장음표시 사용
221쪽
xatione Dei primo praeeepto Imperata olim in Novo Τestamento aucta Adorationis modo novo, quo per Filium Pater in- Οcatur O adeoque Filius iple adoratur& divino honore eoliturre: um lcrupulos Anabilptillarum discretione, inter illa, qua de Precatione passim prascribi Scriptura, cla quasngulariter Christus Disci sepulossus docini, de indulta fidelibin invocatione Patris coelestu in Filii nomine Arιic I9. Confess. Fauheli opposita , mani essus est attentote istori Ana baptistarum eum Anti Trinitatrii Sotinianis, Christon ψιλον ανθρωπιν merum hominem invocantibus, si non consentus, saltem Syncretismus.
4. Atqui Thesis ita de Adjectione ad legem primi praecepti
facta in Novo Testamento , Adorandum scilicet Filium cum Patre Sive nitatur Hypothesi mere Ante Trinitaria de Noua Filii existentia 'ε- altera uideri ova coohione Fdii Dei ignoti in V. T. nondum revelato Trinitatis Mysterioci Perimit praeceptum, ejusque Legem solvit , contra Chrnti protestationem. Se non venisse solvere Legem, sed impis et ait s. 7. Quod ut liqueate observamus ahquo schemate forte dici posse, quanquam praeterna entem Chri lii, Legem impleri, per adjectionem aliquam ad Mandatum Legis Astirmativum Sed nullo schemate id dici
posse de Additionibus ad praecepta Negantia. V. G. Praeceptum hoc Primum Negans est, in quo sine palpabili contradictione, non potest quidquam adjici, ad illud Adorationis objectum Iudaeis reuelatum quin Prohibitio illa Non habebis Deum alium
e erratur, convertam nivessali negatione, in oppositam contradictorie particularem amrmationem : abebis, rate istum .iuem hactenin Patres tui adorarunt, Volum verum Deum, alium pro
. Nec elabuntur qui dixerint se crederes Eternam Filii Dei ωοιλούα, Deitatem, sed statuere tantum ignoratam , adeoquerion adoratam ante tempora N. Τ. Quia in Religione Iudaica, si ignorata fuit Personae Filii Deitas, Velita quoque suit ejus juxta Personam Patris Adoratio juxta Personam illam Christi contra
Samaritanos pro Adoratione Iudaeorum contestationem : Vos.
oloratu quod nescitis: Us adoramia quoiscima Ioh. q. za. Quod Sis gratis
222쪽
hora illa quam praenunciat ventutam, versuri 3 ver Adoratores adoraturi erant Fibum Dei, quem haetenus eiciebam: acle
que quem non revelatum, citra traiigressionem primi praecepti, adorare non poterant ' M6. Nos contra quoscunque assirmat s Adorationem Dei Patris per Christum promissum in Dei Filium: Si non eadem eviis
dentia, quae est inclibris . . Si ciente tamen. demonstrati polis x libris . . Ut sciverant veteres, lux ra Perlonan
Patris, non alium Deum, aliam tamen ei loriani sibi adora dam&colendam Mandatum sussiciei iter expr-stiim censemus illud, quod exstat Exod: 23. 2 o. ai. Me Nomito AmeIum ante adservandum te inhaema, o ad inuo utendum re in locumlliso
quem praparari caverba facie x suis me verum quis non fere defectisne vestram, via nomen mein sineqrs initie uis: ultimum Thema recte interpretatur .e- meum hac est Iebova est, ac niem A gelu Quam veram esse glossam confirmat collatio locorum Gen 32. 24 3 .4 Hoc I a. s. necnon Malach:3. r.&alai: d 3. r. o. quo potieriori loco, inter Patrem & Spiritum meditis recensetur Angelus facies Iehovae, Servator& virule populi Israelis ex serviri, te AEgym-tiaca Ut intelligarii necellam idem Minas cum Patre&Spimia S. Iehova, Legisl tor in Decalogo loquutus.7. Accedit ex prelio Filii nomine mandatum alterum Psalma
2..versaria. Os utamina filium, vi non ras aruro exearmin tu, flexa serte vel minimum ira Mus. Beat omnes qui se scipiunt ad eum. ni utroque loco, & hoc, QExo. 2 3 parallela sunt ista aiod ut magnus Deus Servator populi luici adversus hostes autea ut Deu fortis laetotes,mdicta armatus repraesentatur, ille Angelus Foederis, Dei Filius r Cujus olim futuram Missionem immundum ad Othei Mediatorii iunctionem in forma ter VI, uintabat Angel omen, ipsi tributum. 8. Iuxta audatum, habemus Adorationis ex Fide praxinrin via Iacobi, qui flevit & supplex tarit eum, atque sic Benedictionem impetravit Hos. a. 4 e. In Sacrificio oblatori si a
Manoab Patret si ionis lud. 3.16. 23. Et in Supplication uim
223쪽
Danielis, Propter Dominum Dan. o. r. Ad quam ex Fide Adorationen Patris Cin ter ac propter Filium mittendum heommendandam feeit praedictio illa de illustriori olim Adoratione, qua veri Israelitae pleniori gaudio colerent Dominum Deum ipsorum, christum verum Davidem RegemJere 3 o. o. Ezech: 3 . 3. 4. 14. s. o. Hic una opera nobζs asserenda tertiae quoque Personae spiritus S. Adorario in veteri patiter: Novo Testamento frequentata iniam ex Novo quidem Testamento nihil probat evidentiusquam Historia Act. i 3. 3, 2, 3 qua narratur Spiritui S. cum Imperio interpessanti, in liturgia ordinaria occupatos, Prophetas Doctores A 3tiochenos, de mittendis Apostolis delectis,
'bsequutos , ac leparasse Mit tuis ipsi , eum jejunio preeibus, peracta manuum impositione Apostolos a Spiritu S mit
o. In V. T. similiter adora am Spiritus S. Pesonam, demonstramus, i. Excollatione te itimonii Esaiae de irritato ab Israe Illas S.nt tu Meum ipsa irritationis historia, quod illi irritationi
Precibus& Adoratione tua intercellerit Moles: Esai: 63. Io cum N im. l. 3. c. a. probamus idem ex capite ad Hebraeos
ubi Apostolias loquens de Templi veteris κοι σκευῆ Spiritum S. nominat ut fabricae illius causam architectonicam , adeoque Dominiani Templi in Templo habitantem versu. 8. a. Ex Maisjestate Spuirus S. supra Altare se exserente invictimarum leti inii tilmo ignis confer Mati. g. II.&Acet. I. cum Ma t. a 3, 38, εο ao quod argumentum illustrabimus in Titulo de Iu amem
aut adopiant Paradoxon Swenckseldii, Carnem Christi non esse creatinam , aut manifesti sunt Idololatrae, ipso vencyeldi arbitro in uuaestionibis de Cuniiiis Christi eAt is 6 i. B, Onoo-
224쪽
r. v N Seeundo Praecepto Decalogi quamvis nobileum ore sentiant hactenus Anabaptiliae , damnatum, non olimat aluum in Religione Molaica, sed hodie quoque in Christianismo, cultum imaginum Papisii cum Tamei neque hiesine era est ipsorum Theologia, aut ab ipso Papilli eo fermento libera Quandoquidem pus Papistis impuri iis lentiunt de Erle ita Dei Spiritualiri Invisibili adeoque luxant hic nervum inter dicti de non pingendis divinae Essentiae aut S. S. Trinitatis imaginibus ac destituunt praeeeptum secundum , illa hypothesi propria, quae urgetur Deuι,a custoditeΡlicti animas pessa, Vidisti aliquam similitudinem. a. Patia hic faciunt Anabaptista eum Anthropinorybius quIa profitentur, externa oculorum inspectione, bilem fuisse, j visam in carne Christi , Deitatis Uentiam sua imagine expresam. Crassis quoque errore, magis pudendo, pronuneiat 3 assc uter- nuut εο placuisse Iohanni ridendam exhibete Esentiam Spirit in Shinforma Columba. x Art. μι g. 8o si mod si verum est, frustra pudendam Gentilium idololatriam proscribit Apollo lus: Quod mutarint gloriam incorruptibilis Dei in efformatam imaginem, morialis Missis , o νοlucrum. Ro I. 23. 3. Quamvis ergo pictas vel leulptas imagine non colant eum Papistis Anabaptistae, sed nobiscum illis dicam cribant idololais triarci Tamen praevaricantur hie , assertione culmodi, quae tuendae Pontificiorum idololatriae oportuna esset, adeo ut nihil
reliquum saetant pontifieii ad mensuram peccati implendam, quamn districtitioni non si . . . L . l
225쪽
I 34. Interim praesederunt Anabaptistas , auctum se eundum
praeceptum, de idololatrico cultu imaginum cavendo severiori lege decavenda Christianis omni communione cum idololatris: Quod scilicet evincunt ista antithesi, Templum Iudaicum mansegeelim Domum Dei, quam ν pollutum cultu idololatrices: Nunc contraiinpossibile esse ut in una Ecclesia una habitem christino Ami Christus. V. L. Defens pari. I. pag. I 6 32. Disputantur isti inter iesios, sicut cudatur saba in EccIesias Reformatas, ipserumque a Papatusecessionem, praesecessione scilieet, tiam fecerunt Anabaptistae, minus sinceramis accuratam quod Reformatione tantum instaurandam iurgandam censuerint Ecclesiam idololatricam, non penitus destruendam; qua κακοθλ ab ipsis ejuratus Baptismus infantium in Ecclesia, Romana lusceptus, atque praedicata necessitas Novae per ara baptimum initiationis in Ecclesiam nove ab ipsis fundatam. 6. Enim vero ad praesens institutum , observandum est, Quidquid ad accuratissimam idololatriae fugam vi vitandos idololatras, Ettim 1t in Novo Testamento id jam ante inu esse Ecclesia vereris Testamenti. Evinci hoc apertie Ilais,exnortationis Apostolicae a. Cor. 6. ir cum 'raculo Proe aeria Eiai. r. I.
aod autem ingeritur hie de Templo Iudaico quod ii
lud, quamvis pollutum cultu idololatrico, manserit domus Dei: Inde nori efficitur minus severe aut minus accurate prohibita olim sub idololatriae. Sed hinc discendum, discrimen inter illa. Quae per te idololatrica sunt, vetita,' inter res divina insti tutione ad usum necessarium per se lanetas, ae sola abusione pollutas per accide& impuratas. Quae per se idololatrica sunt, ne mundis quidem munda esse possunt Quadi vero Dei institutione. ad neces ios usus sanctificata sunt, quando profanantur &io Iuuntur ab hominibus immundis, puris tamen pura esse possunt. Atque hoc pacto Templum quamvis pollutum ab idololatris ali-Isverim puras hominibus propter divinam tamen in Templo in Ira rationem per manentem , cui testimonium perhibet Christuν
N aa. as M. Templi stequentatio munda et ad inlineis, qui
226쪽
conicientiam tuam apud Deum liberabant, gemitibus suis &luetu, superiis, quae corrigere ipsi: extra Templum elit nare
8. Iam quamvis dissimilis sit ratio Templi illius unetis diuiniatus sanctificati in veteri Testamento in Ioeotum in quibus conis gregantur Ecclesiae Christianae, quae non pariter lanctificantur typica& Caeremoniali Dei habitatione: Adeo ut Christiano. rum congregationes non sint adstrictae mansioni ulli visibili in hoc vel illo quemlibi legerunt loco sed libere Lemplo vel Synagogae cuicunque valedicant, praevalente vel idololatria vel Doctrina Anti . Christiana Exeniplo Pauli Act ry 8 9. Non tamen , ita possunt odisse emplorum farica, congregat:oni oportunas commodas ut illas expurg. ias pollutione idolo latrici cultus, necessariis usibus vindicat ne L ducant. . Atque ex analogia hac , non aeque abominari fas est, id quod in impurioribus, idololatricis Ecclesia, obtruditur sim 'plieioribus adversarium institui oni Christi, adeoque ouod per . se Anti- Christianum est, de dololatricum atque id quod ex Vera mandati Christi eonscientia ibidem observatur, ou uigetus observalidum Hoc enim vinculum, quo adst ista est coriae lenis sarriandato Chtisti cognito nunquam lolvi debet, sed manere debet defaecatum & expurgatum, perelerationem oninis Arit4- Christianae pollutionis. Io. Hoc pacto Ecclesiarum nostrarum Resormatores, ab ido'
dimania Papistica is superstitionibus expurgandam e sue
ruet religionem & liturgiam publicam Praedicationis verbi Scsacra rnentorum sed non pro nulla habendam Non imis Cnristiani Ptosessionem, Baptismo in nomine Patris Flui cu Spiritus S, obsign.itam, quod illa esset Christo non autem Anti Christo thr.stita obedientia, cujus paenitere debebat nem mem . . it. Sic institutam Reformationem tuentur Eeclesiae Re forismatae , convictione Ecclesiae Romana de Apinam D qua ui praedixit Paulus a. The . a juxta quam habuerunt Papam pro
227쪽
Τyrannide ipsius oppressae. Hic praevaricantur Anabaptostae in hunc modum vi in cimur ab Apostolo Diat isti Apostasiam Ec-clis Apsolica eνemmam, quiascilicet post Apostam actam, a
nere nequeat nomen Templi Dei; ut in Eccles Christi sedea unquim Anti-Christus quod magna animi contentione disputat V. L. De fens para. . pag. 8, Io qui par 2 o. haec ingerit Problemata Anm Paulus intellexerit Iudamim o assam tempore Neronis aut Romani imperii occasum : An non Filium illum perditionis intityexerit Neronem: pag. et r. An Templum Dcia Pauli nominatum nonsita
. cipiendum pro exfern Templo Hierosolymitani, quoi tandem a Romanis rastatum est. ra. Ad praesensimstitutum non secit demonstratio Anti-Christi Romani, ex loco illo Apostolico sed tantum praevaricationis Ana baptisticae detectio qua, ad majoris scilicet zeli sui in secessione a Papatu demonstrationem maximi inter ipsos Telota cum Papisis insciamur Papam esse illum a Pauli ranunciatum, dipuis characteribus guratum ae delineatum, Anti-Christum Spiritum porro vertigila is notasse lassiciet, ex eo, quod ipse qui haec disputat V. L. pag. II. O . ar disputationis sua nervos incidit, pronuncians, ista omnia mero Uesiussiciones Θ coniecturas Ut tamen contra nos militent susipicionesvi conjecturae, haec ipsi est summa summarum, Traditione alisca nouscripta pinsore, a pradictionem Apo-
solicam tmelligendam, ataque qua de ejus mellilentia certa, frustra laboretur quia qua uersu, interjectasum ab Apsol se, obscuritatemparium iuriscibilem nobis, qui quid Thessalonicensibus inam dixe- rit Apostolia ignoravis.
13. Enim vero nihil non posset hoe pacto obscurum censeri in Scriptura S atque eo nomine rejici Scripturae scrutatio, coI- latio cum experientiae perquam fit ut Prophetia impleta planius Sc plenius intelligantur . quam implendae ut consentaneum magis sit nobis jam vindicare pleniorem intelligentiam, tiam olivi Thessaliniceobus.14. Interim ad Romanae EceIesita Apostasiam intrepide asserendam, .icit collatio praedictionis Apostolice: de insigni illa A-Postasia ventura, eum ipsa Apostoli praemonitione de Apostasia,
228쪽
quod non lit ovum ovo similius, quam Romanae Ecclesiae Imagines sunt Idolis gentium ut aperte contra illam quoque militet censura idololatriae, quae legitur ROm. I. 23--μ .
Q Tertium Praeceptum Decalogi ,
x uccedit ad Tertium Decalogi praeceptum Disquisirio, de Iuramento in Religione Christi an .a, licito, an illi to. Abuolute quidem illicitum esse illud Chri litanis popula
ris est Anabaptistarum Theologi , qua pervertunt doctrinam partim Veteris partim I .T libris expressam De veteris quidem Testamenti Religione s.c pronunciant Ad rei per e bona ct insconfrmatisne , Patribae in V. T. permissumo concessum fuit iurare per nomen et,quoacto tenebatur qui jurarerat, iure tramanno divino iuramentumsuum praestare Deus. 6.13. 9 Io. ro. Conf6J.Oppos, Fau elio pag. 32 I. 392. Item Dei Sin V. T. permisera ut affirmationem suam homines Iuramento confirmarent: cui sim docui ct praceps ut hoc feret in nomine Jo. pag. 294. Porro se explicant : Non Iuramentum, sed rectum Iuramenti usum, in V. T. conversonis fructu insui sie, quando eousque destrisient, ut loco Iuramenti per nomen Dei veri, jura temper Baal: Alius non fuisse pus Spiri , legitimum juramentum cottissere. pag. 39 . 396 397. Breviter , ubi assirmant ortodoxi , Certo casu , necessitate id exigente, a Deo imperatum suille uramentum, quo sancte colivi invocari vellet: Ana baptista volunt permissum tantum: Indultum fuisse, ac castigatum. a. Assertionem Orthodoxam de Iuramento, in certo casu imperato confirmat Lex scripta Exod. 22. io. m. Iuxta quam, do et in V. T. reliqua,deaurando per nomen Dei veri,non est :lst gatio actionis tibete usurpartet, divina tantum permissione seu indulto Sed uberior institutio in Lege, ad obediςntiae imperatae accurationem spuitualem. 4. At-
229쪽
3. Atque hinc liquet falsa praepostere intere rens Ana baptistarum allertio ista, Iuramentum non fusa opus Spiritus, quis Iu ramentumfacere potest homo carnalis, quamvis nongusari Spiritum Dei, iurare quod inse verum est Conses pag. 396. Nititur enim falla hypothesi ista, Legem fuisse carnalem, qua non praeceperit Deus nominis sui a jurante invocationem in spiritu quod refellit abunde Psalmi so versus io inci . tota Scripturae Analoingi ; Dei natura Spiritualis, Joh. . et . ac exprella Pauli af
. Ad praeceptum autem tertium negans disquiritur, etitum ne fuerit solum per jurium, quod affirmant Anabaptistae, qui hanc inde urgent necessariam consequentiam , In lege Vetera permi ilumfusse quodvis juramentum per nomen De: modo caperetur per juraum : Atque hic praetexunt suo errori verba Christi Mail. 3. 33. Auisti, dicti fulse antiqui, Non peierab sed reddes Dominojura menta tua: Ciui nihil ultra docuerint Moles & Prophetae, Atque ille esset in ictis numinis divini abusus tertio praecepto vetitus. s. Nos asserimus indefinitam loquutionem, de Non allum enis do in vanum Nomine Dei, seu juxta vernaculam, nabaptistis quan authenticam, versionem de non abutendo nomine Dei
laetim Mupisset o non potuisse nec debuisse adstiingi, ad solum perjurium: Neque id a Christo Mosi aut prophetis imputati: Non patitur enim in Legem Molis, censuram aut castigationem illam de non vetito omni abusu divini nominis, Christi protestatio, versibus et .is. et ' ro expressa: sed stringit Christus hic & alibi Scribatumri Pharisaeorum etiam Veterum malam fidem, quod Legis nucleum negligerent, quem Christus vocat τα βαρυπρα του νομου. aqua ivleguimigra νiora, seu maximi mois
6. Iam in secundo praeeepto dim βαρυττρω seu maximi momenti negotium Spirituale, a Scribis &Pharisaeis ona illium,ino dieque ab Ana baptistis neglectum , ut scilicet tueantur Novam Legislationem Christi, quam comminiscuntur illud fuit Non esse irreverenter habendum Nomen Dei, aut usurpandum re-mςre, ne quidem extra juramentum, Deum invocanti, vel de
230쪽
Deo loquenti aut tra stanti Verbum Dei: Unde sicut Iuramen. t ita Verbi Dei metu sin reverentia, commendatur ut vera in Deu in pietas E ai. 66. r.& Eccles Q. et Quo posteriori loco An tithesis est pii sinapii illa: non ut perperam habet Vulgata Latina versio Periuriis, ille qui verum deierat Sedule Hebraeo Pagninus vertit: Qui jurat, o Qui iuramentum ii viet . Ac bene habet
quod , in vernacula versiones, posterius saltem illud alvum est ad convictionem Anab aptistarum, dieitia te diritest quamvis prius. ex vulgaro manserit levita pia se Ulgi. Te X tus authentice illud dictar, Pios in V. T. religione praecepti secundi,
Iuramentum reveritos, non tantum periurio, sed juramento pis, cxtra casum necessitatis , quo a Deo imperatum erat, Omnino abstinuisse. . Videamus an Doctrinam dejuramento, In NI T. eχplicatam ex qua Ana baptista urgent illud verborum Christi Mare. 23.37. a Via Ego vero dico vobis, Ne juretis ommuo S parallelum locum Iacobi cap. s. a. De quibus verbis Christiri Iacobi, breviter respondemus, ex collatione loci Mati. 2 3. I 6 2 3. manifestam esse illorum διανοιαν , quae non praesicribit contra Iura mentum in Dei nomine reverenter usurpandum, apiis in V. T. usurpatum, sed tantum contra Iudaeo iii jurantium hypocrisin, qua scilicet metuentes Iuramentum per nonae Dei direetum jurabant per Templum, per auis Templi , per Abare, per holocaustum, εο alum, per terram. 8. Si hic praescriptum esset contra id quod mandarat Deus in V. . de jurando per nomen veri Dei peccavit, quod absit, Paulus non semel in Epistolis suis affirmationem suam muniens juramento: V. G. Veritaiem dico per Christum, non mentior attestante mihi simul consciemia mea , per Spiritum sanctum Rom. 2. I. item, Testem Dium iurata tu animam meam. 2 Cor. I. I 3. Testis mihi est Deus cuiserri Spiritu. Rom. I. 9 cum Phil. r. 8. Quin docens pium Iuramenti usum, ad omnis controversia terminationem inter homi