장음표시 사용
41쪽
L out vel otis of valet ex. Unde miMoul extra, ab ora circa. At, M. Ati apudὶ indicat existentiam in loco. Pro quo incompositione sepe ponitur a, & ante vocalem ; ut adeae in lecto, a braad foras, quasi, in lato;) αμο mer supra et a kw, afore, ab co pro binae, M sis,
Ier; adore in navi, quali, sit per tabulatum;) Gψω circa, squali, in extremitatibus; ὶ agam iterum, i quali, in lucro:) a- οι , faciens, iacturus, in iaciendo; aom moriens, in moriendo; asivae astarae, territus, In timore positus; to a reti terrefacto, a=leuth, a las, tandem, quasi, ad longitudinem , ad extremum ;ὶ αδ saltem, 'uasi, ad minio mum ὶ M. Forsan & agam i contra, quasi, in vietoria ;) o mota, amongli, inter, quasi, in mistura; ὶ hinc etiam deduci polliint.
αα Maia versus, semper postponitur.
Ut D raiae Η, adversus; MberHtar huc, huciversus; re morae sursum, lavversum; Hun-uard deoruina, de-versum : scire arae prorsum, antrorsum, prae-versum, anterlus. versum; bacbuard retrorium, retro-versum; beavem varae, to arae beave' lintea n arae, coelum versus. M, Guc g, concernis: spcrems, attingens, concernens, proprie sunt Participia, at usu um . pantur saepe ut Praepostiones: Sic ac ring to consonans, heis N is alunens, aliaque se san aliqua participia.
Praepositiones non raro degenerant in Adverbia : Sicut & Latinorum, sine sitis casibus positata
ai. Λ Vectiva, sine omni vel Cassium, vel Generum, vel etiam Numerorumo discrimine, sitis Substantivis adiunguntur: Eodem plane modo quo Asverbia Verbis aliisve orationis partibus. Et quidem plerumque immediate A. v praefiguntur, si saltem sola veniunt nec suo quod regunt) satellitio comitata.
Ut vir bonus agoiaman, bona mulier agoiati man, res bona ago M , pluralitero me' good uomen, gooa thmgI. Substantivum autem cum suo Aleiativo sicut & vox rectri, quaecunque cum toto suo quantocunque satellitio in habetur quasi una vox composita: unae illud Aggregatum non raro aliud a lumit Alectivum vel etiam aliam quamvis affectionem 3 eodem prorsus modo aesi esset una vox: atque hoc demum tertium, & sie deinceps. Ut vir a man, vir senexo ol man, senex prugens a Ule ol man, senex valde prudens a vo mise H man, imprudentes s noe Gree w se in men. Ubi Substantivo man prefigiuir articulus Alectivusa; deinde eidem lutitaritivo man praefigitur adjectivum uri ti. substantivo Haemo articulus an ; item Subilantavo es an Adliativum αφα aut etiam Alectivum Adveibio modis ficatum v Wye, & toti item huic aggregato Adicetivum a vel pluraliter three.
Ubi vero vel plura sunt Adjectiva quasi collateraliter copulata, vel etiam unum cum suo satellitio, plerumque postponuntur Substantivo.
Ut vir prudens pariter & sortis, a mau Ru .se an vallanet; vir summe prudens, amo exceMing wIse; vir multu rebus peritus, a man rhirastin many Ihings: Sed etiam discimus A uyp anae sani man, Au excredet isse man, Astim man m many thmo.
Duo tamen sunt Adjectivorum genera, a Substantivis immediate desce dentia, quae semper Substantivis suis praeponuntur. Eademque omnium sere I epositionum vices supplent. Atini. Primum quidem Adjeitivum Possessiora libet appellare. Fit autem a quo- se vis Substantivo sive singulari sive plurali in addito s aut es, si necessitas Pr nunciationis postulaverit. Illud autem innuit quod praepositio os, quum Latinorum Genitivo Possidentis aut etiam Efficientis respondet. Ut
42쪽
Ut Mans nature, the natio e t fanan, natura humana vel hominis; mens nam ' the na-Ime Vmen, natura humana vel hominum ; regiis poems, Me ems V Virgil, poemata Virgilii vel Virgiliana. Atque idem omnino fit ubi stibilantivum aggregatum occurrit, hoc est, substantivum primarium cum suo quas satellitio, 3 ioti nempe aggregato postponitur s mstelli vi forma
Neque id mirum cuiquam videra debeat, quod ex vocum aggregato formetur vox Derivativa i quippe illud in ipsa Latina lingua ne alias memorem ) i epe sit. Nempe a I uni- A pes, eis. A pes, formamur Tranio pintis, Cya mus; similiterque Stiluiraneus, Stipercam
nare, pr almum Is, cocti reanetis, aliaque multa, formantur ab has vocum aggregatis, Itis rora, per calum, ustra mare, ante meriHem, post meriarem, ore lucem, anuligna, m-Ier columnas, inter Igna, mur os, inter nota , intra muros, extra ros, ex Iem re,
Si tamen Substantivum Plurale exeat i ut plerumque sit ) in si duo s nempe formativum pluralis, di formativum possessivi,) in unum coincidunt, seu potius prius euphomae gratia j eliditur: ut the Loias muse, tia H se Lords, Domus Dominorum, seu Masnatum ; the commiss Hotis the H se commons, Domus Communium ; pro ise LML s H se, the commons s Hosse.
Quod idem etiam fieri non raro solet in numero singulari, quoties nomen Proprium exit in s: ut Hiamtis Daritur, Ile Dan ira Priamus, Pr a mi lilia i Venus Templo uerae se dis Ventis, Veneris templum : pro P, amili Dungito, Ventis s Temple.
Sed & plena scriptio retinetur & quidem nunc dierum frequentius quam olim;) ut et Gaian's Gura, Aula Regis Caroli; SL Pames, Pur , vivarium sancti Jacobi, seu, ad Sti. Jacobi aedes. )Qui autem arbitrantur illud s, loco vocis his, ad junctum esse, priori sellicet parte per Aphaerelin abscissa, ) ideoque Apostrophi notam semper vel pingendam es le vel saltem suta
intelligendam; omnino errant. Quamvis enim non negem quin Apostrophi nota commode nonnunquam alligi pollit, ut ipsius literae s usus distinctius , ubi opia est, percipiatur: ita tamen semper fieri debere, aut etiam ideo fieri quia vocem his annuat, omnino nego. Adiungitur enim & Foeminarum nominibus propriis, di Substantivis pluralibus, ubi vox iis line soloecismo locum habere non potest: atque etiam in postelli vis cms, Imra, Iberra, tres, ubi vocem tu annui nemo somniaret: & quidem ipsa vox his, ut & interrogativum titio, nil aliud sunt quam hee's, whob, ubi s idem omnino praestat quod in alias possessivis: Scribitur autem his pro Nes, eodem errore quo nonnunquam n pro sere; item et He pro vias, eodem errore quo rine, gone, noetene,gro ne, M. pro Hen, gom, nomen, gro re, vel Zi, diu, serui, gr-,; utrobique contra analogiam linguae; sed usu defenditur.
Alterum Adjectivorum quod innuebatur) genus est , quod Adjectivum a. M. 'spectivum quoniam aptius non occurrit vocabulum) appellare libet: inci spectus alii sere omnes praeter eos qui adiectivo Possessivo innuuntur in innui solent: Qui tamen multo distinctius, ubi illud requiritur, per Praepos-tiones exprimuntur. Est autem nihil aliud quam ipsa vox Substantiva adjective posita: di quidem non raro sequenti voci per 'phen conjungitur, quasi
fieret vox composita. Sie a sa P, a Ah of he Sra, piscis marinus, vel maris, in mari, ex mari, ad mare pertinens;) a , mis , piscis fluvialis; a .ue isset, a se Asor uiue, vas vinarium, seu vino destinatum : a Tur6-Myage, a W are Is Turia', navigatio Turcio, seu in Turciam; asinus age, a is age b ea, iter marinum, sina per mare : Amrimata , muM ar time, domi laetum, vel apud domum ; se AG w.mma, sui amor; IH mn re, arura χικύα, sui caedes amansaniter, the santur man, homicidium, humana caedes, caedes hominis; agia ν , a ring iri annulus aureus, vel ex auro, di infinita alia
Neque solis Substantivis, sed & Ad Mivis, Participiis, aliisve forsan orationis partibus,hRusmodi Adbeeliva Respectiva ad iciuntur: ut a nyhio Eum dies Dis M, solis splendore
43쪽
clarus; a J - tormenter, vel Iesm mentiet man, Heautontimorumenus, ἐ-ταν π/- - . Cum autem Adjectiva non nisi Sublburii vis adjungi soleam; Dicendum est vel illa hieloci ut alia etiam Adjectiva in Adverbia degenerare; vel potius supponenca sunt cum Substantivis primo conflari, ut sisybine solis splendor estorment πιππυ--, sua tormemtum; & deinde ex his aggregatis formari Alectiva, sensis F, his tarment m. Si quis autem haec omnia pro Compositis haberi contendat; ego non prorsus abnuo, modo talia compolita dicat elle qualia sunt-ς, inmin, νηόν, - - , GIam, Pare, Damobrem, quandoquidem, nihildiminus, respublica, senatusiores aeum, b Umiar, o c. in quibus oc voces ipsae & Syntaxis manet intcgra. Notandum autem est, quod hiusmodi Adjectiva nonnulla , quoties Materiam significant, & materies a igitur dici pollunt,) terminationem cu aliquando allumunt: ut a gestaram, a gestaeurtet, annulus aureus ; a Mase esset, a braaeu viet, Vas aeneum; aborti top, a Arneu Dp, trochus corneus : Sic a Pata pipe tubus plumbeus; a Mo an beam trabs lignea ; Vci gen cish pannus laneus ; tinen cluris en chra pannus lineus; he en ela, pannus cannabinus; an ereum isses vas fictile, vas terreum ; di raro alia. Sed nec haec Alectiva Materialia tam strictam subeunt legem quin aliquando possint suis substantivis postponi: Ut nec alia Adjectiva praeter duo jam enumerata genera in sive primitiva sint, live a Substantivis aut aliunde formata; quorum non pauca genera suo loci m
Adjectiva Substantive posita hoc est, omisso suo Substantivo, in pro Sub stanti vis habentur: Et, Adverbialiter posita, adverbi ascunt.
C A P. VI. De cimpurationibuS.
Nomina Adjectiva ut apud Latinos in Comparationem sortiuntur; in
dus nempe adsciscunt Comparativum & Superlativum. Gradus Comparativus formatur Postivo addendo er; Superlativus addet.
Ut sis formosus, serer formosior, farrin 1brmosis limus. Sed & uterque gradus pet
circumloquutionem formantur, ut apua Latinos ; ut, moesare, mos fare, is Iaar. magis formosus, maxime formosus, valde formosus.
Multi pro ses scribunt leas, ut distinguatur a conjunctione V ne, ut non, verum
omnino contra analogiam Grammaticae. Mallem ego Adllectivum les, ConJunctionem basseribere.
Ex quibusdam sive Phae positionibus sive Adverbiis sormamur ut apud Latinos in Adj ctiva Comparativa & Superlativa. Sic Resiare, Drmo, ii mos, dcns, qualis s) prae,
& hi remos: Late, tuteri lares, Vs, post, s sero, in posterior, postremus: G cis multum& mire olim nise multi, faciunt incire, most, quasi myr,
Ut alia Alectiva, ita praesertim Comparativa di Superlativa saepissime asverbi ascunt. Ut ry- dine male fictum. much Hs multo minus, sese rasam minus velu , mos learnmed maxime dinus.
44쪽
C A P. VII. De Pronominibus, seu Nominibus Personalibus.
R. t Omina quaedam Personaria, vulgo Pronomina dici solent; ideo quia ait
1 l rius Nominis quasi vicem supplent.
sum quidem revera Nomina, sed aliquantum irregularia. Hax autem, tam singularia quam pluralia, duplici sere forma seu statu oc- --- currunt: alterum ego serim appello, alterum obliqu-. Habentque sua aue
jectiva Possessiva, licet peculiari plerumque modo formata. 'e'
In statu recto usurpantur quoties vel Absolute ponuntur; vel Verbo praecedunt, ut Latinorum calus rectus In statu vero obliquo, ubivis alias; quippe cum verbo, Pnxposi.tioni, aliive voci rei trici postponuntur.
Primam personam designat in Recto Singulari I ego, in obliquo meti cu- --jus Possessivum m , mine, meus; in Recto Plurali nos, in obliquo tu, cujus Possessivum our, ours, nino. Secundam personam designat rein tu, in obliquo thee, unde Possessivum tb, Thou illae, tuus; Pluraliter stam in recto quam obliquoὶ ara, Iou, vos, unde MDsivum Four,1oins, vester. lli
Tertiam personam, ubi de Maribus fit sermo, hee ille, in obliquo him, spro uis. Hem, unde Possessivum M pro beest Siti de F minis agatur, Ilae illa, in sεα obliquo her, Possessivum her, hera: Si autem de neutro sexu agatur, is illud, v. itam in statu recto quam obliquo, in unde Possessivum iti. In plurali sive de maribus, stantinis, aut neutris agatur,) αο illi, illae, illa; in obliquo sim theim ;ὶ Possessivum their, Gelas, suus. Interrogativum, in utrovis numero, de Personis est, mia quis, in obliquo W iriam , De Rebus stam in recto quam obliquo mhat; Possessivum rubost, s vel potius votis,) cujus. Quod tamen de rebus rarius usurpatur, sed potius rubereos
Notandum autem Pollini , rem her, o GF their, tune usurpari quando Substintivis conquirguntiir; ut thu is m, se, haec est meatisimus: as misis, uiae, hers, aurs, ares, therio, ubi Substantivum si ibintelligitur; ut Mis h se iam δε domus haec est mea: sed & mis , ibine, dicimus nonnunquam ubi Substantivum exprimitur, sed solummodo ante Vocalem; ut m mm vel mine rem, brachium meum. Nonnulli etiam hon, -υ, . urn, tim, dicunt, pro hera, ours, M. sed barbare, nec quisquam credo , se seribere solet. Notandum item apud nos morem obtinuisse, sicut apud Gallos aliosque nunc dierum, dum quis album alloquitur, singularem licet, numerum tamen pluralem adhibenda; verum tunc γω dicimus, nonare. Singulari vero numero siquis alium compellet, vel dedignantis illud esse solet, vel lamiliariter blandientis. si ono rani di l. a s v Ο arata
45쪽
Haec autem omnia Pmnomina simul conspicienda proponit haee synopsis.
Primitiva, in statu Eorum Pollisis sva Pers I.
This,uiat. Demonstrativa ibis, that, hic, ille; pluraliter uesti thosi; Item thesame idem:& Relativum vel etiam Interrogativum Hub quis nulla ratione dicenda puto Pronomina, sed plane nomina Adjectiva.
Non enim pro nomine Substintivo poni solent, ut nempe ipsius locum suppleant, s quod in Pronominibus fieri debere ipsa innominatio ostendit: sed Substantivis aliciuntur, eodem plane modo quo alia quaelibet Alectiva; ut uis man, that man, urbis man, rhesariis man, homo hic, ille, suis, idem. Si enim aliquando sine suis suestantivis occurrant, quod quidem non raro fit, ipsa tamen Substantiva si ibintelliguntur; prout in omnibus sere
Adjectivis fieri solet. Dicimus enim Latine unus, Qtr, omnes, asi, - Π, M. Au-glice, me, mare , athothera, the Parnerit, uniearneae, M. omissis Substantivis: Nee t men haec Alectiva in Pronominum numerum accenseri tolent.
Utich. Relativum retich qui, usurpatur etiam interrogative ; ut in aliis linguis fieri seleto & de personis i r o dc miam.
Est autem nomen Adjectivum. De his autem notandum est, dici non ram hoe , Ibet eos Meres: hetiam, Merebri
Notandum item vocem rebat interrogative, aut indefinite sumptam 3 aliquando AH diive poni: scis non eodem sensu quo inter Pronomina supra retulimus: Nam rebar Pr nomen, lignaticat ias Subitantive sumptum ;) at melas Adiectivum, potius est eptitas; ut What mari, qualis homo. Pro Relativo whtch, non raro ponitur Mat.
Vox onm quae possessivis non raro φαι subjungitur, est plane nomen Adjectivum, di valet Latinorum Propriam.
Sic omn tiuile, in o n lanas, Asse Mers o 'orae, dae. I mea ipsus domus, vestrii plorum fundi, Alexandri ipsius ensis, &c. J sunt ad verbum mea 'praa Zmtis, v Irin prii funi, Agexandri propriss gladus. e c.
vox fessi, pluraliter seloes, quamvis etiam Pronomen a quibusidam censeatur, quoniam ut plurimum per Latinum ipse redditur ;) est tamen plane nomen Substantivum, cui quidem vix aliquod apud Latinos Substantivum respondet a proxime tamen accedit vox persona, vel propria persona.
46쪽
Ut seri, th self, mrs es, urseLes, M. I ego ipse, tu ipse, nos ipsi, vos ipsi, M. I
ad verbum mea Persona, tua pergona, noctrae permae, venuin persenae, dic. Fateor tamen
himself, it feri, the Mes, vulgo dici pro huses, iis in the, Ges; at interposiis
en , his Mnses, ius inu Iest, uere o I es, aptius propria persona, illorum propriae
personae Eodem sensu apud Graecos Poetas occurrunt γ, Hs, ut βαa Ηρακλas, vel
1 ρακώθη iri Heroiles ipse, vel propria Herculis persona ; Hercule, Iris, Hercules himself, Hra iuges mustis. Sic illud PDI. py. rati' νobur Regis iussititiam amat, reddi non incommode poterit, the Lings self vel the Lings Ma φὶ laveth rightoo nes ; Rex ipse, Regia b Iucitas, Regis persona propria, Justitiam amat.
UErborum flexio seu conjugatio, quae in reliquis linguis maximam sertitur
disticultatem, apud Anglos levisumo negotio peragitur. Nos duo tantum habemus Tempora in quovis verbo, Praesens di Praeteri- tum Imperfectum: Duo item Participia, Activum di Passivum, quae plane Adjectiva sunt, aliorumque Adjectivorum naturam omnino obtinent. Quod superest, verborum aliquot auxiliarium adjumento sere totum perficitur. Praesens est ipsum thema ; ut rn uro: Atque illud innuit quod jam cum loquimur praeseria est. Praeteritum Iinperfectum themati regulariter adiungit ed; ut Burnia urebam: -- Illud autem timuit quod illo quidem tempore sde quo fit sermo in praesens erat, seu sui loquuntur j infera. Atque eadem etiam vox est Participium Passivum Pamiam regulariter sormatum; ut Burnea ustus. α Praeteriti Imperitati, & Participii Passivi Anomaliae post tradentur. Participium Aetivum themati adjungit ing; ut Binning urens. Eademque in m -- vox Substantive posita est Nomen Verbale, atque etiam Gerundiorum vices supplet; ut in bumimg this in urendo hoc, Di burning of this in ultione hujus. Verbo infinite posito praefigi solet particula to. Quae tamen nonnunquam ' omittitur ue ut post dicetur.ὶ Usurpatur autem post alia non pauca in verba, &Adjectiva; ut etiam ubi Substantive
ponitur: omnino ut Latinorum modus inlinitivus.
Personarunt & Numerorum distinctio, per praefixa nomina Pers nalia, vel, pres iuin tertia persona, alia quaevis Substantiva,ὶ instar Latinorum castis Nominativi, maxime indigitatur; ut Ibinu uro, uer burn urunt. In secunda tamen persona singulari, utriusque Temporis, additur terminatio 68; S in tertia singulari, praesentis Temporis, terminatio eth, vel ipsius loco 3, aut, si necessitas pronunciandi postulat, es.) Thou tames, He biarnetbs vel burtu, in thobume R ; uris, urit, urebas. Dicimus autem verbis auxiliaribus uisi, ME, iit, stali, per Syncopen, pro teu LIMILI: Item has , hara, hoe est haTI Mu, pro his , Mitri ut du his pro hoὰ
Et in verbis auxiliaribus λαRait mare, can, terminatio era, prorsus Omittitur. Omittitur etiam utraque terminatio in Imperando ; de, post Conjunctiones fit, ravi ut, though, asthmgb quamvis, wheuer utrum, & aliquando etiam post alias aliquot Coniunctio. nes& Adverbia; tunc scilicet uia Latini modam Imperativum aut Subiunctivum adhiberent.
In Terminationibus es, era, eae, dc re, de qua postea dicetur, ut & pallim alias in vocalise, fere ad placitum, per Syncopen tollinit, nisi forsan asperitas pronunciandi aliquando impcdiat: ejusque desectus, ubi opus est. Apostro; tu nota innimur; ut pro Hessagis ; AEu, aeth, pro Heth agit; aeus , aetas, pro ae est agebas; placae pro placea locatus ;-nae, Grud, pro Minneis ullus; -w' n n, pro O en notus
47쪽
De Verbis Auxiliaribus. Cap. 9
CAP. IX. De Verbis Auxilia ribus Mutilis.
UErbis infinitis sed omissa particulare in praeponuntur haec Verba A bliaria Do, Nilybasi, manean, cum eorum Praeteritis Imperfectis LM procte in m iris uiri: ab antiquis misi Italis,ὶ might olim mought,l could: Item
must, quod extra tempus praesens vix rerratur. Sed & Verba hi permuto, H jubeo, dire audeo, help adjuvo. & sbrtasse alia nonnulla,
quali essent verba Auxiliaraa,ὶ praeponuntur etiam verbis infinitis, omisga nonnunquam particula D. Haec aut cin verba Auxiliaria, ideo mutua nominanda censeo, quoniam ultra tempus Praeteritum Imperficetum non usurpantur: Participia nempe non habent, nec verba Auxiliaria sibi priefixa admittunt. Duo tamen M ago, & mili volo, quoniam deposita auxiliarium natura non raro ut venba Absoluta occurrunt, integre formantur, nempe tam participia habent Hing, EU' - - g, et Aeae, quam verba auxiliaria admittunt; ubi scilicet sunt verba absoluta, non autem ubi sunt Auxiliaria.
Do S rid indicant emphatice tempus Praesens, dc Praeteritum Imperfectum. Uro, urebam; Ita , Ib umeri vel semphaticei Ido bum, Ididiam. Mast & mili indicant Futurum. Uret, B Ibis bum It wia bum.
Quoniam autem extraneis satis est cognitu difficile, quando hoc vel illud dicendum est; non enim promiscue dicimus Basi & QE ;ὶ neque tamen alii quos vidi ullas tradidere regulas quibus dirigantur : has ego tradere necessarium duxi, quas qui observaverat hac in
In primis personis Ibis simpliciter praedicentis est; mist, quasi promitten
tis aut minantis. In secundis & tertiis personis, Dasi promittentis est aut minantis a mP simpliciter praedicentis. Uram, ures, uret, uremus, uretis, urent: IIbis bum, Iou WEZ, thou Wili, he wid, shall, ye reus, thy uisi bum; nempe hoc futurum praedico : vel L mist, Foti Dast, s Moashall,ὶ hesbis, Me Wisi, Me Bassi, th Ibis bum; nempe, hoc futurum spondeo , vel,
In id & Iboiad illud indicant quod erat, vel esset, futurum: cum hoc tamen discrimine; mould voluntatem innuit seu agentis propensionem ; Astuta simpliciter futuritionem.
Urerem; urere debebam, deberem, volebam, vellem II ulla', or Woulae, bam. Mo S ean, cum eorum Praeteritis Impersectis migM & could, potentiam imnuunt : cum hoc tamen discrimine: mar ex misti vel de Iure vel saltem de rei possibilitate dicuntur; at ean & could, de viribus agentis. Pollum live potis sum in urere, Ican bum : poteram vel possim potis eram vel essem, urere, I reus bum: postum urere nempe pollibile est, aut lacet, in Ima' buxu; poteram vel possem urere pollibile vel licitum erat vel esset ght Mobmst necessitatem innuit. Debeo, oportet, necesse est, urere, I mtis burn. Aliquando, sed rarius, in praeterito dicitur si quasi ex muIT seu m/I contra&um. Sic, si de praeterito dicatur, he mus seu misitὶ betarer, oportebat uri, seu necessie h
48쪽
De Verbis Adixiliami F Interaris.
A Lia duo verba auxiliaria Hais, de seu bee, praeponuntur Participiis Avita Passivis; eodem plane modo quo aliis quibusvis vel Alectivis vel etiam si 'subitanti vis. Eodem plane modo quo Gallorum Iam 'sus; aliaque ejusdem significationis in lin.
guis aliis modernis; quibus lux nostra respondent. Izra vero ideo appello, quoniam non modo duo tempora, praesens & imperfectum, sed& participia habent, & verba auxiliaria sibi praefixa admittunt dummodo ipsa tamen adhuc maneant auxiliaria γ non secus acalia quaevis Verba absoluta. Auxiliaria tamen dico, quia non modo Praeteritorum pertinorum & plusquam persinorum omnium, scd & totius vocis Passivae vices sustinent.
Have sparticipio passivo junctum indicat Praeteritum Persectum ; illud Hare, nempe quod nunc est praeteritum, seu ut loquunturὶ in facto esse: Had, praete- viritum plusquam periectum; illud nempe quod tunc erat praeteritum, scilicet tempore de quo fit sermo. in
Ussi Ihoe burneae, usseram L ha burneae, ustisse Io have burnia, κώσας ha Ang burnia, i ii utus harums leu. SicRMIhave, mili Mis, illud indicam quod erit praeteritum; quod Graeci fortasse per ipsorum paulo post-futurum, vel mox sesurum exprimere possunt: Latini vero aegrius exprimunt nisi an verbis sormae Pallivae; ut loquutus ero , IIbast have θοθn, loquutus essem, Isbouldhaves Un; nam LIME Bais burnia, B Gib hinis burneae, difficilius Latine redditur, nisi Desin visere, usserit, tantundem significare dicamus: At iR M hoe burneae, I W-M have burneae, Latine dicimus, cisissem, tigisse vel m. Am vel bis sum, sparticipio passivo junctum, in totius vocis Passivae ut Io- Am. hea. quuntur Latini j vices gerit. Prout etiam in aliis nunc dierum linguis : & quidem ex parte in lingua etiam Latina. Est autem hoc verbum satis anomalum; & duplicem quidem sormam habet. Infinitum D M. Participium Activum DN ; Passivum Men. Prior forma tam in Praesenti, quam in Praeterito Impersecto ) illic plerumque adhibetur, ubi Latini modum Indicativum ponerent a sibi fere semper secunda.
visse, to haue Amed; Amandi, of Aesu; Amando, in Hista; Amandum, to A g ; Amatum, topluraliter
49쪽
LM; Amatu, re is LME; Amans, Mim; Amaturus. bring D LM; Amatus, Haed; Amandus, bem to M DAE . Et pariter in Passiva voce, mediantibus Auxiliari Am seu See, de Particis pio Pallivo.
CAP. XI. De sede Vocis Nomisiatietae S cusatizae , aliisque ad Verborum 1 taxin Dectantibus.
Nterrogando di Imperando, vox Nominativa suo Verbo postponitur ;1 nempe Auxiliarium primo, si quod adsit; vel, si non adsit auxiliare, ipsi verbo Absoluto: in Alibi plerumque nec semper tamen in praeponitur.
Ubi autem Imperando dixi, etiam intelligendas vellem Permissiones, Concestiones, M. quae , Latinis per modum Imperativum efferuntur. Uro, uris, urit, M. Iburar, thon tam is, he humera, &c. vel Ido b , ω Uro λ uris urnycte. Aurn burnesi th λ μ eu My M. vel δε Lb λ As thoia buxu λ aethhebum λ &c. Uram, uras, urat, dcc vel ure, urito, M. Tum L, bum t , - ω, dcc. Notandum autem quod ubi in secundis personis fit Imperium seu Concessio, vox nominativa saepissime omittitur; ut ure, urite, bum ; pro bum M re: In reliquu vero personis fit saepe eircumlocutio per vocem l permitte, sine ,ὶ ut uram, uras, uramus, in , rant, let me tam, tu tim Lurn, tu us bum, let them -- : hoc est, ad verbum ne me ur re, sermute ut uram, sine eum urere M. Quod ipsum quidem apud Latinos fit; nam cum mat, uramus, dcc. quae sunt revera modi Subiunetivi Imperative usiarpantur, ponuntur elliptice, pro esti ut urat, ficu ut urat, ocra ures, e re si aut alia ejus in i io
Nec mirum sit, me primam personam singularem modi Imperativi recensuisse, quod pauci faciunt; nam qui huIulinodi Limas Imperativas esse concesserit, sperat Ouoties velit, nunquam obtinebit; Petamus quoties velimus, nunquam obtinebimus, cie J Au he vel isthim as as fi as he merit he IMI re istam; occ. idem etiam de hac, eadem ratione, conccdere deset, tritam eg0 quoties velim, nunquam obtinebo; J A, I vel tu me as ad vii as L E, I HI n re obiam. Eadem fere forma nonnunquam postpositio vocis Nominativae, post Praeteritum Imper festum, praesertim verborum auxiliarium,3 supplet desectum coniunctionas V si. Si petullet,
obtinuisiet: Had Ee as eri pro is he hadasleae, he Eata obtineae. ι, -- vox Accusativa verbis Transitivis nunc dierum in plerumque postponitur ;ut Urit me, he tameth naee.
v At olim solebat saepe praeponi, Me mee burneu, mee hee tameth; prout adhuc apud Germanos & Belgas usis fit ; & aliquando etiam apud Anglos, praesertim Poetas.s--- Adverbium negandi mi non, in Verbo postponitur, i nempe auxiliari primo, si quod adsit; aut, si non adsit auxiliare, Verbo principali: in aliis tamen orationis partibus praefigi solet.
1--- Latinorum Participia Futuri temporis sin res di dis in nos plerumque effe- - - rimus per Verbum Infinitum.
t Praefixo tamen aut per Ellipsin omisso Alcinivo aptae significationis vel aliquando Praepositione in ut itat circumlocutio. Moriturus is ae , vel as I to F quasi, circiter ipsum mori, readytota mori paratus, in his to θ morti vicinus, verisimiliter moriturus, sedemnia D aer, morti damnatus. ὶ Sic, occidendus, D Ae I geri rea ' iobe Badae, Mera be BE , aut alia non absimili se a. ut loquuntur in tertii adlecti, innuitur praefixa voce there, de postposita voce Nom, nativa. Ut Est datur 3 calor in sele, there is beat is the Suni: Non sunt non dantur orbes solidi, nulli dantur orbes solidi, in there are in Itad orbs, M. Verba
50쪽
verba Impersensia proprie non habemus; sed quae Latini Imperissi ter I- efferunt, nos efferimus personaliter, praefixa voce Nominativa it.
Placet, Juvati oportet me, justum esse; δε ealeth, it Hellera, is busera me, tabera Ubi tamen siquis dicat i iussum esse i casum este Nominativum verbis placet, juvat, opa ut, ideoque ipsa esse Perionalia ; ego neutiquam inficias ibo. Constructio Anglicana sic
accipienda est, ID DIU, it astu me; idustum est. id mihi placet: Ubi vel prior vox Nominativa, tu M us, justum esse; absolute ponitur ; vel posterior it, id ὶ redundat;
saltem emphatica vel exegetica fit reduplacatio.
Rinat ut de verborum aliquot Anomalia pauca tradam. De quibus haec duo.primitus monenda sunt.1. Tota quae sequitur Ammalia non nisi praeteriti Imperfecti temporis, Participii Passivi sormationem spectat. Nam in ipsis quidem Verbis Irregularibus nihil aliud irregulare est a. Tota illa quantacunque Ammalia, verba Exotica vix omnino attingit, sed illa sola quae Nativa sunt.
Exotica vero illa appello quae , Latinis, Gallicis, Italicis, Hispanicis, aut etiam Cambr. Britannicis deduximus, quae quidem multa sunt: Nativa vero illa voco quae ab antiqua lingua Teutonica, seu Saxonica, originem ducunt; quae quidem omnia sunt Monosyllaba, i aut saltem a Monosyllabis deducta, & plerumque nobis cum Germanis, Belgis, innis, M. communia sunt, levi saltem immutacione facta; quorum nempe hue Linguae sive lectus ejusdem cum nostra Anglicana sunt originis.
Anomalia prima, quae maxime generalis est, ex celeritate pronunciandi originem duxit: nempe, Post syncopen vocalis e in regulari terminatione eri relicta consiona d saepissime mutatur in ι; quoties sicilicet pronunciatio sic eva dit expeditior. Et quidem contractio potius dicenda videtur, quam Minmalia. in Nempe post si chris ,st, x, ct post consonas L M, durius pronunciatas, & aliquando
poli 4m,n,r, modo prae sat vocalis brevis : hae enim literae facilius post se recipiunt e
smest olfacio, rabum uro. Sed & vocalis longa pnaecedens non raro abbteviatur, vel in cognatam hreviorem transiit quae & ipsa conducunt ad celeriorem pronunciationem. Sic hept,se , - , crepi, mepia si a Verbis D B p servo, DIPep dormio, io uop fleo, to creep repo, tos e* verri in Pap tilio. At post consonas b, , υ, π, et, atque S, es, mollius prolatas; & L n,' p cedente vincati longa, manet d : facilius enim coalescunt cum M propter similem spiritus ad nares di restionem, quam cum t. Sic M'E,ILUM, Gad, bele 'P, dae. 1 verbis to his vivo, rasmileslibri deo, Io raae deleo, to be me credo. Nisi cum vocalis longa abbreviatur ante, i, net, Ar; & ubi A v, in M, sonusque mollior literarum 6 Iri in earundem sonum duriorem transit. Ut fest, Aeli, is emi, ment, lit, beres, bel D, dcc. Verbis D feel tactu sentio, D deu distribuo, ro es eam somnio, to meo intendo, to leave linquo, D Lreave orbo, re bet me credo. Ubi autem a vel t praecellerat, litera addititia ae vel t in hac contracta forma eum ae vel t radicali in unam literam coalescunt. Nempe si t radicalis ellet, coeunt in t; sin aeesset radicatis, tum vel in Evel in t coeunt, prout haec vel illa litera promptius proferri pos