Daemoniaci cum locis infestis et terriculamentis nocturnis. Id est, libri tres, quibus spirituum homines obsidentium atque infestantium genera, conditiones, ... explicantur rationes quoque ostenduntur, quibus ab eorundem molestijs contingit liberari.

발행: 1604년

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

lus tibi de Daemonibus. s. Melius alii molcstantcs LMinanes in P .. gerer ad ningucvt i in Mites, .& Tetri bos,sive Truculentos. uito Volumia: Us dici,qui concubia nocte in domibus versintur. 3'aliquid faccre se, it epitu vario, indicant: nihil tamen faciunt . Germani iii quiGeorgius Agricola libro de Animantibus subterraneis Gutcolas vocant, a bonitater alij viarunculos montanos dicunt, quia picrumq; asparent Nani,trcs dodratos longi. Truculentos Lamunnm appellationet dignantur: hi familiam terrent, molestant, turban . Vtrorumque meminit Cassianus,CONIat. 7. c. 32 Priorum his verbis: Nonnullos immundorum Spirituri quos etiam Faunos vulgus appellat ita seductores, & ioculatores esse manifestum est,ut certa quaedam loca seu vias iugiter obsidente nequaquam tormentis eorum,quos praetereuntcs potuerint do-cipere, delectentur ε sed risu tantummodo & illusione contenti. fatigare eos potius studeant,quam noccre.Posterioru vero seqUentibus Alios ita esse furori ac truculentiae deditos. est manifestum, ut non sint contenti hominum tantummodo corpora, quos suppleuerint, atroci dilaceratione vexare; sed etiam irruere super eminus

transeuntes; & affligere illos saeuissima caede festinent. Ex hocp steriorum genere inueniuntur plures. Ex priorum fuit, cuius men- . .tionem ficit V Vilhelmus Pariliensis c. δ. secundae partis, partissecundae principalis qui cum ioculatore, quem V Vilhelmus se via disse testatur. solebat lucere: nec quiescere eunde patiebatur. quiq noctis quietem nunc lapidibus in parietem iniectis nunc tumultu &strepitu suppelledilis, nunc detracto lecto, interturbabad. Sed distinctio haec non in disiuncta Spirituum genera est, sed in

unius generis Daemonium diuersa icia. Nullos Daemones credide- im, qui tantum sunt Miles nul los qui tantum sunt Truculenti. Qui nunc mites; post truculenti. Qui nunc truculenti; post mites. Nam nec mitibus deest suabilis, aut nocendi potestas vel voluntas. Et qui ex odio in nos saeuiuut quia mille artes norunt etiam in Ange-los lucis se transformant, &summam quandoq; simulant milita

tem a

h. Alij hos molestantes Spiritus distinguunt, pro ratione Ord num, in quibus a Deo creabsunt. Hic nec in hoc errant, quo J Vt bonos, ita malos Angelos,nouem Ordinibus distingi unt nec in illo, quod quoscunque, quorumcunque etiam lint Ordinum, putam loca infesta reddere. . Quamuis enim supcitorum ordinum

Spiri

292쪽

Spiritus beati minima ossicia non subeant; superiorum tamen Ordinum Nequam Spiritus conditionis suae rationem non habent: &saepe, non qz.od ipsos, pro naturae suae conditione, sacere Oporteat, attendunt; sed quo libido trahit, perficiunt. De quo alias,Disput.de Daemoniacis. Dumnatorum hominum Spiritus duplicis sunt generis. Quidam prop- α ter solum originale peccatum, cum quo ex hac vita migrarunt, miseri sunt: quidam propter actualia etiam, quae com miserunt. Posteriores hos, certis locis, melestos esse posse, clarum videtur ex multis, quae primo DisputationisCapite allata sunt,exemplis. De pri ribus maior est dii ficultas; praesertim si, qui cum origis si labe disecesserunt, infantes fuerunt: aut tenerae adhuc atque immaturae ae- , latis.

Cum enim haec molestandi ratio horum 'Spirituum quodquam et etiam supplicium sit: quod ob sua ipsoru delicta, do ijs Deus Opt.

Nax. exigit; omnino ab hoc liberi videntur ij, qui propria voluntate Deum non offenderunt; nec quicquam, quod propter grauius puniantur, commiserunt, ut hi posteriores sunt. Vniuersim tamen non facile negauerim,ris Spiritus posse esse mole- 8. stos. Quid ita quia quod deiunctorum manes viventibus molesti sint; non solum ob defunctorum;quae commiserunt: fit delicta; sed aliquando etiam viventium malo merito; quod dignum est mota tuorum Spirituum molestatione vindicari. Non merebatur Cleonice, Byzantina virgo:Vt post mortem ad- esset aliquoties viventi Pausaniae: sed Pausaniae hoc exigebat peccatum, & crudelitas. Non matrem Neronis defunctam propria; sed filij culpa cogebat vivorum rebus *pe interesse.Et quod post tem Galba esset molestior, viventis Ottonis merebatur impietas 'AOMA' De his I. Cap. Amauerit pater quidam plus aequo filium, Deumque amam ro. do grauiter ostenderit: Sit alius, q ii per nefandam libidinem filium procrearit; quid obstabit, ne dicamus manibus defunctorum siliorum terreri, alfi gi, atque molcstiri posse parentes 'vivos PProbandum erit, Capite decimo septimo, iusto Dei iudicio II. feri, ut crudeles homicidae innocentium intersecti rum Spiritubus inlcstentur: At vero potest innocenter vita priustri; ncm adultus tantum, qui Deum grauiter cffcndit: potest eἰ iam iisns, &quem solum grauet originalis culpa. quidni igitur & hic, ut ille, post mortem grauis erit caedis authorii Hoc probabilit cr dici pu-C s, Iam

293쪽

. DE IOCIs IN prs ristamu qiurnurs contrarium doceri Tostatus in M. Mare. q. - Ps anda anim etiam sevis in d plui ordine. inredam laspreus. Perioluunt, quas in hac Vita peccaris grauioribus contraxerunit. quaedam etiam leviores culpas purgatorio igne deponunt. Virmue tuorum rebuviatcrcsse possunt,& viventium auxilia excitato streis .pitu postulare.ςed tamen illae in princiis,qiis persoluen larum poenarum pondere sinuantur. Priorum culpae facilius. expiari videna,tur, ut ob id hac infestatione,iis vivorum auxilia implorare necesse non sitiPosteriorum poenae, quia grauius,5 diutius vindicandanetiam hac ratione, possunt vel expiari, vel viuentium subsidium obtinere.

guinam dictorum Spirituum, prae omnisus, feruentius rebus humanis intersint, er loco reddant insem.

: NMnes Spiritus molestos posse esse, & esse, demonstratum

est. An aquὸ omnes molesti sint, nuc inquiramus.Duplex au eius,quod quaeritur sensus est. Alter,an omnes aqualis molestias afferant: Altcr,an omnes cive, eque ter infestet.& mortalibus adsiω; an potius hi illis frequentius. Posterius hic de finiendum: prius illud alium habet locum. Difficilis autem admodum est illius definitio.Neque enim ex eo fectibis hac certum argumentum peti potest;ctim sepe eadem hominum. atq; Daemonum Spiritus operentur Nec clarum est ex Spirituum confestone; quod & suspecta illa sit; & admodum raro habea- ur.Nec deprehenditur ex Spirituum codιtione o attributu;cum qus quorum propria sint. d Efficilimum sit intelligere. . Sed tamen omnino intellectu res haec impossibilis non est.Cum μ' .enim quae hic fiunt, ratione & conlilio fiant,si rationem ducem se. quamur, poterimus veritatem ipsam, si non persccte asseqtu, certha longe intueri. Ratio vero omnino suadet, ut credamus quam rarissimὸ Spiritus damnatorum hominum rebus vivesium interesse, & molestias excitarer frequentius purgandorum hominum: prae utrisque vj. xitus Daemoniorum. is Qui in enim ψb causam credi debet,steqgentius rebus vivetis

294쪽

PARI PRIM hi M'dum adesse, & intereste damnatorum homina m viritus ' An seseth, quia id ipsi expetunti An quia ita placet Deo Opt. Maximo An velle id possunt Daemones, sub quorum potestate damnati sumi Ex tere hoc non possunt ipsi mortalium Spiritus. quia causam,

eur expeterent, nullam habent: habent vero, cur cupere debeant latere,&ad vivos redire nunquam. Prius clarum est ex eo; quod bonum sperent nullum: posterius ex mala, quod suo ad nos reditu in

currunt.

Si miseris bonum aliquod propositum esset; quod vivorum com suetudine consequi valerent, reditum sortEaffectarent: At propositum prorsus est nullum. Non sortunarum,aut corporis; quia huius capaces non sunt.Non animi;quia ea Spirituum horum est conditio, ut secundum animam perpetubdebeant esse miseri, & infelices.

Sed εἰ malum, quod suo ad nos reditu incurrunt, ne reditum aD s, sectent,impedit. 1llud est honoris, quem apud nos saluum esse cupiunt, iactura: qui in praesentissimum periculum hoc reditu adducitur. An fortio honoris rationem non habent superbiς filiit quor in , ut diuina habent eloquia, Superbia ascendit semperi , ut indiscrimen honor non vocatur; cum socij intelliguntur esse Dimonum hostes imitteri in omnem aeternitatem, miserrimae creaturae;

Dei forsitan voluntate, atque imperio, rebus vivorum sepius in cc tersunt damnatorum Spiritus verum unde hoc constatiQuod Dei voluntate ad nos redeant certume quod saepissim E redeant;nec cer- . tum, nec verisimile, imo improbabile. Habet hoc Deus Opti Max. vi Iegum, quas sanxiuit. studiosissi: rex mus sit obseruator. Iam vero ita de perditae salutis hominibus statuit; ut qua morimum ex hac vita discederεt: mox sua ipsis supplicia, sitis certis meis, manerent, quae perpetuum sustinerent. An d cretum hoc temerὸ violabit an locis alijs,quam a mundiconstitutione ordinatis,uoIet haereret iQuid vero hie dubium lUtrum,quod perditis hominibus mox, u. morte, sua maneant supplicia ρ An quod haec certis lacu miserisust,neant An quodDeus legum suarum sit studiosis obseruaten Primum clarum est, vel solo diuitis Epulonis exemplo; qui ΕΟ- α. rΗm, quae mox a morte sustinuit, tormentorum, testis est misera illa & lamentabili oratione; Crucior in bacflamma.Lucae tis.Scio quos

dam hoc argumentu' illudere, & docere presentis teporis verbo,

latinas, Diuitigod by Corale

295쪽

damnatis, com inuocs habi ἰυrus est: sed attendant ilii: utru m etia mpost suturum Iudicii diem velint scruros io mundo Epulonis sta-- quos tamen ipse sito malo des derat sapientiorcs reddo: υ:rum tunc tempus velint admittere. quo audire liccbit Moysen o fropherra; quos audiendos docet δε braham. Quo tempore licuit Moysen & Prophetas audire: quo tempore superstites erant seatro Epulonis, cruciabatur Erulo. Mox igitur 1 morte cruciabatur. Sed de hoc alias. u. Et cerris locis miseri supplicia sustinent: In Inserno, Damnatorii perpetuo carcere: loco umbroso, omnis dcsperationis & miseriae plenissimo. de quo licet quidam disputent, Ubinam si tr nobis tamen satis ex Scriptura colligitur, esse intra viscera icrrae. Infrenas subtus sinquit Isaias cap. r conturbatus est, in occursum aduentus tui. Et Ecclesiasticus praedicens aduentum Christi ad inferos cap. a . d, xit: Peηetrabo omnes inferiores partes rerra, ct instictam omnes dormientes, ct illumιnabo omnes speranter in Domino. Denique explicans Scriptura um. 6 quomodo Dathan& Abirondescenderint in Insedinum, ait: Distrupta in terra, sub ped.ιιιι eorum, ct aperie/is os secum Giorauit illos,cum tabernaculis seis, ct pniuersasubstantia eor indescenderursvius in Infernum, operti humo. δή. Longe vero est a Deo, quas ipse leges posuit, mox visset. Fidelis est in omnibus verbisskis. Non est Deus quasi homo. Vt mentiatur; nes ut si itubombiis, ut mutetur. Num 23. Apud ipsum nulla transimulatio, inquit B. Ialis' cohus c. r. I ple vero, Mo Deus,inquit, ct non mutor, Malach. 3. Quidem his Hoc scilicet; Non facile redire Spiritus hominum damna.

torum.

s. Sed&hoc quaerimus, quin ob causin possit Deus velle, ut miseri rebus viventium, interlinti An ut testes sint suppliciorum inser. nalium, apud viventes 'Habent hi Moysen de Prophetas;illos aud-ant. Habent Verbum Dei; illi credant. Forte crcdituri sunt ex inseris resurgentibus: Si Moysi; Prophetis, & Verbo Dei non credunt; nec credent resurgentibus a mortuis. An sorte volet redire;vt per

hos de peccatoribus iusta exigat supplicia, & peccata inflictis malis vindiccty Hic ipsi feruiui mentes Angelicae ab hoc,& alijs quibus Deo simulantur ossiciis dicti sim: ratori, Spnritus.1s. Ex his facile coli igitur aut murq vi vivorum rebus interesse hominum damnatorum Spiritus, quod dici non debet; aut inter inerar imie, quod in hoc Capite probare nobis est propolitum. Quamuis cnim Deus legum suarum obseruator sit liudiosissimus: in ijs

tamen Diuili os by Corale

296쪽

PARI PRIMA. . Metamen, quae a libera ipsius pendent voluntate,dispensit aliquando;

& non priuati semper; sed communis boni rationem habet quandoquea

Nec Spirituum igitur propria voluntate . nec Dei permissu I .

frequenter viventibus adsunt hominum damnatorum Spiritus. An forte hoc volunt Damones, sub quorum degunt potestatet Primum omnium haec res , Daemonum voluntate non pendet. Quae Dei legibus subiecta sunt quemadmodum esse ostendimus, quod in Inferno sint damnatorum Spiritus non Daemonum, nec ullius creaturae voluntate; nisi Deus permittat, violantur, aut infringuntur. Quocirca hinc maior necessiitas,cur d nos hi Spiritus redirest q*enter possint, non petitur; quam ex ipsa Dei voluntate.Deinde ut 'maxime Daemonum voluntati esset subiecta;cur tamen. redire velint ad nos Spiritus hos. causam non habent Daemones. id enim An hoc reditu ipsis seruitur an sic,quod quaerunt, regni ipsoru propagantur finesyan horum indigent opera, ut mortalibus noceanti

Nulla hic ipsis seruitus prςstatur. Regnum ipsorum hoc reditu magnas saepe patitur desectiones .Perse, ut noceant, sunt promptissimi i&potentissimi. Quae eum ita sint, si qui Spiritus rarὸ rebus mortalium intersunt, triprofecto damnatorum hominum Spiritus fiunt. Addiderim & illud non solum damnatorum hominum Spiritus rarissimὶ ad nos redire; sed

saepe quoque viventibus illudnut damnatorum hominum Spiritus se videre existimentiqui tamen nonnisi Daemones sunt; sub damna torum hominum forma, & imagine. Hoc quomodo, & quibus docaulis Daemones essiciant,alterius est loci. Post hos requentius viventibiti adsunt Spiritus hominumpurgandorum. Quamuis enim ipsis suus sit determinatus locus;& hoc, pro Dei Voluntate, puniantur: desiderare tame ipsi possitnt,ut rebus vivorum intersint;&desiderio ipsorum atque exspectationi facilius potest sitisfacere Deus. Damnatorum Spiritus redire non assem ntiquia bonum a vivis 2o. nullum sperant. Desiderant non redire: quia honoris timent iacturam. At alia purgandorum Spirituum ratio. Quia enim boni 1 vivis&sperare& consequi possunt; redire desiderant & quia honorem non quaerunt; quinimo libenter peccatum suum agnoscunt, redire

non refugiunt.

Neque erga hos ea seueritate, atque vigore iustitia, utitur ele- 2Lmentissimus Deus; duo erga damnatos,atque reprobatos: quin pO

tius, quia ipsos, ut filios charissimos, amat; seueritatem di lciplinae. D leuiori

297쪽

' A R s P R I M A. . aeuuntur Oidines; & in singulis Ordinibus Chori tres:ita inter Da moniorum Spiritus, tria prima genera liceat distinguere, & in si i gulis generibus tres Choros; quos hsdem possemus squamuis usus non ita permittat nominibus, quibus beatos Spiritus solemus,

compellare. Hςccum ita sint, quaeritur, omnesine hi Damoniorum Spiritus locis .. reddant infesta, ct molestiis mortales fatigent promisiae, an potius, e

toto numero certi sint aliqui & qui illi quorum ordinum Z quorum Chororum 8 Curiosa rsitan quaestio: sed certὸ dissicilis e plicatu: & quae si non magnam,aliquam potest lucem piaesenti Dise, putationi afferre. Eius vero solutio non ex Daemonum voluntate petenda est; sed Adiuino potius decreto, decretique causis. Si solius Dimonum voluntatis ratio habenda esset; nullos iuste exclustris. Si diuini decreti, de pluribus merito dubitaueris. Quid quaerunt magis vetiipelles; quid ita expetunt; qilam, - ς mum ne infernalibus carceribus includanturὶ Deinde, ut mortalisum generi, qilibuscunque rationibus valent, incommodent omnium quidem hoc desiderium: sed illorum ardentius, qui naturae praestantia superant. Quid india omnes, & in primis illos superi rum Chororum desiderare loca vivorum infestare, nullamque irisspacem relinquere. Quod inserimus, recte inserri omnes intelligunti sed de reposi- 7.

timum veritate forsitan quis dubitati At non minus certae sunt omnes, quas ponimus. Certum,omnes Spiritus horrere carceres inseriani. Certum, mortalibus omnes cupere incommodare. Certum, horrorem carceris atque nocendi studium maius esse apud superborum ordinum Spiritus.

Q Od Inorm carseres omnes horreant, malintque quibusuas aliis, α' a m inferorum locis esse, illud probat. quod hic in peccatorum pinnam, quam summoperὸ detestantur; constituti sint r sed inprimis ostendit ipsorum oratio ad Christum, ipsos ex homine quo clam exigentem, saeti: qua significant vereri te, ne ab ipso ante te pio torq eantur Lucae 8. tum etiam deprecatio, qua ut in porcos ct non Πι abyssum mittantur, rogant, Matth. 8. Scilicet potiuS m porcos cupiunt mitti, quam in Inserni abyssum: quod grauius ipsorum in Inferno, quam porcis, supplicium .Et ante tempus torqueri se exist,mabant; si, ante iudicij diem, ad inferos detruderenturiquod grat oris poenae loco habebant, quam si extra infernilocum, suum nuhilQminus infernum haberent.

D 1 Quod

298쪽

y bd verd uiuentibia cupiant incsmmodare omnes, nemo non nouit.Clara est Apostoli oratio. Diabolus, inquit, circuit tanquam Leo r alens,quaerens quem deuoret. I. Petri. s. Idem alius Apostolus co firmat; dum docet nobis perpetuum grauissimumque esse bellum non aduersus carnem & sanguinem,sed aduersus Principatus o Potestates .adaesus mundi Rectores tenebrarum harum,&c. Ephess.1 . Sic dubium non est, magis exhorrescere inferni claustra superiorum

ordinum Spiritus. Quo illorum natura praestantior, eo indignius serunt peccatis suis costitutas poenas. Superborum hoc ingenium est. Praeterea, cum poena ipsis sit hic carcer; quo grauius ipsorum delictum: eo quoq; poma carceris ipsis molestior. at grauius superi rem esse delictum quis dubitati Nonne grauitatem peccati dignutas personae, quae pecεat, auget grauissimum igitur huius carceris odium. νι. Nee dubium, grauius superiorum Spirituum esse odium erga miseros mortales, quam sit inseriorum. Cum enim odium ipsorum ex nostro bono proficiscatur; quo persectius hoc Spiritus cognoscunt, eo grauiori odio erga nos flagrabunt. At cognoscunt tanto persectilis superiorum ordinum Spiritus, quanto naturae dignitate, intelligendi vi, & ingenij perspicuitate inferiores superant. ia. Quocirca, quod initio dicebamus, si ex voluntate Spirituum iudicium petendum esse non his potius,quam illis infestatio loco-

rum tribuenda;cum squὸ omnes ab inferorum carcere cupiant abese sequam remotissimh r aequὶ omnes cupiant mortalibus, quas pos sunt, molestias afferre. Verum, quod omnes cupiunt, non omnibus concessum Videtur . Diuin a decretum ipsis, quemadmodum peccatoribus omnibus, alias, tege praescripst, ct pinuitExigit Deus pro ratione delictorum supplicia: grauissima grauissimis, leuia leuibus vindicat. Quorum igitur 'spirituum grauiora peccata;illorum grauiora supplicia: quorum ileuiora; leuiora supplicia. r. . Iam dubium non est superiorum spirituum grauiora multo esse 'peccata, quam inferiorum. Ostendit alicubi S. Thomas grauissimum fuisse peccatum primi Angeli: sed qua ratione ille ostendit huius suisse grauissimum, eadem grauiora esse superiorum Spirituum facile concludunt docti:grauior igitur constituta poena superioribus. v Quid indet Rariin rebus uiuentium interesse Spiritus superiorum ordiam requentius inferiorum inomodo hoci quoniam poenarum &

299쪽

PARI PRIMA. suppliciorum, quae Daemonibus decreta sunt, haud parua pars sunt

ipsi, quibus conclusi sunt, carceres. Si vero inferni carceribus superiores conclusi sunt; quomodo rebus viventium possunt interesset eosdemq; molestare Assertionem hanc haud parum confirmant terriculamenta no- Iccturna, quae mortes hominum solent portendere. Haec omnibus propemodum locis; omnibus propemodum temporibus obseruiatur: &authores, Ut plurimum in seriorum, nonduperiorum ordinum Spiritus habent. quemadmodum docet Libellus deTerrificationibus nocturnis, alias a nobis datus. Caeterum, non ob haec, Vniuertim Omnes superiorum ordi- 17. num Spiritus exclusos a viventium locis Volumus: non volumus omnes Inserno ita conclusos, Ut nulli inde ad vivos patuerit aliquando,aut adhuc pateat accessus. Quamuis carcer ipsis sit iusta pomna dipotest tamen is, qui eos hac carceris iusta poena exercet, Deus Opt.Max. alia in eosdem aduertere; quam etiam, extra infernum positi, maximo cum suo cruciatu sustineant. Hoc solum volumus

esse definitum, stequentius eos, qui inferiorum sunt ordinum, o Chor ram, Ioca reddere infesta, ct Finentibis molestos esse. Vide Caput ra. de

C A P. VII.

Guinam ex Spiritibus ijs, qui purgatorias paenμDHinent acilius ad vivos redeant, aevi-

uentium fragia pinulent.

Issicilis videtur ad propositam quaestionem responsior propterea, quod ex locis purgatorijs reditus Spirituum ad vivos, pro Dei fiat voluntate atque iudicio ; quod ab sus multa dicitur,Psalmo 3 s.&hominum ingenio comprehendi nequit. Nec enim Spirituum pro nobis ii Ic suppetit confesso. Nouimus 'multos ex ipsis ad vivos redijsse: sed neminem nouimus, qui, cur sibi hoc, prae caeteris, priuilegium concessum sit, causas dederisi ex quibus quinam prae caeteris redeant. coniecturam capere pos

simus.

300쪽

Nec ex eccatis, quae purgitorio igne expiantur, coniectura petenda est; quasi illi iacilius redeant, qui leuiora & quae veniam facilius merentur, commiserunt: illi vel nunquam, vel dissicilius, qui perpetrarunt grauiora. quoniam & dissicile admodum est no his de grauitate peccatorum, quae ab aliis committuntur, iudica re' eorum, qui ex purgatorijs locis ad nos redierunt, quidam leuius, quidam grauius deliquisse videntur.

o. Sic '.tiu persona hic parum facit; fuerit sacris initiatus, qui ad nos redit, an homo profanus: quasi hi prae illis, aut illi prae his facialius viventibus adsint. Non tantum redeunt Lacris initiati: non tantum homines prosani. Ex utroque genere redeunt: ex utroq; aequὸ frequentes redeunt. Nec profanus status facit, quod redeant; nec sacer, quod non redeam; aut contra. Verum quamuis ex his similibusque rebus nulla coniectura capi possit;non tamen omnino nullam esse dici debet. Probabiliter admodum dicitur eos facilius ad vivos redire,qui du 'iurarent AEt redirent, quas meruerunt, id est, qui illarum se virtutu m studio exercuerunt, quae diuinam clementiam atque bonitatem maxime solent conciliare. Nec hoc mirum.Cum enim ex singulari Dei elementia hi Spuxitus redeant; nonne credi potest ijs hoc prae caeteris priuile uinconcedi facilius; qui dum nobiscum communem vitam agerent, eandem Dei clementiam pluribus, maioribusque rationibus sibi conciliarunt's. Sed quae hae rationes quae hae virtutes 'Durepraecipuae..Flagrans lesingularis erga Deum charitas;&ardens, proximum, &inprimis pie in Ghristo defunctos iuuandi, studium.Non potest non De dis entes se diligere , , ob id, iisdem benefacere.Et omnino conuenitivi qua quis mensiura aliis mensus ess, ipsi remetiatur; atque ob id mortuus Viuorum possit experiri, aut etiam expetere suffragia, qui viouens mortuorum patrocinium suscepit,eosdemque quibus potuit rationibus iuuit.

Est & aliud piὸ deiunctorum genus, quod sepius redire

sedet, viventiumque operam implorare. Illorum, inquam. qui are abens grauati plenam persectamque restitutionem, cum ex hac vita discederent, non fecerunt. De horum reditu plurima nostris temporibus reseruntur axempla. Damnare omnia quis

audeat 3. Scimus, non talibus; sed haeredibus ossicere, G per haeredes, quae regitui serio mandarunt, non restituantur, bonae sed tamen rectitutio

SEARCH

MENU NAVIGATION