Daemoniaci cum locis infestis et terriculamentis nocturnis. Id est, libri tres, quibus spirituum homines obsidentium atque infestantium genera, conditiones, ... explicantur rationes quoque ostenduntur, quibus ab eorundem molestijs contingit liberari.

발행: 1604년

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

quin simul editis signis discessum suum testetur.Saepenumero ipsa eum Daemonum discessu coniuncta sun ed nihilominus fieri potest,adeoque fit non rar ut discedannn ullis sui discessiis post se da sit. tis signis. Nec haec mira cuiquam videri debent,quia pleraque signorum

dictorum , libera ipsorum Spirituum pendent voluntate inon illai tantum,ut quemadmodum haec,ita alia reddere valeant; verum et iam ea,Vt omittere omnino Possint. Ad signa haec edenda. plena esthet libertas,ut in scholis loquimur; & quo adstinationem di quo ad

actus exercitium.

Hinc est,ut multoties eiectos legamus Spiritus, de quibus, quddex humanis corporibus discesserint nullis, in egressu, datis 1ignis constare potuit.qualis sunt eiecti Triphone Phrygiensi, Berthul-iho abbate Bobiensi, mardo Clare liensi, Germano iisn Epicopo Antisiodorensi,alijsque quam plurimis; quorum freque tu hiae Disputationefacta est mentio.

Explicantur rationes er cause signorum discessus, 'quae ex humanis corporibus eiecti Spiritus edere Aolent.

N causis rationibusque Signorum, quae Spiritus Nequam i ex hominibus egressuri edere solentanuestigadis,uel quPi , ri potcst,Cur uni plerumhim egrediantur, iustis v sui disecessus relictis vel non hoc solum. Verum etiam, Cur haec atque Illa signa relinquat. Quemadmodum enim rerum omnium aliae possunt esse rationes cur operentur;aliae cur hoc vel illud operentum

ita aliae possunt esse causae atq; rationes; cur signa in suo discessuisti ritus immundi edant;aliae cur haec atque alia edant. Vtriusque vero rationes & causae nobis explicandae sunt; tum ut absolutior sit Disputatiortum quia Vtrobique sunt, quae non inutialem habent inuestigationem. prioribus initium sumemus. Cur igitur Signis qmbusdam suum discessum produnt Daemonoet Respondeo breuissime artim quia prodere coguntur: partim quia ultro prodere volunt. Quod dicimus ex distinctione signorum, praecedenti Capite data, manifestum est. quaedam enim ipsis ab Exorcistis im- u perantur;quaedam ipsi ultro,nec rogati,nec coacti,dant. In prior,bus illis cogunt uuin posterioribus lus liberrima est voluntas, quae signorum est causa. Diuili od by Cooste

242쪽

DE DAEMONIACIS. Is

sed, Itane in prioribus coguntur, ut illa edere prorsus si neces.sit xi non sempcr, profecto, ut plurimum coguntur.Quemadmodum enim vi Exorcismorum,atq; imperio Sanctorum hominum, vi etiam consecratarum rerum illis necessitas imponitur, ut d

micilia tua relinquant inulti; ita ut discessus sui signa dent & argu

menta.

Rursiis, Siccine libera sunt osteriora, ut Omittere si velland - δε possentἶPossunt. Neq; enim liberὸ illa ab ipsorum voluntate proficiscerentur; nisi penes ipsc ses et eadem intermittere. Quae liber)dant; libere possunt non darer libere possunt intermittere.

Caetcrum alterum, hoc est, Causas atque rationes inuestigemus, Ccur haec potius, quam il la sui discessus dent symbola. Et hic nobis prior distinctio signorum seruire debet. Siquidem aliae locum hahent in prioribus illis, aliae in posterioribus. Quid mirum 'Nam

priora pro hominum redduntur imperio&voluntate; posteriora pro beneplacito Daemonum. Possunt autem aliae rationes & causae homines mouere,cur.haec vel illa postulent: aliae Daemones; cur haec vel illa relinquant.

Et quae causae signorum, quae ab hominibus petunturi Propemo- dum semper Una eademq;. &quidem illa ipsa, aediscessus vir, tuum sit argumentum. Neque enim aliud omnibus,quaecunque &qualiacunque homines pctunt, indici js propositum est,quam ut de Spirituum exitu sint certi. quocirca hic eadem causa Bnorum, Ectalium atque talium signorum. ae Vero rationes Signorum, quae pro sua voluntate aut certE g. non ab hominibus coacti, Daemones relinquunt Respondeo serm- per sibι conuenientissma dare, quaecunque tandem dent. quemadm dum mali corvi, malum ouum . quamuis aliae atque aliae rationes& causae in at ijs, atque aliis Signis sint ipsis propositae. Obscurius

hoc. Explicandum ergo. Varia siserius docuimus esse signa, quibus egressuri Daemones discessum suum testantur. Sed tamen omnia propemodum ad quatuor genera reuocantur. Alia dici possunt crudelia: alia sordida: alia barbara: alia Leuia. Crudelia sunt, disruptio membrorum,internus viscerum dolor, corporum in terram disiectio, & plurima mortis imago. Sordida, vomitus, tam per Os. quam per nares, egestio sor dium, sinetor sulphureus, odor grauis.Barbara, rugitus, boatus, in conditi clamores, aliaeq; belluarum Voces. Levia, sormae quorumdam animalium abiectorum. Et haec quidem omnia, Vt diximus, Daemonibus optime conue- 1

243쪽

niunt. Crudelia, tanquam homicidis. quo nomine ipses Dominus compellat, Ioannis, ca. 8. Sordida, tanquam Spiritibus immundis. quod nomen ijsdem idem Dominus tribuit; Lucae in Barbara, tanquam Leonibus, quibus D Petrus ipsos confert; cap. 4. Leuia,tanquam abiectis Dei hosticius, quorum pro ratione suorum peccatorum,miserrima est conditio.

Spd tamen in singulis propemodum aliud atque aliud proposi- tum videtur Spiritibus. Crudelia igitur statuunt ex odio, quo flagrant erga miscros mortales, nocendiq; libidine, quae ipsos nunquam deserit. Quemadmodum enim haec omnium miseriarum atq; molestiarum,quas obsessis hominibus afferunt, sunt cetusa taefficiunt, ut ab hominibus discedentes, quam possunt, & pcrmit

tuntur, exerceant crudelitatem.

Sordida relinquunt, vel ad prs sentes vexandos: vel in detestati nem rerum sacrarum, quarum in ipsorum eiectione est usus. N que enim tantum ijs cupiui esse graues. in quibus suas sedes habendi cupiunt esse quibuscunque;quibus eorum ex mortalibus proscriptio cst grata. quocirca cum praesentibus alia ratione aliquando nequeant, festore excitato ipsis sunt molcsti. Sic quia . qua benedicta ipsis aliquando porrigitur; suo vomitu, quani hanc detestentur,

declarant.

Farbara ferocientis se belluini animi erga mortales sunt argumenta: finiuis quam aegaeosdem relinquant,his volunt esse testa-- lum .Quem adnaodum enim eadem aliquando ab hominibus non bene sanis, quamuis non Obsessis, ob eosdem fines dantur,ita dari ob eosdem S Daemonibus, admodum est verisimile. Muta, ni fallimur,in ipsis Dqmonibus causas ut plurimu,no ha. bent: nec tam ipsa ultro dare videntur Spiritus; quam aliunde, ut dent,cogi. Huius non leue argumentu illud est; quod ad formam dictorum animalium, quibus discessum suum testentur, cogi viodeantur. Quocirca in his, non quid Spiritibus, quam illi, qui haee animalia imperat,propos itum est, attendendum.

a tia egrediantur Daemones, quando humana

corpora relinquunt.

Vae Ca. 9, dicta sunt de Uia, quam Spiritus tenent in suo, si in miseros mortales, ingressu; eadem nobis seruiunt hoc

244쪽

est, quod aut semper, aut plerunque eandem teneant, & quando ingrediuntur, & quando egrediuntur. Quocirca primum hoc constitutum si t. certam determinatam, illis nullam esse, ad nullam ita esse astrictos, Ut illam deserere nequeant; & aliam quamcunque in egressu icnere no Valeant. Quemadmodum quicunque hominis meatus, atque porus ipsis patentissima est porta ad ingrediendum; ita ad egrediendum. Quid, quod aut meatibus, aut poris nullis egeant' possunt ipsa penetrare corpora Si eorporibus in sttucti essent Spiritus;poris indigerent,aut.me tibus: li non magnis, saltem aliquantis; per quos se in corpora insinuarent: at quia corporum eXpertes sunt;tam facile loca peruadui, quae corporibus etiam solidissimis sunt referta;quam quae corporibus sunt destituta. Possunt igitur per os hominis egredi: possunt per nares;'per aures, reliquosque meatus & poros. Possunt per quemcunque hominis partem. Et de prioribus illis difficultas nulla est; pro posteri riseruit nobis Theodorus Archimandrita: qui cum obseruasset Daemonem in brachio Ostiarii sui Eutychii lateraenon δd os;aut Mitu aliquem meatum, illum copulit:quin imo ne ad caput aliamve partem, ubi facilior videtur esse egressus, peruenireqopposito h meris Crucis signo prohibuit; coegitque in brachio sibi viam, qua

exiret, quaerere:quemadmodum & quaesiuit, & inuenit. Sic de Miraculis S. Martini refert Gregorius Turon. quod cum obserua tum esset, in Ungolam pollicis cuiusdam Energumeni descendisse Daemonium,digito insusum esse oleum de sepulchro Martini sumptum, &disrupta cute, una cum sanguine discessisse Daemonium. Ita Turo. cap. 9. de Gloria Consess. Nihilominus qui multas habere,& tenere possunt in su ex humanis corporibus, egressu vias; ut videntur praecipuas obseruare; quarum licet altera ipsis tanquam immundis Spiritibus sit conue

nientior 'altera tamen magis usitata.

Prior illis Spiritibus suisse videtur:qui, etore graui post se relicto, sua habitacula deseruerunt, quorum plures recensuimus Cap. 3e.&diserte testatur Gregorius Turonensis, de Gloria Consesso- ru,c. . oleo; quod de S. Martini sepulchro desumptum fuit, unctu

esse caput Energumeni cuiusdam, ct subitὸ Daemonem per fluxum rem tris egressum esse. Posterior suit alijs quam plurimis:sed inprimis triplicibus; Primum ijs, qui discessus sui signa in ore Obsessi dederunt, exhibitis animalculis; sormicis, muscis, araneis. I rinde ijs,qui eun

245쪽

dem suum discessum prodiderunt,tumore g u turis aut collirum Obsessorum. m biis,qui cum volnitu turpi & scedo durusserunt.Et horum exempla eodem cap. n. data suerun . Probabilia sunt haec, qaae diximus;veruntamen non ita certa, icontrarium asserere temerarium si quin possunt S posteriores hi, in Obsessoru ore,aut ci rca os discessus sui signa dare,& alia via egredi: Si possunt priores foetorem post se relinquere dc peros euolare. Sed, ut diximus, probabilitatis speciem habent, quae asserimus;non veritatis necessitatem. .

An omnessimul egrediantur,siquando multi fuerunt; aut unum aliquem hominemo ederunt,er exire coguntur.

Rioris Capitis quaestio curiosior fortassis suit, haec utilior videtur. Nam cum constet plures quandoque in Uno, homine esse, si simul non omnes discedit ni adiurati, intelligui facile Exorciliae nondum integram se victoriam obtinere de hoster quando de aliquorum disceliu magna manis staque habent indicia sed ulterius sibi esse progrediendum ; nec cessandum, donec postremum eiecerint, si perfectam sanitatem, de incolumitatem afflictis mortalibus velint esse restitutam. Nisi sorte dicere velimus eam vim virtutemque esse machinarum, quibus domicilijs suis eiiciuntur Spiritus; ut quamuis ipsi per se possint, de velint discedere nunc simul; nunc hi sine illis: tamentum ipsis necessitas incumbat simul discedere; quando his machianis petuntur. Sed quis hoc asserueriti Quid igitur ad propositam Quaestionem Hoc videlicet: Nec semper smul egredi Spiritus, quando per se egrediuntur, non coacti. aut saltem leuiter tentati: Nec semper simul egredi, quando grauior,bus etiam tormentis vrgentur.

Prius illud clarum est ex ipsorum Spirituum conditione. Liberrima haec est, Non unus ab alio pendet; aut visit, aut ut operetur. Potest quisque per se esse. Potest quisque per se operari. Potcst i tur hic voluntate sua hominem, quem oblidet, relinquere, quam uis ab eiusdem vexatione alter nolit desistere. Praeterea in discessu Spirituum ab hominibus, alia non est,quam in

246쪽

DE DAEMONIACIS. ZOI .

in eosdem ingressu ratio. At necesse non est, ut omnes simul in reduantur. Potest unus alterum in societatem asciscere, potest in Gomiacilium recipere,quemadmodum haud obscurEDominus insinuat,

Matth. a. Possunt igitur & hi a mortalibus discedere: & illi in ijsdε. cum eorundem molestia, perseuerare.

Quod si vires Spirituum attendamus hinc quoque constabit rationi admodum esse consentaneum,quod dicimus. Non illae aequa les sunt omnium.quidam aliis sunt robustiores. Quocirca & hi inferiores, etiam inuitos suis sedibus possunt pellere, &quamuis id non faciant, Lucae M.) possunt tamen faccre. Certum quoque est,Vnum pro alterius imperio & voluntateve. Ddere. Plura eius rei argumenta nos capite decimo sexto attulimus. Si vero cedunt pro voluntate atque imperio eius qui extra obses' sum est, quid prohibet, cur minus Unus alteri cedat pro voluntate aliquorum,qui unum aliquem hominem limul possident Carterum,sstrum, cum Exorcismis, aut alijs quibus Chri Dani contraia 8.' pses pugnant armis tentantur mul omnes disicedant, forsitan aliquis dubitauerit. propterea, quod quandocunque ni fallimur legimus ia . .psos per Sactos homines esse eiectos;omnes simul eiectos legamus. Sed tamen nec hic necesse est confiteamur,omnes cogi, Vulinus dis

cedant.

Huius prim ratio em Daemonum inaequali in homines potestate accipitur. Cum enim in uno eodemque plures esse possint, qu rum non aequalis est in Obsessum potestast potuerunt eiici, qui minorem habent potestatem; & sedes suas retinere, qui habent ma-

Altera ex machinis, quibus expugnantur expellendi: sumitur. ro.'Neque enim omnes omnibus seruiunt. Etiam Christi Apostolorumque aetate pro quibusdam exigendis scruiebat Iesu inuocatum nomen; pro alijs illud vires non habebat:quemadmodum docet Lunaticus,cuius aliquoties meminimus. Quid si igitur Iesu nomen ' adhibeatur quibusdam;non vero, quae Dominus docet requiri, Ieiunium atque Oratio'Et tamen possunt utriusque generis quidam in hominibus latere.Nonne igitur hi sedes suas mutabunt; illi easderetinebunt.

Tertiam Exorcistarum conditio suspeditat. Multa in ipsis nece9 u.' saria esse, diximus cap. trigestino octavo, si sito ossicio bene fungi velint. At quaedam horum ipsis possunt deesser quaedam quamuis adsint,possunt reddi persectiora r quaedam quamuis perfecta sint, necesse est repeti, si optatos effectus obtineri debent. Fieri igitur. Bb s potest, '

247쪽

potest, ut Exorcismis vel leuiter tentati,vel semel tentati, quidam fugam capessant: alij non nisi iisdem identidem repetitis discodant. Haec omnia confirmat experientia, nostra aetate obseruata. Neisque enim raro notatum est quosdam Spiritus, relictis post secer- . tis indiciis discessisse:quosdain sedes suas in ijsdem hominibus retinuisse; qui Se ipsi postmodum grauioribus machinis tentati,datis signis,egressi sunt. Taceo consessionem Dimonum, qui huic rei λdem quandoque fecerunt. Quae cum ita sint, non male iaciunt Exorcist , quando, cum DP athnibus congressuri, primum sciscitantur, Quotnam ipsorum sint, qui miserum hominem affligant;quiq; singulorum,Vel certe praecipuorum capitum nomina exquirunt; nec exorcisandi finem faciunt prius, quam victoria de singulis sit parta Sic enim plena sua mortalibus restituitur libertas. Sic omnis Daemonum cessat vexatio Sic non inanis eorum intelligitur suisse labor,& defatigatio. Verumcnimuero,quamuis non semper necessestsimul omnes egredi,quando Christianε religionis, sibi contrari js,armis Urgenturin plurimum tamen simul egredi ex tribus videmur colligere. Primurn ex illo quod Sanctos homines, de quorum Daemonomachia, n- .nales extant,vel uno Exorcismo, vel alia aliqua ratione usos legamus, in quorumcunq; Dςmoniacorum curatione. Alterum est quod vel nunquam, Vel rarissime legamus unum aliquem, aut alterum eiectum ab aliquo homine suisse, e interim in eodem, alios aliquos haesisse.Tertirum, quod machinae,quibus Daemones tentantur,omnes ipsis sint exosae & ob id si unum aliquem in fugam conuemni, verisimile sit in fugam conuerti omnes.

Lubendant Spiritus Daemomorum ab homι nibus eiecti.

AR ΙΛ sunt loca, ad quae immundi Spiritus, domicilia . si sita relinquentes,solent diuertere, pdpracpueIex, ni falli- . hmur.Et ad horum Maedam inuiti prolieiscuntur. ad quin dain libentcr:ad quaedam libentius: ad quaedam libemtistimes Priinum omnium sunt bumnaco mra. Neque enim aut imposi

s bil

248쪽

DE DAEMONIACII. - - 2 Isibile est,aut nouum, quod ex uno egressi,aliud ingrediantur. Qui Artemiam Diocletiani Imperatoris filiam obsidebat, a S.Cyriaco Diacono expulsus, mox in Persidem tra n Polauit ; ibique Iobiam. Saporis Persarum Imperatoris filia ingressus, magna summae crudelitatis dedit argumenta: quemadmodum constat in vita Cyriaci,apua Surium Tomo o. Et qui nostris temporibus eiiciuntur, se pissim ut alios ingredi liceat, emagitant. Sunt secundo loco best a at specussies humanis usibus seruientes. Exemplum huius praebet grex porcorum ; in quos integra legio expulsorum Spirituum permista est ingredi: qui deinde magno impetu facto, cum dominorum suorum damno gregem in mare

egerunt praecipitem. dequibus Matth. δ. Sunt tertio, lasacvlta, hominum V labus apta, atque ab iis inhabitata Nam quemadmodum dubium non Elt qirosdam inter mortales, cum voluptate conuersari, atque etiam aliquos ingredit ita credi potest quosdam ex hominibus egressos, hominum societ tem quaerere. Seruit hic eadem Daemonum legio; quae rogabat ne extra regionem, in qua rersabatur, mitteretur. Sed de de locis infestis

Disputatio plurima hic exempla suppeditat. Quartus locus est siverior aer, quibustiam usque ad diem supremi iudicii, a Deo Opt. Max. ad homines exercendos destinatus. Quemadmodum ex hoc plerique, Dei permissu, homines ingre diuntur . ita ex hominibus eiecti, ad hunc,quali sibi deputatum N

proprium locum, reuertuntur.

Quintus locus est solitudosiue desertum. Hic sedem suam habuit Daemonium, quod mortem attulit viris, qui Sarae concubitum expetebant. de quo Tobiae δ. Capite. Et de hoc loco plura in illa de eis in sestis Disputatione.

4Sextus denique locus est infernus, quem Dominus dixit pararum Diabolo, ct Angelis eius. Matth. as Ad hunc ne mitterentur rogabant illi, qui abusum deprecabantur, Matt.1. Quamuis enim, Ut bene notat Iansentu cap. 3I. Concordiae Euangelicae, Abiusu prop i te lignificet aquarum profunditatem; accipitur tamen qua oque maxime in nouo Testamento pro Inserno; propterea, quod sub icrra sit; mortuos damnatos ita absorbens, ut emergere illinc non po

Maona autem & multipleX est inter haec loca d Ferentia Sed euius hic habenda ratio; illa ex voluptate & dissicultato, qi .am eἰcchi ex hominibus Spiritus his habent, nobis discutienda est. Ad prima igitur illa loci lihciuiis; ac diuerirni, vcrsipelles.

249쪽

Nullubi maiorem, quam his voluptatem percipiunt. Nec mirum, quia, quod, Nequam intcndunt, hic assequuntur facile, hominum scilicet malum: quod partim corporibus asscrunt, partim animabus; quando sedcs suas in hominibus habent. In hoc vero domicilii genere, impios siue malos hominei prae bonis ex pt tere vidcntur. nisi forte illa impiorum sit conditio; ut

proiius desperatae sint salutis. Quamuis enim utrisque incommodare desiderent; hos tam n praeseriint. quod intelligant hic se,cum maiori suo emolumento,& horum detrimen o versari cum his ad gratiam reditum vidcantur praecludere; bonis maiorem & gloriae de gratis sua rortura praebere L getem. Post humana corpora, reliquis locis bessias ct pecudes, quae humanis usibus seruiunt, praserunt: non tam ut bestiis molestiam; quam ut hominibus, quorum bestiae sunt, detrimentum asserant. Ubicunque magis mortalibus possunt incommodare, gratior illis est residentia qui ut mortia ibus incommodent, praecipui eorum cogitationes Hinc, quos ex homine ei jciebat Dominus, Matth. 8.quia, ut eicctircrsus in homines mitterentur, spem nullam habe.bant; ut porcos ingredi licerer, precati sunt, & ob inuerunt.

Quod ii iam dictis incis habitatio negatur; ut inter homnier saltem ipsis osse,& versari liceat petunt. Ide iam dicti a Domino eiecti d

cent. Quam enim aliam ob causam, ne extra regionem Mitterenturr

garunt ΘEt ijs locis libentius versantur Nequam; ubi nequitiae suae aliquando argumenta dedcrunt: & quibus, quo a dare possint, spes affulget.' qualia sunt. quae ab ho minibus incoluntur. Quid si nec inter homines ipsis locus datur' Eligent prae reluquis RigasIolitudines.Neque enim ab his ita abhorren sicut ab aere. aut inferno,ipsis per voluntatem Dei,quem oderunt,destinatis locis. Crux quaedam, atque tormentum ipsis est, &aer, & insemus:

quamuis maius in sernus.

Atque ut haec loca vel expetunt; vel prae aliis eligunt Daemones, ita prae omnibus abominantur. fugiunt εἰ horrent Abyssum, siue Infernum. Rex i sorum consestione clara est, Matth. 3. Cur veroi An quia in inferno conclusi, vivis incommodare nequeunt An quia extra in sernum supplicia nulla sustinenti illa vero mox subeunda, ut in in sernum relegaturp. n quia maiora &grauiora ipsorum si plicia in in serno, quam extra'An quia semel in infernum missi,nuinquam faeultatem habent inde redeundit Causas has sequenti Capite discutiemus. CAP.

250쪽

DE DAEMONIACIL aos

CAP. LVILCur Diaboli age me a Uemum descendam.

Inis prNedentis Capitis materiam simpeditat pr senti.Ina quirebantur ibi cauis, cur Abnsum sive Infernum horreant eiecti ex hominibus Damones e & potius quaecunque alia, quam inserni loca eligant adire. Illae hoc Capite e plicanda De quatuor ver3 quaestio instituta fuit: quae Virum omnes: in una, aut plures locum habeant, quamuis curios , soriasiis tamen eum fructu, disputatur. Et aliis quidem Daemones bono aliquo priuari po tant videri r ut si lino refugiant; quod vel libidini Καqua hominibus nocere cupiunt, nequeant satisfacere: vel quia v fandi libertate.necessitate carceris infernalis, priuenturr Alijs m o assci; ut si reformident infernum, vel ob meritas poena quae sint labeundae: vel ob earundem augmentum, quod ad priores accedit. Et sunt,qui dictas causas omnes volunt valere apud hos vi mres., iij non omnes,sed aliquot;& horum quidam pauciores; quidam plures.Nos quod res est paucis Asiertis definimus. Recth sentiunt, qui Daemones Infernum reformidare,& ho

tere existimant, quὸd libidini sua in hominibus τexandis satisfacere nequeant.Hoc primum Assertum. Huius ratio maniti sta est. quoniam Infernus iisdem, non ut ibidem noceant; seduliquas meruerunt, poenas persoluant, destinatus est. Quocirca cum Voluptatem ex nominum Vexatione haud paruam capian eaque priuentur, cum Inferno concluduntur non possunt non tantum odisse Insernum; quantum, thominibus noceant.habent desiderium,atque votur

, talem.

Non tamen Insemo conclusis omnis potesta mortales cruciandi ablata est. Illa solum est ablata;quam in vivos habes:Interim qua indamnatos iacirepossunt,tantum abcst,ut ablata lit: Vt tum

Cc primum

SEARCH

MENU NAVIGATION