장음표시 사용
391쪽
D fensis Sabbati Christiani, Cap. I .
tuis facie ae esse ut GA mnes. Ut manis sium sit, non tam separatas repositi es, quam in unum Cineta es iis ret iaciendas .ine antequam ipse venerii. Atque jam ostendimus, saltem lamque Exempla, eaque satis signia, de Observato hebdomadis die Primo, in ipsis Ecclesiae Christianae Primordiis: Primum est, ipsius Christi, dignantis & decorantis hune diem Mymrectione sua; apparentis deinde stiriar: siduae . aliisque mulieribus, docentis & consolantis eas; deinde aerians Diser ses, a protrueiscentibus, religioso modo cum illis conversamis, longo sermone edocentis, cumque ipsa saeram Coenam celebrantis: deinde ipsis V ecim Dispulis, Hic solymae cong egeos, resserias agentibus & religiose occupatis, eos consolantri, increpantis, edocentis ex IIVA Psalmis, Prophesis, relim que Scripturu) quae ipsius Mortem dc Resurreetionem spectarent; praecipientis di potestatem ipsis facientis de praedicando Evangelium, & Ecclesiam Christi, nam instituendo per mundum universiim, aliaque serra peragentis; nihilque in his conpellibus omnibus peragentis quod non sit lumine Religiosum , sene que diei co tuum; de
quod merito putemus i jubentis quippe quod poli iactum vidimus ut dies iube deinceps hebdomadatim celebretur Secundum est ejusdem ipsius Christ, i praetern illi, quod interim inciderat Sabbato ptauicο,ὶ Dis primo sequentis septimanae, cum ipsuu 'Di aptim, pariter
congregatis, ct pariter occupatis, convenaentis; pariaque ut prius peragenti L Forsan estertia vice eo die tertiae septimanae ad mare Tiberia is . quod quamvis non diserte dica tur, quo die suerit, non tamen improbabile videtur fuisse die Dominico. Tertium, de quo non dubitemus, est illud in die Pentecoses, hebdomadis item ae e Prrano ; quod insignitum est miraculosa Elfusione Spiritus Samicti; longoque Sermone Petrer, ad numerosum illum conventum Judaeorum pariter & Gentilium ) Praedicantis, eoque ad iidem Christi, nam convertentis tira millia. Quartum, est illud Pauli, hebdomadis aere pretia canatis Amade, ad Discipulorum conventum numerotum cumque apsis Caenam inrcam lebrantis; quod tam et maris videtur apud ipsos suille. Quintum est illud Pauci ad co risuiu, hipponentis seu praesumentis id moris elle Corinthi, de in Galatia, ut in E esiis aliis, primo die Hebdomadis convenire; in monentis, ut, in his conventibus, primo quoque He Middima aes, collectiones fierent in subsidium Sanctorum trum indigenti Hre 9 mnis. Ea ue omnia ab Exceptionibus Adversarii quales quales fuerint ὶ vindicavimus. Si vero Lectorem taedeat minutas hisce discutiendis tam diu detineri; veniam ab eo ini petrandam spero, quoniam haec mi una videntur huic Scriptori latis magna. 'si vero post haec omnia, non 'st ille aut nolit credere, hebdomadis aerem trimum suille tum temporis aut generis ei observatum, aut observari Italum, aut om o lutile observa.
tu prout ait ille'R M. p. 38. id mea culpa non iit. Certu ti cxigua pars horum oliendi pollet, post illam Dei Requietem Gen. Σ. de Sabbata aera Septimi, ab Isimme celebrato, ante illud Exod i 6 post Israelitarum exitum ex AEgypto, per annos plus bra gurigento ; putaret ille rem fam satas ab eo probatam ei te mine disi Dominici de quo mox dicemus , insignitum, ut Judaeorum Sabbato contradit timetum; atque per omnia deinceps secula Ecclesiae Christianae, sub eo nomine, celebratum e Cumque certum sit, Christum λpostolis istis mantaura se de inlii tuenda Gelelia chii Iliana ; quae Paenam fuerint particulatim nos nestimus, sed praesumendum est ea, quae post secerunt, suiste his mandatis consona; atque huic, inter alia, de AD Z ammico celebrando.: Non dubito quin id sit nobis justum argumentum de eodem continuando, ut Christi mei ni
392쪽
Exemplum Sextum , Mei Daminici, A c. I. io. . Hem es cum Mino vis D mini. o. Objectis res uiatur. Dies D mimicus, non erat Sabbatum Iudaicum, quod viathie S raptor . L fuse arguam. Iesaritur Graeci oes; Latmis anti iurares. Statum superest Exemplum; de S.Phanne, cum ei laeta est Apocalypsis, c. I. Io. i , inquit, in Spiritu via spiritu correptus ) go die Dominico ; ἐγο ερον is σναα ιἐντ, α P. Ubi, sub alio nouitne, rem eandem habemus. Quippe aera D minxtis idem est atque Pri s dies Hebri aes ; atque sic semper reputatus. Atque hoc fatetur ille Exemplum esse bonae notae; si modo Dies Dommicus sit Septimanar limus. Quo concello, rem totam mihi concessam puto ; cum nemo sit saltem paucissimi qui dubitet eundem elle Hem mmmcum, atque primum Hem Ieptimanae; & per omnia huc usque secula sic habitum. Sunt, inquit, qui putant aerem dominicum hie memoratum, suisse anniversari uin Narri ratis
Grini; Alii, di Paschalis; Alii, diem D cii Quae quidem objicit, non quod ille putet horum aliquod nam contra hos omnes disputat ipse; ὶ sed ut, quocunque modo, turbare pollit a gumentum, live vera sint, sive non vera, quae obiiciuntur. Quinam illi sint qui ua sentiunt,mo nescio ; neque sum solicitus. Ego minime dubito, quin Dies Dommicus ibi memoratus, idem ipse sit quem Drem Dominicum jam dicimus ; Hebdomadis ae 'Imum. At, inquit, hoc non aliunde constat quam ex Amanen ιm I raestione, eorumque aut hori te usurpata , Quin, si mraditimi em Hlabeamus, tibi tandem coninflemus λEgo quidum non sum admodum pronus ut eis omnibus adhibeam fidem quae Trata Itonis praetextu nobis obtruduntur. Judicio opus est ut Traditorum certa ab Incertis distinguomus; dubiisque dubiam adhibeamus fidem. At inquam ego, Quomodo ipsi constabit aliter quam per continuam Ti ad timem nostrum Saturni diem eundem cile cum die Septimo continue recurrente, ab Orbe primum condi io 8 aut etiam si id sit quaesitu duriusculum in eundem elle cum Sabbato Putauro continue recurrente Τ Certe nemo mortalium, nunc in vivis, poterit hoc attestari. Nec uisquam dicitur, in Sacris literis, praesenns seculi diem Saturna, ipsissimum est e Muci um D. eorum Sabbatum dum continue recurrentem, ab Orbe primum condito, diem Septi
Hoc, inquit, liquet ex Iudaeis ipsis, qui ad hune usque diem, Sabbatum suum celebrant Saturni die , qui est nostrae Septimanae septimus ; atque hoc continua serie ut ipsi putant
At inquam, Ecquid hoc aliud est quam Tria riis Dauicap Cui non est cur nos majorem fidem adhibeamus quam ni a aerioni Chri auae; qua docemur, nostrum diem Dominicum eundem esse. a m oribus nostris continue observatum cum Die Dominico in Sacris Literis memorato. Cui fidem faciunt omni qmam inde suculorum hucusque Historiae Ecclesi.
Quia si noster Dies Doministis idem sit qui Apostolorum tempore suit observatus; sat tuti tumus; sive sit ille dies imus, sive dies septimus, hebdomadis Iudaicae; & quotus quisque sit hebdomadis ab Orbe primum condito continue recurrentis. Ego quidem hunc cile existimo, hebdomadas veterum Judaeorum Hem primum, quoniam sic fuisse puto rartim diem Dominicum ; & continuae Traditioni eatenus fidem haseo; sin secus sit, non video unde pollimus esse certiores iacti: Quotus autem dies sit hebdomadis ab Orbe primum
condito continue recurrentis; ego me nescire fateor; nee sum solicitus.
Ego ipsi facile concessiero quod & contendit ipse Diem Dominicum, 1S RHune memoratum in nec elle Anniversarium Nativitatis Chrisi; nec esse diem Paschatis Christum; nec diem Pentecostes, neque diem supremi Iudicii; nec scio numquis sobrius serio comtenderit, horum ullum suisse: sed aelium ab his omnibus, alio notum nomine; dc quidem quem jam dicimus diem Dominicum; hebdomadis Iudaice larem Primum. At fieri poste, contendit ille, & quidem primus omnium, quantum scio, ut intelligatur de ipso Sabbato Judaico, diei Septimi; sed fatetur interim, nihil esse ex circummunis loci, quo ad hunc aetem determineI; ut sua tantum coriectura nitendum sit. Sed neque ostem dere praetendit, Sabbatum Judaicum, appes tum unquam suspe, Diem Dominicum; Sed, quod se appetiarι tui ei. Nam Dominus, inquit, bene uit oe sancti scole aerem septimum, adeoque potu fiet dici non incommode Hes Ddivum: Recte quidem, atque si e dici potuit Subbarum Grasianum, non minus quam Iudaicum. Dicitur, inquit, Abus Hominis es Dominus rara Sabbati. Omnino quidem; oc cu)usque alterius Diei; & quidem GHMi Christiani cum hoc tuerit Sabbatum in non minus quam Putaurei. At vero non erat ille quam do benedixit Sabbato ) Hibus hominis : Neque etiam, quum illic dicitur Pilium ho1 is,
393쪽
tae, M uum Subbati, id dicitur in Confirmationem Judaici Sabbati; sed potius in Shrtuali mpe, quod pencS eum esset Interpretari, Mutare, aut etiam AEn Cate Sata, tum Judaicum , quod & paulo post si uturum erat. At dicitur inquit:. EAM G. ci ut. s. Dies Se imus nempe, poli Sex dies ordinarii laborisὶ est Sabbatum D m Draim; quin Sabbatum mutam Aii Dies Domini eu Dies Dominicus.) Quod, inquam, Sabbato Chtilitano non minus convenit, qui est dies septamus, post Sex dies laboris. Dicitur etian n-quit, Har. νου. i 3. Si triaveris Subbatum d cras, Sauctum ae plottae honorat et: quodsi
sentit hic Author unoque Septimanae perperam attributum.
Verum si demus, Subbarum P uicum dum fuerit Dei Sabbatum , taxi tu se ut nomine Appellativo) Domini diem, seu Diem Dominicum, quod de quovis die dici pollet qui sit
Deo consecratus, aut insigni aliquo Dei opere notabilis; in Sic autem a Ium me furinitu e Sabbatum Judaicum, non inde constat; multo mInus, quod Dies Domuncus hv d 2bnuatus Apoc. i. Io. suerit Dis cum Sabbatum. Ego facile concesserim, Sabbatum Domini quocunque die Septimanae contigerit dici polle Suuctum em . aut etiam alium quemvis diem culina Dei destumum, Sanctam Dei aerem esse. verbi gratia, dicitur Exod Ia. 16. Fini azymorum He bm, itemque Ley pDmo, cito vobi5 functa conis Ito, nullum opus servile uat in eis; i Ade ue jux MI aera luerit corum uterque, quocunque die septimanae contagerint. 'Similitemue illi Omlata memorati La I. 23. Aq, γ, 8, 2I, , ΣΠ, 28, 3'ῖ2, 3y, ῖ6,ῖν. Item Aam. G. 18, 2s, 26 ct Num. 29. I, I, 11, 3s. Domini Hesya A lii erunt omnes. Non tamen limrum ullum suisse puto EU κ εια ν αραν, aut eo unquam nomine innotuis . Sed neque Sab
batiun Judaicum, etiamsi sic Ediu pumse contendat hic Author uo nonniae Communi;)non tamen sic unquam tactu fur se ostendit, cove ut nomine Proprio in 'innotuisse. Velim itaque ut hic Author, aut siquis alius juxta cum eo lentiat, modo pollites quantisper praeiudicium seponere, ) serio perpendat. Ui'. Quod ora Gm urcus erat alicujus diei nomen Proprium, quo tum potuerat ab aliis diebus distingua, quod & latetur ipse, Repl p. 3 p.) secus erum, Q ior suin diceretur, Hud nisu correptus τη μιαι inii , ipse aer uico, si nullus eo nomine dies innotesceret 'Sed, Sabbati Judaici, Nomen proprium, hujusque solius, ut contendit hic Auitior, Rept p. 6 atque omnibus notii limum, erat Sabbxtim , seu Ates Sabbatia: Neque ulla comparet ves probabilis ratio, cur si de Sabbato foret intelligendum in non diceretur, Aut m seritu aut Spiritu correptus -σκί. - , aut CD aera MDan. Quod cum non dicatur; merito putandum est, id alio die contigille, qui nomine Het Dominici tum innotuerit. . Perpendat velim, quod IM , icu m=mum, in Veteri Testamento, in Dei nomen, indiscriminatim sumpti; absque res metu particulari habito ad hunc aut illum ex Tri Personis, Patre, pilio & Spiritu Sancto; Nomenque illud Subatum P curae i,
non magis hoc appropriat Postimo Secti .c, quam Primc aut Tertiae. Et quamvis non
negaverim, Dominum Christim suille & este , Deum Egum qui Decem Praecepta dederit, s sunt utique, omnes illae Persint , idem Deus ;) Non tamen hoc in ligendum putaverim desoL Chii VIo, ut reliquis Personis contradisi inito. Cunique dicitur, ' Iuni P otia De vimus; non reis tibi Dens a s prore me: Non sic intelligendum erit, quasi diceretur Ego Sminis Persona sum ita Jehova Deus tuus, ut non aliam Sanetae Trinitatis Perisuam momo tuo agnoscas praeter Me, Secuniam Teryonain. Nec, credo, ite intelle bini vestet .ae Serietor: sed de Deo absolute sumpto; prout Sanctae Trinitatis Personas omnes includit
3'. Quod nomen iaci . vel O tae rari in novo Testamento, attribui solet spectatio D, mrno im Piso Servatori nostro, & quidem Servatoris munus exsequenti, ct Ecclesiam Christianam inliuuenta & ordinanti. Non, quod Deus absolute suraptus, aut etiam Parer, Spiri usu Sanctus, non sit hiatior Domitis ; sed de Christo diei solet ἀκ . , s sicut de eodem alias dici solet M io ν, Filias Hominis;) atque sic passim intelligendum est. Adeoque m α κ χή, intelligenda erit de die peculiariter appropriata red e , Domino Ceriati; quod neque Judaeorum Sabbato congruit, neque Sabbato Quarti pracepta ; ut quod est Sabbatum Ieho, Dei mu ; hoe est, Dei indesinite sumpti: Natu subnae consideratione loquitur in Decalogo Deus; non, ut unitis Peisonae, a duabus reliquas distinet C. Dicitur inique et . ae es Dominicus in pari sensu quo e a m
Sabbatum Judaicum & Sabbatum Christianum, in fueritque vox Sabbatum indesinit esumptum) jam a longo tempore Sabbato Judaico attributum, adeoque aptum de hoc intelligi; ergo Distinctionis cauia in Sabbatum Christianum quamvis non minus I abbato fuerit, inscii su Quaru praecepta, in dicebatur Dies Domi uicus; ut Dies Sabbaticus Domino destro Jesu
394쪽
Christo peculiariter appropriaIus, atque ab ipso institutus ; ut est Cama Dominica, ea quam iustiniit Dominus Christus; dc Oratra Dominica, ea 'uam Christus docuit. Ubi autem ille toties suggerit, fuser Mumsim con itum a Domino uos OR a Christi ; G. Inque in m Io Ei a Zaram a D Im nostro Iesu ; aliaque clusmodi, in quibus ille multus est: Erralle puto, saltem minus caute loquutum. Nam Dominus Q Zer Iesus Chii Vltis, est 2 ramis opus, Deus simul & Homo; ὶ non autem erat Thranthropus quum Maudus conderetur, A LA promulgaretur in monte Sinas; sed Deus tam . Verum qiudem est, quod Cis scis, ut 'Drus, cratione Divinitatu iliae, in est idem ipse Deus, qui Mundum condidit, deditque I Diu in monte Sinar, Deus enim, Unicus in sed non ut Thrianthio a ; 'Drua ct Homo: quippe tum non Immo fuit; sed, mplevim ne Temporis, i a idus edit Hamo. Sabbatum2 'Dei uo iret, in Quarto praecepto aeque respiciens Tres Personas, non idem valet ac Sabbatum Domini R Christi Sed δμν --- ν Onia Dominica, in Novo Testamento, eiic a via lyesu Gristi, in Gh-,ὶ utpote ab ipso instituta ; & sinuliter . iam minimia D es Dominicus, est Dies ab ipsb sta insti
' Perpendat velim, quod Dominica, seu vies Dominum, per omnia continua Eces sae Christianae secula, trabitum est ut Nomen Pr prium istius diei, qui alias dicitur Subbatum Cosianum, ut Sabbato Judaico contradistinctum ;ὶ non alius cujusspiam diei nomen Proprium Adeoque, usque dum aliquid in contrarium compareat, O putavero eundo cum esse, qui in Sacra Scriptura dicitur Dies Do victis. Est qui Mitan Novo Talamcnto monoratus locus, qui Roma dicitur: estque nunc dierum locus in Itala qui uidem dicitiir Roma, quique per omnia continue secula sic di tus fuit; neque alius es quem scio locus insignis eo nomine notus. Et propterea,donec aliquid in contrarium comparcat, Putavcrim Romam hodiernam, eundem vile locum cum eo qui in Novo Tel fame uod1cuui Roma.
Item in Novo Tcllamento memoratur Insula Maris Mediterranei di quae MPIIa seu Musta dicitur ubi naufragium pallus est S. Pantas,) aliaque non procul Insula quae dicitur Creta: Utque nunc dicium, in eodem Mari Mediterraneo, Insula dicta Mulva, aliaque non procul inde quae dicitur meta seu Cantata; Nee scimus alias ullas ansulas ite appellatas, aut eo temPOre, aut inde huc usque. Tuto igitur praesumendum erit i donec in contrarium appareat
quidpiam Insulas nunc dierum sic dictas, easdem esse cum sie dictis in Novo Testamento . Pariter putemus, Diem illum, qui per omnia retro secula Ecesesiae Christianae dictus suit ut nomine suo proprio ) Dies Domtulcus, atque hic solus, ) eundem elle diem qui 1 S. γοί an uc non ine suo proprioὶ sic dictus est A c. I. Io. quum si iam ille scriptit Apocalypsin : usque dum ostendi potest, quod alium ille diem hoc nomine significaverit.
Idque eo magis praesum noum erit, quia, Jam italam poli S.Iohannis tempora, hoc nomen lic ab aliis usurpatum videmus; dia quidem ab cas quos merito putemus Sy annis sensum rite intellexisse, modumque loquendi. Primus quem nominaturus tum, eii, S: ouanus ; qui fuit non tantum contemporaneus, sed S. Phanis Discipulus, ab ipso educatus atque edoctus; adeoque sensum ejus intellexisse praelumendus: Scriptit ille, si non ante, saltem paulo poli quam scripserit SPHannes Apocalypsin. Scripsit utaque S.I annes Apocalypsin suam, in Insula Pa quo relegatus erat a Domitiano, Anno Christi s ut tradunt Chronologi 3 96, circiter : scripsitque iuvam
tum suum, postquam a Palma redierat Epheseum : mortuusque est sub Ir uno in Anno Christi aut sy circiter. Mortuusque est natius sub eodem Trajam ὶ Martyrium pasius, Anno a o Ut non multum temporn uater oesierit; di quidem si uno aut altero anno erremus, non magni Interesi ) Quot annas ante Martyrium suum scripserit Ignatius ad Magno os Epistolam , non certo scimus; nec magni refert. Jamque in ea ad Magnesis Epistola etiam secundum genuuiam Illam Editionem quam ex Veteri Manuscripto Codice edidit V cirrus Archaepiscopus is macha s, non eam quam interpolatam fuisse morito suspicemur,ὶ sedulo monet eos, non DdMetare, sed vivere ut decet Cisr II avis; Si enim uisue nunc, inquit, secun n Iuda/Vmum mimus Vsit in Gratiam non recepisse. Et speciatim, de Sabbato, Non ampli 4 Sabbatizantes, sed secundum DomIn cam v entes, seu vitam agenter,) m qua ct in Ia mina σε Ia es. Unde mani linum est, quod saltem intra 8 vel io annos, aut etiam pauciores, ramis ca seu dimetiscus des, non sigili litavit ae dirum Subarum, ita hebdomadis Hem Pramum, quo Re rex: Mua victi a Chrastis; quodque Jam tum liberit celebratus, ut Judaeorum Sabbato contradisi inelus. In equidem Quaru aci Trallianos Epistola habemus iterum ne in diei Primo attributam, quo Resu rexit Cluilius; Sed hoc non urgeo, suoniam habetur in Editione quam imio latam Ale suspicemur; velamque indubium ies smonium adhibere. Neu tamen contemaendum est hoc iniurionium ; nam Interpolationes illae a quocun lite fuerim , sunt
etiam Atmquae... Post eiu etiam Po copi testimonium addere ; qui omiti collegit Epistolas, easque sic collectas, edidit: Qui & ipse iuerat S. Polamus discipulus; ci merito praesuniendus intellexisse satis, quem ducany Mnues dixerit Diem Dominicum.
395쪽
Huie proximum subjungo iusinum Mam rem. Quem tamen non appello S. I annis Discipuhim ; quia non erat ad Christianam Religionem conversus, ante Annum Christi circitcr 1Σ annis quasi 3o post S. I aums mortem. ) Ad vixit ille tam brevi post tempore, ut non potuerit ignorare Christianorum prona, ct quem illi diem intellexerint petS. I bonis Dicin Dominicum. Quomodo autem suerit, ii iiiis aetate, celebratus hic dirid et ille in Apolostia sua quae diciturin secunda, ubi, inter alia, haec habentur: Σῆ
ens οὐ Deus, tenebris O materia versa, mundum csfecit; O esus Chri Has Ser ire u ser re t O He a marmis resurrexit. Pritate enim Saturni Let, illam crucem actus es: O Ibi e ejusdem, qui Sola es dies, uis O I capulis sms apparuit, aIque ea ae cura, . Hoc est, prout ego intelligo, ae uti hunc diem sic esse celebrandum: ut non dubiit suerit, ea aetate, Iubente Chri bla id fieri. in Unde de observato Sabbato Christiano, ea aetate,
Quod autem Sabbatum Judaicum non tunc observaverint Christiani 1 Jud es, contradibstineti ex ejusdem Jiistina cum Triphone dialogo, abunde patet. Quippe eo ipsi obji cit Triphon Discus, tum Circumcisionis, tum in Ddarct Sa an neglectum : Pnyti mo rem
non negat, sed justis argumentis delandit: prout locum considenti satis patebit
Non quidem hic diserte dicitur Dies Dominicus, sed rara Solis, quia scripta est ad Imperatorem Ethnicum luc Apologia : Sed tantundem est: ostendit enim statos Christia norum Conventus religiosos haberi solitos Die Mos postridie diei Saturni, quod erat judaeorum Sabbatum,) & non in Judaeorium Sabbato; Quod itaque Sabbatum, nulla rati
ne censeri potest Dies Domini tis. . .
Eundemque Diem Dominicum sic semper habitum elle ab antiquis limis Scriptoribus Christianis, sinatio, Gemente, Irena , Orgine, Tertulliam, M. Conciliis item, & Huioricis Ecclesiasticis; tam notum est & ab alias indicatum, estque omnibus observatu obvium qui velint eorum scripta considere,) ut omnino dubitari non pollit, quin per aerem δε--um eundem intellexerint di , quem etiamnum dicimus Diem Dominicum, Hebdomadis nostrae Primum.
Atque hie ipse Scriptor, in longa illa quam habet Collectione, Iur . p. si & sic deinceps per quadraginta paginas,ὶ per diem Dominicum, eundem semper diem intelligit, I
daeorum Sabbato contradistinctiam.
Cum igitur, paucis post annis si non eo prius quam Apocalypsin suam scripseritS hamio, ipsius Discipulus Ignatius, per Diem Dominicum, intellexerit hebdomadis in m ; & Pol carpus item uidem Rhamis Discipulus in qui sinatis collectas edidit Episssolas ; totaque deinceps hucusque Ecclesia Christiana sic sint locuti; neque usquam comstet hoc nomen inditum suisse Sabbato Judaico: omnino vanum est quod ille suggerit Imquis p 69. Iureretum me nomen Diet D mimo a Sabbaio Septim aeri, O perperam au Lbuium Primo : Quippe, Primum diem, hoc nomen Jam olim obtinuis certum est, non item Septimum;ὶ ut, siqua Furti suspicio sit, saut sacrilegii, id illi imputandum erit, qui,
Primo surreptum, diei Septimo transitare satagit. . . CAP. X v I. civit a Traestio, iam inde ab Aposto rem temporibus. O---ue tem mm P ria. Non reVicien . De die continue septimo a prima Creat ne, uiru certi constat. A deaee Hebdomadum antiquo usu: Neaeram de aereum viminibus. ANI, D miau nostra rem para cum antiquis temporibus connectamus. In Re raes no ris, tum aera Sur ni aec, tur des Subbati; tum aeus Solis, Dies D mmicus.
Contra omnem hanc in quaestione H Facto evidentiam ; quam ego se exposueram
quod unicum reponit, Repl. p. 3λ o. hoc est : Haec omnia Tria tionem essera que a Romanensium G ruptelis o Gurpatinubus erra : a Dradisionibus autem mi re eties cur esse 'tes. Quas, sub Trata tiavis nomine, rejicienda sit, Hisma omnis. in At certe sinams, P rear pus, Iustum Mart , Orurnes, Irenarus, aliique uens non eram sive, ut ille loquitur, Repl. p. sv. ex munae Muramensa quibus haec pra mitus introducta suggerit, Inrub. p. I. ὶ sed Graeci Patres eorumque aliquot, antiquiores quam
396쪽
quam quas notat Rcmetum partones; quaa non nisi Iosi secti um C Wmum im eris, notat ipse Inmu . p. ias. ε. Interim vero; Unde nos cranos cinus, quam iam dicimus, eam esse qiue in Novo Telminento .Roma dicitur, niti ex communi Traditione λ Aut etiam, quomodo ipsi constabit, aliterquam per Tra muri & quidem non scriptam,ὶ num dies quem Dominicum dicimus, Primus sit an Septimus Judaicae septimanae λAt, inquit, p. 3. Omnes Grais terrarum Eccysiae, iamc puris' at ne H Brices, in hoc co sentiunt, dum Stas ese Primam Hem Septimanae, nempe Vulcae 3 Elio. An hoc aliud est quam Traditio λ & quidem non 'tu Dixeratque prius, Inruis p. 78. Abas enim o nes tum Iuda i tum C, siam haraenus e Gerum compura : Quae itidem est mera L. Mui quam ille toties habet despicatui; in Nam Commum Dra Dione se compi tarunt. Item Lum . p. m. de Centuria Quinta loquens; O res, inquit, in mutitas Chris
continuae Traditioni contentiunt omnes; ὶ Additque, consentiunt omnes, n Lebae
ia em hebdomatas, appetiare, Dum m meum: Sed pari Tradiisne in haec omnia coim' seni erunt: Similique Tra incive, deinceps a Centuria quinta hactenus, sic dies numeramus; sed continua Traditi οὐ sic numeramus. Quod si ut ait ille E pl. p. 39, Eu si tu iaci D, atatione cestitudo; pariter incerti sumus de recurrente Iutau virum Sabbaro, d Christianorum Dominico : siqua vero sit; pariter sumus do utroque certi. Cumque dicit Re . p. io. Ediari ei aut ab Adamo Accirrum, m pus fami his, a Patre ad filium, quis merit continue recurrens dies Septimus ab orbe primum condato :) Gratis hoe dicit. Et quidem si verum ellet quod ego vix crediderim, saltem non per omne tempus hucusique, etiam hoc, Traditio est, ct nihil majus. Quodque addit, Rem p. certum diem continues timcran, ab Orbe primum condito, , a Nationibus omnino omnibus coni matum esse, SV m cia mibus i o tae Sosis; sunt merae nugae. Nulla enim exstant vestigia, in historia quavis sive sacra tive profana in gentem ullam nedum omnes omnino nationes in continue ma Solem colutile ; & quidem, qui solem tandem coluerunt, id eo He fecisse, qui su Stas dicitur, magis quam alio quovis die , omnino non liquet; neque illud a quoquam traditur ; Nequh ulla quod scimus 3 natio, exceptis solis Judaeis, tempora sua per hebdomadas' distribuerunt, multo nunus quod ille somniat sua 'singulis Septimanae diebus imposuerunt nomina ; ut alter Saturni, Maer Nohs, alter ranae, & sic de caeteris, in diceretur: suntque haec quae praelii mit ille antiqua nominaὶ ipsis Christianasmo reeentiora. Ut totum hoc cui conlidit ille in non uuii Dra uia sit, quam Agmen um merum, vel somniantis phanta a. verum quidem est, Israelita; eoique solos in poli Exitum ex AEgypto, tempora sua per
septimanas distributile ; non tam .ab Orbe condito, quam a descensu Mannae, continue numerandas. Quod autem antiquius uti fuerint Septimanis, non liquet. Et quidem, siqua dii prius hebdomadas habuerim, eas tamen cum histe coincidere, non liquet; vel utrasvis inde ab Orbe primum condito continuatas; abique ulla utiquam interruptione iacta. Quodsi, interruptione unquam laeta, Julti diei incinctat oblivio huic quo subveniri pollet, non
Verum item est, quod, post Christi tempora, Ecclesiamque Christianam per liniversi morbem propagatam, Itimul aue cum Ci Diei Dominici Observationem ς coeperunt aliae Gentes sua i pora per Hebdomadas distribuere, singulisque hebdomadum diebus inaponere
Nomina, non quod ille suspicatur j ab Ethnicorum diis desumpta, qui multi erant;) sed
1 Septeni Planetis, prout tune censebantur,ὶ diebus hebdomadis con- numeris. Quod cum ubique gentium obtinuerit; sicubi in natione aliqua daei incellerit oblivio, pollet huic ex
alia gente subveniri, & res in integrum restitui Quod primis illis temporibus non foret; cum ipsi, consentiente ) Gens unica si una ὶ aut etiam una ca Faimilia, Sabbatum obser
Atque ex eo etiam tempore mos Obtinuit, Coelestia Phaenomena, aliaque accidentia notabilia, in fastos redigere; non tantum quoto mentis cujuspiam die, sed α quoto die septi manae contigerint: unde hebdomadum longe dillitarum fieri pollit connexio, ct restitui siquis
forte in sterit error computa. Quod ante ea tempora non obtinuit
Dicitur quidem Crucili cum futile Ebrinum hebdomadis Judaicae die Sexto, & resurrexiste Primo: Hre mam item hebdomadis die Septimo a Romanis suisse captam; sed quoto item d e cujus Anni haee talia sint, non dicitur; ut inde pollinius Iudaeorum hebdomadas
Dicitur item, quoto mensis die Machus Arcam ingressus est, ct quoto egrestus; sed quoio hebdomadis die id factum sit, non dieitur, nec liquet hebdomadum computationcm tunc obtinuis te. ὶ Et quidem fidiceretur illud : cum tamen non constet quoto praecise amno ab orbe condito hoc contigerit, ita ut ne uno die erremus; in nec quot praecis, annias atque diebus) retro ab hac aetate nostra contigerit: nulla suppetit ratio hebdomadas no-utas tu illius aetatis hebdomadibus connectendi. Ut nulla suppetat alia ratio, quam nuda
397쪽
Trad Diu, mille modis inceria, statuendi, vel etiam conjectandi,) quotum sit hie aut illa dies hebdomadis Iudaicie ; multoque minus, hebdomadis ab Orbe primum condito continue
Quum itaque nobis non permittit, ex continua Traditione unanimi gentium omnipi omniumque Ecclesiae Christianae seculorum historiis, de Die Dominico udicare quis ille sit ovide, quam lubricis ipse nititur Conjecturis, aut etiam hariolationibus. Quippe nisi ipsa gratis concedatur, nestrum diem saturni, ipsistimum esse Septimum in hebdomadum serie ab Orbe primum condito continue recurrentium, nulla unquam interruptione facta, uni usve diei luxatione; in nihil habet quo pedem figat. Innuerat ille, inius. p. ii , ii 3, in Ereci u minis Partamen ii iis, at serae asy bus, 'Drem Saturat, as ct si e Dum Sabbati Recte quidem, nempe Sabbati Aabo: Nolatque Re . p. s. & s. quasi id magni iucrit momenti) me es, ad Lee nempe, Pota in E cmius Paulia men iis, abi uepae cratibus δε inmis Iorii, Dies SP mU, ae citur, sabbati, vel aera Sabbati. Quod quidem verum est; Nempe, ex mmuni Trata I οὐ receptum est, nostrum Saturni diem, eum este qui erat Subbati P a G. Me me- mimile item oportuit Clariissimum Virum Legum nostrarum peritum) in eisdem Rec --, Diem Stas dici solere Diem Dominicum. Quorum itaque Recordorum authoritas si probet Diem Mimni, eum esse diem qui fuerat Sabbati P uita dies; eadem pariter probabit Diem SED, elle Diem Dominicum. Hoc tantum interest discriminis, quod fuerit ille ad alterum Lynceus, ad alaerum Caecus. Ego quidem continua: Tr ditioni catenus conii sus de neutro stam dubius Sed & observaste pollet ille si tanti rem fore judicaverit ὶ quod diversa eonstructione in his μαπά s dicitur Dre Sabbati, & Die Dominico. Alterum cum casu Genitivo te . dein sorma cum tave Lunae, tale insertis, &e.) ut sit dies ille qui fuerat Sabbati: Alterum Ablativo, ut qui jam es Dominicus. Quae quidem diversa constructio scum sit perpetua a satis innuit voces eas intuitu Legis nostrae diverso sensit sumendas este: Non enim doe Lunae, die IIaritis, M. intest agitur, dici a Luna, Marte, caeterisque institutus, sed, qui inde fuerit denominatus:) Sl ine Dominuo intelligitur, dies a Domino i iuuius eadem forma qua Caena Dominica es a Coena quam Christus instituerat. Ut haec Recarda nouipsi Faveant, sed Adversentur.
C A P. XVII. Lea consitariatione dicendus es, Grisus, Mundum Creasse, Requi festiora,
Domino bene ictus oryaum catus, ea Dies Dominis quod, Di hic bene Fiit, e r Ο tis Cisrisus ; ct p. 6s. Dies Septimus, es Sabbatum D mont Dei Iu ao. D t. s. es)ue, Dom/nt Sabbuum, Dies Domitu. Item ora 18. Dicitio a Domino, meus ictu Hes : neque mutau es Douum Dies, quia It ejus Sanctus Dies ; εα δε ι ---i en Dies Dominicus. Et p. 66. filius Is minis D mmtis Iesus Clii tris ) est Dominus ei Sabbati: δυρ- cuvus Gri ius es Daminus, es Dies Dominicus; & p. 6 . Ch Ros, qui dedit Sabbatum, erat O es ejusdem Dominus, & p. 6s. Ius, ut MinimuSabbati, qui EDdisit, intellexu persem uam in ius legem Quibus cum ego resi ad iani; eisdem adhuc insistit, Rem p. 39, o. & alibi. Quod ansam exhibet nova: Digreurons, inquirendo, Qua consideratione Dominias m rPUM CAD tis dicendus sit Munaum creas; aere Septimo APQ se eique Ee ix gem adisse in Monte Sinai; similiaque praesiit ille, quae palliin ipsi attribui intur ab hoe
Distinguenda dixeram ego Jam ante, inter ea quae fecit Christus ut Deus, una cum P tre Spirituque Sancto ;) eaque quae separatim fixit ut Dominus noster Pejus Chri tui, P viris,ὶ ut Mediator noster, & Relagionis Christianae Fundator; Quodque photia Deus nouer m veteri Testamento ron idem plane significet atque Dominus via r Iesus C tuus in Novo Testantento.Dixeramque Dyc. Pa, Con entire via',quod minus Q re esus Chrisus,
secti tim istis Naturam Divinam,ὶ Deret efiet, Drus serus, Deus illa qui focis Caeli
398쪽
hane iecerit: sturne, muc, non erat Homo. verum hoe eum male ha pl. p. ε. quod ego sic distinxerim , putatque me merito ore pantarem esse qui sic distinxeram. Quare vero ρ Nonne nobis distinguenduin sit inter ea
quae fixit ille ut 2 una cum Patre di Spiritu Sancto, & ea quae iecit ut Meae a GDeus simul d: Homo λ Omnino. Quid igitur culpandum eu λ Annon mihi licuit A bii Zeloqui, ne perperam intelligar,) cum ille locutus fuerit Indistincte dc nianus caute 8 At im
sua ipsius verba non hoc insinuant, ego certe non insinuaveram, nec illud dixi;) cum, inquit, neque Horit isti nerue Ggilaverit, Gripum tum incarnalimi esse cum Mutatis cremret , aut cum L e Legem deae II in Monte Smat', Cur autem ait, cum L e Harar, potitus
quam cum Deus dedo it λ ad yue me perperam hocce Iust catum es e Iterumque ; N ques neque anum quempiam d=xi e putat aut cogitasse, Chrisum, cum L e lineae it aerei Septimo Cur, cum L e, potius quam eum Deus bene dixit diei se plinio o tune m carne Disse . M dirue Dinarem hic esse culpa um. Et tertia vi , p. 1 Culpa uis es, Doct rem, quis sic imponat suis lectiaribus; Iacique abbi artificia notet Lenire. At quor tum haec λ Nui ubi ego dixeram, dixi illa illum aut cogit alle, Christum tune in carnatum esse, quum Deus mundum fecit, deditque Deus legem suam in Monte Sual λ Ego quidem existimo , quod ille cum rem probe perpendat non putet Christum tunc an γnatum flasse. Si vero ille minus considerate locutus fuerit; id non mea culpa factum est.
Ego tantummodo explicite dixi, quo Ion a possem ego dictis suis allentire, quod Dominus viser P sis G, Ius Monaeum fecit, instruit Sabbatum, ae laque Letem in t Aue S t. Si ille suxta mecum sentit: non est quod mihi succenseati plane atque distincte profereati quae ipse sentit: Sin ille secus sentiat; culpandus ille est, non ego. Dixillet potius tabi ite his querelis in se non aliud voluiste, quam quod ego suerim explicite loquutus; ut non sit
At ait, p. r. quia videar ego hae in re secutus D. Troisitim, ut qui paulo acrius hac de re locutus fuerat, quam ego sim locutus.) Et quidem si sic; non video quid culpandum flaret. Sed & hie falli ur; nam ego ea scripseram, fuerantque ea sub Prelo, antequam ego D. Trosi
tractatum videram, aut de eo quicquam sciveram: quamvis tractatus ejus paulo prius e Prelo prodierit, quam operae meum penitus absolverant. Quod si D. Tr in paulo acrius hanc rem urgeat, quam ego fecerim , non tamen eli cui aut illo aut illum inlimul et culpae: Sed suis potius incaute dictas id imputet; qui toto ejus
scripto, id perpetuo attribuit Damim nostra Iesu Chraso, atque sub ea induplicatione, )quod aptius indefinite de Deo dicendum erat. Si ego eo quod spiritus sanctus sit Deus in ali estirem dicere, δε ρι incipis S itus Sumctus creabit Curium ρο Terram; do Spirisus Sanctus ae xit, Fat Lux ; d: Spir Ius Sanctus
ae xii, me istis hominem cae imaginem n Irram, de Sphi iras Sanctus iovistit He Septi. - ; & Spirisus Sanctus Euit, 'OJum Deus tuus, non erit tibi Drus abus; Annon vibderetur haee indecora nimis Asseetatio 8 Ita tamen ille, toto siue orationis decursi, allectat
dicere de Domino victro Pesti Chri , quae aptius de Deo indefinite dicerentur. Sie verbi gratia, hic dicitur In titutum es Subbatum a Domino nos is Jesu Cusu ; Asct bene H - es; 213 Sabbato benetauit, es Dominus Christis ; similiaque : Cum tamen haae non fuerint ab eo facta Solitaris, neque ut Chri ; sed, ut Deo, junctim cum patre &Spiritu Sancto. Et, cui bono diceretur, Age qui Sabbaro beneaeuit, es Dominus Chri s peum nulla major hine accedat Legi auilioritas, quam si diceretur Deus beneiaxit Pater, Filius & Spiritus Sanetus: in Non magis enim violanda est Lex Dei, quam Lexyesu inrisi.
Et quamvis ille nonnunquam, in operibus Creationis, M. tanquam Participes admittat
Patrem & spiritum Sanctum; vult tamen intelligendum esse de Corim, sementer, Inquis p. ix. Et Grasus, inquit, metergendus in ui Principalis Ediciens, rerum emulum in Caelum Terra ; Hrue Creatis es Eminenter o Particulariter ascribe a ; Deque Claus Lee EMAenter dina, p. 6. Iterumque tibidem) Non exta tu inquit in ab hoc opere Pirrem, verus Spiritum Sanctum seae esse, dicit, Emine Her scribenaeum Damino Jesu ri Io, p. 6. Et Species Per aer tot CE im Ia. Datque Mandata a Chri arare, p. I 3. &Deus I aus qui Legem Atat, crar o sphisa Hibus, p. a 3. Jam vero ego facile concesserim, Chris secundum naturam si iam Divinam esse Deum iEum qui fecis Mundum nam Pater, Filius, de Spiritus Sanctus sunt idem Deus:
sed durum di tu videtur deonverso, in quod Parer, Anus O S itus Sunctus qui una
fecerunt Mundum ines Rhoma Hibus, autIesus Cissus: sed potius, Unus eci um qui e mur mu iam, es Bh a Asius: Nam sie converti solet Propositio Universalis Affirmativa Si Meraus es homo, tum Hominum unus, est Socrares. Sta progredior.
399쪽
δεῖ ittitionem reserenaea putar ea Domini ver , fitas Hominis es Do in Subbati; LMInstituit, dic. p Σ3 Quid Θ An ille magis quam Pater aut Spiritus Sanetus 8 Atque id, ut His tit fuminis λ Sed neque putaverim ego, ea verba reserenda ad sabbati Institutionem 1 A. Hominis; sed potius ad Filii Hominis podestitaem Abinnae Sabbatum Iudaicum, quod erat mox secuturum : Dicuntur enim non tam in Confirmationem, quam in Derogat onem ejus diei. Item, P oluta sunt, inquit, Decem Manista, a Graso Eminenter, p. 2 POLI A mulgationem Legis, a Cisino, in monte Sinai, p. 26. Chrisus Acmus cem Munae ira, p. 29. Dominus rerutruit in Coeis, ora que corpus in Septi μ' t o aer S piram, qui eras ei sui ipsius In litutioine, p. V. De D. Chao dicit; quamvis eum purat Grum i se l. O ei intum; non puras tamen cura' claras habu se a re n oues is Cisso, ur Muntatim coeante, at e tum Requiescente, ne e de inino M Insiluente Sabbazum, Gen. xa, 3. n ne H CBriso confirmante Legem Maralem in monte Sinai, Exod. m. p. 6s. Nec tamen eum suspicari puto, quin D. Chao claras habuerit aeprehensiones de Christi Divinitate; eumque eundem este Deum qui haec fecerit: adeoque ipsum una cum Patre dc Spiritu Sanctol ec Iccille. Et metuo ne his nimis intentus fuerit hic Scriptor, cum haec omnia Curso tribuerit ut filis uominu. Sie, Gristis tui Aeaeit Sabbatum, p.67. & C Mus qui stram dedit, p. Septimus pio Reruleoli Chrsus pos Creationem, p. 71. Septimus ira a Coripo securus re itur in ipse meaeo Lotti pracepti, P. II. Primum Sabbatum Gen. 2. a Chri natum, p. iretium Ercem Mandatis Chri si, p. 8I. cimam larem legibus Cissi, hoe es, Decem Mantauris, p. 8 i. Legibus Grisi, hoc eLI, Decem Manissis, p. 8a. Auth uas ea quin hiae primo mandavit, ruis erat stye Dominus user, p. 8s. Ecquis praeter Chii sum, potesarem hulet in Himendi Sabbatum λ p. 36. LEis tenetur obsereare aetem, nou a Corso in Scripturasius Iutum Z O diem omittere quem irae iri insumt 8 p. 86. Unum ex inanistis Cis F, p. si . Potes Chrictus vi Icare sua i ius manis ' p. tia. Factus en Muntaris a Dum no no ονυα Cisso , p. 136. Ipse es minus Ibo , qui, pos Creationem, in urnu Hem Septimum, m eo Myuievit, ipsum Sauct icavit, eique 'ne uti, R Ia6. Lu Manete Sinai ista erant Mandata, a Chryso Aerim tore, Iudaeis O Gentibus, p. 13 . . dam vero, cum in hisce locis omnibus t aliisque multis iaptius haec dicenda forent im definite in de Deo, quam Domino no ro Iesu Chriso; ille autem perpetuo, Creationem mum H, Insitationem Sabbati, Letiyyue promulgationem m Monte Sini, attribuat, Domino nostra Iesu Griso, Solitario; saltum Emmenter & Principalyter, ut Patri Spirituique Sa elo coniradistincto ;ὶ eique ut Aim mmmis, ut Meta atori d: Retae rari nostro: Merito
dixeram ego Dy I p. 3. quod mihi inus fuerit huic ressus in issere; Quod ipse
p. A a 're fert.) intorsum enim albas, a receptis in Scriptura formula loquendi, consulto discederet, ubi vox Deus apum conveniret 8 Nec est cur mihi succenseat, quod absque ulla in eum craminatione laeta explicite dixerim, quo sensia putem haec dicenda; quo & ildum
intelligendum putaverim, utut minus caute loquentem.
Addo etiam ; Quamvis nunc dicat, se uerne ae se neque putas Chrsum Itim incarn tum esse cum Mundus co erem quod ego facile crediderim ubi rem serio perpendat; Non tamen revocat aut mollius interpretatur ea dicta, quod mmmus noso Iesus CB sua, ni dator, O Redemptar nos , se AEus Hominis, Muntatim creavrt, So. 'tero Principaliure, in contradistinctione a Patre dc Spiritu Sancto; quod a Reyta a, pia cit Mum, At Dominus Iesu Chrisui. Quae mihi videntur non satis caute dicta, aut et ututo dicenda. Neque est cur me propterea insimulet, Rep. p. s. quasi Disinurus cimisi minus faventem quod sie distinxerim, aut quod suo Saturnino Sabbato minus faveam : Nee velam ille putet, eos omnes qui Diem Dominicum observent sedulo, derogaturos este Christi Di itura Ego quidem lubens agnosco, Minnam illam Personam, qui in Sacris literis aurae dici, tur, & Dei sus, aut Deus Alius, ab aeterno suille cum Deo, fidis te atque etiamnum esse ;) Quodque os una cum Patre & Spiritu Saneto um creavit, Lege-De Hae t m monte Sinai; Quodque idem ipse eadem Persona manens post Caro factata es, seu Lucarnatus ; Idemque Hr-- existens est Meae arar & Re em nester; a 'ue ut talu hoc titulo designari solet v mmus nos' Iesus CBrisus: Caeteraque quaece eo traduntur in Sacria Literis lubens agnosco ; nec puto Scriptorem hunc, quicquid hic insimulare videatur, aliter de me sentire. Sed non scio quou ipse M itas muncium creavit, nam Homo Iesus Granius, es QP cus Meta arar Dei O h misi , i Turi. ας ὶ Neque scio quod Muneris Mediatorii Executionem ante aggressus est, nouraeque R demptionis opus, quam fictus est Semen m eris, adeoque Homo factus. verum quidem est, quod hoc fuerit ante Des artim cie a Deo Decretam; huiusque ectus retrospexit ad eos qui ante Christi Incarnationem vixerunt : Sed Aetasn Exec ι ejus quod ab aeterno fuerat decretum , fuit, cum incarnatus eLI ; non, ante mundum
400쪽
Gp i . Defensio Sabbati Christiani
conditum. Quodque urget hie Scriptor, LX E I. ῖ, ε quod Fater Domini n I, Iesu C isti, elerit nos in i s mu ι seu am. Quin a est huic in nihilo contrarium. 9uippe, ante se tum mundi iundamcntum A git nos; tu istis Iuturos, Dum me fore viso inculpatos, cie. Sed non decretum erat, ut o Mina ante lacium mundi sundamentum, aut ante Jactum munda fundamentum es mus I m. Quodque sequitur veri s. invi tise, quia dicitus, in symbolo, cinctiundum Patrem Omni
i cari, quies ego dicendum putem : Atque ii sua sie tuteli l velit ille, non esi quod
dai sipat illa Poculo, lenii, caeria, i mrui nos , Iesi Chri sui, ab ipso, institutis ut Luna a Gre Mur .e : P ruemi in eadum praecise sorma ὶ Dies Dam necas, in Iligendus erit de Die qui sit , Domino hi Iropsu Cirim in brutus. Atque, in vocis Di amphibolia ludum, quo significatur nunc Dami suo , nunc Dominus Grassus, esit ali argum atro. Nec tamen aliud ille profert quicquam, quo suadeat Diem in rim, i σοι. r. io. intelligendum elle de tala Septimo P aricis Septima uae Non it dii, Niem Hum Se ramo usquam luale dictum in i nee coauia de alio unquam die dictam ei te, quam qui jam dicitur Ges Dum nictis, res pediu habito ad I -- ut ) Atque dis tu satetur pie, nil esse in iis cmeum miti quod mun/- Heui uer: Neque rin Re incat cur sua quacquam novi profert, quo vel tuam firmet segnitionem, vel nostrumalesponsum tollat. Ad demum: Si talas M uicus i quod ille vult sit Sullatum P utcum aera Septimi; cur nobis vicio fiat quod eum diem celabremus Z Dies quem nos pro Subbato Chrsiam celabranius est Dies DomiNicos; eoque nomine celaramus; idemque dies est quemco nomine celebratum cxl l quamus inde ab Apostolorum tempor: bus huc usque, in coiriimia .ccessione ab eo die qui iac dicitur Ap . i. io. Qui sive iit dies Primus, sive Septimus, bdomadis Judaicae; nos cum cel ramus , & eo nomine. Nos quidem putamua illius suille Primum; ille vero septimum; scit, utcunque, cli Dies Dominicus di eo notus: Duique quae citat Raec is publica, non magis innuunt Dium Summi Ee a succedere