Gangraena theologiae Anabaptisticae, Disputationibus 48. olim publicè ventilata in illust. gymnasio Geltovelavico. Auctore Johan. Cloppenburgio ... et Frederici Spanhemii ... Diatriba historica de originem progressis, & sectis Anabaptistarum

발행: 1656년

분량: 300페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

modum venit Christi illa declinatio leti Electiis, etiam nomine illius Unctionis, qua Unctus dicitur. et r. Ad tertium dicimus, nihil obstare quo minus per Praepositionem ἐν etiam dicatur in Spiritu S. facta Electio , id est, a Patre, a Spiritu S per voluntatis beneplacitum aeternum sed

tantum obstare ordinem Personarum in Trinitate, quominus reis

ciproce tu phrasis ista, ut, sicut Pater per Filium,eti Filius dicatur per Patrem vel decernere vel operari. 3. Tota autem hari: disputatio versatur in hoc cardine, An Electi Christi Mediaioris o Redemptoris a Capitis noctri prior sit Electione nostri,qui per C stam satramur. Viscilicet Derit Electorum aliqua stentiis in Christo, etiam ansequam crederem : Cui fini notat A., quosdam hic distinguere inter duos res ectus Christi, nempe r. vi Caput a m in Redemptores Priori modo Elactionem Christi antecedere ex illorum hypothesi, posteriori modo sequi. Atqui distinctioista nulla est: quia,exclusa notione Redemptionis respectus seu notio Capitis non subjacet Decreto seu Predestinationi divinae: Est enim Christi, qua Filius Dei est Dominus omniffam, Jure Creationis.

26. Hypothesis autem de Electione Christi, ut Redemptoris nostri, quae prior sit nostri Electione, refellitur ista sui ipsius explicatione, Axte fissa τοIustatem in Patre quosdam Nigendi, antequam

2s. Patrum autem eliciter conciliatur eπplicatio ista, per ἐι- monem mer plenariarm Electorum Electiovem, assequina demum H Electioηem Mediatoru ct inter pol talemseu propositum Eligenia, quod amecessit Filii Electionem, ι modum at eam tuo leti, is adustiria mpediti, donee in lectistre Moriatmu supponereturDiu factio, qua Iussi a Dei raoeam sat Distinctio illa, Voluntatis impeditae seu incompletae,in plenariae jugulatur ibidem, A W concessione. De a me omnε decretum fui praesentia o snem is media i unumque νer simul eluisse moeris madia uua Electionis decreso. 26. superest locus alter, quem urgent Remonstratues pro Electione in Christo ex Fide praevisa, Hebr. II. s. Sine Fide impossibile est Deo placere. Quapropter contendunt non potuisse sine prae vis a Fide fieri decretum Electionis divinae, quo nos Deus diletaerit ab aeterno. Atqui loquim Apostolus in hypothesi de Eno- a clis,

42쪽

ino , in caelum transsato qui priusquam ansferretur testimonium obtinuit, quod Deo placuisset. Subjungitur autem χ υ λ ςεως ἐδυνατον ευαρε σα , Absque Fide autem impossibile fuisset placuisse Exilia hypothesi sequitur quidem hesis illa, Neminem ex numero adultorum, Accedentem ad Deum , actu, in tempore Dem placere aut a Deo amari, absque Fide. Nihil tamen inde consequens est contra liberum Dei beneplacitum arier - .

SACTI VII. De Decreto Reprosistronis. r. Connexa est Doctrinae, de Libera Electione ad vitam Sal Vandorii lia, Hypothesis de Libera Dauranandorum Reprobatione : qua plos praeordinavit Deus adjustam damnationem : De qua Reprobatione sobrie sentiendum & loquendum cum Scripturis: Quae testantur Reprobos Damnandos Dam ratione justa ob peccata: Damnationi autem & natura obnoxios esse per Pecca. tum originis, Eph. 2. 3.&Rom. 3. y. 23. Rom. s. Et Damnationem illam aetate adulta cumulare per pecc*ta actualia, Om.

et Enimvero, sicut Deus Damnatione illa liberat ciuini a visam Fidem aut bona opera, pariter reos , Sc liberrime miseretus quorum vulti Sic testatur Scriptura Deum liberrImo tuo boneis placito ab aeterno, quos voluit, pr ordinasse, adderes ὀφέ in . Destinationem seu praeordinationem ad terminum s& Damnationis justae exprimit Scripnira, Paratione ignis aeteriit, Matth. s. I. Positione ad Iram, et Thes . . . Creatione ad diem malum, PryV. YC . Coagmentatione ad intexitum, a quae

43쪽

dicuntur etiam, vasa ad ignominiam facta, Rom. 9. 2I. 24 Destri in ptione ad damnationem, Iudae . s. Derelictionem in statu pececati, Mu damnatione pertransgressionem Adam accernia, demoni trant loca, indicata Disp. I. Ioha 3 36. Ira Dei manet super eum I. Ioha 2. o. In tenebris est usque adhuc, i. Johan . I . Manet in morte. 6. Cumulatiorem damnationem, cui nonnunquam etiam intercedit arcanum Dei judicium, in cordis induratione ad exemplarem demonstrationem justitia Dei, docet Apostolus ad exemplum Pharaonis, adhibito axiomate generali, Indurat quem vult, Rom. o. II. I 8.

DISPUTATIONUM

Ad Articulum Secundum. 1 5ECTIO. I.

TE 'conciliatione per mortem Gripi qua'a.

Ende Demonstratio Gratuitae Electionis salvandorum, liberae Rejectionis damnandorum, vel maxime, a gemino me destmato Mortis Christi. Prior es Finus, Cuius gratia, seu fructis mortis Chri- Testamem legam: Aher es Finu ,Cui Persona, scilicet u Jus, Testamentum conditum es, v ad illis Mortis Christi Frinia autem Mortu Christi duo sunt princi-Hes praesentis considerationis, se quibus continentur reliqtu. Prior est ri cum Deo Reconciliatio quae statis, pro quibus Christus est mortuus Alter est hereditas vita aterηs. 2. Plenam eum Deo reconciliationem intelligimus, minime αοτο πλευρον qualem Socima fingit, obtenui lociis Cor. s. o.

44쪽

veluti Deo vos precante per nos oramus Christi nomine, reconciliamini Deo inuasi ex verbis illis reliquorum omnium Scripti: rae locorum selida interpretatio ista sit, Non Deum nobis, sed nos Deo reconciliari, nulla scilicet ita Dei placata, sed mente tantum nostra ad amorem Dei allecta. . Nos ad solidam Conciliationis se Murae γνς X positionem, Xantecedentibus et Cor. s. 8.&eX reliqua Scripturae Analogia illam delfinimus liberatione nostri ab ira Ventura . The T r. io. Dei pacati ad nos appropinquatione, ae 4 8. Adeo ut in nostra ad Deum appropinquatione, non spectetur principaliter nostrae conversionis opus; sed nostra ad Iudicem uni-Verii τυ απιγωγ adductio ut ad Patrem propitium Eph. 2.38. cum Hebr. I 2. 23. Ut habeamus σαρρ--, salvum conduinetum, accedendi ad thronum illum, quo nos arcebat Deus iratus, ut ignis consumens Hebr. a. 22.

. Quamvis ergo Conciliatio seu α μαγη interminis illis

enuncietur frequentius, ut nos dicamur Deo reconciliati Rom. io tr. inlabi semper tamen mutua Conciliatio, per peccatorum nostro

rum a Deo condonationem, mortis Christi Sacrifci quastitam intelligi debet, ut de nulla apud Deum amplius oblatione pro peccato peccatori laborandum sit Hebr. o. I 8 I'. . Hae quam contra Socinum asserimus sacrifieio mortis Christi quaesitam reconciliationem , qua primo irincipaliter nobis conciliatus est Deus, Plenam hic vocamus, id est plene homini peccatori quaesiuam, ut novo illo Testamento, quod morte Christi ob-Dgnatum est, legari potuerit ac debuerit, omnibus 5 singulis pro quibus Christus mortuus est. 6. Plenitudinem illam reconciliationis tuemur evidentibus scripturo testimoniis phirimis Deus reconciliavit nos sibi per I C. Deus erat in Christo mundum sibi reconcilians, non imputando eis peccata ipsorum a Cor. s. 18. . s. Inimicitiis per carne n litam abolitis faciens pacem, utrosque in uno corpore reconciliavit Deo, per crucem peremptis inimicitiis, per eum. Eph. a. s. 6. Deleto, quod adversum nos erat, chirographo,

quod nobiSerat contrarium,' ipsum cruci affixum e mediosiu-

45쪽

stulit Col. r. Io.Si quum inimici essemus, reconciliati sumus Deo, per mortem Filii ejus, multo magis reconciliati servabimur e

vitam ipsiu3, Rom. I. o. In eo placuit Patri, ut ommae plenitudo habitaret Et pace per finguinem crii cis Rus facta per eum, reconciliare omnia sibi per eum, tum qiue in terra, tum quae in caelis. Itaque vos nunc sane reconciliavit in corpore illo carnis sex

per mortem,&c COl. I. I9.2o. 23. Unicaoblatione consecravit

in perpetuum eos, qui lanctificantur, &c. Hebr. o. a . Ut nulla amplius oblatione pro peccatis opus si, V. II. . Cum istis Scripturae testimoniis pugnantiata, quae ollim contra Amsium disputavit, ex Remonstrantibus sex unus, Grevincia-νius, de Reconciliatiis per Moriem cis si umνersim amnibus impetrata se m applicata pariter. 8. Disputationem revis hoνii Scholastica in habemus populariter explicatam a 'ρρio: qui item ex se Remonfit unusa Traduisse Angusta Porta pa3 3i . Distinctionem gemina reconciliati6niri latiam Hor contineatur a Cor. s. vers. s. altera versicio illam tribuit Mut christi, hane Vita Christi scilicet Morti Christi iribuendum, quod D se nobis Reconciliabilem praebeat nec ultra intelligenda verba illa, Deus erat in Christo mundum sibi reconcilians, nori imputans ipsis peccata Propter mortem nempe merita Christi Deruto i genera humano iratiam istam facit, vi neminem, quantumvis peccatorem o mortis reum punire velit maternum: Drapa ustilentias noue reumfecerit verba sunt ejusdem,in Praxi consolammis aegrorum, pag. 7. 28. 9. Quae ergo est altera Reconciliatio, qua actu Deo retone ilia δmur per vitam Christi Illa scilieet Qua D nobis in Chrisονiam operi a salutem e Foederis conpentionem istam. Se velle nobis dare salarem ea Lege, ut nossatiamin id, quod a nobis exigitur , atque sic Deo

nos reconcilieminiuxta illud 2 Cor. .eto. Reconciliamini Dea,vid. ibid. pag. 3 Debemin, inquit, laborare, intollamia intergerimιm parietem, quoseparamur a Deo, scilicet peccata ηψra pag. Ioo.

Io. Plura habet idem in hane sententiam, quorum summxesti

Per mariem Christ Deumfactum Reconciliabilem: Quod auιem acta Reconcilietur Dein id relictum nobis ipsis, operaturi salutem nostram, per

obedi iam mandatorum Christi rium Legiminis Atque Em Zilicet

46쪽

licet, est, actu conciliar per virum Christi, vide ibidem .pet. 27. crasit. Enimvero perimitur istis assertionibus omnis Novi Foederis oeconomia Testamentaria, quam tantopere urget Apostolus Heb. o. I 6. II. Quae constat non Hypotheticata incerta condideris, quod irritum fieri possit sed Categorica donatione caua mortis quae scilicet intercedente Testatoris morte irrita fieri non potest, Luc. 22. 29. tr. Neque Hypothetica ista reconciliatio, qua Christusnor, actu reconciliaverit Deum, sed tantum fecerit reconciliabilem, conciliabilis est cum interempta inimicitia dc deleto ac cruci a sti-xori sublato chirographo Eph. 2. I S. 6 cum Col. 2. I .rg. Neque conristere potest, cum ista Hypothetica reconciliatione, mysterium Christi pro nobis mortui, ut pontoris nostri, qui loco nostro in morte sitia exsolverit debitum nostrum. Hebr. r. ra. Ad quod mysterium Apostolus revocat reconciliationem, quam morte sua Christus impetravit, a Cor. F. II. cum Rom. 8. 3. Excluduntur quoque necessario per Reconciliationem

istam Hypotheticam qua reconciliatio cuni Deo plena Nategorica suspenditur a conditione per nos implen Lya ruetitos mih Mortis Christi, quotquot ante Christum mor dum niOitui tu is Denique potuit fieri ex hypothesi reconciliationis istius hypotheticae per Christi mortem, ut frustra mortuus esset Christus, atque ad neminem, usque ad mundi finem, perveniret se estus&applieatio reconciliationis impetratae. Qio infra tracta-jbitur plenius suo loco. SECTI II.

47쪽

Pater Iegavit mihi, regnum ut edatis&bibatis in men mea, in

regno meo. c. Lur. 22. 29. 3 o.

2. Ex Remotisti antrum sentemia, neque plena cum Deo reconci- Iiatio, neque haereditas vitae aeternae dici potest ulli individuo Iegata novo illo Testamento, fio morte Chiist obsigua tum est; sed dicendum est, Viam tant m patefactam novo Foederi, in quo qui libet per obedientiam mandata a Cluilio Religionis, Deo plene conciliari Se haeres fieri possit vitae aeternae. Contra flagitat Testamentariam dispositionem non autem pactionem sub nodi hypotheticam mercedis vitae aeternae, quadirritati et pol sit, in fructum solidum Mortis Christi a stirmatio Apost , ii ista, Christum ob id Mediatorem Novi Foederis esse, ut morte utercedente rata esset pronustio aeterna haereditatis Hebr.

. Et mandatum Patris, cui Christus se obstrinxit moriturus, non fui hypotheticum, sed Categorice definitum , hoc nempe, ut omnes sibi a Patre dato ultimo die luscitaret ad vitam aeternam, Ioli. 6. o. o. - . s. Et flagitabat definitum tale Mandatum, Mortis Christi destinatio a Patre ad inem istum , Ut multos filios iu gloriam adduceret Decebat plum propιer quem omnia, perquam sunt omnia, multos filios in gloriam adducentem , Principem salutis ipsorum peram: etiones consecrare Hebr. 2. 1'. 6. Ea propter, ex Fide Clitisti pro se mortui certa est, contra

mortem damnationem aeternam consolatio. Quis est qui condemnet Christus pro nobis mortuus est, Rom. s. l. Quia, quemadmodumTegnaverat peccatum in mortem, ita etiam Gratia regnat per justitiam nobis donatam in morte Christi in vitam aeternam, Rom. S. I. ra. Amen Amen dico vobis, Qui sermone .m meum auditri credit ei qui misit me, habet vitam aeternam, in condemnationem non veniet sed transivit a morte in vitam.

. Accedit Christi morturi precatio illa , qua illis, pro quibus se in mortem offerebat, flagitabat vitam aeternam. Pater quos dedisti mihi velim ut ubi ego sum, Scilli sint mecum, ut conspici.am gloriam illam quam dedisti mihi, Ac Ioh. II. I .

8. Quin, si Morte Christi non est quaesita illis pro quibus

48쪽

mortuus est haereditas vita detornaa; nulla est in hac vita in Christo

Adoptionis Gratia , qua adoptemur in Filios Dei nullus Spiritus adoptionis, qui testetur una cum Spiritu nostro nos esse Filios Dei, Quod si Filii etiam haeredes, haeredes a Dei cohaeredes autem Christi Rom8. 6. II. Gal. . . 9. Nulla quoque ne quidem ad Gratiam Electio fingi potest, si Legalis tantum ex Lege Nova spes est vita aeternae, line selida Adoptione credentium in hac vita ita Filios Dei. Quia προομτμος Dei ad Gratiam, est ad υοθεσσαν ad Adoptionem Eph. r. s. Solidam autem ex Adoptione spem vita aeternae, di stat Apostolus, vocans illam Spem vivam haereditatis nobis servata in coelis, quae

nec perire potest nec contaminari, nec marcescere. I. Pet. I. g. .

io. Hic palpabilis est Gangraena distinctionis istius, qua Remonii antes Electionem ad Graiiam diuellisi ab Electione ad Glirium illa enim distinctione posita, necesse habent negares blidam in hac vita Gratiam Adoptionis filiorum Deici, ut non ante contingat vocatis, quam post vitae hujus terminum: Quam negationem palliant testimoniis maxime duobus, . Rom 8. 23 ubi Apostolus dicit nos exspectare Adoptionem in futura corporum libera istione 2 Matth. . . Filii Dei vocabuntur. 11. Atqui testimonia illa in futurum tempus rejiciunt, non Adoptionis Gratiam omnem, sed gloriosum tantum Adoptionis complementum Quod manifeste confirmat locus illustris r. Ioli. 3. a. ubi interim nunc Apostolus assirmat nos esse Filio Dei νυν τεκνα Θελεσμευ. Et capitis ad Romanos Octavi V. s. amrmatur de praesenti tempore testiticatio Spiritus S. cum Spiritu nostro, nos esse Filios Dei. r. Idem arcamina subest in illa quam notabamus glossa, qua Remonstrantes nomine Filiorum Promi sionis nolunt intelligi Haeredes promissionis, iam Filios Dei per Ariptionis gratiam sed tantum sectatores Pi m Onu illius qua Adoptio promissa est. Secundum quam glossam Nomen Filiorum Dei, contra Scripturae analogiam, notat, non

Adoptionis beneficium divinum, sed Imitationis Dei officium nostruma

49쪽

Pro quili Christus sit mortuus. I. Praescribit jam explicatus Finis; seu Cujus gratia Christus est mortuus, de Fine QCui, seu pro quibus Christus si mori uun

Ut nequeat pro aliis mortuus esse, quam quibus morte lua quaesivit plenam cum Den recone illationem, radoptionem in Filios Dei, qua esticiamur haeredes vita aeternam Bre iter, pro lotis Sc omni

bus per Gratiam salvandis Quod jam porro explicandum &demonstrandum a. nicio, apud illosi item, qui Merito Mortis Christi ulvatos credunt fideles ante Christum mortuos, videtur invicta demonstratio illa de Praeterito tempore. Pro solis adhu tunc lal vatis Christum se obtulisse in morteiri ac morientem effudisse sanguinem suum Moriturus eniti, nec pio quia contra Voluntatem Desi, nec sapienter, quia frustra potuit moriem suam destinare pro illis In remissionem peccatorum , qui eo rumpor jam ob peccata suasne ulla spe veniae damnati orant, Iuc. Ibi 2 iasi 26 EU Pet. a. a. s. &Judat . Tempre ergo Orevincbariis esset . pag. 6.R b ondeo, inquit, quo ad gelam oblatisinu, omnium Om vino hominum Iaserdote uise, etiam Pharaollis,oc. 3. Deinde, nec pie nec sapienter potuit Christus se offerre, pro iis aliena, quos vivens sciebat non paucos in Spiritum S peccare, ut peccata ipsis remitti non γῆς ut Maud. a. cum , Iohan. . 6. Quos ipse pronunciaverat esse Filios Diaboli, nec

sed morituros in pecchiis i ii Iob. 3. 4. emadmoduni decupienter mori poterat pro salute Iudae proditoris; quem ab initio noverat essς Filium perditionis & antequam ipse mortem gustaretjam male periisse Ioh. r. a. cum iob. 6. o. a. a. In Ili Ma ... Quod jam attinet illos, qui post Christum mortuum victuri erant; non potest dici mortuus Christus pro aliis, quam pr6 quibus moriturus sua Oratione apud Patrem intercessit. Inditalubili enim vinculo ista connexa sunt, in Mortis Christi negatio, Sacri

ficii

50쪽

ficii in mortem oblatio, Moratio sei velle peccatorum remissionem, ac se pro ea in mortem osterre,& eam velle & petere a Patre. 6. Atqui negat Christus se pro omnibus4 singulis orare. Non pro mundo rogo,Joh. II. o. Quin ex Psalmo, 6 a versu 23 ad O. manifesta est Christi oratio contra illos, pro quibus negat se orare,

si non contra omnes, contra plures saltem.

7. Accedit, quod neque omnes & singulos Christo salvandos dederit Pater, seu tantum a se electos ex mundo, quod sua Oratio ne testat ut Christus Joh. 7. Ut quotquot dedisti Filio, det eis vi

tam aeternam, . 2.

Patefeci nomen tuum hominibus, quos mihi ded: sti e mundo: tui erant & mihi eos dedisti, v. 6. Ego plo eis rogo, non pro mundo rogo; sed pro iis, quos dedisti mihi, quia tui sunt, . . Quos dedisti mihi ego custodivi, nemo ex iis periit, ver Dir.

Mundus eos odio habuit, quia non sunt ex Inundo, . I . Ex mundo non sunt, v I 6. Pater justi, Mundus te non novit .... a noverunt me a te

missum esse, vers. 23. Nec potest Christo Pater alios dedisse, quam quorum nomina scripta sunt in libro vitae agni mactati, Apoc. I. 8. Porro manifesta est Scripturae armrmatio pro quibus Deus proprium suum filium in morte dedit, iis Deum cum ipso dona re omnia ad salutem necessaria. Is quidem, qui proprio Filio non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit eum: Qui non vitam omnia cum eo nobis gratificabitur, Rom. 8. 32. Adeoque illio. mnes habent ex novi foederis formula promissionem solidam, morte Christi confirmatam, re ut mente ac corde sanctificentur. Pro iis ego sanctifico me ipsum, ut sintri ipsi sanctificati per vert-tatem,Joh. II. Io cum Hebr. 8. o. Wro. IL Unica oblatione consecrevit in perpetuum eos, qui sanistificantur, Hebicio. I

3 s. Demonstrant autem loca illustria, Eph. I. .in Thes 4. et 3. Non esse communem Electi sin Reprobis, sed omnibus de solis salvandis, sancti fieationem illam mentisin cordis, quae ad salutem utilis est: vindicatur enim illis solis Electis ad vitam solida sanctificatio. Quod ultra liquet ex Christi illa affertione Spiritum

SEARCH

MENU NAVIGATION