장음표시 사용
131쪽
H8 De De illa ne ta Descriptione. Lib. i.
Imaginariae: adeoque dici solent Disserentiae ex ore rei. Nam haec Rotti itas idemque de aliis Modis intellige quamquam non sit Res eo sensu in neque iamen rabilest: ἰed Mediae quasi naturae inter Rem & Nihil . adeoque dici solet Aser Extis, & MMus iis; ut qui non est Res ipsa, quae es; sed Modus quo es. Est tamen minor adhuc silerentia i quam est M abs haec 3 quam vocant D Ferentiam
Ruti vis ; ut quae a Ratione nostra, seu diverta rerum conlideratione dependet. Ut cum Dudiderim innario Moneis nostrae ) consideramus ut Stadum in te: um, vel ut Ami seu Moneta labiae partem viae iam : quippe tantundem est utrobique atque ies eadem ; sed diverso modo considerata. Similiter, Saccharum sive consideratum ut Disci sive ut Album; est adhuc Iam Saccharum. Adeoque Ratione tantum differre dicuntur. Sed & meterentia mi,unis allignari sblet duplex ; GIionis Ratiocinatae, ela Rationis Ra-
Disterentiam Rationis Ratiocinatar, eam vocant quae habet ut loquuntur D amentum in Re. Ut sunt Saccharum conlideratum ut Duce, atque consideratum ut Aspum. t Quamquam enim, neque Agis o neque Duisae' realiter dinerunt ab ipso Sue a1ο ; Medo tamen non est Dulcedo; neque Dulce o, Medo. ὶ Quae quidem disserentiae oriri solent ex variis Modis Mus in Rei: dicique solent tuadae quaIr cince tis eis em Rei. Cumque sieconsideramus Modum unum, non considerato altero; is rasese dicii vir: Atque hinc est quod dici .let, Abbahentis non es Mendacium. Ut pote, qui Saccharum considerat ut 'Duke, non conlidcrato Asbum item esse; non tamen Negat inie Assum. Differre Ratione RaIiocinante, dicuntur, quorum Disterem fundamenimn in Re non sit, sed solummodo in Ratione consideratione, seu imaginatione in considerantis. Ut pura, cum monetae nostrae SH um dicimus Duodecuplum denarii, aut Subvlgecuplum Liliae monetarue : Quippe utrovis modo tantiindem dicitur Similitur, si numerum Duodenarium, di
inum mox vel Res aliqua, ignotae incertave sit, aut Significationis, aut Naturae; nocessarium est saltem apprime commodum, ) eam sive ignis amnem V is, sive Min
iuram Rei, notioribus verbis Explicare, atque Dueis axe. Ubi vero Vox aut res aliqua, sit aliunde satis nota; Explicatione tali non est opus.
Quam quidem sive Evocationem signoti sive veterminationem incerti, De Di
nem vocare solent, aut si minus perfecta sitὶ Deserit tinuem. Et quidem De Ilionem moris, dicunt, quando vel explicatur vel determinatur, quo sensit Vox aliqua, aut Loquendi sermula, intelligenda sit; saltem eo loci quo spe latea desinitio.
De it onem Res vero, quando sic explicatur Natura Rei. Des indivis Nomen & Usus, videntur primitus des impia suille ex Erichtae aliisve Mithures scriptoribus. Qui, quoties usurpanda venit Vox aliqua, seu Phrateuopia, aut I fumaea ormula, quae apud alios aut rarius Occurrit, aut minus nota sit, aut alio torsan sense hic usi irpanda quam alibi; solent tollendae ambiguitatis gratia,ὶ in antecesssum Definire atque interminare, quo sensiti velint has voces seu phraseologias intelligendas est e. Quae quidem est De IIIo U Us.
In horum Imitationem ; PLA' Me NMuralis scriptores, aliique qui Rerum Naturiam
explicare satagunt, eandem Des nitimis vocem adhibent, dum Moram μι breviter ex-POnunt. Atque hanc vocant 'Desinitionem Rei.
Cum hoc tamen discrimine i quod Maraegras Script es aliique qui ad eorum modum res explicatum eunt in assii uni liu libertatem quae ct concedi s Met tuin voces novas si fert occasioὶ cudendi; tum alias alio sensu usurpandi quam alibi ustirpari solent; Sutris que eum imponendi significatum quem ipsi commodum duxerint: quae quidem, apud elim qui sic definiverit, deinceps intelligendae eo significatu quem ipse ante allignavit. At Naturalium rerum scriptoribus, hanc sibi sumere libertatem, non pernusti im est: Quibus desiniendae sunt Res, prout ipsae sunt, non prout illi volunt. Quamquam enim Geometrae liceat, prout ipsi libuerit, definire, Quo sensu velit ille V ces ii & Trianguli usurpare: puta, prout eas infinit Eruclides, qui sic definit anum ut soli Aecto conveniat; dae sic Triangiatim, ut soli conveniat Plauo MAMMO ;ὶ aut pro- ut Apostonius, qui sic definit Cisum ut etiam Scalem conveniat ὶ aut prout Theodosio,
132쪽
Cap. 23. De Desinitione , Descriptione. 1i s
qui se definit Tria iacim, ut Sphaer cis Triauti is etiam conveniat;) aut adhue alias: Non tamen Fissos perinde licebat, pro libitu definire, quae saetit Erub aut Aria os natura. Quam si aliter delimat quam re vera sit; falsa erit haec Definitio.
M is , I uae dicitur in seri potes h per vocem aliam notiorem : Utputa s Cibuatim definivero, id quod alio nomiae Equum dicimus: Aut 'titim, id quod Angli
dicimus a II se : Item si dixero, Maronem eundem esse ae o Emm; Nasuem, eundem cum Osi io Aut etiam per Voeis Elymologiam: Utputa si Drangiatim definivero quia habes Ires Auti sis: δει raniatim, sd Lua M. Saltem cum Vocis Hor, cum Lymo suo conveniat;
di non quod laepe fit ) ab eo recedat. sed Ba Desistis ligniscatus Vocis Phrascosve, talis este debet quae exacte determinet neque latius neque sitietius ὶ quam late pateat Vox ea seu Phrasis, ) saltem apud hune
Seripiorem, hoc in loco. Ut ubi Goliari desinit Titaniatim : non quidem res M. Mi angians utut ea vera fuerit De ura Grammatica, ) sed, aetiod Dibus rectis comburim; quoniam ille Titanos vocem non alio sensu usurpaturus erat quam pro Triangvio Rect 4nes : utut Vox illa, apud alios, latius extendatur
Nes,itis Eri quae dieitur) talis este debet saltem si omnibus numeris persecta sit in ut
definitae Rei naturam exacte exponat; nihil omittens quod ipsi sit 'E entiai , neque admiscens aliquid quod talentiale non sit Quamquam enim, etiam hic, nonnihil arbitrio permittendum sit, quousque Nomen rei definiendae extendi volumus; i utputa, an Cunis nomine, praeter Mosessum, Canem Veni Dctim, L premium, aliosque multum inter se diversos, sed Canes dici lolitos; comprehen sun rcm velimus, Viapem, di I tim, qui ab illorum aliquibus non magis differre dens antur quam inter se disserunt illorum nonnulli :) ubi tamen de Vocis ambitu convenit, quam late pateat: quod ad DP uisnem Vocis pertinet; non pro arbitrio licebit nostro, quam hujus essὰ Itirum velimus definire.
De urenem hane, constare docent Logici s saltem ubi haberi potesti ex Greere pisaei mo, veraque D merentia Consisti Aba, illius Specie, quae est definienda. Ut puta, cum H, nem definiunt Auimur Rarionale. Quoniam vero l etiam inter Stis auri si non ita facile est Speciscam formum ast nare, quo vera habeatur D serentia constitutiva ; Hujus loco, adhibendam permittunt Gis i talem aliquam Pro istarem : Ut puta si raminem definiverint A MI s sud ; E. vero Au mes Ninuibile. Quoniam autem neque semper in promptu sit ejusnodi μον istas ; Hujus etiam loco
'admittenda docent Adri geni a com nia ; tot scilicet& talia quae satis distinguant rem de-atuitam, ab aliis quae cum ea conveniunt in Appessurione G noab. Quam tamen Mycii imnem potius dicenuam docent quam Desuuionem. Utputa, si otio deliniverint, Asiam quaesuetam, Iah Drma, Iati magni duo ge lantem in cian iam , pria a cauis orniram, tabci m, uisu gem, riansam, tamavis ustas accommiaiam, onera gesando, Iragendo, ine iraria um, M. Et quidem qui Emtim sic descripserat, melius mihi videbitur' Iuram 'tis explicas le ; quam qui ipsum definiverit, AmmisI Huni Praesertim cum, quid ut ire sit, non magis sciamus fortas te minus) quam quid sit 'utis. In is tabis itas definiendis, haud meliorem speremus De uisnem quam quae Descri Adicitur : Utputa, ab QDiente, a Fine, a Stilem, Agunctis, 'fectu, operationibus, &horum similibus. Et quidem nonnunquam, haud rectius definiveris, quam rem ipsam sensbus exponendo.
Ecquis enim rectius intellexerit quid sit Album, Netrum, Rubrtim, M. quid Lux, citur, Tenebrae, quam Inoiciendo λ Quid per Diace, Amarum, is ita , M. intelligatur, quam fraudo: Quid per Maw, Fortia , cic, quam OHranis Quid per Sonum, Vocem, Grais,
Aurtim, M. quam AN Fendo λ Atque in aliis similiter.
Hujusmodi autem D stillis sve persecta sive Imperfecta in puta remo es A mes δε-
innati ; si tota simul sumatur : est integra Frepostre; neque ad nune locum pertinet, sed ad secundam Losicae partem, quae est de Propositionibus.) Si vero minisu, separatim a re Destitia conlideretur; puta Animes Rurisnade ; sic quidem est Impidae Terminus; estique huius loci. Aliae sunt adhuc rerum eonsiderationes, quas hie tractandas expectet forte aliquis. Ut puta, Quid Somplex, cim sitim; Necessarium, Arriarum, cintingens. μω iis, Impsistit M. Ad malim ad I tu eam consuerationem haec remittere : Adeoque Logices Partis mae finem hie impono. t
133쪽
PARS ILDe Secunda operatione Intellectas.
SE UNDA Montis operaiio prout dici solet m sententiam redetis res eas sive
voces quae in prima considerantur ut terra sim ce3. Atque huic dirigendae prinfieiunt Secuum partem Logi . . Utputa, cum mente concipimus Namnem sive cinceptum ob EZmum aliquem qualem vocibus uel cibus solemus indicare; ut sunt Equus, Homo, istimes, M. hanc vocamusi racem in Mensumem, dicique solet prima Operam Intia Ius. QuandoVutem huJulinodi plures in Sententiam aliquam prout nos loqui solemus Geuorasionem redigimus, sive componendo sive divrdendo id fiat; hoc est, stimanta, seu ne- pando unum de altero ; ut cum dicimus, Homo es Ammal ; Equus es Ammal; 'utis nouo m- : M. Diei solet Composito dc Druso ; prout vel co unguntur vel Marantur illi Sim ces Tervum ;ὶ quae Semnis Feratio IMeiactus censeri solet. De qua in libro Maagit aera teles; quod de interretatione exponunt Interpretes : hoc est, de ex D
eatione mentis in Oratione aliqua, quam Propositonem vocant sive Hum tui nem : aut eu-am G sum, Pronunciatum, Axioma, dcc prout alii aliter rem eandem nuncupare soleant.
Propestionem aptillime definias, Orationem sive Sententiam j quae pud set Ammmae
Ubi s disjunctive dico, a mas vel negat; quia non occurrit vox Latina, quae t Generis instar ce utroque dicatur. Si vero vocem in ero oro tali reputemus; dicas Hori ionem es le Orationem qua quid inseritur; puta, vel Amrmanae' si asseras es ; vel Negando, si Meras non ege. Illam cimpositionem vocant; hanc, Drusonem, quia res illic ciny-QAtque hi ne dividi solet D m , in A matruam, qua quid animatur; dc Negativam qua quid negatur. Et consequenter 'o sit es aliae dicuntur Herae; quae sic Ammant aut Negant ut res est : aliae rigae, quae iecus quam res est Affirmant aut Negant. Utpura si dicam, Homo eu Ammal , Equus es Animal; sunt quidem hae, Assismaticines vrrae ; si dicam, Homo no essotitis; est haec υera Negario. sin dixero, Homo es Mutis , Homo non est Arumas; Ausia sunt hae Propositiones: illa quidem Alya Amrmatio; haec, Hasta Negatis. Hinc est quod ales Prusnovem definiant, O tmnem maecumam , verum vel hamum Pnifieantem Quod quamvis omnino repudiandum non dixerim : Quicquid enim Aueritur, sive Grmando sive negando ne ita es tuli aut Here aut Ap alteratur. Priorem tamen definitionem potiorem putaverim, & magis genuinam: Quoniam Asserere mam do aut negando est quid antecedaneum veritati aut falsitati sus quod sic alteritur; ade que aptius explicat Naturam propositionis: Veritas autem aut Falsitas, est quid consequens ad eam naturam ; ut Proprietas inde resillans. . Sed vox oricativa, quam ego in Apserenae voce inclusam reputo non incommode additur. Quippe oratio quae non est Inieatna ; hoc est ut loquuntur Grammatici I in In reativi; aut huic aequi pollens; non erit ea, 'st sim , qualis hic intenditur. inamquam enim, apud Euclia , aliosque Geometras, Propolitiones quas vocant Pris quibus aliquid proponitur seu Jubetur iaciendum) modo In tris aut L eratris proponi solent; Ut, Aacere vel Har) Triangulum inquauerum, Iuper daram rectam ter---- : quae est Eticlitas Proposita Prima :ὶ Non tamen hae ; led quae vocari solent edirema quibus aliquid inseri r in sunt illae Propositiones quae hic loci intelliguntur ; ut eum dicitur, mea recta est omnium eosdem to nos habentium se reus . Sic, in inmuni loquela, suge, Ne maneas, & horum simile: Iubent quidem aliquid , aut Prohibent ; sed nihil Anerunt; nihil vel Assirmant, vel Negant .. a m
134쪽
Cap. a. De Partibus propositionis Catego ricie. I a
Ius es, aut ando sol ortus es; sunt quidem orationes Potentiades, aut Suppos ae; Don autem 'sitivae, I errabae: Quippe hic ST uitur aliquid, nihil Poritur si ii Ap itur. Samii: ter, in OPIMOs ; Osi vel uti uam J Sureius esei: Optatur aliquid, nili. i Assirmatur. Sed si compleatur sententia, ODI ortus sit, aera es: aut cum Sol ortus est, Ars est : sam iret oratio In es Ilva, seu Merrava; adcoque Propositio in eo siensia qui
CAP. ΙΙ. De Pistibus propositionis CategoriciE.
PRopolitionis Partes numerari solent tres; Subjectum, Praeae catum, & C pati. Hectum est ita de quo quid aut Assirmatur aut Negatur; Praedicatum est id Pia de eo sic vel Amrmatur vel Negatur. Copula vero est Verbum EB aut quod huic aequi- pollet in quod utrumque connectit. Ut in hac Propositione Homo in Ammes; Homo est lectum quo dicitur Animal; Auimal est 'aeta catum quod de homine assi matur : ὶ Gl vero utrumque C putat. lectum. hic loci, idem sere est cum aliquo tamen discrimine, ut mox dicetur cum eo quod ante diximus Subjectum Praessicationis aut Suheetum De quo,ὶ prout 1 Sub Erio sonis aut subjecto In quo distinguitur. Verum quidem est quando Accidens de Substantia pradicatur ) idem ei Ie polle tum Praeae carunis tum LMars vis Suhialum. Ut, cum dicitiir Fames est Asbus; Puries est Subjectum inlus is sabstruti AGedris: de Suhectum Praeae cationis concreti ) A H. Sed neque hoc semper iit; &, quando iit, id alio respcetu iu: Neque hic attenditur Inhaeso, sed Prustae alist. Id tamen interest discriminis; quod Subdiectum Praeeaecationis, ante dictum, de aptu Sue intelligeretur; hic vero, de actuati praedicatione. Quippe cum Homo dc Arumal conliderantur ut duo sim res termini; in quidem mmo tale vibieetiam de quo Auimes est a timinci: cum vero in propositionem compinguntur Homo est Animes in lam de eo actu PULIQ. Adeoque Alamat illic appellatur - Praedicabile ; hic vero, - πέ-ν
Sed gravius adhuc discrimen est. Quippe illic Praeae cari de sola Ammatione intellagmbatur ; & quidem mera; adeoque illic, Animes de Amme praeia cara; idem est ac, Animum e G Homine vere in mari: ὶ Hic vem ubi Forma propositionis speetatur, non Veruasὶ Propositio etiam Nerat a & quidem Aul a suum habet quod dici solet in M*ectum, &. Prae Da m : Ut, si diceretur Homo non es Animal ; etiam hic Subvectum est Homo ; & rixaecatum, Ammat. Nam re vera, hoc in casu, quod & similiter continsit in multis aliis, men non acicommodatur omnibus Ussis de quibus dici intenditur, sed illi saltem quod Praecipue attenditur : quodque pnecipuum aut principale censetur eorum quibus post applicatur: caeteris autem non nisi Carari sis aut ut mollissime dicam ὶ Analogice attribuitur. Adeoque per hie tam dia Praetacatum, hoc casu, intelligendum est, Id quo eum locum occupat in Pro. Asinoue hac , quem , in Affirmauua O vera, occupares Subjectum eis ue Haraeca m
Et consequenter, Praedicarum seu Araritatum dicitur, in irmativi propositione, araecia Amrmariis; in Negativa, P dicarii gati hoc est, Negari γ de subjecto. Utrobique vero, praedicari Vere, si vera sit propositio; Aasse si falsii.
Sicut vero incongrua videatur, aut minus comm a, loquendi formula, ut quid de eo μα
ἀοπι sive attribui in dicatur, quod de eo negatur: Postiimus quidem quod & faciunt aliqui pro Subjecto si Praeae caro. dicere is recedens de Consertiens in propositione. Cum uero itae nomina, sive commode sive incommode antiquitus fuerint usurpata : certe non est incommodum sive placeam sive displiceant ut sciamus saltem quo sensu fuerint usu para. Neaue periculum inde metuendum si etiamnum retineantur, dummodo quid significent intelligatur.) ut cum Hsimam dicimus, etiam de ea in qua non i unt Pisces. Haec duo Subseetum & Praedicatum diei solent, duo Termzm propositionis. Et quidem Praedicatum, Ierminus M. π; Sublectum, te mus Mnor. Quarum quidem appellationum ratio, non absimilis est ei quam modo diximus. Quoniam PGraecarum, sensu proprio di famosiora intellectum, in Generale seu Gniversale in aliquod, quod de S erasi alis quo seu Pari culini. quod sub eo Generali continetur, A rmatur ut cum dicitur Homo es Amma , aut nucephalus en 'uus.ὶ Quo casu Prae uatum este solet vox majoris amis Ius certe non minorisὶ adeoque dicitur termistis Maior: Subvectum vero, ambitus minoris saltem non majorisὶ adeoque terminus Mimur dicitur. Et quamquam hoc non in S , omnibus
135쪽
1αα De Pamtibus propositionis Categoricae. Lib. a.
omnibus propositionibus contingat; praesertim in Particularibus ut, si dicatur Abu animal est homo; Cum tamen id, plerumque, iit in Gnmerjast Assu matri quae ex omnibus propositionabus potissima censeri soler, easdem Appellationes retinere solent Logici in
omnibus , ut PraedicaIum dicatur terminus Mavor . Subvectum, terminus Azuar.
Hi duo Propositionis Termini, censeri solent Ierminritin ces: i quorum alter de altero affirmatur aut negatur. Quod non ita tamen intelligendum est ac si utrumvis sit sempertim tinica. Nam sui jam ante dietum est potest quid elle odimplexum voce, quod est m-
complexum re. Et, prout In consideratione Grammatica, non modo vox una, aut plures
aliquot, sed & integra sententia, potest esse casus Nominativus, ante vel post Verbum ER : sic etiam Subjectum elle poteli aut AE aereatum propolitionis; Eoque casu, ibidem consideratur ut terminussis ex. Utputa in hujus hiodi propositione, Virtus es vitium fugere; Augei e vitium, utut posteriore loco possitum, est tum ian Grammatica consideratione j N minativus ante Verbum; tum sin consideratione Logica Subinum propossidiis. Non enim hic ad orta uem verbarum, sed ad Sensus is eurignificationis ordinem alte dendum est. Adeoque quod, in consideratione Grammatica, censeri solet Nominativus c
Ius ante Herbum; id apsum, in consideratione Logica, est inaturaliter, & prima fronte, propositionis Sufectum: quodque illic censetur Castis nominativus pos sectum i Substanti v umi Sum es, est, , saut quod hujus locum supplet,' est Priscaecatum propositionis. Ademque, sive docero, HGutis pars es Aue re vinum,tive fiet re vulum en pars virtutis, uir bique idem est sensus, & naturalis verborum constructio. Nam Fugere vittam est Subjestiam de quo fit sermo ; depars intutis quod de eo Prae πα- ; & vox o, utriusque Copula. Quae non ita intelligenda sunt, ac si, in omni Propositione, hae Partes omnes, separatim& distin te conspiciantur: Sed quod, si sensum spestemus, distingui pollunt ; utut vocibus implexae sint & involutae. Nam prolat, nonnunquam, voces aliquammultae conficere posisunt unum terminum plicem sive Subjestum sive Praedicatum in Propositione: ita duae pluresve ὶ nonnunquam una voce implicantur. Sic unica vox cirro, est integra propositio; potestque mente distingui in tres partes suas Eso sum cur reus. Ubi non modo propositionis subjectum Ego, vel subintelliatum erat; verin terminatione Verbi ii plicatum : sed & cipula in eadem voce cum Praedicato involuta; quae & alias non raro omittitur, ut quae pro variarum linguarum usu, Hebraeae praesertim in satis subintelligi pr.
Alii, propositionis partes faciunt, Nomen &. Verbum. Per Nomen intelligentes Susi,ctum & Prae catum ; per Verbum autem C tilam.
At hic per verbum, non intelligendum est indefinite ὶ verbum qu libet; sed verbum Sut nudi quod dici solet vhes, si M, aut quod hujus vicem supplet. Quippe aliud quodvis Verbum, ad Praeircuum pol illimum speetat; ejus hie tantundem talem pro Copula habendum quantum sussiciat conne tendis Terminis. Sic, cum dicitur, Mirat ascribit uer cusis; non reputanda erunt V Uius & versicusis duo nomina in pro subjecto& Praeditato ; & verbum ) Scribit, Pro Copula. Sed resolvenda est vox Scribit, in s Scribens ; atque tum demum, propositionis sic re lutae, Virgibus es scribens versienses, Sufestum erit Virgilius : Copula, O; Praedicatum, Scribens vers M. Imo vero ipsa vox F , nonnunquam sic resolvenda erit: nempe, cum non pro Copuga tantum occurrit, sed est ipsum Praeaecatum. Ut ubi dicitur Sol es there is a Sun:ὶ hoe est, Su es emens, aut Sol es quid in rerum natura, seu quod alias dicunt in istis SV Atque hoc est, quod vocant es tertii a diem. Nempe, post Subjectum & optigum, quod est tertio loco adjiciendum est P .ericatum : Adeoque, cum es includit ipsum Praedicatum, fit tertis loci alecum ; quod, cum copulae locum cuntaxat supplet, dicitur essecti 2 jecti, hoc est, alectum secundo Aco. Similiter, in hujusmodi propositione, mirgilius fuit Poeta; si id selum intenditur, ut, per vocem tuis, copulemur termini Hresim & Poeta labsque peculiari consideratione Temporis: vox tuis est O puti; adeoque, per conversionem, recte concludas, Ergo, quddum Phina fit mregi Lὶ Sin Temparis habenda erit specialis consideratio ; jam tuis partem Praedicati includit. Ut puta si dicatur, Senex Dispuer; non inde, per conversi nem concludas, Ergo, quidam puer Dis Senex. Sed resolvenda erit Senex fuis puer, in hanc Senex es qui fuit puer ; unde concludas, Erigo, ruidam qui fuit puer essenex. Quippe jam, non puer, sed qui fuit puer, est praedicatum; Copulaque non fuit, sta es. Porro ; Quamquam , in naturali construetione ut silpra dictum est CUM M
nativus ante Verbum, sit Propositionis Subiectum : Saepenumero tamen, In vera intemtione Logica quae hic magis attendenda est quam Grammatica construetio , 3 resollitionem longe aliam admittet Propositio : & quidem se involvi potest Prepositio, ut plures admittat reilutiones ; prout alia atque alia est intentio proponentis, aut a puentis inde. Ut in hujusmodi propositione, Proximum meum amare dura: Subj
eium , secundum naturalem construetionem, est Eo quod Verbo abeo ineluditur; Copula, Sum, quod item in dura latet, in & Praedicatum , is quem oportet amare ori mum : adeoque sic resolvenda propolitio , Eco sum qui dura aut suem op ut
136쪽
p. a. De Partibus propositio nis Categoricie. 1 a y
remare noximum; Verum eadem propositio, si sensum spectes, sic etiam resolvi poterit; in e , i-- es, id guia aedis' seu quo O itet, aut es ostioum meum; ὶ ubi Sub lectom de quo fit termo in Amo proximi ; Praedicatum quod de eo assirmatur irium meam. Vel sic etiam; officium meum, es amare eroximum . puta, si quaerenti Quaesis oficium metim; respondeatur, Amare ' mimum sensus erit, O Dum meum, es inter alia amare ρroximum . Ubi Stil ectum de quo fit s Ermo est ossicium meum caut litus saltem
pars aliqua, Praedicatum vero Amares mimum vel etiam, si sic arguere velim ; Prox, mum meum amare debes; Sed Titius en mihi proximus ; Ergo, Tuium amare debeo : Manifestum est lacundum intentionem arguentis quod Sub latum propositionis primae est Proximus meus seu V cinus meus ; Praedicatum autem quod de eo affirmatur, in quod hunc amare debeo : Adeoque argumentum, explicite positum, hoc erit: Vicinus meus talues ut sciem amare debeam ; Tuius es vicinas meus ; ergo, Titius talis es ut quem amareae eam. Vel denique, Officium meum es Amare mimum: 1l est si a rem libeat subjectum facere ὶ Amor in ossicium a me proximo Abisum. Jam vero, Quaenam ex resolutionibus hisce aut an alia quaepiam ab his omnibus diverni sit in pnaesenti easu adhibenda ; non ab ipsa statim verborum formula patebit ut quae omnium capax est, sed ab intentione loquentis judicandum erit, aut ratiocinii scopo. Et quamquam eadem propositio, retento eodem sensit, pollit in tales diversas fornias transmutari, quae singulis hisce considerationibus singulatim respondeant: Non tamen expectandum est, i neque hoc intendimus in ut unusquisque qui Loquitur aut Scribit, ad hunc se adstringat Paedantismum, ut hoc semper faciat non magis, inquam, quam ut teneatur, Grammaticam si si eles, voces omnes in eo ordine collocare, quem dirigeret Syntaxeos ordo: 1ed permittenda est cuiquam ea libertas quam variarum linguarum Idiotisini, & loquendi formulae admittunt. Atque, iit Lectoris vel Auditoris sagacitati referendum es L secunduna regulas Grammaticas, justum Sint eos ordinem investigare, utut alium ab ordine vertiorum : ita, secundum regulas Logicas, veram luulturam Propositionis exquirere, quam-raxn obscurata sit, ut involuta, perturbato verborum ordine, aut a Grammatica Syntaxi
Summa rei huc redit; in omni Propositione considerandum est. Quid illud sit is quoti rem' i quod Propositionis Subjectum erit; Quid sit quod de eo vel Affirmatur vel
Negatur, squod erit Praeae: Ium :) atque hi duo, propositionis Termini, censendi sunt per Copulam connexi; quae quidem Copula, vel separatim exprimitur per verbum Eset, veliquod saepe fit in in Praedicati vocibus involvitur, indeque extricanda. Quando hae Propositioius Panes omnes, separatim, & suo quaeque ordine conspiciuntur; diei solet Trirecta Propositis : Quando autem vel perturbato ordine, vel defeetu aliquo, vel alio quocunque modo, involuta est, adeoque minus perspicua ; dici solet Inaerem, OHAqua, C ptica, aut alio nomine non absimili. Quae quidem l-ὶ onses omnes, O Rurationes, Occultationes, aliave involucrai sunt i quando postulat occasio tollenda: Suppleto quod deficit, aut subintelligitur; rescisso quod redundat; extricando quod involutum est: atque in ordinem redigendo. quod erat luxatum, aut perturbatum. Hujus di autem Propositio squalem hic deseripsimust una simplex, per se posita, dici solet Cate capropositio ; i prout thetica aut alias Composita, de quibus poli dicetur , contradistinguitur: Nam Meruntiavi Graece, Latine reddi solet Praea cari, hoc est de aliquo Assirmari vel Negari. Cumque aliquid directe vel Assirmatur vel Negatur, sataque ambage, tergiversatione, circumloquut ne, aut quod dicitur mucias Vs ω Ans ; dicimus loqui Caret Dei ct Categorice rupta drae. Quando autem Propositio concitionaliter prosertur, sut si SUHIm, aera es , aut sit alias Composita: Dici solet Propositio ' rhetica ; hoc est, ctu Pronabs. Non quod Pr hositio omnis utcunque Compo ira, sit proprie cinaetionalis sunt enim alia modi quibus Propositiones componi possunt: i Sesquod, ex Propositionibus Compositis, ea prae caeteris notabilis censeri solet quae Proprie cunaeticinalis est : adeoque nomen potiaris placuerit Omnibus impertire. Alii tamen, pro citet rica & 'paberica, malum dicere Simplicem diom sitam propositionem.
137쪽
ΡRopositio simplex qualem jam descripsimus vel A matri est vel Negar prout
ante dictum ὶ prout Praedicatum, de Subjecto, vel Astimatur vcl Negatur; hoe est prout cipula vel Ammatur vel Negatur: sive vel use dicitur vel Nomesse. Ut, si dieatur 'utis es Animes: hic, Aut mal de Equo Assirmatur; propter Copulam Assirmativam EM: Sin dicatur, Equus non es Lapis I Lapis hic de Equo negatur, propter Copulam
Quae quidem negatio s Non in solet quidcm, in Lingua Latina, Copulae praeponii. ubi
61 Assirmando dicitur; Non es negando:ὶ in Anglici pone πω Copula nota negationis, ita tamen ut cum ea connecti censeatur, subi Assirmando dicimus δε; negando,u-nu: Atque hoc quidem cum explicite negatur Copula. Sed, sicut Ciapula nonnunquam involvitur cum P dicato, ejusve aliqua parte, sui supra dictum est: Sie δ: Negationis nota, quandoque cum Suferet aliqua parte involvitur: Ut, cum dicitur Nemo omnibus Hriss . Ubi Nemo seu Nussus, tantundem valet atque uis mu ; & Sapit resolvendum est in es Iapiens Adeoque, explicite proposita, dicer tur omnis homo non essapiens omnibus Aris. Ubi Subjiatum est Omnis homo, de quo negatur Praedicatum sapiens omnibus horis, per copulam negativam non es. Caute hie notandum est, Propositionem tum dici Negativam cum cipula negatur. Non enim omnis in Propositione negatio sacit negativam propositionem, sed eam solummodo quae assicit copulam. Si dicatur Animal non ratio is es Erurum ; propositio Ammalivacit. Quippe, quae hic conspicitur Negatio, non assicit Copulam, sed est pars Suhecti. Su, ectum enim est Animal non rationale, seu illa animes quod non es rationale, de quo Su uecto A matur Praedicatum utum per copulam allimativam s. Item Mu animus non o O, Thai κ&M is no Animal is M.Aan : est propositio Assirmativa proptec copulam es) quamvis tum sub ectum tum Praeae itum sint Negativi termini simplices
verum quidem est Propositionem tam ambigue proponi polle, ut merito dubitetur, an Assirmativa sit an Negativa. Ut, si dicatur, lingua nostra, What is not an Auimal is nua Mun i dubitari poterit an posterior negatio not ad copulam pertineat, ut is-nu pon tur pro um es, quo casu propossitio erit Negativa ; an ad Praedicatum, ut nota man, iit nou homo, quo castu Propositio erit Amrmativa. Nam non animal non es hcimo, est Nogativa ; seύ nω-animes en non homo, assirmativa propositio. Quae ambisuitas oritur. linguae nostrae usu, qui negationem verbo es postponimus quae ipsum asscit, Latinorum nomes reddentes per is-not. Sed nihil est periculi ab hac ambiguitate, quoniam sensus utrobique idem est; en um animal & non es animal; utut formulae loquendi dii ferant Debet autem, qui sic ambigue loquitur, explicare si postuletur utro modo se intellige duin velit.
Idem faciendum est squis est ab ambiguitate metus in aliis item casibus. Ut, si dic
tur, Ger Mian is not -- : Quod, secundura rigorem formulae, valeret Omnis homo non Iapiens, hoc est, uulgus es ; adeoque sapiens de Ommbus negetur. Sed, pro modo i quendi nobis satis familiari, censebitur potius pro nou omnis es ; quod tantundem valet atque as quis non es. Atque ex hac formula nobis fastillim, provenire puto quod etiam Latine non raro dicatur omnis homo non es doctus, pro non omnis est ductus. Si quando autem sit ab ambiguitate periculum, cauuus loqui par est. Ut, ubi dicitus Mati I. 11. Nue very one Mat Diti unt O me, Lord, Grae, Rail euter mu the Mugae me e ma n ; nam si pro nu eων Oneshali non mnis intrabit diceretur σαν me Raa MI I omnu non imiratis videretur uici, none RaE nuitas turrabit; ὶ quod non commode diceretur: Nam intrabunt aliqui, hoc est, nonnulli, sed non omnes, eorum qui dixerint D me, Domine. Haec autem, quae jam tradita est, Propositionum distributio in Ammamam & N IMAvam ; Propositionis Luaktatem speetare dicitur: & quaerenti altast propositio, dice dum Apirmativa sit an Negativa. Sunt quidem aliae Propositionum I malitates utputa, Vera sit an Faya; item Creta sitan utibiai & similia. Sed hae potius Materiam propositionis spectant; non fimmam, de quadam agitur. Sed infrmatio & Negario, Formam propositionis spectant, quaecunque suerit Materia. Sic o es A, est Assirmativa; non es in negativa ; quodcunque sumrint B dia A. Num autem vera sit an salsa, haec aut illa, constare non prius potest quam
constet sis sit valor ipsorum B, A. Quippe si constet B Brutum significare & Α Ammad; tam i propter muriam j constabi; Assirmativm veram esse ; Negativam, falsam. C A P.
138쪽
De Mantitate Propessimis: Universali , Preticulari.
IN Propositione squalem destrisimus in Categorica; Praeditatum Subjecto applicatur fas
firmando aut negando vel Tur, vel apsius Parra. Graece dicitur κ- ου vel μ. ; de subiecto Toto, vel de subjecto secun-- ab ram sui partem. Praedicationem dicas rit tusem vel Partialem. Ubi intelligendum est Tacum, de Totορ Mi cattonis, seu rara --buti praedicandr; hoc est, omni eo i quicquid sit, aut quotcimque lint, de quo Subjectum
'Qui l irituiri iratum de Subiecto aliquo, secundum totum suum amlutum i hoc est,
de omni eo de quo ipsum dicitur,l praediratur iiive assirmative sive negative, in ea Totassis praeae Ito; eaque Propositio Generalis aut Greerfals dici solet. Ui puta, cum dicitur H mo es an mal, intelligendo id de quovis Homine: est ea propositio tauriolatu A naravi. Sin dicatur', Homo uis es Lapis, intelligendo item hoc de quini homine: est ea propositio nersans Negativa. Quippe illic Animal, de Du affirmatur illoc est, de quovis homine, quotcunque fuerint homines, ὶ hic, de toto, negatur casu. hQuando autem non de toto ambitu sithini, sed de Mus parte aliqua, intelligendum sit Praedicatum vel mimari vel Negari; est ea Parratias praedicatio raque propositio Particularas. Utputa, si dicatur H mo es doctus, aut Homines Iuni docti, intelligendo id deat quo tantum, aut astruibus, non demitu; est in Propolitio parit ius is ast marma : Sin similiter dicatur homo non es octus, aut homines non sunt dum, intelligentio Rem hoc densiquo vel aliquistis, non de omni homine: Propositio est particia is negariis.
Atque haec est quae dici solet) antitas Propositionis ; puta Gmversatis sit, an Para euguris. Neque aliam Praedirationem praeter has duas, & - εὶ vel agnoscit
AG ules, vel rei natura patitur. cujus sublestum est Particulare qxud, leu Inclivicuum ; Univer IaIriau en , cullus inole um CIL
vox Communis seu Universalis : Non enim hic agitur ut in prima parte Logicaeὶ de Unive salitate tui Particu laritate s ubjesti, seu termini simplicis; sed de modo Praeditationis, seu applicatione Praedicati ad hoc subieetum sive ipsum sit universale sive particulare puta an toti applicitur sub dio, an ipsus tantum parti. Nam de Sufecto Gnmersus hoe est, de voce communi) sicri intcst Particularis Paraecatio; ut cum dicitur Ἀνάum hammes sunt FlikAthi Contra vero, de Subiecto Particulari fieri potest praedicatio totalu seu tinrversalis ; ut cum dicitur Aristaetra es Philo optas. Quippe hic Philo optas allimatur de ist. Ateis secundum totum vocis ambitum. Et quidem de In duo determinato non alia potest fieri praedicatio quam Universses. Cum enim verbi gratia i vox A soteles de uno solo tuae iduo ditatur ; quicquid de hoc iud iam vel affirmatur vel negatur, pariter velahirmatur vel negatur de is soleis, secundum totum vocis ambitum praeditandi. Atque hoc signanter notatum velim ; quia novus torte hic videar, & praeter aliorum i quendi formulam haec dicere. Nam plerique Logkl, Propositionem quam vocantὶ S--
lurem thoe est, de sub lecto Individuo seu Singulari, pro particulari habent non απι-
. versis. Sed perperam hoc faciunt, &praeter mentem Aristotelis qui, quantum memini, nunquam qui di singularem, appellat, aut pro tali habet, & praeter rei naturam : Non enim hic asitur deparat Lotare siubem quod a v vocat Aristotelis ; non incar, ὶ sed de partiastate prataicationis. Et quidem de eo quod est Σπειον, quomodo quid η μγ aut affirmari possit aut negari, non video. Neque ego interim Novitae censendusium qui haec dixerim ; sed illi potius novatores, qui ab Aristotelea doctrina re uerint; eoque ita introduxerint incommoda, de quibus suo loco dicetur. Atque hoc non de Individuo tantum Signato intelligendum est nuod nomen 'Fraum vorant Grammatici; ὶ sed de alio quovis individuo Determinara; sive sit μάγω et n Demo irativam, sive Indri uum exb''t,si dictum, sive alias ut eunque ad unum aliquod determinatum.ὶ Sive enim Hirpistum dixerim, sive Poetam Mantuanum, live A morem Enerdos, sive Virgilium indicando) hunc Monem : erit utcunque αταμω, de quo,
quod dicitur, dici non potest Hs . Idem etiam inruilige. si forte In Maeuum illud sit ex pluribus partibus, seu particulis, a stum; quod dici solet unum per aggregarionem. Utpote si, hunc lapidum acervum
is monstratu' dixerim aut magnum ede, gyt parvum, aut Irροθι tumulum, aut aliuadi; hoc acervo unico, Armaverim aut negaverim
139쪽
126 De 'antitate Propositionis: Lib.
Idem dicendum, ubi de pluribus collimis Iumptis agitur, Mum per Omne quod vocant GE Mum prolatis: Ut, ii Omnes Planetas dixerim este Septem. Nam limusmodi propositio utut illud non animadvertunt j est Singularis propositio non minus quam cum MPm dixerim este uiscum,ὶ non enim, de singulis separatim Planetis, sed de conjunctim omnibus, quae una est collectio, dicitur Septenos elle. Sccus autem est si dixero omnes muneras, Medias esse: ubi Melga, de singulis separatim dicta iii test igitur. )Cum tamen Singularem dico hanc propositioncm l per omne Colle livum ) non interim negaverim Minersalem Ale, seu m)M omnes enim Sivulares sunt j Sed subj etiam hie est Omnes Planetae, de quibus tui aggregato unico aifirmatur Septem esse ; non autem de Planetu universaliter dicitur hoc cii, non de singulis sepalatinii Septenos esse. De Iniit m Mago i quod dicitur in aut L eterminato : rcs sectis est; ut si dixero untis homo, seu Pudam homo; quoniam hic quia nisi alias determinetur potest esse respueam : adeoque certum aliquod Suhecium inde non determinatur. Adeoque quriam
homo doctus es, aut etiam gurdum homines sum docti, est propositio particularis; utpote de
homine prolata, non secundum totum vocis ambitum, sed de aliqua saltem illius parte; ade que de timine praedicatur doctus. Ut mox dicetur.
iando Propositionis Subiectum, esi Vox Communis generalis aut universase dici s lita; potest ea vel Unmersebs ves Particulari propositionis subjectum heri: prout huic tuis secundum totam suam amplitudinem praedicandi ὶ applicatur, vel secun m ahquam
partem : Hoc est, prout vel de omnibus vel tantum Hiruibus sub eo generali nonune contentis, applicari intelligatur Praedicatum. Utputa cum dicitur Homines sunt Ration es, de omnibus intelligendum erit secundum totam vocis amplitudinum 3 estque propositio Um--rytas : Sin dicatur Homiues sunt docti, intelligendum erit, non de toto ambitu Homims, sed saltem de quisu am hominibus ; adeoque propolitio Particussaris censenda erit.
Quoniam autem, hoc in casu, dubium aliquando est e possit, an qui de homine verbi gratia j Indes nite loquitur, intelligendus sit de omnibus, an de ahquibus tantum loqui: Solent
ubi opus est Notas quasdem seu signa sub lecto praesigere, sive Uunt eryaluatis sive
Particuluritatis quo dubium illud tollatur, indeque constet an pro Ubiveryta an pro Parii lari habenda sit ea Propositio. Puta, omnes homines hunt rationales; APqus homines Iuni Acti. Neque tamen id semper fit; sed quando opus videtur.
niuersaltaris Notae sunt, Omnis, Rubrit, Cuncti, Singuli, Ambo, Vterque, Nulgus non, Eus, Nemo, Neuter, Semper, inique, & liqua sunt ii milia. Particularitatis Notae sunt, Aliquis, 2 idum, Mn Eus, Assi rure, Pauci, Non nemo, Guus, Duo, Tres, odio Astruis non, laeum non, Non omnis, 2 andoque, Asicubi, M.
Aliae sunt Notae, quae quamvis absolutam Universilitatem non designant, eo tamen prope accedunt: ut, Musti, Plurimi, Pleri rue omnes, pars Luge maxima, Jae, prope accedunt ad Universalem Assirmativam; atque ex adverso, ad Universalem Negativam, prope accodunt, Patici, Paractes , Vix uitas, vix am ne vis, M. Quae quidem, de re probabili a guenti, , ubi demonstrationi locus non est universalibi is suppares haberi pollini, deri bis BaII seu veri mihiuium probandae sullicium; adeoque ad Opinionem inducendam, si non ad faciendam Hrim, si nihil in contrarium constet. Et quidem apia Universalitatis notae utcunque Hyperbolice prolatae ) saepenumero nihil aliud sumificam, quam quas Un euadibus Iuppines modo diximus. Ut pura cum, incommuni colloquio, quotidie dicitur, Hoc omnitas uotum vi, Nemo hoc ignorat, Memo Gabim, & Gallis familiare illud J Tint te monae, ubi serte tres aut decem sunt ille tuus mundus, IIade tinquam contigit, In hoc conismum omnes, dcc. Ubi, per omnes, non aliud intelligendum erit quam Plerique aut Plinimi, & per Nullis, intelligendi PM cisi .
Notae hujusinodi, subjecto praefixae, non pro Subiecti parte aliqua censeri solemt, sed ut
Uusdem Appenaeces; dicique solent propolitionis partes ΘWMQωematicae, quasi Accidem tales & Adventitiae; At Subgectum, Praessi amm, ct Copulum, partes vocant Catet remo cas, utpote Propositioni talentiales. Negationis nota Non, qua Propositio fit negata, sive ea explicite praeponatur voci Ed, sive utcunque involuta, an pars dicenda sit Sum tredirematica, an ut copulae particula a
Categorematica, nescio an inter se satis conveniant Logici. Utrumvis dicas, ego non
Pugno. Quippe perinde est sive Alfirmativae propositionis copulam dixeris Gl; Negativae, non es, ut sit non pars copulae :ὶ an utrobique copulam dixeris in Negativa, Non,
este Macaret ematicam notam Negationis, ut est Omnis nota Vniset,Eratis. De aliis item Notis; iudicio aliquando opus est, determinare, num paries sint Sm M gorematicae an Categorematica hoc est, a remitiae, an essentiares.ὶ Ut pura, cum dicitur. Omnes Hunua sunt Stelgae, & Omnes Planetae sunt Septem. In priori, vox Ptinetus est integrum Subjectum: & vox omnes est, pars Sum te orematica: utpote Universalitatis Nota adeoque Praedicatum Meae, de Planetis omnibus singulatim sumptis affirmatur: Un
recte subsumas, Sed Su or rana sunt Planetae; ergo Soler rana Iuvi Stelgae. Sed in posteriori, Omnes est Gregorematica, ct subjecti pars; neque enim de singulis separaum, sta
140쪽
de omnibus cor, unctim intelligendum est; Adeoque non licebit subsumere, sed Sol O LAM . sunt Planetae, Erso Suis Luna junt Septem . Sed sit bsumendum ellet Sol O tomnes Planetae, si velis inde concludere, Erso Mi 5 Ivina sunt septem. Discrimen hoc inter omne Collaetixum, &Omne Distributivum, statini patebit, si pro
Omnes substituas xui libra quod tantundem est atque omnes dii tributive sumptum;) sie, pro omnes Plunetae Iunt Deliar, me te substituas Quilibet aurastum est Melta; At non item, pro omnes Hunetae sunt Septem, similiter substituas libet planetinum est Septem. Similiter, eum dicitur Hic homo est Poeta, non latis est astumere, Virgistus es Homo, Eim Hirtisius es Poria Sed subluinendum erit Virgilius es Hic homo. Quippe propinsitionis primae subjectum erat, non Homo, sed Hic bomo. Estque vox raci non Syncate orematica, sed Cue rematica; ut potu pars Subiecti in propositione Sugulari. Quae quibem ut ut tam rosem dixerim: quippe Omnes lingulares ita 1 unt; non tamen de H m ne, sed de me homine ; praedicatur universaliter i seu Torallicri vox Poeta. Porro: liquis sic arguat; Romanus quidam es Author . eidos ; Eppis ogitas M. manus Ide: ergo ogitas e t Auth inneidos : Raete arga itur. At non ua foret, si assu.
ineretur tantummodo, Virgutus es Gmanus. Quia tum Romanus foret Individuum Magum, seu L Nominarum ἰ adeoque Subsedi uni Propositionis Parraciariis, seu Partialis ;s ut quidem est in propositione prima, si illa sola consideret tir: sed cum in secunda su
sumitur Romanus Age, seu Age idem Romanus,l Deter mi Iur vox Romanus findeterminata priusi ad umum Singulare, fitque In ividuum Duremt Ium, adeoque si atheetum propositionis Singularis. Sed, absque hoc, incertum foret an Romanus in prima, & Romanus in secunda. lint Idem Romanus.
Simili opus erit judicio, siquando de alia quapiam particula dubitari possit, num Syncate.
gorematica cenienda sit an Categorematica.
Siquando autem, propositionis subjectum, sit vox Communis i ut ante dictum est, adeo-yue capax praedicationis sive Totalis live partialis; nec tamen assivam habeat vel Universa-itatis vel Particularitatis Notam, unde constet utra intendatur; ut sunt illoe, Homo es Avimul: Homo es doctus: od sinitar dici solent Propositiones. Non quod non sit vel Particularis, vel Universalis, ejusmodi propositio; certum enim est, alterutram elle; sed quod non statim obvium sit, utram intenderit qui sic indefinite losuitur. Quo casti, si postuletur, aut opus sit, exponere debet, qui se loquitur, quo sensu intellestum velit. Neque enim semper pro tam sis quod volunt aliqui, neque semper pro Particulari quod volunt alii, habenda est Propositio Inde ira; sed nunc pro luc, nunc pro illa, prout vel dicti ratio vel scopus dicentis postulat. Secundum ea quae hactenus tradita sunt, Quadruplicem seeundum Quantitatem ὶ iaciunt Propositionem, plerique I ogici; Vniversalem, ri uiculatem, Ludesultam & Singularem Quod tamen non ita intelligendum est, quasi haec ellet distributio Propositonis, ut Greeris, in quatuor Species: Sed potius quadrupla diversitas Propositionis secundum Ααι-
taeniales quasdam considerationes.
Cum enim ii malitas propositionis consistat in Praedicatione, seu modo applicandi Praedicatum Subjecto: pollitque ea, secundum Qualitatem, non alia elle quam vel Assirmando vel Negando ; nec, siccundum Quantitatem, alia quam vel Totalis vel Parti sis: Prout illic non plures sunt Propolitionis Species, quam Alfirmativa & Negativa, utut aliquando sie implicari possit pmpositio, ut merito dubitetur num haec an illa dicenda sit: Sic, ratione Quantitatis: non aliae allignandae sunt Species quam Ginersalis & Particularis prout praedicatio Totalis est aut Partialis ; in ut ut nonnunquam, quando Indefinite proponitur dubitari possit num haec an illa intendatur. Possunt tamen, utrobique diversitates quaedam
Et quidem, ratione 2Eantitatis de qua jam uitur, in seu amplitudine praedicandi de
exposito Subiecto; quamquam praedicatio omnis vct Totalis sit vel Partialis; Utra tamen harum illa sit, non in omnibus tam liquido patris Sunt quidem, hac ratione, aliae manifesto Uni Uales, propter aflixam miser Matis Notam, ut omnes hominessunt Rationales ;Nullas homo HI Dutam :) quae sis nanter in dici solent Universos : Aliae manifeso Par ticulares, propter affixam Paraicularitatu Nota ut diraeum homines sunt Priadnus ;vulaeum non DH; quae signanter dici sellam Particulares: Alve, de quibus i utut vel particulares nnt vel universales non liquido constet propter utiliam eri οδ ayxam notam, dum tamen Subjection sit vox communis, utriusvis capax, utrae censendae sint; quae itaque Indesinitae dici solent, seu Indefinire pro stae; suntque nunc pro universilibus, nunc pro particularibus habendae, prout fert occasio : Aliae denique, quae cum Subjectunt habeant Inaeo suum de quo non alia fieri potest quam Tottas praedicatio; , vergates quidem semper trunt, sed Gruersastatis nota non indigent. cum, propter Subjecti Maturam, aliae non possint ei te quam Universales ; ὶ dieique solent Singuli es : ut Hirgilius est Poeta ; Hrgibus non es Graecus. Non quod universales non lint; sed, quod sint certa quaedam univerialium' clailis, quae hoe habent peculiare, quod , de hiriusmodi Sub mst ubi nuus & omnis idem est i non possit aliter praedicari quam Universaliter.