장음표시 사용
211쪽
398 S logismi 'pothetici, Thessa.
THESIS SECUNDA.S Iogismi 'pothetici, aliique Compositis referendi sunt
omnes ad Aristotelicos Categoricorum Modos.
Vint Aristoteles, praeter tres ab ipso traditas Figuras, earumque Modos, non alios ullos esse Syllogismos. Quo nomine a variis varie reprehenditur doctrina Peripatetica. Sunt qui illam Redundantiae incusant; quod, praeter Syllogismos, alias enumerat Argu mentandi Formulas; Enthymema, Soritem, Dilemma, &α quas illi omnes ad Syllogis unreserendas volunti Verum haec lis facile dirimitur. Quippe idem vult ipse Aristoteles. Neque enim ille aliam hisce formulis argumentandi vim inesse vult, quam quae a Syllogismis oritur, estque eo reserenda ; &, siquod de sequela dubium oriatur, ad illam normam exigenda. Syllo gismos autem docet, non semper solemni pompa, tanquam instructa acie, procedere: Sed ut plurimum, expeditiori sorma & per compendia exponi; Omilla propositionum una aut altera, ut in Enthymemate, sed quae subintelligatur, possitque ex reliquis animo suppleri, vel etiam si postuletur disertis verbis adjungi : Aut etiam, quod in Prostyllogismis fit, levius adhuc insinuari; indicato tantum fonte, unde quis non plane imperitus syllo gismum formet: Nonnunquam etiam plurium sive Syllogismorum sive Enthymematum summulas in unam compagem strictim aretari, ut in Soriae, atque Dilemmate; quae tamen si id exigatur, in jiistos Syllogismos resolvenda este intelligitur, , quibus totam suam arguendi potestatem obtinent. Rure quidem Syllogizandi Compendia, non quae potuerat omnia, enu merat; quippe id infiniti esset inutilisque laborti, sed ex multis aliquot speciminis gratia )praesertim, quae sua saltem aetate potissimum obtinuerant, statisque Innotuerant nominibus.
Neque aliud hoc est adeoque non ab illis culpandum j quam quod faciunt Ramas fulciue Asseelae, quum suas quas vocant syllogismorum ornes recensent, ubi quid vel deficit
vel redundat vel transponitur aliove quovis modo mutatur. Quae omnia, quum opus est
injustum ordinem redigi & polle, & debere, docent ipsi. Redundantiae similiter ineuiant, quod Syllogistaim distribuat in Dialecticum, Apoduni eum, di Sophisticum; cum Syllogismi omnes, in quacunqa materia, modo sint legitimi, se quelam quod spectat, sunt pariter Demonstrativi; sive quos Apodieticos vocat, sive quos Dialecticos: sin fuerint non legitimi, ut sunt Sophistici; ne Syllogismi dicendi erunt. Sed neque est haec in ardua. Non enim syllogismum Ar Iolebs in hos ut species Aistribbuit, quasi, formam quod spectit, hae sint aliae atque aliae syllogisinorum species. Sed Syl.
logismorum quaedam Accidentia considerat, non ex ima, sed materia, seu re subsecta d, pendentia; atque pro diversa materia circa quam versantur, alios Dialecticos, alios Ap, dicticos appellati Formam autem quod speetat, vult omnes esse Apodrinicos sive Demon. strativos ; nempe ex veris praemissis non nisi verum sequi polle in quacunque materia. Sophisticos autem sive Syllogismos sive Paralogi simos quod speciat; non projustis Syllogismorum sermulis haberi vulti atque imitandis; sed pro vitiis: qui itaque sugiendi sunt, & si quando obtruduntur refellendi. Sicut, in Tabulis Gographicis & Hydrographicis, non tantum via recta deseribitur; sed notantur piam devia & scopuli, ut caveamur; praesertim sicubi mnus est errandi periculum. Missis itaque redundantiis histe, qgas strinim notasse sufficiat; desciam quos praetendunt
Causantur aliqui, praeter tres quas habet Aristoteles, quartam adhuc esse Figuram, quam GaDucam dicunt, utpote a Galeno, quod scimus, primo mdicatam :) sed &, in tribus illis Figuris, alios adhuc esse Modos, quos In Vectos vocant, ab insoreis omissos ; in qui
bus tamen certa concludenda vis est.
Quod quidem neque nos inliciamur, neque inficiaturus esset Aristoteles. Sed dicimus, omnes illos sive Quartae Figurae Modos, sive aliarum Indi rectos, ison aliud esse quam Moldorum ab Aristotele traditorum detorsiones, & transpositiones terminorum in situm minus naturalem. Non autem hoc voluit is sita es, non polle M os hos transpositis sive ter minis sive propositionibus in alias imas detorqueri; sed, detortas illas sormulas, an legitimum & naturalem ordinem restitutas , non alios quam modos Ain telicos constituere Nempe, figurae quartae modi omnes ad primae figurae modos reserendi, modique indiret hi reliquarum ad di restos: a quibus non aliter ditarunt, quam quod propositiones terminive indebito ordine disponantur & minus naturali; non quod aliam ab illis concludendi vim
sortiantur. Quod in singulis ost su facile esset, si id dam ageretur. Et quidem ne Rumus
212쪽
ipse, ejusive assectae, A i te m hoc nomine reprehendunt; nec alios esse volunt modos eos, quam Crypses illorum ab A UIotele traditorum. Sed duplicis adhue deiectus doctrinam hanc insimulant. Nempe quod syllogismorum simplicium modos Proprios non memoret; atque syllogis inos quos vocant) ctam sitos, omittat omnes, negligatoue: cum tamen & hi & illi frequenti usu occurrant, justamque libbeant & naturalem concludendi vim. Sic enim Ramus schol. dialiat. lib. I. cap. 12. Doc Iur, inquit, lib. I. Prior. p. ,23. ue I ligismos per tre iuras expositas fieri Oconclud : o fui se docetur. Sunt extim ex Propriis Dium tis S Dra i qui praescriptis letibus in unaquaque Agura couesuae non Psunt. Sunt a Ierea Conexi, Aoum generum ; suns disjuncti, tau tum irem generum fuibus etiam hic organicus Auctor mulusteruentius utitur, suam sinplicibus da, se exposetis. Et quidem fatemur ultro, tum justam horum consequentiam, tum& frequentem usum, idemque fallitrum suisse Ari Atelem non est quod dubitemus, ct legitimos me syllogismos. Sed negamus esse ab Aristotele omillia, aut alius hos esse a modis ab illo traditis. Modos Proprios quod spectat; jam alias rem absolvimus Thes r. 3 ubi ostendimus, Fre stiones Syngulares, quas illi Proprias vocant, syllogis inum quod spectat, umveryales
esse omnes. Ad que ipsorum quos vocant Modos Proprios, non alios esse quam Aristotescorum in prima figura ) mrbara, Celarent; in secunda j ofare, Came res; sin te tia ὶ Darapti, Nup u. Quod cum alias jam iusius ostensiuii est, non opus est ut hic re
Superest ut ostendam quod presentis instituti est j syllogismos Hre ueritas, aliosque
quos vocant Compositas, ad Aristotelis Categoricos, quos Simplicium modos vocant, refere dos este, atque ad horum normam exigendos. Quoniam vero, cum P. Ramo ejusque allectis, potissimum hic res est; inter quos prae reliquis D na m seligo, ut cui Ra- vestigiis pressius insistit, ejusque mentem satis ii, deliter exprimit; neque ab eo hac in re discedunt, quod sinam, alia silve qui Rumo diserte nomen dederunt, sive qui Ramaeam doctrinam cum Aristotclica conlunetam volunt, sive si c- centuriatam:) operae pretium erit despicere, quousque nos anter conveniat; ut quae demum sit dii terentia rectius perspiciamus
Non negat Munamus, quin syllogismi simplices omnes, ad Tiguras Aristotelicas reserendi sint; modos hue ab illo allignatos; saltem si, quos ille 'o' tos appellat, reliquis accen. seantur.) Nullos enim vel ille , vel ex Ramistis alii, agnoscunt alios syllogis inos limplices, praeter Modos Aristotelicos, & de quibus jam ante dictum est 3 suos Proprios. Quod &ipse diserte tradit, sib. 2. cap. IO. pag. 6 o, 6II.
Fatetur etiam Diligismum Impiscem non ex Ita opstionibus plicibus Gregoricis eo aectis) herpetuo consat e ; imo frangi mum sempiscem Categoricum vulgo dictum ex partibus omnibus compo tu concta es me, ibid. pag. 66 . Ad cpue1 gogismum compostum eum este cum Rama ) desinit uti tota quasis es parsatura pro sitionis ufirmatin ct compositae, Argumentum estpars reisua: lib. 2. cap. I 3.
m vocibus Assismatae oae Compostae post dicetur. Interim hujusinodi syllogismum
Si Socrates es Animal, S crates sentis; sa, si Socrates es Homo, SocraIes os animes: Ergo, A Socrates es Homo, Socrates sentit. Aut etiam hunc
Ergo, δε suiu a borirantem conlpici si aera es. Ulut ex solis propositionibus compositis seu hypotheticis constet, pro sillogisimo catego. rico seu simplici habendum vult: ut ibidem patet, dx pag. II 6. ubi&alios culpat quod secus senserint;ὶ eo quod non tota quaestio, sed pars consequens , cum medio disponatur, in Propositione; pars antecedens in Assumptione. Et quidem reetis lime: est enim syllogismus in Harbara; ut post dicetur. Atque hoc ipsum ibidem monet 'unque accidere in propositioribus relatis. Quaenam autem illae sint, ostenderat lib. 2. cap. Πρ. 3 9s. Relatio inquit est multiplex; nimirum,' Relatio essentiae cujus notae sunt is qui, ij quia;) ct Loci cujus notae sunt ubi ibi ; quae
ad simplicia axiomata referendae sunt: relatio Consequentiae, Caiisae, & Temporis, quae inconnexis locum habent: relatio Qualitatis & Quantitatis, In Copulatis; quatenus scilicet absolute enunciatur. JQuare autem Retitionem Temporis cujus notae sunt quan o tunc non perinde ad N -- Scia in mara reserendam vult atque Relationem Lori eugus notae tibi iri; non video : nisi propter id quod ex Ramο quem sequitur ) citat, pag. I29. Concludendi enim motaus
M MPm HI nempe qualis in syllogismo connexo quando propossis es relura temporis. Non advertens quod in hujusinodi syllogismo ; Ω an usu Ipse ei, dies es: se οἰθία-du ; Ergo aera es : in Ailumptione & Conclusione, Vor tinc latet quidem in verbo es' E e praesentis
213쪽
praesentis temporisu sed subintelligenda eraUron minus quam vox his in relatis Loci; puta Vbi sui redet, dies e II: Ieae hic Sol ipseniat; ον hie aera es.
Sed, ut ut sit; cum tamen Relatratim Temporis ictus notae sunt Quando Tune aeri, mali cinne cujus notae S, Tum, assine dicit cap. 1 3.1 . I23.ὶ ut ut pollit quidem sis est illud) cinnexa S Egismi Propositio esse; non ita tamen semper esse, ibidem ipse minet, sed a Eogismum simplicem set ere, quoties non tota mesis, sed pars consequens in pro frisue inponitur: quod inquit semper sit, cum de certo o des u tem re quia sis es. Culus Exemplum hoc ipse praebet, Cum Iu es in Cuncro, arsas es ; .is hoc tempore si es in cinero :Ergo, hoc tempore a s es. Et quidem, hoc concesso, non video quin & omnia ut loquitur Relata Temporis, Smilitet ad syllogismum simplicem referenda sint. Nam perinde est sive dicam, Hoc tem resu es in Cuncro; sive simpliciter, Soles in Cuncro ι Nam & hic subintelligitur Mne1eu hoe rem re, utpote in verbo est inclusum & consignificatum. Vel, sine hoc quidem subintellectum velimus, sed saltem Aliquando M; etiam sic syllogismus simplexerit; puta, -- Cum seu quo te cire Ioles in Cancro, a fias est; Sed is Pantau seu abrus tempore ) su es in Caucro: LVO, Ag quando seu aliquo tempore in aestas es. Hoc tantum intereli; quod Syllogismus Jam futurus est in Da propter assumptionem& conclusionem particularem qui prius propter tum allumptionem tum conclusionem singularem, adeoque universalis vim habentem,ὶ mihi quidem, fuerat in Ba bara; sed juxta illos qui lingulares habent pro particularibus in in Darat. Relationes xuanti Ira, Qualuatis,4tici; refert ipse omnes libidem p. 723. a si seces ; queturam in hujuμοδ retriis non tua quaestio cum argumento tardiponisuri, sed conferuens. Adeoque syllogismi hujusmodi, anIus es hic, tantus illi;
Vbi sol olendet, dies es; Mae ubique Iu Iplendet:
Ergo at cubi dies est. Habendi erunt omnes pro Syllogismis simplicibus, seu Categoricis: idque vel in Arbara vel in Darii, prout Minor & Concluso sunt vel Universales vel Particulares. Atque, eadem ratione, etiam hi,
Eigo aera e t. Hoc est, Sed nunc sol plendet, go nunc Aes G. Idemque de Retitionibus t ut loquitur ) 'sentiae Judicandum est, ipso judice; Puta Lye sentiunt sum animata; Homines s omnes, aliqui, hi, sentiunt:
Relationes vera quas vocat; Consequentiae, ut Quoniam sentit, ergo est animal, non videntur inquit meram Donitas 1 Des dirum Actim habere; adeoque V rem praesentem non spectini: Praemissae quidem cum Conclusione syllogismi se conjungi solent; quod non minis in Compositis quam in Simplicibus Syllogistas contingit. Verum quatuor adhuc nee plures Modos esse volunt syllogisvii Cum siti, quos ad ποἶ tam sim a simplicium referendos esse contendunt; Duos cinnexi, totidemque rasvuncti
syllogi simi modo . Quos causantur A sotelem vel non cognovis velf rem non agnovisse ; cum tamen M-' ori compositis ij et issem, i se Matur quam Implicibus; & quidem eo ipso in luco,
214쪽
Thes a. c Goregoricos reducenda.
tibi ureas uigam esse DE V speciem praeter tres Agoras, est Ostos rugismo maetur, qui abnuitam ex tribus Auris referri pseu; atque similiter alii, quumore tres Auras nus
Ego vero hos modos Arisaesem I cum aliis) O cog nisi e se agninis e contendo, Wisque sis quod ipsi observantὶ confirmasse: verum & ex in laeo - ranam hane einerisse
Oceronem ct Ramum ipsum, diserte asserit ibidem muriamus, pag. IMA sed perperam addit, nihil ad I A Imis cetitante: Nego autem, hos alios esse a modis ab illo alligrinis, autia uulgum ex tribus Ams referriminc. . Modorum Connexm um prior est, νι a mu antecedens Ret onsequens conclutat, pag. Iar. qualis, verbi gratia, hic es L
H. e. explicite, Ma nunc l seu hoc tempore ὶ sol plotari; go nunc t seu hoe tempore in dies es. Nulla igitur videtur ratio this admissis quidni & hujusnodi syllogisini utpote in eadem eum illis forma pro simplieibus pariter sint habendi.
go des es. Hoc est, explicite,
Ergo casu praesentri aera M. Quippe eadem praecise se a in his conspicitur atque in illis. Adeoque i sicut illi prio. res ) vel in Rarbara vel in Daris, censendi sunt, prout Mimptio & Conclusio sunt vel Universales quibus Singulares accenseo vel Particulares. Ut non sit cur Arisaelemineusemus, quasi modos hos neglexerit rejeceritve.
Addo : Qua ratione i pag. sis ut supra diruim propositionem hanc GH έ seu quot οὶ sol plendet, Hi seu eo loco aera es, pro is male plici admiserit; eadem & hanc similiter admisiste oportuit, an o seu quo tempore uolendet, tunc seu eo tempore dies es : Atque hanc pariter, Si seu quo casu IMI Eu, tum seu uis ea aera est.
Ut non fuerit necesse, vocem compusiae in t supra memorata syllogismi Compositi definitione inseruisse. Syllogismi cinnexi, modum alterum definiunt, ymussit consequens ut toliar antecedens :qualis, verbi gratia, hie est,
Sed non in aeres Bo Sol non obuiuet. At vero, cum, vel ipsis latentibus, ut ex jam dictis liquet. pro syllogitata simplic, bus habendi sint hi qui sequuntur adeoque ad modos Aristoteliam reserenes,
215쪽
Sunt utique hi, pariter atque illi, vel in Cumesres, vel in Burses, prout Assumptio & Comcluso stitit vel Universales quibus accenseo Singulares vel Particulares. Item : horum, non minus quam allorum, propositio ma)or, pro simplici Axiomate libbenda erit. Neuter igitur modorum S gui mi cinnus ab Aristotele vel neglectus cst, vcl rejectus, nedum quod insinuatum eunt ) vel nis cenisus vel non agnutis. Sed nee melaori jure queruntur, in omissu commisi Ammam es Aru eis neglinum esse, lib. a. cap. s. pag. 186.) cum hic ipsa quae vocant inremara tam fisu, non alia sint quam qualia ipsi pios ludus habent. Adeoque, quem supra insinuavimus, syllogismus,
Ergo, omni ca quo G se a horazonum cono esse, Aes es. Quem syllogis ina esle i' Burbara, atque ex propositioitibus Categoricis seu simplicibus, ne quidem ipse Ramtis inliciaretur.
. quipollet, inquam. Si non quoad Grammaticam constructionem, quae hic non ab tenditur ;) saltem quoad Connexponem Logicam. Quae dum eadem manet; quantacunque sit alias phrasium variatio, transpositio partium, aut etiam Ellipsisipariis subimelicolae, aliave crypsis, 3 eadem argumenta vis manet, idemque syllogisnu modus censendus erit. Quod nee ipse Ramus inheraretur: qui nes, quas vocat, non admittit novos este syllogismorum modos ab iis ad quos, cum rettituuntur, de explicantur, deprehenduntur pertinere. Quo speetat quod ex Rumo citat D namtis, i. a. c. s. p. 6s . Squapropter Quos
Quem ego modum sed non ita secundum ) legitimum esse eoncedo. Nego tamen vel esse Abibro h ignotum, ut qui palli occuriit,) vel alium esse ab ante traditis.
216쪽
Thes. a. Ad Categoricos reducendi.
Et utique propositio illa, Aut Hes es am nox es, atque ad eandem lornum aliae, curta locutio, adeoque ambigua, pro sub Vela materia aliter atque aliter exponenda ; sed &sensu redundans, duas saltem propositioncs includens, quarum una loliani est ad syllogismum utilis. Nam ne plura nominem 7 de s O , de dompore, de Casia, exponi potest; estque in stingulis gemina. Conclusio scilicet il la verbi grat a j Eura dies est ; intelligi potest vel aeus es ubique, vel alicubi, vel hic, si de loco quaeratur; in vel semper, vel aliquando, vel nunc, si de tempore ; ὶ vel si de casu ὶ ο πω vel astruo, vel praetenti casu, iues es : Atque altera, Dra uox est, totidem saltem modis in cxponenda. Eaque propolitio, Aut aera HI am um, de Loco exposita, has duas continet, GA ieii quo DO ) mnes aera, nox en , ubi non es nox, aerea es ; de Tempore exposita, has continet. 2 n. Z seu quo rem e ) nou HI aeres, uox es ruando vis en nox, Hes est; de Calu exposita, has continet: O icu quo ca um es infra, nox eLI; si non est uox, aera es. Quarum, si diem esse concludcndum sit, in singulis redundat pars prior; si noctem, postorior. Syllogismus enim sic procedit; Nempe, li Noctem esse concludendum sit, sindo non es tales, no o', Dodo non es nox, Hes es, redundat: Se se ei, a Pando, nuuc, mu eLI Hes ;Ergo semper, a quando, uino, in uo I. Vel, Ubi nou est aera, uox es ET, ubi nou es nox, Hes est, redundat:
aera es. Patet itaque lyllogis inos hosce omnes, cum explicite exponuntur,) non alios cile quam ante traditos; puta vel Re justos L i t ut loquuntur illi, vel Reiumos Te N is, quos ipsi pro Simplicibus admittunt vel Cou Aos, modi primi; quos ad simpliccs reducendoselle am demonstravimus: ὶ & quidcm, v urba ipja quod speetat, indillarenter elle vel hos, vel illos. vel istos; sed, nunc hos, nillic illos, nunc istos, pro scopo dii petitantis Id saltem interest; quod Major propolitio, disjura tive proposita duas pluresve in se continet propositiones, quarum una sola est ad syllosismum utilis; reliquae, quotquot sum, superfluae ; quae redundantia si amputetur, quod reliquum est formas ante traditas exhibui
Duas, inquam , plumese; nempe tot saltem quot sunt dis iunctionis membra. Verbi gratia ; Di functio haec quadrimembris, Atit Ver es, aut Gutas, aut Aurumum, cui H ems, Has saltem in la continet propositioncs quatuor, Si nec Her es, nee Golas, nec Amtimnus; Hrems es: Si nec Her, nec ias, ure sems ; Autumnus es :S nec Her, nes Autumnus, uec H - t Gus es: es nec Glas, nec Autumnus, nec sems ', Her es. Quarum Tres semper redundant, estque una sola utilis; nempe Prima, si sic subsumatur, Sis nec Ver edis, nec e Gias, uec Aritumnus:
Sed nec Ver, nec Autumnua, nec 'ems :
Quarta, si lic, Sed necrat Epas, nec Autumnata, nec mems:
Hgo Her edit. Atque similiter, si pro S, exponeretur eadem propositio per V auri, vel in . Atque durassem δε primo hactenus. Distinctus Iecundus definitur, νι ὸ propositi uepartibus omnibus affirmata af II tiuum
reliquum tiam, Doun, lib. a. eap. 16. pag. I s. Cujus Exemplum tibi demi
217쪽
Nox grtur non es. Hune autem modum ab Arisaeis neglectum, aut etiam relectum, non mirareri Paras
' gistius enim est, non legitimus syllogismi modus: ut qui ex praemissis veris falsam inferre possit conclusionem. Exemplum Hlo ι Altam Troyanum cecinit vel Homous, vel metuis; quod verum est: ME Homerus cecinit; quod itidem verum est - ειν, non Virgo s. At hoe falsum esi, neque ex praemissis sequitur; in Uterque enim cecinit. Paralogistica Itur est haec argumentatio. Et quidem suum apsum cxemplum, Aut iures es aras nox es, :; si explicite enuncietur, huc redit; siti ex ante dictis liquet; ὶS Mn ect aeus, nox HI; si non nox, dies : is des ea : x euur nis est. Vel, is nox es: Euo non es dies. Quem elle Panalogismina notat ipse cap. I . pag. 3I. haec addens; Neque tanco trigit mi isti ei j Ium, eis verum concisaeunt, raeque necessario; uis necessitas haec ex ipsa ἀθωItone, non autem ex rerum in ossarum affectione. pendeat: Iam vero necesseras haec
in rebus es, non in cinctusione; orum enim e Ira minarum namra, non ex leguma ea um
ae intime: Sed neque in rem semper concisae tin tu ius miau. Quae vertatim repeto, quoniam eadem ipsa nobis jam mox dicenda erunt. A ui pollen- tiam autem Exempli himus ut a se propolita, atque ut a me expositi, agnoscit ipse sequente pagina 38; ut mirum sit, eorum alterum ab ipso ut Sophisma damnatum, alterum a se tum ut legitimum S QVmum : verba hax sunt, cinneatim a roma, ctivus anecedens ne-MIur, vim habet pro intonis partibus omnibus affirmatin ; ut, si non es Eres, nox es: Aut Hes es, aras nox eis. Ergo, inquam ego, cum alicrum eorum, ut Paralogismum damnaverit, reliquum etiam damnasse oportuit. Atque hoc quadantenus vidit e censendus est; adeoque, synu de Leone Ac diceret; Aut animes es, aut non es homo :&d uis en homo , Ergo um animal :Faraui ras, inquit, o is pag. verum hic, inquam disjunctorum uno posito test, tur alterum. Huic igitur ut caveatur, definitio postulat, ut major propositio sit partibus omnibus a maia. Quod tamen non semper est neceste Nam, de Socrare, non magis v
AH homo es, aut semum Sed homo es, Ergo non brutum Quam hoc Aut non es Murum, aut non es homo ;Sed non es Aurum ; Ergo est homo: Ubi Propositio est non omnibus pistibus affirmata, sed j omnibus partibus negata : Si qua
tamen sit illic concludendi vis, eum hic non minus erit. Adeoque perperam additur ea limitatio : aliaque quae eo tendunt.
Dicent fortalia, i tatem dicendum esL non valere hane syllogisivi Armam, nisi de Z- mediae in suis, hoe est, quae simul esse vera non pollunt: dc his autem, validam esse. Puta, quando dicitur AH dum esse am noctem; cum ea imis esse non possurus:ὶ Altero
posito, tollitur alterum. inod quidem verum Verum hic regerenda sunt ea omnia quae ex ipso modo citavimus : Nempe, Nec Ras haec m rebus es, nou in aes stime ; Oriturque e tremmarum uim, quod nempe hi sint immediate oppositi,ὶ non ex eorum ἀθυλο- ; Neque verum Iemper em Atur m his mia s, ut, lam ante, aliquot exemplis probatum est, pollitque innumeris ostendi: Adeoque non lanco legitimi Sylligi i DNI, quod ad uiauae vorem conesudor, m-s neces cum Necessitas hinc, non ex istis ius Urime, sed ex rerum aes suarum Uectione, Uniueat.
refiguum nota es. Verum ego hoc nego; Disiunctio scilicet, ANI Hes en atis Nox, non ab eit horum inicum esse, hoc est Dium suum, sed salum Uuum ; adeoque non minus verum, sed abunde est, si Vtrumque. Atque dicenti vel Homerum vel etiaraium cecinise beaum n janum, non inficias it, sed , sortiori confirmat, qui Utrumque cecinisse dicit. Sm Unicum
hoc est non Ialum unum, sed ὶ Iolum unum insinuandum sit; non dicendum erit, anthoe es aris 1 ae, ita, non utrumque; hoc est vim Oboc OUM: quae Pinpositio non est Disv cta, sed cipulara negata
218쪽
Thes. a. Ait Categoricos reduceni: aos
Si itaque, quod intellectum volunt, addatur; & sic procedat argumentatio ;
Concedo ; formam esse legitimam; sed redundantem, nec syllogismum Hs 1 tam esse, sed
Redunduntem, inquam. Redundat enim pars ea, Aut dies est ara uox est; totaque assi menti vis a reliqua dependet, uo utrumque; h. e. umes O Hes O nox. Adeoque re. scilla, ut superflua, parte priore ὶ syllogismus sic procedit legitimus. . . Non es O Hes of nox: S, aera es: Esuo, non Nox. Verum syllogismus hic propter rescissam partem disjunctivam, ut inutilem, non jam dicendus erit S AQVmus Distinctus, sed Copulams uegatus. Incaute ergo factum eli, quod cap. I 3. p. II 8. Prori monem copularam negatam excludat, tanquam Disjunctae sis atae aequi Lentem. Et cap. IC p. I 6 , ra. 7,ὶ syllogi sinum hunc ad Distinctum secundum referat, h. e. sylloStimum, ad Paralogismum : Contrarium utique faciendum erat. Nam siqua vis inest Dispincto secundo, s ubi positodi unctorum uno tollitur alterum;) non illud propter Dis unctionem accidit, sed propter quae subintelligitur Copulationem nestatam. Non inquam, quia Iastem adurum, sed
quia non utrumque, sequitur, quod uno posito alterum removetur.
Adeoque & cap. 13. p. IIy, II 6, 18,ὶ perperam alteritur, Composiι s et i mos sitionem semper elle asvmaram; ejusque dei initioni, vox Affirmata perperam inseritur. Nam hirius syllogismi tota vis, a Copulusionis Negatione dependet, si non expressa ) saltem subintellecta. Si tamen omnino volunt ut Disjuncta forma disponatur hic syllosisimus quod quidem fieri polle non nego construenda erit massor propositio, non quod ille vult ex partibus omnibus Affirmatis, aut dies es, aut nox es, ) sed, ex partibus omnibus Negaras ; Nempe, Aut non es aera, aru non eri no , quia scilicet utrumque cile non potest: )sd en Abs : ergo non est nox Qui quidem Syllogismus est legitimus, sed jam coincidit cum D 9uncto primo , nam to is
Verum ne limus porro de nomine sbliciti,) Iyllogismum hunc legitimum esse agno
Vel, Sed nox es : Eago non des. Nego autem vel A siueis incognitum ulte, vel alium esse ab ante traditis. Nam hie etiam Masor propositio, duas in se continet, quarum altera tantum utilis est, altera semper redundat. Quippe qui dicit, Non ct dies en um ; haec duo dicit, ando aera ea, non est nox; o, quando nox es, nou es Hes: vel uri aera es, . nox non HI ; O ubi vix es, non es Elas : vel denique o Ears es, non es nox; O, s nox es, non es Hes. Quorum primum utile est, alterum superfluum, si subsumatur, Sed Hes est, ergo non nox; sin subsumatur, Sed nox est, ergo mu aeres, secundum utile est, ct prius redundat. Abscissis igitur quod superfluum est, qui restat syllogismus alius non est ab ante traditis. Nempe 2 uri aeus es, nox nou es O, Pando uox es, non es aedes, redundat. Se semper, aliquanaeo, inunc, in aera es: EVO semper, aliquauri, nunc,ὶ non es nox.
ram substituunt,) explicite enunciatum, rescisso quod redundat, coincidere cum ante tradi tu : puta Relato Temporis, vel Relato Loci, vel Connexo primo: adeoque per ante tradita ad Burbara vel ad Da prout assumptio & conclusio universales ficulares, reserendum esse. uerint, vel paribillae
219쪽
Illae autem in pmpositione ma)ore) particulae , ando, GH, Si; exponendae sunt heromni non ahq Tempore quo, oco quo, Cayu PO tum in his, tum in ante expolitis syllo gismis;) quoniam in figura prima atque secunda squo sponant Barbara, Darii ; Cum, Ires, & Atarraco, Masor semper esse debet universalis. Dico itaque summatim; Propositionem Disjunctam, Aut aera es, arat nox es ; sie intellectam ut ipsi volunt, nempe alterum est, sed non utrumve; seu Eurum es, alterum nisest; has in se continere propositiones quatuor; Si aera non es, nox es . Si nox non es, Hes es :Si aera es, nox non es :Si nox es, Hes non est. Quarum priores duae latent in asterum es; duae posteriores in nou utrumyue, seu altra amnis es. Earumque lutcunque constituatur syllosi statis in tres semper redundant, estque una sola utilis: Nempe Prima, si concludendum sit, nox es: Secunda; si, Dies es: Ter tia ; si, vix non es : Quarta, si, Dies mu ess Ipseque syllogismus, abscissis quae redundant,
non alius erit quam Connexus primus, seu inpotheticus sproprie dictus) ex polito antecedente consequentem concludens: quem vi Barbara vel Daris referendum esse supra ostendimus. Ne autem ab Aristotele ignoratas putemus has 'Riimentandi formas, id laltem facit; quod ex Top. m. a. cap. a. citat Uciunamus ipse, Eb. a. cap. I 6.pag. 7 . 'Oσως ἀνάγ- μνον Mn- ρον γάρ ν . .m ἰmmo, i si τύ ἀνθ πν Eua νι ν η ν hiuαν - - ς θά προν iami se eb
Q- δεδειρες ἐλαλι. ih. e. Ib cuniue uec e es altra um silum esse vis nou se, lath ini aegritudinem vel avitatem siue alterutro aserere valeamus, P, es veI non es, is rest tio etiam paremus : hoc enim in utramque Partem comet tum. Osendentes enim quia asterum sit, ret Huram quoque ostendemus quo non sit. Qui est syllosis mus Copul tus negatus; pro quo illi, Diffluiaelum secundum, pereeram sublinuant. autem seu derimus quia altestim non sit, seu emus rebruum eme. i mi est illorum Difundius primus. Ubi notandum est, A visitelem, ad hoc ut certe possimus utrinque disputare, tum ex uno polito alterum tollere, tum ex uno sublato alterum ponere, expreste requirere ut rite rum tantam l non utrumque aut esse possit aut non esse. Adeoque non sus licere ut in pt politione dicatur, vel Ianus es vel inger, sed addendum non autem fruanus O aegre, h. e. alterum esse sed non utremque; seu, alterum esse alterum non esse. Nam si vel utrum que esse possit, vel utrumque non esse, non poterit in utramque partem disputari. Quod confirmat quae ante diximus, de rediciendo quem vocant uncto secundo, inque locum ejus substituendo Copulatum negatum. Nam dato, quod neces le sit. Hurum esse seu es ,rum Iantum non esse, seu et utrumfue non esse ex negato uno reliquum concluditur, quieti diutinctus ut loquuntur) primus : Dato vero, quod Iavium Eurum, seu non tinum que, si ; ex uno posito alterum tollitur, qui est Syllogismus C pugatus negatus. Sed di paulo superius in eodem Capite Top. a. cap. a. ὶ syllosi sinos quos Couuens vocant, primum, &Iecmidum, Aristoteli non thi oratos cile, his verbis liquet. -- π
quia proponitur, quonam 'sto necesse es hoc se ot, quo uam si Pod neceseris erit, δε hoe t. Nempe, pro te volenti; dispiciendum , onam pusio, hoc necesseris reis. Num s hoc es Aemonsi Mur , etiam propositum d murabitur. Qui est primus modus syllo gisimi connexi. Huenti amem refutare ἔ dispiciendum uam HI, Mi vostrum sit : ms hoc quod ex proposio sequitur demonstremus non se sublatum reu ipsum' positim: qui est secundus modus, ut loquuntur, syllogismi connexi. ὶ Uterque ergo syllingismi connexi modus erat Aristotela cognitus. Ostendimus itaque, Syllogismos quos compostos vocant, Aristoteli neque non cognitos, neque non agnisos esse : neque tamen Propterea erroris insinulandum esse, quod praeter tres
ab illo Fisuras assignatas earumque Modosὶ non alios esse syllogi liuos; nam & hos omnes ostendinuas ad ipsius Modos referendos esse. Quod erat ostendendum. Addo tamen; Syllogismos hos, Compositos dictos, utut sint iicut aliae in es ad in dos Aristotelicos reserendi, cum tamen sint prae aliis insigniores Crypses, formulaeque si quenti usu notabiles; polle non ancommode, vel quod ab Arasuele factum est, salieni sui et im insinuari; vel etiam quod faciunt alii paulo explicatius exponi: Non quidem ut Modi alii, sed in modorum ab illo expositorum peculiares aliquot casus; seu Compem dici ut sunt Enthymema, Sorites, Dilemma, M. Dieo itaque syllogismi Connexi, seu sui loquuntur alii 'pothetici, seu cinditi iuba; Duos esse modos legitimos: Alterum,Sa Pos Itone Antecedentis ad Pos em C sequetitis; Alterum, a Subla tone Congerum ad Sublationem Antecedentis.
220쪽
Thes a. Ad Categoricos reducenti
Ergo, nec tio es. Quorum ille ad Rurbara, hic ad Cume tres reserendus est Modos autetia alios duos; ADHMIone Antecedentis, a sublationem Construentis; atque A Postione Construentis, ad Positionem Antecedentis ; Nempe, Si die, tum iEud , Sed non prius ;Eugo, nec posterius. . Item, Si Me, tum iEM; S, 'Pouer Ius
Paralogi simos esse: Illum quidem ad Figum primae paralogismum ex minore Negativa; Hunc,'ad Assirmative concludentem in Figura secunda, referendum esse. Item; Syllogis ini Dis unctivi, modum legitimum unicum esse; nempe, AIublatione tint. us f pluriumve t is Positionem reliqui:
Sed i Eud: Esuo, non dic. Qui est Hypothetici Paralogismus prior, supra indicatus; adeoque similiter peccans: Quem illi tamen pro legitimo syllogismo habent, vocantque Disjunctum se utatim. Denique ; Sylilogismi Copulativi, Negativi, modum item unicum esse legitimum ; AP id me unius is Sublationem reliquι; Nempe
adeoque ad Barbara. Modum vero alterum ; ASMAIisne unius ad Positionem rellaui:
Sed Me non es; Ergo, Misae es: Vel, Sed i d non es: Ergo es. Paralogismum esse: quippe huic aequipollentem;
Plures actuc sunt, praeter jam memoratos, Syllogismorum modi, quibus Aci ara quae vocant Q Asra Intermiscentur,: Puta, Omne Animal sentit :& Socrates est timo, Socraus en animal; Ergo, S Socrates es μ' Socrates semis. Item, S Osrea sit animal; tum vel timo vel brutum :Sed neque est μο neque brutum: zo non ob animal. Aliique multi: Qui tamen omnes pari ratione ad modos Categmicos vulgo dictos, atque ab Aristotele assignatos, referendi erunt. Suffcit praecipuos enumerasse ;& speciatim eos omnes quorum praetextu Eamus ejusque sequaces litem intendunt Arisaesi