Theologia dogmatica et moralis ad usum seminariorum. Authore d. Ludovico Habert ... Tomus primus septimus Tomus septimus. Continens tractatus De Ordine, de censuris, de irregularitate, et de matrimonio

발행: 1792년

분량: 730페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

. 3 Pars saeunda . De Hlara rebla meles. rigulo, vel impedimento huiusmodi, se illi, a quo his e effintibiis absolvi debebant, qua meito commodet Porerunt, contempserine praesentare, mandarum ipsius super illis, pro quibus excommunieati fuerant, diuis mi Iitet recepturi, & satisfacturi, prout iustitia sua. debit, decernimus ne sie censurae illudant ecclesiasti. Caea in eandem sonteritiam recidere eo ipsor idem

negant, infirmum k-periculum mortis. evasit , --aidere in similem expothmumi eationem. hoe ipis, quin Contemnit ad superiorem. reeurrere, quin ex Con.TI;d. supra laudato, nulla est reservatio in articulo Inortissobservantque e. Ea, , di aliis, quae laudantipat soni oppositae sententiae, nihil decerni, mst quod confessarias praeciperF debeat poen uenti, ut sublato, impedimento superiorem adeat sub poena similis censi m incurrendae, si neglexerit: ao pria epinnitentem excommunicationem' non ingurrere , si, confessarius tale praeceptum im non imposuerit: eaput quidemma, per se, Ac independenter a pyaecepto confeciscarii promuitiat rein indentiam , ut aiunt 3 sed p interquam quod lex illa non est in Galliis ubique reiaeepta, ut diximus e. r. de sacram . poenir. hic consurendo, videtαr, revocata a Gne. Trid. saltem quoao articudum mortis, quo nullam esse dicit reservationeme ilico saltem s.s ad morsu, quia in aIiis impedimentis, puta io periculo infamiae inearissendae, manet reservatio , nee nisi in directe absolvi inrycentiens a casibus reservatis, ae proinde tenet suis hia toe impedimento adire su petiolem, , . ut diximus ita ctatu da poenitentia, ubi de casibus reservatis C. T. R. a. Extra mortis artieulum vel Censura: est reservata, vel non, si non est reservata, quilibet saceris dos ad exeipiendas consessiones approbatum potest ab

relaxanssi: favetque universalis , clesiae praxis ; nam snguli confessarii audita consessione elericorum mah

aibus ordialbo inauguratorum, E r. mrrire solent ab

362쪽

Communicationis , suspensionis, de interdicti.

Nee dicas, absolutionem a censuris pertinere ad la in xum exterius, nec proinde impendi posse ab omnibus Confessariis, cum omnes non habeant sorum exterias

namque eam impendunt non ex propriρ ossicio , sed en Concessione Feclesia.

Quod si censura . sit reservata, iure antiquo is Ius potest ab ea absolvere, qui eam sibi retinuit, vel eius successor , vel delegatus, vel . superior ex C.

d ree ρἰendum De ineis iudieis ordἰna ἰῶ.. Dixi liare antἰqas; nam iure novo Concilium Trid. sess. a . cap. o. de reserm. permittit Episcopis ablatavere a casibus . di censuris summo Pontifici reservatis, modo ea sus illi sint occulti, nee ad forum conten .eiosum deducti, Meear, inquit, Diovis in ἐrregu Moritatibus omnibus, edi Ohenso αἱ bus ex dalicto o viso

nta sim et in Galliis tamen Episcopi saeuitatem absolvenis di ab haeresi tribuunt suis vicariis generalibus, & aliis . ut diximas capite . de poenitenvia , ubrexipendimus, quae peccata hic censeanwx occulta, prae Iertim ita Galliis . t ,

tande codist ἰιον, eensaram assa reservastam 3 R. Censura vel est a rure , vel ab hom ei ista rursus vel est generaliter lata, vel speeiariter adve sus singuIarem, & determinata' pessanam , v. g. Pe- trum: si eis a iure, vel ab homine per sententiam generalem , reservata non est , nisi reservatio exprima. tur in canone, statuto, di sententia generat iter lata, duobus exemis easibus r quare verba legis, aut senistentiae diligenter sunt ii tendenda : si enim auctor sta

siti, asit se silenti3 declaret, si sibi retinere .eensa

363쪽

-3so pars seeunda. De mera rebia Eeeus. xam , in serior non potest ab ea absolvere: siveroeenis cura sit ab homine per sententiam specialem adversus determinatam personam , censetur reservata , etiamsi in sententia non fiat expressa mentio reservationis . Dixi, d-obus exeeptis cas bus . Primus, quando per monitorium exeommunicatiolata est ι quamvis enim genera iter seriaῖ eos , qui pro iniuria illata non satisfacerent, vel auctores da mni non mani restarent: tamen singuli speciatim, ac determinate ob contumaciam actu extommunieantur,

de quidem in isto contentioso ad instantiam conqueis rentis, qui ad illum suam querelam detulit: sicque ejusmodi sententia' sub uno respeetii generalis. dici potest , sub quo se ilieet omnes in monitorio dericiis talos comprehendit s de sub alio respectu particulari, quatenus sitatu Ios in particulari assicite patet exemispio sententiae, qua iudex saecularis morte damnat , qui in aliquo crimine, puta farto, participarunt ἀhaec quippe sententia, quamvis generaliter enuntietur, Pwprie tamen particularis est, prorsusque distere ab altera sententia, qua aliquid sub gravi mulcta pro hi oberet, puta piscationem certa anni tempestate 3 ista enim, prohibitio rationem habet legis universalis, quam qui τὸ olaverit, in laro alterius iudicis conveniti po. teste cum et go simi Ie discrimen reperiatur inter senistentiam excommunicationis in monitorio latam, & sen. tentiam , qua generaliter, Ae per modum statuti praelaritus aliquid prohibuit sub poena excommunicationis i pla

acto incurrendae , sequitur prioreis excommunicati nem esse reservatam, utpote latam per sententiam par. tieularem p pbstetiorem' vero non esse reservatam, nisi praelatus eam expressis verbis sibi retinuerit: ita Eveilis Ionus tractatu de excommunicatione cap. 32. art a. 'secundus ea sus spectat suspensionem, cujus absoluis. tionem Theologi communiter docent esse reservatam,

sive sit a iure , sive ab homine per quamlibet senistentiam etiam generalem, quia cum absolutio a censuris pertineat ad forum exterius, eonfessarius eam

Impertiri nequit, nisi id ipsi sit a iure 'eoncessum tarqui iure ei npn conceditur absolvere ab . excommu.'nicatione, ut patet ex canonibus supra Iaudatis et ergo

neqde suspensione, neque ab interdicto absolvere Po test

364쪽

i pays seeunda . De mera reuela Metis. 3s νress iure communi: vide Nauar Iuni manualis cap. annum. 36 a. , Avitam I. p. disp. 6. dubet r. Conclus. a. st ' collationem sextam dioecesis Agathensis.

Ergo, inquies, illusoria est isthaec formula in omisminibus libris ritualibus praescripta confessariis, qui excipiunt confessiones clericorum sacris ordinibus in

rionis, se pension ἰς, ῶnterdIct; . , ' . Nego sequelam 3 haec enim absolutio datur ad caute iam 'ab omni vinculo tam excommunicationis reserva istae, quam suspensionis , & interdicti, si forte poenitens aliquam incurrerit, cujus conscientiam , non gerat et atqui huiusmodi absolutio ex concestione Eeelesia non frustra datur in hypothesi., quod pinirens invise ibiliter ignoret .se ligaturri esse aliqua ex iis censuris . Advertes tamen se suspensionem se interdictum , quando ferunt ux ad certum tempus, vel sub aliqua con .ditioneri v. g. quando sacerdos suspenditur ab officio, donee per mensem spiritu asibus exercitiis in semin. rio vociserit. vel interdicitur Eeclesia quoad tu ne tectum , v. g. fuerit resarcitum, cessare absque absolutione adveniente termino, aut impleta conditione. . Q. . Ueopu ν exsans extra di cesim potest ne sub d. tum absolvere a censerἰs sebi reservat ἰs ER. Potest in sero conscientiae, non in foro contem.

tioso cum strepita iudici ali ν quia quae sunt iurisdictionis voluntariae, non requirunt territorium ,& ubiisque exerceri possunt ι secus de iis, quae sunt iurisdi- Aionis contentiosae, atqui absolvere in foro con se lenistiae, est actus inrisdictionis voluntariae, absolvere vero in foroe externo, & cum strepitu iudiciali, estinus iurisdictionis contentiosae x ergo Episcopus illium

mira dioecesim exercere nequit, nisi ab ordinariodo ἀ-ci, in quo versatur territorium, obtinuerit . Q. s. sui sua diae ein censuram incurrir, potest ne ob ea abolυI ἰn alta diae ees , in qua dἰυεν artio 3 R. Potest in foro conseientiae tantum, si censurae

. sit a lare, ve, ab homine per sententiam generalem, quemadmodum potest ibidem abso Iur a casibus in sua dioecesi reservatis, modo confissatius habeat a suo ordinario facultatem absolvendi ab huiusmodi casibus, di censuris, si sino reservatae, ut diximus tract. de

365쪽

seeunda . oe III erare, Ia Leetis ceram. poenit.: secus, si censura sit ab homine per sententiam particularem s tunc enim remittendus est ad proprium Episcoeum , vel ab eo petenda est ab solis, vendi licentia, quia in eiusmodi causa valet effatum tm idem est solvere, enim est ligara 3 alioquin pertur.' . bare ur eeclefiastica disciplina .

DISPOSITION1BU S. AD ORDINES.

Monuimus in argumento huiusce tractatus, rein quiri ad ordines rite sitscipiendos, x. Dei vo .cationem 3 a. electionem canonicam sic die a m , quia debet fierI secundum Ecclesiae canones, potestque diei vocatio exterior, di ministerialis, quatenus scilicet ministri Ecelesiae actu, di de facto eligunt, de clero a seribunt, quos Deus ad sublimem illum statum ab aeterno destinavit, in tempore per gratiam suam Praeparavit 3 3. vitae sanctitatems in qua comprehendi cur eae libatus, seu donum perpetuae continentia s q. scientiam saltem suificientem, s.cingenium clericale, quod a s. Ambrosio dicitur cor sacerdotale, ab ita. lis Spἰrit. eeetissastrea 3 s. immunitatem ab omni imis pedimento ecclesiastico, quod vulgo appellatur irreis gularitas; de quibus in hac tertia parte sgillatim est

disserendum.

. r Irea vocationem quatuor sunt inquirenda: i. quid a sit: a. an existate 3. an sit necessaria: ε. qui.

bas signis deprehendi possit. s. u

366쪽

quippe se habet ad providemiam gener se et sumptam , scut species ad genus, sub quis fontinetuzr atqui proavidentia in genere duplieiter spectari deber, ut prima

parte diximus: I. in mente divina, quatenus Deus ab aeterno rebus singulis in tempure producendis singulo. fines praestituit rationesque ordinavir, ac media, quia Bus unaquaeque fini suo congetueret, de ad illum suaviter stirigeretur: quemadm dum artifeπ, v. g. archiis tectus , domum , quam aedificare intendir, prius in arisse sua delineat, singulas e*s partes eone ipit, ae ordi. . at 3 tum aecinerar ad opus, illudque exequitur m x-ra exemplar a se praeconceptumi Disndum, inquit si

Th. I. p. R. a x. arr. F. ad quod ad creram dtio pestis

rinent, Diueet rapia ordIula , q a die Itur provἰrintia 3 er . dispostio , er exeeurio ordinἰs , o' dici tir gubernar IM, quorum primum est ater inm MDε nudum tempora Ie MIe enim omnia in tempore operatur secundum aeternum consitum voluntari silarer quos in rempore vocavit, inuviis ea Vit. & in fine glorificavit, hos ab aeterno praeseivre , ae praedestinavit 1 hinc Theologi praedestinationem, quae est alteraprovidentiae species, dividunt in eam, quae est

in intentione, di eam, quae est in executione. Ist i duplex vocationis acceptio magnifice elueet invocatione Davrdis ad Regnum e Deus ab aeterno Davi-

dem elegerat, ut esset dua super populum suum; δε virtute huiusci decreti praeparaverat dotes neeessaria, in tempore cisnserendas , Rili cet robur corporis, sensum rectum , Ac eordis latitudinem se ut loquitur Seriptura quibus idoneus esset regendo Populo. qup prae muli ctudine numerori non poterat haec omnia existebant ἐ- Meretis divinis indipendenter a cuiusquam Creaturae ministerio, sed net executioni mandarentur usus est Pro

phetae ministerio 3 Sxmuel missus est ad, domum isai quaesivit, quem ex eius filiis Deus elegisthi salte

rum enim ungere Nefas τ reiecit natu maiorern, oe alio,

sequentes . doaee deveniret ad Davidem natu minimum .

367쪽

quia non illos, sed istum Deus elegerat 3 praecessireris .go Dei electio, de aeterna destinatio ι sed ejus execuistio Samaeli in tempore demandata est: idem omnino observare est in vocatione m'nistrorum Ecclesiae: r. Deus ipsos elegit in Christo ante mundi constitutionem , ut sint sancti, & immatu Iati in conspectu eius per gratiam suam ipsis ab aeterno praeparatam, &su temporae conferendam ad sacra officia rite obeunda r en vocatio in intentione, & ab aeterno, in divinis

decretis ex stens independenter a creaturae meritis 3 nam me αἰο, re dIlectro abisar Or naen νων in nobἰs , ct ἔα Πιο , inquit Sanct. Thomas pari. quaest. 23. arti C.

vitur per ministerium Pastorum , di actu , ac de Lais cto saeris ossiciis addicit, quos ab aeterno et egit et en vocatio in exeeutione, quae priorem praesupponit , Potestque diei vocatio . ministerialis, & exterior et de hae posteriore vocatione' malia iam diximus in Prol egomenis, ubi de missione Pastorum s dc quae supersunt exisPonenda, dicemus capite sequenti et agimus hic dumta

Dicitur x. actus proυῖdentἰa 3 quia si providentia divin ad Oint ita , etiam vilissima se. extisdit , nihilque in operibus Dei inordinatum relinquit, ut fides docet , , ratio demonstrat, cunu Ron Curare , quod feceris , summa sit inclementia, ut observat S. Ambrosius libr. r. de ossiciis Cap. Ia., mulIO ma

gis intendit Mi ea, quae pertinent ad Ecc Iesiam, quam Christus. exhibere sibi voluit gloriosam sponsam: Prois

368쪽

te hane ipsa Sue. . quelarum pro/ ἰρnperfectiona οἱ muner Is sto a claud Ioab It , nee Dei CPυῖtas de μὶ In Ategritate gatis ebit: atqui Ecclesiae gloria, & splendor maxime pendet, ex praepositorum ipsius; delectu , &conversatione r ergo providentia iis eligendis, & prae . parandis maxime invigilat 3 ao proinde eorum vocaistio est praecipuus providentiae actus, & specialis curat divini ingenii , ut loquitur Tertullianus et Dicitur a. pro υἰ antia sup ernatura IIs. quia secundum nostrum concipiendi modum duplex distine uitur; pro viis dentia e alia. naturalis, quae praeest naeturali re ruin oris dini, creaturasque inferiores clytigit ad finem naturais. Iem 3 alia supernaturalis, quae sp ctat finem quarumisdam creaturarum , scilicet rati DC alium , , quem cum promiis viribus attingere nequeant, utpote superna tuis

ratem, ad eum pro vindentia illas divi Mi ς i rtute transmitistit, scuti sagittam ad signium inquit s. t h. , salva tamen earum libertate ; provid Cntia enim Creaturis nee essitatem, non imponi re atqui sta us sacerdotalis est . supernaturalis ; nec quisquam potest esse illi idoneus , naturali indust ita . studio-labore ; ergo vocatio ad huis Iusmodi statum pertinet ad providentiam supernaturalem. 'Drcitu P 3. quo Detis aliquos pra αἰ Πι eleῖt, ut vocatio ad ordines. distinguo tur a vocatione ad vitam aeternam. ad quam omnes sunt conditi, cum ad statum clericalem pauci ex hominibus. snt formati, de ordinati: Numqm d omner . Oston ait I. Corinth. ra. qui ex utero matris. suae ad su petemum illius honoris gradum segregatus εις rat i Nut quid omnes Propheta Fnum qu Id ammes Doctores

Errandi igitur, & quidem turpi er ac longe pern Leiosissime, qai pro diverso res familiaris statta e tertia

369쪽

eatum assumunt, ae dimittunt: v. g. frater natu rei color moritur, minor militiam elericalem, cui aseriptus

fuerat: deserit sive sponte, sive parentum consilio, re auctoritate, quasi non esset Dei electio , & praeparatio ; qui error turpissimus est, u spote qui oriatur velia ex crassa ignorantia, vel ex defectu fidei, qua constat apud omnes Catholicos, evncta subesse providentiae divinae, Deum rebus singulis proprios fines praefixisse, Bec omnes. sed aliquos prae eae reris ad sacra ministeriae te si mei grandeque nefas esse, ordinem a Deo praed finitum praetergredi: praeterea eiusmodi error adiun- ctum haber grave sacrilegium, scilicet furtum rei fais cratissimae; quid enim turpius, quam rapere alienum invito domino sed quid magis sacrilegum, quam usurisi pare augustissima religionis ministeria Deo prohibente

execrantur homines furtum vasorum sacrorum , nec horrent furari ordinis sacramentum . quod est mu Itosae ratius: surantur autem tantum saera mentum , qui illud Deo non dante invadunt i perniciosissimus quoque

- est eiusmodi error 3 seut enim in speculativis qui errat circa prima principia pessime discurrit, Ee sal λ oneludit 3 ita e Ierieus, qui vocatione caret, eonisisquenter privatur auxiliis, fine quibus sancte Ee Iauis dabiliter offieio saeerdotali defungi non potest; seque in extremam perniciem ruit, de alios se eum trahit.

omnἰbus praDeIt, dedἰν ἰIlIs υἰrrtirem ad ἰllos effectus produeendos: V. g. quia ignem condidit ad eale faeienis dum de eombaxendum, solem ad universum orbem illuminandum, iis indidit, igni quidem calorem inistensissimum, soli virtutem undique diffundendi luismen : quos ergo ab aeterno elegit ad munera sacerdotalia, iis praeparavit omnes dotes, sine quibus apti non essent tam augustis muneribuo 3 imperitus enimae imprudentissimus esset arehiteelus. qui lapides no a aptaret loco, de usui, ad quem illos destinasset Dices. Iudas Iscariotes voeatus est ad Apostolatum; atqui Iudas earnit dotibus in ' Apostolo requisitis: ergo voeatio non ineludit praeparationem donorum

ad functiones neerkcitates rite obeundas. Di

370쪽

Pars Taetia . De D sese. ad Oνdἰαa . Distinguo minorem et caruit sua culpa, quamvis ei essent praeparatae, concedos Caruit, nec erant ei praeis param , nego minorem. Quemadmodum igitur De

hoc ipsis, quo vult omnes homines salvos fieri, iis omnibus praeparat gratias, sine quibus saltem conseqai non possent f sed quia consentire, vel dispentire provipriae volnntatis est, quam plures gratiam reiiciunt, de ab aeterna salute excidunt, sic Iudas ad Apostolatum vocatus defuit gratiae, qua Deus ad tantam dignita istam eum aptare destinaverat.

Dicitur s. Od Iaera minis arta d strua θ Iaudabἰnti νε beunda, quia sine interiori Dei vocatione potest quis ministeri' Pastorum habere characterem sacerdotale sed furum more , qui res alienas in Iuste Invadunt , iisque utuntur in proprium commodum, quandiu Iaistent; sed ubi detecti fuerint, in suam perniciem : interior itaque Dei voeatio requiritur, ut quis licite di laudabiliter ossicio saeerdotali defungatur: sed de

recessitate voeationis A. sequentio Q. I. generis sunt e sua dἱυ na voea. planis I . . Triplicis: alii sunt ordinis naturalis, alii sit. pernaturalis, quorum alii ipsum vocatum assiciunt , alii eos, ad quorum obsequium destinatus est . Deus igitur i. corpus, de ingenium culusque in utero matris e Engit ad opus, ad quod illum destina .vit ; de Lehus enim eorporis, & animi sunt impediis menta ad ordinea, dc signa certissima , eum, qui aliis quem ex iis defectibus patitur, ad clerum non visca. xi : a. supernaturalia dona praeparat, ut donum per peis tuae contistentiae, & auxilia, sine qui biis vocatus notrforet idoneus sacris ministeriis, 3. dociles praebet subis diros. ut audiant, quem ad ipsos mittit; sicut enim donum linguarum ita Apostolis fuit concessum, ut quodammodo ad auditores transiret, quatenus scilicheisti intelligebant Apostolum loquentem lingua aliena ἐsic gratia vocationis, quae est in Pastore essicit, ut subditi dociles eis se praebeant, cum alien refragari soleant e Oves Ilium seqὐMnttir c ait Christus Ioann.ro.

SEARCH

MENU NAVIGATION