장음표시 사용
251쪽
α SI TRACT. III. DE LEGIBUS lutione . deberet iterum Hieri exponere sua crimina . Secus dicendum esset, si iusta aliqua de causa Consessarius iudicaret expedire saltem suspendere absolutionem, ut dicitur in tractatu de Poenitentia. Regulae in ρraxi Obseroandiae. I. Cum Princeps possit privilegium concedere etiam inscia persona privilegiara . notet Consessarius ipsum posse Privilegium , seu dispensationem obtinere pro suo poenitente. puta ad dispensandum illum a voto castitalis . eliamsi ipsum non moneat, quando petit facultatem dispensandi: sed satis est, si postea illa notificetur, dum putat expediens es se illum dispensarei oportet enim tunc privilegium sibi sa
II. Notet Consessarius. quod si agatur de obtinenda dispensatione alicujus impedimenti dirimentis, eujus vel non
possit, vel non sit expediens aliquem ex contrahentibus rer-tlarare, non est necesse . Ut Certioretur. Demus e. g. Ρetrum velle ducere Beriam sive affinem, vel consanguineam ex copula illicita . nec expediat id Bertam scire, satis est si Petrus obtineat dispensationem pro impedimento dirimente, et ipse eam acceptet. Quando ergo dicitur ad usum privilegii necesse esse haberi ipsius notitiam. ipsumque acceptari . semio est de eo . cui directe conceditui . non vero de illis. quibus applicari pol est privilegium per consequentiam necessariam . si etenim dispensatur cum Petro, ut affinem dueere possit. consequens necessario est, ut etiam eadem assinis dispensata censeatur, alias ad nihil deservire posset Petro dispensatio. Videatur Sancti. de mair. I. 8. div. 26.
III. Nolet Consessarius. quod licet ad validum usum privilegii satis sit. si expostulatum fuerit per litteras . vel ac malum a procuratore: nihilominus ad utendum eo licite. necessario debet innotescere ipsi privilegiato. et ab eo acceptari r quomodo etenim potest sine temeritate uti privilegio , quod nescit sibi esse concessum t
Q Ι. Quando lapsu temporis intelligantur cessare Privi
252쪽
R. Certum est privilegium concessum Pro tempore dete minato , eo lapso, cessare: sicuti e contra non cessat privilegium concessum sine temporis limitatione . nisi legitime revocetur, vel contra illud γ' aescribatur, ut de se ci,nstat. Difficultas est, quando intelligatur cessare privilegium per cessationem conditionis, sub qua suit concessum. Pro quo observandum, quod si conditio teneat se ex pa te concessionis. satis est si adsit quando fuit concessum . Unde si Pontifex concedat alicui privilegium dependentera consensu Episcopi . satis est Si iste semel consentiat: nec
cessat privilegium eo quod postea dissentiat. quia jam per
consensum primo Praestitum obtinuit suum valorem. Si vero conditio se teneat ex parte privilegii, et sit illi adnexa.deficiente conditione, cessat privilegium . Sic privilegium con 'essum dependenter a statu clericali. statim cessat acquis desinit esse Clericus . Si vero conditio se teneat ex parte usus, deficiente conditione. suspenditur usus, sed non amittitur privilegium. Ita facultas concessa Regularibus concionandi de consensu Episcopi. suspenditur, Episcopo di sentiente i eoque postea consentiente, habet usum expeditum . Suar. de leg. I. 8. c. 8. n. 5. Q. II. Quando cesset privilegium per cessationem causae finalis.
n. Huic qnaesito respondendum est per ea, quae dixi decessatione dispensationis, eam nempe non cessare etiam ce sante causa finali et motiva, quoties sausa, ratione cujus concessa est, reputabatur duratura. Multo ergo minus te
sabit privilegium. eo quod ipse privilegiatus semel tantum
aut iterum utatur, si perseveret causa finalis illius. Ultra- quamqliod quando privilegium Pro unico actu conceditur. solet id exprimi his aut similibus verbis: pro hac vice. semel tantum in Nita etc. Suar. cit. Pal. t. I. tract. 3. de Ieg. d. c. p. c. n. Secus dicendum. si causa finalis privilegii reputetur temporanea: nam tunc Praesumitur concessum quoadusque ipsa durat. Sicut etiam Per unicum actum censetur cessare . quoties vel ex stylo . vel ex consuetudine, vel ex consensu DD. censetur per uni um actum terminari, ut dixi loco supra citato. AE
Q. III. Quando privilegia cessent per renunciationem. R. Iam saepe dictum est personas particulares non posse renunciare privilegiis communibus. quamvis unaquaeque persona singularis renunciare possit privilegiis personalibus. Ut autem valida sit renunciatio. requiritur vel acceptatio
253쪽
legalis renuncialioliis, vel acceptatio Superioris. qui concessii privilegium. Tunc datur acceptatio legalis, quando ali. quibus data est a iure facultas renuntiandi. Hanc saeuitatem habet capitulum generale reprehesentans totam religionem , renunciandi scilicet privilegiis toti communitati concessis: rapitulum provinciale renunciandi privilegiis suae Provinciae specialiter datis: et Prior localis cum suo capitulo renunciandi privilegiis. quae habet suum monasterium
privative ad alia. Bordon. tom. a. P. a. resol. 52. n. 1 9.
Quod si alicui non facta sit a iure facultas renunciandi. tunc renunciatio debet innotescere Superiori. eamque acceptare : alias semper intelligitur perseverare in voluntate privilegiantis: adeoque sine ipsius acceptatione privilegium semper durat. et privilegiatus eo uti potest, quamvis ipsi
ex se renunciaverit. Bordon. cit. Sancti. I. 8. de ma r. d. 32. n. a. Palaus t. 1. tr. 3. d. c. p. I. n. 6. Haec nilii-lominus acceptatio necessaria non est . si ex iuris dispositio.
ne privilegium amittatur: ut si amittatur per temporis Pram scriptionem. de qua infra. Q. IV. Qualiter per non usum vel Per abusum privilegia deperdantur. R. I. Privilegium mere gratiosum in nullius redundans gravamen non deperditur . vel quis sciens et prudens data
occasione et opportunitate etiam per longissimum tempus eo non utatur . ex quo mi Surgit non usus privativus: vel praestando per idem tempus actus contrarios privilegio , qui diacitur usus contrarius. Utraque pars simul probatur, quia ex nullo iure talia privilegia deperduntur vel per non usum. vel per usum contrarium: et ulterius bene potest stare aliquem conservare velle facultatem utendi privilegio. quamvis hic et nunc eo non utatur; vel ex aliquo suo fine lauriat actus contrarios, ieiunando e. g. dum habet privilegium non ieiunandi. Praeterea cum nullus remaneat gravatus per privilegia gratiosa alicui concessa. non est aliquis, qui possit praescribere contra privilegiatum, liberando se ab illo onem, ut in responsione sequenti. Ita nemo remanet gravatus,
si Petro concedatur lacultas Mon ieiunandi. non audiendi missam, non recitandi horas canonicas: et ita nullus praescribere potest contra ipsius Privilegium . Suar. de leg I. 8.c. 3 . n. 17. Laym. I. I. tr. c. c. 23. num. ao. Bonac. d.
I. q. 3. ρ. 8. g. 5. n. 5. Quod si asserantur in contrarium leges. quibus decernitur Privilegia amitti per non usum. vel usum contrarium, hae intelligendae sunt de privilegiis Duili rod by Corale
254쪽
uu EsTIO ULTIMA CAPUT II. diues
non gratiosis. Neque etiam refert dicere ex iure privilegi
tum ex non usu, vel usu contrario intelligi tacite renunciare privilegio: cap. cum accessissent de constit. et cap. Accedentibus de prioit.: nam haec dicuntur quoad Praesumptionem sori externi. R. II. Privilegium redundans in alterius gravamen amittim est per non usum. vel usum contrarium: ratio est, quia ille in cuius gravamen resultat. Potest tali tempore se ponere velut io possessione suae libertatis. seu non sustinendi illud gravamen e quapropter si quis non utatur privilegio toto tempore. quo ille potest praescribere contra suum gravamen. jam cessabit privilegium illi onerosum. Laym. I. I. Ir. c.
cv. 23. num. II. Palaus t. I. tr. 3. d. P. I 8. n. 8. et
P. 19. n. 7. Haec tamen non Valent. si in privilegio apposita tuerit particula eo utendi. 'mut libuerit, seu quando νο- Iuerit; cum etenim dum ea expresse ponitur. debeat aliquid operari. deservire saltem debet ad excludendam praescripti nem, alias esset omnino inutilis. Palaus ρ. 18. cit. n. 5. etc. Hic tamen advertas difficillime locum esse praescriptioni adversus privilegia regularium. Primo quia multa sunt gratiosa, ut sunt privilegia concionandi, absolvendi. confitendi, etc. i nam haec minime resultant in gravamen Episcoporiam, seu Parochorum. sed potius eos adjuvant in ministerio suo. Secundo quia difficile est privilegium non esse in usu saltem in aliquo monasterio ordiniis, cui suit concessum, vel alterius ordinis, ad quod extenditur Per communitationem. quod sufficit. ut vigeat usus illius. Bordon. tom. 2. resol. 5a.
m. Iaa. Tertio quia ad praescribendum contra privilegia regularia i si dicatur adversus ea posse praescribi requiritur saltem spatium decem annorum, ut probat idem Bordonius ex Bullis summorum Pontificum. Quarto quia inter privi- Iegia regularium est privilegium, quod adversus ea Dondetur praescriptio. ut ex pluribus Probat Diana 3. ρ. tr. a.
R. III. Primo per abusum cessat privilegium. si ex eo cesset totalis finis, a quo pendet. Si e. g. alicui Mileficiato
concedatur non residere. ut studeat, et ipse revera non studeat, cessat privilegium illi concessum faciendi fructus suos. quia dum non studet. non intelligitur privilegiat usi et beneficiatus non residens absque praelato privilegio non faciet
fructus suos. Suar. de leg. l. 8. c. 36. n. 7. nonac. d. r.
q. 3. ρ. vlt. g. 7. in sin. Secundo cessat privilegium, si per
abusum cesset conditio, a qua pendet: ita clericus conjuga-Diuitiam by Cooste
255쪽
α uel TRACT. III. DE LEGIBUS us non incedens cum habitu. nec Ecclesiae deserviens. Nora gaudet privilegio clericalii quia illi concessum suu dependenter a praelata conditione. ut patet ex Trid. sera. 23. c. 6. de reform. Pariter qui eligit indignum. ea vice privatur iure eligendi: cum illi concessum sit eligere, dummodo eligat dignum: cv. Gm in cunctis de eleci. Tertio si quis privetur privilegio in poenam abusus. quia nempe illud extendit ultra limites sibi concessos. vel quia ex eo sumit occasionem delinquendi. non amittit privilegium , nisi . saltem inierveniat sententia declaratoria criminis ex dictis supra delege poenali. Suar. Dc. cil. Pal. t. I. tr. 3. div. c. P. ao. n. 3. Et id maxime habet locum in praesenti; nam si etiam dum lex aliquem in poenam privat jure iam quaesito, expectari pinest sententia declaratoria criminis, multo magis id valebit. dum non privat ipso iure, sed vult privandum se, ut dicitur de abutente privilegio sibi concesso can. Ubi dist. 3 . can. Prioilegium II. q. 3. . cv. Licet do Regulari Ex dictis lacile est intelligere, quid significet illa clausula . quae solet apponi iii confirmatione privilegiorum: quarentia sunt in usu. seu Prout sunt in usu . Primo non habet
locum respectu privilegii gratiosi: nam illis non officit non usus, ut supra dictum est. Secundo si nondum completum suerit tempus praescriptionis adversus privilegium onerosum ea clausula facit. ut tempus de novo numerari debeat a tempore cons attonis. quasi tunc de novo fuisset concessum. Tam bur. de jur. Abb. tom. I. d. 16. q. I . n. 8. Tertio ea clausula tacit, quod si praescriptione deperditum sit privilegium onerosum quoad unam partem, intelligatur confirmatum quoad aliam , quae est in usu . Q. IV. Qualiter cesset privilegium per revocationem . R. I. Si privilegium sit mere gratuitum: eoque nullum dominium datum sit privilegialo. sed solum sit concessa sa- cultas ad agendum, vel non agendum contra legem vel praeter legem, semper revocari potest a Superiore. Ratio est i quia cum nihil impediat ejus revocationem . intelligitur semper concessa sub tacita conditione . quamdiu non re Ocat ero. Verum tamen est, quod cum privilegium deceat esse mansurum , ut ex reg. docet in 6. si revocetur sine iusta causa Princeps demonstrando inconstantiam et levitatem leviter peccabit. Tambur. de jur. Ahbat. tom. I. d. 16. q. II. n. m. Pellietzar. 6. 8. c. I. seci. G. n. xor. Id tamen primo limitatur in casu, quo tale privilegium concessum sit non subdito; eo etenim non consentiente, Privari haud potest Duilirco by Coosl
256쪽
QUAESTIO l LTIMA CAPUT II. 23 iure sibi quaesito. cuni ejus iurisdictioni non subdatur, nisi
in casu. quo tanta superve uiat mutatio, ut privilegium esset valde i emici uiti Principi, vel suae ditioni. Suar. I. 8.λ Ieg. c. 37. n. a. Tatii bur. q. 13. n. a. Limilatur secun .
do. etiamsi concessum suerit subdito. luando I er privilegium mere gratiosum concessum est illi altilia id ac luirere: Si v. g. exemptionem habuit a gabellis, si ius exigendi aliquod tributum . si ac pii rendi aliquam terrae Portionem etc. natio est . quia tutic privilegium habet rationem donationis.
piae idiando est acceptata non PoleSt revocari. Sun r. cil. n. 7. I ouae. dis . I. q. 3. ρ. 8. g. a. n. 5. Solum esset revocabile, si interveniat aliqua ex illis causis. quibus Itotest revocari donalio, ut dicitur in Ir. G contract. vel ob grave crimen privilegiali. vel deni pie si ita exposcat bonum Publicum, quia in ordine ad bonum Publicum . bona sul ditorum subduntur. Principis dispositioni . dec in lali casu flabet i iam compensatio ratione rev κ ait Privilegii, quia sicut privilegium fuit mere gratiosum, ita et ΙΜ lest revi
Cari sine . coitu ensatione ex Parte revocantis. Suar. l. 8.cv. 37. num. 5. el 9. Basil. l. 8. do matr. c. 19. g. a.
R. II. Si privilegium fuit onerosum, concessum Dem Peratione pretii dati . vel operis iniuncti. rev κari non Potest. nisi ex urgentissima causa publici boni. t Ialio est . quia tunc transit in rationem contractus, do ui des, lacio ut sa-cias; contractum autem factum cum obliget ex justitia. Eliam Princeps servare tenetur. Less. l. a. c. 33. diab. c. n. 35. Tam bur. tom. I. dis. 16. q. xa. n. 5. Bona . d. I. q. 3. ρ. 8. g. 3. n. a. et 1 a. Quod si prοPter , urgentissimam causam revocetur, debet restitui. quod a Superiore occeptum est; unde si ante executionem revocaretur dispensatio concessa. injuncta obligatione dispensato solvendi aliquam Pecuniae summam, talis Pecunia esset restituenda. ut evenit quando rescinduntur contractus. Bonae. Dc. cit. n. 13. R. III. Privilegia remuneratoria ex iustitia non possunt v Mari sine causa gravi respiciente bonum publicum. Ra-.tio est . quia privilegia remuneratoria ex iustitia sunt ea
quae dantur privilegiato habeti ii ius implorandi officium judicis ad remunerationem consequendami et tales sunt illi, qui aliqua opera praestarunt ex contractu saltem implicito . ut
sua opera aliquo modo remunerarentur. Taliter e . g. se ha-lael famulus. clui sine contractu explicito alicui deservit . cui tamen. Ordinarie lolluendo, remanet ius aliquid ivistulandi 17
257쪽
pro suo famulatu . Haec igitur privilegia cum sapiant naturam contractus onerosi, nullo modo Possunt sine gravi causa respiciente bonum publicum revocari. et si revocentur . debent aliquo modo compensari. Haec est communis sententia, neque desunt qui in universum asserunt privilegia remuneratoria esse irrevocabilia , sicut privilegia
Asserendum nihilominus videtur privilegia remuneratoria ex gratia esse revocabilia ex quacumque iusta causa etiam borium commune non respiciente. Ita se habent privilegia tacta Propter opera non ex justitia debita, et sacta ex aliis titulis quam inserviendi illi, qui ea remuneratur. Talia reputanda privilegia regularibus concessa ob Praedicationes cum vitae etiam dispendio tactas fidelibus et infidelibus: ob labores excipiendi consessiones. quam maxime Episcopos, et Parochos adjuvando elc. quaecumque enim praestent. cum ea facere debeant ex amore Dei et proximi. nullum habentius exigendi a s. Pontifice remunerationem. Talia pariter
sunt privilegia concessa illis, qui neque ex implicito pacto aliquid habendi alicui famulantur. ut faciunt viri nobiles. qui propriis impensis in bello alicui Principi deserviunt. Quod igitur haec privilegia possint revocari, exinde probatur, quia cum concedens privilegium nullam habeat justitiae obligationem ea tribuendi, sed det ex mera gratitudine . seu obligatione antidorali, non videtur se velle obligare ad ea nou revocanda. si aliqua superveniat iusta causa talis revocationis. vel aliqua innotescat causa, qua non suissent concessa. si ab initio fuisset praevisa. Et ita desacto summi Pontifices aliqua regularium privilegia revocarunt . in quo valde temerarium esset dicere eos non bene egi se . Suar. l. 8. de teg. c. 37. num. 6. Basil. do matrim.
I. 8. c. I9. g. a. n. 13. PelliZZar. tr. 8. c. I. secl. 5. n. Ioa.
Q. V. Quomodo privilegia sint revocanda . n. I. Si Superior tacite revocet privilegium. statuendo nempe aliquid incompossibile cum illo. remanet revocatum privilegium antecedens in corpore iuris insertum. Ratio est. quia non praesumitur Princeps ignorare ea, quae sunt in corpore iuris: cv. I. de constit. λ 6. unde statuendo aliquid incompossibile cum tali Privilegio, censetur illud revocare . Secus dicendum de privilegio speciali, non inserto in corpore iurisi cum etenim .ex citato Capite non praesumatur esse ad notitiam Principis, neque iudicatur illi der
gasse. Laym. l. I. tr. c. c. 23. num. 17. Bonac. div. I.
258쪽
q. 3. q. 3. n. IS. Suar I. 8. c. 39. n. I. Et Semper o, servandum per novam dispositionem privilegio contrariam solummodo illi derogari in ea parie. in qua vere est incompossibilis, nam revocatio semper est stricte interprelauda. Suar. cit. 38. n. 6. B. II. Si privilegium expresse revocetur, Satis est ' laeci inique Clausula generalis . nisi talia sint privilegia . ut exposcant specialem revocationem . natio Primae Partis est..quia ut privilegium intelligatur revocatum . satis est Si ror siet de voluntate Principis revocantis: de ea autem satis
constat per clausulas generales, ut si dicati re oscamus an nullamus, non obstantibus quibuscunque prioilegiis etc. Ρalaus d. c. p. II. g. 4. n. a. Boriae. d. g. q. 3. ρ. 8. n. I .
Plura autem sunt privilegia. quae requirunt specialem revocationem, ut revocata intelligantur. Primo nisi exprimantur . non consentur revocata privilegia onerosa, quia ex se, ut dictum est, sunt irrevocabilia. et si revocentur Ob Publicam causam. compensanda sunt. Secundo non censentur
revocata per clausulas generales privilegia. quae sulciuntur
clausula . ut non 'ossint reoocari, nisi de eis e ressa mentio sat, et nisi eorum tenores de Necto ad ωerbum reseranturetc. etenim ea clausula exigit aliquid plus , quam ad revocationem aliorum privilegiorum. Verum tamen est, quod si revocentur omnia privilegia quacumque clausula munita, Seu quibuscumque Merbis concessa, seu quorum seri deberet exere a mentio, etiam praefata revocata intelliguntur: hujusmodi etenim clausulis satis constat mentem esse Superioris
etiam ea revocare. Basil. l. 8. de mare. c. I9. num. 5. BO-Πac. d. I. g. 3. ρ. 8. n. 5 I. Tertio per clausulas generales non intelliguntur revocata privilegia inserta in corpore iuris: cum etenim ea ad nolii iam Principis esse praesumantur non iudicandum est velle ea revocare, nisi expresse ex Primat . Ita communiter DD. cum glossa in Auitient. Quia in Pr incia c. tibi de crim. agi oportet v. Omni prioilegio . Quarto per clausulas generales non revocantur vivae vocis oracula: quamvis enim in savorabilibus venire possint nomine privilegiorum, secus in odiosis: unde dum revocantur privilegia, nisi aliud exprimatur. solum scripta veniunt intelligenda: nomine etenim privilegii haec solummodo s
leni designari: Bordon. de Oracul. resol. 3I. g. I. n. I. R in drig. in co . resol. xl7. n. I. etc. Uuinto Per verba generaliter revocatoria privilegiorum non intelliguntur revocata privilegia regularium: ratio eu, quia cum respiciant bo-Disilired by Corale
259쪽
num commune fidelium . non videtur Superior talibus pri. vilegiis intentionem habuisse derogandi. nisi de eis expressa
lacta mentione. nodr. t. I. qq. Regular. q. 6. a. s. BOrdon. resol. 5a. num. 26. et I 28. ΑΣΟr. t. t. l. 5. cv. 39. q. 7. Sexto non solum per clausulas generales, sed nec Per clausulas revocatorias quarnmcumque legum et canonum.
intelligitur derogatum privilegiis concessis a Concilio generati : cum etenim non sine magna deliberatione fuerint concessa . censentur habere clausulam derogatoria adversus aialia in posterum decernendar cap. unic. de excess. Praelat. Ut revocata ergo dicantur, oportet ipsorum expressam sacere mentionem , ut si dicatur non obstante quacumque constitutione etiam concilii generalis etc. cv. Eae Parte, caρ. tili. de cvel. Monac. Sancti. I. 1. de mair. d. 26. n. 7.
Iti nac. d. I. q. 3. ρ. 8. n. 33. Immo si privilegium sit Oncessum a Concilio Tridentino, volunt aliqui, aliis in oppositum sentientibus, oportere, ut privilegii concessi a tali Concilio expressa sat et individua revocatio: Sanch. cit. Bos
Caeterum advertendum, quod si Superior revocet privilegia talibus verbjs, ut cognoscatur mentem ipsius esse velle etiam revocare. quae exposcerent exPressam mentionem . vel clausulas particulares, ea utique intelliguntur revocata. Et ita de ejus mente est judicandum, ut cap. sequenti videbimus i quando ea revocat motu pruris, et certa scientia , de plenitudine ροtratatis etc. Et Per eam clausulam. non obstantibus constitutionibus, et Ordinationibus Apostolicis, caeterisque contrariis quibuscumque, dicunt derogari etiam Conciliis generalibus; quia ex usu et praxi illis verbis sa- iis videtur explicari mens Pontificis. BonaC. div. I. q. 3. p. 8. n. x3. lummodo ergo supradictis clausulis non re sentur revocata privilegia onerosa.
Supersedeo hic ab agendo de iis quibus competit privilegia revocare, nam quoad hoc privilegia Pari passu currant cum legibus: unde videnda sunt quae dixi de potestate leges revocandi.
Q. VI. Qualiter publicanda sit revocatio privilegiorum.
n. Pauca dicenda sunt ad explicandam publicationem necessariam, ut privilegia intelligantur revocata. Si ei enim per novam legem revocentur Privilegiae, ea publicatio . quae necessaria est, ut lex habeat Suum vigorem, necessaria erit ad revocationem privilegiorum; cum intelligantur revocarii, ir hoc , quod ea lax vim habeat obligandi. Mnac. div.
260쪽
. q. 3. ρ. 8. g. 3. n. ao. Et quamvis ad revocanda privilegia
non sit necesse talem legem innotescere omnibus privilegiatis, conveniens tamen est, ut tantum tempus praetereat ut possit eis innotes 'ere: ita enim exposcit rectum gubernium . Suar. I. 8. cv. ια n. 3. Post tale autem tempus
actus facti in vi privilegii, non erunt validi ratione ipsius
cum desiisse suppcrantur, sed in vi erroris communis. et tituli colorati. Suar. cit. num. 9.
Quod si privilegia ab homine revocentur privatim scilicet
revocando concessum privilegium. debet talis revocatio intimari privilegiato, vel per epistolam, vel reseriptum , aut nuntium ad id destinatum . natio est, quia recta gubernatio exposcit, ut subditus non privetur jure Per Privilegium quaestio, nisi id ipsi intimetur: et intimari baud potest: si revocatio fiat privatim, nisi aliquo ex modis supradictis. Bonac. div. 1. g. 3. p. 8. g. 3. num. ao. Verum tamen est, quod si revocentur privilegia alicui communitati concessa, sufficit si intimatio revocationis fiat communitati, vel ipsius capiti. Per hoc nihilominus quod revocentur privilegia concessa alicui communitati vel ordini. non intelliguntur revocata respectu aliorum ordinum , quibus talia Privilegia competunt Per communicationem: eo etenim ipso quod ipsis fuerint communicata, Possident illa tamquam propria, adeoque in conservari non dependent ab iis . a quibus privilegia auferuntur. Suar. I. 8. de Ieg. cap. IG. num. 37. Bordon. reacti.
Q. VII. Quando cesset privilegium per mortem Concedentis . aut privilegiali. R. I. In rescriptis justitiae . quibus datur privilegium, seu
iurisdictio ad exercendos actus iustitiae sive civilis, sive criminalis, seu exercendi iurisdictionem in foro conscientiae, e pirat privilegium, si res sit integra, per remotionem seu mortem concedentis aut delegantis: secus si res non sit integra: cv. Gratiam, cap. Relatum de illic. deleg. cv. Si cui nulla de praeb. in s. natio est quia . quamvis per rescriptum delegatus acquirat iurisdictionem, nihilominus in eo non radicatur ante usum ipsius: si proinde delegansam Veatur. Vel moriatur re integra, cum cesset iurisdictio in principa κ, tessabit per consequens in delegato: secus sire non integra. quia tunc iurisdictio in eo fuit radicata . Tunc autem dicitur res integra, quando solum praesenta uiri est rescriptum. sed nullus habitus suit usus jurisdietionis . Eo autem ipso quod inceptus fuerit usus iurisdisti Disit iam by Cooste