Theologia dogmatica et moralis ad usum seminariorum. Authore d. Ludovico Habert ... Tomus primus septimus Tomus septimus. Continens tractatus De Ordine, de censuris, de irregularitate, et de matrimonio

발행: 1792년

분량: 730페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

et De Marνἰmanis . 'Eu thymio 3 e re ita ras ob eam caviam in rcclesia orieη. tali turbas, induixa imperatori dispensatione, conirnis suit sum. Ponti . roan. X. 3 eomposuere pariter orienis tales Episcopi convocati a Constantino Leonis filio , hancque regulam in posterum servandam tradiderunt

his verbis et sententia, iudieraque communἰ decernImus , ab hoe anno prasrnti erat annus sal. quartas nuptias nutus eantrahar: sed ut prorsus ea et ieIan kr o etsi nulla lege nunc teneatur vidua ad annum secundas disseris re nuptias , reipublicae tamen interest , ut non nubat ,

quandiu potest esse dubium, num coaeeperit ex Prisiaris coniugis eoii sortio 3 iniustum enim est sic gravidam alteri viro copulari, quod nonnunquam contigis. se certo didicimus r quare Parochorum est eiusmodi abusibus, Be fallaciis obsistere , opus sit, auctoritatem iudicis saeeularis interponere.

I lisolubilitas considerari potest in matrimoniis vel

legis naturae, vel legis scri prae, vel Iegis evangeis aseae, sed quoad i orum tantum, vel etiam quoad vine ulum : de in dissolubilitate quoad vinculum hie agimus; de altera dicturi suo Ioeoi itaque.

R. Est in dissolubile in qualibet legς tum iure nais turali, cum iure positivo . Prima pars , quae est de iure naturali, probatur iisdem fere momentis, quibus supra asseruimus , pluis xalitatem simul uxorum pugnare adversus legem naturalem 3 repudium quippe non minus, quin multo magis , quam polygamia simultanea , adversatur finibus matrimonii, nimirum prolis generationi. uberali e iusidem educationi, di arctissimae, quae inter eoniuges inis terrodere debet, animorum coniunctioni et enim vero si coniuges ex quavis causa a se invicem discedant, ni aliis coniungantur , nul Ia inter eos vera , ac firma satis amicitia 3 non distinguetur inter fornicationem iure naturali prohibitam, & legitimas nuptias 3 Proistes sine certo patre , ae debita edueatione relinque is sust gravissim s hisce incommodis tum occurrit pria

532쪽

mus hominum parens, cum nulla lege positiva duce

protulit Genes. a. V. a .: RalInquet hemo pastram suum, di matrem , ct ad barebit tixor ἰ sua , ct arunt dis a Imearne una : genti Ies', quandiu non exuerunt hominem,

hanc naturae legem secuti sunt: primus ex Romanis, inquit ,ralerius Maximus I. a. c. I., uxorem repudiavit Spurius Carnilius sterilitatis causa , quae licet

Confirmatur: in fidelis, qui repudiata prima uxore alias duxit, si ad religionem christianam convertatur dimissis posterioribus uxoribus , cogitur priori reconciis liari , prae intim si ipsa facta sit christiana ex cap. Gaudeismus tit. De dἰυονtIis r quid ita , nisi quia matrimo nium infidelium lege naturali censetur itidissolubilet Secunda pars , qnae est de lege positiva , probatur ex C. is. Matthaei et ,'Qui fecit hominem ab iniero, aseChrsus , masculum, di foeminam fecit eos , di dixit: Propter hoc dimittet homo patrem, Ec matrem, oc haerebit uxori suae, & erunt duo in carne una: itaquetiam non sunt duo, sed una earo : quod ergo Deus conis iunxit, homo non separet quibus posterioribus veris bis declarat Christus non esse humanae potest tis, sed divinae duntaxat dispensare In hac parte, quaeacumque causa , aut necessi ras fingi possit. '. lConfirmatur utraquei responsionis pars auctoritat

S. Ambrosius lib. s. in Lueam de indissolubilitat matrimonii hae habet i is Audi legem Domini, cui obse.

quuntur etiam, qui Ieges gerunt: stua Deus homo non separet: sed non solum hic caeleste praeceis Prum , sed quoddam etiam opus Dei solvitur : quibus verbis S. Doctor innuit, repudium adversari non Ium Dei praeeepto, sed etiam naturae institutioni . 's. Chrysestomus homil. σ3. in Matth. i ubi laudataea Christi verba expendens sic seribit: MNunc& crea. tionis, de sanctionis modo unam uni perpetuo coniunis sit , de nunquam rescindi Oportere docuit . nota ,

quomodo loquaturr omne dia o In earne una, neque

virum ad uxorem suam aecedere debere simplicitersa axit, sed etiam agat utinari , ea loquendi rationa

533쪽

sio De Matr monis . in diribi ubilitatem ostendens ... quemadmodum igitur laesus est in duci dividere cabinem unam, sic δέ muislierem a vita suci disiunge te inuissimum est : neque in hoc stetit, sed Deum quoque attulit dicens ἴ- eon unxit, homo non separet : ita ostendit praeter naturam quidem , quia una caro dis 'nditur a 'contra legem au.tem, qui, Deius iunxit irae separari

Μ eri ita igitur Conc.. Ti id, sessi can. s. anathemate pervussit Lutherum , Ac eius. assestas. docentes. matrimonium multis de causis solvi posset verba Coo.elli sunt: d ἱ quἰs , propter bardsim , aut stam es liab Ita Ione , aut asse latam osse iam a coniuge, dissiυῖ posse matrἱ αἰλ, υἰue Mitim , anathema sis . . 'obiicit Launnius adversus in dissolubilitarem matri maii multas leges imperarorum etiam christianorum,

ruta Constantini Magni t L. 3, codicis Theod ani

trobi et . . .

534쪽

Da Matrῖmauu ἰ set rse Iegitur ris Si aeceperit homo uxorem, & habuerit eam, oc non invenerit gratiam ante ocinios eius propter aliquam foeditatem , scribet libellum repudii: & dabie in manu illius , & dimittex eam de como suas cuminque egressa alterum maritum duxerit &e. - . . Circa matrimonia vero post promulgatum Evangelium contracta triplex movet ut quaestio α ι Prima, utrum per . professionem religionis christia. nae solvatur matrimonium ita infidelitate contractum is Ileeatque infideli, converso, repudiata uxole, quam

ubi Apostolas innuit non esse magistri Praeceptum , sed discipuli duntaxat consilium , quod fidelis adhae

. Secunda ,. urrum per adulterium dis&Ivatur matriamonium I ut videtur colligi .ex. his. Cisisti verbis Matth. s. vers. I a. t Omm s. quῖ dἰm Uer ἰt uxorem fuam , excepta fornIeat ἰοnἰs eausa , faeἰν eam maechar ἐώ Imusam: duxerIt adtiis erat L ergo inquit aliquis, si uxor moechata sit L licebit coniugi aliam dueere. Tertia utrum matrimonium ratum, sed nondum consummatum solvatur per solemne unius coniugis profes- - sionem in religione approbata , itaut alteri liberum ae ad alias nuptias convolare A ira enim declararunt plurex

summi Pontifices : quae quidem quaestiones , cum sine gravissimae, distinctis Earagraphis, surat discutiena ..

g. IV. Utrum per II bellam repudἰ, ἶn leges alea solveratur matrimonἱῶ vinetilum i Non eonveniunt Theologi circa, 'propositam quaestionem . negant alii ,. ut Sanct. Hierony miis in Cap. s. Matthaei, Magisten sententiatum lib. IV. dist. 73. Bonaventura in eamdem .distinctionem , & ex recentIoribus Dominicus Soto,. Estius , sylvius dee.,

contenduntque , Hlienum semper fuisse repudium , permissum tamen , at i myune fieret , causa malisia mali vitandi. Afirmant alii , ut S. Chrysostomus , seu auctor ope-- T aia

535쪽

t iis imperfecti homil. 3a. , ubi dieit, legislatorem

stulisse culpam, quando repudium permisit, Scotus . Durandus, Paludanus in IV. 3 3. alhaerene ex recentioribus Abule tres in G iη. Matthaei, Elii ho m. .ste saeramentis, Petrusi Sol test. ν 3. de mari . . aimonio, Bellarminus lib. I. sis matrim. Cap. ν . in Iesponsonem ad 1 . obiectionem, & aEi fere innumerius. Hom. in supplem. qu. 64. a. 3. s. noluit quidquam definire eirea Mnece rontroversiam; sed tis ei fuit proponere, & solve se momenem quirius m iistrantur oppositae opiniones: Cum tamen Bellat minua

oeo et rato laudato piro sua sente retia, quae nobis proin babilior videturi quare ad propositam quaestioneni R. In Lege Mosaica pep libellaim repudi, sol,

batur matrimon bi vinculum . Probatus i. ex ipsismet verbis legis supra lavstatis , quae veram lieeni iam concedunt tum marito dimittendi uxorem, tum uxori dimissae nubendi alteia xi: Dim pHre eam do- domo sua , inquit Scriptura , egressa, a 'erum maris aem dmnerῖν ero. Probatur s. ratione triplisi Prima , quia si vinculum matrimoni, notu fixisse solutum per libellum repudii, lex parum aequa videa e tur 3 nam vicis fas erat alias uno Ies duceae, gum .sset eo tempore licita polyga mia unius viri cum plumaeibus uxoribuq; mulieres autem viris infirmiores peria petuo earuissent remedio adversus incontinenti m.. . secunda. Mirum esset, nMue Μoysen. neque sacer

dotes, qui alia vitia, populi reprehendebant, num . quam rephehendisse adulteria, quae etsi gravissima , publica tamen, de sequentia erant Cum repudia ris . Tertia , qtata I ex Prohibebat 'oe- xepultatis post mortem secundi mariti posset umquam recipi a Friore marito 3 ae si per repudium non solvebatue vinculum eoniugii , optimum erat de optamdum Medum prohibendum , ut unor rediret ad suum κα

Diem a Μulier repudiata si aptery nupserit. diacitur eit. cap. a . Deut onomii polluta, ω abomiia nabilis eoiam Doenin r ergo eius contumalo eum,

altero viro verum erat adulterium ,

536쪽

Matrimanti: ειν ta, di abominabilis coram Domino, tum qaia aliariotus eam per repudium publica infamia notarat; tum quia non ipsa mulier, sed reconciliatio cum prior rmarito dicitur abominabilis coram Dominos in Hebraeo enim, & Graeco textu habetur ἔ iation Iam aba est eo ram nomIna s scilicet quod mulier reis pudiata a secundo marito, redeat ad primum: viis deretur enim ad tempus dimissa, de quasi alteri viis Io commodata, quod est abominabile. Instas . Jeremiae 3. v. a. sic legitur m dIm ἰώνυ

paratio repudiatam inter, di populum, qui spirita 1iter fornicatus est cum idotiis, nisi repudiata Iaaruadulterii se constitueret nubendo alteri : ergo. Nego minorems est enim argumentum a mi cori ad malus r nempe lex prohibet, ne mulier, quae I eis pudiata alteri nupsit, a priori viro recipiatur, si defuncto posterioli ad eum redierit ι ego tamen, ait Dominus, redeuntem ad me populum Israel recupiam, quamvis non solum me dimiserit , sed etiam spiritualiter fornicatus sit eum idolis. Dices a. Libellus ire pudii permissus fuit Iudais ad

duritiam cordis , quemadmodum di usurae. Res. Sanct. Thomas in supplem. q. 67. art. I. ad

CErtum est a. , matrimonium non dirimi per haeresim, apostasiam, vel etian atheismuni, in quae , fidelis conjugatus labitura paled ex dictis F. 3.1 s Ceris

537쪽

.'si uterque coniux Resigionem Christianam amplectari

Quaestio igitur solam est, utrum . dirimarii x matriis monium in infidelitate contiactum,. quanta contuishum alter profite ut Re Iistionem Claristianorum, alia tero. in . in fistelitate permanente 3 ad quam juxta com .

munem Theologorum. sententiam .

L. Dirimi tua . Deci dispensante in aratiam Reliis. gionis Chiistianae . Probatur ex Scriptura I, Corinth. ., ubi Apostolus distinguit inter coniugium, fidelium , dc infidelium ,

stolo igitur non homo , sed Deus. ipse fidelibus conis iugibus praecipit, uxorem a viro non discedere, de Vicissim virum ab uxore: quod si alteruter discesse-xit manere in nuptum et ar eadem ratio non est fideliseonjuncti cum infideli, de ejusmodi enim, ait Apostolus: Ego dico, nou Dominus, nempe non dimiris tendum conlpgem infidelem c si consentiat habitare cum conjuga fideli r ergo i, hoc casu praeseptum diis ου inum de indi Glubilitate matrimonii, cessat, Deo. dispensanter in gratiam Religionis Christianae: utrum

autem lati data Apostoli verba: Ego δἰeo non Dam ἔ- 'us, contineant, praeceptam humanum, an solium. inodo consilium , expendemus. postea . Neci dicas, textum A postoli i ntelligendum de separatione qa Oad thor uin, & habitationem dumtaxat 3 nisin cim extendata x ad. vi acu.li disi lutionem, non stabit

538쪽

diserimen ab Apostolo positum inter coniugium fideis Ilum, di infidelium, cum illis, de istis liceat Iege

divina & humana a se in v ieem discedere propter grais ves causas, puta. sornicationem, modo inruipti permas Meant: atqui Deus ex Apostolo concedit viro fideli . qui habet uxorem infidelem, & vieissim uxori fidelicuius maritus est infidelis, quo denegat coniugibax fidelibus: ergo potestatem ei facit non solum de seis tendi coniugem infidelem,. sest etiam alteri nubendi. Confirmatur isthac interpretatio ex Innocentio HI. C. titulo : εἰ-ἰnfidelitim

lib. r. contra Iovinianum , S. Ambro: in cap. χε. Lucae , &. alios pro sua sententia appellat: a mimant alii, uti Bellarminus lib. I.. de matrwmon. Cap. 12. plures ex recentioribusr atri viam mediam ineunt

censetque in proposito casci ordinatione quidem diuina 'licere fideli ad atras evolare nuttias,. ses praecepto humano, & Apostolico prohibe xI, quando id fieri nequit absque aliorum offensione, & scandalo , quelii ad mydum de idolothytis docet Apolo lus Rom. t . I. Cor. v. & to. quae secundum legem evan felicam edere 4 ieebat, sest a quibus abstinere praecepit Apostolus propter infirmorum scandalum, quod praesertim cavendum erae in repudio primis F lesiae temporibus, quihus Relisio oriniana in odium venisset infidelium, fi divortium permisisset inter eoniuges pacifice , &rmice conviventes. & haec sententia, cui adhaeremus, est S. August. lib. α, de adulterinis coniugiis e. 38. 8c recentiorum non paucorum: verba sunt S. August. Tuno atitem non expedἰν Id. quod Ileἰtiam est , quan

539쪽

Lur z. qua sententia facile colligitur ex ipso epistolae come cta 3 de virginitam enim ait Apostolus. e P eerii sum L OmIαι non habeo , - ἰIum antiam do ι quia Virgiuem. nubere bonum est, quamvis melius sita no a Dubere : ad q- meliora sunt, non praecipiuntur, naconsul Mat 3. de servando amem nexu coniugass. Cum, infideli murat lac monear nec ait, eansilἰtim da 3 sed loquitur tamquam auctori vatem habens: Eo adeo, non Dimimur, innuens, praeceptum illud nou esse diuinum, sed humatiui ithac proinde mur bile pris temporum , dc Circumstantiarum varietate, ubi scilicra plus tumendum: est ex. coniunctione fidelis eum' infideli , quam ex eorum separatione et hinc Conci L Tolex. IV. n. M 3.. can. σι- non sistam permittit, sed. etiam iu-tist. ut conium fi telis separetur a viro Iustaeo, etiam-s consentia habitare eum, illa, trist christianus fiar, quia cum Aldaei prae eaeotis infidelibus sint in senti ligioni Christianaei dimet iusque ad fidem addui. Kaentur, coniux fidelix nam sine propriae salutis peria

Gulo cohabitare censetur cum Iudaeo infideli. Q. 3. Mare Imat Ium. βιλι ἰs εω m ἰ fideli dἰ -ἰ3.ν1ως se par profamnem Releqonἰ3 shν svama Ra Minime, quiae ex c. isdemMM tit. Da dἱvo tID si uxori infidelis a vertatur p iuuluam coniux fidetis ad secundas tetanfiterit nuptias. , compellondum est Edelis eam recipere L aς proinde hucusque permansi divineudum coniuga Ier i m exgo diramitus matrimo. Mium , cum coniux alitistianus facta. Dan . ad. Eundo nuptias a. unia mortua, PBsteriore uxore , non

po- redire ad priorem, a qua disoesierat, . nisi nam

540쪽

OUastio proposita adeo ob eura, de implicstra ulnissa est S. Ai gustino , ut lib. de fide, di opeii-Nu1 Cap. I s. fateatur, eam veniat uer faui . qui ps pter Seripturae obscuritatem existimat, mat rimonium dirimi propter Dinicationem , di ex ea persuasion aliam ducit istitem, quia nimigum aetate S. Tinctoria quaestio proposita. nondum eliquata fuerat , avi toti a Eccletia iudicis, definita ., Augustinum autem distinebant duo Matthai textiis 2 Primas ea p. s. v. sa. qui sic habet: Gmnis. οἰ ἀ;--

si . sFayiis. Eonjungaretur 3 sis enim est ista propositio:

beram esse iisdem diebus lage ieiunii: ita inter

plerabatur Iaudatos teaius Bouentius, ad quem s. Auin sustinus ausa vi Mox seripsid de eoniugiis adult' rinis. .. Graeci quoque at pilis ibas saeculis, e osdem Μauhae textus eodem sensu accipiunt, permittunturque coni μι-ges in castia aduit exiit adi alias nuptias evorare F atque au excit sandam suam praxim adducunt a uiruigila tem veterum Patrum, praesertim Graecorumἰ di leges tinperatorum christianorum. , nempe Constantini Μαμ P, Ac Iastiniani , quos promul Munt ,. nimiNeenaeam. sioribus Ecelasiae contradicenter , Ex Laatinis Scriptoribu L nom pauci eamdem ampleri sunt sententiam , tat Testudi ianus III ia taculo, si crααdimus Maldonato in. cap. is. Matthaei & ta saeui. Patres Concilir Venetici, de VI. saec o Avitus Vienis.

neniis, ut persuasum est Sir mundo di sed gratis, de immerito eiusmodi exto a laudatis Patribus tribuitur, ua

SEARCH

MENU NAVIGATION