장음표시 사용
261쪽
tris. viiletur res dicen ta non integra, quamvis non adhuc intervenerit citatio. nam quamvis ista sit primus actus j ii-dicialis . non tamen est primus actus iurisdictionis. Ita causa incoepta dici potest, si nominatus sit notarius. si designatus, locus. si datum sit mandatum de informatione accipienda qui ad causae veritatem . si cet,eptum sit redigere literas informa publica, si auditi sint testes etc. Iti Ihac. d. I. q. 3.
n. ll. Si rescriptum sit gratiae . et gratia sit sacta. Doricessat morte vel remotione concedentis: secus si gratia sit facienda. quando res est integra . Tunc igitur conceditur rescriptum gratiae . quando conceditur privilegium. seu jurisdictio ad aliquid gratiose conserendum, ut ad absolvendum. dispensandum et tunc vero dicitur gratia tacta. quari do indesinite et generaliter conceditur: vel quando tota respicit eum. cui conceditur ii dependenter ab eo . cui committitur iacienda. Ita si detur Petro saeuitas de providendo aliquem de aliquo beneficio, vel de eo absolvendo. seu cum eo dispenset . iubendo ipsi Petro . ut haec exequatur, dicitur gratia facta: quia gratia tota illius est, cui coiiceditur. imposita Petro obligatione exequendi. Oportet lamen determinari personam et gratiam exequendam: alias si ex Iaectanda
esset nova determinatio respectu personae seu gratiae . esset
potius gratia in posterum sapienda. Si vero Petro liberum sit uti privilegio, seu facultate ipsi tradita. erit gratia sa-cienda, respectu nempe illorum . quibus conserenda est, quia liberum est Petro uti. vel non uti ea facultate . Neque potest dici gratia facta per hoc, quod concessa suerit talis facialias Petro: nam non collata est ipsi Petro in gratiam ipsius, sed in gratiam aliorum. Secus dicendum esset, si daretur Petro talis facultas, ut provideret quos maluerit, dispensaret cum quibus magis placeret et c. nam tunc talis facultas conferretur in ipsius Petri gratiam . et ita eo ipso quod esset mn cessa , esset gratia facta: cv. Si cui nulla de praebend. in
s. Laym. l. I. tr. c. c. 23. n. 18. Bonac. d. I. q. 3. P. 8. q. a. . n. 3. Sarach. l. 8. de mair. div. 28. n. 87.
Quod igitur rescriptum gratiae non expiret remotione vel morte concedentis. si gratia sit sacta, probatur: quia est tunc quaedam donatio. quae non expirat morae donarilis. Si vero gratia sit facienda, it aut necessarius sil ugus iurisdictionis . re integra cessat per mortem vel remolionem concedentis. secus re non integra. ex dictis in superiori responsione. Ladian. cit. Sancti. n. 6ι. Bonac. g. r. n. 9. et Diuitigod by Cooste
262쪽
habetur cv. Si super gratia de Usc. deleg. in 6. M. cv. Si cui nulla de ρrael. Mid. Hinc inserunt DD. per mortem Episcopi non cessare s cultates audiendi consessiones. quia est gratia tacta ipsi sacerdoti, cum facultas non data fuerit ad instantiam poenitentium . Neque resert iurisdictionem delegatam cessare morte
delegantisi quia hoc in iure decernitur quoad iurisdictionem
delegatam in materia iustitiae: cv. Gratum, caρ. Relatum. cap. Licet de ossc. deleg. nil Autem decernitur quoad rescriptum gratiae. Suar ι. 8. de Ieg. c. 3I. n. 3. Laym. cit. Ita nec cessant privilegia eligendi Gnsessarium cum lacuutate . ut eligentem absolvat vel a censuris vel a reservatis. ut cum eo dispenset etc. celebrandi in Oratorio privato.
quia graiia jam facta est. R. III. Si rescriptum sive iustitiae . sive gratiae factum sit, expressa Persona delegau. ipsius morte expirati quia
statim censetur personale, adeoque expirat cum Persona.
Idem dicatur, si cum nomine personae etiam dignitas seu officium exprimaturi nisi etenim aliud ex circumstantiis colligatur. videtur rescriptum dirigi ad personam habentem tale officium, adeoque privilegium est personale. Sancti. I.
8. div. 27. n. 6. etc. Tambur. de jur. Abh. t. a. ἀν. I 6. q. 11. n. a. Tunc vero ex circumstantiis colligeretur esse
reale et non personale, quando si judicaretur personale . foret injustum vel damnosumi neque enim credi potest delegantem velle tale esse suum rescriptum, seu privilegium. Denique reale censetur Privilegium, si annexum sit ossicio. sive )ignitati. et tunc transit in quoscumque habentes lalem dignitatem vel officium, sive res sit integra, necne. Regulae in praxi Obsera dae . I. Consequenter ad ea, quae etiam dicta sunt de dispensatione . notet Consessarius non semper cessare privilegia Per causae finalis cessationem , si ea non praevidebatur temporanea, adeoque adhuc vigere privilegium . Et ita e. g. cui concessum est privilegium domi audiendi Missam ob infirmitatem, quae reputabatur incurabilis, eodem uti potest privilegio. etsi per accidens cesset infirmitas. Ex hoc autem exemplo potest alia in praxi resolvere. Advertat pariter ex unico actu non cessare privilegium ad agendum. vel non agendum, nisi ad illum uilicum actum appareat concessum fuisse. Et ita agendo de dispen- Duili rod by Cooste
263쪽
salione, dixi dispensatum a voto castitatis. ut e trahere possit matrimonium , mortua Prima uxore. Posse aliam ducere.
II. Cum renunciatio privilegii non habeat suum essectum. nisi acceptetur a Superiore, nolet Consessarius. quod si privilegialus vel ex taedio, vel ex alia ratione laceret literas privilegii animo illi renuntiandi fidem dieas de sacerdote . qui tacultatem habitam in scriptis Audiendi consessio nes laceraret non proinde prohibetur postea uti tali privilegio . si renuntiatio non acceptata fuerit a Superiore. enisoli competit eam acceptare: cap. Admonet de renunciat. III. Datur aliquando casus. ut inveniantur antiquissima privilegia concessa alicui domui vel familiae, et quia vesnon sitemni. vel iam a longo tempore non sunt in usu.
ritur dubium . an illa lamilia possit illis uti. Videat igitur Consessarius, quod si illa privilegia in nullius cedebant praeiudicium , neque dici potest per lapsum temporis cessasse.
adeoque semper licitum esse illorum usum. Et id velifieatur non solum . si non data sit opportunitas utendi privilegio , in quo omnes conveniunt. et constat ex Ieg. Unus ex sociis et seq. e. de semit. rustic. praedii, sed etiam si adsuit usus contrarius. ut constat ex dictis capite superiori.
IV. Notet Consessarius difficiliter, supposita revocatione alicujus privilegii, posse adhuc vigere. quia in revocatione
ipsorum solet modo semper apponi, ea revocari vel ex mo. tu 'rῬris, vel ex certa scimtia. vel ex planitudine 'otestatis. quibus clausulis sufficienter revocantur quaecumque Privilegia. exceptis iis, quae sunt onerosat vel quando Per revocationem laeditur ius tertii in re gravi acquisita, seu possessa tempore a lege praescripto . V. Si iὐst datum rescriptum. moriatur qui concessit privilegium vel dispensaticinem, ut Consessarius tuto se gerat, notet sequentia. Si rescriptum fuit justitiae, cessat omnino.
si nondum delegatus coeperit eo uti et quamvis tuto diei sit incoepisse eo uti, si in vi rescripti aliquid praestavit,
quamvis nondum emanaveris citatio.
Si rescriptum ruit gratiae, in Praxi tinn ita facile est expirare morte vel remotione concedentis. Vel igitur gratia fuit indefinite et generaliter concessa, et iam est gratia
facta, adeoque non expirat morte concedentis: ut si alieni absolute concessa sit facultas vel celebrandi in oratorio privato, vel non recitandi horas canonicas, vel eligendi aliquem . a quo absolvatur a reservatis. irregularitatibus et c. vel se ordinandi extra tempora . Idem dicendum, si alii ui Disiligoo by Corale
264쪽
in gratiam sui concedatur. ut ad sui libitum possit dispen- Sare, absolvere elc. iam etenim huic gratia dicitur saria. cum p pter ipsum. et ut habeat e. g. honorem usus talis jurisdictionis. illi fuerit c cessa lacultas absolvendi. Quod si illi non in gratiam sui. sed aliquorum determinate concessa sit per rescriptum gratiae aliqua facultas in ordine ad ipsos. cum obligatione ea utendi in imorum lavorem, V. g. cum iis dispensandi etc. iam gratia censetur facta in ordine ad
ipsos, et ita non cessat morte concedentis.
Remanet ut dicatur gratia facienda, adeoque expirans morte concedentis: quando liberum illi est uii potestate ipsi tradita in gratiam aliorum. Ilaiic dixi supra esse gratiam faciendiam. Nihilominus non desunt, qui etiam hic adinveniant rationem gratiae factae: cum etenim, dicunt ipsi. dum eligitur aliquis determinatus Consessarius ad aliquid iaciendum . intelligatur eligi. ut magis idoneus ad dispensandum. absolvendum etc. iam intelligitur etiam in gratiam ipsius iradita talis facultas; et ita habet rationem gratiae faciae
non cessantis morte concedentis. Basil. ι. 8. cv. I9. g. r. num. S. et 8. Suar. de leg. l. 8. caρ. 21. num. I 8. Palavs.
I. E. tr. 3. div. - ρ. 16. g. n. s. Certe autem erit gratia facienda, si facultas concedatur in ordine ad alios sine obligatione ea utendi, et eadem facultas concessa sit alicui indeterminate, eligendo v. g. ab eo, in cuius gratiam data est talis iacultas et nam cum tunc nullus electus suisset a concedente facultatem. veluti magis
idoneus. non possit diui gratia ipsi facta. Haec igitur gratia
facienda re integra cessat morte . vel remotione concedentis.
De infer retatione prio gionum.
Q. I. Quae dicta sunt q. ι. cv. a. de legum interpretatione, hic etiam locum habent: unde quae peculiaria sunt circa privilegia solum attingam. Q. I. Quibus competat privilegia interpretari. Suppono non habere locum interpretationem . ubi salis corustat de mente concedentis privilegium: vel quando verba privilegii sunt clara et perspicua, attendendo tamen limii tiones ibi appositas. ex quibus quandoque licet recedere a
verbis etiam claris legis, vel privilegii. uis positis R. Interpretatio authentica privilegii, quae etiam iuridica et judicialis dicitur, fieri non potest, nisi a Principe, vel
265쪽
α66 TRACT. m. DE LEGIBUS ipsius successore in aequali sede. Verum ex concessione summorum Pontificum Praelati regulares etiam immediati in dubio possunt authentice et iuridice declarare. et inte pretari privilegia sibi tradita, ut ex pluribus concessionibus
demonstrat Letana ν. ymi tum n. II. Donat. t. I. tr. 8. 7. n. x. et 26. immo ex D. Thoma a. a. 17 . a. c.
hanc facultatem habent a iure. Insuper concessum est iisdem Praelatis restringere. limitare. vel etiam auferre suis subditis usum alicuius privilegii. Suar. de relig. t. ι. frael. 8. I.
Ε eontra prohibitum est a ss. Pontificibus omnibus aliis clesiae Praelatis interpretari lintellige iuridice . seu au theniice privilegia regularium ., ut videre est apud Sanc. t. v.
Q. II. Quomodo interpretanda sint privilegia: et quaenam sint privilegia favorabilia et odiosa. R. Sicut lex lavorabilis est semper latissime interpretanda. ita et privilegium savorabile. Illud autem dicitur privilegium favorabile, in quo concedendo finis primarius concedentis suit favorem concedere. quamvis de secundario resultet in alterius detrimentum, ut est privilegium canonis, quo clerici gaudent. Si vero in privilegio concedendo Primceps respiciat primario alterius odium et poenam. quamvis redundet in favorem alicujus. dicitur simpliciter odiosum. Advertendum tamen est. quod in interpretatione privilegii
etiam favorabilis non est recedendum ab usitata significatione verborum, sive naturali, sive civili. si non sit necesse ab eis discedere: vel ne privilegium reddatur inutile. vel quia aliud suadeat mens concedentis . vel ad vitandum a surdum etc.. ut dictum est loco citato. Suar. de Ieg. I. 8.cv. 28. n. 2. Layin I. tr. c. c. 23. n. 6. Tambur. l. 3. div. 16. q. 5. n. 3. et II. etc.
Inter privilegia autem saevorabilia praecipue locum habent
ea quae continentur in jure communii habent enim se v luti leges. et statuta ordinata ad bonum commune: Suar. deIeg. I. 8. c. a 7. n. 8. Sancti. do matris. l. 8. div. r. n. 7.
ac proinde omnia Privilegia inserta in corpore iuris late
At neque desunt casus. in quibus etiam privilegia contra ius sunt tale interpretanda. Primo igitur admittunt latam et etiam exorbilantem interpretationem . si alias redderentur Diuitiam by Cooste
266쪽
inutilia: nam voluntas Principis nunquam debet frustrari.
Secundo si privilegium contra ius concedatur ex motu proprio. et certa scientia Principis: cap. Si eae motu proprio 23. de praef. in s. nam cum tunc exhibeat Principis liberalitatem. haec nunquam est interpretanda ad beneficium diminuendum e leg. Hac consultissimo C. de agentibus in rct. Laym. cit. Sancti. de matrim. I. 8. d. I. n. 5. Tertio privilegium contra jus commune late interpretandum est. quando respicit vel favorem causae publicae, vel causae piae, seu cultus divini: nam tunc aequum est. ut contra jus praevaleat favor talium causarum, et talis esse juste creditur mens concedentis Privilegium. Suar. de leg. l. 8. c. Laym. I. I tract. c. c. 23. n. 5. Fagnan. in cast. Olim n. a5. de Nere. sign. Quarto privilegia contra ius sunt late interpretanda. si ita serat consuetudo optima legum interpres. Quinto privilegia contra jus ita sunt interpretanda. ut extendantur ad ea, quae sunt necessario connexa. Ita habens
privilegium retinendi plura beneficia, intelligitur dispensatus
a residendo in utroque. Item dispensatus ab irregularitate ad suscipiendos omnes ordines. intelligi potest dispensatus ad obtinendum simplex beneficium: si etenim non adsit necessitas, vel utilitas Ecclesiae, titulus beneficii est necessarius. ut quis in sacris Promoveatur. Laym. cit. Sancti. I. 8. de matrim. d. g. n. 29. a . a 7. Demum privilegium
contra ius extendi potest ad ea, quibus minus derogatur ipsi juri. Ita privilegium comedendi carnes, extenditur ad
ova et lacticinia. Extra hos casus.
Privilegium iuri communi derogans est odiosum. adeoque stricte interpretandum. Odiosum. inquam, quia derogalio . sive dispensatio iuris communis semper est odiosa iutpote contraria legi, quae respicit bonum publicum: et ita ipsius favor semper praeserendus est smori collato particulari personae: cv. I. et a. do fit. ρ abi. in 6. junct. reg. α8. iuris in 6. Hinc in interpretatione talis privilegii, attendendum est . ut ius commune. minus quam fieri potest. laedatur: et observandae sunt regulae strictae interpretationis. cuius exempla dedi in capite de inserpretatione legum. Eadem stricta interpretatio observanda est quoad privilegia derogantia particularibus statutis, seu consuetudinibus . nisi hae sint contra ius commune, et privilegium juxta illud inam ex dictis supra, semper expedit favere iuri communi. I amb. de iur. Ab. t. a. d. 16. q. s. n. Io. ' Vid. dicenda
267쪽
'erito censenduin est Odiosum privilegium cadens in alterius praejudicium . adeo lite Strictissimae interpretationis. Immo, si nihil aliud suadeat materia, gravitas causae etc.
non de facile praesumi potest Principem velle aliquem graviter damnificare, vel ipsius iuri derogare, etiamsi privilegium motu proprio concesserit. Quod si non sit locus. ut tale privilegium credi possit Subreptilium. potest etiam cum quadam improprietate interpretari. ita ut laedat, quoad minus fieri potesti talis enim interpretatio. si non verbis. saltem credi potest consentanea menti Ρrincipis. Nunquam tamen ita restringendum est, ut nihil operetur: Sanch. ad matrim. l. 8. d. 7. num. 6. Tambur. t. 1. div. 16. q. 5.
Inter haec privilegia alitis praejudicialia. primo sunt privilegia ad lites, quae solent minuere potestatem judicum inferiorum. et dare occasionem vexandi alios. Ita desumitve cv. causam quae 18. de re r t. et ibi Fagn. num. c. Secundo privilegia, seu rescripta ad beneficia ecclesiastica obtinenda . cum praesumantur ambitiosa, in jure semperstricie interpretantur, ut m cv. Quamoia c. de priata. in s. et caρ. Qui non sacerdotali a7. Gid. Tertio talia sunt omnia privilegia. quae praebent occasionem peccandi aut scandali 1 ei ita semiper furit restringenda, quoad seri potest.
privilegia concessa regulari contra regularem observantiam. Laym. l. I. tr. c. cv. 23. num. 6. Bonac. div. a. q. 3. P. 7. q. 1. num. 13.
Q. III. An privilegia concessa regularibus reputanda sint odiosa, vel lavorabilia . R. Huic quaesito' absque dubio respondendum est esse sa- vorabilia, indiscriminatim loquendo de omnibus ipsorum privilegiis, etiamsi videantur contra jus commune, Vel contra jus tertii etc. et id propter multas rationes. Prima quia concessa sunt in savorem religionis et bonum animarum: et haec ex dictis semper reputantur favorabilia. Secunda quia in eis concedendis Pontifex principaliter intellexit sa-vorem concedere: quando autem finis principali ν roncedentis est favor, privilegium semper intelligitur favorabile .
Tertia quia ex dictili capite superiori privilegia regularium
sunt remuneratoria. adeoque . utpote lavorabilia. sunt amplianda. Quarta quia constitutiones. quibus summi Pontifices privilegia regularibus concessere. Sunt Perpetuae . et pertinent ad leges. quae in iure sunt favorabiles: unde eum non sint contra ius, Sed ipsae potius sint ius, ex hoc capi Disiti rod by Cooste
268쪽
' ΟΠΑEsTIO ULTIMA CAPUT III. α
te etiam sunt favorabiles. Quinia quia nulli praejudicant. Non summo Pontifici, quia ipse potest ampliare. et limitare iura, et juri suo cedere. si aliquid concedat regularibus contra suum ius. Non Episcopis, et Par his: Damcum omnem potestatem habeant dependenter a summo Pontifice, iam nullam injustitiam ipsis tacit, si utendo iure
suo, talem potestatem limitet in ordine ad regulares. Idipsum probat s. Tliomas. in c. d. 17. q. 3. a. 3. q. 5. ad I. observando praeiudicium inferri alicui. quando privatur aliqua re, quae cedit in eius favorem et uillitatem. Cum igitur Episcopis, et Par his non data sit potestas iurisdictionis ad sui commodum et utilitatem, nullum illis insertur praejudicium , si ab eadem vel exempti fuerint regulares, vel illis eadem potestas concessa suerit ad promovendum honorem Dei, et salutem animarum. Immo dicitidem s. Τ mas Gid et Optis. I9. id solum cedere in praejudicium illorum Praelatorum, qui quaerunt quae sua sunt non quae Jesu Christi. et qui gregi praesunt, non ut pascant, sed ut pascantur. Privilegia ergo regularium. utpote omni iure, et tam evidentibus rationibus favorabilia, semper admittunt latam interpretationem . Immo ex Pluribus concessionibus summorum Pontificum in dubio semper in ipsorum lavorem sunt
interpretanda . nodr. t. a. q. 63. a. 7. BOrdon. t. I. resol. s. num. ι9. et resOl. 32. n. 26. et resol. 52. num. Io. Tamiabur. do jur. Abbat. tom. I. d. 16. q. 6. et disput. 18. q. s. num. 6. LVm. I. I. tr. c. c. 23. num. s. '. Vid. dicenda tracl. 8. q. a. cv. 5. '. Regulae in praeti obsereandae.
I. Observet Consessarius regularis, quod cum Praelati regulares habeant lacultatem in dubio iuridice interpretandi privilegia religioni concessa. subditi tenentur stare eorum 4nterpretationi, utpote juridicae et authenticae; a qua proinde non licet discedere. Item, cum penes eos sit iacultas limitandi . vel aliam removendi privilegia, non potest subditus velle iis uti in casu, quo Superior judicet expedire,
II. Cum in dubio circa intelligentiam privilegiorum regularium, ex dispositione summorum Pontificum . semper interpretanda sint in ipsorum favorem, advertat Consessarius. quod cum disputatur, an aliquod privilegium concessum sit necne, an extendatur ad hunc, vel illam casum nec-Diuitiros by Corale
269쪽
ne , iudicandum SemPer est in favorem regularium. Hinc miti per iudieavi . potuisse Episcopos . etiam ante declarati nem a summo Pontisce Benedicto XIII. tactam regulares ex vi suorum privilegiorum extra tempora ordinare . Ratio milii erat . quia etiam postquam plures Episcopi de hac re' dem Apostolicarii consuluerant, dubitari non poterat id saltem sub dubio rei iansisse : et in dubio semper standum est pro privilegiis regularium .
Explicantur quiaediam clausulae, quae in psilegiis
Q. I. Quid signiscat illa clausula ex motu Prostris, Et
R. I. Ista clausula significat privilegium fuisse concessum ex mera voluntate Principis, eamque suisse veram causam formalem illud concedendi. quamvis privilegiatus privilegium expostulaverit. Cum autem non possit innotescere . an Ρrinceps motus fuerit propria sua voluntate, hinc est privilegium exposlulatum non Praesumi concessum motu pruris, si id non exprimatur: cv. Si motu ρ ρrio in s. Laym. I. I. c. c. 23. num. 8. Palaus tr. 3. d. c. P. g. 6. num. 2. n. II. Privilegium motu proprio concessum aliqua habet operari. Primo ut favorabile intelliseluri quod non verificatur de privilegio concesso ad instantiam partis. si alias ipsius materia non sit lavorabilis. Verum tamen est privilegium concessum ad instantiam partis, statim habere suum valorem. Cum Conserens annuit: quia ipsa petitio est veluti ipsius acceptatio. ut alias dictum est: privilegium vero motu prurio concessum non sortitur suum essetium, nisi innotescat ei, cui conceditur: ea . Si tibi absenti de praes. in s. Sanch. l. 3. de matrim. div. m. num. 6. Secundo privilegium motu proprio concessum tollit vitium surrepti Dis. si surreptio consistat in eo, quod taceatur veritas. alioquin explicanda, nam Princeps concedens privilegium motu proserio. censetur supplere desectum informationis. qui alias infirmaret privilegium concessum ad instantiam partis et cap. Si motu de 'rael. in 6. Suar. de leg. I. 3. c. xa. n. 8. Verum non supplet surreptionem, quae Proveniret ex expressione causae salsae et ut si salso diceretur pe- lentem esse pauperem . Puellam remansuram innuptam etc. nam cum res aliter sit, ac concedens existimat, non Pinest Disit iam by Cooste
270쪽
credi habere intentionem concedendi, quamvis ex motu pr
Prio concedat. Barbos. de claus. clava. n. 19. Sanc. l. 8.de marrim. div. a . n. et. 52. etc.
Nec talis clausula supplet valorem gratiae ex aliis capitibus invalidae. ut si fiat inhabili, concedendo e. g. beneficium excommuitimini vel concedatur aliquid cum alia re incompatibilo: ut si habenti beneficium, concedatur aliud cum primo incompatibile. Ila communiter Doctores et Caianonistae: quia vi talis clausulae non intelligitur concedens dispensare in impedimentis, vel inhabilitatibus. Suar. Ioc. cit. num. 14. Item talis clausula non firmat privilegium contrajus alterius, seu in praejudicium tertii, nec adimit ius in re vel ad rem alteri quaesitum. Sancti. de mair. I. 8. div. ar.
J. II. Quid significet illa clausula eae certa scientia , et
de ρlenitudine potes alis, et quos praestet esse tus. n. I. Hae duae clausulae. quae eamdem vim habent, signiscant Principem. seu Pontificem Procedere ex plena eo milione alicujus negotii. et dare robur et validitatem actui
alias ex aliquo desectu nullo: cv. I. de transacti Uno verbo approbantur ea, quae erant valida. et quae invalida. r borantur. Tambur. de jur. Abh. div. 18. q. I. num. 7. B. s. in colleci. ad caρ. cum dilecta num. I 8. de cons .
Neque exquirenda est in Principe causa, quare id faciat.
Maria de claus. ρ. I. clava. 259. n. I.
R. II. Essectus hujus clausulae ad sequentes reducuntur. Primus essectus est, ut deroget omni legi contrariae. ei iam habenti clausulam derogatoriam: et omnia, quae sunt privilegio contraria intelliguntur sublata Per eam clausulam, quamvis ad derogandum iis in Privilegio non appotiantur a verba: non obstante etc. Alter effectus est, ut privilegio
habenti talem clausulam nihil opponi possit, quod gratiam
annullet. Tertio si privilegium cum hac clausula confirmetur . eadem clausula praestat, ut si ab initio suit validum, ei. postea illi derogatum suerit, seu aliqua ratione abroga-ium, consimnatio habeat vim novae concessionis, et iterum valeat. Quod si ab initio fuit surreptiti ut n. confirmatio sa cla etiam de plenitudine potestatis non habet vim novae concessionis . si insuper non apponatur in privilegio, non obstante quacumque falsitrate . surrutione etc. Hinc dicitur non supplere dolum partis impetrantis, nec operari. quando non praecessit cognitio causae, Vel Si status causae non suit narratus Papae. Quarto Per eam supplentur deser tus iuris Diuitiam by Coos e