Historiae ss. angelorum epitome

81쪽

3 Historiae Angelorum.

lcelerum vindex Deus egisset, cohortuisse &cto timore perculsos illud ab Apostolorum Princ1- re tanto post pronunciatum occupasse. Horrandum est incirire in manus Dei vinentis. Si qui autem mi uus fortiter & strenue repugnarant impiis reproborum suasionibus quod audio ivisum filisse nonnullis, eos hoc gemino affectu doloris & timoris diuinae charitatis impulsu concitato ausim opinari suis meritis addidisse quod propter eiusdem amoris & fortitudinis remissionem deerat in cumulum.

Quamquam de Sanctis Angelis ne uno quidem dempto malum honorificentius.&sentire,& praedicare cum diuinae gratiae impulsionibus sortisJ- me obsequuti omnibus animi viribus eidem gratiae ad laborassent ; victis proturbatis e coelorum Domicilio desertoribus eximium hoc ergamum obsequium aliunde magno auxis e cumulo. De malignotum mi ero statu , & contumaci in Deum, & homines furore praeclare disseruit Gui lielmus Patisiensis tota sua tertia parte secunda rartis de uniuerso. θ

82쪽

A NGELORUM

Pars Tertia.

EORVM TRIVMPHVS.

Gloria , s munera.

83쪽

virtutum, rerumque sortiter gestarum toga cor spicui , meritorumque coronis redimiti.

Etsi autem quot erant in hoc innumerabiliuni spirituum exercitu Angeli , totidem triumphantes Imperatores videri potuerint , ad eb praecipuam,& singularem quilibet in hoc bello nauarat operam:) attamen quia ut naturae aut dignitatis discrimen inter illos staterat Peus, ita gratiae voluerat esse inter eosdem ac proinde meritorum differentiam; illos eo crediderim ordine in coelum

se penetrasse & ad Dei Thronum accessisse quem in hierarchiis tenere voluerat. Si enim quod censet S.Thomas, pro naturae & dignitatis praestantia fratiae donis ornati; iisdem grauiter usi sunt singuli, se tanto quisque gesserat in eo conflictu generosius& eo maius decus fuerat promeritus , qud caeteris naturae aut muneris antecellebat dignitate.

Primos itaque ordines ducebat Michael quive Ruperto visum est ex eo quod primus Lucifero sortiter obstitit gloriosum nomen inuenit & summum atque altissimum inter anctos spiritus gradum obtinere promeruit. Caeteri deinceps scio 2uisque ordine sequebantur, non vocum aut Mn-corum instrumentorum , quorum sonus sub sensus cadit, sed cogitationum de Diuinitatis excel- . lentia& magnitudine atque in eam inflammati si dis ,& amoris concentu mirabili complentes loca omnia quibus iter illis ad Dei Thronum fuit. Hic abiccti, & prostrati omnes eo scilicet modo qui naturis corporeae molis expertibus e st possibi-vs ; substantia quam arbitratu suo nunc in an-rustum contrabunt, post diducunt in varias loci dimensiones) in longitudinem extensa aut etiam

84쪽

Ditem e.

rvmque omnium praepotentem & sapientissimum opificem summa demissione animi venerantur: Iu- alitiam praedicant qua merito supplicio perduelles affecerat. Misericordiae gintias agunt qua ruentibus in praeceps sociis in gradu steterant ab ea ne laberentur retenti : supremum eius utpote conditoris res in omnes d ominatum agnoscunt: quaecunque naturae aut gratiae bona possiderent illius bonitati accepta ferunt 3 seque addictissimos clientes, & ad omne paratissimo. obsequium profitentur.

Cur em adeunt haereditatem.

INterea vero dum pro cuiusque hierarchiae gradu recipiant ab eo mandata quae diligcntcr persequantur & assiciant,purgandis,illuminandis perficiendis inferioribus eas totis incumbunt viribus sacras actiones in quibus circa Deum sanctissime simul,& iucundissime exercentur,in eius scilicet contemplationem amorem,laudem, & religio- sum cultum. Nec vana est coniectura inter haec ardere coepita se eo vehementiori clare videndae naturae diuinae de

Augustissimae Triadis desiderio, qudsorma & speciem eius qui naturae lux exigua;qua fidei sub obscura mentis oculis obiiciebat augustiorem nimira quod ferme usu venit sanctis hominibus , asilante Deo ut quo proprius absunt a beata vita hoc arde- eius Dei claro conssectu frui cupiant:Id quin s s. Angelis contigerit nemo iure dot iu habere potest.

D ue Deus

85쪽

' 13 Historia Angelorum

Deus qui suapte sponte, & infinitae bonitatis quodam quasi po dere ad ornandos beneficiis etiam immerentes sertur cum ad reos suppliciis assiciendos prope mcdum inuitus trahatur ; non fuisset passiis perduellibus Angelis poenam prius infligi quam fuissent obsequentes merito praemio donatimisi breui dilatione decreuisset eius desiderium in iis accendere quo incredibilis feret ad

meritum , & futuram mercedem accessio. Imo non distulit vel ad breue tempus obseqvij maximam illis rependere mercedem : quo enim momento praecipites in Tartara Daemones acti. l. de eo sunt: eodem sanctis spiritibus certa fuit salus in px α eo quo utore S. Augustino, certissime nouerunt gy Se in diis Itoni, at rnitaiι a Deo sirmatos ut loqui'

i , ite. Fulg*ntilis: Et quod habet S. Isidorus. Hi-honi. . spalensis ita firmitatem aterna perseuerantia co e- in Zam. ut teste S. Greg. Magno iam cadere om-f-px ς- nino non poseni: dc quod- post Sanctum Augusti-ii a, num scripsit s. Prosperitiuino, iudicio quae vitaeonsis illis manendi voluntas , feret permanendi, volun- temp. iaria felixque necessitas. Hanc Porro necessitatem ut persectiorem, diuinaeque similiorem haberent de excalso suo Throno Augustissima Trinitas in sanctos Angelos : qui lumine gloriae mentes eorum sic illustraret ut diuinitatem ad aeternum tempus clare intuerentur ne momento quidem unquam contuentibus aut ab ea deflexis oculis ; eius perpetuo de ardentissimo flagrarent amore, in eaque suauissime in Oninem acquiescerent perpetuitatem. CAP v v

86쪽

CAP. III.

, Summa rerum ab Angelius m s gerendarum.

ATque in eo orta est diuinae participatio felicitatis ; natura: Angelicae summa cum Deo similitudo; & quidquid de sanctis Angelis exi

mium aut diei, aut cogitari potest. Enim imo haec ab iis momento ex illo gestarum rerum . de in omnem perpetuitatem gerendarum historia summa est& Epitomast nam quaeptaeterea aut gesserunt, aut gerunt, aut gesturi sunt ea prosecto ad hanc mentis agitationem, ad hunc voluntatis affectum ad hoc gaudium, atque ut uno verbo complectar omnia) ad hanc vitalem cum Deo coniunctionem nihil admodum sunt. . Eius diuturnitas eatenus est diuinae aeternitatis. imitatio ut cum caeterae Angelorum actiones fluana nec diutius in uno eodemque sint stata quemadmodum ex dictis dc dicendis planum fit: ista semper eadem permaneat eumdemque statum in omnem perpetuitatem obtinear Si enim quaerat curiosus aliquis quid egerunt Angeli ex eo momento quo beatitudinem consequuti sunt, & quid gesturi sint in aeternum, satis illi fieri poterit hoc uno verbo : id ipsum prorsus gessisse, & gesturos & quidem immutabile quolummo bono Deo scilicet frui coeperunt hoc est. Instans Anselicum diuinae aeternitati quoad eiusseri

87쪽

σό Historiar Angelorum

fieri potest simillimum, individuum videlicet, totum simul existens :& nullum unquam finem habiturum.

Quamquam autem haec mentis agitatio omni creata vi maior sit: ideoque oporteat aluina luce intelligentiam compleri ,& ardore voluntatem iu- flammari ad claram diuinitatis notitiam de charit

tem : non tamen vites naturales Angelorum exhaurit, quo minus varias obeant lanctiones : mul- .

taque praeterea deinceps agant ad ampliorem Dei cultum, ad suaviorem cum aliis intelligentiis conuictum & societatem, atque ad hominum commodum & salutem. Qua in re Deus illos etiam sui maiore similitudine dignatus est: quippe qui non inaeeditur aeterna suauissima, infinita sui comprehensione de charitate ne res creatas conscruet potentia , administret prouidentia, foueat, augeat perficiat b*

nitate.

Angelos itaque quos sibi contemplatione, &dilectione nunquam aut intermissa , aut mutata voluit in perpetuitatem omnem attentissime , Marchissime coniungi, donauit viribus ad alia pleraque praestanda ; & in varios principatus sacros , Mordines tribuit suo cuique assignato munere:cuius diligeti funistione gaudiu promereri possint omnes aduentium. Adventitium inquam non modo quia laetitiae quae Dat possessionem cosequitur est quasi leuis quaedam appendicula, sed etiam quia minime quaeritur ab Angelis in sui naumeris functione unuin illud defixis ut ad Dei nutus se fingant,nulla nouae mercedis expectatione,iatque prae amoris in Deci

purissimi, & sincerissimi ardore, in omnes illi uni obsequendi de placendi occasiones intenti.

88쪽

Cum igitur Beatitudinis Angelorum acerrimi

contem platores aduertant praeter eas actiones

in quibus sita est eorum aeterna felicitas alias e Gesacras, seu ut loquuntur hierarchicas : alias honestas quidem,sed minime tamen religiosas ε, ad quas scilicet non sunt i Deo dioisii in varias hierarchias seu sacrorum Principatus, sic enim eam graecam vocem a S.Dionysio traditam interpretari oportere putat post S. Maximum Petauius. Hae vix a san-ine. ctis Angelis unquam eduntur quia neque intelli- eoc hiergentiae viribus innatis in suae naturae praestantiam, αut in res alias conditas cogitat ione, vel dilectio- 'ne sola naturali, serti: Neque inter se aut cum hominibus de rebus eiusmodi sermonem habere existimo ; nisi quando, & quatenuε ad hierarchici muneris Linctionem utile , aut necessarium est. Actiones autem sacrae eae sunt ad quas Angelos dicebam supra, fuisse distributos a Deo simul ac eius emcaci imperio emerserunt e nitillo. Eae scili et omnes quibus Deo maximam quamdam ad si militudinem acceditur: siue persectissima cum illo corii unctione , & subiecto eidem animo ; sue beneficentiae & essicacitatis diuinae quoad feri potest imitati0ne. Quae ut planiora fiant & euidentiora ad eorunnintelligentiam quae ad huius historiae Epitomes absolutionem

89쪽

ι, Hi oria Angelorum.

absolutionem necessaria sunt: duo mihi breuibus sunt indicanda. Primum enim quod perstrinxid numero hierarch.irum & ordinibus, distinctius enarrandum est. Alterum,explicandae sunt actiones sacrae Sanctorum Angelorum, primo circa inum, deinde inter se, post in hominum commodum. De his duobus qui compendio didiceritiquid SS. Patres & Theolot iccnleant vix quicquam ultra desiderabit ad Angelicae historiae cognitionem,qua tum satis esse debet consequendam. C A p v T. V.

Hierarchiamm,s Ordinum

numerus. DE Primo nihil sere compertum habetur nisi

esse inter Angelos non minua quam inted homines, atque etiam inter res ex quibus hoc uni uersum corporeum constat aliquam graduum , Mdignitatis differentiam : sine qua ne minimae quidem ciuitates starent, nedum florerent, dc suarta Maiestatem tuerentur. Illud quoque in hac re persuasum est omnibus mundum intelligentiarum in sacrorum Principatus aliquot, seu hierarchias;& istas in varios ordines distingui. Et quia nouein Angelorum communia nomina aut inlacris literis

ligit aut ex S. Paulo didicit S. Dyonisius& po

eum S.Gregorius Magnus: ideo totidem in ordi nes distributo censuerunt Angelos quam plurimi, & eos ordines ita dispositos & ternis in unam conuenientibus

90쪽

, Epitome. 63

ueniontibus principatus Armam, ex nouem ordinibus ita conflatae uni tres hierarchiae, seu sacro, rum principatus,vi tamen scientia, potestate, actione prima caeteras secunda tertiam antecellat.

Diuisionis huius plausibiles quidem afferunt

rationes Theologi, sed quae certam fidem minime faciant. Tres tantum intelligentiarum esse hierat-chias, vel in earum singulis ires solum ordines S. Thomas trinas hierarchias ex eo probat, quod sint

tres communes rationes cognoscendi res creatas,

nimirum prout respectum habent vel ad Deum rerum omnium, primam, unicam uniuersalem cauasam: vel ad caulas secund s easque hoc pauciores,quo sunt minus uniuersales ; cuiusmodi sunt sol, dc sydera quae vulgo putantur ad plurimarum rerum procreationem non nihil influere vel denique ad causas proprias & singulares quq pro multitudine & varietate effect orum variae sitiat , & multiplices. Primum conuenire dicit primae bierarchiae tribus ordinibus qui Deo proximi iunt , resque creatas quam plurimas unicamentis agitatione percipiunt, in eo quod inter se conueniunt respectu ad causam primam. secundam secundae Jc tertiam ritimae propriam ess e asserit quae duae pro causarum multitudine suas notitias mulo plicant, , Idem tamen assismare pon dubitauit inter sinsulas intelligentias quas omnes inter se differre specie docuit maximum esse rationum res cogn*scendi, discrimen ; ac proinde plurimas in iliterarchias esse quoque di tinctum earum intelligentia-xum modum , totidemque esse ordines quot sui e

Angeli quippe qui non minus inter se mentis re spicacitate quae cuiusque naturae praestantiae congruit