장음표시 사용
211쪽
tius Dublinensis hami prostra us Deum oralle lcgitur: Patroclus vcro triduanam adhibuit orationem pluribus h iud opus. Ipse D. . inus docet quoddam Daemoniorum esse genus, quod non, uiuo ratione pellitur. Si vcro tantum vel et Oratio; quidni hic plurimum possit Sacri- f. iuni Miss 3 Postent inulta pro hac in medium proserri r sed nos. quae ad praesentem rem faciunr, proferimus. Rerfert Prosper squitanicus, libr. de Praedict. cap. 6. suo tempore Sacri licium Missae fruct uos E pro salute Daemoniacae oblatum S rursus, illa a Daemonio liberata,oblatum progr1tiarum actione.
Meminit Sanctissimus Augustinus Sacrificii Missae oblati pradomus purgatione, quae a Daemonibus plurimum insectabatur; de Sacrificio pcracto docet liberatam esse.
Et in Missa haud parum pr si dij positum esse credidit s. Bernarisdus. Illum enim ipsum, cuius Thesi 4. huius Capitis, meminimus,r xorcismum in Sacrosancto 31issae ossicio adhibuit: id valere credens ad tam insolentem atq; crudelem, cum quo tum bellu in crat, Spiritum profligandum. Si quidem plurimis annis mulierem Spiritum profligandum Si quidem plurimis annis mulierem Spiritus hic obsederat: Visu, auditu, facultatoq; loquendi priuarat; faciem Obsessae ita immutarat; ut non hominem,sed monstrum referret: quandoque etiam linguam ad modum prohostidis elephantinae
protrudebat. Adductus etiam ad S. Virum pede cundem trudebat.
Quocirca S. Vir & preces praesentis populi pro Obsessa postulabat:& Missae sacrificium in subsidium accipiebat. Quoties vero, Sacrificio insistens, hostiam lignabar, ad mulierem conuerius, & ipsam ea de hostia signabat: Ds mone magis atq; magis semper in eadem sessa ferociente: donec tandeadlubito supradicto Exorcismo, post
Orationem Dominicam, in Sacrificio rccitata.eundem prcfligauit. Huc omnino facit: quod B Chrysostoenus,Horni l. s. contra δε- menos docet. olim in more atq ieconsuetudine fuisse; ut tempore diuinorum officiorum ad ipium Sacrificium adducerentur Demoniaci Verba eius hae r sunt. Caulam dabo,cur hominea Dimone agitato; δ furore accitos teterrim 1,adduci tempore illo,& capita inclinare iubet DiaconusQua de causa enim agitur Dicam,quod ic tio. Vincula, per tu in parua de grauia agitatio D monum est. Vincula ferro validiora. Vt itaque tempore instante, quo Iudex prodire,& pro tribunali sedere et, solitus, cu Itodes carceris,q:aos in vin-
culis habent, omnes carcere educant, de pro cancello septisq; sori collocant squallcntes,sordentcs,con a opletos. pannis miserrime Patanis obdia
212쪽
obductos: sic Patres statuerant, ut cum breui Christum, veluti pro tribunali sedere, ipsisq; Sacramentis apparere futurum esse ;homianes Daemone agitat illi, tamqua vinculis quibusdam retenti adducerεtur; no vi rem,quas commisissent,exame subiret; modo eorsi, qui in vinculis sunt: nec ut luerent pinas; supplicio assceretur; sed ut populo Vniuersaq; ciuitate prs sente comimes pro his fierent supplicationesvi omnes iugi cocordi aDominu comune orar& pro his:& quod misereretur, magno clamore cotenderet. Ita Chrysost. Adde, quod in Missa, atq; Oratione, quae ad Daemonum eiectionem adhibentur,nihil petatur; quod vel nos petere sit indignit vel Deum dareno conueniat. id petimus, quod ut petamus,ὶ Domino sumus instituti: scilicet, ut nostra nobis remittantur delictar ut, malo tum corporis, tum animi liberemur. Quid hi superstitiosti Nec damnari potest Modiu, quo illa a Deo petimus: videlicet, quod perChristi atque Sanctorum merita petamus. id non possisunt Christi merita Quid potest Pater negare per Filii vulnera atq; sanguinem deprecantibus' Filius hic pro nobis est: Si quid, i
quit, petieritis Patrem in nomine meo; dabit vobis.
Fortὶ damnantur Sanctorum merita .Sed male. Quot Sc quanta beneficia Iudaeorum populo propter Abraham, Isaac, Iacob meruta, Deus contuliti Placent Deo Patriarcharum merita; non placebunt Apostolorum Petri & Pauli' atque aliorum Sanctorum, qui, ut Apostolus loquitur, lud: bria se verbera experti, insuper o vincula O carceres: lapidati siutit, serit: fiunt, rentati Antim occisione gladii mortui
sunt circuerunt in melotis,in pelibus caprinis,egentes,arguitiari,allum, qui bis dignus iror: erat mmdus Serula quoque nobis hic exemplum Ponti j abbatis Belleuallensis: qui cum frustra vidisset multa adhiberi a
suis adobsessum quendam a Daemonis tyrannide liberandum: Si lam, qua S. Bernardus in oblatione Sacrosanctae hosti e uti solebat, Oblesso admouit: & in vimite Christi, per sancti viri Meritum; cuius stolam tenebat, exitum feliciter praecepit Vide UVilhelmum abbatum s. Theodorici, in Vita Bernardi lib. . . cap. II. Non est, quod quisquam hac ratione Christi Merita obscurari cauilletur; Illustrant Sanctorum Merita, Merita Christi.Christi gloria milia amplificant quando hine intelligimuς tantum illa potuisse; ut passionis fructus lemorum quoque Meritis magnam virtutem contulerit. 1itamuruΩra in Exorciseno non adhibent ν Multa illae emolumenta
tape Christianitati attulerunt, ut alias dictum est. Sed& Litaniis salicissimi Daemonum ex humanis corporibus Exorcismi per in X a cti sunt, T
213쪽
bus Rabus. Accedit quod Gregorij Magni hortatu in idabile
quod da in Daemonis, q iasi cornuti, spectrum, qnod certo cuidam loco ita insectum erat, ut in eo commorari nullus posset, Litani js abactum tandem, S expulsum liliquemadmodum & aliud, ut superi as docuimus, in agro atque ciuitate Moguntinensi. Uide pro v-troque cap t.de Locis institis. Praeterea, li Sanctorum Cineres serre nequeunt Spiritus; erent Nomina, quae in Litanijs recitantur Ad solum S. Antoni j Nomen fugisse Daemones, testis locupletissimus est in eius Uir'. D. Athanasius. Ipsa si ratio pcrghmis adorationem, quq ad Spiritus habetur mala non est. Patrum sanctissimorum, & qui primi quasi Duces Christiani gregis fuerunt, exempla illam confirmant. Adiurati, inquit Iustinus, Daemones nobis parent, & CYprianus: adiurati a nobis Daemones,torquentur&eijciuntur. Videra. 43.Discutiamus, , iurationis modum, Modus impostulat,ut durus sit sermo;vehemens, & non amicus, Christi in hoc, tiq; Apostolorum exemplum sequimur,qui Daemonia increpantcguntur. De Christo dicitur, Matth. 17. Et increpavit illum Daemonem iesius.& Marci ρ Comirnatus est viritui immundo, dicens: Sur eo immude Spiritus: ego praecipio tibi,ut exeas ab eo. De Apostolis,nulo praescrtim. Actuum. i 6 Iegitur, quod coxaesus dixerit Spiritui I Praecipis tibi in nomine Iesu Christi exire ab eo, Sic de S. Laurentio distiniano, Venetorum Patriarcha,refertur;quod spumantem ore, R dentibus frendentem durius increpatierit:& quasi probrum o iecerit, quod infirmam mulicrculam suerit ingressus. Ita Bernardus Iustinianus Venetorum Orator,in Vita Laurentii. Et cum hostibus. & coniuratissimis hostibus quis potest esse amicus sermo
. . Forte etiam ut flagella corpori; ita durus sermo Spiritibus moi sies est. An superstitionem sapiunt. quae Daemonibus in Adiuratione imponuntur Non sapiunt. Licet laxmonibus,rt se prodant, praecipcre. Theodorus Archimandrita teste eius discipulo. Georgio presbytero. in eius Vita praecepit illi, qui 28. annis puellam quandam miris & occultis modis tori erat, ut se proderct. Licet postulare,ut nomen suum produnt.Christi pro nobis stat exemplum .Licet Vrgcre, riscios indicent,ut cum qui bus hostibus bellum sit, Exorci stat norin t. Licet interrogare causam mGressu in homines , ut hac, si tolli pCtcst, remota, minor sit Spirituum in homines potestas; sacilius lete evigipoliint.Licet gnum disesse postilare; 't de parta nubta ab hollib. s
214쪽
victoria constet. Licet in inferna amandare quod ipsis hic locu Christotest paratus sit. In Verbis igitur nulla superstitio est. In rebus minus est pericli. Quid ita talioniam iam supcrius pleraeque illarum,ab omni superstitione vindicatae lunt;videlicet, Sanctorum Reliquiae: Aqua benedicta:& Signam sinctae Crucis. Reliquarum vis non rationibus solum;Verum etiam grauissimis exemplis,quae omnes propemodum aetates suppeditant,confirmatur. In displicet.quo iunctishmum Chrysi in Eucharissa Sacramento cor- ρα adhibeturued pro nobis hic est Sanctissimus vir Bernardus, qui idem mulieri Mediolanensi adhibuit, Daemoniumque profligauit hac, quam adiungimus oratione: Adest inique Spiritus,inquit: fumma pCtcstas. In eius tibi virtute praecipio; ut ab hac eius ancilla egrediaris. In Vita Bernard.2. cap 3.apud Bonae uallens. Idem Viro ob scito ciborium, in quo Sanctissima Eucha ristia continchatur in inponit atque ita Daemonium fugauit,teste V Uilhelmo abbate libr.
Refert etiam Prosper aquitanicus lib 6. de Sacera Virginem quandam,in quam ob impudicum aspectum simulachri Ueneris, Dae
monerat ingressus, communicatione Corporis Christi liberatam esse. Historiam nos ad longum superius retulimus. Eadem ratione anno Domini ι166. liberata est Nicola qusdam din oppido Picardit Veii ino. Bredenbach. lib. 9 Coll.cap. a a. Sed & virtutem Sacramenti Eucharistiae ad immundos Spiritus profligandos magnam esse sequenti exemplo ostendit Ioannes Fr discus, Mirandulae Comes,libro,de Strigibus : Fuir, inquit, in .slpi-- bus Rhet ijs iacerdos quidam probus ante annos duodecim,cuictimsoret opus adegrotum quendam Eucharistiam deferrec cum longia us ille abesse , videretque non ita,ut oportebat celeriterad eum p dibus posse peruenire,ascendit equum,colloq: sancti A nium Christi corpus, pixi de inelusum, satis honorificε alii gauit, iter suum quanto Ocyus accelerans. Cum nonnihil processisset, obuium habuit quendam, qui, ut equo descendens perg ret aa socctaculum quoddam mirabilissimum inuitauit Imprudctas homi iacupiditate rei tam stupendae doctus paruit. Vix eq oie dc miserar,cura sensit se per acra una cum comite deserri,& l reui ten. p rc n a tis simo ae si is cacumine st uui. Ibi amplissima uam ceni ima plantiues erat arboribus undiq; exce sistimis obicp a,ri p. bu q; hori ' dis
215쪽
concentus qui liber,omni suavitate af fluentes: deniq; aderant quaecunque animos hominum iucundissimis delinimentis teneri posse sent. Obstupefactur i mprouisa re Sacerdos: attonitus hqrcbat Tum socius. qui adduxerat petiit ab eo, Velletne Reginam . quae ibi aderat. supplex venerari,& munus illi aliquod offerre.In alto quodam solio Regina assidebat,estigie sormosissima, regio cultu. Accedebant ad eam,prostcrnentes se humi cuncti,qui aderam, Varia munc-ra asserenis. Saccrdos reputas Reginam esse Christi matrem,&quid illi dono daret existimauit nihil ei gratius atque incundius futurum unus; quam Fili j corpus. Accessit; de ad pedes accidens in modum supplicis arculam, in qua erat augustissimum Sacramentum E collo detractum, in gremio mulieris illius posuit. Mira res Omnia c tinuo evanuere. Perculsus nouitate Sacerdos, & prssti js irretitum se videns & in horroribus densissimis, opem diuinam coepit implorare; de cum diu per vastas sylvas errasset, vix tandem pastorem reperit quo viam edoctus,didicit se milia centum 1 loco abesse,quo Eucharistiam deferre cupiebat. Ad suos tandem reuersus, totam rem detulit ad Magistratu. Contigit hoc imperante Maximiliano Primo.Hactenus Comes Mirandulae,pro virtute Eucharistiae,contra DaemoneS.
Quod in Templo plerunque Exorcismi fiant damnari non debet.
Docemus hac ratione,cuius virtutem hic imploremus: cuius potestate nitamur; Dei scilicet,cuius Templum domus est. Habentur praetercia hic ad manus praesentissima arnia, qtiae Ds mones haud pa. rum dibilitant. Adest hic fidelis populus, cuius orationes vehementer Exorcistas iuuant.Denique Locus ipse ob multas causas haud parum Daemonibus inuisus est; cuius vel hoc argumentum est, quod ut refert Sigebertu; praecedente nocte,antequam Ecclesia S. Petri Colonis. conlecraretur,auditae sint malisnorum Spirituum voces, quae quod sedibus suis pellerentur, multum conquerebantur. Itaq;. & s. Bernardus cuin dissicilem admodum aliquando haberet Spu . ritum:Templum locum pugnae delegit tibique praesentes Christianos, qui orationibus iuuarent,rogauit,quemadmodum superius ει-ctum est. Cum Templo coniungo Sacrarium,q:ro usus est B Germanus, antiliodorensis Episcopus. Cum enim in Italia existens rogaretur, ut Dς moniacos curaret,adductos ad se in Sacrario curabat omnes, teste Costantino Presbytcro, in eius Vita. lib. a. cap. Io. apud S rium Tom. Pro utriusque loci confirmatione sunt tres
obsesii, uno codemque tempore ad S. Thcodorum archiman-
216쪽
DE DAEMONIACIS. ITIdtitam adducti, qni Cellam Sancti viri qua concludebantur graue sibi torthen .um esse vociferabantur. Idemconfirmauit vir sanctus. Nam cum in horum curatione occupatus a S.Cyriaco Patriarcha auocaretiir:duos quidem 1 Dqmonio libe rauit: sed tertio cuiusdisse scilior curatio erat, mandat ; ut torturam eiusdem loci ad suum ra ditum sustineret, ita Presbyter Georgius in eius Vita. Induuntur quandoque Sacru Vestibus Exorcista. Quod hic peccatum Non sumus tam inepti;Vt has ad Daemonum eiectiones parum facere ignoremus sed tamen dicimus non temere usurpari. Demonstrantam I stotu Exorcistae non se sua virtute, aut meritis nitit sied potestate diuinitus libi communicata: Praestare item ossicium Ordinis. quod Christi minoritate;non humanis nititur meritis. Aa forte indignum,ut quis arti s suae atque ossici; inlignia ferati StoIa etiam Energumenis, ct Daemoniacis ponitur: Sed exemplo Maiorum. Hac Daemonium exegit ex mulieri Sacerdos quidam cuius D. Gregorius alicubi meminit, primo Dialogorum, teste Ioanne Rodino,de Daemonomagia,lib. I. cap 6. fit Pontius quidam, Abbas Monasterii Belle uallis, Daemonium expulit illa, qua aliquando τ-
sus est stola S.Ber nardus in Vita Bernar. lib. . cap. . 7. Taceo Stolarn . inter ligna rescrri,quae Daemones non sust inent. quoniam, ut notat
licuin is qui ea induitur admonetur, ut memor lit se sub Christi esse iugo.&, ut habct Bonaventura, in expositione Ili illa, cancellata in pectore, ad modum Crucis primum significat Christi pasilonem mente & corpore circumferedam;deinde etiam populum Iudaeorum a dextra u amire in sinistram contra gentes a sinistra in dextra.
3 dde quod & Chri sti significet obedientiam .ut vult Rupertus Tuitientis,de diuinis ossici js. quam licet Dominus omnium,pro nostra exhibuit salute, dum formam serui assumpsisset. Vide apud euntim
Imponunt ct manum obsisti Exorcilla. Nihil novum. Imposuit oli in sanctus Martinus famulo Tetradi Treuiris teste Sulpit,in Vitaei i atque ut Martinus non frustra Nam & Daemonem populit, &Tei radium ad Christi sidem impulit ita nec frustra Sacerdotes. Similiter a saeuissimo Spiritu liberatus est Puer,teste Paladio in Vita Macarlj:postquam eiusdem capiti unam, di alteram pectori apposuisset; orationemque ad Deum, a quo omne bonum est.direxit
Et Manuum impositionem adhibuit Theodorus Archimandri-ta,in filiae Principis cuius lana curatione, qua natam annis 28. graui-tcr Daemon tor erat. Habet hoc Iaepius citatus, discipulus eius
217쪽
Gregorio Presbyter. Sic de Gregorio Agrigentino Episcopo telis tui Metaphrastes in Vita eius; quod cuHodijs carceris filium, qui ob seroc entem in ipso Spiritum columnae erat alligatus, restituerit pristinae incolumitati mox, ubi capiti Obsessi imposuit M
nam. Idem de Hospitio, magno continentiae viro, refert Tur
nensis, libr. sexto Histor. Franc. Quid quod apostolorum hic sequuntur exemplum; quisver etros manin imponebant, ct bene habebant Lamen Cereorum non adlibetur, Ut Spiritus videri possint: sed vel eandem habet cum Rebus Sacris rationem, & efficaciam: vel adhibetur. ut ab homine discedens Satan, hoc extincto, discessiim
Flagella rarius assumuntur, assumuntur tamen: & duas, ut sulpucor, ob causas. Altera est,quod Daemones egregie confundant,dum hic tanquam contemptus sui argumenta assin mi intelligunt. Altera. quod ad ipsorum etiam eiectionem Valere Videntur; dum quas ipsi in corporibus humanis conditiones postulant, his dissoluantur: ut ob id minus apta habeant domicilia.Resert Gerardus a Nazareth, Can. ao. de conuersatione seruorum Dei Fagellis ab homine quodam Diabolum pulsum, qui post multa, etiam sacra adhibita media discedere detrectauit. Cum Flagellis stupra contengimus, quibus &B. Benedictus,&S. Hubertus Daemoniacos liberarunt; quemadmodum de hoc S rius; 3. Nouemb. in eius Vita testatur; de illo B. Gregorius L. Dialog cap. 3o.&de tertio quodam Krantius, libΑ quinto Historiae Vandalici Cadite vltimo,Quibus quartum addimus,Monachum, qui ob inobeatentiam a Daemone fuit occupatus, & per statrum preces adiutus;postquam eidem suus Abbas Poppo Alsam inflixit. Historiam recenset Euerhelmus, Abbas Alti montensis, cap. 18. Vit Popponi sapud Surium, rom./.Et quintum illum quem obstupri consuetudinem Daemon ingressus est; cuius ita vita Simeonis Abbatis mentionem iacit Leontius, Neapoleos Cypri Episcopus. quem Abbis infli ista Alapa expulit, dicens:yolι amplius marcharao
Coniungimus quoque cum flagellis vim, quam attulit cuidam obleta Titeodorus Archimandrita: Per comam squjdem legitur' eandem apprehendisse.& Cruce tandem facta, Spiritum exig sse. Seruit etiam huic argumento faetiim aliud ei uidem Theodori. Cum puer adligcesset, quidam lanctitate vitae eius permotus , filium ipti l .stit Daemoniacum, pro ianitate multum olans: Quid fa
218쪽
eeret puer adhuc Theodorus'Modum, inquit, Daemones exige i ignoro. Tum pater pueri,Flagellum illi porrigit. Hoc inquit, filium percurno τu inimica Damonti discedet. Paret Theodorus. sed percutientem, primo & secundo ridet Spiritus:percutientem tertio fugit, & dis. cedit. Haec Theodori discipulus Georgius presbyter in eius Vita apud Metaphrastem. Digitos quoque aliquMido Exercista in os Energumenorum immittunt. Sed exemplo Maiorum, Sanctorum hominum. horum Patrocli abbati &eremi cultoris;teste Gregorio Turonensi,li. de Vita Patrum, cap. 9. Columbani item teste Iona,in Vita eius,& S.Clari Abbatis Viennensis,apud Surium Tom. I. in eius Vita. Ex di istis clarum est,mta in Exorcismo crimnis esse nihil esse supersi, tionu. Sed fortὸ non displicent singula:displicet quod omnia haec coniungantur:& quod,qui virtute Dei Verbi eijci possunt, ad hos prostgandos tot machinas adhibeamus. Verum, nec hoc displicere debet,aut damnari.Christus nobis huius auctor videtur. Potuit ille verbo,ne dicam,nutu,daemonia ei jcere sed tamen signa; quae Exo cismi quandam sipeciem referrent,adhibuit.Cum enim Daemonia cum quendam sanaturus essen,primum ipsum apprehendit de turba seorsum: tum misit digitos in ariculam eius:post expuens tetigit iisdem linguam: denique suspiciens in caelum ingemuiq&postquaEpheta dixisset,sanitatem contulit.
Rationes removis quibus Daemones elisi tur lonsemper esse sicaces idque contingere
anquam εxorcismi Vires magnae sint; quemadmodum&
liarum Rationum,quibus Daemonia diximus eijcimn semper . tamen essectuseraros consequuntur. Neque id quidquam Exorcismi virtuti aut illarum efficacitati detrahit. quoniam nec, qua Apostolorum temporibus Daemones eij ciendi rationes receptae Seprobatae erant, semper a Dimonibus hominum corpora ibierare
Efficax fuit illa ratio,qua filii Scevae Sacerdotis uti volebant di &multi salutarem effectum ex illa consecuti sunt: sed in Scevae filijs tantum abest,quod vires habuerit;ut etiam Det mones in se conue terint,& summam inde ignominiam retulerint,vnde nominis gloriam,di egregiam laudem venabantur.
219쪽
Apostolis quoqi eiu per serpentes, scorpiones, & Daemone potestas luit col lata. Potestas tamen haec non ubiq te suas habuit vires adduxerat quidam a 1 ipis filium suum. quem mirum in m .dum 'piritus torquebit ab ijs auxilium exsipectans: sed spe sua se Ri atus est a Daemonio non potuit per Apostolos liberari filius. Idem stis temporibus accidisse testatur Origenes Hom.r . in Iosue & ob id malignos Spiritus comparat Amorraeis;quod quemadmodum hi inter filios Israel permaniissent : ita saepe in Obsessis hominibus permaneant Spiritu . Adhibeantur,inquit, mulis Orationes, multa ieiunia;muit Exorcisinoru inuocationes ad lige omnia surdus in obsc sto corpore Daemon permanet: tolerabilius strens Exorcistarum poenas,& adhibita sibi ex Dei nominis inuocatione tormento;quain discedcre ab homine;quem impudenter & ne quia ter obsidet. Sic de S. Benedicto legimus;apud Hincmarum in Vita 8. Remigii: quod suis, quos adhibuit Eqorci simis, Daemones non profligaristi I olosana puella:hoc tamen extorserit; Remigii precibus & opera posse ei jci. Ad quem etiam rogatus sanctus vir literas destinauit, sanitatem puel lae expetens. Vide aliud pro hac re exemplum apud Bedam, li.3. H; st. Anglor.cap. 7s. Ratio huius rei,ni salior, nunc in ipsos Exorcismos: nunc in eor: qui Daemonia ei jcere tentant nunc in miseros,qui torquentur, & Spiritibus possidentur: nunc in alias causas referri potcst. Exorcisi nortim non ea ratio est, quae Sacramcntorum. Conse quuntur haec suos effectus necessario propterea quod ex diuina institutione. certa S efficacia sint,signa gratis ceti estis;at hanc promis sionem fixorcismis non fecit Do minus. quo fit,ut non semper qua- tax Sacramenta vires habeant, Daemonesque pellant. LXordistarum etiam conditio interdum obstat. Id suo exemplo Anolto lites tur qui, si se prius ieiunio atque oratione armassent, haud
dubium docet id Christi oratio expulissent Dimonium quod line istis praesidij ei jcere nequiuerunt.
Hinc cst quod superius monuerimus, multas in Exorcistis conis ditiones requiri, si suo officio feliciter fungi debeant. Quod si has praetermittant,&ad arduu hic opus imparati accedant;ti in officio sint negligentes,quid mirum, si aut parum. aut nihil efficiant Accedit,quod non omnibus hanc gratiam Deus velit esse comis munem. Ali inquit, Gurgratiasaniratu, ili, operario virrutum: ali, Prophetia: al, d creti v rιtuum: at genera linguarunnalis interpretario stranst-num. Quocirca fit, ut qui multis machinis &Exorcismis adhibiti PetDiuitiaco by Gorale
220쪽
per hos expugnari no possunt Daemones;mox cedant,& sedes relinquant; quam primum ab aliis leuiter tentantur. Peccata quoque eorum, qui Obsessi sunt, quandoque merentur; ut non mox a Daemonibus liberentur. Cum enim, ut dictum est,hac vexationem saepe peccata afferant, iustissimo Dei iudicio strvi qua-uis efficaces Exorcismi, aliaeque machinae adhibeantur; nihil item in Exorcistis desideretur;non tamen Daemonia eiiciantur, propterea quod nodu satis in ijs,qui obsessi sunt,sintvindicata peccata.Η cquoque causa suilecur plurimum rogati S. Eligius Noviomensis Episcopus,& S. Parthenius;hic iuuenem quendam ex Hunnis oriundum:ille quinquaginta viros a Daemonum Vexatione liberare noluerint. Parthenius pro illo rogantibus dicebat:&mte torqueatur: p ricula est. Eligius pro his,Sinire,experi.Wrtur, cui feriure peccato suo eleg νιnt. Hoc de Eligio audoenus,ca. ao.li .a. Viti cius:de Parthenio Metaphrastes, . Feb. Quandoque etiam non Obsessorum peccatis praeteritis tribui
tur,qucul discessum morentur spiritus;sed quia ipsissees des. iste
que liberaris consequenia.Orantes Deum,aut eius beneficia exspectan tes, Oportet magna cum fiducia accedere; quam quia obse Drum quidam non haben quid mirum,si adhibita ipsis remedia nihil es-ficiant'Hanc rationem Cyprianus,& Minutius Felix assignant: Adin iurati Damones,inquiunt,vel exibuntstatim,vel evanescenigra arun,prois ut siles patientis adiuuat. Eandem fidem siue fiduciam multum in obsessis urget Tostatus,quaestione i6s .in I . cap. M atth. Pro qua tiam addueit illud Domini Matth. at. Amen dico vobis, s habueritissis, ct non basitaueriti , non solum de sculnea facietis osed huic montι dixe-r:tu;Tolle te,ct iacta in mare iser, o omnia quacunque petieritis in oratione credentes ent. de illud Iacob. . Si quis indiffersapientia; petat a Deo; qridat omnibus assuenter, postulet autem infide, nihil haesitans. His adde,quod persaepe etiam nec obfςssis dissicultas sit, nec in ijs qui Exoreti mos Obsessis adhibent; Daemones tamen non cedant adiurati Quemadmodum multis de causis permittit Deus;vthombnes a Daemonibus,etiam sine ulla sua culpa, possideantur; ita iustas pote it habere causas;cur Daemonibus in homines potestatem relinquat, quanquam suarum miseriarum nullam dent causam.
In Abilibus, prorsuss naturalibus rebus D