장음표시 사용
101쪽
mortuis idolis in Scriptura opponitur, J. Joh. . . Hro. Et, nec initium dierum habens nec vita finem, Heb. 7. 3. 6. Hanc Immutabilem Immortalom Christi Deitatem, per emeaciam erroris, quidquid dissimulent Anabaptistae in Confedsione oppos Fauhelio inliciantur ejusdem Confessionis socii quam Gangraenam , iam post assertam veritatem, suffecerit indica se Ana baptistica itaque aequivocatione interrogantisauhelio respondent, sicut non videant idiotae profunda Satanae Mansisse in Incarnarione Christum id quod erat, Deum o Dei Filium: Ied factum esse id
quod non erat, ominem O Filium Hominis: ct mox, Christum in Persona una esse erum Deum o Dei Filium, necnon erum Hominemo misitum hominis, pag. yy Io Q. . Tantum verba sedare, produnt ipsi, quando pag. rs. ri 6. Negant ho pacto Chrsum hominem factum, ut insolidum, hispunebret manserit Filius Dei,sicutfuerat ab aterno, In visibilis, Impossibiliso Immortalis. 8. Deitatem sicilicetseu dirinam naturam Christi quae manserit non mutata, quando Verbum Caro factum est, describunt Habitu seustualitate, Bonitatis, Sanctitatis o innocentia, in Christo exisente, pag. III. 33. 3 . I. o. Confessionis illius socius I. . Categoricensiat, stranti Chrisus fuit homo mortalis, fuisse in ipse Uentiam divinam Invisibilemo Im
mortalem. X. Art. Art. I. s. 24..Habuse autem affirmat Vitam tantum
Mulcam, illum, quam posuit pro opibussuis; qua etiamfuit vita corporis eius. Art. I. 3 . . g. 26. Nono e itaqν Patri, aut aqtialem aut sitnilem in Essenii θforma Art. I. g. 3I. Q. g. 36. Io. Idem negat in loco illo I. Tim. 3. s. ubi Christus dicitur Deus manifestation carne, Nomen illud Deus pse accipi pro 'sentia In-τilibrii. Att. 9. A. Sed Verbum alernum, quod Spiritus ante erat, factum dici Vsibile e Palpabile Art. 9. g. s. r. Idololatrice porro asserunt Secundum illam Deitatem non
Deitatem Christum omni dirin honore dignum eumque ipsi etiam ab Angeli. Nomnibus deberi Auctores Constis. ποί Fauhelio, pag. it . ωias. I. O. Martham ipsum confessam esse riventis Dei FiliumΡ-cundum humanam ipsius 6sentiam atque hoc facere ad Dei glirium, M sumsecundum humanam essem iam consileamur Dravid Dei Filium A t.
102쪽
εέ. Idem, ebristum se delirasse exhibuisse secundum b ais
nam suam essentiam quia secundum humanitatem Deus su eum Patre
x r. Ex ista harretica vertigine torquet oraculum Esai. o. v. io Dic civitatibus Iehudae, ecce Deus vester, Art. o F. 73. si Visus ellicet fuit mutata Deitate Invisibili in Vatibilem,Deus Christus in ei vitatibus Iuda Atqui detorsionem istam non paritur oraculum illud, Quia veri Dei nomen vere proprium Iehova versu et o sicut ante v. 3. Christo tribuitur, quod non habere aliam notationem , quam Essentia illius Eternae clis mutabilis, per quam Pater ipse Deus est quod proinde Chri ita seeundum earnem tribui nequit &omnino non tribueretur, si ex Hypothesitantum unam Carnis Essentiam & vitam in se habet. Qua pyopter visius est Deus in ei vitatibus Iuda, non in Essentia illa, qua dicitur Ieho vah, mutata in Carnem visibilem , sed per demonstrationem adventus Messae in carne visibili, hypostatice unita Erinciae aerurnae immutabilitet invisibili 13. Ex eadem Fidei Analogia intelligendum illud ptis ἐφι--θηψσαρκὶ Deus manifestatus est Cariae, I. Tim . . s.' . Et ἀναλόγως Quamvis propter unionem hypostaticam
sit quaedam etiam Carnis& humana natura Christi Exeellentia illi propria, quae necessario etiam iri currit4 mentibus ob veisiatur, quando adoratur Religiose Christus Non mutavit tamen illa in Novo Testamento Antiquum Adorationis religiosis Objectum Spirituale ασω απν, quod Deum Iehovam saliatabant Patres in Veteri Τestamento: Neque fecit ullo pacto Carnem seu Huma nam essentiam Christi adorabilem aut adorandam. Is Verum in eo tantum sita est illa Carnis Christi excellentia, quae Religiosa Christi adoratione mentibus obversatur: Quod ineat nis Christi Templo habitat omnis plenitudo Deitatis eorpo raliter,in in Carne, ut in Templo suo adoranda sit quamvis non cum carne Quemadmodum olim in nrypo, non Templum cum Deo Illa elis, sed Deus Templum inhabitans iri Templo ador
batur. Vide Iolua et r. Colos. a. st cum Marth. 23. 2I.
16 inod autem Idololatricae Adorationi Christi secundum humanam Essentiam,propter naturam, quam Vocant ἐινinam Bonitas hiSaset
103쪽
2ISancti,ath θ Innotentia, obtenditur, Christum secuntum humanitatem dicendum, Deum ' Dei Filium, falsillimum est neque hic largiendum, quod imprudenter Theologi Orthodoxi nonnunquam largiuntur: Christum aliquatenm dictum Filium Dei unigentiumsecundum
humanirat proptergratiam conceptionis Spiritu S. x . Nemini tamen Orthodoxo hoc largienti in mentem veniti, quod contra consensum OrthodoXum contra Scripturas pro
unicam tantum Deitatis communicationem Christo ribuat Scriptura, sei licet, per aeternam generationem.
x8. Neque quando cum Melanchthone, Ursino, me sto, admittitur Adoratio Filii Dei sub illa formali, qua Mediator est, quae admittenda est, quia imperata, Heb. . I . I S. 6. conseia quitur, quod impie pronunciant Remonstrantes, ut argumeniatum pro vera Deitate Filii ab Adoratione ejus imperata plumbeum sit, neque eo amplius pugnandum, pol. U. rss. Quia sub quocunque formali, seu quacunque rationes auω qua adoreiatur Christus, sive ab Angelis, qua Creator, sive ab hominibus, qua Mediator, Unica tantum loconstitias est in Christo ait Formalis, qua adoratur persona divina, Soratio Formala,quasuper tiam, vera,
r. Λ serenda est in praesens vera Filiatio Christi Divina,
Iri qua est Vere Dei Filiuε ut solidius explicetur contra Gangraenam Theologiae,Anabaptisticae,& contra quo iacunq; Unionis Hypostaticae in Persona Filii Dei το ατρεπ' ra φα γχυτον mysterium sine mutationeri sine confusione naturam constans Praemissis de Persona Patris nonuullis Hyp6thesibus 2. Patris nomea Filiocorrelatum, notione impropria ret,ia ad Creaturas Deo vero tribuitur, Esai. 6 . 8. Iere . . . Qui saltem concipitur esse Persona intestigens, Volens, operans late possς
104쪽
esse substantia eatens astasionmnarum Trinitari Et quidem esse Persona, illa ipsa impropria
Patris notione, prin omni Petilinae creata Absque enim Petrusenalitate non existit naturae intellectualis substantia. 3. De Nomin autem Patris, in Christiana religionae ad Chrianum, ut Dei Filium relato, Fides orthodoxa est Non esse intelia ligendum notione ista communi & impropria ad creaturas relata; sed propria ut significans Primam Deitatis Personam quae sola per aeternam ac naturalem divinae Essentia primam communicationem in se Filium unicum genuit. 4. Ha notione propria Christum sibi asserere Deum Patremum πια ίλον Patrem proprium, prσου intelixem, Judaei, ac consequenter illum se facere Filium Dei Patri parem aequa lem quamvis id improbe acciderent, ut blasphemiam Joh. q.
Actionem Patris Personalem statuimus Generationem Filii sibi aequalisa de qua ne tessario intelligenduin est oraculum illud, Filius meus es tu, hodie genui te, Plat. a. r. Illa enim alloquutione Paulus aserit Christo tributum Fili nomen, cum supereminentia Ala hoc nomine ipsis Angelis excellentior sit, haeres ac Dominus
6. Filium sibi aequalem generare non potuit Persona divina prima, nisi petrauernam ac naturalem omnar essentiae communiis cationem in se quia quicquid aliud concipi potest cogitatione, erit actio ad extra voluntatis libere agentis, supponens ad ejus, qui Filius dicetur existentiam ereationem ex nihilo, cum aliquo tem poris initio: atque sic. aegata aeternitate perimitur aequalitas cum
Allud ergo a Generatione aeterna in illa posterius quid est Praedestinatio Filii Dei ilia,de qua Petrui Epist. r. cap. r Ino Vide Disp. II. hesi. I. o. Io.
I. Inctificatio qumue missio,qua Pater Filium sanctifieavit ι musit mundum obli ro. 36. non tundat elationem Patis ad pilium, rhe mitatem sista, sed sundaturin illa atque illam d
monstrata posterioris quia ad munus Mediatorium mitti sanisi hi fieari non potuit, qui non esset eoaeternus di e oeflentialis Patrimitenti.
105쪽
. o. Nulla est itaque larsetur primae in natura divina NIMoritas relata ad Filium, sedi latum ordinis prioritas Et omnis illa Majoritas, de qua loquitur Christus Joh. 4 8. Patere si major me;&quom norant loca illa , quae Patrem dicunt Deum Christi Ioh. ao. ι . Calpuis illi, si pr. a J. Filium patri subjiciendum, I. Cor. A. 28 relativa est ad naturam humanam a Pessina Filii
io Filius itaque Dei, ἀναλογ- , ipsi Filii Dei notione, in telligitur esse ecunda Persona genita a prima , ut a subsistentiae
origine, non essentia causa, per ternam ac naturalem essentiae communicationem primam, qua Pateiri Filius unum in th Pater Fjho, &Filius Patri immanens & coaequalis. - i. Generationis Filii modus, quo ille a Patre genitus est, proprio suo charactere, quo in se distinguitur a processione Spiritus S arcanus est ejusque tantum το οπι infallibiliter cognolditure prioritate,qua Filius in Trinitate est persen prior periona Spi.
ritus sancti Quam prioritatem Graierationis demonstrat unitas utriusque termini, quia non sunt duo in Trinitate unius Filii genitores, neque unius Filii genitoris duo Filii, sed est unicus Uius ἀλητωρ da solo non conjugato Patre Unigenitus, Ioli I. I . 3. 36. Hebr. . . I 2. Extra aeternam illam , processione spiritus S priorem ordine Generationem, nulla est vera Deitatis cum Filio a Patre communicatio, adeoque nulla Vera&propria Filii a Patre Generatio , nulla vera&propria Filiatio, praeter illam, aqua dicitur Filii exitus esse ab antiquo a diebus taculi Mich. s. r. ipse ante colles genitus Prov. 8 22 23 Extitisse, in principio, Ioli. r. r. Ante omnia, Colossi I x .esse primogenitus omnis creaturae Mπω τηκο πασης σιτ σεως Ol. I. s. hoc est, genitus ante omnem creaturam & creationem, & primogeniti titulo haeresvi Dominus omnium , Heb. r. 6 . 3. Si largiendum ellet, quod absque necessitate ulla imprudenter Orthodoxi admittunt Iinpropria notione Scripturam etiam appellare Christum Filium Dei secundum naturam humanam, mini tamen Orthodoxohoc in mentem venit, illa impropria notione Filiationis intelligendum esse novam Deitatis communica- tio-
106쪽
2 4 tionem, ob quam Christus nove Patrem vocet τὸ ιαιν ρα Patrem Proprium, Joh. s. 18.in ipse novo titulo dicendus erit αψω vere Filius, Matth i . 3. αἱ Ag. Proprius Filius,Rom. Nos asserimtisbmnem in scripturi, denominati'netn 'Fissi
Dei, es se tantum a verari propia Christi a Patre generatione arterna, jam asserta Et nullam esse Deitatis communicationem, neque Filiationem divinam, .neque in Christi productione X tero Virgins Luc. 2.32.33. a. neque in sanctiticatione Missione in mundum, oh. Io. 3s. 36. q. neque in suscitatione ex mor tuis,& ex terra, veluti ex utero altera, eductione in vitam, Aeti 3 32.33. 4. neque in Collocatione ad dexteram Patris, Hedi et . .
Sed esse illas totidem demonstrationes&assertiones iteratas unius interse generationis, Deitatis semelper aeternam generationem
Filio ommunicatae. eis. Productio quidem ex utero Virginis, per miraculolam Spiritus S. operationem, ne quidem impropria notione, Iidetur
esse aut disi debere Filiatio nova, qua dicitur Christus Filius Dei unigenitus: quia ex illa hypothesi dicendus esset Filius Spiritus S.
Quod inauditum estri praeposterum. I 6. Sed neque a Gratia Unionis Personalis facta humanaria itiuaeChristi in conceptione a Spiritu S. nova existit Christi Filiatio, sed tantum hoc effectum est , ut Persona illa quamvis deno minata Filius hominis a natura nove assumpta tamen propter ἀτμπτως - γχυ, unitam natura assumpta naturam divinam, ab hac etiam denominetur Filius Dei ει -- et . Falsissimum autem est,in per imit, necessaria immediata consequentia, omnem veram Deitati communicationem
in Generatione Filii aeterna quod hic Remonstrantes assirmant: Deum Patrem Filio suo unigenito Deitatem suam altero modo communicasse per gratiosam divinarPotestatis ac gloriae supremae sommunicationem atque illo communicationis gratiosae modo, sanquam Filiatione nova, Christum demum post resurrectionem, disessionem ad dexteram aecepisse illud Filii. nomen , quo Angelis praestantior est; de quo Apostolus Hebr. . . Apol. cap. .sol.
107쪽
18. Aut nulla est ante omhe temporis initum ab aeterno Falia otio Christi divina, aut cum Filiatione aeterna est ab aeterno nomen illud, quo Christus Angelis praestantior est, quod lat. a. r. ProV. o. . expressum est ut nulla in tempore nova Filiatione Christo quaesita sit nominis Filii excellentioris Angelis κ' io. Est illustris locus ille ebr. s. 8 κίπιρί, υιός quamvis essetFilius; tamen ex iis, quae passus est, didicit obedientiam Ex quo distimus Christum Filium dici, non in illa Servi forma aiastimpta n qua patiendo obedientiam didicit ac praestitit Patri Qiastidiculiam esset Axioma discretum, verbis istis conceptum enunciatum Quamvis eget Filius: Si enim Filius dicatur secundum humanam naturam , ex hypothesi, certe Qu1 Filius Deo debet obedientiam . Malach. r. 6. Jam quandoquidem praeter rationem illam formalem, qua Filius est; per se Filio inconveniens esse, indicatur obedientia necessario intelligitur Christus Filius Patri coaequalis absque ulla υ--γν seu sit ectione ad obedientiam: quam nec praestitisset nec praestare potuisse, nisi assumpsisset, cum. Filius esset, sormam servu
r. rvr Gangraenam Theologiae Anabaptisticae hactenus in- dicatam, circa Incarnationem Filii Dei, tollitur,
Unionis hypostaticae, συγχυ- τρεπον mysterium sine Confusione &Mutatione utriusque naturae: , quod ab initio vid mus, unitas Essentia veri Dei .ejusque loco uibstituitur nitas Voluntati vi operationis, quod profiteri non
108쪽
Voluntatis, qua Pateret Filius unum sint neque illa proprie
dicta unitas Identitatis, qua in credunt Orthodoxi neque altera, improprie dicta unitas omnimoda volitionis cententientis in idem: qu, semper idem voluerint, idem noluerint Pater &Filius. 3. Certe si non aliam atque aliam in Filio ipso 'oluntatem demonstrari patiuntur Ana baptiliae, contra Monotheleta, , contra ipsos saltem demonstratur, non una, sed alia atque alia voluntas Patris Filii, ex Ioh. 6 38. Descendi e coelo, ut faciam non Voluntatem meam, sed Voluntatem ejus, qui misit me: ex Precatione illa Christi in Angonia Veruntamen non mea Voluntas, sed tua fiat, Luc. 2 2. 2. Non ut ego Volo, sed ut tu Vis, Natth. 26.3'. Non quod ego velim, sed quod tu, Marc. I . 30. . Unitas vero Patris &Filii, in divina operatione, qua scilicet absque Essentiae unitate, se exserit unitas Voluntatis in Gubernatione& sustentatione universi, in mortuorum excitatione, a qua secundum sectar Anabaptistarum Flandricae hypotheses Filius creditur unus cum Patre Deus: Intercise saltem, quando Filius mortuus fuit Non enim potuit cum Deo vivente unus este, ne quidem Operationis unitate, extra Essentia divinar unitatem, Deus ille, ex hypothell, in essentia suam Orinus. s. Intercitionem illam Unitatis omnis, ut non fuerit in morte sua filius unus cum Patre Deus,nec Essentia necoperatione,eVincit eorundem assertio de christi Resurrectione, Non excitaste Christumse ipsium, ex mortuis,I. O. Art. Io. .ZZ.8Ο.82.83. Et auctorescin-ΡLο posita Fauhelis non verentur pronunciare, contra Fidem orinthodoxam qua creditur Filius operans a Patre, ut Patri ομούειος, Deitatis immortalis robore, corpus suum mortuum vivificasse ineralem CHistum in Scriptura desicriptum non inpenire pag. 3 .ε. Contradi ctionis αο φασ1 Praetextus est in illis Scripturis locis,quae Patri adscribunt Excitationem Christi ex mortuis,annotant autem Act 3 s. cio. o. 4. et . Rom. 6 Eph. I. II. zm De quibus respondemus: non posse non Patri adstribi operationem illam divinae omnipotentiae, siquidem Pater uilius unum sunt essentia: similiter non posse non adscribi Filio: Sed interesse ad Fidem Salvificam, ut Patri adscribatur, non sola omnipotentiae, quae Filio communis est, communi operationes sed etiam
109쪽
etiam Persenali illa oeconomia, qua Filius cum subjectione sub Patre in forma servi ex sequens munus Mediatoris, debuit a Patra damnari in carne pro nobis, & postquam damnationis judicio setis ferit injustificationis testimonium excitaria mortuis, non potenter tantum, sed jure etiam judicii, Rom. cum Esai so. 8. . Anabaptistarum autem abnegationis talis Christi, qui Deitatis suae robore, ipse corpus suum mortuum Viviticarit, opponimus ipsius Christi assirmationem,loli. 2. 9 Solvite templum hoc, is ego intra triduum illui excitabo: Quod de corpore Christi excitato in resurreetione ipsius a mortuis intelligendum, .secundum Scripturas creditum, dictat Euangelista ' eis et r. a. 8. Locum hunc sibi δυσνονρον, intellectu discilem profitetur . D. Art. Id. g. 7 8 kilicet ut illum libere torqueat, homo indoctus&instabili. quem nec torqueri, nec jam ουσνοηπι est patitur commentarius Euangelista planus persipicuus. o. Obmurmurat ille, Non esse conpeniens Scripturarum analogia, ut qui in Templo habitat, ct vivus manet. Templo distructo, ipse propter Templi ruinam mortuus dicatur, Art. Io. g. 77. At nullius o. menti hoc est, nullo negotio Tefellitur, ex phraiiologia Scripturae, quaa Hominis mortem, in qua VIVa manet anima, vocat Aabernaculi depositionem, et Pet. I. I . dictblutionem tabernaculi terrestris hujus domus nostrae, et. Cor. s. x. , quidem hanc ipsiam ob causam, quod cum domicilio corporis anima morti non succum 'bat, Matth. o. 28 Est ergo manisci a Scripturarum analogia, quam ille temere negat.
ad Altera illius evasio haec est, Chris corpus non fuisse empla
externo figuratum, sed Ecclesiam qua etiam Corpus Christi, r. Cor ra.
mus per retorsionem : Si hoc pacto per Templum figurata est Ecclesia, ut etiam corpora membrorum Ecclesiae , appellentur ab Apostolo Templa, i Cor. 6. I9. Quidni eadem allegoria analogia Corpus suum Templum nominarit, qui Caput est corporia mystici Ecclesiae φ Eph. r. a. 23. I. Cor. I 2.12. Et hic homo instabilis sui oblitus videtur, exponens locum Col a , . in ipso habitat tota plenitudo Deitatis corporaliter, hac paraphrasi per In habitationem illam in chris impleta omnes Figuras Ergo, Velit no-
110쪽
r istit nolit, Figura quoque habitationis Dei in Templo Mati. 2322 I. impleta est.
II. Tertia evasio est, ex Hos L . vivificabit nos post biduum, ii tertio excitabit nos, ut per ipsum vivamiis: Quia ilicet de Ecclesia, fiori de corpore suo loquutus est Christus. Respondemus nequidem de Ecclesia, apud Hoseam, promissi in in illam mystice intelligendam, nisi statuatur in ipsa liter praenunciatum, illud Promissionum omnium τι ναὶ ω το Atiis in resurrectione Christi impletum absque quo universim de tota Veteris movIT. Ecclesia silute actum fuisset, I Cor et Dia Locurri jam vindicatum confirmat locus I. Pet. s. is
Mortificatus carne, Vivificatus Spiritu. Ubi Spiritus notat in Fi lio Dei Estentiam Spiritualem Deitatis, sicut I. Τim 3.r6. Hebria
x3. Blasphema, sunt quae hic statuit I. . Christo moriente ire carne Deitatem Christi l assam hortuam ei Ie Art. 4. F. o. 34. 32 Art. s. 8. secus sentientes, ait edere Verius abnegationem Sal vatoris, quam Christianam consessionem, Ait s. g. y. Enimvero necesse est, ut adoptet ille cum seriis istius Consessioni Judaeo rum bla hemias, in Christumcrucifixum istas: Alios servavit seria vel se ipsum: servarem&ipsum Lue. 3 3 s. r. Sannis enim istis nihil opponi potest, si mortuusChristus,ncut alios vivificaveratia ipssim vivificare non potuit. x . Audiores Consess. Fauhello oppositae Pag. 1 6 hoe vi cent: nisi per exitianitionem facta sit - τὸ Deitas Christi, No, nequaquam eo reconciliatos esse per mortem Filii Dei, sed pecin eum finem assumtia Filio Dei. Atqui contra Scripturas disputant, quae Deitatem Christi patientis advocant, non ad passionem ex infirmitate, sed ad sustentationem naturam patientis,in ut vincere atuue eluctari posset atque se ipse ex morte invitam asserere, i. Cor. I 3. . cum Esai. 63. s. Eodem digito Dei, quo ejecerat daemonia, etiam in morta sua triumphans in sum, qui habebat mortis imperium, se ipse fortiorem demonis