장음표시 사용
101쪽
res ejus & fide solida in ipsum jactant e ram suam. Denique in ista adversiim se . lucta adhuc dolet se vinci: sed ille dat
r. GH,is. Victoriam cui dicitur: Deo autem gratias e. r s. v. qui dedit nobis victoriam per Dominum nostrum I. ysum. Christi . Haec oranti seque deprecanti Deus donat. Neque dissidendum si nonnu quam longiori opus sit prece. Non enim dissiditur sub homine medico dum duris mediis & diutina mora morbus sanatur. Imo id omnem fiduciam firmat, quod ille se orari velit, nosque donec impetremus etiam importunae precationi
insistere , qui solus potest juvare. Nisi
enim & vellet non incitaret ad petendum. Neque peccatores removet. Ut Const. mon. enim, quemadmodum id notat S. Basi- lius, peccatori dissidentiam praescinderet, amicum proposuit ab amico exauditum , non quia amicus, sed quia illi intempesta nocte clamando & pulsando importunus. Hinc merito Ludovicus de Γ-xstini. Ponte: Ouod fissupremus hic Redemptor, in- r' quit , alieno quasi animo restonderet Cha nea: non est bonum sumere panem filiorum oemittere canibus: Tu non propterea confidentiam deponas, nec cesses clamare. Pervincet enim tua permerantia quamcumque dissoliarem , tr
102쪽
bitque ipsim ad id quod i met est valde gratum: ad dandum scilicet tibi petitos panes contritionem, confessionem & satisfactioneni)o virtutes reliquas ad salutem o perfectionem ruam necessarias. Quod s panes istos non 'ibi accommodaverit titulo amicitia, s sorte adhuces in peccatis, dabit illos Minen ob confidentiam quum habes in ejus misericordia, o propter importunitatem quam adhibes in ea ad id trahenda.
Maniauctio non conjicit homines in labyrin-rbum perpetua incertitudinis.
quod haec videlicet doctrina praeciapitet peccatores in labyrinthum perpetuae incertitudinis & dissidentiae. De dissidentia jam dilutum est : sed si1perest, labyrinthus perpetuae incertitudinis. Verum hic frustra obtenditur , non enim in illum proposita doctrina peccatoreS praecipitat, sed praecipitatos eruit. Certam enim ac tutam c quod nec ipse Appendicis Author dissileri potest ) mo strat viam, cui insistendo timidam de sita justitia ambiguitatem quisque est evasi rus. Si quem Brsan male securis scrupulum
103쪽
Sent. lib. 2. c. I 3. n. I sIeremia 6.
64 CONVERS 1 olum aut metum injiciat, id ei minime est vitio dandum. Quod autem ut primo quisque pie compungi coeperit, &consuetas delectationes velle deserere, eum laesit ilico de conversione sua esse securum, sed adhuc pro conversionis dono laborare & orare, reprehendi non debet;
firmi senim id asserit argumentis,&praeeuntes habet, ut alios taceam, quos infra dabo, Augustinum & Gregorium. s. IX. Oum noxia securitas quae false datur incipiemtibus converti.
M Ulxis autem noxia est quae eis fa
cile a nonnullis datur in peccatis securitas. Hinc enim fit ut qui converti coeperant, jam inchoate conversi accepta illa securitate, plenius, hoc est, quantum ad justificationem opuS est, converti non nitantur. Hinc quosdam reprehendit S. Isidorus: Sunt, inquit, qui porn tentibus securitatem cito pollicentur, quibus bene per Prophetam dicitur: CuRABANT COMTRITIONEs FILII POPULI MEI CUM IGNOMINIA DICENTES, PAX ET NON ERAT PAX. Cum ignominia igitur curas
104쪽
PECCATORI s. 6s nitenti , promittit sicinitatem; unde oesequitur:
NEM FECERuNT: id est , confusi sunt noupinnitendo sed poenas luendo.
Inrum attentu ct devota recitatio oratiuncula continentis actum contritionis, reddat Co
sessurium ct paenitentem si cienter certum de contritione ut detur absolutis p
nuductio quod S. Gregorii doctrinae insistens dicat : deceptioni locum esse posse, dum quis se vere contritum judicat , co quod orationem contritionis formulam continentem attente vivaciterque perlegerit. V ivaciter intelligit, dum quis vivaci animi motu ad ea quae dicit eorumque significatum sese reflectit. Hinc sese nonnullos fallere asserit, qui quod in intellectu est, habere se quoque putant in affectu. Omitto contradictionem quam hic iterum videt Appendix , cum alio sensu vivaciter legere, velit esse cum affectu legere. Quamvis nec sic foret contradi GO , non ςnim omnis affectus est con-E uitionis
105쪽
66 CONVERSI. tritionis affectus, quisquis proinde vivaciter , hoc est cum affectu, sed alio quam contritionis, ejusmodi contritionis formulam legerit, habet contritionem in intellectu& non in voluntate. Sed pergit Appendix:
Quandoquidem poenitentes communiter hanc orationem legant cum intentione seu voluntate
eliciendi actum contritionis, quomodo dici potest hic deesse voluntatem y g. I. Nim omnes, qui formulas contritionem signi
cantes, cum desiderio contritionis legunt , idcirco habent contritionem.
Q Uid igitur λ an nunquam hic deesse
potest voluntas si dixerit posse, recte dixit Manuductio in ista ejus.
modi formulae recitatione , voluntatis defectu posse errorem subesse, ac per hoc inaniter se ei opponit Appendix. Sin autem posse neget, multipliciter redarguitur. Ut enim alia omittam, an non deest multis haereticis, qui intentione seu voluntate eliciendi actum contritionis suas formulas legunt , Deoque confitentur, cum tamen in sua haeresi maneant pertinaces an non deest multis Catholicis
106쪽
PECCATORI s. 6 qui ejusmodi precatione ad consessionem sese praeparant,& tamen interrogati, aliquo temporali intuitu dicunt se non posse nec velle ab hoc aut illo delicto ca-vcre p Sunt nonnulli, ait S. Gre*orius, qui ut Mantur hoc seculo , transitorie uti Polunt ra. a. Deo. Cum enim praeesse ac curare res . Mhumanas Deum credant, ad hoc ipsum colunt ut explendis ac saturandis pravis suis cupiditatibus cis opituletur. Hac intentione s quae procul dubio perversa est , & sicut dicit Augustinus, propria L b. 3 s. δε
terrenae civitatis) postulat , ut Deumri .D. . placent , confessionem instituere , aut7'ojusmodi oratiunculae lectione contritionis velle actum elicere: an hic voluntas non deest , aut hac intentione, quis dice re audebit, actum contritionis elici λ Videt ergo quomodo dici possit hic deesse
II. Neque omnes qui pio compunctionis assectu formi Ias istas legunt, propterea habent eam quam oportet, panitentiam ct conpersionem.
SEd quid dum quis recta intentione,id
est,pio compunctus affectu,ut contri tionis actum eliciat, ejusmodi orationem
107쪽
ό3 CONVERs Iolegit, an tum nunquam deest voluntas pIlle hoc dixerit qui nescit quam siepe voluntas imperet sibi &non obsequatur .Mi-L. r. cons. rabatur id Augustinus: Unde hoc monstrum, ov. p. inquit, o quare istud r imperat animus corpori oe paretur atim, imperat animus Mi ct resistitur ; imperat inquam, ut velit, qui non imperaret nisi vellet, o non si quod imperat. Sed
non ex toto pust, non ergo ex toto imperat: nam
in tantum imperat in quantum vult, ct in t tum non fit quod imperat, in quantum non vult. uoniam voluntas imperat ut fit voluntas nec alia sed ipsa non utique plena imperat, ideo non es quod imperat, nam se plena esset, non imperaret ut e siet, quia jam esset. Non igitur monstrium est partim velle, partim nosse , sed aegria ludo animi est , quia non totus a purgit veritate sublevatus, conssetudine pragraratus. Et idebsunt dua voluntates quia una earum tota non est,
ct hoc adest alteri quod deest alteri.
Isto ergo modo non paucis dum converti incipiunt, ut contritionis actum eliciant,ejusmodi contritionis formulam legentibus adest voluntas,quia volunt con- . teri, sed non conteruntur, quia contrario pravo affectu nondum , ut oportet,eXuti, non plene volunt. Uti autem
non plene volunt, neque eX toto con-vςrti desiderant, ita nec plene aut eta to-
108쪽
PECCATORI s. Θto orant. Oratio enim sequitur desiderium, cujus est interpres: orando quippe petimus quod appetendo desideramus. Et inanis apud Deum est clamor oris, quem non exprimit desiderium cordis: quia ut recte Augustinus, ad cor hominis LPIr is. aures Dei. Quisquis ergo jam surgere seseque ad Deum convertere gestiens , imperfecte id adhuc vult & desiderat, etiam ut id consequatur, imperfecte postulat, ac per hoc non mirum si non illinllo eXaudiatur. Nondum enim, dicebat simperius Augustinus , tum persecte orat hac anima ut ei dici positi, adhuc loquente te dicam: ecce adsum. V alde autem ipsi praesiimptuosiim foret se etiam imperfecte, & ut
ita dicam , semi olendo , orantem, st tim velle exaudiri, cum praecipue longanimitas & perseverantia orantibus 1 Salvatore sit indicta , & a quibusdam velit orationis pia improbitate & clamoris importunitate ad subveniendum
109쪽
Mususcit ejuslaodi legisses ulra ,sed ad alia
Non ergo inutilis est aut omittenda ejusmodi precationum lectio ; sed
multis valde noxia est, his leviter recit iis , sussicientis conversionis & contritionis praesumptio. Cum enim jam converti coeperint, sed adhuc non ita ut omnes mortiferas cupiditates , quibus addicti sunt, u se , ut Oportet excludant; ad hoc proficere debent, & pie allaborando, humilitatis & miscricordiae operibus insistendo , Deumque humiliter & persevcranter deprecando perficere possunt: scd ista jam perfectae conversionis praesumptione, proficiendi sollicitudinem & conatum deponunt, ac per hoc non convertuntur sed quasi invia intercipiuntur. Non recte itaque subdit Appendix truto quod hoc non obstante contingat aliquem non habere verum dolorem , si tamen hanc or tionem devote legat, nec ipse nec confessarius 'potest hunc defectum scire, ct con sequenter licet Sacramentum intuli caseu sit nullum, nec poen rens nec confessarius peccat. Cum enim uti monstratum est ad peccatoris
110쪽
PECCATORI S. 71catoris maxime inveterati conversionem communiter satis non sit ejusmodi precatiun cular semel facta recitatio, hac adhibita regulariter nec poenitens, nec Confessarius , nisi temerarie judicare potest omnem desectum esse svolatum , ac pyγilitentem debite conversum.
g. IV. Nec sufficit ejusmodi formulas etiam cum sensibili demtione, imo ct cum lachrymis legisse , neque talis sensibilis derotis semper a Deo est.
SEd quid si ejusnodi precatiuncula
sensibili cum devotione & lachrymis fuerit recitata φ Et tum fallaciam subesse posse asserit Manuductio. Contra Appendix num. 2I3. Hoc es, ait, nimium dissilere, , omnes peccatores in de steration praecipitare. Verlim sensibilem istam , quam dicunt, devotionem una cum conjunctis ei lachrymis fallacem esse posse , & impiis inesse, est in comperto. Solida animi jucuη-ditas , ait cum bonorum omnium sensis nuper destinctus Eminentiss. Card. Bona , non in fervoris affluentia, non insiensibili dulcedine, non in mollibus quibusdam lectibus o lachvmis confistit: nam etiam Turca s alii