장음표시 사용
211쪽
I 29 temporibae stern. tacitum de quo loquitur Apostolusino: iescis. Atqui falluntvi falluntur, Quia ex versu sequenti χε satis liquet intellexisse Apostolum Mysterium, non absolute ne omnino, sed inter Gemes lub Mosaica oeconomia v. T. a muliis saeculisi
II. Argumentum Datheni secundum , quoad Christi ipsius praedicationem, regulatam Canone Scripturae Sacra V. T. confirmat Christi provocatio ad Doctrinae suae examen ex Scripturis: Ioh. s. 32. Scrutamini Scripturas nam . videmini vobis in ipsis vitam aeternam habere, & illa sunt quae testificantur de me. Cum quo versu hie conjungendi sent duo alltimi versius 6. de
r. Si crederetis Mosi, crederetis mihi de me enim ille scripsit Quod si illius seriptis non ereditis quomodo verbis meis
credetis.13 Accedit quod Sadduearorum haeresin contradicentium doctrinae Christi demortuorum resurrectione, Christus imp tat scripturae Propheticae ignorationi Matth: 22 29. Et qua do Discipulorum Christi Fides fluctuabat, sopita videbatur, circa articulos Fidei Euangelicos, de Morte, resurrectione Christi ne id imputandum existimetur imperiectioni Scripturarum . . non aliunde demonstrationem istius Fidei arcessivit Christus, in itinere Emmauntieo, quam ex Mose de Prophetis, eum aeri illa increpatione, qua fluctuationem & ignorantiam ipsorum imputat amentiae, tarditati ordis ipsorum , ad credendum omnibus, qua loquuti erant Prophetae Luc. 2 .
r . De Scripturae v. T. semeientias ἀυγmeta in regula vita Christianae omnisque eultusvi observantiae Deo debitae, hie sumeerit indicasse Apostoli testimonium a. Tim. 3. Iέ.rs Et Christi ipsius protestatione illam Mati. . I. I 8. Io.
212쪽
I. ommunes quidem Anabaptistarum hypotheses ha- buimus, de Canone Scripro Religionis Fidei acculius se Spiritualis, quod ille, υ rem leu per sed propter se eredendus , constet bla Novi Testamenti non vetetis Scriptura Sacra. At porro Concordia discors est, circa Canonem istum scriptum N T. An secundum illud verbum scriptum solum , ut Canonem& Regulam Fidei Salvin a unicam , fiat omnis Dei ad hominem alloquutio , cui debetur audientiari obedientia Fidei.
r. ventur hic alii sententiam amrmantem veram, non tamen sincere, nec sine Socinianismi fermento, circa Hominis Re- generationemri quasi ad illam sola Verbi foris praedicati gratia, nulla autem interiori emeaci operatione Spiritus S regenerantis, opus sit.
3. Contra istos alii sic disputant, ut praetextu tuendae essicacis &interioris gratiae Regenerationem perficientis, sitrulla, o biscum loquentes, patrocinentur ven feldi e Enibu asis, ac tueantur aliud praeter Scripturam S. verbum Dei internum. Extant super hac controversia plurima scripta polemica , inde ab anno i 62 s. edita, quando inter Miterdum Obbes Hans de Ries schisma Amstelodami exarsit, excuso contra H. d. R. promo.
libello, cui titulus Haeside fenici seu Scopa ad Enibu astitas di
SDentfeldicus Aranearum telas perrendus ex Mennonitarum Synagogis.
Cui libello H. d. R. suum opposivit rescriptum a. I 627 cujus pagina ' .rys. aedilputationis summa metomplectitur tribus istis assertionibus. I. Ue geminu eu duplex Verbum Dei, unum Iolim Chrith filium Dei ipsum alterum Scripιuramsacram, fessummam librorum Veteris θNονi Testamenti. a. Deum intus ejoris bο-minem alloqui non tantum Herbo scripto aut pradicat sed mλτροπως multifariam maxime era perse ipsum, per Chrisum, vel per Spiri-rum S. 3. Deum vel Spiritum sina in homine operario vicere Fidem
213쪽
his non veretur profiteri suum cum S em seMi consensum: Muniraro autem tem io, Heretera de Monasteriensibus videri vult relinquere somnia ac Ethusiasmos suos pag. 32.2O. . Ad brevem ex instituto controversiae istius Censuram: notamus primo, ad μεθολια τῆς πλάνης comparatam , malam Enehitesin istam , qua pro Reali Nominalis quaestio arripitur,
eaque minime contio Ve Isa, atque cum Reali controversa quae
Bione, vel indoctes, vel mala fide confunditur. De Nomine enim λογο verbum, Sermo , extra controversiam illud est, tributum esse etiam ipsi Deo Filio Ioh. I. I. Apoe. o. 3.&aliis Iocis nonnullis. Atque hujus ambiguitatis observatio Praecognitum tantum est Disputationis realisci quae abisthac ambiguitate Iiberata, relinquit Univocum istud Quaestionis subjectum Sermonem Christi, qui Sermoni Christo relative oppositus est , ut ab ipso λαληθεὶς λογ' enunciatum Verbum Heb. I. I.4 2.2 Joh D2 48. 4s. 3. Quod determinata magis voce Graeca alterius Elymi, quae ad Sermonem Christum applicari se non patitur 3 ρηρωκκυρι Verbum Domini dicitur. I. Pet. I. 23. confer Rom. Io. 17. Ioh. 3. 3 . I. I. Apoe. Ir. II.
s. Hae interim observatione Grammatica , qua Blum no--men Graecum λογν. mininea em a tria. Filio Dei convenienter tribuitur, corruunt evasiones Η. d. R. quibus non patitur de Verbo scripto accipi elogia ista quod sit Verbum vita aterna Joh.6. 63 68. Semen Regenerationis , c organum sanctificationis Ecclesti Eph. . 26. I. Pet. I. II, 24, 2 e. Gladius Spiritus Eph. 6. II. Quitamen loca aut omnino non habent nomen illud aut illud per Synonymum ρωα explicant, quod omnino indoete, non nisi haeretica phtati, ad Christum ipsum torquetur. 6. Realis ergo controversia quaestio manet de illo tantum proprie dicto Dei verbo, quod solum cita εου Graece dicitur de quo generatim consensus est in Thes ista, quod Canon sit Theologiar, ex Fidei, secundum quem Deo loquenti debetur au-ubentiavi obedientia controvertitur autem, an habeatur hodie a inso-
214쪽
I32 in sola Scriptura Saera, ut in illa sola unieus perfecte sessi eiens sit Canon Theologiae & Fidei an vero , jam quoque juxta
Scripturam sacram , sicut olim ante constitutum Scripturae Ca .nonem mλυτροπως Deus eloquatur Verbum suum: . G. etiam per somnia, spirituales enthusiasmos, ac raptus Propheticos. Haec enim est contra N. . sententiam. d. R. quem non veretur hic provocare, ac pronunciare frustra laboraturum ipsum, si probare voluerit, mutatum a Deo ordinem sum, quo Obm am Diluvium per Spiritum, o ante Mosemper Verbum internum nonscriptum Patribus loquinu est. pag. is 3, is , is s.& ex isthac hyothesi pro alloquutione insomnis disputarat pag. II ex Iob. .i . 9 3 3.is. Atqui apertissime. mutatu ordinem testatur Antithesis Apostoli Heb. r. I. confirmat de nunciatu Anathema contra quascunque ad Scripturis adisjectiones, revelationum spuiritualiu Gal. I. 8, Q. Apoc. 22, 18, I Q. . Atque hic toto coelo distat ab Orthodoxorum sententia Thesis illa tertia, qua ex parte similia nobiseum loquens asserit, Deum e Spiritum ipsi, in homine perario escere Fidemo Regenera-3ionem, non persolum scriptum aut foris radicatum perbum, sed per Verbum Dei internum, Christum Dei filium. Quandoquidem non agnoscit Verbum scriptum aut praedicatum esIe Regeneras issemen, quod nos assirmamus: Quapropter neque intelligit veram illam in eordibus benedictionem Spiritus S. qua Semini verbi, scripti aut foris praedicati, ainuditi ae custoditi dat incremen-ttim , Scripturae apographum inscribens cordibus I. Cor. g. ω2.
Cor. 3. sed altius quoddam supra Verbum scriptumo Spiritus Christi intus loquentis magigerium perfectionis spiritualis,
8. Aeeedit quod H. d. R. sea isti assertioni in speciem orthodoxae, Rhomo sit Θεοδιδακτ' necessum esse ut ad Verbum scriptum seu radicatum accedatimerior scacia Osperatio Spiritus S. pag. icti substernit Heterodoxam hypothesin de praepostera illa Gratia Chrisi ipersalitate, na, nequidem istas in mundo Gentes, quibin ignotum plane inauditum es adeoque nullam morbum Dei scriptumsDeus destituatgratia regenerante Spirι S. Mailoquutione Herbi inter-
215쪽
urgeat hoc absiurdo: Quod ἁδύνα- β , non coneessa alia
pretier verbum scriptum divina alloquutione interna, qua scilicet illis etiam gentibus intus loquatur Christus λογΟ porro tueri Graiium Vniversalem, hactenvi universali Omnium Anabaptisarum consensu propugnatam pag. Is I. ' Hinc enatum ipsi Paradoxon illud , Posse esse Fidem in Christum veram Iustifieantem, etiam absque ulla notitia historiae Euangelicae aut Verbi Dei praedicati aut scripti quod indirec-Ie, satis tamen aperte, asserit, adversasiti luo moventi hoc problema,in recte neganti ex Pauli Rom. o. . II hoc resipondensssuis verbis:Quandoquidem in hVce nostris regionibus Evangelica historia, Verba Dei scripto comprehensa abunde praedicatur O docetur arbitror, Fidem illam de qua me interrogas, ordinarie in hisce regionibinii lue tua et se asse sine aliqua notitia Evangelica historia pag. 326. I o. Quod de altiori supra Scripturam magisterio, & sapientia Scripturis minime expressa tangebamus o quae perperam frustra palliatur titulo intus regenerantis gratiae Spiritus S. proditidem H devites quando a Verboscripto secludit, illa qua per viartium S. die Pentecostes clusium Apostolossuos docuit Christin: detorquens hic, exempIo Pontificiorum, locum Iob. I 6. a. Multa habe vobis dicenda c. Hoc scilicet confirmaturus contra N. o. quastionem 26. novo entari Deum, quando, ubi ad manum est Helbum Euangelii scriptum ant pratica*m, ultra quaeritur er e lectatur privatus enthusti musseu Spiritus S illuminatio, operans extra seu absque rit boscripta Nos quamvis contra N. O. asseramus pie flagitari nece1Iariam esse, intellectus illuminationem ad Scripturarum salutarem intelligentiam: attamen impie Deum tentari dicimus quando
ultra illa quae nobis dicta sunt in Scripturis , exspectan inralia quae nobis praetervi extra Scripturas, intus dicenda habeat Spiritus S.
216쪽
aee Fine Legis initio Euangelii.
r. 'Er efficaciam erroris , quo nolunt Anab apti sitae patiis teruυmm ν Canonem elle Religionis Christiane Seripturam S. Veteris ac Novi Testamenti. δυνατον est ut Unformiter divinam esse patiantur Auctoritatem Doctrinae etiam illius quae libris Novi Testamenti consignata est illam selli-eet ante Christum mortuum .exaltatum, a Iohanne Baptista, quin a Christo ipso in diebus carnis, praedicatam, non possunt habere eodem loco , quo habent praedicationem Apostolorum in Christi nomine, post Christum exaltatum est usum in Α-postolos Spiritum S anctum. .
r. De Iohannis quidem Baptistis universio ministerio quid
sentiant, in aperto est: quandoquidem Baptismum ab illo ministratum, post Christum exaltatum centent pro nullo habitum sui nove baptigandi fuerint ab illo olim baptizatici Ex ista quam tuentur hypothesi, Iohannem minimefuisse Ministrum Novi Testamen si ac Doctorem Iustitia non Evangelica sed Legalis Ata Responsa Iohannis, qua deda baptizandis ad normam vitai morum , Legalia enon Erangelica Quamnis excutienda erunt in titulis de Ana-bapi ma, ct de Besta Christianu licit an issicito. 3. De ipso Chiisto praedicante in diebus carnis hane etiam gangraenam fecit Theologia Anabaptistica Ut qui ex ipsis videri possent proxime ad veritatem accedere, in determinatione quaestionis desine Veieris o Iusti Novi Testamenti, quando asserunt, Non impletam per Christum Legem ante toleratam mortem hoc
monstri alant Novae Legistationis Christi quae ipsis est Gratia Evangelii colophonem demum accessisse, post mortem Christi ab Apostolis praedicato Evangelio, Adeo ut tam solidesari non possit radicationi&exemplo Christi nondum exaltati ad fugim pollutionis Diritualis , in Ecclesia Christiani, rangelι dignam atque doctrina
ab Apostolis traiit. Quod hoc argumento pittat se extorquere posse Sac soli termair Desens. Necessar Rat. 397. Quia Chri stanonsertu ilico excommmisatione ηequeexclusit Apostolatu Petrum,
217쪽
gladioserientem mox Dominum abnegantem cum sui excratione Iam autem sinister lapsum similiter tolerare , Excommunicatione nonge ire, indignum esset Euangelio. . Orditur ille hanc demonstrationem, seu Thesin suam praemittit istis verbis: Via. scias doctrinam Christi non paritersirmare Oratam habeηdam esse in Omnibus , ante Pas emci atque post Moriem ipsius: Intithesin sibi refutandam exprimit Verbis il lis habendum in omnibus articulis Novum astamentum ante morιem Christi quam hoc tempore. Ut erroris praetextussit in male arrepto loco Apostoli. Hebr. s. rs .is. II. De Testamento non raro nisi inmor tuis, seu intercedente Testaroris morte.
s. Atqui nihil ad magis vel minus solidam ωratam auctoritatem Doetrina praedicatae seu Legislationis Christi, facit locus ille in quo Testamenti morte Testatoris demum rati allegoria, perimis illam de Christo Novo Legislatore hypothesin, ac Gratiam Christi Evangelieam revocat, ad promimonem aeternae haereditatis, roborata macratam, per impletam Legem, Christi Sponsoris nostri obedentia, in morte conlummata, non autem nova Legistatione.
6. Nil ergo nisi Labyrinthus est, Anabapstarum inter se digladiatio, desine Legis di Initi Eνangelii constituendo, P, An in die Nativitatis Christi, quo Evangelium de Christo exhibita ab Angelis redicari coeptum est. Luc. 2. Io. II. 2. A manno primo Pragicationis Christi, quod inde Initium Euangelii Iesu Christi Filii Dei ordiatur Marcus cap. I. Is ct quod dixerit Christus Lue 16.46. Lexo Propheta usque.ad Iohannem confer Hebr. I. I. die. . An demum in Christi morte Heb. 2. Is Io . II. Quarum sententiarum facilis es c ciliatio si tantum queritur chromlgica Icον Testameni Docha qua Veteri Antiquato iaceessit. . Plenitudini enim illi temporis in qua Veteri Testamento lueeessit Novum, omnino tribuenda est latitudo aliqua, in qua per praedicationem Evangelii de Christo exhibito , inde a die Nativitatis,ulque ad Mortis artieulu, In quo consummavitChristus opus quod Pater ipsi dederat ut faceret, via muniri coepit Ano
tiquationi veteris Testamenti; ipsum tamen Antiquatum non
218쪽
fuit, nee promulgatum Novum, antequam post mortem&reser tectionem atque ascensionem Domini, ab iis qui ipsum audiverunt , praedicata est plene consummata Gratia Ialus per Christum Heb. 2. 3, . cum Act. 2.3. Interim quamvis non Antiquato Veteri Testamento,
uangelica fuit non Legalis praedicatio, ut Christi ipsus & diseipulorum, sic Iohannis etiam Baptistae praecursoris Christi videlicet ista: Adesse jam , natum ex muliere, promissum olim Messiam, ad mox tollelidum peccata, sui corporis sacrificio, ut verum Agnum Dei, olim adumbratum typo Agni Paschalys aliorumque agnorum: victimarum, quae mactabantur ad promtiasionem de ipso venturo obsignandam Ioh. r. 37. Atque hanc
doctrinam Euangelieam, promissiones Euangelicas Spiritus S. semissionis peecatorum in nomine jam exhibiti Christi obsignavit Iohannis Baptismus Marc, i. 4. s. Quod paulo plenius infra confit mandum erit ubi contra Anabaptismum disputabitur.
o. De Christi autem Praedicatione, per quam in diebus ea nis munere Prophetico ipso functus est, Quamvis illam fateantur Euangelicam esses Hypothesis tamen ista , qua Euangelium Nova Legissatione definiunt , Gangraenam istam facit: Ut si non cum Sin s 'so uter man conspirent, de Fine Legis&initio Euapgelii demum post mortem Christici necesse habeant Christum in funiatione muneris Prophetiti iacere ανομον legem: quippe qui vigente Lege Veter Mosaica, illius Canone negle.cto, docuerit Novam Religionem&Cultum Spiritualem cujus Cano Novus demum post Christi scensionem in eoelos scripsto consignatus est.
io Atqui non potuit, Christo facto sub Lege Gai Διν Ie eme Christi praedicatiovi functio Prophetiei muneris, sed debuit esse μή rem Sub Lege, ad Legis Scriptae Cainnonem adstricta. Quod confirmat apertius Christi provocatio ad Seripturarum scrutationem, ad testimonium Mosis in q-etrinae sua mamine: adeo ut nollet latum aut verum haberi suum
quantumvis,in s de se ipso testimonium , absque Mosis&
219쪽
Prophetarum Veterum testimonio serIpto Conser Ioli. 8. 1 .
cum Joh. . 36. q. set. Ac quamvis sibi assereret, ut Legis tortipii Mosis Domino, infallibilem Legis interpretationem,lpectaram Lec de Sabbato Mart. Ιχ. Marc. 2. Luc. 6. Tamen se lubpceret levero citra Personae suae acceptionem judicio, te cuncum illam qua legenda diici potera Legi I cIlpta διανυιαν. Iob. 7. 2 .
II. Hoe pacto non potuit eitra peccati ἀνομία quod absit ἄνομ . Ex Lex esse Christi praedicatio ut scilicet, non secundum communem in Mosevi Prophetis revelatum Fideivi Culius
Canonem, sed Novo canone qui tantum in Ustic O allegoriιοθημι soψιuru V. T. e 'atis fueriι absconditis, docuerit Evangelium tuum astiusmodi enire Novae nec antea revelatae Legis Do- mi, e vero citra Personae accepi mem judicio, quin etiam Patranti iracula debebatur capitis iupplicium ex Lege Deutr
a. Imprudenter ergo produntJudaeis Apologiam ipsius Christi, cine igionis Chtallianae, Anaba prauae, Sociniani, 'uia
Itie ismodi, quo findata sit nova , nova religio quam ex Mo- 64 Prophetis nec didicerit nec docuerit Christus in diebus carinis; sed ex nove coelesti revelatione Mosi & Piophetis velata&abscondita Quam vel pa: ratis miraculis , qui profiteretur.
gi Mosis obnoxius, secundum Legem iam ind caram, obno xium se faciebat usta occisioni , ut docens Apostasiam LM se Quae est Judaeorum in Christum crucifixum blasphemia cu- ius nullus eiis potestim μωσυιο ei Ac plane irritus labor omnis, qui in sp*m conversionis Iudaeis incredulis impendetur, Si sine - διδαχη Carione doctrinae expressis in Scripturas T. Perit M. Reiis i hristia. , ut nova revelata a Christo, cinpuum haJuiu canqnem scriptum post Christum mortuum de iis constitui coeptum, Ex Miraculis, Ex resurrectione, & ex dina vocatione Gentium persuadenda est VHe Disp. no-
220쪽
DISPUTATIO IIT ID Primo P cepto Decalogi,
r. Rogressimur ad Legi 'I'rali veteris quin aera go
comprehensam Mosis ac prophetarum commentario in olim illustrata est , particulamus examen i Fueritne illi adstricta fundatio Religionis Christiane: in preὶdicatione Euaygelii de Christo exhibito An vero Exlex, ita ut veteriLe. interpo- Iata, per variam Additionem cultus Spiritualis olim non revelain, adeoque revera antiquata: censeri debeat Nova faeti Legissitio. Quod posterius contra nabaptistasin alios quotcunque pernegamus ne faetamus Christum Dominum nostrum justae ocellioni ex lege Deuter. 33. I. obnoxium. a. Hic primo loco se offert Lex primi praecerbita de nodi bendo, juxta verum Deum Israelis, Deo allo Hie ista est Theo , Iogiae Anabaptisticae Gangraena, qua Anti TrinitariisJudaeis M. Pseudo-Christianis produnt arcem Religionis Christianae Et lnim censent, nicam tantum Personam Patru , mi y cyamis vi Isa uisse in 'teri Testamento nomine umisveri Derrsi Elusui etiarn qui necdum abnegant osterium n. Trinitati , estut nitem uiminime revelatumsed'elarumfuisse in QT. H. religi dyhmi rai ερι illius Ecclesia Heius unum Deum Patrem ognoveri j coluerit in so-Jlam Verum Deum. Quae summa est Co fessionusauheli Orpsia Arii 2. a pag. M. ad . cui praetexunt hypothesin istam quod in I ribin Scriptura ιοιὼ nomen Dein Ram pracipue Osalia propitisium iri qui ea propter etiam mvmnet u mimnosi tresu Christi Estb. et O . Quem O Christis , ut Drue invocavi Mart. r. s. Deum fluum agἡovit Iob 1 o. r . quae loci
in Disputationis actu vindicabuntur. . - .Q
3. Hine in censu Articulorum inmariae Fides misi, ex Veteri Testamento sunt demonstragiles, defimbritu Diel affirmatione Esemisui Dram, Paterne assectum erga omnes ur Psum colunt me pag. 37. 943. o G leniori autem hova teoe lationi in N. T. adleribunt, ista insese in Caeliqui est iu in pet. 66. Et ex llatione Theologiae Socinianae, de Ado