장음표시 사용
171쪽
t a TRACT. III. Di LEGIBUS obligationi certae, quae oritur ex lege, de qua non dubitatur . non potest satisfieri satisfactione incerta: ut accidit. quando quis dubilat an actum praeceptum adimpleverit.
Dixi. stando in terminis dubii proprie dicti. dum nempe
intellectus non habet unde in aliquam partem inclinet: nam si prudenter iudicet. licet cum aliqua formidine, se satisfecisse. puto non teneri iterum ponere actum praeceptum. Ratio mihi est. quia, ob lapsum memoriae. vel alias circumstantias. in rebus humanis multoties non potest haberi m ratis certitudo: adeoque ne nimis conscientiae graventur. credendum est neque Deum, neque humanos legislatores velle obligare ad iterum ponendum aetum Praeceptum, quoties prudenter opinari potest aliquem legi satisfecisse, alias non se accomodassent Lumanae conditioni. Laym. I. r. trix. caρ. 4. n. 3I. et o. Hinc si quis probabiliter credat sede aliquo crimine consessum esse, non est necesse ut iterum
satisfaciat legi divinae de integritate consessionis. Si quis
probabiliter opinetur se horas canonicas Persolvisse, vel voto satisfecisse, non tenetur iterum hos a tus adimplere. Adhuc tamen novam adderem limitationem huic doctrinae. eam scilicet non habere locum, si damnum tertio immineat. Seio e. g. certo me esse debitorem Pauli. et solum
habeo rationem probabilem, me illi persolvisse. tunc puto
adhuc urgere obligationem solvendi; nam non potest pra sumi legem sive naturalem, Sive positivam solum nos obli gare ad satisfactionem incertam, seu mere probabilem, quoties potest exinde resultare damnum alicui, cui certo sumus obligati. Secus esset, si obligatio non esset certa. vel quia non sum Ceraus e. g. Pecuniam recepisse. seli damnum ire gasse, vel si moralem certitudinem haberem me satisfecisse: nam in humanis ea certitudo satis est, ut quis eximatur a quacumque obligatione. Regulae in praxi Obseroandae I Multoties dantur novae leges. contra quas subditi v luti iniustas. adeoque non obligantes exclamant. Et ut sileam de legibus Principum imponentibus novas gabellas. et tributa. muliolies etiam audiuntur Ecclesiastici contra leges suorum Superiorum insurgere. veluti nullius roboris . Consessarius nullatenus acquiescat his ob M taloribus. et semper praesumat Superiorem sufficienter justitiam legis examinasse. Diuitigod by Corale
172쪽
ni Uranifesta in contrarium ratio adducatur. de qua tamen non facile iudicet ipse Consessarius, si mediocri instructus sit
II. Multoties cinsessarius liberabit poenitentem a pluribus
Conscientiae perplexitatibus, si consideret , quod quando est utrinque dubium, standum est pro observantia legis potioris. Dubitat e. g. aliquis ex una parte, an teneatur die festo missam audire, ex eo quia ex alia dubitat, quod si pergat ad sacrum audiendiam, vel possit suae saluti non le-Viter officere. vel parvus puer grave periculum subire. In talibus casibus statim videbit potius satisfaciendum esse leginaturali de salute conservanda et familia custodienda, quam legi positivae de audiendo sacro. Dubito, an si exigere velim ab aegroto integritatem materialem in consessione. possim ipsius saluti nocere : praetermissa tunc integritate materiali, non debeo me exponere periculo de infringenda lege naturali sortiori . nempe de non exponendo aegroto vel mortis periculo . vel graviter nocendi valetudini. Ex his exemplis plures alias perplexitates Persolvet. III. Intricatissimus non raro erit Consessarius, si quoties non constet poenitenti de certa satissatione, velit denuo illum cogere ad ponendum actum praeceptum. Quoties Poeniteris dicet se dubitare, an adimpleverit satisfactionem ει- amentalem, an satisfecerit voto, an aliquam partem Persolverit horarum innonicarum etc. Videat ergo consessarius an occurrat ratio vere probabilis ad iudicandum illum satus isse. et si occurrat, ne ulterius gravet ipsius conscientiam . Difficilius erit hujusmodi rationem adinvenire. si poenitens soleat esse negligens, et minime sollicitus de satisfaciendo suis obligationibus i nam tunc facile praesumptio erit contra illum.
De amonente imρedimentum legi adimplendue . D. I. An liceat apponere impedimentum adimplendae legi naturali.
R. Iuex aliquid praecipiens, insimul intelligitur praecipererat apponantur media ad illam exequendam, adeoque ad Don ponenda. seu removenda impedimenta illius executionii Deque enim curaret de ponendis mediis ad illam adimplendam. qui nollet impedimenta removere. Cum autem aliuncte lex naturalis obliget omni tempore et lin o. hinc erit Diuili od by Cooste
173쪽
nullum dari tempus et locum . in quibus . instante obligatione observandi legem naturalem. non detur obligatio removendi impedimenta. Idem dicendum in omnibus casibus . in quibus instat obligatio observandi legem divinam :solum ergo quis Posset excusari. si non removeret impedimentum ex ignorantia. vel ex impossibilitate etc. Q. Il. Λn liceat apponere impedimentum adimplendae legi humanae . R. Licet apponere impedimentum legi humanae adimplendae , exeundo extra territorium, in quo Obligat. Ratio est. quia . cum tunc cesset legis obligatio , nulla est culpa illam non adimplere . Ita si quis die antecedente sebium s. Paulini exeat extra Dioecesim Lucanam. poterit die ejusdem festi sacrum non audire. Neque hic habet locum illud Commune effatum . quod fraus et dolus nulli debeat Patrocinari; nam semper cum aliquis pergit ad locum, ubi lex Hon obligat, eo sine De Peccet eam non Observando, utitur jure suo, et nullus Midetur dolo facere, qui jure suo utitur : reg. 55. f de reg. jur. Suar. l. a. de Fest. cv. 13. num. 6. Caeterrum haec doctrina non juvat eum. qui eo sine ad alteram Dioecesim pergeret, ut ibi absolutionem Obtin ret a casibus in propria Dioecesi reservatis. IXam huic t lem absolutionem non susIragari decrevit Clemens X. in sua bulla, que incipit Superna Bullia r. l. 7. pag. 36. Ita autem merito voluit Pontifex, ne tacite eluclerentur leges ca- Suum reservatorum tam necessariae ad bonam Dioecesis gubernationem ; tum etiam quia suspecta semper intest rase dispositio illius poenitentis, qui alio pergit, ut absolvatur; ita etenim sacile eveniet, ut a Consessario, cui ignotus eSt, illi non praescribantur remedia necessaria , ut se in Posterum
R. II. Dum aliquis perseverat in territorio, ubi lex obligat, non Potest sine justa causa apponere impedimentum observationi legis. natio milii est, quia semper cum legislator aliquid praecipit. intelligitur simul praecipere aP nenda esse media ad illius executionem: qui autem sine iusta causa se reddit impotentem ad observandam legem. non solum non apponit media ad legem observandam, sed illa excludit. Ita si quis sine iusta causa ita defatigetur, ut eximatur a jejunando, vel pridie diei sesii praevideat ex nimio cibo ita morbo laboraturum ut sacrum audire non Possit, Peccat; quia non adimplet ea, quae juste exigit legisllator, ut nempe apponat media apia ad legem adimplen-Disiligoo by Corale
174쪽
dam. Si vero adsit iusta causa, hene potest tale impedimentum apponere , ut a legis obligatione eximatur. Ita qui ex justa causa iter pedester instituit, ita ut non possit postea jejunare; qui in sua arte et exercitio laborat, ut aieiunando excusetur. utique non peccat. Et ita generaliter loquendum de omnibus iis , qui, justa interveniente causa. impedimentum legi observandae apponunt. Sancti. I. I.
Regulae in ρ αἱ obse undae. Cum numquam satis probabilem judicaverim eam opinionem , qua dicitur non peccare illum , qui non observat legem ex impedimento etiam vitio suo apposito. vellem Consessarios in praxi multos redarguere, qui praevident se redditum iri impotentes ad legem, ut par est. Observandam.
Ita se habet ille Ecclesiasticus, qui in quibusdam festis: vel
sorte saepius. ita immoderate se ingurgitat cibo et potu, ut sciat postea vel non recitaturum horas canonicas: vel sine necessaria attentione. Ita se habent illi, qui, tota nocte vel ludendo, vel aliis addicti solatiis, putant se summo mane mente
defatigata. et somno oppressos non audituros sacrum, ut
convenit diei festo. Ita illi, qui intemperanter vivendo, non curant de incurrenda infirmitate, ex qua praevident multas leges sibi suturas impossit,iles . ' Praesaiam regulam, quod nullus videtur dolo tacere. qui utitur iure suo, non juvhre eum, qui de loco. ubi ieiunii praeceptum viget, se transfert ad locum, ubi non jejunatur nulla iusta de causa, sed tantum eo sne ne ieiunii
legem servet, docent magnae notae Theologi et Canonistae. ac proinde graviter peccare ang. cv. Sedes et cap. Eae tenore de Rescr*f. cap. Tuae. de Cleric. non resident. cap.
M literis de Dolo i et contumac. quibus consonat. I. In fundos de Rei sindicat. I. Si Iegatarius C. de Legat. Etenim licet quisque possit uti iure suo, quantum est ex se, non Ρ test tamen eo uti in fraudem legis. Natalis Alex. Theologia
Reinisensi. Theolog. Moral. Tract. a. dist. 3. n. c. Sylvius in Suniment. 3. ρ. q. 45. art. 5. et certe si nulla est absolutio a reservatis ab eo recepta, qui ad reservationem vitandam ad aliam Diaecesim migrat: si nullum matrimonium illius. qui ad illud contrahendum e loco. ubi Tridentini sanctiones vigent, alio se transfert. ubi promulgatum non fuit. Prout dicetur tract. II. q. c. cap. 7.; si tum de jure civili Diuitigod by Corale
175쪽
r 6 TRACT. III. DE LEGIBUS ium de iure Canonico fraus . et dolus nemini patrocinium ferre debet, cur idem dicendum non est de lege jejuniit
Neque dicatur hoc valere in allatis exemplis reservationis, et matrimonii, quia de iis specialiter statutum sit a Clemente X. . et a Sacra Congregatione approbante Urbano VIII. . nam leges ad alios etiam casus extendi debent, in quibus eadem prorsus militat ratio. ut Patet ex variis iuribus superius citatis. et tenent communiter DD. apud Reinssensi. in I. Decret. tu. a. q. 17. n. ια'. 'Aliis pluribus omissis, vellem Consessarium dure increpare eos, qui tempore Baccanalium . ita laxant habenas gulae .m tui. et nimiae licentiae . die. noctuque semper vagando , ut lare agnoscant se evasuros impolentes ad ieiunium quadragesimale observandum. Certe projiciens breviarium ira mare culpabilis est omnium omissionum . quae exinde sequuntur, divini officii, quidquid sit . an illi impulentur. dum projicit breviarium. an singulis diebus quando omittit horas canonicas. Cur ergo non culpandus tot omissi num in jejunando. qui clare praevidet se vitio suo imp lentem evasurum ad quadragesimam observandam t
DE SUBIECTO LEGUπ π πANARox C A P U T I. Quinam teneantur ad obseruantiam legum, et praecipue ecclesiasticarum .
Q. I. An ipsi supremi legislatores teneantur ad observantiam suarum legum. R. S. Thomas 1. a. q. m. rari. I. ad 3. quem communiter sequuntur. Theologi. respondet. supremum legislat rem non teneri ad observantiam suarum legum vi coactiva. sed directiva; hoc est, non teneri ad observantiam suarum legum, quia subditus sit ipsis legibus. ac subjaceat Poenis a lege taxatis, neque etenim aliquis seipsum cogit, vel sibi imperati sed quia aequum est, et conforme dictamini rationis, ut postquam aliquam legem sancivit. ipse .cum sit caput, se conformet membris . sive communitati. Hinc ex una parte iura pronuntiant supremum legislatoremiminianem a legum observatione : Ieg. Penuit. st. de recepi. arbitri leg. Praece '. 3o. Is de leg. sicut neque successorem Diuitigod by Coo le
176쪽
teneri legibus sui antecessoris : cv. Miu g. Caeterum Sanctae de νerb. signis. in s. et cap. Innotuit aci. de alec . Ex alia vero parte et ipse legislator ad observantiam legum dicitur teneri: leg. c. c. de leg. cu cum omnes de constu. et can. Iustum est dist. 9. Haec autem di crepantia legum aliter concordari uoci potest. nisi dicendo legislatorem liaudieneri quidem vi coactiva , bene tamen directiva; atque ii acan. Quae contra dist. 8. et in Trid. Sess. a. de reform. Observatur, semper convelliens esse caput corpori
Lis nillilominus est. an peccet legislator suam legem non observando. Et quidem certum est peccare, si adsit scandalum: sicut eveniret. dum subditi videntes Principem legem non observare, et ipsi non curarent de ipsius observantia in praeiudicium boni communis. Idem dicendum . si non observaret legem cum damno tertii: ut si nollet solvere iustum pretium mercium: si nollet se se obligare contractui, quem cum subdito celebraviti in hoc casu et eoim habet se potius veluti privatus, et aequalis alteri contrahenti: neque enim iustum est in contractibus onerosis unum ex contrahentibus . non vero alterum obligari: et ita dicitur huiusmodi contractus non posse claudicare. Prasti iso autem scandalo et damno tertii, communior videtur ea opinio , quae asserit Principem non peccare legem non servando : nam ratio naturalis dictare videtur id quidem congruum, et conveniens esse . non vero dari rigorosam obligationem: Palaus diu. I. ρ. a . g. I. n. 5. Less. l. I. ωρ. 35. dis. 5. Q. II. An non solum catholici. verum etiam haeretici,
et infideles subjiciantur legibus ecclesiasticis. I . I. Iam satis constat catholicos legibus ecclesiasticis subjici, et quidem si sint summi Pontificis, ubique terrarum obligant, cum ubique illius iurisdictio extendatur: si vero sint particularis Episcopi. ipsius legibus ligantur Di Cesaui intra Dioecesim: nam jurisdictionem habet obligandi
omnes existentes intra suum territorium. Quod si Dioecesininon sint intra territorium. non ligantur particularibus legibus sui Episcopii cv. ult. da Constit. in 6. et leg. uti. fas Iurisdict. Omn. judic. . cum non censeatur eiusdem si inici
legibus nisi ratione loci sive territorii, in quo habet jurisdietionem
R. II. Haeretici subduntur legibus Ecclesiae. Ratio est, quia quamvis non amplius propter haeresbo perlineant ad Ecclesiam, nihilominus suerunt de Ecclesia, utpote in ipsam
177쪽
ingressi ratione Baptismi, et adhuc ratione characteris habent aliquale vinculum cum illa. Si autem, quia ab Ecclesia exierunt, exempti ab ipsius legibus remanerent, commodum reportarent ex sua perfidia et delicto. contra id, quod dicitur lag. Nemo ex suo ν. de reg. jur. Hinc contra haereticos habentur 'plures constitutiones tot. tit. de haeretic. quae designant. Ecclesiam intendere exercere in illos jurisdictionem. Videantur Laym. in caρ. Canonum a. de constit. Lugo div. 35. de Poenit. seci. 7. n. I 7. et communiter'.
R. III. Infideles non ligantur legibus Ecclesiae. Deque etenim, ut ait Tridentinum sera. I . cap. I. Ecclesia jurisdictionem . sive judicium exercet, nisi in eos, qui in illam fuerint per Baptismum ingressi. ut etenim ait Apostolus r.
ad Cor. 5. Quid mihi de iis, qui seris sunt, iudicare' Nam eos, qui foris sunt. Deus judicabit. Id ipsum clare habetur
cv. Gaudemus de dioort.: nam cum ii, qui extra Ecclesiam sunt. non sint illius subditi. remanet, ut non possit in illos suis legibus jurisdictionem exercere. Quod dictum est de infidelibus, militat etiam pro cathecumenis, qui nondum per Baptismum sunt subditi Ecclesiae. Q. III. An advenae teneantur legibus loci, in quo sunt. R. I. Si advena transeat ad aliquem locum animo ibi perpetuo commorandi. statim acquirit domicilium illius locii Ieg. Domicilium p. Ad munic*ale etc. adeoque ut incola
subditur omnibus municipalibus legibus ipsius. Idem dicas de iis, qui pergunt ad aliquem locum animo ibi commorandi pro majori anni parte: nam statim quasi domicilium
acquirunt: l. a. c. Ubi senatores i. Haeres absens. g. Proindem de Iudic. et id sufficit ad hoc, ut quis dicatur sortiri s rum loci. in quo degit. et ut fiat parochianus parochiae. in qua habet quasi domicilium etc. R. II. Si advena permaneat in loco, ubi est praeceptum
jejunandi etc. eo solum tempore, quod necessarium est ad cibum sumendum; vel solum pernoctet primo mane discessurus. Omnes Conveniunt non teneri ad particulares obligationes illius loci: cum non intelligatur ibi permanere tempore proportionato. quo urgere illum possint talia praecepta. n. III. Quamvis non pauci doceant. advenam existentemper unicum diem in aliquo loco, obligari particularibus legibus loci ipsius i nihilominus valde probabile est ad eas non teneri, si pro majori parte anni ibi non commoretur. Ratio est, quia leges assciunt 'subditos, sive cives: cast. A
178쪽
-liem pro majori anni parte in aliquo loco non commoratur : cum etenim ibi non habeat nec domicilium . nec quasi domicilium, ad talem locum non dicitur pertinere: ita non
erit ibi nec subditus, nec civis. D. Anton. 2. P. tu. 5. Cv. a. q. a. Sanch. l. I. in Decalog. cv. II. n. 38. et l. 3. de Matr. div. 18. n. 6. Tolet. I. 6. cv. 5. num. uls. I
Haec nihilominus doctrina plures patitur limitationes. Prima est . ut advena etiam teneatur legibus loci. in quo est, si eas non observando scandalum sequatur: et id dicendum est innui can. Illa dist. ao. ubi dicitur, jejunandum esse iuxta morem loci, in quo aliquis est. Ex eo autem Canone ortus est ille versiculus, quem ibi assert Gloss.: Cum fueris Romae, romano violio moro cum fueris alibi, Mioito sicut ibi, ne scilicet aliquis scandalum asserat . ul dicitur in eodem canone. Videnda etiam, quae dicam in 3. Decalogi praec t. caρ. 1. circ. M. Secundo tenetur quis servare leges, quae sunt usu in aliquo loco circa celebrationem contractuum i nam ut dicitur cv. uti. de Dr. co ei. ratione contractus forum quia sortitur; idem autem est forum sortiri , ac legibus subjici. Hinc unusquisque tenetur servare formam praescriptam in loco, ubi celebrat contractum, pretium ibi taxatum in vendendo et emendo, solvere vectigal
adiectu in contractui etc. Tertio. si alienigena delinquat in alieno territorio. ligatur legibus illius . quoad illud delicium: nam ratione delicti sortitur forum illius: cv. fi n. de Dr.
comρet. Auth. quae in Prooinc. C. ubi de crim. agi Oρortet. Quarto. alienigena Servare tenetur leges territorii. in quo est. si latae sint in particulare commodum ipsius loci, quales sunt leges de non extrahendo tritico . armis, etc. nam . alias agendo, violatur ius, quod habet unaquaeque inm- munitas se gubernandi, et suis necessitatibus occurrendi. Haec explorata sunt apud omnes.
Multi etiam tenent, advenam teneri legi hus territorii. in quo est. si eaedem leges sint in usu in proprio territorio,
D, hae sententia reeedendum esse iudieo , nam peregrinos teneri ad observaiatiam legum loci, in quo ipsi.morantiir puυν, idem docet Augustinita epist. 54 ad Ianuar. 438. cap. I. ubi sentit citiusque loci statuta es e etiam a peregrinis et advenis observanda , et inde probabiliter ortum e. tillud : eum eris Romae , romano MiMus more . insuper qui fietitit commodum , debet sentire et ineomodum; peregrini et adve ae setitiunt commodum exemptionis a legibus localibus proprri domicilii, debent ergo sentire inconi modum obligationis legiim localium ubi sunt, si tamdiu ibi morentur , ut commode legis obligationi possint tisfacere . Hoe ipsum da vagis a sortiori dictum sit; aliter hujusmodi homines per Auetorem einent ex leges, quod eat absurdum .
179쪽
M TRACT. m. DE LEGIBUS quia videtur quasi continuari eadem obligatio. At mihi ianori satis probatur, quia absens a suo territorio. ut statim dicetur . non tenetur legibus illius: et aliunde ut advena et non subditus non tenetur legibus territorii , in quo est rDiau. ρ. p. tr. s. resol. 8. Item controvertitur. an advena
ligetur legibus ex iure communi. si sint in robore ubi est
quando contraria consuetudine abrogatae fuerunt in proprio territor . Ommunior autem seminita est affirmativa. quia te advena non eximitur a iure communi, nisi ratione Proprii territorii, in quo fuit contraria consuetudine abrogatum : unde existendo extra proprium territorium . non est cur tali jure non ligetur Tolet l. 6. cap. S. num. uti. ΑΣ .eom. I. dub. S. c. 1 I. g. 3. Bonat. div. I. q. a. P. 6. Lis
demum est. an vagi teneantur legibus territorii. in quo sunt. Et quamvis multi asserant. nihilominus mihi satis probabilis est contraria sententiai nam non subditus legibus territorii non tenetur . et nemo intelligitur subditus, nisi vel
ratione domicilii. aut quasi domicilii sat civis alicuius loci . quod non verificatur de vagis. Less. l. c. de δεα ωρ.
. IV. An absens a proprio territorio teneatur legibus illiust et quid, si in in proprio territorio, sed in loco exemplo .
R. I. Absens a proprio territorio non ligatur legibus illius . Ita expresse habetur cap. Ut animarum de constu. in s. Et ratio est . quia potestas legislatoris . quae respicit --mum suae ditionis . extendi proinde non potest ad existentes extra illam. Subderetur vero legibus territorii. si quamvis absens consummaret delictum intra illud: ut si Parminus degat extra territorium. dum a suo Episcopo excommunicatione compellitur ad residendum i fictione enim iuris intelligitur esse . ubi delinquit: qui enim non facit, quod
tenetur. dicitur peccare. ubi sacere tenebatur: arg. Ieg. qui non facit f de reg. jur. Bonac. q. a. P. II. n. 7. Cand. d. 22. art. 26. dub. 5. Item absens tenetur legibus sui territorii quoad rem . quam habet in eodem: ratione etenim rei sitae quis sortitur forum illius: cap. sn. de fori compet. et text. in caρ. Romana g. Contrahentes eod. tit. Eo quod absens a suo territorio non teneatur legibus pro eo latis, non pauci Theologi excusant a culpa illum, qui non audita missa discedit a suo loco, ubi erat dies sestus. Perventurus eodem mane ad locum . ubi non est obligatio eam audiendi. Ratio istorum est, quia iste poterat expe-Diuili od by Cooste
180쪽
QUAESTIO III. CAPUT I. is retare horam meridiei ad audiendam missam, nec tenebatur eam audire hora, qua discessit: Si ergo hora, qua poterat expectare, extrahatur ab obligatione legis, quia est extra territorium . non videtur culpandus ob omissionem sacri. Ad eum modum, quo qui sciret eo die obtenturum privilegium non recitandi horas canonicas, bene posset e metare illiud privilegium, et deinde illas omittere. Hinc isti Auctores distinguunt inter impedimentum exu liens subditos ad obligatione legis. ita ut non remaneat subditus . uti est existentia in alieno territorio, et impedimentum solum excusans ab obligatione legis, ut sunt oblivio, detentio etc. Istud impedimentum certe praeveniendum est, quia semper cum quis remanet subditus legi. et non potest eo tempore eam observare . debet Servare quando potest: talis enim est justa mens legislatoris: Ita tenetur praevenire recitationem divini officii, qui praevidet deinde oblivio. De impediendum, sicut et auditionem Sacri. Verum non est obligatio praeveniendi impedimentum extrahens ab obligatione legis: quia non intendit legislator obligare non subditum , seu existentem extra suam ditionem, quando alias Don tenebatur eo tempore, quo erat in sua ditione. Teneretur vero in suo loco audire missam, si unica tantum ibi celebraretur . et celebraretur ante suum discessum: nam dum die sesto non est in loco nisi unica missa, Praeceptum eam audiendi obligat eo praeciso tempore, quo celebratur. Palaus tr. 3. 'div. I. p. alia g. I. a. 8. Sanch. in Dec.
Deies quid dicendum de eo. qui exit a loco, ubi ieiunium obligat, perventurus ubi Don obligat Mihi autem respondendum videtur, quod li et in loco ubi obligat. DonPossit comedere carnes. Polerit tamen vel jentaculum sum re . vel etiam prandere, quia ita ibi lieitum est. In sero
vero cur non poterit e nare, et carnes etiam comedere.
Cum in loco, ubi est. non obliget lex jejuniit Sancti. n. 34.
R. II. Quod dictum est de existente extra territorium . applicatur existenti intra illud, sed in loco exemplo: etenim quoad usum iurisdictionis . locus exemptus intra Dioecesimaequiparatur loco existenti extra illam : cv. cum Discuus de osse. Ordin. in s. ea . r. de prioaeg. in 6. Cleinent. Archivis. de priuileg. Nomine autem locorum exemplorum non solum veniunt oppida, et pareciae, quae licet sint intra