Gangraena theologiae Anabaptisticae, Disputationibus 48. olim publicè ventilata in illust. gymnasio Geltovelavico. Auctore Johan. Cloppenburgio ... et Frederici Spanhemii ... Diatriba historica de originem progressis, & sectis Anabaptistarum

발행: 1656년

분량: 300페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

glad o aut bello voluisse Iesum christum se in his terris regnum ruum , sed armis tantum . spiritualibus ae sublatas per Christum mimicitias . illas, quibus tanquam pari exis interserini se aroebantur. a cominum cum Iudaeis salute Gentes alias Hoz tamennon serit Magistratus Chrgrassatiates , latrones , . raptores , atque rurantur subditorum facultates, corpora , honestatem l chim, tranquillitatem, aduersus eos quictaeonant unperdere , quanari tyo iam eant

quem sensum hanc particulam illustrat locus Col. 2. 8. ubi de, Citurbat η turgere carnis suae lenia, qui se ingerit in ea quae Deus non revelavit. In posteriori aurem loen Petens urget Chrntia κrum subjectiohem propter Dominum , tub Regibus, in praesidiis biis, qui Dineio funguntur ad ultionem maleficorum in ad las idem recte agen-rium. T. V . - , et

Ae dunt argumenta ex N. . sequentia; quae Magistratnpeonfirmant jus gladii ei tra Christi an ad fidei aut saluaisjacturam uIrmi Iohannes Baptistae, eum illum ter garent cv milites. qui ad Baptismum. Mspistentiae aecedebant quid fialemusri .

242쪽

osci noni seripsit contra Sacramentum militares quod tactuti oportebat , si Cluastianos debuitIet Rus paenitere; ledrelpondit, eminem concutiatis, neque calutaniam faciatis, contenti estote stipendiis vestris Luc. . I . Neque hic aliud lieliquum est Anab aptistis efflagium , quam quod negent Iohanneni fuisse ministrum Novi Testamenti ac Doetrinam institutionem Iohannis non fuisse Euangelitam sed Legalem cita ut Ecclemae Novi Testamenti non licetit pariter nare responsis Iohannis quae dedita e baptisandis , atque mandatis Christi qua ii pie docuit luo Baptismo initiatos Quod σωον ψευδ reseu litur hac ex Sctipturis denion stratione Quod a matris utero Iohannes divinitus segregatus, ut Euangelii de Christo exhibito in inister, ministerio suo fungens praedicavit, adesse jam natum ex muliere prona illum Messiana, adtollendum feecata sui co inporis facit icto , ut verum agnum Dei olim adumbratum typo Agni aliarumque victimatum mactatarum ad promissionem de apio venturo obsignandum, Ioh. I. 37. Atque hoc Euangelium obsignabat Baptismo suo Iohannes: ut suo loco in sequentibus confirmabitur: Dissp. de Ana baptismo Est autem falsa hypothesis, quae hic lintercurrit altera quod ex Euangelio Novam Legem factinat quam consuta vinclis supra Disp. XX III.

. II. Quia Christus ipse Apostoli Milites habuerunt incentu Fidelium liorum qui Deo placuerunt, non exaudi ratia militia; ut liquet Matth. s. inet. Io. III. Quia non veri tus est Pa illus, implorare adversus Iudaeorum contra felconspirationem, Romanorum militum flatuum conduetum Ac rii. 23.2 . s.

o. Sarta ergo tecta est harmonia Veteris & N. T. pro iuro gladii, quod Deus Magistratui concessit ad ultionem; a quo nona potest excludi qlligeratio ad patam tranquillitatis publicae adversus hostesi di sensionem. Quena admodum uno ore a

Prophetis paritervi ab Apostolis, prohibita fuit, temeraria privata vindictassicivindictae cupiditas ut liquet collatione locorum

que ouod etiam in Vindicto publicae eZeicitio , Deus noluerit

243쪽

Magistratum indulgere ptivato odii aut dedignationis affectui,

ut φιλανθρώ exuere Deut ast a. 3. Atque jusserit ipsa punitione malorum consulere aliorum emendationi. &bonorum tranquillitati Deuter et r. 23. &' Iror, I . 43. II. quod ipsum est Charitatis officium , erga plures. r. Impia ergo contraharmoniam V. M. T: Anabaptistarum

ista est tergiversatio, quando in Confest. προψitaras'etiopag. is'. fio. Rogati an Christianus infunctione Maol si man rei saluari posit, praetextu verborum Pauli Cog ra metu qui extrusum Deus judicat; responsionem Categoricam detrectant. 8. Nec vacat impietare hypocris illa qua isthoe Antidot6 quasi castigant Psalmo Davidis θεοπνίυζους, canendos insuis nagogis cubi servant idem nobiscum Psalterium Rhimicum: in plorum usus Hornarasi 8 exculam: Rectum usum, di Chrisianam intelligentiam Psalmorum Davidis, qui desosibus corporalibus, aut bessa aut vindicta, loquuntur, contineri hac in itutione Resistus ita esse , ut si secundum i seram intest lantur O accipiantur m;tino Mnemo contra remant Regni vi nixulis Christi alfecti bus quos Pa. isticum est, a charitate VPatiotisgaudet: At ue ea de causa dicta ictu quid bello istin δει loquuntur non se adoptanda usensiu iterati, ρἐ nec sari adhibeatum anagogeno interpritationem stiritualem. ua, stilicet, iuxta locum Eph. 6.ir Spirituales basies Regni Christimimmesari corporalis hamines Est hoc iptarum effatumri contra experientiam de praeter Apostoli mentem, qui noluit absolute negare nobis luctam esse eum earneac sanguini, sed hoc voluit, non cum sola carne sanguine. o. ulmi illi, quos sua istacensiura perperam notant, flagitant etiam a Cli Nili an is meditationem in timore are more jud Ciorum Dei contra desperatos Ecclesiae re piorum hostes, quae

illis , non privato flecta abreptus ,ased Spiritu Propheticoactus, de nunciat David. Neque a Christianis istam judiciorum' Dei meditnionemri exspectationem ex fide alienam esse pernici r loca. r. I . . ra. DL, These. I. s. a i. alia parasse a. privatum affectum carnalis odii Davidem promi habuit' o

244쪽

nonnunquam etiam pio& sancto homium Dei odio illi quod David profitebatur Psal ai. 22. Hocum, docet Christ ipse Lue. 4 2 ro. Pro Epilogo notamus Anabaptitarum hypocrisin inimis pugnanda omni sine discrimine vindicta, contra malum reliis stentia i praetextu mandati Christi Matth. s. in praxi illa, pro qua disputant. οη ββ οπ6. Fauhelio p. 492. MLipseram multi

contro ures Platrones domos fundas suosmumum Canis mordacis exis ubiu qui se si momordeia aut laserit,mρδι mucanis non resistiι malo

Contra analogiam legis de Bove cornupeta , qui si noxam niscillet, vindicabatur vel morte Domini negligentia: Exo et r.

od Praeceptum in logi VII Matrimonio MDivortio.

On una se offert ad Praeceptum VII. controverna Anabaptistiea eirea Matrimonium,de doctrina Scripturaemis veteris quam T. In doctrina . T. imputant Legis Moralis imperfectioni: Di νοuium O Repudium nee ηοσPMygamiam Patribus frequentatam ML. Defess. ait. a. m. Io. quam scilicet Veteris Moralis Legis imperfectionem Nova Meuratior Legislatione sustulerit Christus Novus Leginator. Quod nos ineonsequens esse asserimus, ex eo, quod idem . L. ibidem pro demonstratione habeto Quod a Christo restitiavi, Duccurate matrimmi inea, sis pes ni institutionis Diniamenι-. Quomodoeunque enim de veterum Polygamia de Repudio de Divomores plana est libuerit sentire: sive fuisse annumerandam lmetatis.Τolarantiae, seu eorruptis moribus populi duras cervici in quibus Deus sualonganimitate τι- φὶ- σι α υτ Act. I S.I8.eum Matth. o.3. quod nos malumus sivc indultam

fuisse

245쪽

fuisse divina quadam dispensatione, qua libera fuerit a peceato

saltem fidelium Patrum conseientia, sicut fuisset a peccato contra VI. praeceptum Abrahami conscientia immolato filio. Nihil Legis Morali, quae non ex incedme aliqua Dispensatione, sed exprima Matrimonii institutione aestimanda est Persectioni, in

V. . decedit, neque accedit per accuratam antiquissimi juris μυωπι in N. T. Maxime cum non ita dormierit Lex illa antiquillimi juris, ut non per illam pulsarint conscientias Mosesac

et. De carier adulterant Mabapti star doctrinam N. T. per hoc πρωτιν νευδ . Quod statuit V. L. Defens Parr. a. pag. a Christimau data ad neminem aliis lectare , quam ad Regenitos e veros Dei Filios te quorum Coniugium es tu Domino. Ex qua hypothesi per necessariam consequentiam , secundum analogiam haeresios Anabaptisticae, sicut non et extra Eeeusiam Christianam in mundo peeeatum situm in Iuramento in senetione Magistratus&e ne neque ut peeeatum extra Ecclesiam damnanda aut vindieanda Polygamia, Divortia Repudia temeraria,quae vindicata olim non fuerunt Lege forensi Mosaiea. 3. Nos credimus universitu de omnibus4i elatim de VII. Mandato, omnem Legis Moralis 2 ριοι, a Christo & Apostolis ineuleatam ad castitatem animaevi corporis etiam irregenitos profanos quosvis tangere adeo ut, si non adducantur ad peccati agnitionem , iudicandi sint gravius hoc nomine , quod utem Euangelii ipsos arguentem de peccato oderint. RO 2. I 6.1oh. g. io Quamvis enim hoc intersis ineonsei rias depeceato convictione, inter regenitos&irregenitos regenitos solos stringant illae Apostoli, contra fornicationesti pollutiones vetitas, contestationes de non violando Spiritus S. Templo, nec mancipandis seorto membris Christi. I. Cor. 6. te .a .es 2.C . c. I .is Tamen una Iege iit e castitatis ossiciu Deus rerigit ab orinibus.

. Quam autem Christus radidit κώ--UIL Ρraeeepti,

246쪽

l eitiam esse Aduhelium corde perpretatum Nam contra liquet, non ignorasse Veteres illam Legis λάνοιαν de oculorum etiamdicordis Adulteri V. o Prov. . as.&6. I. Iob I. I. Est porto hae e Gangrena erroris quem Thesi a. indicavimus, de Matrimoni preligione ex Christi nova Lege penes solos rege nitos , quorum Conjugium cst in Domino. Quod inducunt , ex Anabaptistis illi , qui sunt Sechie Flandricae dictae,' perri gorem Excomminicati ops , etiam Divortia contra primam Martimonii institutionem sic enim sere; λέν pronunciant, in Us nos is elis pag. ais . 3sa. Non quidemsa inec tolli per Excommunicationem naturale aut legale vinculum Matrimonii Artamen Leges quibus tenemur conjugati in matrimonio ad ricti per pinu um illud ageten rimi torporis-, tactent Messareu ait Maritusfietu abaxore, ct uxor fidelis a Marito sat debeoniae reneantur' abstinerer donec Coniux Apostata se coην tat ad Pi etes, quibus a Deois Ecclesia impetret peccat 'rum remissioηem, Oscantesidati abolitionem. 6. Gangraenae illius Antidotum est in verbis Apostoli Ro. r. 2 3. quibus uxorem non liberat a Lege Mariti antequam do tuus sit maritus , ut fluit rara nabaptistae, non soluto matrimori si vinculo , solvant. matrimonii Legem. Quid quod Apostolus de Conjugalis Debiti Lege exserte determinat contrarium. I. r. Ub, 3, . . nega S Uxorem h ibere hic corpus suum in propria potestate, Iesese illud in potestate maris,in similiter mar Rumn pn habere in potestate sua proprium corpus , sed uxorem Lutne quidem ad tempus alter alterum fraudare queat absque coninsensu mutuo. I. Profane ergo Anabaptistae, Debitum conjugale aeeensent

libem mundi negotino commercvr, in quibus nemo alteri est nexu aliquo obnoxius. Mimunt autem Ecensu debitorum aliarum,

in quibus fatetitur fideles manet Apollatis obligatos propter matrimonii vinculum conss. pag. 333. Arctius omnino adstrie . tum est amatrimonii ineulo Debitum conjugale, quam aliud quodvis debitum musta nulla solutime. redimi potest, extra

247쪽

causiam Adulterii, Matth. Is 9. r. aut malitiota desertio

s. vallo Ana baptistarum qua Iocum Apostoli torquenti staeli Paulum tantum ob νiam ire illis qui jam aniequam creditissem, in Gentium , in infidelitate, eo pacto refugati sentu ac suggerere illis consilium quomodo Deo placere queant, o absquef ei noxa matrimo vavsum impollutum servare. I. Or. Ea pro er aliud in esse ἐινοrtium ab Excommunitatis , aliud ab infidelibus xenes Sectas non esse verum matriminium in Damine illis qui prararicatoressum in Fidei, in ea fecerim naufragium nan esse ultra matrimonium in Demino : aia Matrimonium a De institutum est in Ecclesia. Vnde vir typumgrtar Christi Famina Ecclesiis. Quemadmodum τι ser Apostolus Paulus ad Db/is arcanum illudi sterium. Vbi tonstitilitέir miri imagoseu figura Christi, Furisina autem Ecclesia Derox Libello de Cenjur: Ecclesi θνem indicavimus Dio 3'. Thes. . Verum isthaec evasio nulla est. Quia Matth. I 8 ad vitandos excommunicatos i nihil atrocius

praescribit Christus, quam illud Sit tibi tanquam Ethnicus, i Gentiis infidelis. Quidquid ergo disputant de Matrimonii nullitate cum excommunieatis, id si ipsis demus destruxerint eadem operain nullum et cierint 'trimonium cum Ethnico infideli. 9 Quod vere exscriptura essicitur, de ZIatrimonio in Domino, illud est , quod lubentes largimur : Vitanda esse Christianis matrimonia contrahenda , eum Infidelibus, m eum Apstaris seu Excbmmu sileatis, nee sancte contrahi possb. De Conisect autem matrimonio habemus hactenus confitente Anabaptistas; nec vincusum nee debiti conjugalis nexum dissolvi inter Fidelem de Ethnicum infidelem Anabaptistis de caetero affirmantibus non quidem viriculum matrimonii sed tamen nexum debiti est Malis di OlτiimersiZelemo satam ωι municatuir incum bit probatio, quae hactenus nulla est ', ' lim Io. Nos cum ScriptuΗs assirmamus habend6s Exeummuni- eato , ut Ethnicos infideles Mati i8. His ergo illis pariter

applicandum Apostoli edictum quo vetat fidelis ab infideli divortium: si non malitiose ab inlideli deseratur. Addita etiam illa consesas e eontra quam hi Anabaptistae laqueum iri m Q ciunt

248쪽

ctant tonsetentIis fidelium Lysanctificatum esse, ad libemrum sanctorum generationem, conjugi fideli conjugem infidelem.

II. Notamus porro illam erroris gangraena ; quod illi contria quos disputamus Anabaptistae , necesse habent mmmomum cum Papistis facere sacramemam novi Testamentici Quandoquidem asserunt illud a Deo in .iurum eo in celestia: in quidem in signum Mysterii magni Unionis Christi cum Ecclesia. ia. Denique isti dusti rigidi Excommunistores, simili quo Papistae aguntur contraductionis spiritu, prolabuntur in illam doctrinam Daemoniorum , quam notavit Apostolus I. Tim. a. s. eo ipso quod ut scilicet Apossatam Excommunieandum usu rei saerae arceant in fideli interdicunt coniugis quod ipssi sanctificavit Deus, vinculo ut ipsi fatentur indissolubili: injicienteseonseientiae laqueum si destitus sat dono continentiaeci uturi potius debeat quam propria uxore frui contra divinam instit monem, . Cor. I. I.&Apostoli edictum. ibid. vers. o.

Md Praeceptum II X.

r. A Nabaptistarum cum Soeinianis tonsensio de nullis is R. T. stiritualibis sed Terreni tantum Promissionibm flagitat ut aeum illae bie sentiant, chris corraxisse Decalvi praceptum N X. prohibita avaritiale Oramnis emistrantitionem Iri quasas tantam est agitare Panem queridianum, eum olim, non imposita fuerit fibula avaritiae seu cupiditati ditescendi, seda verint illam promissiones temporales bonorum terrenorum. Nos Ecclesiae v. T. asserimus, communes eum Ecclesiam T. missiones spirituales , de commum animarum salute in fietamur

tenae, quae fibulam laxarent avaritiae. 1 V, i. Quamvis non palam adoptent Anabaptistae istas eirea praee Sanit tamen eandem ganis Diqitia ' Coral

249쪽

gangraenam una atque altera quam notabimus decisio eastis con seientiae, qui enascitur inter ipsos ex abominatione bramentide Magistratia Politici Ex juramenti quidem abominatione praepostera, laqueum illum injiciunt conscientiis vi pro bonis mala partis habeant, qua legitimo Domino vindicantur periuramentum coram Magistratuprastitum, quia in negotiis temporalibus pecuniarius securi dum Mennonis S. assertionem qua audivimus Dis. 37. α se praecise nefas est jurare. Quin ultra, uuerela quadam Epistolisa de Calamitatibus suu edita a is ro. ruricaan Anabaptistar hequula subiicium et ca torum conscientias, in Negotiationis seu Marcatura examine de Iniustitiam irecta di participata mi male altis accenseant bona illa, ad quorum ecuritatem, interris Romani Imperii, intercedum diplomata de vectigali soluto, aut de ii ire iritatis quasit jurejuia nil firmata: velliterasini conductus. Quam praxi Mercatorum perstringunt hoc Monito Christiano, Deo'li fidendum esse, nec quarendum hominum tutelam. Ac tolerantiam Crucis Chris interpretantur, si quis luat secundum constitutiones imperiales debitam mulctam, neglectis munimentis illis jam dictis, quibus personis& mercibus caveti solet. Nos istam qti idem Crucis Christi tolerantiam nullam censemus; siquis negotiationis seu mereaturae causa terram hostilem in qua propter religionem puriorem exspectanda est persequutio, nisi te impetrato salvo conductu munierit, ista divini auxilii temeraria persuasione ingrediatur , eontemptis auxiliis humanis ordinariis. V. G. literis iecuritatis aut salvi conductus,

. Ex abominatione porro Magistratus Politici, hane not mira gangraenam circa Praeceptum ilia qua Iuxant ObIigationem conicie lusim, in soluit eoi istarum is vectigalium a censivum iisti enim conglii ditis,sibis θ' ordinationibus Magistratu Politici, de quibus Paulus sequiiu Rom. q. proprie nullum in ChrιJana Republica censem locum elle. θἀinmundo raptam, quiees, qui extrasunt. Ex

quo , quicquid dissimulent, cessante ex hypothes Republiea illor a qui extra sunt, in Christianismo cessabit omnis conscien

tiae obligatio ex qua Christiani Christianis solvant victigal aut

250쪽

I68 tributum ullum Et Christiani solventes vectigal aut censum iis sub quibus vivunt Magistratibus i libere tantum lolvent non ultra in conscientia ad illam blutionem vectigalium obligati:

quam ut literat tranquillitati suae Mevitenti cenam aut multam lege constitutam. Hanc ipsis mentem elle liquet ex I., M. de tute bestili fessa vernacule edito. 383. Sunt opera quada1n inquit , sus minime impura , qua non jubemur vitare: Sic rite inredigiis potiet praerepta Dei istaci cum Mundo Edere, Bibere , quotiari Empii ν

petitasunt, neqise mandatum ut iis abstineant. Nos ex Ro. 3. I. selu-

tibneni vectigalis & centus, negamus accenseri debere istis adia-phoris reliquis ac pronunciamus vasta hic conscientiam plodere Ana baptis lasci in qua nullus ecth potest morsus aut scrupulus iis Quis tremi Mygistratum fraudant suis vectigalibus ut prae aliis rem faciant Nam ex dicta hypothesi qui caute hoc facit, ut a poena aut mulcta se praestet liberum , judicandus est, tusseccm-

dicio Apollata , evectus fuerit ad Mag stiae inspolitici aliqu'd fastigium t nefas etiam fore ipsi tributum aut vita gal lolvere quod infideli alias in mundo libere solvi posset potiusquam illa minime de jure divino nece stilia communione cum Apostata peccetur: tolerandam cruceri Christi. Ad praeceptum IX. T. Circa praeceptum IX. initio peccant nabaptista errore illo, quem ad praeceptum III audivimus, de Falbo ramum iuramento vetito,i racepti III. V. T. Sic enim ad praecepti III. 2 tis rapitur, id quod proprie vetatur IX. praecepto , falsum te stimonitim vetitum: quod per se ad tabulam secundam Decalogi spectat, ac distinguendum suit, a cumulo peccati in primam tabulam , quando additur falso testimonio contra proximum impia nominis divini invocatios ad patrocinium falsi testimonii. Indoctum hoc, &αωλογν.

SEARCH

MENU NAVIGATION