.

16. Restrictiva illa potestas, quam n. 6. explanavi, in negativis sententiis eiscit, ut modo cum ne, non, πιι tum compositum idem sere exprimat, quod ne quidem. Germani loquuntur Guch nur. Negatio autem vel in eadem parte sententiae cum modo vel in praecedenteponitur. His vero negationibus similes sunt sententiae, in quibus dicitur pix - modo.

Caes. B. gall. 6, 8. ΠΙἐ - impetum modo ferre non potuerunt, ae mimo concursu in fugam e lecti proximas siluas petiverunt. et, M. ne parvum modo detrimentum in eontentione propteri niquitatem ioci aecideres. 7, 66. nam de equitibus hostium ginnnemo eorum progredi modo extra agmen audeat ne ipsos quidem debere dubitare. 7, 77. neque erat omnium quisquam, qui ad sp etum modo tantae multitudinis sustineri posse arbitrarentur.

Plauti Epid. I, 1, 13. viis adipiseendi potestas modo fuit.

17. In iis, quae fieri iubemus, iussum ipsum inte dimus alia omnia removendo. Dicimus enim, ut aliquid sat aliis rebus omissis et uni, quam iubemus, rei auo

644쪽

MODO. 639quasi modo vindicato. Atque hoc duplicem habet vim.

Num aut rem respicientes admonemus, ne quid aliud ogatur, neu quid magis curetur, aut ob temporis moram aliquem cohortamur, ne Cesset, neu remoretur. Virumque hoc germanice dicitur Mure elleres, num

Plaut. Men. 4, 1, 4. sequere hoo modo. Asin. 5, 2, 26. Rud. 3, 3, 2s. aedete hie modo. Ilia reiicit Traehalio dubitationem a Pulaestra obieetam. Ovid. Art. um. I, 269. prima tuae menti Meniat Adveia, inmetas posse capit evisa et tu modo tende plagas. Virgil. Ecl. 8, 28. Mete, Amarylli. modo, et Veneris, die, vin-

Liv. 8, 4, 10. usurpate modo postulando eo, quod illi vobis emeiti eonee M. l. e. ne dubitate usurpare.

18. Haec eadem est ratio, qua admonitioni maiorem vim per particulam modo adiicimus, et vel acriter urgemus vel impatientius aliquid requirimus. Formulae sunt indignationis i modo, h. e. geh nur, tace modove mores: postulationis mane modo i. e. warae nuraιαε modo. Vide modo loquitur is, qui alium admonet, ut sibi caveat. ne mendacio falsus deprehendatur. vid. Cort.. ad Cic. Epist. 8, 2, 2. Similiter cape modo. Pronominibus pos et sta praemissis modo coniungitur saepissime, ut cohortatio gravior fiat. PPIauti Men. I, 4, at propera modo. Cic. DIV. In Caeei LI4, 46. vide modor etiam atque etiam eonaidem. Ovid. Art. m. I, 4ri. Penelopen ipsam, persta modo, tempore vinces. Iorat. Sat. 2, 3, 2n. adde ervorem stultitiae. atque ignem gladio aeratare modo, inquam. IIeliade percussa, Marius quum praecipitat se, eerritus fuit Z an etc. Heindorsina hane verborum Interpunctionem . Vossio tactam existimavit noeessariam eam. At salsa est, nee latina. Nam in hac sententia post de nee verbo inquam, nee particulae modo ullus eoneeditne laeua. Quia dixerit hic: εο .uhis doch, aa optimo vero coniunguntur Verbat modo Cerritus, inquam, fuit Mari ran absolves eum erimine eommotae mentis 3 Prior enim pars enuntiationis non est interrogatio, an quam exit oratio inversa. Plaut. Rud. 4, 4, 83. cedo modo mihi istum vidulam. Μere. 2, 2, 52. vide sis modo etiam. i. e. go aiah mkh doeli auta an. Plauti Trin. 2, 4. 182. quin tu i modo. Stieti. 3, 2, 23. i m dot alium eonvii quaerito tibi in huno diem. Λsin. 5, 2 I9. tace modo. De age modo vide Tom. I. p. 210. Plauti Men. 5, 1, 23. mane modor etiam pereontabor. cure.

645쪽

5, 2, 55. sine modo. Pseud. I, 3, Ist sine modo ego abeam. I, M. Coeliua ad Cie. 8, 2, 2. vide modo, inquis. Petron. 51, 5.

numquid alius gen hanc eondituram ὐitreorum P Vide modo. Plant. Asin. Prol. 5. age nune residet cave modo ne gratias. l. e. eave ne gratia egeria.

Virgil. Ge. 3, 72. nec non et pecori est idem dilaetus eqvino. Tu modo, quos in spem statues submittere gentis, praeeipvum iam inde a teneris impende laborem. Vbi Vossius miro modo I terpretatur aber, doeh. Propere. 2, 15, 49. tu modo, dum ι eet , hune fructum ne desere vitae. Virgil. Aen. 4, 10. Phaedri 2, 8, 8. at ille supplex, vos modo, inquit, parcite. ubi Bu mannua Pessime interpretatur solum, tantum. Curti R 6, 2

s, 2, 21.

19. Si agendi nullum obstat impedimentum, nec aliud quidquam reliquum est, provocationi propria est

haec particula, sive cum coniunctivo, sive cum imper tivo coniuncta. Dicimus nur, immeriun.

Cic. p. Rose. Am. 35, 101. veniat 'modor explieri volumen auum illud etc. i. e. re mag nur tammen. Liv. s, 31, 12. eonn terentur modo uno animo omnes invadere hostem. Firgil. Aen. 2, 160. tu modo promissis manea . Cie. Mel. 9, 32. tu vero perge. Codex milian. tu modo perge. quod est et nihil impedit, quo minus Per a.

20. Vbi acquiescimus in aliqua re, quam Primariam conditionem aliarum rerum putamus, particula modo coniunctivo adiecta iudicamus aliis omissis ante omnes hanc, quam dicimus, esse tenendam, et quae sat,

curandam et reliqua per se esse Sequutura.

Plin. Epist. 3, II, 2. ego vitatieum, ego etiam praemium d bor nuntiet mihi modo, quod opto. Hoc non est et Praemium dabo ea eonditione, ut mihi, quod opto, nuntiet. Cie. ad Fam. 9, 16, 22. sed quid haee ιoquimur. Liaeat modo isto ven re. 10, H, 1. quare ait modo aliqua respubliea, in qua hon elueere mariti omnibus, mihi crede, amplissimis honoria abundabis.

21. Sed ipsum votum etiam per modo eXprimitur, ut optata res tamquam primaria, reliquis vel exclusis vel exceptis, nuncupetur. - Germani dicunt moc te es nur gestae n. Ρer modo ut interponi conditionem, supra iam monuimus. Atque hia verbis, M. etiam i

646쪽

MODO. 641

omisso ut, sollicitum animum significat, qui du re agenda dubitat.

Terent. Ad. 3, 4, 62. utinam He sit modo defunetum. Pro port. 1, 7, I. dum tibi eadmeae dicuntur, Pontiee, Thebae atque - primo eontendis Homero, sint modo fata tuis molliseuminibus. Tibull. 3, 6, 9. uos modo proposito , dulees, faveatis, amiel. Forninia est lιeeat modo. Ovid. IIcl. 8, Ps. CL Markland . ad Statii situ. 5, 3, 68. Coel. ad Cie. 8, 14, 9. videoὶ Gereitum conferendum non

esse. Omnino satis spatii sit ad eonsiderandas utriusque copias et eligendum partem. Quid coniunctivus sibi vellet, nemo declaravit. Tamen defendent ii odiorni huius sorma patroni. Orellius scripsit est, nimis audacter. Sed Ascensius unde ea sumserit, quae interpretatur, nescio, tamen bona sunt: G eitum conferendum non esse omnino. Modo satis spatii sit otc. Terent. Phorm. I, 2, 8. scies: modo ut taeere possis. Cic. do Fin. 1, 8, 29. probabo, inquit: modo ista sis aequitate, quam

ostendis. ε

Terent. IIeaut. 4, 1, 4. at ut satis eontemplata modo sis, mea nutrix. Nu. Salis. i. e. dan du nur ja recht genau thn anges heu hast.

22. I ii familiari sermone Latini uluntur hoc vocabulo, uti Germani particula nur, ut indicent nihil aliud

esse reliquum, vel iustum esse agendi tempus. Itaque caussa cum temporis notione congruit, quemadmodum nur et nun eiusdem sunt originis.

Terent. Andr. 3, 4, 15. domum modo ibor ut apparentur, dia eam. h. e. iam tempus est, ut domum eam e teli Uill nur naehBause gehen.

23. De verborum non modo significatione et structura vide in NON. II. Iam de tempore. Atque Mon magis ii errans, qui modo affirmant ipsum significare nunc, quam ii, qui negant modo de praesenti tempore dici. Nam haec particula non per se iudicat tempus, sed supposita temporis notione, eam distinctius definit. Nimirum conveniunt in hoc usu multae linguae. Graeci enim habent αρτι, ab αρτιος factum, Germani eben. Latini vero modo dixerunt, quasi cum modo, quod etiam in formam commodum ἰihi it. His vero omnibus significatur, hoc

ipsum intelligi tempus, quod intelligendum sit distincto

647쪽

determinatuini sed latiniim vocabulum id exprimit r strictione quadam tu opponendis diversis temporibus. Etenim quum aliquid modo factum esse dico, intelligo

non olim esse factum, aut quum loquor de re modo mlura. restringo notionem futuri temporis, et proximum eius initium iudico. Similiter germanicum nun et temporis praesentis notionem alius temporis ratioue statuit, et cognationem habet cum vocabulo num

1. Primum igitur dicunt Latini modo quasi pro nune

modo, i. e. hoc ipso lcmpore, quo res evenit: ut Germani vel gerade, vel Hyen pro jeM eben, Graeci αρτι r nec perspicio caussam, quapropter Hermannus contra Zeunium neget . hanc significationem primo loco posse collocari: nam αρτι et φαπαρτι in Se habet notionem apti. exacti, desiniti. Donatus ad Terent. Ad. 3, 1, 2. eoidenter hic modo temporis prae3entia adverbium est. Priscianus 18. p. 1168. Romani quoque adperbium modo in eadem utriusque si scutrone ponunt. Terentius in Pho mione: modo apud porcum meumne' modo dixia pro nuper. Idem in Eunuchor modo ait. modo

nega t pro nunc ait, munc ne ut. Donatus in secundu arte de nomine: εed modo generaliter dicimus, pro nunc dixit modo. Sed fortasse aliquis dicat in his praesens Verbi Pro Praeterito Poni. Tamen manet praesentis ratio in desinitiva particula, quae proprie significat: co ipso tempore, quo quid sit. Immo vero cum persecto compositum modo etiam id exprimit quod laclum nunc adest. Vide D. 2.

Terenti Ad. a. I, 2. modo dolores, mea tu, oeeipiunt prim Ium. Nee. 3, 5, 8. aduenis modo. Quae Burmanniis ad Phaedri 2 8, 8. contra Donatum diaputat, speciosa subtilitato nihil efficiunt et neque tamen ea Vora sunt, quae Voasius ad Catull. p. 39. monuiti Properi. I, II, I. eequid te mediis erasantem, Cynthia, Baiis - et modo Thesproti mirantem subdita regno,

proxima misenis aequora nobiliaus, nostri eura subit memores.

h. o. eben. In Lim M , 54 , 4. varia est aeriptura vectorum

nune et modo.

Aseonina in Cic. Orat. ia Verr. I, 3. z. de furtis eaevi modo, quasi fn-J idoneis ad furorem avaritiae. Hic interpretanturi et nune. Ego vom intelligo unirinutionem rei singularis. Plaut. Epid. 5, 1, 43. quid I ego modo huic frater faetus, dum intro eo atque exeor Trin. 4, 2, A. devoravi nomen fimprudens Diuitiam by Coosl

648쪽

modo. Men. 1, 7, 31. ne tibi suppetias tempore adveni modo.

i. e. adfium nunc.

2. Quoniam in constituendis temporum rationibus aut id respicitur, quod alii tempori opponitur idque

ipsum excludit, aut ratio consideratur, quae inter diversa tempora intercedit . et qua transitus fit ex alio in aliud tempus, vocabula esse debent, quae utrumque exprimant. Atque regredimur per temporis spatium vocabulis nunc, modo, patιllo ante, nuper, Olim: iuquibus odo indicat tempus tam proXimum, ut pro praesenti haberi possit, tamen non est praesens, nec plane praeteri luna, ut ipsum possit praeteritum vocari. Exomaesenti statu respicimus ad antecedens tempus. Itast, ut modo cum verbis persecti temporis coniunctum

significet proximum antecedens tempus, illis, quae dixi, nominibus nΠρer, Olim oppositum. Plaut. Amphit. 2, 2. 60. iamdudum, Pridem, modo. Terent. Eun. 4, 4, 30. PH. Ouandor DO. Hodie. PII. Ouamdudum 8 Do. Modo. Sed potest etiam hoc modo id significari, quod eX alio tempore in praesens perducitur, et quod modo factum dicitur, id in praesenti apparet esse. Nam quasi cum praesenti verbi requirunt nunc, in perfecto habent

modo: nunc Sum, modo factu3 εum. Cum imperfecto componitur modo in relativis sententiis, ut eXprimatur, quae improvisa et subita mulatio rerum lacta sit. Sequitur enim nunc: sed omittitur etiam saepe. vd. Bur- mann. ad Phaedi'. l, 9, 9.

Opponitur nuper, Ii. e. tempori Iongius remoto i Cic. in Verri4, 3, 6. nuper homines nobiles huiusnindi, iudices, et quid dies nuper I immo vero modo ac Plane paullo ante vidimus, qui fortimae basilieas non spoliis Provinciarum , sed ornamentis amicorum

Opponitur nune. Plaut. Amph. 2, 2, M. qui nune primum is aduenisse die , modo qui hine abieris. Cic. ad Fam. 4, 13, 7. in qua urbe modo gratia, auctoritate, gloria sorvimus, in ea

nune iis quidem omnibus caremus. P. Mur. 40, 86. modo maximo beneseis populi romani ornatus, fortunatus videbatuΥ -r nune idem gqualore sordidus, confectus morbο - vester est supplex. 4I, 88. Properi. 1, 18, z. qui modo felices inter numerabar amantes, nune in umore tuo cogor habere notam. Curi. 414, 21. 3

Sequitur tune. Tacit. Ann. 2, 75. miserantibus eunetis, quod femina nobilitate princeps pulcherrimo modo matrimonio inter v

649쪽

644MODO

nerantis oviantisque adspici sinta, tune feresia reliquias atavferret.

Plaut. Aul. 5, 20. quod modo fassus ea me in area. Amph. I, I, 214. quin quae dixisti modo, omnia ementitus. Poen. 1, 5, 45. Rud. 5, I, 2. Envius apud Cim Tusc. 3, IK 39. hierine est illa Telamon, modo quem gloria ad merum extulit Z Cie. de Leg. 2, 2, 4. quin ipse, uero disam, gum illi Oillae amiaior modo

faetus. Liv. 22, 30, 2. progressus ante alios mugister equitum quum patrem Fabium oppertasset, in parentibus, inquit, dictator, quibus te modo nomine, quo fando possum, aequavi, vitam tam tum debeo, tibi quum meum salutem, tum omnium horum. F eabulum meis omisi post inguit, quippe quod sine dubio ex adscriptis verbia uel diis ortum sit, nec in lihria non interpolatis Iegitue. 22, 29, 11. vos, milites, eos, quorum vos modo arma dexteraeque texerunt, patronos stilinabitis. Cic. de Νat. d. I, 21, M. quaeras, putemne latem esse, qualis modo a te su exposita. Curi. 4, I, 1. Darius, tonii modo exereitus rex, - per loca, quae prope immensis agminibus impleuerat, iam inania et i genti eolitudine Dasta fugiebat.

Liv. 22, 14, T qui modo Saguntum oppugnarἱ indignandos non homines tantum, sed foedera et deos etebamus, seandentem moenia romanae coloniae Hannibalem lenti apeetamus. Tacit. Ann. 2, 19. qui modo abire, trans Albim eoneedere parabant, pugnam volunt, arma rapiunt. Phaedr. I, 9, 9. qui modo se . . curua nostra irridebas mala, 1imili querela facta deploras tua Plin. Pan. 61, 8. modo praeteri uerant: resumant: modo liciorea abire iusserante renoeenti. Restituendum mihi videtve modo apud Livium 21, 17, s. duas

legiones romanas et decem millia sociorum peditum, mille equites meias, se entos Romanos Gallia provineis modo versa in puni

eum bellum habuit. Libri seripti omnes eodem, quod eritici

mutarunt in eodem anno.

S. Quum quod modo tactum dicimus, manu quasi

amplectamur aut ante oculos positum videamus, particula etiam sententiae addit affirmationem rei vere factae.

Petron. 42, 3. homo belltis, tam bonus Chrysanthus anἰmam ebulliit. Modo, modo me appellauit. ν ideor mihi eum illo loqui. Cie. de OIL I, 8, 26. deelaravit id modo temeritas C. Caestaria. cua est Virgilii, in quo graminaticis absurdas gententiae placuere, Aen. 5 , 4sa. quem modo navali Mnestheus erelamine Nietor consequitur. Vrbanus, antiquus criticu , modo pro propemodum, pene Meepit, quod prorsus sal annit Serviua ,ro nu-Diuiligod by Cooste

650쪽

per, quod inanor niti utitor. Nominat poeta MnestItenm modo victorem, ut qui sun virtute verus Essct victor, otium si non primo praemio ornatus. II, 141. quae modo iactorem Latio Pullonia ferebat.

4. Ossensionem praebuerunt criticis ii loci, in qui

lius modo de tempore aliquanto remoti Oro esset intelligendum. Quare ΙΙeusingerus et Beteriis ad Cic. do Oss. 2, 21, 75. Dii herus ad Hor. 1, 11, 8. et ante cos Gro novius Observ. 4, 18. eXemplis demonstrarunt usum de longo tempore. Atque ratio in eo ceruitur, quod, ubi ita loquimur, longinquitatem temporis non annis melimur, sed recentem rei memoriam lenemus.

Liv. 6, 40, 17. si hodie bella ει ni, - quale gallieum modo, quum praeter Capitolium atque arcem omnia haec hostium erant te. Intererant viginti duo niani. Cic. de Div. 1, 44, 99. Ca ciliae, Q. filiae, somnio modo morsico bello templum est a senatu Iunoni Sospitae restitutum. do si nilo quadri itin tu sex nn nurum.

mo Io enim hoc malum in hane rem publicam invasit. i. E. unto annos circitor centum, sortuaso septuaginta.

5. Imao deni 7 ve ct modo demum fere idem significant atque nunc denique et nunc demum, ut sint non antea, non Olim, nisi quod praesentia rei ex temporc proximo colligitur. Sed modo nunc, quod est jeat eben, potest etiam praeterito tempori directe opponi. ut sit beat eben.

Ovid. Mol. 7. 15. eur quem, modo denique vidi, ne P reat.ι meo. Medea nit se nunc Primum Iaηonem vidisse. g, sis. tamquam modo denique fraudem senserit. Terenti Andr. 5, 3, 11. modone id demum sensti, Pamphilar L Tom. 2. p. 2.2. Tibull. I, I, 21. tam modo nante possum eontentus vivere pamus. h. e. nunc quidem , Pace restituta, militia solutus r nunkann Ah jest dota mit memigem xvfrisdem Ieben. Cf. p. I M. Virgil. Aen. 9, 140. meeare suisset ante llatis, penitus modo nunc genus omne perosos femineum. h. e. eos, qui nunc demum t tum genus seminarum perosi esse debeant.

6. Brevissimum temporis spatium intercedens in iis sententiis apparet, in quibus additur, quod repente et coi, festim subsequutum est. Modo enim significat eben

SEARCH

MENU NAVIGATION