Opera S. matris Teresae de Iesu Carmelitarum Discalceatorum et Discalceatarum fundatricis in duas partes distincta studio et opera Mathiae Martinez ... Ex Hispanico sermone in Latinum conuersa Operum S. matris Teresae de Iesu Carmelitarum Discalceato

발행: 1627년

분량: 362페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

C sΥxxxv ANrMA CA . II. inobis hic ciendum est . quam ut velut pauperes okomnium egeni, coram potenti opulentoque Imperatore prostrati , aliquid ab eo petamus,&quam primum Oculos in terram deij ciamus, M. quod daturus est, cum humilitate exspectemus. Cumque per secretas&arcanas

illius vias, intelligere videmur, nos ab ipso exauditi, tum quidem consultum est tacete , quandoquidem nos apud se versari passus sit neque tunc inconsultum fuerit, dare operam, si quidem possimus nimivi per intellectum operemur , aut discurramus at,u videamus , nos a Rege illo nec auditos ita , nec videli, non debemus velut attoniti Scconsternati haerere satis namque anima attonita manet, cum hoc ipsum

Procurauit, multo fudior oratio fortastis , peream quam tibi. ad nihil omnino cogitandum intulit violentiam , inquietior. Sed credamus necesse est , Dominum velle , ut ab ipsi aliquid petamus , coram eo consideremus , ipsum optime scires nosse quid

nobis conueniat. Equidem in animurn induceic neque , ut humanas industriasi operam aliquid posse credam in j , quibus Mai . Ita illius limitem certum posuist , ac quae sibi reseruare voluisse videtur; quod non iteminat s multis , quas per nos , ipsus cum fauo- ,exequi possumus,secit quales sunt, austeritates corporales,operab na,&Orationes quousque nostra pertingere e se extendere potest infirmitas ac miseria. Altera verbratio est, quod opera illa intern , plane su

uiae pacifrca sunt; opera vero prenotavi laboriosa exequi plus dispeduastera quam compendij pcenosum opus vocoon nem violentiam, qua ipsi nobis infecte volumus,uti esset si spiritu respiratione comprimere ac retinere vellemus. sed anima se in Dei man resignet, vi de iis faciat quodcunque voluerit, quam potest minime de suo conani odo laborando, quam autem potest maxime , in Dei te voluntatem resignando Tertia est,qubd hoc ipsum studium&contentio, quod ad nihilomnino cogitandum adhibetur , cocitationem forsitan ad multum cog tandum excitaturum sit. Quarta denique est , quod nilui substantia-ius Deoque acceptius iit quam ut illius honorem ac gloriam bisque prae oculisvi in memoria habeamus, nostri ipsorum vero, nostraqueum deliciarum ac con lationis obliviscamur. Quomodo ergb sui obiviscaturis, qui ita anxius ac sollicitus est , ut selemouere non audeat, neque etiam intellectum,atque et semis ac desideria sua, ut te se ad maiorem Dei gloriam desiderandam moueant, neque etiam de ex luxn is habet, audeat sinit C vero Maiestas illius, intellectu vacare&quietu

ile vult, tunc auo eum modo occi eat , atque in cognitionem tam illa .

triactam supra omne quod ipsi allequi possumus lumen infundit, Vt ηιι. rna velut absorptam manere iaciat,tuncq intellectus, tam nesciat

212쪽

non se

Cur in oratione in. el esu non discurrat.

as s. MATRI Tros Aethomo, quo id modo sat multo milius edoctus nianet, quam p rccumque adhibere ipsi possumus diligentias , utpote quae non tacausa sunt,ut magis is perdatur. Cum enim potentias nobis Deusdrit, ut pereas laboremus, Gomnia quae sunt tuum pioemium habirion est quod eas incantare aut vincire studeamus , sed suo eas ossvngi sinamus, quoadusque ad alud iublimius, altius a Deo euetur. Quod autem conuenientius ac potius facere pol se ac debeo tem animam illam , quam in hanc mansionem Dominus introdicil dignatus, est hoc quod dixi ad haec vi sine ulla violentia ac lite

discursum intellectus constringere ac velut colligare procuret, tam eri eum suspendere, uti nec cogitationemri quamquam bonurn eminerit se in Dei praesentiae conspectu agere , quis sit iste Deus

si vero illud ipsum quod in se sentit, ipsum absorbeato inebriet, e me licet sed intelligere is nolit quid sit , quia id voluntati datum est. smatergo eam frui eo quod habet, sine eo quod ad hoc ullam adhibue-1it industriam, sed tantum verba aliquot amotos ali Oferiit. Nam tam etsi hic sine ulla omnino cogitatione manete, non tu deamus , saepe a menti ne ulla sumus,esto id quam euissimo dui et spatio. sed, quemadmodum alibi dixi, causa, cur in hoc orationis modo intellectus discursus cesse , mill , inquam, qui hanc mansionem iam timare coepit; nam recollectionis orationem coniunxi cum liac de qui prius loqui debebam, de quae multo interior est ea quam orationem diuinorum P. stuum vocavi; sed quae fundamentum ac velut principium est quoad illam perueniatur nam in oratione recollectionis nec meditati, nec intellectus operatio prorsus omittenda est causa inquam est quod ille sit velut fons vivus manans, qui per tubos aut canales minii uc procurrit .vnde se submittit ac humiliat,aut potius humiliatur quod ideat se intelligere non posse ea tae ulla itaque, mi cluas ac nutabundus, huc

illucque fertur adinstar stolidi, quia nusquam quiescit aut sedem stigit. Ceterum voluntas ita in Deo suo si xi stabilis est, ut commtumultus illius ei uam molestissima sila viad hoc ipsa curare nona id multu ea perdere faceret de eo quoia fiuitui; sed ipsum omitia amoris brachia sese coni j cere: na Maiestas illius eae docebit quid rariali facere oporteat nam omnia pene in eo ita sunt,ut tanto bono se m- dignam reputet,atque gratijs agendis se totam occupare Vt autem de oratione recollectionis aliquid dicam, ideo nihil hic de ei Tectibus seu indiciis quos in animabus quibus Deus Optim. Max. hancce orationem ocedit. cernere est sum locilla Quemadmoduleio ad oculii intelligitur, sua animae dilatatione atq; extentione et scperinde 4 u aqua quodae fonte nianas canalem aut ductu non haherbi, per incisae Ic ἔν

213쪽

1 et , eo fabrica ac scyphon ille maior heret sic in hoc orationis modo pluia alia mirabilia quae Deus in anima operatur , contineri videnturi eam inamque habilitat, ac lic paulati indit ponit,ut quidquid in illam insuit coli tinei possit. .ec pol suauitas 5 interior dilatatio colligitur ex ea quae hinc ei manet, cum in os u. ad Dei obsequium spectant, iam ita restrictari ligata non it at i erat antea, sed longe extentior ac dilata iubis, otior adllaec ipso suppliciori minfernalium timore iam adeo non coar- οῦ - is,machetur nam, licet maior exinde ei ne Deum Offendat, mror maneat; ni diu:ιtur.

hilominus seruilis timor penitus lila deperditur , magnaq; eo aliquando fruendis lucia ac spes illi manet. Qui nec austeritatum subeundarum ti-inor, ne forte pereas valetudini detrimentum aliquod inferatur, quem habere antea tolebat, tunc abscedit; nunc enim omnia se, in Deo, posse putat, maiora illarum lubeandarum desideria habet, quam habuit hactenus Timor quoinie laborurn, quem habere solebat, iam multo temperatio est; quod fides eius iam magis viva sit id intelligat,si quidem propter Deum eos patitur, tibi Maiestate illius gratiam dandam, ad eos inubis, brattenter&generose sustinendos quin imo eos interdum ultro expetit animam ac desidetat, quod prompta ac resoluta voluntas illi maneat,ad aliquid immul MDei nomine faciendum , , quod magis e perfectius illius magnitudinem iam perspectam habet,hinc se eo miseriorem ac viliorem reputat;&quod gustus de consblationes diuinas iam experta est hinc delicias mun- canas nonnisi meras sordes de inania felle videt; atq; ideo se affectumq;

suum paulatim ab illis retrahit, qui neu adipi i

sutipsius domina est. Denique. in omnibus vii tutibus iam multo peri cstior est,ac melius eas exercet , atq; in illis, que , I proficere, o desinet nisi aut prorsus resiliat, aut aliquid quo Dcu ostendat committat. tum quippe omnia perdita&stustra sunt, ad quantumcumque sublime persectionis culinen anima etiam ascende it. Est autem id ita intelligendum, quasi etsi rte semel aut bis hanc animae alicui gratiam Deus f ciat om ne illa quae dicta sunt gratiae in illa maneant, si eas cotinuo non recipiat: in hac namq; perieuerantia omne bonum nostrum itum est. Porro unius rei serii commonere visum est eum,qui se ad hunc sta stum videbit; omninomodis, caueat, ne se in ullam Dei per . rasura liquod orsendendi occasionem conijciat nondum namque e lane ideo iobusta vel adulta est , sed adinstar infantis primum la-entis; qui si se a matris uberibus diuellatvi submoueat quid ectari aliud quam cecta mors potest ' quidem vehementer idem contingat ei, qui, postquam hanc de Dominus grata Praelucit,oratiota in desciit, nil maxima depraegnantisti: na cum dcc et is hoc

tum proipiceatur

anima hictere incile illo ex

metuo, ne h

214쪽

Mhoc faciendum causa impellat, vel quam primam rursus eam resumat: alias enim de malo in peius ruct Novi quam mei riuo, i illum, hoc in casu timere nos oporteata nosco nonnullos, quorum sane me qtiam. maxime inueret, quibus, quod dico, contigisse vidi, eo quod se lemn xiisent ab eo , qui tam amicabilitera amorose ipsis in amicum sedare.&hoc ipsum etiam opereo irendere cupiebat Set id solicite proinde Ammam moneo, ne nullas peccandi occasiones se conijciat Plus namque di feri bolus conrucitur , ut vel unani illatum animarum subuertat, quam a lias multas, quibus id genus gratias Doui Nus praestare non digna- tur quod illae multum nocere daemonidueant . tum plurimas alias

ouam acia a rui equelam trahendo , tum in Ecclena Dei magnum lorian tructum faciendo. Et quamuis aliud non esset, quam quod Maiestateni ipsius illas singulari quodam amore videat prosequi; hoc unum certe satis eli, ut is omnem ad eas peidenda si subuertendas, operam a hibeat conatum unde tit illas valide impugnari; , si expugnentur . multo pereunt profunditis, maiorque longe illarum te litus est

quam aliarum.

Vos vero, carissimae, quantum colligere est, ab hisce periculis immunes cliberae estisci asta superbia vana gloria mi lio 4 v suos liberet; quini ab insidijs diaboli, praesertim , quibus id genus Daman ' gratias, chacismata litigendo vult imitari quod colligi potest ex eo, Hos quod eosdem effectus non operabitur , sed plane contrarios. Vniuat seo. . Hiem οβ periculi commonere cupio tametsi alio in loco de illo vos monuisse memini in quod non paucos orationi deditos ac praesertim mulicie ; quae quod viris imbecilliores sumus , hinc etiam rei quam dicere hic instituo . magis sumus obnoxiae Lincidisse noui videlicet nonnullos ob frequentes paenitentias, orationes , ac vigilias . tum qud complexione ac natura sua debiles e imbecilles N. .ur sunt, ubi delicij quibuidam spiritus recreantur, a natura ac corpore , iami destitui ; cumque internum aliquod gaudium sentiunt exte-- emr rius deliquium ac debilitatem quamdam , cumque dein accedit som-

nus que in vocant spiritualem , quod quid paulo maius est eo quod

es, dictum est , num velut alterum esse , nec inter haec discrimen d ui Mi .rid putant, itaque se ab eo absorberi sinunt de quo ulterius progrediun- ni inter tur, eo absorbentur magis , quod naturai corpus magis debiliten- tur illi autem id in suo sensu putant esse raptum, ego vero id vocod ρεμ si secuitatem , chri non siit aliud, quam tempus ibi pergere valetu- linem destruere Scio, nam per octo integras horas hoc in statu sui sic.

quae tamen tunc sensu penitus expers non erat, at de Deo nihil omnino senticbat & haec pei toninum, cibum, austeritatis moderationem ubitat

215쪽

e sv lv M Ni MAI Ap. II'. io tangem restituta est fuit enim quidam ciui ipsam intelligetet; nam de

Confessarium, Malios multos, quin kseipsam deceperat esto data opera neminem decipere vellet. Credo diabolum satis ad hoc tuisse conatum, di collaborasse ut aliquod tunc lucrum referret iamq; non vulgare inde

referre incipiebat. Sciendum vero, cum id vere a Deo venit, tametsi tum interius, tum exterius deliquium sentiatur, id tamen illi animae non accidere, quae vehementes in sese motus ideo sentit quod Deo se tam vicinam videat deinde motus hic tam diuturnus non est, sed quam breuissimus. Licet autem ipsa rursus exinde absorbeatur m eamdem orationem xperiatur, tamen si nulla sequatur debilitas uti dixi eatenus id non pertingit , ut aut corpus dissoluat,aut ullum sensum exteriorem in eo operetur. Qua i ropter monitas vos volo , ut, cum hoc in vobis sentietisvi percipietis, sine mora rem ad Praepositam deferatis, ab eoque vos quam potestis maxime diuertere studeatis , ipsa vero eas tam multum tamdiu Orationi ἡδο .ia insistere prohibeat, sed valde parum orare permittat; adii det O pzram, aus filaira ut sufficienter dociniant c comedant, quoadusque vires naturales ipsis r. amredeant, si forte hac ratione perditae lint. Si verba leo imbecilli sint corpore, ut ne ista quidem eos iuvent, mihi credant non ad hanc se vitam, 'φ' sed acti iam potius a Deo eligi uam omnis generis devitae homines in monasterijssint oportet quare munijs actualibus eas occupent Superiores seduloq; caueant, ne saepius solae lint, ita nam i valetudo penitus destrueretur. 5 hoc eis nimis quam magna futura est mortificatio. Hac porro ratione probare Dominus vult, quo in ipsum amore ferantur, ac

quomodo hanc eius absentiam ferant de post breue tempus pristinas eis vires restituere dignabitur sin minus saltem per orationem vocalem, Scobedientiam multum lucrabuntur , ac sic merebuntur id quod hac via promeritae uissent eu forsan etiam amplius. Erunt fortassis Maliquς,tam imbecillis cerebri de imaginationis nonnullas tales ego noui ut, quid 'quid cogitant,vere videre sese existiment. quod sane perquam periculo sum est Verum, quia hac de re fortassis agam postea linc plura de ea nostrabam; ed quod inhaemansione plus aequo me diffudi; quod haec sit, quam plures animas ingredi arbitror, quam in illam aliam. Et quonia misis iam hic naturalia, simul&supernaturalia reperire est hinc plus in hac crea TAU. . 1e damni daemon homini potest mam iiiij quae adhuc describendae sunt, in

mansionibus Dominus tantum ci non permittit, nec tantam

potestatem concedit. Ipsi honor sivi gloria in

saecula. AMEN.

216쪽

addat eatenus ut fodiamus, quoadusque absconditum hunc the tutum inueniam iis: cum certi itinuim sit, hunc lintratios latere hoc namque libenter, li quider id a nobis scita, Deo placeat, declarare vellem. Dixi, a-m vires addat, ut cilicet nouelitis corporis vires non requiri incis, quibus eas Dominus Deus noster negaudiit ut qui nemine impossibilitati quo miniis sitas diuitias comparet modo quis det quod habet, satis ei cst. tam magnus Deus sit in ariernum benedictus.

totum sibi vult;& iuxta id quod ei vo dediste intelligeris, maiorem minoremue gratiam recipietis.Non edi melior ratio probandi melligendiaue,virum ad unionem oratio nostra perueniat,an non, quam haec Nolite cogitare somnium esse aut iem somniatam,uti prior illa somniatam in qua animae quippe ibi, e uet dormitans Sc oporata videtur, quae tamen ut qui leni ei apparci nec plane dormit, nec omnino se experrecta In unisus esse sentit. Hic vero Deo totaliter excitata est, esto rebus inundi huius, 'U'i Deo nobis ipsis plane dormiat mam reuera de de facto paruo illo temporis ρ - ipatio, quo haec claratinio sensus quodammodo expers manet,ut etiali

velit,nihil cogitare possit Non est porro necessie,ali ius artificio cogitationem suspendere Sine quidem, ii amet,intelligit,quomodo amet,nec quid sit quod amat,neu quid vellet. Denique ita est, quasi mundo peni' raris

rus mortua esset quo magis vivat Deo; quod certe suave quoddam mor biiuritis genus est. Mortis,in quandi, est enim auullio quaedam animae ab omnia bus Operationibus,quas,quamdiu in Corpore agit,exercere potest. Sua iue quoque; nam, esto anima de facto in corpore sit, ab eo tamen auelli&dili ungi videtur, quo melius in Deo manere possit: adeb quidem euidenter, vinc sciam,m vel tantum ei vitae maneat ut spiritum ducat. Iam

illud ipsum me eum recogitabam , videtur porro mihi line respiratione esse, saltem si respiret,id ipsa non percipit, nec intelligit, imo omnis illius intellectus e impendere vellet ad intelligendum aliquid eorum

quae sentit.quod autem vires eius eatenus se non extendant, ita atton, talia ret,ut ii non omnem motum amittat nec pedem , nec manum

moueat sciit intcr nos homines communiter Joqui solemus de aliquo, qui ita deliquium patitur , ut nobis mortuus esse videatur. O secreta Dei quamlibcnter, illa exponere detegere conando non satiarer, si me putarem aliquid quod valeat, posse diceres itaque sexcentas in Mnias Mineptias proferam , ut vel semel aliquid dicere queam , quo ad Dominum maxime laudandum excitemur. Dixi superius non esse rem somniatam isam in superiore man si One, quoadusque magnam habeat experientiam, anima semper dubiad.MTersa opera. d manet,

217쪽

manet,nesciens quid hoc fuerit, num videlicet phantasmare aut fascindi

delusa sit, num dormierit, num a Deo id datum it an non denique se caco daemon in Angelum lucis transformaries Sexcentae igitur ei ma-ι,... - nem injiciones:& bonum porro est ipsam eas habere qui ut supia

Dianaia, dictum est etiam ipsa natura nos hic interdum decipere potest. Licere nim animalibus venenatis tam facilis huc non sit acccisus, nonnullae in. lacertulae facile eo possitiat penetrare quod enim tenues sintvi subtiles, quocumque se facili negotio inlinuant quae licet noxam non inferant. σeti Mis praesertim dum paruitiunt sicuti antὰ dixi sunt quippe cogitatiun-η- culae,quae ab imaginatione, iis quae dicta sunt, procedunt. non raro a men importunae lunt eu molestae. Hic velo, quantumlibet tenues lint laceitat , In mansionem hanc subire nequeunti, nulla quippe est imaginatio nulla memoria, intellectus denique nullus , quae hoc impedire bonum queat. Et asseuelare ausim , si quidem vera cum Dco, moest, --.,..is; monem illuc nec penetrare , nec ullam inferre noxam posse: illius nam--- - ω que Maicitas cum animae clientia coniuncta Sc unita est,ut accedere plani uano ne non litausurus imo nequidem tecretum hoc intelligere queat. Por .sa non . ro, si certum cst illum cog:tationes nostras ignorare, Sc non intelligere,

- - multo minus rem adeo arcanam intelliget i aetus inquam intellectus voluntatis etenim imaginatioriis cogitationes aperte diabolus perspicit sc videt, nisi Deus eu hic excaecet, in quo maledictus ille impostor nequaqua nobis nocere potest Unde animaeo quodDeus in ipsa operatur . insignem Sion vulgarem sibi fructiam comparat, adeo ut nihil

eam impedire aut disturbare possit , ne nos ipsae quidem. Quid enimammae non dabitis , qui ad dandum ita pronus est , quidquid vult

potes ρVideor vos turbatasad confusas videre ex eo , quod esse unionem eum Deo, plures alias uniones esse dixi: S quomodo, si tales demtur et si etiam sint in rebus vanis, quando eae valde amantur etiam da monanimas erga illas assici faciat, uniat quamquam non eo modo quo Deus,nec eum ulla animae delectatione, sati, factione, pace saudio. Etenim gaudium quod hic sentitur,omnia huius terrae gauidia, m-

,δuis ne Voluptate & delectationes mundi longe transcendit. Adhalc, quiariis θια aliud inlpiciendum non est,quam unde nam Coelcstia Mundc nam ter- ριοσα Iena gaudia piogignantur ' quippe valde diuersus eoru insensus est, viam ρή σε reipsa per experientiam didiceritis. Memini dixissi me alibi tale inter v-rraque haec gaudia discrimen esse perinde atque si terrena extimam ran tum corporis sup rficiem assicerent,coelestia vel Oad ipsa usque me durulas penetrarent,oe bene rem acu video retetigisse, non enim scio quom

218쪽

CAsrrit M Rr MAE CAp. I. . MNondum vobis satisfactum esse videre videor: til huc enim putabitis. Vos posse decipi, cum inteliora illa animae nimis quam examinati dissicilia lint. Et quamuis rem experto dicta susticiant quia tam magna inter utrumque est disterentia, certam vobis dare notam ac signum volo, equa certo cognoscere,& nullatenus dubitare possitis, nu hoc a Deo prouenerit. hanc namque illius Maiestas hodie menti mea indidit;& prout mihi quidem videtur ipsa certa est&indubitata. In rebus custicillibus&arduis,etsi eas ipsa mihi intelligere,ac verum dicere videar, semper tame

ita procedo, ut dicam id mihi victuri si enim in illis errem parati di I

ma sum, ad ijs quae viri eruditissimi de illis censebunt , credendum ι,., nam , quamuis forte hi haec ipsa non sint experti , habent tamen huiusmodi in rebus nescio quid singulare;adeo ut, cum De uieos tam quam lumen, a quo Eccletia sua illuminetur habeat , si quando vel iras aliqua declaranda venit, hanc ipsis aperiat, ut illis tradentibus , haec passim ab alijs admittatur. Et , si quidem dissoluti distractique notaiunt, sed Deita muli ad illius magnalia nullatenus obstupescunt; norunt quippe', illum plura maiora posse. Et, paucus ut complectar, quamuis forte horum aliqua scripto commissa aut declarata non sint; alia tamen scripta inuenient, e quibus videre possiunt, haecvi similia posse pertingere. Magnam ego rei huius habeo experientiam. quam etiam quorumdam semidoctorum meticulos otii tractatione mihi paraui, ut mihi illa admodu caro steterit .Hoc salte pro vero habeo, Masse uero, quisquis credere noluerit Deu multo plura posse eum i dignatu esse, etiamnu hodie dignari cieaturis suis subinde talia comunicare an uaci ad illa ipsa recipienda arcte occlusam esse. Quocirca numqua id vobis euelleniat, carilli naae, sed longe maiora Madhuc maiora de Deo credite. nec eos considerate. quibus hasce gratias largitur, improbi ne an probi sinimo ait id namq: Maiestas illius,utria alias dixi no est nostrum in id nos ingerere, sed in simplicitate cordis & humilitate Maiestati eius se uire eamque in operibusvi mirabilibus suis laudare. Vt ergo ad notam qua aera esse dico, reuertar; nunc videtis, hac anima, qua Deus penit' attonita sensus omnis experte fecit quo meli' veram sapientiam ei insculpat Mindat nec videre, nec audire, nec quidquam intelligere . toto illo tempore quod semper nimis quam bieue est , etiam adhuc brevius ei videtur , quam reuera sit quo in illo statu est Deus ii quidem ita se in animae illius interiori constituit,ut, cum

ad se ipsa reuertitur ibi a redditur, Haemia, itam S. M. hiepem a dignoscandum vera nullatenus dubitare possit.quin in ionem quas certitudoqtradam.pro mi dubiἔμra.

219쪽

su iremestur ut ingrati lato abnson . i. a. ilaceret, nullatenus eius ipsae obliuishm--mma Leos e malo patue cat. γηέθρὸν catur. Vt etiam taceam essectus, qui Dahat, quamadmodum aluinis Saacta Maiarastis post eam in anima manent;de quibus

scis audacu postea suo loco agam hoc namque permultum ad rem facit Mimportatis Dicetis vero mihi, quomodo id anima viderit, aut intellexerit. si tunc nihil omnino videar nec intelligat Non dico, illam illo temporis truncto id vidisse, sed postea videre;&non propterea quod sit visio, sed solum certitudo quaedam in anima remanens , quam nonnisi solus Deus ei indere potest.Equidem noui quamdam,quae cum nondu sciret. vel inaudisset,Deum omnibus in rebus per praesentiam,potentiam,

essentiam inesse per unam tamentalem gratiam libi a Deo factam ita id firmiter credidit ut, quamuis e semidoctis illi. quos modo dicebamo quispiam, a quo ipsa percontabatur, quomodo Deus in nobis esset ut qui hoc tam parum sciebat, atque ipsa antequam id illi Deus indicasset illi diceret, nonnisi pergratiam in nobis esset hanc sibi veritatem ita tenaciter impressam haberet,nullatenus vici crederet, Mid ipsum iterum ex alij scilcitaretur;qui cum ei Eritatem rei aperuissent,non mediocria ter inanimo est recreata Videte tamen carissimae De hic decipiamini zo...i; terretis , existimante certi adinem hanc forma aliqua corporallin. .miai nobis relinqui, perinde ac corpus Domini nostri IEs Cristis Tris . ura in sanctissimo Eucharistiae Sacramento est, etiamsi ipsum ibi non cerna-

Deu fuerit, miis hic enim hac ratione non manet , sed dumtaxat cum diuinitate s is Quomodo ergo id quod non videmus,tanta in nobis certitudine mane-

. .. .s . repote it Equidem id nescio dicere illius quippe sunt opera:at veritate

nihilominus mellicere,scio.Et sane, cui haec certitudo inde no remanet, huius non totam animam sed aliquam dumtaxat ipsius potentiam, cum

Deo unitam fuisse, aut id aliud quoddam gratiarum quas diuersimode animae Deus facit genus fuisse dicerem.N. enim nostrum est, in omnibus hisce rebus rationes inquirere ad videndum quomodo id fiat. Cum ergo mens intellectus noster, ad hoc intelligedum nimis quam tenuis sit,cur heic inquirendo fi ustra eum defatigemus satis est,uidere,eum qui

id tacit,omnipotentem esse..1. Huius , quod dico nihil nos huc a parte nostra conserres, occasione , mihi in mentem venit eius , quod sponsam in Cauticis dicere inaudisti Introduxit me intulit, me Rex in cellam vinariam. Non dicit autem, se ultro in eam iuisse.Praeterea dicit,se dilectum suum per vicos Sccompita,hucillucq cursitando,quaesiuisse.Hic itaque quantum ipsa in

telligo

220쪽

CAsTEt xv ANIM AE p. II. yitelligo cella est, in quam nos Dominus introducit, an fert, quando S

quomodo vult at . ut per nostram operam&diligentiam illuc intremus muralumus; quippe Maiestatis illius eli, nos meam Introducere dc ra G, iis,=acere ut in animae nostrae centrum intremus. Utque melius mirabilia sua se ibi. I. Ostendat,non vult, voluntatis nostrae cui id piam nobis retineamus, sed nihil sineam penitus totam ei resignemus, neque ut potentiarum aut sensuum ερεί- ianuam ei aperiamus, omnes namque sopiti sunt: sed in animae cetrum

ianuis clausis,u cut olim ad discipulos suos ingressus est,dum ait Pax bur e sepulcro, non reuoluto lapide obturante, surrexit, introgredi cupit. Deinceps vero,in ultima manlio ne videlicet,videbitis, quomodo Maiestas istius velit, ut anima in ipso sui centro magis ipso truatur quam hic. Quam vero multa Sc magna videbimus, carissimae, si praeter nostram vilitatem: miseriam aliud nihil videre velimus neque enim dignae sumus tam potentis Domini ancillae esse, cuius mirabilia assequi aut intelligere non possumus sit ipse in aeternum benedictus. Amen. II.

EdMDEM PROs EQUITUR MATERIAM ORATIONEM Gnaenusubtili quadamsimistud me declarat tradit item lectin, qaipsillam in an a mammt. Est caput hoc notatu

dignissimum.

PVtabitis fortassis, omnia, quae L hac mansione videnda occurrunt,1 me dicta iam esse sed adhuc multa desuntmami uti ante dixi in hac datur magis: minus. Quantum tamen ad unionem spectar, plus me dicere posse non existimo. Quado ergo anima, cui Deus hasce gratias con cedit, se disponit, multa Iane dicenda sunt de eo quod Dominus in eaoperatur.Aliqua illorum hic proferam,& quis animae ijs acceptis sit status. Vt Vero hoc ipsum melius exponam, similitudine quadam, quae ad hoc

propositum, intentum videtur oportuna, utar tum etiam ut Vide mm,etiamsi hoc in opere quod Dominus solus facit,nihil penitus facere Possimus t tamen, ut Maiestas illius hanc nobis gratiam taciat, multum Mos a parte nostra praestare posse cum videlicet nos ad eam diseonimus.

Audivistis,credo,illius mirabilia in serici productionei solus enim ipse tale quid inuenire potuit di quomodo semen quoddam, quod mi

nimum pipiperis granum magnitudine non aequat, usi quo sustentetur, non germinauit,ipsus mortuum manet & mori selijs enutr1atur, donec, ubi iam vermes factis sunt radiores, ramusculi quida illis apponuntur, in quibus ore suo mi

nudo,c stipis, sericum nent, ac cucullos quosdam undique quam arctis'

SEARCH

MENU NAVIGATION