Grammatica linguæ anglicanæ. Cui præfigitur de loquela, sive de sonorum omnium loquelarium formatione, tractatus grammaticophysicus. Anno 1653 primum edita

발행: 1674년

분량: 462페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

Pr is Grammatica.

quod apud Muscos fieri solet in notis ut loquuntur punctatis. Pariterque dixerim in

penu limat versus initio; n perticia r sesqui brevem, & Ile senii brevem, loco duarum brevium adhiberi Si tamen libuisset dialysin illam vitare versu secundo : Omitti posset pa ticula of eodem sensu manente; & quidem secundum analogiam linguae utrumvis perinde dicitur. Idem dicendum de voce Tu sis versu ut uno, quae iacii I Hi seriberetur ) oecurrit loco unius syllabae longae; aut ei iam, sesqui brevis cum semibrevi, pro una longa Syllabarum autem quantitatem quod artanet, non nobis est ut olim Latinis plerumque)qusdem vocis syllabaeve eadem ubique quantitas: Sed magna libertate utimur; id praesertim attendentes, ut illae syllabae quae sive pro vocis sive pro sententiae ratione cum potiora emisiali proferendae sint, sortiantur sedem longarum syllabarum, ut productiori sono proferantur; syllabaeque minus emphaticae loco brevium. Quod ii observetiir, versus mollius fluet, eritque auribus gratior; sin minus, ingratior erit, atque asperius ancedet. Sed de Motro non est hie prolixe dicendi locus. Versiculos autem sie exposui, ut & comtigatarum Vocum mutuam Cognationem ostende. rein, & singularum Emphasin ; quae apud nos tanta non raro existit, ut longa peti phrasi opus sit vocibus singularibus explicandis. Unde factum est, ut quae in lingua nostra acute, presse seripta sunt, d Uellius in linguas alias transferantur, di vix quidem aut ne vix quin flaccescat stilus, ct acuminis vigor: quae autem an aliis lingui scripta sunt, in nostram multo facilius, eadem elegantia & cum eodem acuminas vigore, transierantur. Et quidem, quae in aliis linguis occurrunt Paranomasiae, similesve lusus sonorum: non dis fleuiters si voeum delectum adhibeas) in nostra retineas. Sic illud Rom. 3.-ἰ πιπρονιοῦν. N νοῦν, ά- ωνωιἰι rita. Quod reddimus, Nu D rami of n φωνὰ lusistriari se ght Io iam , his Io Ibia jurest : Si libeat Paranomasian retinere : sie reddas heu

D ecept Non prece , precepI vis prece e Non Ge, fine vis me; here a Bris, an uere a suis; Reddas licet, Lauro Laete, Gu Io I au ; Gu Io Sau, Suis Io Sume ; here me, and hereseme. Est autem Suis vox vetus pro piti anter Ecto. Nempe, a Latinorum sagax fit nostrum Iage ; atque hinc δευο : ut a lege, lare. Item quae alias lepide dicta sunt, aut absurde vel inficere, pariter in lingua nostra rediadentur, retenta illa vel facetia vel inficetia. Sic, cum in Archiepiseopum quendam luserat Epigrammatisti cui miserat ille pisces sed non & vinum: Missutiis in raso miti P. Vos ab A chiscis

Sie lepide redditum est lingua Anglicana, I suis a Fo, I I ιn a Dis3 from an A Abi , HU INI nοι be here, bre se he sevi me no Ara. Item Epitaphium inlicetum, Musictis O meaecus Lausis jaces h cce Iohannes:

Organa namque Irim feceras rige quasi . Haud infelicater imitatus est versor Anglicanus,

O, AD as is is uere. Nee sacile invenias lepidum aut illepidum, facetum aut inscetum quid, in alia lingua dictum: quod nostra referendo non altequetur. Quodque Regi Gallo, de Palatio suo, nuper gratulatus est Epigrammatisti uno disticho, Non Orsu Genum, non Urbem Gens halet tiliam, Urbis Db m. Dominum ves Domtis iati parem: Sie preste reddas. &-vocibus pure Anglicis, s syllabis multo paucioribus,)-rth has no Lais; no ranci, a Mun; s I Wis; Nis T is, a mufe; nor Hisse, a rarta; hi this. Quod sua lingua Gallicana vix aut ne vix praestabit Parater Anacreonticum illud, aut, cuiuscunque demum sueri Anacreonticis su unctum,

92쪽

Praxis Gramma ti .

Quod H. Stephanus sic reddit, L atino carmine:

Haec unis Ima potat, Hinc arbore ue ' aut, D potat a quor auras,

Elias Andreas lic; Terrae bibunt feraces, Humae bibant O iatis,

suras Thetis maraua,

Verum ego, in litiusmodi versibus exponendis, contractiorem Anacreontis tormam, quam in isti laxiorem,ὶ magis convenire putaverim. Quippe cum totum Epigramma non sit nisi Paralogismus loco, magis quam serio, prolatusὶ celeriter potius percurrendum est,

quam ei diu immorandum, ne lue enim res feret accuratum examcn. Graxum itaque Epi

gramma sic ego potius carmine Anacreontico in prestius reddiderim. Hes ipsa Terea potat. Potantque Germina ipsam EI Pontus stye potat. Po atque Phoebus iatim. Phoebumque GD 'tat. Cur unus, hyce 'tis, clo potare nollem Atque, ad eundem sensunt, Anglice. I tib aera Drant: and Planis. 6- P.

93쪽

Vel sic etiam , Anacreontico carmine:

The Earu dou Drant, and Tope it. TM Trees Min theme, and Soa II. The S a Drm s up hiae mos, si ramis the Sea far Bevers. The Ision Drm s Him. - Ilin, Mus ast thres 'Drm , but L Mun λUbi notandum erit , quam presse lingua Anglica ubi affectatis Gallicanae linguae vocabulis prolongat & forinsecus adsumptis sesquipedalibus verbis, non impedita est, in id omne Sex habet versibus totidem syllabarum numero constantibus in quod erat Septem Graxis exhibitum. Habetque porro pro materiae defectu ὶ ultra quod in Graecis fuerat, hos Pleonasmos, Aud Tope it; Aud Malis; inhiae Moras; Acir B vers ; Min acts Israrm ; quippe illud ANEub Mi L, Man8 siuificeret exprimendis Graecis.) PLeterquain quod vox Drm qua praecipua continetur Emphasisὶ hic in singulis Hausulis repetatur;

quae erat in Graxis alia uoties omissa, intellestu supplenda. Solaque omittitur vox H na quae erat in Graeco redundans, neque ad rem facit; ὶ itemque vox Hera, quae melius abellet. Nam magis Emphatice mare diceretur, simpliciter, Abere ; ut ante de I crra; quam Bibere Vapores: cum potius Flamina dicendum ellet, quod nos supplemus.

bet Epigramma Graecum. Quae dicta sunt; non, ut Anacreontis temulentiam hoc Paralogismo in commendatum eam, cujus sere omnia Epigrammata vix aliud si irant, quam aut vinum, aut venerem, aut quae huc spectant: Sed ut experimento ostendam, quam, etiam preste dicta in aliis linguis, Possint prellius adhuc, nec manus signanter, a nobis exhiberi. Atque de his hactenus. :

94쪽

INSTITUTIOLOGIC M

Ad commuyes usus accommodata. Cum subjunctis Dibus Thesibus congeneris materiae. I687. primum edita.

96쪽

CELEBERRIMIS VIRIS,

D. P R AE SI DI

s OCIETATIS REGIAE LONDINI,

Ρro Naturali Cognitione Promovenda,)SODALIBUS.

yoHANNES WALL IS SI T. D. Geometriae Prosessor Savilianus Oxoniae, vestroque ordini adscriptus,

iam sedulo promoveatis 1 eamque ex Scholarum Additis, in liberioren aerem motasam, humatas usibus accommodetis: Rem haud ingratam me facturum, arbitratus sum , si id ego in Logica quadantemus a rederer: Qua tit ministra saltem utitur Philosophia ; si non ut Magistra item es Directrice ;Ut quae Restionem docet, in re quacunque, recte instituere. cujus ita)ue suscepti r rionem, V prosequendS methodum, paticis hic exponendam Hai: nequis sorte quarat aut conqueratis etram) in tama Scriptorum Logicorum frequentia , d eam 3 an luxuria, qua Lectores non tam doceat quam inprimat; cis istim ego, sub mole fatiscentibus, hoe novum onus imponere. 2uod quidem non eo factum est, quasi non sentiam, abunde satis superque apud Logicos passim esse tria ta : se , ut moneam, cui usui, es quem in finem, orarita sint, quibusque modis posmi rebus quotidianis accommodari. Non mm ideo tantum tradi censendum est praecepta Logicae squayumenum praesertim magna pars sensisse videatur) tis per Annum unum aut alterum atis tertium etiam quartumve in Sophistarum Sebosis rixandi aut Hirrcanae, deprae iis ipsis, materiam subministinent; atque tum demum, recedentibus, eum Tota Adademica deponantur; quasi in reliquum ista inutilia 1 Sed ut formandis Academicretim animis instrviant; suo possint, per universam istam, rationes rite instia tuere, atque ducitide justoque ordine conceptus suos apud 'e formare, cs apud Misi proferre. Sicut enim, qui, in amir puerilibus, Grammaticae Ruraracaeis Db Lud magistro dans operam, non ideo tantum Me faciunt, ut possint non a Mari ὶ sub Ferula mereri, quamquam hoc etiam,ὶ 1 a 'aecepta es Docatala istis discendo, Uno more recitandor, Sed ut, prout fert occasio, congrue possint im posterum s eleganter de re quapiam dicere scribereque : 2uique aditoribus in Academia incumbum Disciplinis Theologiae, Prudensis citati, Medicinae, in id faciunt, ut, qua ibidem edum sunt, postmodum exerceam cs in traxin revocem: Ita, qui Logicae studens apud nos, id fac, censendi sum, ut ad hujus leges nervose possent solideque diserere; deque aliis Me aut Iecus disserentibus hinciam ferre. Non quidem, ut paedantice aut liuia dici solet) in modo di figura sua dicta componant omnia e sed, uise arguam disserantque, M summa cum ratione es justa conseqtiensia sibi cohaereans ium, etiam ias Irim examen revocata; et que hormes ordine disponantur, ut fimi intellectis facialia, atque adfiam faciendam aut etiam cogenaam apta ; sciantque de ali rum duris, in quacunque materia, elumque vel conloquentia vel incon sequentia, I iucium facere ; S argumentorum vires telligere ; fimiaque ab argulis Sophismatis UDeciosis nugis Ase carere. In hunc igitur scopum insentur ; omnia, quantum licuit,

97쪽

se exponere tonatus sum squam fimplicissime prout in quotidiano usu recurrent. It fissis interim Gallem sep ιυὶ ut nobii m mi necfariis, qua apud Logicos passim

occurrunt minutioribus argutiis, altercationum materiam sumi Mantibus: quae usuiqvidem se possunt aliquando, pro exercendis iuet enum ingeniis ut discam inde, in . utram s partem speciose disserere; in sed haberi possint aliunde. meo tamen receptas loquenda formulas, Iolitaque artis vocabula: quorum usui aliqua forte non usque adeo commode fuerint primitus admissa, non tantι tamen es ut i Mentur; cum mnis A inde confusionis metus, dum alii aliter eisdem vocibus utuntur, J qtiam sperutili satis : sic exponenda tot tus ratas, ut commodum sensum ferant. Nam cs Ac res ipsa discetur ι es, quid his vocabulio apud alios Agnificatur: ut nec opus fit no a n mina comminisci, nec quod ravrus es incommodum i antiqua nomina notissmi e libus adhibere. Exempla item retineo, quae apud Logios trita sunt; ex Hi Uophia quam vocant Veterem es Peripateticam petita: Fia Lurcam luc trado, is qtiidem P ripateticam; non, Natina m Philosophiam. Ad isque, de aeuatuor Hementis ;de Tellaris 'uiete, in universi medio si ae Gravium motu deorsum, Lemumquesu sum . de Septenario Planetarum numero, obisque ; sc loquor, ut loqui solent Peripa elici : Non solicitus, an vera fit per omnia iturum Hypothesis, si qua in Na rati Philosophia disputandum foret, non in Opica, in contentus, haec apta esse in Logicis exempla, modo res ita fit ut perhibetur. Quaedam item alia, tit te ab aliis in Logicanaae fura, quae forte Frei est integra esse tutopossint, auZ atio ablegari: r tineo tamen ; non Logicam tantum, Ied U Logicos explicare satagens. Issa interim omnia Ac explicare conatus sum, ut, depinio solenni formularum pompa, quid haec I lennia Agni-ent ad communeν loquendi formulas redam, usuque hominum comm irecepta, innotescat; ne vani altria si Perborum exotticoram tu lucris latere censeseatur, cum res ipsa receptis vocabulis explicara fit notissima. Nonnulla tamen sint, in quabus a communa Logacorum tramite recedere sum coactus 1, Praesertim ubi Pro

fitiones Singuiares, ad Universabum classem revoco: Et, 1 Anymor H otheticos, ah6que compositos, dictos ; categoricorum regulis coerceo. Non quod ego hac in rem torsim; sed ad doctrinam Aristotelicam seu Peripateticam eos revocem, qui ab ea oesienter, fide, quod potius putaverim, nescientes j exorbitaverant. Quoniam autem ea res Paradoxa nonnialis videra possit; suam Aristoteti doctrinam is as-

mi, iusti sque aliquot dissertationibus, ad calcem, Oiduam. Hoc totum autem, quicquide , Vestris ussus accommodatum, vobVque iam ante aliquot a1mos dicatum, tam scriptis traditum, Iam typis editum vestro itidem arbitratus permura. Oxoniae, Novemb. 3o. I 686.

INDEX

98쪽

INDEX CAPITUM ''

De Apprehensione Simplici.

A P. I. De Vocibus, earumque Signisscua.

XVIII. De Asu, o Habitu.

XXIII. De Desinitione 5 Descriptione.

PARS SECUNDA.De Secunda operatione Intellectus. CA P. I. De Propositione.

99쪽

THES. I. Popositio S gularis, in Ddpostrione S Aginica, semper habet vim Gub

II. S IQVmi 'pothetici, ahique Compositi, referenae sunt omues ad istotelisos citet

100쪽

De Apprehensione Simplice.

De Vocibus, earumque Significam.

LOG CA, est Ari sive Peritia ) mimina S, seu commode inendi Ratio

ne. in Mentem seu Intellectum; dirigit, in debito commodoque usu Rationis: Quod Ratiocinium dicitur sive Dyctrius. Nempe; Prout Logica innuit Haseditum mentis 'amctim, seu Habitum Cognitivum est ipsa Peritia miracmanae: Prout D ctrinam imum, seu Disciplinam est Collectio Blaecep rum, quae hane Peritiam inducant. Hanc vocant Leticam Docentem; Illam Lagicam Gentem Dicitur autem Logica oo M- quae Vox α Ratronem significat & Orationem. Logices Objectum circa quod versatur in sunt Res omnes; sive Reales, sive Imagina. riae; Nempe illud omne quicquid sit de quo Discurrimus, Ratiocinamur, seu Ratione uti

mur.

Discinus autem vel tamentias est, ct mente peragitur iris αξέω vulgo dictus: quo res mente concipimus, invicem comparamus, aliatque ex alias colligimus. Vel Voces s λόγω πρα- Mς dictus;ὶ quo Mentis Cogitata & Ratiocinia Voce proferimus & explicamus. Utrumque D semitim dicimus. Qiue quidem Distinetio, seu significatus distributio, originem duxiste v etur ab ambiguo sensu Gnecae vocis tuin Rationem tum Orsionem significantis. Pariterque, lingua nostra Anglicana, Discursum dicimus, tum de interno mentis Rari cinis, tum de externo GEoquio. exes seu Verba sive Scripta sive prolata, dunt Rerum Nomina, Signaque seu I dicia ὶ Cogitatuum, sive conceptuum mentis quibus Cogitata nostra alia alias indicamus. Sunt quidem&alia signa sive indicia, quibus Cogitata nostra Indicare seu Infinitare pos sumus; Qualia sunt quibus mentem suam explicare solent Muti surdique; hominesque diversi lingues, quorum alter alterius dialectuin non intelligit. Praecipuus autem, usuque receptis limus, ct commodallimus mentem explicandi modus, est, qui voce fit, Verbisque prolatis. I um aliquae tui & Gesbium) sunt quasi Naru abrerii μὴ aures suntque plurium, si non di omnium, nationum communes;) Quales sunt Risus, Elutus, Singultus, EJulati nes, Gemitus, dic. Has autem ut ut suas ita ant significantias) non solemus Herba nun

cupare.

Vnrba autem plerumque dicimus, Voces articu Mas Gutturis, Linguae, Labiorum, Narium, al:orumque loquelae organorum ope formatas,) significantiam habentes ad placitum, seu ex proposito; communi loquentium usu sibi am,am. Quorum signis catus quidem alibi alios) usu communi & consuetudine addiscimus. Ut sunt Man, COHAE, Hors S ep.&c. Homo, Micca, Eruus, Odiu, M ;ὶ Quae communi consensu significant apud nos j ea Animalia quae his nominibus indigetare solumus. Quae quidcm non minus intu- istent si id hominibus placuis letὶ aliis nominibus appellari; prout etiam alibi aliter appel

lantur.

Atque haec Verba seu Vocabula cum certis Duris sive Penna, sive Preso, exhiberi conspicimus ; ex communi item usu intelligimus, his Literis hosce sonos communi homi- o num

SEARCH

MENU NAVIGATION