Daemoniaci cum locis infestis et terriculamentis nocturnis. Id est, libri tres, quibus spirituum homines obsidentium atque infestantium genera, conditiones, ... explicantur rationes quoque ostenduntur, quibus ab eorundem molestijs contingit liberari.

발행: 1604년

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

CAP. XLIII.

An ossicia quaedam Otiosa er ludicra fiat quae inter

Spiritus humano dam natos 2 purgan-ris, dininguant.

Vod ad quaestionem propolitam respodeatur in promp- r. . tu est, si quae Capite tri limo primo dicta sunt, dissicul-; tatem nullam habent. Dictum est ibi ossicia otiosa huma-Vis Spiritibus vel nullo modo conuenire, vel cemh conis uenire rarissimh, & aliquibus tantum. Hinc planum est ex his inter humanos Sp.ritus nullum disirimenpetendum esse. Quid eni n i poteruntne hi Spiritus differre re aliqua, quae neque utrisque diuersa; neque alteris ipsorum,aliqua ratione conuenil Atque hoc insinuasse suffecerit. Verum quia duo sunt, quae sun- Edamentumas Iertionis nostrae euerrunt, haec dissoluenda sunt, praesenti Capite; priusquam ulterius progrediatur oratio. Vnum est, quod violaus magnus refert i 3 c. D. Histor Septent ludum &concentum riccturnorum Spectrorum in partιbus Aquilonarιlas, incole credant excitari ab animabus elusis corporeis voluptatibus, dum viverent, immerserunt. Alterv. quod hastiludia,&congressus belligi, in agro V Vormarieψι, de quibus . Capite,TheLao. non videantur,

misi humanos Spiritus habere aut hores: quemadmodum primum quidem ipsiorum probat consessio: tum deinde oratio, qua vivcnibum subsidia atque preces implorarunt. Veruntamen astertioni nostrae nihil haec obsunt, quoniam vel 3. ossicia haec fuisse otiosa negandum est: vel, si id concedatur, negans dum hominum Spiritus fuisse, a quibus sunt patrata,& exhibita. Atque ut de Spectris Aquilonaribus primum dicamus, non negaue- 4 rim ludicra & otiola esse ossicia,quae praestiterunt; negauerim Verobum anos esse Spiritus, quibus illa praestantur. Loca. quibus haec ossicia praeliantur; personet, in quarum praesentia praestantur: effectus denique, qui absolutis choreis in adusto gramine deprehenduntur, pro Daemonibus magna praebent argumenta: ut des ijs ipsis nihil dicatur. Nec multitudo contrarium opinantium contrarium suadere L debet. Quot apud Aquilonares populos sunt superstitione si iidem illi populi eodem Olao teste, lib. 2. ca. 3 submersorum, & vi

lanto casu occisorum animas volunt errare in promontorio is

ladiae,illo, quod instar Aethnae,perpetuis ignibus aettuat. Vnde hoc X a illo.

422쪽

PARS ALTER A. δε quomodo Daemones distinximus Cala. ab humanis Spiritibus. Alter est, Vt utrique quidam ad sacra loca admittantur; sed hi ad illa, isti ad alia. Cum enim loca sacra dupliciu sint haec enim sola nobis proposita sunt templa siue oratoria &cimiteria;si h sc illis tantum tribuanturSpiritibus, ista alijs;hoc iplo inter Spiritus distinctionem deprehenderimus, quo ipsos his aut illis locis versari atque molestos esse demonstrauerimus. Quomodo igitur ad haec loca se habent Spiritus humani' sunt nequi utraque loca sacra declinant aut si quidam non utraque, talem declinant altera ' Primum purgandos Spiritus, tum deinde damnatos examincmus; & quod conicctura consequi possum Es,dica

mus.

Purgaηdι non videntur de Inare Cainiteria. Cur declinarent An quia ..eonsecrata sunt, di sancta loca an quia Ecclesiae precibus&oratio.

nibus ijs praescripti l an quia negotium suum hic agere nequeunt Sanctitas loci ipsis non repugnat. Nam & ipsi quodam modo Sancti dicuntur;& persectius multo, quam ipsa caemiteria. Ecclesii prε- cibus proscripti non sunt,ut quae ipsis tantum abest, ut haec loca inuideat etiam optet multo pr stantiora,inquam,palatia. Etsi ubIibi; prosecto hic suum possunt agere negotium e ubi & hominum tur ba frequens; & locus ad orandum pro defunctis per se inui.

Sic a Templis hos Spiritus non abhorrere mulio en verisimilius. Nam 1. praeter iam dictas causas;in templis etiam habent, quibus afficiuntur, res sacras& multas, & magnas, & varias; quae ut honorem Dci egregζὶ promouen ita non possunt non ijs esse gratissimae,qui honoris Dei, in rebus omnibus, &prae rebus omnibus,sunt studios si simi. Forte in irreuercnti am cedit Dei,qVod ad Templa, Dei inquam do- ς mos hos Spirius admittamus.Non cedit. Neque quam irreuerenter

hiSpiritus agunt ;neque ipsorum per se pret sentia ullam potest sacris

locis assi. rre irreuerentiam.

Forte Deus vult ipso his locis esse exclusos. Sed unde id constati 'Si fines. qui Deo proposita sunt,in horum Spirituum ad vivos reditu attendamus, non tam his locis exclusos.quam admissos merito iudicabimus;cum etiam hic, per holce Spiritus possit Deus suae clementiae atque iustitiς dare argumenta & ipsi his locis vivorum sus-

fragii; fieri participes. At sororem saam, iri q ait aliquis, quamdiu purgatorio igne S. expiabatur, ad limen quidem Ecclesia, in vecte pulla peruenisse,

423쪽

νARI ALTER A. in purgandos,de quibus haec communis. N apud omnes recepta est opinio. Nec est, cur hos Spiritus a Gemiter νs excluserimus. Quam enim ob i, causam ' An ad haec loca redire non affectantiat ex ass ectu ipsorum

de nullo loco iudicium serendum est r quoniam si per i plos staret.

ad vivos redirent nunquam.Nulla ipsis grata sunt loca,quemadmo- dum superius docuimus. An orationibus Ecclesiae his locis prohibentur at dubium est, num iis quidquam,cum authoritate Ecclcsia prscipere aut mandare pollit. Sed nec his locis ab Ecclesia proscripti sunt. Proscriptio,quae in locorum horum consecratione facta et , malignos solum Spiritus Dimones intelligo atting t;quemadmo. dum exornaa, qua in proscriptione Ecclesia utitur,est manifestum. Quamobrem,ut caput hoc concludamus,ex locis sacris, si non per- fecti & absoluta:aliquatis tamen differentia petitur, qua humani in inter se Spiritus distinguuntur. Quamuis non C miteri,s differant; dis- ferre tamen videmur DurpIu. ut probabile argumetum sit, ndan natos sed purgandos use Spiritis qui in Templis frequentius observantur.

CAP. XLV.

γ quomodo Aca ubi mortes hominum praeces strant , oegrauiapeccata commissa sunt Pum

no danmatorum re turgandorum, Spiritus ditiiugo t.

CVm Capite tr gesimo tertio de locis. nost alicuius. in . y'sest s; intestis item obarauia qaae iisdem perpetrata sunt crimina, ageremus; olos propc modulia ad ista, humanos Spiritus admismus.Nun sint, luem hactenus tenuimu . ordinem infringa mus, an,&q ἰomodo huminorum Spirituum distinetio hinc accipi possit, dicendum cs1. Ego vero hic ex vis maximὸ yph imum con litionem depre- .hendi crediderim : ex anteacti vit. ; sed pr.ecipue ex vitae termi

no. Cum enim haec ad s. urar vitae statum pertineant pitu i num; omnino ex his de statu desinctorum iudicium peti posse videtur. Et in purgandorum Spirituum classe illos posuero, cui aut vi- 3 tam pre,&iu iste,& sobrὰ transegerunt; quam iis suis nae:iis non ca-Iaerint; aut bene beateque in Domino sunt mortui. In numero

autem,

424쪽

PARS ALT RA. t . nia sed quae eum nulla peccati mortalis conscientia est eoniuncta,re in qua nihil eorum, quae Deus & Ecclesia postulat praetermittitur. Hinc est ut ex contrario perspicuum fiat quod dicimus ut pri- m. mum illi infelicem mortem habeanr;qui,q.ls in Vita peccata mortalia perpetrarunt, per poenitentiam non de sum unt.Haec quoniam mortem praesentem animς afferun animis uam Vitam non patium

tur restitui. quamdiu animam ipsa possidcn: Deinde infeliciter illi obeunt;qi i quamuis, quae in vita commis runt crimina dignis poenirentiae im ctibus deposuerunt: in infirmitate tamen sua, vel in ipsis mortis portis Deum grauiter offendunt, nec offensae veniam,aut quae lut,aut obtinent. Haec cffensa,cum ali, rationibus multis Acidit, it m praecipi e omisi ione Sacramentorum, diuinitus institutoriam; qualia sunt post Poenitentiam, E charistia atque Extrema unctio,apud quosdam.

Tertio illi infeliciter hanc νιram conclusint, qui quamuis Sacramem α.torum nultu praetermittant;prstet iis etiam Vil peccata dignispe nitentis operibus deponant;bonorumtpn cnaltcnorum restituti nem,q iam possunt non faciunt. Diserta est,&vcra B. Augustini sententia. Non dimittirur peccatum,nsi re tituatur ab artim.

Hi infeliciter mori dicuntur, quemailmodum bene meare illi,qui, II. quae iusta,pia,&sobria sunt,perficiunt. Et vide horum Spiritibus bene sp ratur,quando mortale hoc corpus deponutrita de illorum salute timetur,quando tumultuari, post corporis sarcinam deposistam,audiuntur.

Speriamus bene de illis:quia bona principia bonos solent habere

exitus. De horum salute timemus: quod horum peccata Videantur esse ad mortem,quibus venia m negat A postolus a Ioan. g. Verunt. men de neutris certam absolutum, , & quae nullam exceptionem a m ittat, sententia in se ri mus;q:ua servia Dominosius cadit lat, Rom. δή Dominus est constitutus Iu)ex vivorum o morιuorum, Ac t. to. Nobis dictum. Nolite ιud care, Matth r. Dies Domini omnia reuelabit r. r. . Quocirca,quod diximus,probabile admodum est iudicium,quod is ex vita sumittir & morte: non omnino cersum. Quamuis raro habeat; potes tamen habere exceptionem. Nobis ut extra periculum simus, bonamque spem habeam his, curandum;vt bona vita ad felicem, nos properemus mortem,Vt inter bonos Spiritus,cum Patre Spirituum. in resurrcetio ius gloria. in udniamur.

425쪽

CAP. XLVI . Au er quomodo Spiritus humani, qui molem stat, .

Haereticorum.

T Oea Ca holicis atque Hi reticis hominibus distinctam onm quidem humanos a Daemonum,sed tamen buvianos ab huis

inanis viritibus d stinguunt. serius ostensum est Capite 3 .P sternis, qua ratione dicatur,explicavum est Ca. prssenti, sed breuissim E. . v . Quando conflat humanos esse Spi ritus, qui apparent & molem

sunt; omnino verisimile credimusret, si apId Haretuos inuentantis, damnatorum hominum*qnon rerὸ eorum, qui igne purgatorro expiamur: uanquam non ιontra, quicunque apud Cathol icos obseruantur, semper sint Spiritus purgandi Quocirca quamuis non ex C itholicorum Iocis;ex Hqreticorum tamen,conditio humanorum Spirituum de . prehenditur.3. . Pro Assertionis confirmatione pluribus opus non est. Dubium nullum est Catholicorum locis, utrosque Spiritus reperiri. Ubi igitur docuerimus. Herericu molestos non e se Spiritus purgandorum, finem Capiti imponemus,&de monitratum eriit,damnasorum homInum Spι-

ritus esse, qui Haereticos molestant. tit hoc finis, qui hisce 1 piritibus propositus est apertε probat. i d Haereticorum Iocu qurςeret miteri purgandorum Spiritus, quod sciunt se non inuenturosΘViuentium, scilicet subsidia Θ Uitvlla pos,

sunt sperare sublidia ab illis, qui desunctos viventium subsidijs negant iuuar Et hoc quidem palam profitentur omnes propemodum nostro- rum temporum Haeretici Lutherani rigidi,vt Centuriator Cent. I.lib. 2. cap. q. Lutherani modes, ut Philippus in locis,debat ibi. ct o-ne;& Brentius in Consess. UVirtenti Euuingliani apud Cochlaeum in Actis Lutheri anno i 26. Caluinis sapud Culuinum i 3 anstitui. cap s M6.Trinitarii. Anabaptisaeli.a.c. i .exi, quos nuper anno i 367. ediderunt. Quocirca his hi Spiritus molesti non erunt. 4- Quanquam nec ad illos Haereticos redire affectaeent pie desunctorum Spiritus, qui vivorum pro deiar ctis suffrigia admittcrent: propterea,quod quae hi in defunctorum gratiam optra, satisfactio Resque suseiperent, desunctis ad poena uia aut nullum, aut adm dum diuitiaco by GOrale,

426쪽

-νARs ALTER A. oryldum paruum leuamen prodeslint. quemadmodum ex iis, quae po- sterius dicturi sumus, manifestum erit. Quocirca quod quidam docendiis locis, ubi olim religio Catho. 'lica,nunc Haeresis sedem habet, Spirituum molestias non obseruari;que olim erant frequentiores;omnino de horum Spirituum molestijs in teli gi credi mus, caeteroqui alios vel damnatorum hominum , vel Daemoniorum Spiritus Haereticis pacem fauere & resinquere,quae probet nul la est. causa.

ri inter sumanos; os Spiritus,qui loca in-fflare bolent.

Νfirmum diximus esse. Cap. 3s. 8c non satis certum iudiciis Lum, quo ex Temporibus distinguuntur Spiritus Daemoniorum & humani. Infirmum quoque & no certum, quod hic humanos Spiritus prodit &distinguit Qui tamen quatum. quantum illud sit, si cum alijs coniungatur,vires accipit; etiam hic, si non magni faciendum,cert Enon fuit omittendum. Et, nisi fallimur tribus temporum, quae posuimus , diseremiis, a. purgandos Spiritus a damnatis quodam modo possumus distinguerc; luce diei, diuturnitate molestiarum,&sanistitate. ut scilicet. quando iam constat humanos Spiritus esse, qui apparent, &molestant ex eaprobabilest,purgandos esse, non damnaton, qt Od interditi obisseruentur;quod diutius lint molesti;quodsuris teporibus nobis adsint. Dum haec asscrimu ;non nNamus, quin & noctibus hi i psi purga- s. di Spiritus adesse possunt: si militer breuiori tempore esse molasti; atq; etiam profano.Docemus haec tempora, nocturna inquam, breuiora, atque profana, magis Spiritibus damnatis conuenire: contrario vero tanqiram sibi peculiari ratione conuenietia,postulare Spiritus purgandos. Dies refugiunt damnatorum hominum Spiritus r quia latere Meupiunt. amant noctes, quia malo agunt, ideoque hostes sunt lucis Spiritus pulgandi, si noctes quaerunt, non ut lateant quaerunt; sed ut necessitates suas mortalibus commodius explicent. Dier

vero non refugiunt, si proposito suo intelligant seruire polle.

427쪽

s. Diutvrmine molestiarum superare videntur damnatos puris gandi. Quamobrem autem quia cum in damnatorum Spirituum. cum viventibus, molesta consuetudine id propositum sit, ut mustria ipsorum mortalibus innotescat; tandiu illa erit permitte da, quam fuerint, qui mortuos nouerint, apud quos infames redindi possunt: his deficientibus, cur rebus viventium interesse debeant, quae Urgeant, rationes magnae non sunt. At purgandis proposita sunt viventium patrocinia, quae ipsis, etiam ab ignotis, possant communicari & impendi; ideoque multis post mortem an

nis.

ι Scio esse quosdam, qui tempus purgatoriari m poenarum V Iuniisse paucorum annorum; apud quos nostra, quam damus, coniectura infirma est. Sed nobis illorum sententia magis arridet. qui illud producunt, nec ita breui apud omnes. volunt esse finienis das. Si breues poenae purgatoriae; quomodo probat Ecclesia anni- uersaria sacra; quae pro iis, qui ante centum, & eo plures annos pie in Domino sunt defuncti, offeruntur Vide Bellarm. Tom. . Cono

tro. li. 2. cap. 9. ε

Denique sacros dies refugere damnatorum hominum Spiritus, . 7 ex eo est veri limite, quod socij sint Daemoniorum, qui & lacra detestantur omnia; de sacrorum omnium umbras. An vEro possunt has fugere Spiritus purgandi Annon prae reliquis expeti re, si libera inter iac ros & profanos dies detur optic spiritus sacriὶsacrarum rcrum appeten ἰ est quarum consequendarum, si alijssuru profecto diebus i pes cst maior 3Haec de Temporibia breuius;propterea quod tu dicium ex his petitum infirmius.

ex condisione it rhm Spiritutim, qui certis se

minibus infecti esse solent, possit deprehendi, Sitne Spiritus hominis damnati, ansa uand qui molestus es.

pus hic pluribus non est, Ex insecutione ipse. quo hymaησι ' u ritus inter sie distinguati nihil accipitur praesidij. Si quid hie est, quod differre faciat. Spiritusq; conditionem prodat, hoc non ex ratione insecutionis, sed ex alijs, quae cum iresa coniuncta sunt, habetur. .

428쪽

FAR ALT RA. o prius extra eontrouersiam est.Quemadmodum boni purgandorum hominum Spiritus, ita mali damnatorum, viventes quosdam sequuntur. Hi quidem ut vexent,& molesti sint; illi vero, non tam ut molestent di vexent; quam ut rebus suis apud viventes consu

lant.

Quae vero cum insecutione&persecutione Spirituum coniuneta sunt, admodum varia sunt, sed quibus Spirituum conditio deprehenditur potigimum, Ioca, Spirituum forma, mala, q asserunt O molestandi modia De quibus quoniam alias multis Capitibus, nunεaihil praeterea.

CAP. XLIX.

An ex conditione illarum, quipersequentes quo*am patiuntur Spiritus,deprehendi postis i Os Spia ritus ese damnatorum hominum, an

purgandorum.

Uemadmodum ex Spiritibus certos homines insequent, rubus,&molestantibus colligi nequit Spirituum humanorum inter se discrimen ta nec ex conditione homina qui hos intestistes Spiritus patiuntur. Diximus, Capite trigesimo septimo, duplicisgeneris distingui homines, qui patiuntur infestantes Spiritus:altos egregiae probita-tatis, alios perditae salutis. Non necesse est dicamus purgandos essa Spiritus, , quibus boni patiuntur; damnatos, a quibus mali, quia& mali possunt pati, patiunturque a Daemonibus freque

Quando tamen aliundeconstat de Spiritibus, quod humani sint, ex conditione, si non honorum, certὸ malaram, licebit conmera damnatorum esse Sp.ritis,qui molestant. Quomodo verot iania boni de damnatorum & purgandorum 6. spirituum molestiis expositi sunt. Mali fere non nisi damnatorum. Vtrumque quia Capite trigesimo septimo astructum est, repeti hic non laben

429쪽

DE LOCIS NpESTIs SYNOPSIS. Certornm signorum, ex praecedentibus Capitibut Collectorum, quae singulos Spiritus pro

dant.

IAinximus Spiritus humanos a Spiritibus Daemoniorum. humanos ab humanis. En his qui ex Spiritibus Daemones siunt: qui hominum damnatorum qui purgandorum hominum, potest quiuis vicimi colligerer veruntamen non sine labore atque molestia:qua m Lectorem bublevemus,

quae tarsim dicta siunt, in certa Capita concludimus, θ' singulorum Spirituum proprias quas Notas atque ludicia adscribimus.

CAP. L.

De Ocio I ndi esse, quae magna sunt argumenta in ε- stantium Spirituum Damomorum.

REmoniorum spiritus octo sunt argumenta, quae singuIa noc leve; omnia simul ivtucta firmu robur habent. Haec sunt, for-m inc nditi sioni,str .mo irata mala,obsequia,tocι,loca oeperso=M quae m letantes Spiritus sustinent. a. Forma, siue species, quae Daemones prodit, est ab humana discrepans qtialiscunq; illa lit;in pri mis vero brutorum animantium,at monstrorum. Vide Caput 26. 3. c rusus sestrepitus inconditi qui alterum sunt signum: magnum videmur pto I salonibus argumentum;sia barbarum nescio quid,&peregrinum reserant. qaoniam quemadmodum a caeteris Spiritubus videntur esse alieni; ita magnas ob causas Daemomorum pro

prij Vide Caput a I. Oratio, si Daemonium debeat prodere, oportet sit diuinatoria,si. De indicativa rerusci qam naturalis hominum cognitio nequit percipere: siue illae sint praeaeritae, siue suturae, siue praesentes. Vide Ca

put .e8. - . Maia Diuiti eo by Corale

430쪽

runtur, arguunt ipsorum authores c sse Dae rones Nam & haec per Daemones possunt afferri; per humanos Spiritus non item: & ut per Daemones, non vero per humanos Spiritus afferantur,omnino conuenit. Vide Caput 29. Ex obsequi,s non uno modo cognoscuntur Daemones. Daemones s. svn , qui Obsequia praestant humanas vires sit perantia;qii nefanda,& egcs naturae violantia: qui ex pacto, quasi neccssaria. Vide Caput 3o. Ioci. si excitantur. Dςmonibus excitari admodum eli verisimi. 7. Ila; non ab humanis Spiritibus. Ex his igitur etiam, tanquam Leonem ex ungue, Daemones deprehenderis. Vide Caput si . Dc.tq .rae Daemonum sunt indici δ, oportet sint deleria.& ab ho- s. minii cor, suetud me aliena. Alia, quamuis iisdem Daemones inueni, antur,quia tamen Daemonum propria non sunt; Dimones non prordum Et in Non. desieriis quoque illa Daemones arguut, quae tantum

infesta sunt propter homi ncs, impiam S sceleratam vitassu traducentes Uide C aput 32.&ν 3. Expersonis etiam quibusdam de Daemonibus sumitur conicetura; Nillis scilice , qui perdite vivunt. Si has infestari Spiritibus contigerit, admodum est probabile a Daemoniorum Spiritibus moles i. Vide Caput. I.

De quinquesignis quaprodunt Spiritus eos quipuim

gatorio adhuc igne expurgantur.

D emones ex fg, is octo tognoscimus: quemadmodum dN M chum est. hominum vero purgandorum Spiritus ex pauci ribus. forte ni nus certis. quibus vero eu qualibus exornia, gemitu, oratione. obsequio ct locis. γForma. quae pulginuorum Spirituum index est, humana est, x, talis; quae peregrinum nihil obtineari nullum 'horrorem per suintuentibus asscrat, vel truci vultu. vel atro colore . Vide C

Gemitus 2 si 'tria oportet nulla sint aut leuitare, 'ut impatientiqanimi signi Matione per inixta,&tr litis, atq..e humilis mentis ccrta indicia. Vialo Caput I9. Or.ttio erram hos Spiritus prodit; eriitis inquγm quin peccato caret,& insuper proprii bovi, cum subiuilsi animi 1iguificatione, est

SEARCH

MENU NAVIGATION