장음표시 사용
191쪽
Io9 conscientia, in vita aut morte, illa de Immortalitate animae naturali consolatio nulla est Si qua autem es , in nocte illa una, ul-que ad diem judicii dormienda, illa, ex Anabaptistarum hypothesibus, magis facit ad impiorum consolationem, quam piorum fidelium his enim praesentes conto lationesin gaudium spirituale, dormitio illa auferet, omnem doloris sensum Pronunciant. e. m Christianos statuere posse, sine pietatis iactura: Aesimas impiorum post mortem smiliter non vestigia in infernogustareseu experiri
II. Enimvero refellit, illam in morte acturam gaudii spiritualis fidelium Apostoli illa optio qua lucro illi, quo in hac vita
fruebatur refert ut- ιαΜον κρειασον multo magis melius, Iucrum in morte Phil. r. at a 2 23. confer illux Melior est dies mortis die nativitatis Eccles. . r. Certe insana fuerit illa optio, si non cum feliciori laetitiari solidiori consolatione commutent fideles consolationes praesentes, per quas hic in carne habent formitem gaudii, quo semper gaudentes Phil. 4 vincunt
abunde omnem doloris sensum. Jac. . . Rom. 3.37. I. Pet. I. 8.I3. Dormitionem autem fideli uni morientium perperam ad Animas trahunt Anabaptistae debetur enim illa secundum Scripturas non Animabus sed Corporibus. Haec enim hon illa resurgenta Cor. s. 33. 4 .r . Animarum autem dormitionem perimit Christus, in Pa. rabola historiea Divitis: Laetari, illum constituens post mortem in insernos βαιανοι in tormentis seu cruciatibus hunc in sinu Abrahae, in consistatione. Luc. I 6. Quam Parabolam velint nolint Anabaptistar, historice necesse est intelligi, de statu Animarum post mortem corporis, ante diem extremi judicii; doco gemino, altero felicis laetitiae, aItero infelicis dolorisvi crueia tus. Nuso enim schemate, alio trahi pol sunt circumstantia illae, de corporismorte: sepultura vers. 22. 23. desuperstitibus mortui agnatis vers. 7 28 d ipsis concessa& siissicienti ad conue sonis normamin stimulum, Scriptura XIosis Prophetarii intdum interim Dives ille cruciabatur augente eruciatum etiam an
192쪽
. s. Parabolam ergo quamvis agnoseamus in Dialogo inter Abrahamum: Laetarum; Meram tamen absque veritate historie parabolam δε adumbrationem tantum illam quam volunt Anabaptime, qua ab oculos ponatur, uterque resurrections IuιMa4vensus, non patiuntur indicata jam circumstantiae.
1. liqua est ad gangraenam de Ecclesia Triumphante. ceontroversia quam movent Anabaptistet de Veritate Ie- ac surrectionis eorporum mortuorum Circa quam initio subluunt Beatae rasurrectionis fidelium Umortuis fundamentum illud salutare Foedus Gratiae Dei, quo ita agglutinantqr Deo, ex quo crediderunt, ut etiam corpora ipsorum fiant membra Christi, ex earnedi ex ossibus ejus I. Cor. 6. I s Eph. s. 3ο. a. Subruunt autem fundamentum istud isthae hypothesi e Nullumsre in resurrectione mortuorum discrimen inter iustoso injustos, quo quidem resurrectionem tantum mortuorumsi bciterspectat 2 aulum quoquesere discrimen in causa'scieηie Sed in Me quod dissimilisne inirepurrecturi hi, illi. Confess. ορρο sauhel pag. 3 2.3 8. 3. Orthodoxa autem fides ista est Hoe in pla resurrectione&excitatione mortuorum discrimen fore Quod in justis exeitandis, eum ipsa, mortis stimulus Minimicitia, id est, maledictio, perimetur&auferetur in impiis autem minime. I.Cor is 26.
Quod in forma quasi excitationis discrimen, neeessario, nil alteram in causaessiciente diffferentiam illam, quod Exest tionem justorum operaturus sit Christus per Spiritum sanctum, Mi jam in illis habitat Rom. 8. II. s. qui corpora ipsorum vi v bntata ex mortuis, & animae λέας sanctificatae unita, sistet expeditissima arma sanctitatisi justitiae gloriosae in coelis. Hae autem Spiritus Christi operatione sanctificante minime essicietur resurrectio impiorum. . Eiusδ ε
193쪽
s. Enimvero Iaborat quoque in Anabaptistarum Theologia
Veritas ipsa resurrectionis corporum mortuorum: quantumvis si mutent mentem saniorem amrmantes .se corde credere, pro fieriore; Chrisum ex morte resurrexisse di es corpus ipsius glirificatum Atque ipsium, in hoc, non tantum ui caput sui corporis, praeivisse membris suis, sed eo quoque perducturum membra sua, ut gloria ipsus consert sfacti, in corporibus suis abjectissmiles eradant glorioso guriscat ipsius corpori. Con oppos Fauhet. q. so . o 8. Hic ipsis dictum est quod ex illis Iac Ouiezmari Art. 6. g. 27. exprobrat Orthodoxis: Non si hoc, quod corde credan, sed sequuntur ductum perborum qua in Scrip-
rura reperiunt, quibus mox omni conatu contradicunt.
. Primo enim occultant quid credant de illa gliriose seu gloriφ- eatesChristi corpore quod iam in coelis es, cui conformabuntur corpora nostra: Quod nobis eruendum cc excutiendum , audita initio illa quam Artis. . pag. 4 I. edunt confessione Confitemur, idem corpus quod in Crucis patibuli mortuum, quodquesepultum fuit , resurrexiste, seu excitatumo vivificatum se eumque saepius se ipsum in corpore illo, corporaliter visibilem θ palpabilem, oculis di cipulirum suorum obtulistio videnduin exhibui e atque e etiam pacto in coelum ascendisese, Credimus quoque illud gliriose lariscatum Verum Chic latet an
ad dexteram Patris quandiniuidem de eo nobis non lique resimonium in Scripιura Sacra malumus hic ignorantiam nostram profiteri, quam incerta divinatione uti extra Dei Verbum. Atque hac hypocrisi detrectant ingenuam responsionem, deservaι is an abdicatis humamina. tura propriis accidentibus. . Verum non est illa saneta simplicitas, aut pie docta ignorantia, quando praeter analogiam Fidei ouam di stat Scriptura de Corpore Christi jam a morte excitatori vivificato, fingitur quasi verisimilis idea aliqua corporis gloriosi, propter scri plura silentium de eo quod in coelis acciderit quod debebat contra chimaericam istam id aram praescribere.
8. Et inanis est hic Philosophia Anabaptistarum, de abdicatione
natura di proprietatum eorporearum quando cum illa confundun, abdicatam Eseritionem &Sium QRudinem maerorem, pasbilitatem, O mortalitarem pag. 162. . Vos
194쪽
o. Vere quidem illud credimus, quod istis verbis illi expreseserunt pag. I 3. Nos in adyentu ipsius, eo quoque epehendes ut ipsi consormati Phil. 3. 2I quoque nyn amplius esuriamus aut ιιiamin, neque do loribus aut arumnis, aut mortisimus obnoxii. At perperam has vocat Humanasseu natura humana proprietaι es quae ense verae sunt naturales proprietates exui nequeunt quin natura ipsa exuatur Harautem calamitates sunt & maledictiones ad naturet corruptionem
io. Et, quod isti auctores Confessi aequivocationibus suis occultant, jam olim aperte in Colloquio seu Protocollo Francoibalens, Actor. 29. g. 7. Colloquutor Thebold professus est, sic interloquens, V vero populum doceamusfore ut reburgant mortui, cum fluis . nibus is pedibus, pella, carne is ossibus, id non committimus ii illos non
I r. Quandoquidem audem, velint nolint, de Veritate carnis Christi ossium nec non pedum manuum, post resurreetionem ex mortuis, coguntur manus dare: nobis id hactenus suffieit, ad carnis nostrae veritatem nec non ossium pedum manuumque allerendam in futura mortuorum resurrectiones quandoquidem uniformem ex mortuis resurrectionem Carnis Christi nostrae flagitat Scripturae analogias quae nostrae resurrectionis paradigma ad fidei nostrae arrhabonem constitui in Christi earnis resurrectione, qua emphasi Christum primitias eorum qui obdormiunt viscat Apostolus I. Cor. F. 2 .ra. Neque omnino sine veritate ista earnis restituta per resurreetionem ex mortuis, stare potest veritas resurrectionis,quae flagitat ut hominis cadaver quod a cadendo dictum Latine Graece Hebraice casu suo quo postratum est erigatur Iuscitetur: ut sit eiνά em sicut scite vocem interpretaturDamascenus δευτεροτου πεπτωκοτο- μως, sectinis ejus quod ceciderat alio.
ra. Si autem quod somniant Anabaptistae in Christi exemplo, per resurrectionem iterata statio corporis Christio erectio, in pedibus&manibus carne Mossibus, destructa rursus est per glorificationem in caelis, quia scilicet non potest in pedibus&
manibus eatne dia ossibus esse corpus gloriosum in eoelis fallet illud
195쪽
Iud Angelorum testimonium, qui ad eundem modum visibilet n& palpabilem earnis Chrilli redhibitionem in ultimo adventu ad judicium promittunt, quo illum videbant Apostoli proficiscentem, in alcensione, e terra in eoelum Aet nas. Ex quo loco et iam interpretandum censemus de exhibitione visibilis vera earinnis Christi in qua erucifixus fuit: Iocum illum Apoc. I. I. Vide bit illum omnis oculus: etiam qui transfixeiunt ipsum. I . Nostrorum autem cadaverum veram, in Ibriosi, quae ac cipiemus corporibus, instaurationem, seu iteratam erectionem . vindicationem ex morte in gloriam coelestem flagitat tota series ae ductus disputationis Apostolicae I. r. Is & urgent maxime ista, quod ad plenum Christi extremo hoste, videlicet morte, triumphum, vivificationem mortuorum exspectandam affirmet: qua omne mortis dominium in membris Christi aboleatur vers. a . 26. eum s . s. 6. Atque robur argumentationis in eo situm est inde a veri i3. Quia Christo a morte excitato nullus amplius Peccato stimulus relictus est, ne corpora quidem nostra, ut quae Christ embra sunt,4 quorum corruptio est poena peceati, non sequela naturae integrae, posse manere sub morteri corruptione.
Hieronymus ad Pammachium, adversus errores Johannis Hieroselymitani.
EGolibere dieamri quanquam torqueatis labra trahatis capillum, applaudatis pede Iudaeorum lapides inquiratis, Fidem Melesiae apertissime confitebor. Resurrectionis veritas Catholici e sine carnein ossibus, sine
singuineri membris, intelligi sin potest. Ubi earoi ossa re
sanguis & membra sunt, ibi necesse est ut sexus diversitas sit: Ubi sexus diversitas et , ibi Iohannes Iohannes, Maria Maria. c. Mea rusticitas sic eredit. &tae intelligit sexum eonfiteri sine sexuum operibus: Homines resurgere, sic eos angelis adaequari. c. Similitudo autem ad Angelos, non hominum in Angelos demutatio, sed prosectus immortalitatis estvi gloriae.
196쪽
ς Collegii Theologici Publici III.
DISPUTATI I. me Noo Testamento , in genere.
r. ost detectam Theologiae Anabaptistieae Gangraenaina
vero Deo, & de Persona Christi. a. De Dei eum Homine Foedere, qua Legali, qua Euangeliso. 3. Reliqui sunt Anabaptistarum errores qui specialius tangunt Novi Testamenti post Christum exhibitum Ecelesia m. 2. Non possunt quidem illi recte sentire de Ecelesta Novi Testamenti Saluteri Fide, qui veri nominis Gratiam Christi perimunt, hae erroris efficacia, quod Foederi Gratiae revera substituunt Foedus Legale operum, nobis imperatum a Novo Legιnato te Christo: deo ut juxta ipserum Hypotheses nunquam diei possit antiquatum Vetus Legale operum Foedus per peccati in gressum in mundum Aut illi antiquato, Novum successisse, san- eitum Ptomissione illa de Semine contrituro caput Serpentis.
3. Nihil illi quidem eansient venire illo nomine Veteris, quod antiquatum est, Fc cui luccessit Novum ire ter Legem Caeremo nialem Mosaicam. Ut scilicet illa demum antiquata, post Christum exhibitum, initium acceperit FoedusNovum. . orthodoxa contra assertio ista est Initium aeeepisse Foedus Novum Gratiae, cum primaeva illa promissione jam indieatae cum per Adamia Eva peecatum antiquatum esset vetus originale operum Faedus. s. Legislationem autem veterem Mosai eam, post Christum exhibitum antiquatam, negamus fuisse proprie dictum vetos Foedus Legale sed suit revera Novi Foederis Gratiae exterior de visibilis oeconomia Vetui adeoque per se Foederis Dei cum Ecclesia spiritualis, non nueseus, sed cortex tantum. 6. Veterem illam Novi Frederis Gratiae eeeonomyam Impropria motonymie loquutione vocamus Tesamem sit He , rectius
197쪽
quam Faedia Hetus, posterior enim appellatio ea te e nresin habet otiatam ex Graece vocis διαθήκη ambiguitate , quae de Foedus: Testamentum pro re nata significat. . Catechresi tamen, vel eadem vel affini praeit Seriptura, propter illud Veteris istius oeconomiae temperamentum,quo prepidominans quasi elementum in illa fuit, Legi SN Foederis Legalis operum violati δευτερωας seu iterata repraesentatio. 8. Nunquam tamen tota Legis&Foederis Legalis δευτερωσει illa, eonstitit solida conventio Foederis Dei cum scelesia Veteri: sed Verbo promissionis in Christum venturum confirmatum dc sane itum fuit Dei Foedus Ut solida demum fuerit Theologia Religio docentium& discentium Salvifica, quando Legis δευ- , m comitabatur verbum Promissionis, ad Fidem generandam, in venturum Servatorem animarum. Adeoque quidquid in
Ecclesia hie gestum suit schemate Legalii in eo Lex fuit salvandis Paedagogus ad Christum Gal. 3. 2 . s. Post Christum ergo in earne exhibitum eum Novo Testamento, non initium sed eomplementum suum accepit Foedus No uum Gratiae Novum autem Testamentum cum dicimus, intelis
ligimus Antiquatum Testamentum vetus, id est Veterem illam promissa salutis adumbrationem, in ritibus Lege Caeremoniali impietatis, quibus fundebatur ad Testamenti obsignationem typicam sanguis pecudum Q Per consummatam salutem animarum,& plene roboratam, in effusione sanguinis & moite ectatoris Christi Quae ubi jam adsunt ut verum corpus umbra Veteres desierunt, iisqiis valedicendum fuit in cultu exteriori Heb. cap.
io. Sub Ueteri aute-Τestamentojam antiquato, complectimur, una eum veteri oeconomia Foederis Mosaica, etiam vetustissimam ab Adamo ad Mosem, oeconomiam Foederis Dei cum
Ecclesia, anteri post diluvium, visibili Cui eum Mosaida eo mmunis fuit Sacrificiorum λα-tis seu cultus a Deo imperatus: quibus valedixerunt sub Novo T. Christiani, ex Fide unici veri Saerifieii propitiatorii in cruce oblati Heb. Io. 8.
198쪽
161 t. Dissimulant hie se Theologia Gangramam Anabaptistae is videri possint simplicioribus nobiscum pronunciare Auctates Confessi. Fauhelio opposiua Ecclesi m Veterho R. T. unamfac
re Ecclesiam Caιhalicam, Templum Dei vivemis atque omnia viriisque Umbra pertinere ad unam eandemque Sanctorum communionem pag. 17 8. Item: Rdeles V. T. per homogeneam eandemque, ausam merιιο-riam Iustificatos cumsidelibus, T. atque eam accepisse eodem medio, per idem nempe, pag. 98. temtabuisse Abelim, Enothum Noachum t viros Dei sanctos qui ante Abrahamum suerunt, sibi Oliberis suis, idem Faedussaluiu in Christo, quod habuit Abraham. Verum
ἔμοιο λα ου, Me ἀνομοια φρονουenci multa loquentes dissimilia,
Ir. Sub istorum enim verborum eortice Iater istud quod Distula ιione XXVI. aperuimus Partiuntur scilicet Dei in terris Ecclesiam, in partem visibilem invisibilem, hae notione ut partem invisibilem faeiat Hominum multitudo aliqua, vivens etiam ex ita congregationem Ecclesia visibilis, destituta vocatione omni per verbum Euangelii qui tamen, secundum ips0 absque verbo vocationis & fide Euangelii justitiam operantur incipio Gentilissimo. I 3. Hoc pacto videntur certe omnino nullam agnoscere ab Adamo ad Abrahamum Ecclesiam in tertis visibilem congregatam vocarique,divina per Verbum supernaturaliter factum sed ceti sere primos illos Patriarchas salutem adeptossola Le e naiuia, ablque aliquo cum Deo Foedere, videatur T. L. Defens pari. .pag.
Iq. De reliqua autem, post Abrahamum maxime sub Mosaica oeconomia Dei interris Ecclesia ante Christum exhibitum: hoc est inter nos innabaptistas κω λενον , An inter vocatos ad Ecclesiam visibilem per verbum Fidei credentes, & non voca ros per verbum, non erit apud Deum spirituale discrimen sed tantum illud in Caeremoniis cultus exterioris adeo ut& hi&iruli, unani potuerint operari Iusti iam, illi in visibili Ecclesiae congregatione isti in Gentili lino Hoequidem asserit aperte satis. Sa c. interninii confess jam dicaae socius: in NI 6β. Mugio
199쪽
bet ille Rat. ror hacformalia Ethnichtempore Legis , que ac nunc
pragensiae Ore, ara etat conversio ad Vitam. Deus Ethnicorum corda purificabat tempore Legis aeque ac nunc per Fidem in Gratiam C sti. AEque tunc legitimin Deo acceptinerat, atque nunc, culivdseu Retigi Ethnicorum qui Deum timebant θiustitiam perabamur. M pcr-ssisue abunde ex Scripima sacra evinci queat, I onsu eapud Deum aliis stimen aliamve Personarum alceptionem inter Iu sosis Ethni cos quando palem sperabantur iustitiam quam in Olis Caiemoniu Legis, pius illis temporibus Uervabant Iudai, alii minime ory Atqui illis assertionibus perimitur non tantum omne post lapi in vermo minis Foedus novum gratiar, ieri nominis Gratia Cluisti, ier illam communis Eceleii a Catholicae Salus S . Fides, perussi caciam erroris quam Codegio a deteximus: Verum etiam, quod hujus loci est, perimitur illustris Novi Testamenti character, in antithesi ad veteris . oeconomiam Mosai Cam: Novitas vocationis Gentium ad salutem in Novo Testamento quam assirmat Pauli Doctoris Gentium gloriario, debpraedicato a se Euangelio vel maxime illic ubi non nominatus un-
qua inerat Chri litus o. is ro, et r. cum Esai. 2. S. V manife-itissime confirmat idem Apostolus Praedicans hoc esse Mysterium Christi, quod aliis aetatibus non innotuerat fisis hominum, ut nunc retectum est sinctis ejus Apostolis Prophetis perspiritum mentes elli cohaeredes concorpore consortesque promissionis ejus in Chrillo per Euangelium Eph. 3 3, 6.i6. Ex contrario autem Anabaptistico Paradoxo quo,
stante etiam oeconomia Masaida ante Christum exhibitum, cen
sitit nullam fuisse Ethnicorum Rejectionem spe lalutis justitia Dei, obsignatam Lege Caeremoniali Molaici omnino consequens est abiurdum illud , Non Ethnicorum sed Iudaeorum tantum conditionem in Novo Testamento minatam in melitis equandoquidem hi tantum non illi, ex hypothesi, liberati sunt Legis Caeremonialis antiquatae lago Et gratis consequenter A
potiolus praedicat Iudaeorum praementibus sub N. . olim is υτ s o praerogativam aliquam Roar. 3. I.
200쪽
De Una Ecclesia Veteris Novi Tenumenti.
r. ' ovi Testamenti Ecclesiam quamvis a V. T. Ecclesia distinguat Novitas vocationis Gentium, quam asse ruimus Disputatione proxima, unam tamen cum illa Leit Una eademque Foederis Gratiae conventio principalis ut non sit alia Novi Testamenti Eeclesia, quam quae antiquissimarum Promissionum Benedictionis haeres est. a. Haereditatem illam Promissionum Benedictionis communis Ecclesia Veterisin Novi Testamenti, nominatim asserit Scriptura inde ab Abrahamo, ex quo ille per justitiam fidei facetus mundi haeres Ro: Tq. factus est Patet omnium credentium vers. I 6. eum et . &GR3. I, 8,'. 3. Pervertunt hane in Novi Testamentiaeelesia Haeredit tem Promissionum, quae olim Abrahamo factae lunt, Anabaytistaeci quando praetextu antiquatae Cireum cisionis contendunt. nihil facere ad Novi Testamentiaeelesiam Dei eum Abrahamo Foedus Cir eum cisionis sigillo obsignatum quod pariter faciunt Carnale, atque ipsam Carnis Circumcisionem. . Hypotnese ipsorum ista sunt. Conditionem a Deo impera tam in Circumcisone Genes. I . non Ue trahi ad negotium Spirituale, Et quando mandatur circumcis prapuit earnis, in masculis, ex stirpe Abrahami erfamilia, millime debere intelligi cor masculorum et rcum eidendum: In toto hoc negotiane verbo quilem tangi, purificaιionem
eordis , vel quidquam quod inscientiam 3ectet sed tantum amispuritatem mandata carnalia rerum corporalium Deum in mandaris
istis Circumcisiisu, Paschalis, o exterioru cultus populi Iudaici . hil ab soluitare aliud quam res externas V. G. u in carne circum eiderentur. R. L. Defens pari. 3. pag. 22, 3. Perperam exsensu viris inali, Allegorico fui pracepta Leges quando mandas Lego caremonialis c-ectitur significati l in tualis pag. 2 in nihil per liuiosius ad seductionem animarum excogitari potuisse: pag. 28. s. Quod autem Deus Iudaeis mandat Cordis Circumcisionem
Iorς. , .&p. a D&EZech. .' Illud diluere se existimant: ista