장음표시 사용
71쪽
ΡOesis Anglicana ut plurimum Rythmica est: ut & apud vicinas gentes
Observatur praesertim numerus syllabarum; non prorsus tamen neglecta quantitate. Metri genera fluit varia; & quidem ad arbitrium Poetarum quotidie nova exoriuntur. Notandum autem praesertim peregrinis Poetas nostros, ut & aliarum Gentium, maximam plerumque sibi libertatem allumere In vocabulis transponendis, ab ea serie quam in soluta oratione obtinere solent Syllabarum autem Longitudinem & Brevitatem quod spectu; pleraeque sunt promiscue, nunc breves, nunc longae : nec tamen arbitrarie. Id vero potissimum respiciendum est, ut illa: syllabae quae sive pro accentu vocis, sive pro ratione sententiae, sunt prae caeteris magis Emphalicae, longarum sedes sortiantur. Quod si observetur, mollius fluet versus atque es gantius; horridius autem si negi Satur.
Exemplum esto, Psalmi primi verso metrica ; versu Iambico quales nostri plerumque sum, praeserum in materia fraviori; ὶ Quae, non incommode, sic incipit: The m ti iam that hah nu iant, re existi νeia, his E M. hoc est, vertatim, rae homo es beatus, qui non mosinavit, a pravam ae minam, Dam
Verum si, retento eodem versus genere, luxatione levi Livia ponantur syllabae in locis non suis; ad hanc formam,
bem is mc se reata his versus erit plane horridus. Sta, mutato versus genere, pro Iambico habebitur Trochaicus octonarius catalectieus satis elegans: RFSed si ue m , Mat hara nubem, to Mest eae ν ea , 6s ear. Verum aliorum item Metrorum capax est lingua nostra, si quis id assectet,) etiam pro
Exemplo sit hoc Hexametrum, inescio an Si int, in Arcadia sua; ubi & alia complura conspicienda sunt. IVEM IMI ἀρ IMI Ιθλ shal Am Ias mi Hr A ntas λHoc est, is faciam λ mmar 8 ct Ammias pota I A-nIans ZAut illud etiam Psal. 2. um I. Wh' A the mathen rese λ and the Nopis imagiue a vaia thiag Quod casu & ex improviso accidis te nostris Interpretibus censendum est; ut Historico Latino similiter illud Hexametrum, Initio Annalium Taciti. Urbem Adimam 'mopto Reges haluere. Aut Graecum illud scriptori Sacro Jac. I. II.)
Nec dissilendum tamen est, quin Linguae prope singulae, peculiaria sibi Metra sive ex linguae gemo, sive ex usu communi magis accommodata sortiantur, & in quae promptius fluant. Qualia, in lingua nostra, Occurrunt plurima. Quod autem Lingua nostra non refugiat Latini carminis modos, ut porro ostendam ; praeter ea quae ante dicta sunt, quaeque apud alios forte reperiantur Placuit ansa data a primo elus versiculo, ut modo illi: tum est, Hexametri Ieses imitante, integrum Psalmum secundum, Hexametro versu reddere. Cugus versio Anglicana in Bibliis nostris) oratione soluta, sic procedit.
72쪽
lo e viis ther ore, 'Ungs : be rusti Iedae tu es of the earra. 11 Sei ve Me rarae mih hear, aud resue istu tremMM.1a esse Me Io least he M a V, and reperist stom tri War, Wben his u rara is MAMisi a litiae: b sed vire ast tho Has mi uere reuu in him. Cujus utimus versiculus sponte sua fluit secundum leges Hexametri Latini. Totusque psalmus, levacula mutatione, ad easdem leges sic redigatur: stilo non Hato, sed gravi facitaque, qui rum scriam deceat. )
τευ - Ο Δ μι theis trus in hoo tho M tho Bon'. Qui tamen versus, mutatis ovibusdam voculis, sensu manente,) s simul syllabae aliquot duriti stulae ita scribendo emolliantur, prout s celeriter loquentes) easdem solemus pronun-eiando emollire: is sorte mollius aliquanto fluent.
Dixissem aliquanto mollius s hexametro decimo J IA, Misae γ, MUI Itie; nisi quod nollem, hoc loco, filium adoptitium, pro filio nato, substituere. Quod tamen , cum Davide typo, satis conveniret; sed non item cum Anti typo Christo.
73쪽
Idem, versu Sapphico, se procedet PsAL II.
Ubi non tam elegantias sinitus sum, aut tersam poesin, quam versionem Anglicanam 3τὰ πόδε secutus; ut appareat, quam facile ferat Latinos numeros lingua Anglicana. Quodque in his factum est, pariter in aliis fiet versuum generibus. Sed&ad carminis elegantiam facit, si in versuum locis eminentioribus, puta in Hems
stichiorum & Versuum clausulas,) locentur voces lignantiores, ceu tot lumina : lin negligatur, languidius exibit Carmen. Verum hoc non est linguae nostrae peculiare, sed aliam
quamvis perinde spectati Atque de Poeti hactenus.
74쪽
POSΤ traditam Grammaticam Institutionem, vissem est subjungere Praxin Grammaticam : Brevem quidem ; sed quae sussiciat ut verum inde Linguae genium addiscas. Atque in eum finem selegi explicandas, notissimas duas Christianae Institutionis Peri has; ut quae contineant sensium omnibus familiarem:) nempe orationem Dominicam, di Apostolicum Symbolum. Adiunctis Annotationibus, quae & rem Grammaticam exponant, indicatis Ll-hri paragraphis in subsidium advocandis; ὶ & Linguae nostrae cum finitimis adhibita in eum finem Lexicorum, quae ad manum erant, ope cognationem ostendam: Quorum utrumque, saltem Extraneis, S utile futurum di gratum existimavi. Quibus di Praxin Tertiam siubjungo.
i rea nos a malo. Nam tuum es Regnam , PGentia, o Chria, pro se ei
a Quer. Amen. semperque. Amen.
Thel Est Articulus Demonstrativus: pag. 16.l mi. Respondet Gallorum te. Determinat vocem communem, leu Individuum vagum ut loquuntur ) ad significationem determinatam, seu Individuum Demonstrativum. S ie The Lod signanter me Dominus: nempe servator Jesus Christus. ra 'Lord Domi s. J Nomen Substantivum: absque Casuum diversitate, p. 1a. l. 44. Contraetum videtur ex Angi Saxonum Agusia: L erae LMrds, Domin , seu Dominica J Finalis s, est formativa Adiectivi Possessivi; ' response Latinorum Casui Genita vo & quidem hie loci Genitivo Effcientis. 3p. 28. l. 46. Praγer, Orario, Precaris. J Nomen Substantivum. Respondet Gallorum 'tere, Italorum preMura: Et Verbum rema', in Gallis praer, Italis egare ; Omnia , Latinorum Precari. U. 'yς , Dominica Precatio. J Exponi poterit, vel ipsetis nomisi precario: nempe, si Articulus Tle referatur ad vocem Larin adeoque conjunctis vocibus the oae, accedat s sormativa Posi essivi, p. 19. I. .i. p. o. I. 18. ) vel, i a Dom/m precatio; nempe, 'ur gato ver praefigi intelligatur articulus The; p. 28. I. 19. vel denique gyar rus Domini precasu, η τή-Π-; nempe , s intelligatur Tti s utut semel posita
utramque vocem particulatim incere.
75쪽
our, raser. J Pronomen Possessuum, pro persona prima pluralis numeri. p. 3 r. l. I Est o. non Oura quia Substantivum Hiber exprimitur R. 3I. l. 3 p. 32. l. I. Estque ut cietera Ad estiva absque Casuum, vel Generum, vel Numerorum diversitate, p. 28. t aa. Amne est Primitivo Vs : & descendit ab Anglo-Saxonico stiteris nostris exprello re, ure, pro quo Saxones recentiores Germani dicunt Gar; quod factum videtur a nostro vel Anglo Saxonum ue, quasi mere; quomodo ab Tm ct Theri formantur Tom, There; atque a S ab lecto s ὶ Her ; Nam quod nos Me dicimus, dixerunt Anglo. Saxones Ira, & heo; ct etiamnum, circa agri ommensis & Uiltonensis confinia, vuhus non raro his prosti proserunt. Father, Parem. J Nomen Substantivum, & absque Casuum diversitate. p. 1 . l. φ . Descendit 1 Latinorum Pater, seu potius Graecorum inrat, sed mediante Anglo Saxonum Fae aere, Danorum Har, Germanorum mure, Belgarum Vatae' quorum ae saepistime apud
nos transit in M, & υ in Alludit Danorum Aiar quod est Asrae, unde nostrum re
eae, atque hinc Hota alimentum, & Ao re alimentum maxime brutorum Animalium; Puta Famum aliaque quae hyberno tempore bobus, ovibus, aliisque hujusmodi animalibus pro alimento suppeditari solent. Non autem, ut plurima a Latinis derivata, in mediante lingua Gallica o nos devenit; cum quorum frae, nostrum Ather, minus consonat. Uluch, qui. J Relativum; De Rebus pariter & Personis dictum. p. 32. l. a . Poterat aut quia de Persona agitur in non minus WA hoc loco dici; quod Personis magis est proprium, & quidem nunc dierum frequentius; sed istich de Rebus.ὶ Hine saEtum est, quod
in Liturgia Anglicana, ubi ante dicebatur re t de personis, substituitur in ejusdem nupera recensione ut plurimum & fere semper) uti & --, tanquam de personis elogantius. Sed in hac oratione Dominica Jam dudum Vulgo familiari non tanti visum est ut a recepta olim forma discederent. Pro et ita antiquitus dicebant IVLia , atque Scoti etiamnum, aut etiam Psimi Anglo-Saxones milh Dani IIMAE, Germani Melch,
Me he, Belgae meli, Messe, Galli INI, 2peiae, omnia , Latino Luali; sicut a Quo, siti: a
Quando, Whan, Men; & forte a Quare, ubere & Wher fore. Nam pro Latinorum is, posuerunt non raro Cambro Britanni Chis, Anglo Saxones His, ct Nos L . Pro uti dix runt Anglo-Saxones Hua de Hua; Belgae inte: Et, pro What quid in Anglo-Saxones mari, maes, Belgae at, Germana mas, Dani H E; omnia a Latinorum Pud vel M. Arsi ex J Secunda persona singularis verbi Am. p. gr. l. 28. Quod verbum, mirum est quam sit in linguis quasi omnibus Graeca, Latina, modernis, M. in irregulare ; ejusque con-Jugatio quasi ex variis radicibus compaginata familia. Huc speciant, apud Latinos, Sum, es, fur, ele, re, M : Apud Anglos, Am, aret, is, re, Was, Mere. Me, Men, dcc. Atque apud alios non absimiliter. Am est ab Anglo-Saxonico Eam, quod forte ab iud unde & Launorum Sum praefixo s, ut saepe, spiritus loco : atque ab Am flectuntur Are, & quod contracte dicitur pro an i essenim si terminatio secundae Personae singularis. p. 33. l. 36.ὶ Alludit Belgarum Areae, Germanorum A I, Natura, indoles, essentia. δε nostrum,& Germanorum sive is sive νι videntur ab es aut iri ducta. IVas & were ab Anglo.Saxo nico uties dicta sunt. Ade, been, &bet , descendunt ab Anglo-Saxonum beo, be, Le , quibus respondent Germanorum Albin, Belgarum Lia hen. In, in. J Praepolitio. p. 2I. l. 6. AIaunorum O, quod a Graecoriim is, in, Ira, deductum Nos autem, Praepositionum ope, id totum agimus quod Latini partim praepositionibus, partim Casuum diversitate innuunti p. 26. l. 28. Heaven, Curio. J Nomen Substantivum, ab Anglo.Saxonum Hefen, heson, hessen, quod
ipsum ab eorum oe an elevare, attollere: atque hoc ab heal altum, unde nostriam Hvh. Sed ab eorum Nasan, est nostrum re heave, attollere, elevare, in altum tollere : unde participium heaved vel in antiquiori formaὶ heaven, elevatum, elatum. e. ἶ8. l. I 6. p. l. l28. idemque in nomen adjectivum transiens fiet Atum atque hinc Coelum denotat, ut quid Altum, clatum, elevatum. Sicut & Hebraeorum i umet Mamaim h. e. Coeli; a Mama,
quod apud Hebraeos sorte olim, & etiamnum apud Arabes, est Agrum Me. Hallo es, Sanct caIum. J Verbum to Hasi in Sanctificare, consecrare; est ab host Sanctus, seu potius ut olim dicebantὶ ha= ; atque etiamnum Carnobium Sanctae Cruos, prope inburgum Scotiae, dicitur Hal rutae home. nam Rutae, seu mota, est Crux: Et his Goddo est Exaltatio Sanctae Crucis: scd vox Ab Iam sere obsolevit, ejusque loco, Gali rum C ax nunc odisse dicimus ; Sicut ab Italorum Ooce dicimus crure croia, cita ed, dcc Et Templum omnium Sanctorum, dici solet AzZha ores C rch: & Festum Omnium Sanctorum, dicitur AIS ntiae , sed & AIL E--δεν, & λιμβο ur nam ni olim dicebant, quod nunc time dicimus, pro stato aliquo tempore.) Nostrum Hast, seu hiari est ab Anglo-Saxonum hast, hasta: pro quo Germani dicunt hylla, Belgae MFeb. Α verbora Nasidiis formatur Rarticipium Pallivum, hia oed p. 38. l. i6. Cujus quidem Participii ope una cum Verbo Substantivo to Ade in nos totam Pallivam Vocem ut loquuntur La tinorum Grammaticii e rimere solemus. San catum H, pro Sancta Nur. Quod&in modernis linguis plerisque omnibus Iam fit. A 86. Liat. Sed de verbum tam uis iam fere desuevit:
76쪽
desuevit: pro quo a Gallis substituimus re sanctisse: ct pro AEDME res, dicimus AP.Sum s
Retinetur tamen in Oratione dominica, quoniam est ea jam ab antiquo recepta formula: nec et nam plane obsi levit ea vox, ut ut parcitis quam olim usurpetur.
B sis. J Verbi AEn ea forma quae Imperando adhiberi solet. s. 3s l. R I . . Adeoque &
Thy, tuum. J Pronomen Pollessivum pro persona secunda numeri singularis. p. 3 r. l. I s. p. 31. l. 3. Estque , non Thme, quia nec praecedit vocalem, neque omittatur Substantivum. p. 3I. I. 2I, ἶO. Anglo MXOncs dlxcrunt Dine, Germani Dem, Belgae Dim. Respondet Primitivo Thou, quod Anglo-Saxonibus est Du , Germanis & Belgis Da. quae omnia 1 Latino Iu, vel Dorico si pro G. Nam A ini. t Quod Anglo-Saxones dicunt Nama, Germani me, uiam, nisine, Belgae naem, Dani nastu , Galli uom, Itali uome. omnia a Latinorum Numen : seu Graecorum Mina. Pollet autem haec sententia vario ordine disponi: puta, His ed D tb Nume
etiam Ad GF Ome hasio M. Quippe omnibus his modis aliquid saltem Nominativi posmponitur Imperandi verbo De. Thy, tua. J Ut ante. Uul, Vu tas.J Substantivum , verbo re is P, volo. vel hoc ab illo. Scribebant olim o unde Praeteritum Goagri hoc esta Aeae; p. 3 V. in misi Voluntas, apud Ansti Saxones dicebatur maga, Danos QEu, Germanos & Belgas iuge, quomodo & antelam apud Angliis, antequam mos obtinuerit omittundi finalem e poli P geminam. ID Ursi velle, apud Anglo Saxones dicebatur ullgo, Germanos di Belgas Mugen. Sed dc apud Anglo-Saxones est uilio Deliderare, & apud Germanos utasti. Omnia a Latinorum v quod ipsum a MMmo. ὶ Nam Latinorum se consona, transire solet in Anglorunt in , eodem
sono qui suerat olim se Latinorum, antequam degenerabat In lonum 2 lici Digamma F. Ut in via Wam vinum Mune, Ventus minae, venio πιώ, veni inni, vespa wao, vado metis, vasto vacillo isag warale, vallum mast, volvo wia , ovis race, eo ue, versus arae, vasto tiro, veho ego, veha inam magore, vidua wid , vae mea πι, vellus Most, Vese
terva crem novus ne is, aliisque. Quae autem lana retinent Vconlianam sono hodierno pmlatam, sunt posterius in linguam nostram allumpta, & mediante potius Lingua Gallica quam Teutonica hulusve dialectis. Adeoque ab eodem Latino Vanesta vinis, deflexa, tamane antiquum judicarem atque originis Teii cae vel Anglossiaxonicae, to vanis novum dicerem atque originis Gallicae. Similiter A & vertur; utraque a virtus . Gic gae,
vici nesse, vice, viti a vitioso, vitio : etiam & vortiis a vinco. . sit. J Ut ante. Done facta. J Rectius scriberetur vola seu vom; est enim Participium Passivum a me, Facio. p. 3 . l. I . p. 3 s. l. I. Pro Me, vane, haberet Anglo Saxones Dun, geaen ; Facio,
Earth, Tora. J Substantivum. Anglo-Saxonibus dicitur Grae, Harae, E S ; Germanis E, de; Belgis Exae, Aerae, Aude; Danis Irae, Praeen ; omnia forsan , Graecorumhα : nisi quis malit ab Arabum Araea, quod est ab Hebraeorum Hera. As, ut sicut. J Adverbium p. 39. t I. Germani & Belgae dicunt m. Fortasse ab in
Is ea, seu potius tae. J Pronomen tertiae personae numeri singularis, sexus mutrius. p. 3I. I . Nam de Personis Maribus dicimus He, de Drnunis Me, de Rebus m Latinorum L Anglo Saxones dixerunt hit, hyti Belgae hel I, VI J Vide Art supra. Dicitur autem υ, non be ; quia est in sensu Indicativo, non Imperativo. p. 3 I. l. 28, 3 In Heaven, in Curio. J Ut supra. Give, Da, Dana. J verbum : sensu Imperativo, omissio nomine personali, pro Grae thou. p. ῖ6. l. Is . Angi Saxonibus G fan, Azman, Qq n, est Dure : Et quidem Angli olim scribebant Gis; nam v consona, illo sono, non nisi serius admisia est: in Germanis Genn Be is Choen. Hi ne dicimus G seu flui . D. II. l ao 2I. in Donum, h. e. Datum, quasi
Us, nobis. J Est Pronomen primae personae numeri pluralis. In recto we, in obliquis GL p 3I. LIq. p. 3a. l. I. Anglo-S ones dicunt in , Germani Gns, Belgae Ons. Hic autem G meus, elliptice dicitur pro grve Io v. p. 2I. l. II. This, loci l Demonstrativum. Anglo. Saxones dicunt Lus, Des, Deos; Germani Mese,
Disser. In surali dicuniis TZese, ut Belgae Dest, Germani Dis e. D , Die. J Anglo Saxones Daeg, Belgae Dagri Dant Dag, Germani Tag dicunt: omnia a Latinorum Dies. Dicitur autem ttis EV elliptice pro in uis My ; sicut apud Latinos B du, seu hoc die, pro m hoc He.
77쪽
Our, nostrum. J Ut ante. myly, Psiaei auum, seu iuturnum. J Alectivum a Substant avo μ' formatam. Significat autem vel quia quotidie ad m, vel quia in unum aerem Iussiciat, aut Aebeam, seu de, mr ; utroque scilicet sensu pallim usurpatur. p. et L sa. Breta, panem. J Substantivum. Angi Saxones Breia, Gcrmani loe Proota Dani M. And, EI. J Conjunctio copulativa. p. o. l. 2. Anglo Saxones Anae, Belgae GH, Germani de dicunta Forgive, cindiana. J Verbum sensu Imperativo. For, in compositione, negationem seu ablationem innuit; ut Mar fero, Iorbear dii cro, abstineo : Dd Iubeo, fortia veto, Jubeone: aequiro, I et obliviscor: Goeeo, Drece desero, derelinquo: Suh quaero, Dryale desero, quaerere desisto: Suear purio, in cnor deiero, vul etiam pejero : sic Grive do, dono, foetive condono, remitto; quippe qui debitum seu culpam remittit, delet. Angi Saxones fors an, Germani Vergeben, Belgae Hretheven dicunt. Us, uisis. J Ut ante. 1Our, nubas J Ut ante. Trespalles, tran resisses. J Vox Gallica, a tres hoc est traus, ct pa e palliis. Litera sultima est formativa numeri pluralis. p. 2ς. t 6 Fit autem hac formatione, a Distyllabo, Tristyllabum; quia nisi intercederet vocalis e sonus, litera postrema praecedentibus subjum cia, non audiretur. Magis Anglicum est Ucrong, pro quo Jam a Gallis mutuamur Tum .
Them, eis, illis. J Pronomen tertiae posonae numeri pluralis, Πν ; in obliquis Them, Ubim Thome. 3r. I 2.2ρ. ὶ a. l. I 3. Pro ueri dicunt Anglo Saxones o, forte a Latin rum hi vel R) Germani Su. Pro Mem, Anglo-Saxones dicebant brem, Belgae hem, heu, &quidem nos non raro, loquendo saltem si non & scribendo, dicimus 'em seu 'um pro them : Germani Dem. Pro Polles livo Meis, suus, vel eorum Anglo Saxones dicebant Mara. Dicitur hic Them Elliptice pro to them. p. a .LIS. That, qui J Relativum, pro υ kb vel isti positum. p. 72. l. ἶI.
And, .l Ut supra. Leari Euc. J Verbum, sensu imperativo ; suppresto nominativo, ut fieri solet.p. 36. l. Is Apud Anglo-Saxones, Lee πιτ, alcedo; Belgas , se o, te cu; Germanos, P en; Dan
Liare, est ducere. Us, nos. J Ut ante. Noli non, neruaruam. J Adverbium negandi. Belgia Mei, Germanis Nichi. Ubi abs Mute .ponitur, dicimus M, quae est negandi Hrticula . ubi verbo vel nomini Sc. lungitur, dicimus MAp. 39. l. 23. Verbo Leata poli ponitur, ut alibi solet. p. 36. l. 36. Imo, A. J Pro Latinorum In cum ablativo dicimus tu ; pro eodem cum accusativo, dic,
Magis Anglicum estu Πν, pro quo Gallorum renter substituimus to tempt i inserto p Euphonico, ut in Latinorum emptus humptus, comptus, is Ius, promptus. But,se J Conuunctio. Est & but rusi. Ab Anglo-Saxonum Eute tuo. p. Ol. 3, s. Deliver, hbera. t A Gallorum de re' quasi a Latino demerate. Magis Anglice dicere
Us, nos. J Ut ante. ii From, a, ab. J P positio. ρ ΣΙ. l. Io. Olim etiam ho dicebatur ; unde Dotcinae, aversus; & et rariuatim to an fo, huc illuc ; ad verbum, ad O ab. Anglo Saxones Ham, Dra; inni Ha dicunt. Evit, viso. l Ad celivum est, sed hic ponitur absolute Instar Substantivi. p. 3o. l. m. Angi Saxones Ere 9 H; Belgae Ges; cermani Gel dicunti For, navi. J Conquirereo causalis. p. o. l. 3. Hi dc Hr proὶ praepositio; p. 27. l. 18. Ans Saxones Hr, Germani Hr, quibus attine est Gallorum Mur: omnia a Latinor pro varie detorta. Ipsaque causalis Coniunctio ab hac Praepositione videtur descendisse.
Thine, Tuam. J Vide Thre supra. Dicitur hic Irame, non m propter Ellipsin Substantivi. s. a I. l. I6, 23. Ordo Synt cincti, The Metatne is T Regnum est tuum:
ex nomine Ires quod vide supra. γ
78쪽
sed invertitur verborum ordo: postposito Nominativo, seu propositionis Sublecto, eo pintissimum ut cum reliquas the ruer an the G2 aptius cohaereat. Sed & Thme is the K--ἀume perinde est atque Thou has the sed ne, tu habes Regimen seu Regnum, puta a,
Ihes J ut supra. The. J ut supra: Articulus demonstrativus, quo ab Individuo vago ut loquuntur fit
Individuum Demonstrativum. Atque hic The Ain, me est, Regnum rare' seu Abs lutum dominium. Κinmome, Regnum. J Ung est Rex; Anglo-saxones C p, ni , Cynig; Dani Ara ning ; Belgae Koni β, Germani Long, dicunt. Derivatum dicas vel a Ken scire, vel aon polle. Illud Angi Saxones dixerunt cinnan, conmin, cumran Germani Munen nos etiamnum Ten dicimus sed rarius, Scoti multo frequentius;) atque inde Cunnm , properito, deperitia dicimus. Sed & re α' sedulo Ediscere : Iiem A connes pro cinnirare C m hae. Eitque D Gu a γνω cognosco; & Guner, est Coguuor οῦ ut Conmjance pro Caen, Iance Recognitio, quasi CE semia. Istud, Cari polle, in frequent allimo est apud nos usu; pro quo Belgae Munem Germani Mnuen dicunt; tra Lan pollum, nescio an a G colaψω.ὶ Utraque autem Regi opus est, Prudentia & POtenua. Ex K Rex, addita te minatione aedim fit M Am Regnum. p. ε . l. 22. innuitque nunc rigimen seu statum -gium, nune Regni territorium.ὶ Anglo-Saxones C crime, mcidum, Germani nurei , eodem signiti tu dicunt.
Power, Potentia, Potestas J A Gallorum Pa r posse. Magis Anglicum es irreptis, stre
And the. J Ut prius. Glory, Guria.J A Gallorum Gine gloria For ever and ever, prosemper o Iemper. J Solemnis formula pro eo quod Latine dicitur
insecuta seculorum. A 'ο. J Pr positio. p. 2I. l. 18. Iemper. J Origine est Adverbium temporis. p p8. l. ra. Sed hic vistar nominis usurpatur, pro Duratione se irema : ab AEvo dictum putaverim, ut indL Age ab 'NA. Amen. l Orationum Epilogus ; origine Hebraicus, sed omnibus fere linguis Communis.
Leo cretas in Deum Patrem omni sentem, nescirem Corti Terrae. D in Iesiis Christ his onely Sonne our Lord: Who was conceived by the Holy Iesum Grylum ejus uuicum Hiarum nostrum Nomium: Lei eras concepIus per Sanctum Ghos l. Born of the virgin Marr, Susteria under Pontius Pilate, Was cruci sita, Spiritum, Ius ex Virgine Maria, Pariebamr Iub Pontio Pilaro, Erat cru Mus, dead and bu ed. He descendes into Heli: The thita day he rose again Dommortatis o sepiams, Age iuescendebat m Infernum Tertio aere id urgebat uerum aste dead, He ascendia into Heaven, Αnd sitieth oin the right hand of God the Father murmis, Age asienabat in Orium, O Iedet M ae tram manum Dei Patris Allinightyx Froin thenoe he shali come to judge the quick and the dead. I belleve in omni rentis: Ab mde illi vemet tuae re visos o mortuos. Ego oedo milie Holy Ghost: Τhe holy Catholich church ; the Communion of Sainta; The FONSanctum S tum Sanctam Catholicam Ecclesiam Communionem Sanctarum; Gn. givenesis of Sins: The Resurrection Ofthe Body ; And the Lisse evertasting. Amen. AEMIIanem Accarorum; Resurremouem Corporis vitam sempiternam. Amen. The. J Articulus Demonstrativus; adjunctus Substantivo A mes : aut ipsi aegrestatos siles Creia. p. 26. l. t.l. 28. l. V. p. 19. l. . Apostle's, Aposostum J A sis Apostolus, est Subtantivum: 1 Latinorum A stati Graecorum . Per s sormativum Pluralis numeri fit A LEG; Et praefixo Articulo Demonstrativo, The Arisura, quod Galli dicerent les Arisbes, 47 quasi Lia Aposta, per eminentiam dicta. Atque per alterum s formatavum possessivi, est et quidem Iob A suo's, sed propter Cacophoniam duorum s, prius eliditur, fitque I be Aposses Apostolicum
79쪽
seu Apostolorum : Totumque TD A Vmb Apostolicum est Adjectivum. Subllanti vom eoniunetum: Diciturque Apostolicum, vel quasi ab ipsis Apostolis conscriptum quod volunt aliquit vel saltem ut Apollolicae doctrinae consonum, ejusque quasi breve compei
Creed, Smbolum. J Seu potius Credendum, seu Credendorum compendium. Factum a Latino verbo initiali ore οI, Ego i Pronomen primae personae numeri singularis. p. 3I. l. Ia Anglo-sax. A, Belg. Ah, Gerni. L L Omnia ab Ego, seu ἡγώ. Belleve, iactave, Ceab. J Creari edicunt Anglo Saxones Geldasin, Belgae Chel rem, Gem
mittere, unde nostrum Lene venia, ὶ vel ab Anglo Saxonum L au Amare unde no strum Lane Anio, in Belgis Devo, Germanis Deben. In God, in Deum. J Vel ou Goae, eodem sensu. Ubi God est nomen Substantivum: iuveton, Praepositio. ρ. Σ L 8, 6. Deum in nos Anglo-Saxones vocant Gia, Dani Guae, Belgae Go , Germani Gur: quod dictum volunt 1 Germanorum Curi Bonus, quod nos vocamus. Certe QE ct Goia voces allines merito dixeris: Deumptie summe Antim
The Pather, Patrem, seu Patrem illam. J Angi Saxones Aedere, Dani Fatare, Belgae Viare, Germani mirer, eodem sensii dicunt. A Lat. & Grax. Pater mi ist. Unde etiam Italorum Gallorum P re. Vade Fauer supra. Ali mighty, Omni tentem. J Compositum inest Omnis, omnia. An o Saxones t λίη , tu, QP, Dani Osi, Belga A, Germani dicunt: Quae 1 Graecorum ἔπι- totus, descendille videntur. t Uighν est Potens, quod, per ν sormativum Alativi Plenitudinis, fit inpia potentia. p. I. I. 36. atque hoc a Mar pollum; quod Anglo-Saxoncs dixerunt Marg, Belgae Mawh, Germani Met , possum. Item Anglo-Saxones Mite, Meli, Meah Germani & Belgae Machi, Dani Mare, Nos Aethi, Potentia. Item Belgae sua righ, Ge mani Machra , Nos righty, Potens. Atque tandem Belgae innatatis Germani A ac tig, Dani AE eri g, Nos Az-NIX, Omnipotens. Maher, Auctarem.J A verbo io Muls facere, fit Verbale Auler, addita terminatione io mativa er. ρ I l. 2I. Anglo-Saxones Maca' velo Mariam, Malen, Germani Machen, Dani Mum dicunt quasi a Machinari ὶ quod nos to Mala FMaere. Os J Pn olivo, idem innuens quod Latinorum Casias Genitivus, aut Gallorum PGp sitio De p. 26. I. so. Ses Angi Saxonum est Nostrum O , Belzarum AK sorte a Latinorum is, idque Graecorum atque tantundem sere Inniti t.
Heaven and tarth, Caelio Teme. J Ut supra. iΑnd in, EI m. J Ut ante. Jesus Christ. Iesum Grisum. l Nomina propria His, ficum. j contraetum ex me s. quod per a formatavum Possessivi fit ab Hee Ille; quod est pronomen tertis perlonae singularis, sexus Masculini. p. 3 t. l l lx p. 3a. t. Io. Angi Saxones dicunt 'se, H se, os, Belgae Hr, Ille; sorte , Latinorum A. Onely, Unicum J one est Unus, quod Anglo Saxones An, ne, Belgae Een, Germani
Eo, Scoci etiamnum eo, de ane. Omnia a Latinorum Unus seu Graecorum L ἔν. Ab Onedicimus Once scines, una vi in p. 39. l. 2I. Et Onel' Uniciis, quasi ομις lingularis, solus ;Hem Adverbialiter in solum. p. o. l. y2. p. ει. l. I. quod AML-Saxones dixerunt i findi A B Item Av Ny ullus, p. Il. 36. quod Anglo-Saxones dicunt e. Sed & inde est Articulus Numeralis An, a p. as I s. pro quo Galli mi dicunt. Apud nos Au & Oue, eo dii ierunt quod in est minus Emphaticum. Via. Son, Sonne, Ficium J Anglo-Saxones Suna, Belgae Sone, Germani Stan, Dani San, e dem 1 cnlii dicunti
Our, Nostrum. J Ut supra. Lord, -- . J Contractum ab Angi Saxonum Hl f d eodem sensu. Quod dictum volunt a reus Panis unde nostrum Gat, & I aequod dam dicimus a rae, porrigo, suppedito: quod forte dietum sit 1 porto, apporto, in ut qui Clientes suos alat. Who, Ru J Vel indita; illud de solis Personis dicitur, hoc tam de Rebus quam Pers
Was, Eras. J vide Ara & ne, supra Conceived, Canceptus. J Cincerae concipio. est Latinae Originis mediante lingua Galli.
ca;) unde, per terminationem formativam ea fit Particidium pastivum. p. δῖ. l. . I. 23.
BR r. J Praepolitio Enicientem innuens. Sed & significatJuxta, Praeter. p. 27. l. 22. Anio Saxones D, E gi, Germani μγ, Belgae ' dicunt. The Holy Ghos Sanctum Spiritum.J Irae est articulus demonstrativus, ut supra. His Sanctus, viri Ha o supra. est Spiritus, quod tamen sere desuevi' atque ipsius loco a tumnis mediantibus Gallis adsumpsimus, Spa t. Retinetur tamen, ab antiqua consuetudine, praese
80쪽
tim in Spiritus Sancti appellatione, vox antiqua G se; ne forte ex innovato nomine pintaret vulgus etiam doctrinam mutari. Sed & etiam dicimus the Hlast Spirit. Est autem G I ab Anglo Saxonum GaII, quod Belgae G est, Germani Gens eodem sensu vocant. Affinis est vox Guyr Flatus venti violentior. Dici autem nunc consuevit Gon pol illimum pro Larva seu speetro. Putabatur enim atque etiam a nonnullis putatur) Larvas seu spoelia Lemuresve saepius conspici, praesertim juxta Templa & sepulcreta ; et seque mortum
rum Animas seu Spiritus pabntes praescrtim oui ab homicidis mayati fuerant, aut Thosauros abscondiderant nondum repertos. A substantivo GVI, adjecta terminatione formativa Ist, iit Alcetivum Gosst Spiritualis. p. εχ. i. να pro quo tamen fere obloleto frequemtius dicitur Spiraturi li voce Gallica Latinae originis. in Sed di Gain Terribilis, quasi
spectri inllar; aut etiam Cadaverosus. Dici eni, solet potis Iimum vultus Cadaveris humani, a Guin' simi sed etiam de vultu jam moribundi; quem Cadaverosum dicas seu Uadaveris instar. Item Agas Territus, Attonitus, tanquam ad cons metum Spcetri: eui etiam assine est D Guae, intente tueri, tanquam ad insolitum quid, de lariditatum. Born, Narus. 1 To bear Pario, videtur Latinae originis, Anglo Saxonibus Aran, ne ran, Belgis mero, Germanis Gu ren, Gebaisen,) Praeteritum habet Etare & Eure; unde Participium Passivum Amri natus, partu editus,ὶ contraete N 'u, L n; Angi Saxonibus Euxen, Belgis Gese ren; p. ὶ s. l. I s. p. 39. l. s. Item Lemn, Eou, filius, proles, vox Scottis & Septentrionalibus Anglis communis: ὶ Et nomen Verbale Ruth qiiasi α'th, factum a Verbo ridis per terminationem formativam th, q. l. 3. Partus, Nativitas: Anglo Saxonibus sarra, Gisiae; Germanis Euri, Geburi, Getarat; Belgis G boonte. Vox huic amnis est re Breia, Fovere, Alere, Educare; dicitur tum de I raegnatione, ut a Brer ing woman mulier praegnans I tum de Educatione, ut Educare re υ,
Educatio Treeium ;ὶ atque hinc Bym Prosenies, & contemptim loquentibus.ὶ Brati puer seu proles vilis; Item Procae Juneta progenies; ut a Ero V Chichn , pulli quos Gallina
uno incubatu producit; & to μου Incubare, fovere, Anglo-Saxonibus Aeaeo , Germanis. μMen, Dorulu, Belgis Ero en, Dinan. Est autem alterius originis D Arar Ferret , sero με. dietum;) Sed & huic non infeliciter alludit, nam in utero Ferre seu Geltare, est Patrui proximum; & ipsum Parere, dicimus tum to Mar tum to Hr P sita ; atque mucare dicimus tum re ore tum Io Ermet up : Est autem to tu idem iere atque Io Sere. Er. J Praepositio. p. 26. l. so. p. a . t ε. The Virgin, Virgine. J Latinae Originis, ut Gallorum merge. Magis Anglice dicereturm , Maiae, Maiau, Anglo Saxonibus Meden, Megan ; Belgis aetat, me, Methd, Germanis Mazae. Mary, Mu ra. J Nomen proprium.
Sisered, Pasius merebat. J Latinae originis. A SMfora sit Affer; unde addici
termanatione formauvae ) P teritumsus reae p. 33. l. m. Magis Anglicum ellet Edosero, bare ferebat.
Under, Sub. J Praepositio, tu starer, insta. p. 2 . L U. Anglo-Sax. Unae si Belgis Omder, Germanis tantare, Gutre, tanto ; cui opponitur Oin, hoc est ove Iupra. Pontius Pilate, Antio Piluta. J Nomina propria. Was, Aras. J Ut sit pra. Crucilicd, Crucissius. J Ouc b in Crucifigo, Latinae Originis, ut Gallorum C cfer Crucis est participium passivum, per formativum M. p. 3 3.1. 22. Dead, Mittitis. J est Mori, unde nomen ' ad Mortuus, & gueau Mors. p. ει. Liar. atque ita etiam Angi Saxones.ὶ Belgis via , Danis Dori Germanis Tog TMI. Non minus Anglice hic diceretur Dirae moriebatur, nisi quod placuerit Was ara Mim praesagere irrubus vocibus, Was crucifieae, Haae, auae burteta, potius quam vias crucis eae, aerae, and et staris
Bu es, Sepultus. J TO E V est Sepelire, unde participium passivum Eustieae sepultus. p.
33. l. 22. Anglossi ones Arto, 'ra ean, 'ragau, Ab gean, n dirigia' Sepelire, &Grgia sepultus. Dici volunt a B Org tumulus, acervus, cui alii ne eli Germanorum Damons. Sed Belgae Agr en, Germani BC aberi a gras tria sepulcrum quod nos Grave dicimus : Anglo-Saxones Gi , Grine, sed di Mari ra , quasi Dormitoriam fossam.
Descindes, Descendebat. J preteritum verbi Doceis Descendo, Latinae originis ; p. 33. I. M.) pro quo magis A nglice diceretur GD aera n Eo deocliam, quod in P terito est cruent Σου a. t Ab antiquo menta.ὶ p. 3 p. LII. Into, Respondet Latinorum Praepositioni δε eum Accusativo ; quasi aim. Nam Inest In, ee Io est Ad. p. 2 7. LPeu. Hell, L ernum. J Anglo Saxones Hei, Belgae& Germani Hez Heze dicunt. Dica videntur, vel ab Ansio axonum Heliau Tegere, quod nos etiam dicimus to H age; vel Abeorum III, Hud, Hule, Belgarum & Germanorum Hu, quod est nostrum Hur, invitar, ramen: Respondet Hebraeorum Geu, Graecorum tam Quae iam de Se Ebro dicuntur,