장음표시 사용
61쪽
Verbis QSermonibus Dei seu christi.
11. De caetero Herbum Euangelii, quod sufficientissimam vocationis causam exemplarem dicimus, vel nota universum Canonem ministerii, mandati pradicatoribM Eu Melii;adeoq;etiam Legis Pardagogiam complectitur via, qua paranda estri munienda prudenter Euangelice: exhibitioni Christi,ne detur Sanctum Canibus, ob)iciantur margarita porcis, Mart. r. 6. Qua notione manifeste accipitur Euangeliu Ro. a. I 6. In die, quo judicabit Dominus de occulistis hominum, secundium Euangelium meum per Iesum Christum.16. me notat Verbum Euangelii, pracse Verbum Consolationis de Re tonciliatisne cum Deo, sive de Remissione peccatorum, regenera'
tione Spiritus,ti vita aeterna gratis dandavi donata perti propter Christum.1 . In hoc autem ipse Verbo conseiationum Euangelii subest DemonstratioJustitiae divinae in Christo, laeto sub lege, quae conflamat, Legem non inanem reddi per Fidem, imo stabiliri: Rom. 3.1r. Atque hinc fit, ut Gratia Christi doctrina explicata per hypothe pn, de obedientia a Christo plenissime praestita, ad impleratam Legis justitiam; absque qua non potuerit heri peccatoribus gratia doceat cumulatius di in Christi exempla ob oculos ponat Legis δικαίωμα:
18. Denique considerandum est, in ipse Verbo consolationum Euangelii, Quod externa concioseupradicazi consolatoria, quae humano ministerio relicta est, propter impervestigabiles cordis humani recessus, non potest Categorica assertione asserere auditoribus singulis internam con lationum efficaciam : sed necessario est hypothetica, nihil assirmans determinate de singulorum salute, nisi secundum charitatis judicium, fide habita exterior oris consessioni, re Cor. I. II relicta unicuique exploratione interiori sui iplius r.
19. Hinc ipsium Verbum consolatoriumpradieatum, habet etiamscheoma tonventio. Legatis: Lib Conditione verae res piscientiae, Doloris secundum Deum, Christi gratia hominibus quibusvis offeratur,4 jubeantur τελειω credere & sperare. Adeoque dirugali illoschemate Euangelium Lex Fidei appellatur Rom. 3. 27 re era obligans, omnesic solos vere resipistentes. Quamvis ipsam con- ditionem
62쪽
dithnemresipiscetiliae, Fidem imperatam Deus ipse promittat
An Promissione Euangelusint niversales.
I. Ex Sperioribus pendet quaestio nθquatenus Promissones Euangelii sim Vm sales Ad quam respondemus, Primo, niversale dici posse promissiones Euangelii in N. T. quatenus e mandato Christi, promiscue nulli populirum delectu aut discrimine Iudaeis cGentibus toto orbe dispersis annunciantur ac praedicantur Neque ulla gens excipitur aut excluditur, cui netas sit praedicare Euan gelium secus quam in V. T. oeconomia Mosaica. a. Universialitatem istam confirmat hypothesis, de discrimine Judaeorum ac Gentium, universim omnium populorum per Christum abolito sublato, Eph. a. 4. q. 16. Col. a. II. Gai s. 6. 3. Quo diserimine Iudaeorum mentium sublato, Christus Apostolis mandavit profectionem ad omnes Gentes, in mundum universum ut praeclicarent Euangelium omni Creaturae, usque ad ultimas terras, Matth. 28. Is I9. o. Marc I 6. IS. I 6 LUc. 2 . 48 Acst. I. 8. Cui mandato obsequuti Apostoli egressi Hierosolymis acJudaea, toto urbe praedicarunt Euangelium Marc. I 6.
4. Interim quamvis, mandato illo Christi universiali nulli jam Genti nefas sit praedicare Euangelium, nec Genti aut populo ulli singulari privilegio donata sint & concredita eloquia Dei, sicut
olim Judaeis, Rom. . et Attamen imalia dipina providentia distensatione actum, ut nulla unquam aetate N. Τ.universis ac singuluiommibis per totum terrarum orbem praedicatum sit Euangelium. Sed quemadmodum initio cum Iudaeorum ejectione facta est plenior Gentium Vocatio, Rom. II. II. s. sic neque ad illas cunctas simul&semel pervasit praedicatio Euangelii sed temporum nomenta successiva moderatus est pro arbitrio Spiritus S. Act. I 6. 6. . . Ea propter contra experientiam etiam historia Apostolicae, torquent loca sequentia Aet x . 3o. Deus nunc denunciatnmnibus ubique gentibus ut resipiscant:&Rom Io is Sed Ἀ- a quam
63쪽
cuam ego, In non uidierunt Iino vero In oninem terram exivit inus corum4 in fines orbis terrarum verba eorum. col. I. 23. Euangelium praedicatum omni creaturae, qua sub coelo est Quicunqtie inde voluerint exprimori, Liνersa simam aliquam, omnium s singulorum hominum in toto mundo, vocamnem ad resipiscentiam disi ter praedicatioineta Apsolorum.' M Et post Apostolorum execesimilestis est Historia secta Eeclesiastica e ob oculos est experientia, candelabri translati a Gente una in aliam, Apoc a. s. Ut plurimis Gentibus, maxime per Asiani Africam& Americam, quibus Euangelium praedicarunt
Apostolimviri Apo stolici illud desieriti edicari jam a multis
r. iupersalitas ergo Promissionum Elia Hii, necessuri limitata ct restrictu 1L1 tem ad Ab spe Verbum Euangelii vocatos juxta illud, Vobis de liberis vestris facta est promissio & Omnibu , qui procul
sunt Quoscunque advocabit Dominus Deus noster, Aet. 2. 39. 8. Enimvero, quamvis Verbum praedicatum communera: t, omnibus per Verbum vocatis noli tamen insolidum communis somni-bio sit utis, definita consolati per promissones remissionis peccatorum, O plenae cum Deo reconciliationis ac bareditatis vita stern.e sed hac contractiori quadam Vniversalitate, intra visibilem Ecclesam, tantum est salvandoruin qui consequenter, ut juxta propositum Electioni divinae vocati, lectorum nomine segregantur, a commmniter per Verbi praedicationem vocatis. JUulti vocati, paucissilecti, Matth. 2 o. r6.d 22. I . Quia etiam illi Vocatorum nomine a reliquo auditoribus verbi discernunmr, propria singulari notione vocationis interioris efficacis, Rom. 8 28. 8 I. Cor. I. I .
9. Commuire ergo es Verbum praedicatum auditoribus etiam non suuandis ,1pectata concione resipiscemia, o Padagogia Legis illa, qua gi-.gnit Spiritum servitutis ad metum; nec nouschemate illo legali, quo hypothetice sub conditione vera resipis centiae, annunciantur prO- milliones Euangelii, relicta unicuique interiori applicatione illorum, post probationem sui ipsus: Et vere resipiscentibus mandatur opus Fidei, Joh. 6 28. 29. Io. Communi illa exteriori Vocatione, absolute omnes verbi auditoresjubenturseri resipiscerem e nonsile dirina mesuctuatione credere, Iesum
64쪽
μumtu Actio P juste cumulaturalimilia viminius iri 'tibiis, vel per neglectum d contemptum Euangelieae Veritatis A madet,3 αὐτοῦ Dei ignoratio, i. Cor. 1μ- vel, .llo Ub- stante illuminatione a Spiritu S. cor ἀμπινον ra resapscere nescin
II. Uerum non pariter omnes prima instantia lupeisturae si quisque credere Chrsummi os mortuum es..tquese per moriemum isti Dρ plene Teconciliatosse: uxta illud sis pro me, Gal. r. 2o ιορ enim ceὰ θ absoluie Uubmur
13. Quin, ne intempestive illa idem . coiissationem de Chri lio pro se mortuo illotis manibus4tiisquam turpe , cautum
neque sors in hoc negotio: cor enim tuum iwn est rectum in Dei conspectu Aet. 8. 2I. I . Quotquot tamen vere fi sta dicatione Euangelii . quamVis nihil eXberat praetexcpruririquem 6 doloremo opeccata Hυσάκυ- , in praxa auopere spirittiali με - ὼνοία resipiscentiae,illis omnibus & suagulis Lego Euangelii imper-tur, non tantum κια φυγη seu refugium ad Christum, Apropolitam spem Gratiae Christi verum etiam Fides illa non trustra fore. τὰ κα9φυγην, propter immutabilitatem donidi Dei, de qua fide jussit jurejurando ad solidam consolationem per duas res immutabiles, in quibus fieri non potest,ut Deus mentiatur. Imperatur quippe mandato Fidei, ut testimonium accipientes obsignent Deum oracem esse, Iohan. 3. 33 Atque hoc pacto hamar Verbo seu lege Euangeluseu lictaseu audita in credant Christum pro se mortuum esse, atque se morte Christi Deo plene recbnciliatos, sibique Testamento, quod morte Christi obsignatum est, deg tam 3 haeredi-
65쪽
as. Ut autem solis vere resipiscentibus propriae sunt, cum illa
ad Fidem perticularem obligatione Promissiqnes& Consolationes angelicae, non autem communes, communi omnibus αλ-gulis auditoribus verbi sententia&lege seu praecepto Euangelu.Ita ruris, ibus vere resipiscenιibus universares sint.16. Estque ita ipersalitus τera Graiia Christi in eo sita; quod neque ulla temporis praescriptione aut vitae brevioris vel longioris limitatione, seu praefinitione, quisquam vere resipiscens verbo
consolationis destituatur Spondet enim Christus consolationem solidam universim Omnibus fatigatis oneratis, Matth. o. g. ac pronunciat beatos, Pauperes spiritu, Lugentes, Esurientes ac Sitientes justitiam, Matth. s. 3. . . ac fidem dat, ex iis, qui ad ipsum veniunt, se neminem ejecturum foras,Johan. 6. I. II. Nesatur, non citra impietatem, uera ha Gratia Christi Opra missionum Euangelii niversalitas, per illam Remonstrantium Theologiam practicam in constelatione moriemium, quam notarimus Artic. I. Sect IV. parte III. 18. Est ergo inanis Consistationis reo φαας tantum, in illa, quam ipsi tuentur Promissionum Euangelii Universalitate quandoquidem negant illam universalitatem Promissionum, qua Uerbo&juramento divino confirmata est, sal. r. Io. Matth. I 2. I 8.ex Elai. . . EZech. I 8 32. cum 33. II. ROm. I . r. 8. 9. I.
Cor. 3. I. 22. Rom. 8 38 39. Quibus locis omnesin singuli vere conversi, in vitari in morte, eriguntur in certam spem vitae aeternae: abunde cautum est contra scrupulum de sera in morte conversione, modo sit seria. I9. Pro alia praepostera iversalitate promisionum Euangelii, qua scilicet teneantur omnes credere, Christum pro se mortuum esse, saltem quotquot per Verbum Euangelii vocantur ad audientiarm Achilles adversiariorum est Iosias illustris Titi et Ir. c. Illuxit enim Gratia illa Dei salutifera omnibus hommibus: Erudiens nosiit abnegata impietate&mundanis cupiditatibus, temperanter&justi pie vivamus in praesenti sarculo &c. Enimvero non est ser
66쪽
ino illi de Gras Dei sal tesserae Promissio 'tialitate sed de Religionis Christiana evidenti apud quosvis
adversario &obvia 'mnibu inpologia, ut Sermo sanus damnari non positue, nihil illi habeant quod de illa maledicant: Siquidem Christiani ambulent convenienter Doctrinae Servatoris Gratta Dei falutiferae, ne sermo Dei Nasphemetire v. era. δ io.
qui Electis, Reprobis coni munis esse solet,perillummatior ma Spiris S. natura vitiosae refraena nem ac repres nem: yitiis ramen noli metis; quae in Reprobis est mόσκαit jem
poraria, sine Perleverantia, quia non radicata, Hebr. 6r i s. s. cum Luc. 8. '3 a. Verum intelligitur fuc chivi vocaiianis soli vi , qua solida torta ad Deums conνersia, ct ereditu is Deum par christum Fide salasca, redicata electi propria. Hunc autem solidum successum tribui naus non homini re scenti & credenti, nec operi resipiscemiae id ei humano, effemeaci operationi Dei hominem regeneranti qua Cor circumcidit ipse,N donat Cor novum, adeoqueri τὸ Resipiscere, ii Credere Eph. a. 8 Phil. r. Is cum Deut. o. 6. 3. Et in hac,& in altera quae sequetur Art. V, de Perle vera n
tia lanctorum controve sta, Remo nitrantium' meῶπιν est 2 In posseseri,per Deisapientiam is nasuram Foederis, in quod nobis mandatur tanquam opus nostrum idem Dein invisis opereiur escae iιer e gratis nobis donet avsse operasurum di daturum promittat.
4. Hinc putant se elabi posse ejusmodi responsione ad locum Phil. r. rs. Vobis satis datum est credere in ipsium, i quin etiam pro ipse pati. Non posse inde oesi, quo Graio hac ni rura eskirmium de urnita te ; quod cintrariumsatis in Uiqaeat, quod i asotia ιι πιεPhilippensit miseι uι lubenti ac forti ammo affictisnu omnes toler ut, O propteritas ob instigiosu dissim, e nullo modo patiamur. Monere utem,
67쪽
vum, sicut irritum fuit Vetus Atque hoc unim est, propter quod Apostolus astimat, quaesitum locinn Novo illi deri, quod praestantius esset is praestantioribus promissis sancitum quod cons eras,8n perstiterim in o Veteri foedere. Remon es autem illa sua assetisone neci fle habent serutem illud retractare, Fodis mwdio relinquunt, Decur. 'nod. Arnu. de ' ον pag. ryo An non utiquaηdi in fidele quosdam dono em sevoranιia degectibilis remuneretur Hoc enim quomodocunque fiat, etiannis . od illi voliunt , ratione quadam extraordinaria: celsa illa criminatio Donationem peremiami indoctibilictione cre sapientem momtorem g. Demonstrabimus autem apertissint. Scripturae,sti inspienter ill pronunciare illud, Non decere sapientorem ut per etficaciam determinantem Deus in no e turbFidem Aresdiscentum iota imperatam , mare sic di pulis iniquitur Christus: Sum,autem vos traditos diixerim ne anth: sbllahi estote, quid in sitis: neque meditamini,sed pic uiadatum vobis fuerat illo momento,
68쪽
S. Sc mox vers.43. Qui perseveraverit ad finem,usque is servabitur. 8. Non potuit Christus, magis efficaciter, indepentienter ab homine operantem, gratiam Spiritus S in homine ier homi-Dem, promittere,&donandam oris apertionem ad loquendum: quam ut Vetet etiam ante momentum illud ipse solicitos esse aut praemeditari, quid loquuturi sint, quia non ipsi sint loquuturi, ted Spiritus Attamen exserte monet & mandat, ut, quod illis da- tum tuerit eloqui, illud eloquuntur τλ λαλ- nec non horistatur ad perseverantiam invitat. o. Huc spectat historia Act. r. collata a Petro cum promissionefac,' l.et. De qua ista est Remonstrantium evasio: Non agi de dona ιioneseu effusione Spiritus, quo Fides escitur sed de donatione donorum istorum miraculosorum Spiritus, qua Deus inservoso minii trossus effusurus erat, ut idonei P apti redderemur ad pradicationem Euangelii fui epide faciendam, c. Appare autem, inquiunt, ex historia, Dona illa viri- data nonfuisse ni iam credentibu Gadyennenubae Euangelia, Ii Ast. . 32. diserteirmatur. Io. Non elabuntur evasione ista Etenim argumenti nostri robur in eo situm est: Non implicare contradictionem, qualis non deceat sapientem monitorem, ut Deus promittat se daturum donet, vel emcaci miraculo, id quod mandat,&monet Hoc autem circa illam historiam Act. a. jam confirmatum ex Marci 13. II. Dato itaque,non congesta ilihoc Remonstrantium postulato. Non nisi jam credentibus&assentientibus Euangelio, Donationem apudJoelem promissam, miraculose effusione praestitam: Tamen certissimum est, miraculosa illa effusione Spiritus S. Apostolorum,qui crediderant Fidem πιρι ἐς κοπης σω ριας de coni muni salute, auctam&confirmatam, ad obeundum intrepide perseveranter martyrium pro Christo In quo martyrio constitutiloquebantur ex Spiritu Fidei, per quem omne credentes, ut credunt, ita loquuntur, et Cor. 4. 3. Atque ea propter Spiritus in
Apostolos effusus die Pentecostes a Christo fuerat promisius nominea ιλη Consolaturis, Ioli. I6. 26.4 as. 26.
a. Confirmatur porro fieri posse per sapientiam Dei donatio nem Fidelin respiscentiari pla experientia in conversione Pauli, H quem
69쪽
quem contra ruentem, persequentem fideles, Deus, essiearismma operatione interiori, donavit vera contritionei Fide iniussa, Act. o. In qua Pauli conversione quantumvis illa esset miraculosa insolidum ipse miraeulo intercedente confirmatum est, non implicare contradictionem cum Dei sapientia nostram assertionem quia nunquam impingunt miracula in Dei sapienιιam, sed illam
13. Enimvero in Pauli quiἐem comerone fur miraculosa exterior vocati per verbum caelitin factum, di pulsatio hominis exterioru: Sed, in cationis exterioris seccessus ille, quod sequuta sit Cordis contritio&Infuso habitus Fidei, fuit eadem illa Spiritus Dei emcacia in Paulo, quarufidem & resipiscentiam operatur in cordibus salvandorum Fui enim in Pauli conversione edita laetγοα-ωσie seu exhibitum exemplum operationis Gratiae efficacis, qua se consola rentur in Christum credi uri, T. Tim. 1. 6. x . Similiter censendum ess de donata Apostolis aliisque, qui miraculose acceperunt Spiritum S. certitudine salutis, ad talidam consolationem contra futuri temporis Apostosiam Rom. 8 38. 30. Non polle illam vindicari selis illis, quibus miraculose coninfirmata est revelatione extraordinaria, exclusis aliis delibus. Quancloquidem dictat Apostolus exserte , Omnes postolis
donatas consolationes de commUn Halute, ut communes esse eta Dei consolantis intentione omnibus are dentibus, 2 Cor. 1. 4.
Is Deinde, dato non coneeta, extra ordinem Paulo aliis que Apostolis donatam certitudinem Perseverantiae , hoc saltem habemus, quod Thesi 6 vidimus vi veritatis Remonstrantibus ex. pressium, P ermnva,quam Deis mandat monitioniis si et,certiiudinem divinit insapienter dinarιpse: In qua Persererantiae ricationis pes , Herbumsuccest Midae diplene consummaια. SECTIO IV.
De Infusione Habituum Spiritualium. r. Est hoc in Pontificiorum schola vestigium veteris orthodo dilat in loco de voeatione essicaci Quod Fidem, Spem, Charitatem faciunt vitiiviri quidem nos Acquisiιο sota Infuses.
70쪽
2. Remonstrantes contradicunt: EpistuἰωDist. XIV. de Foederer sva Thes. q. Conditis, inquit, quam stipulatur D continetur Pra- cepit Fidei o Resipistentia. Ineptos autεme se credimus illis, qui hae duo conditiones N. . esse negant, sed ea avtJub Promssis, T. comprehennum, avi abituum vel qualitatum Infusarum nomine demunt cum habitus o qualitates Uufasu praecepi nullo modo cadere pMnt. 3. Nos auctoritate Scripti irae confirmamus primo, Rrim abitum esse: Quia stirmat Scriptura nos illam habere Matthsi ro
. Quod ne existimetur in loco Iacobi accipiendum uni uoce de Fide' de pedibus, dicente Iacobo, Tu Fidem habes in ego Spera habemus limitate explicatum Modurn habendi Fidem. per habitationem in nobis, et Tim. i. s. p. --κηα, Qua inhabitavit primum in avia tua Loide,&matre tua Eunice persuasus autem sitim, quod etiam in te. s. Inhabitat autem Fides in nobis, ut charisma Spiritus S ut aequi polleatlabere fidem&habere spiritum Fidei, et. Cor. . et Quare etiam Fides vocatur Unctio in nobis manens, nos docens
6. Deinde conseqtienter asserimus Fidem esse Infusium habitum quia Spiritu Unctio charistinata ejus, quibus regeneramur, renoVamur, etfinduntur in nos, Tit 3 6 atuue sic charitas Dei est ditur in corda nostra per Spiritum S. qui donatur nobis,Romy. . Sic bapti:amur Spiritu S. quando Deus per Fidem purificat
QSJam vit autemse fracepto non cadat actus Dei infundem uis ingeneranis habitum, adeoque nec existentia habitus infuse ratione istius determinata originu Attamen non uno modo habitus sub praecento cadit, antequam divinitus infundatur, ouando a Lege Paedagogo praxipitur tantisper, ut a boreri exercitatio resipiscentia 4 quirendus, donec experiatur him, Q -- dhe
' ' 'ublς an infirmitatem nostram infundat
8. Postquam autem infusi est a spiritu Fides, rursus sub praeceptum cadat, Fatenus conservandus, serendus est habitus