장음표시 사용
631쪽
. esse opinet invidum 8 3, δ, M. num qui ininus servio, quam iaforem serua nata γ Ita eἀt acribendum , non nunc gui.
15. Sehottus ad Cornet. Alt. 13. 1. ait, uti magis
sequente quam omitti possit, etiam omitti minus. Illa vero, quae p. 571. de omisso magis explanavi, confirmantur eo, quod minus numquam desideratur, uti Bromius iam ad Cornet. Dat. 8, 1. monuit. Apud Coro lium in verbis, neque Mero minus ille pir bonus Patem tam illas habitus est quam cipis, codices, qui non hahent minus, non tantae sunt auctoritatis, ut non de imi egritate dubitemus.
In adverbio MIRE non significatio est, quae expliaeatione indigeat, sed ratio, qua cum aliis nominibus coniungitur. Atque mirum adiectivum, verbo est vel expresso vel intellecto, cum vocabulis quantum et quam ita componitur, ut in unam quasi notionem coalescant, et ut in altero membro, tamquam non Pendeat ex ant cedente sententiae parte, iudicativus sequatur, veluti upud Liv. 2, 1, 11. id mirum quantum pronia ad eo cordiam ciritatis. Hoc etiam fieri dicunt in mire. quod, ut alia, cum eaSe ad modum rei indicandum corulocetur. Sed unum modo eXAtat exemplum apud Cie. ad Att. 1, 11. mire quam illius loci non mores usus, sed elium cogitatis delectat. Bentivolio eX ascensiana Editione restituendum videbatur mirum quam: quemadmodum 13, 30. miram quam inimicus ibat. orellius ad analogiam provocat Verborum Sane quam: quae tamen diversa sunt. Nec exemplis aliis confirmari potest se mula mitre est. Quare de integritate verborum illorum dubitare licet. Cum adiectivis componitur mire in modum verborum bene, male, et dicitur de re eximia et nimia. Sed hic usus non attinet ad antiquiora tempora et videtur e
provinciarum regionibus in Latium delatus. In primis
linius delectatus est hoc vocabulo.
Plin. Hist. n. 29, 1, 6. mireque gratum aduentum ei tauia luissH. Saepe ita eum gratum composuit. 19, 5, 24. in priore mire tenvi pedisvis libratur pondus immobile aurae. 20, D, M. vulneribus mire utilis dumtaxut reperit . Nevea licentia utit- Persius 6, a. miro πῶμα
632쪽
PIIn. Hlat. n. 14, 3, 5. quae cvanitas nota mise is illo fuit.
Cie. Vere. 2, 35, 87. evella quaedam est ea quidem mire, ut etiam nos, qui rudes harum rerum sumus, intelligere possimus. Mite faeta et venuste. Non puto Ciceronem dixis,o mire seite, sed mire referri debet ad verbale facta.
Particularum, quae notionibus aut iudiciis sinsularem ac definitam rationem iniungunt, nonnullae Lotae sunt e substantivis, quorum significatio in usu adverbiorum non tam ipsa tenetur, luam id, quod in constituendas notiones inde redundat. Hoc autem eo fit, quod haec vocabula partes sunt sententiae non plene eX- pressae. Atque id potest eAemplo particulae modo demonstrari. Irado enim ablativus est nominis Diocus, et significat in modo, cum modo. Sententia fit: ut eum modo cogitem, sive dicam: eX qua unum vocabulum primarium retinetur ad notiones determinandas. Itaque adverbium habemus, etiam mulata extremae syllabaomensura signatum, quod quum in moderandis sententiis non uno modo adhibeatur, non uno vocabulo reddi potest, nec in aliis linguis invenimus nomen, quod omnem
Perigonius ad Sanctii Miner. 4, 2. existimans, rationem adverbii modo explicari debere nomine ad Ellipsis suppIementum intelligendo, in signiscatione temporis sententiam esse dicii ahoe temporis modo seu momento: ubi Pris εοἰum Ponatur, eis quovis modo. Bau rus nutem desPerans caussam nescire, quam falsam comminisci maluit.
Modo igitur vel rem vel notionem et sententiam admodum et ad terminum revocat, et duplici quidem ratione constituit. Primum enim restrinsit, dum rem cohibet et ab aliis secludit ita, ut, quum in modi adhibendi notione cogitemus non aliua quam, non ma)ζisquam, accedamus ad tantum, quod ipsum a modo Lia fert: nam tantum notat terminum in ipsa re conspicuum , modo autem pendet ex cogitatione loquentis. In multis idem est quod admodum. Deinde haec determinandi vis transit in demonstrativam. et ubi aliquid intra suum modum continetur, ipsum distinguitur et exacte definitur: . veluti nunc modo, modo denique dicimus.
633쪽
Accedit vero, quod nomen, cui adiicienda est particula. omittitur et modo vicem omissi eXplet, sicuti modo pro nunc modo et pro Si modo ponitur. Multiplex est usus, una tamen particulae signiscatio , quam primariam comparare POSSumus cum germanico ge ia6erm oenr in reliquo usu aut per nur aut per eben reddimus. Nos vero in ordinandis exemplis duo genera constituamus, quorum alterum tempus complectitur, alterum alias res definiendas. Ceterum in liue adverbio indicia substantivi, cui originem debet, ita evanuerunt, ut Cicero dicere posset de Div. 2, 44,93. coelum modo hoc, modo illo modo temperatur. I. 1. Modus, quo haec particula aliquam notionem restringit, prii num in eo cernitur, quod res ab aliis re-hus vel maioribus vel diversis distinguitur, et ipsa in se spectatur. Hoc dicimus nihil aliud esse . nichra wGter.
ni is anderes, idque etiam exprimitur verbo nur. Grammatici omnia uno nomine' comprehendentes do-Cunt, modo esse tantummodo, et temere miscent diversa. ud. Drakeu b. ud Liv. 3, 53, 6.
Liv. I, 2, 3. num circi modo spectaculum fueras. Cic. ad Fam. si, Ia IM, 17. sed est unum perfugium doctrina ae litterae, quibua semper usi sumus t quae a undis rebus de elationem in do habere Midebantur, nune vero etiam salutem. Curi. 4, 13, 1 nee ipsum ducem saniorem esset quippe ritu ferarum praeduae modo, quam expeteret, intuentem, in miniciem, quae ante pra dam poeita esset, incurrere. Liv. 6, 40, 6. qui modo me duobus ingenuis ortum et Oisere in libera eluitate sciam. i. e. ructus πα-tor ala Don freten Aetiem geb Men. Liv. R 8, 13. quum omnea, laudibus modo prosequerim virum, in sententiam eius pedibus irent, tentata patillisper interectato in ab L. Liuio et Q. Maelio. h. e. nihil Miud agentes, quam ut Ia Pilthua virum prosequerentur. 32, 2I, 8. miramini, eis di 'denter Cleomedon legatus Philippi, ut pro rege arma everem adversus Romanos, modo egerit. I. e. nihil aliud merit, quam ut ete. Nam ad tempus relatum inanem praebet sensum.
2. Item dicitur, ubi aliquid per se valet aut in se eonsideratur: quod Germani dicunt jur rich, an sita,
an sita betrachtet. Sallusti Ing. II, 7. deinde ubi ad id tota uentum, quo Numidis
Praeceperat, tanta repenta meis misaa uia aquae dieitur, in eg
634쪽
modo exereitui εatis superque foret. h. e. ut non opus esset aqua ex numine hausta, qua tumonis oneraverat Iugurtha. Sallust. Iug. 88, 4. quae postquam gloriosa modo, neque belli patrandi eognovit. i. e. ehrenvolt an sieh. Servitis ad Virgil. Aen. 10, II S. instant portis omnibus eireum, id est eir metrea fusir nam modo ei reum adverbium Ioel est.
S. Facito intelligitur, oua via modo ad significati
ii cm tantum, ε&lum accedat. Vna enim res tenetur: contrarium reiicitur aut negatur, aut reliquae res omit
tuntur. Ita ex dius eben, quod in se habet una nitalienes, sit dies nur. Id quod negatur vel excluditur, aut verbis negativis exprimitur aut cogitatione substituitur.
Terent. AdeIph. 5, 3, 56. hodie modo hilarum Do te. i. e. hev te nur Rey vergnuert. Reliqtios diea non curo. Sallust. Ilig. 76, 5. denique Romani post dies quadragintre, quam eo ventum erat, oppido modo potiti: pruersa omnis ab perfugis eorrviva. i. e. oppido sine Praeda. Vido Cortium. 78, 4. Curi. I, II, 14. gladiis modo atque hastis armati subire eoeperunt. i. e. non graves armis. Cic. de Orat. 2, 34, I 46. qui eumediocriter modo consideraverint. i. e. nou uceuratur aucti nurmittetm sis. Plant. Psolid. I, 2, M. tu autem, quae pro eapite argentum mihi iam iamque sacpe Numeras, ea pacisci modo scies, sed quos Pacta es, rion seis soli cre. Qui titil. 8, si, M. Sallust. Θ, 4. ipsi modo eminus sauciabantur, neque eontra feriundi titit manum conserendi copia erat. Cic. de OIL 3, 4, 18. itaque existi mo, Panaetium, quum dixerit homines solere in hae comparatione dubitare, hoc ipsum sensisse. quod dixerit, solere modo, non etiam oportere. do Inv. 2 , 23 , 69. qvvm - fere mos esset Graiis, quum inter se bellum gessissent, ut ii, qui vieissent, tropaeum aliquod in Fnibus statuerent, victoriae modo in prae--ntia deelarandae eatissa, non ut in perpetuum belli memoria maneret, aeneum statuerunt tropaeum. Sallust. Iug. 10l, II. . multi volneribus neeeptis neque fugerepo se, neque quietem Μιi, niti modo, ac sιatim concidere. i. D. neo incedere poterant, noc stare, sed nitebuntur tantum, N. statim concidebant.
4. Numerus et magnitudo esse potest , quam n ne X cedens res se conlinet, ideoque ad certum' mensuram rovocatur. Hinc dicitur ramis modo li. e. non Plures, et Parsia modo με. Sed etiam verba tu modo ponuntur
635쪽
Quintil. 3, 3, 4. nee audiendi quidam, - quι tres modo pri
Plaut. ΜοsL I, 3, 43. uni modo gessi morem. Cic. Acad. 2, 22, 101. hoo autem si ita sit, ut unum modo sensibus falsum ομdeatur, praesto est qui neget, rem ullam pereipi posse gensibus. tibi Goerengiua non solum sententiam maIe percepit, quode. 25. declarat, sed etiam Particulam modo non cognovit. Orati 9, 28. hi unum modo quale sit suspieantur. Sallusti Iug. 89, 6. Capsenses una modo atque ea intra oppidum iugi aqua, cetera pluuia utebantur. Quintil. 12. Prooem. 4. Plauti Poen. I, 3, M. pol ut semel modo, Ballio, hue eum luero respici 2 i. e. Nur eιn elaviges Mai. Ennius apud Fare. de Lati l. 5, 8 F, 81. ter sub armis malim.vitam eernere, quam semel modo parere. Cie. ad Fam. I, 5. 13. quod sine ulla dubitatione, si Pompeius paullum modo ostenderit sibi plaeere, faeiet. Varro apud GeNlium 13. 15. Praxiteles, qui propter artificium egregium neminέ est paullum modo humaniori ignotus. Plauti Capt. 1, 2, M. naa
perpausillum modo. Caes. B. gall. 6, 35. manus erat nulla, guae parcam modo caussam timoris QTerret. Liv. 3, 12, 10. vitii consensu deeemviri futuros se, quando ita videatur, in poιcitate patrum qUrmant. Id modo aimul orant ac monent, ut ipsis ab invidia caveatur.
5. Quia haec particula modum addit et distinclo de
terminat rem, non abhorrere videtur ab eius natura, ut in numero aut magnitudine designanda etiam exprimat certam et eXactam terminationem, quam Germani per eben significant. Sed desunt huius usus exempla. Vnum
tamen inveni apud Ciceronem Brut. 15, 60. quaestor hisco ulibus fuitὶ M. Cato modo plane annis CXL ante
me covsulem. Et orellius nullam adesse difficultatem dicit, reddens nachperade sina es eben 140 Iahre. Equidem vero non tam in Vocabulo modo haereo, quam in coniunctis particulis modo Plane, quarum haec Te- spondet nostro entschieden de re non incerta. Quare Manutius et Lambinus dubitarunt non sine caussa. Fosetasse alia exempla aliquando dubitationem expellent. 6. Restinctivam suam vim particula eo etiam perfert, ut rem aliquam ad certum genus certamVe ratiquem Teducat et ab aliis rebus omnibus separet. Tum accedit
ad similitudinem particulae quidem. Sed ubi univer-εum aliquod geuus complectimur, adhibita hac vocula
636쪽
et rem terminis circumseribimus, et fines huius rogionis longe proserimus, omne id, quod eiusdem est generis . comprehendentes. Modo igitur significat ullo moclo give aliquo modo. Germani dicunt sexend nur. Iloc praecipue apparet in relativis iis sententiis, quae genus aliquod universum constituunt, ideoque praecedentibus verbis quisque, nemo. Sed etiam qui modo cum coniunctivo compositum significat quicumque: wernur eben. Cum indicativo est sere idem atquc qui quidem.
Sallu,t. Iug. II, 8. stagne ex eo tempore ira et metu anxiara moliri, parare atque ea modo in animo habere, quibus Hiempsal per dolum everetur. Id vulgo interpretanturr ea sola In animo haherer quod non est prohahilor sed dieit Sallustius, ea imprimis , ea quidem in animo habere, quibun ete. Hirt. B. afric. M. AI. Cato - dilaetus libertinorum, inrorum,
servorum denique et cuiusque modi generis hominum, qui modo per aetatem arma ferre poterant, habere - non intermittit. Sul-Iust. Cat. 39, 6. Lenti Ius - quoscumque moribus avt fortuna novis rebus idoneos eredebat, aut per se, aut per allas sollieitabat , neque solum civis, sed euiusque modi genus hominum, quod modo bello usui foret. Liv. 23, 14, 10. tum iam non tinus manipulus , sed pro se quisque mires, qui modo assequi agmen δε- gientium elephantorum poterat, pila eo nitrere. 6, 40, 6. Quintil. 6, 2, 25. satisfaeerem hulo parti, nihil eorum, quae legi vel d diei, quod modo probabile Iust, omittendo. 12, 10, 69. quum omnia species, quae modo recta est, habeat usum. Prooem. 6. I, IRM. quum vero - apud omnes, qui modo legitimam dise*Ιinam non sint perosi, duraverit eis. Cie. Catil. 4, 8, 16. aerotis est nemo, qui modo tolerabili eo ditione su seruitutis, qui non audaciam eluium perhorreseat. de Div. 1, 39, M. nemo aliter philosophus sensit, in quo modo esses uetoruas. P. Fiaco. 27, 64. quamquam quis ignorat, qui modo umquam mediocriter res istas seire evravit, quin tria Graecorum genera pini vere 7 Tusc. 5, 23, M. quia est omnium, qui modo cum Μ is - habeat aliquod eommercium, qui ae non hunc mathemiati m malit quam illum tyrannum ZLiv. 22, 2, 1. primi qua modo praeirent duees per praenIι surii ae profundas Oormnes hausti pene limo immergentesque
Ovid. Ain. 2, 14, 40. et elaniant inerito, qui modo eumque
637쪽
mulet, putere tumen intelligo. Nemo interpretum, quo moda -- ferendum easei, perspexisse Videtur. Burmannus coniungu eum isdieare, quasi signi sicet statim: Schosiama eorum,nitiiset modo dissimuletr alii pro nunc acceperunt: quorum aliud
alio Ineptius puto. Quid modo est idem quod quidquid a in nar d. Neia su urtheum hes. .
Crities videant. an librorum auetoritate eonfirmetur Id, quod apud Caesarem haud male Iegitue de Beli. elv. 3. M.
evitia modo rei nomen reperisi poterat, hos satis esse ad Gon a pecunias ridebatur. Est enim euiuscumque rei.
7. His similia sunt, quae conditionem interponunt. Nam ει modo etiam accedit ad si quiuem, et quod Cicero dixit ad Atti 12, 44. confudi enim animum et D tiasse Mici, si modo Permianaero, eiusdem videtur esse formae, quae p. Planc. 8, 20. deinde tui municipes sunt illi quidem splendidissimi homines, aed tamen Piaues, si quidem cum Alinialibus conferantur. Tamen diis runt inter se. Si quidem conditionem .ingularem et necessariam supponit, quod dicimus, wenn nemlita, at modo opponit aliquid . quod ipsum dubium si ex altera Parte negatur, omnis enituitatio tollitur: veluti quum Cicero ait de Orat. 2, 38, 157. in hac arte, si modo est
hasc ars, nultam eae prae Pium, quo modo Gerum i ni iura signiscat, dubitari de arte illa, quum si quia esse negaverit, nullo pacto potest ars nominari. Gemmani inenn andera. Quae in praesenti per quiuem exprimuntur, ad futurum tempus, quod incertum est,
relata per si modo dici possunt. Saepe etiam sit, ut in hac eonditione proposita id iusit, quod optamus. Propriam sedem particula occupat in Parenthesi, quae e oeptionem interponiti
curti 7, 4, 8. Θαι in eo oonvivio Cisores - marisae artis θι modo ara est, non vanisalmi euiusque ludibrium maris pro Haiana quam aetentia relaberi Cornet. Aliab. 9, 1. neque dubitabat fariis oe eonsequuturum, si modo eius conveniendi habuisset potestiuem. h. e. non dubitabat de amicitia eoneilianda, incerta autem erat occasio, quae tamen offerretur necesse orati Quintil. II, 2, 17. eerta eunt enim non avium digerendia quaesti nibus , aed etiam in exaequendis, si modo recte dicimus, prima aeaeeunda. 3, 8, M. Cic. ad Att. 13, 19. Exte. . Planeus ad Cie. 10, 11, II. do quidem ego operam, ut etiam
huius rei foetetatem ineuemr omniaque ei obsequia polliceor, at modo rempublieam respicere volat. Ad tempua Pra Diuitizod by Coosl
638쪽
sens relatum, diceretur M psidem. Cic. O Quint. D. 2, 12. reliqua singulorum dierum scribemus ad te, si modo tabellarios tu praebebis. ad Att. 12, 19. si modo haec εtabunt. de Orat. λω, 193. duo enim avt tres sunt fere eatremi servandi et notundi pedes, si modo non breviora et praecisa erunt stuperiora. Cie. ad Att. 5, 8. tu si modo es Nom et vis enim putor sines, hoe vehementer animadvertas velim . . ProPert. 1, 18, a. hieliret Oeeultos proferre impune dolores, εἰ modo sola queant saxa tenere Iidem. Notandus est coniunctivus.
Cic. ad Att. 12, 18. tute seis Di modo meministi me tibi tum
dixisse, ut de luis aliquos addueerea. IIorati Art. Poet. 220. at oestri proaui plautinos et numeros et laudauere sales nimium patienter utrumque, ne dicam stulte, mirati et si modo ego et uosaeimus inurbanum lepido seponere dicto. l. e. εἴπερ, trenn
8. Iurisconsulit, ut qui saepe vel poetarum vel plebis morem sequantur, modo εi dixerunt pro dummodo.
. Ovid. Trist. 2, 263. persequar inferius, modo si lieti ordine
ferri, posse nocere animis carminis omne genus.
Papinian. in Dig. 26, 2, 28. qui tutelam testamento mandata meae attanis iure inscipere noluit, ab his quoque legatis sum m Dendus erit, quae stiis eius relicta sunt, modo si legata siti non QPetione propria, sed in honorem priris meruerunt. Idem in Dig. 39, 1, 18. nee ad rem pertinet, euius stolum sit, in quo op βι, sed quia eius soli possessor invenistur, modo si esua nomine
opus flat. Idem apud Vlpian. in Din is, 2, 19, 10.
Apud Cie. de Rep. 1, 27. Ieguntur haesit Ao modo si Maasialienses nostri clientes per delectos et primipes ei a summa iustiatia reguntur, ineat tamen in ea conditione populi similitudo quoedam servitutis. Maiua in Indi eo ad modo interpretatur iamoeror quod absonum: alii atque nuner quod nee sentensia ad mittit, nec uana linguae. ob particulae igitur signiseationem
iamdudum emendavi eoniungens verba anteeedentia aententiae rquum regeretur unius nutu ae modo. Idem sagacissimo Orelliola mentem Venisse nunc gaudeo.
9. Singula nomina per praefixum modo alicui sententiae apponuntur, quibus res dicta ad conditionem ita reserturi ut si contrarium adesset, enuntiatum non Constaret, velut Cicero ad Att. 16, 13. scripsit: itaque Meniam, quo νOcas. modo adiutore ter hoc est, tamen, non sine te adiutore. Idem sit in vocabulo dummo .
Vulgo illud modo accipiunt pro tumen , quod recte P
639쪽
nas affirmativa sententia in negativam mutatar in rimilis sententiis nihil impedit, quo micius certe intelligas.
Cic. de OK. I, 26, 92. tum quam pἰurimis, Niso dignis, stetitilem praeberi. i. e. tamen non Indignis. P. Rosc. Am. 48,1m. decerne, modo reete. de Oae 2, II, 58. bonis viris - De-dum est, modo pro 'facultatibus. I, 3b, III. I, 44, 156. ubi v as Belerum. Rutil. Lupua I, 12. hunc tu frater eiusdem gen in particeps, in hae fortuna deserere potuisti, cuius aerumnae μ quemvis etiam e rarium hominem, modo hominem, commovere possent 7 Quintil. 12, 9, 10. hoe quidem quis hominum tiberi modo 'sanguinis sustineat 7 Curt. 9, 10, 2 . mille hercule, viri modo et sobrii, septem dierum crapula gravea in suo triumpho pere potuerunt. I. e. at modo vixi et sobrii erant. Cie. Vere. 3, 97, 224. atque utinam posset aliqua ratione Meerimen, quamuis falsa, modo humana atque usitata defendere.
10. Vsum vocabuli dummodo exposui Tom. 2. 'p. 827. Sed uti in aliis quoque coniunctionibus fit, omittitur dum et si non mutato sensu aut constructionis ratione, nisi quod plena forma maiorem vim conditioni interponendae affert. Est igitur wenn nur. Sequitur
coniunctivus. Virum vero in primaria parte enuntiationis indicativus an coniunctivus ponatur, non usu constat, sed sententiae ratione, nec legi lima est una sorma,
quam Wuuderlichius ad Tibuli. 1, 2, 33. existimat, ut aut coniunctivus aut futurum collocetur. Nihil otiim obstat, quo minus indicativus praesentis antecedat, etiam si in conditionali sententia modo addatur.
Cic. Bmt. 16, 64. quos, ualitudo modo bona sit, tenuitas ἐμα deterivi. Oeat. 9, 28. putant enim, qui horride inculteque dieat, modo id eleganter enueleateque saeiat, eum solum attiae disere. de Osr. 3, 6, 31. de Nat. d. 3, 8, 20. ubi nemo Ηoindorsi eorumenta probabit. Tibull. 2, 5, 105. pereantque arma, pereari De sagittae, Phoebe, modo in terris erret inermis Amor. Virgae Aen. 3, 116. modo Iuppiter adsit, tertia lux et rem metaeis a atet in oris. Georg. 3, 10. Quintil. 10, 1, 131. multa enim, ut dixi, probanda in eo, multa etiam admiranda aurar eligere mo
Tibull. I, 2, 33. non labor hie laedit, reseret modo Delia postes. Cic. de Sen. 7, 22. manent ingenia genibuε, modo per-nera Mudium et industria.
12. Grammatici plurimi tradunt modo etiam cum
640쪽
'ut et ne componi. At ubi praesigitur sententiae, quae ab ut incipit, elliptica ost oratio nec modo pro dummodo ponitur. Plenam orationem exhibet Terentius Adelph. 5, 3, 59. modo facito, ut illam seroes. Vt enim aut ab omisso verbo regitur, aut ipsum exprimit volum. A tamen alia prorsus est ratio, ubi modo additur ad indicandam conditionem necessariam. Cic. ad Fani. 16, 11, 1. modo De . id quod humanitatis tuae
est, ne quid aliud cures hoe tempore. nisi ut quam eommodissime eonualeseat.' Ioc dici poterat modo ne quid aliud evres. Torent. Pliorm. I, 2, s. modo ut taeere possis. Cic. in Verr. 4. 5, I0. concede, ut impune emerit, modo ut bona ratione emerit. ad Fam. 14, 14, 3. modo ut haee nobis toea tenere liseri, bellia-sime vel mecum vel in nostris praediis esse poteritis. Platii. Ag. 2, 2, 8. aetatem velim seruire, Libanum ut em Niam modo. i. o. ea conditi suo sola, ut conveniam: damit nur.
12. Alia est caussa in modo ne, quod dicitur pro dummodo ne. Negatio enim, quae coniuncti Oui adiuncta ad verbum reseratur, ne est: ubi autem non ponitu p. negatio ad aliud nomen pertinet. SententiaeSprimitur verborum excepto uno hoc, ne etc. Vel ea condit ne, ne etc. Comparari ob structuram possunt nisi forte. Sed exceptio haec est necessaria. Cum im- Persecto compositae particulae improbationi inserviunt. Cf. Beier. ad Cic. de Osr. 2, 20. P. 137.
Cic. ad Λti. 5, 4. quae de Sisinio audisti, ea mihi probantur et modo ne illa exceptio in aliquem, ineurrat bene de nobis mullum. do Osr. 3, 30, 101. si quis est paullo ad uoluptates propensior, modo ne sit ex pecudum genere - oeetillat et dissimulat an ti- tum voluptatis propter verecundiam. de Orat. 3, 49, 19I. Cic. do Λmie. II, 61. his igitur Anibus utendum arbitror,
ut - , etiamsi qua fortuna aeciderit, ut minus iustae amicorum voluntates adiuvandae sint, - deelinandum de via ait, modo nasumma turpitudo sequatur. de Osr. 2,20, 7 l. quod si etiam bonus erit uir, ne impediant divitiae, quo minus itinetur, modo ne adiuvent. I. B. Ea una conditione, ne adiuvent. Beteriis non heno explicuit. ad Fani. 16, 22, 4. Tertia aderit, modo ne Publius rogatus sit. Liv. 32, 21, 5. et modo postulat, ut aesum εtemus amodo ne intersimus armis, eontentum αit se esse. Cic. Aead. 2, 43, 132. ad vos nune refero, quem 1equar 7 modo ne quis illud tam ineruditum absurdumque respondeavi r quemlibet, modo aliquem.