Conversio peccatoris, seu Modus quo peccator communiter resurgit ad justitiam. Ubi simul doctrina manuductionis ad poenitentiam nuper Flandricè & post Gallicè impressae, defenditur & ex ss. patribus solidè confirmatur. Auctore r.d. Antonio Le Felon,

발행: 1675년

분량: 324페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

dum experiuntur.

Resert de quodam Aelredus D. Be nardo coaevus , Oui cum immani vitiorum gurgite absorptus omnisesturcitia ct immundiaria cruderet , nihil prorsus agitii perhorresieret; in tali vita sapids compungebatur, sapiks lachrymabat: nec selum timore pana ct peccatorum

suorum recordatione, quodforte nemo miraretur,

sed etiam miro ectu in amoris 3su dulcedinem resolutim, quodam mentis suis ipsium videretur amplecti. Eiusmodi proinge sensibilis compunctio non semper legitima est debitae

conversionis probatio, quia &nonnu quam a Daemone ortum habet, qui saepe emollit corda haereticorum, aliorumque Perversorum, eosque , commovendo humores , ad lachrymas flectit, ut decepti sibi persuadeant se a recta via non aberre. Hac sua arte quandam nuper plures annos quoque octi duo , pro festorum occurrentia, bis terve sacrilege secit

communicare : quod in initio quidem nonnihil repugnante conscientia , sed de caetero sit scepto venerabili Domini Co pore, mirae dulcedinis gustu perfunderetur, imo Angelorum consortio sibi frui

videretur.

112쪽

ΡECCATORIS.I. V. Quadum dulcedo a Deo datur: ct quo Mer

A Li est devotionis dulcedo suavi

ter mentem assiciens, quae divinitus datur, ad proemium, ad consolationem ,& ad excitationem. Ad proemium ut dum emeritis Dei servis nonnunquam post longam ariditatem, post acria carnis , mundi & diaboli debellata certamina , quaedam futurae beatitudinis praegustatio conceditur. Ad consolationem, ut dum militibus suis in hujus sceculi malis laborantibus & agonizantibus, quibus, ut amplius eos probaret in camino humili εμι - - tionis , nonnihil sese substraxerat, iterum Deus exhibet amoris sui dulcedinem, ac modo solis expertis noto, dicit animae eorum: Saltu tua ego sum. Ad excitati P 3 v. 3nem, ut dum in initiis melioris vitae magna plerumque consolationis dulcedine unusquisque excipitur: ut scilcet divinae gratiae sitavitate praegustata, citius se ni usque omnibus vitiis emoriatur, &Deo qui est silmmum bonum tenacius adhaereat. In hoc tamen, qui ejusmodi est, nonnunquam fallitur: Quod, uti ait D. Gregorius, dum quibusdam donis gratis

113쪽

CONVERs Io dulcedine inchoationis excipitur, confirmationem 'accepissese pesectionis arbitratur, o plenitumnis consimmationem aestimat, quae adhuc blandiamenta esse inchoationis ignorat. Unde fit, ut dum subita tentationis procella tangitur , deflectumse Deo ct perditumsus'icetur. uuis inchoationisiua non pasiim crederet, adhuc in prosteris pos- ω mentem ad adversa praepararet: ct vitiis r nientibus postmodum tam fimus re fleret, quam ea sagacius pravidisset. Sed id extra rem no

stram.

a Deo conceditur.

Ea iam a se aversos solet nonnunquam divina pictas ejusmodi blanditiis praevenire, & ad se allicere, & animae adhuc inquinatae gratiam suae visitationis

S Vehar. impertiri. Quod revera ut notat Aelic- ωρ. I. dus . magnum divinae miserationis indicium est , ut non sollim terrore concutiat , sed omnia mentis claustra seris vitiorum obserata sua penetrabilitate perscindens , scedis adhuc labiis, quoddam suae dulcedinis imprimat osculum , ac inessabili si1avitate tua blandiatur avertenti , cunctantem alliciat, animet despe

rantem.

114쪽

PECCATORIS. Israntem. Sed hic sese nonnulli decipiunt qui dum ita divinitus compuncti, conversionis habent incitamentum , habere sibi persuadent ejus complementum, & , momentanee sic affecti quamvis in iniquitatibus perseverent, tamen se Dei jam

familiares amicos arbitrantur. Qui error multum est verae convcritoni contrarius,& perceptae compunctionis abusio est, quae adhuc datur, ut eam debita conve

sio si1bsequatur. Hinc merito ille apud . Aelredum exclamat: Ol quam miserabiliter falluntur , quam sunt AH. sua salutis proditores, qui vitiis innumerabiliabus ac damnabilibus implicati, s quid hujus, de quo loqueris, experiantur assectus, non flumli veniam de praeteritis pollicentur, imo ad e

dem sicarius quodammodρ revertuntur, nec alia

quid hoc stiritali incitamento proficiuntMsnctiores hinc semetipsis arbitrantes insuissees

bus vel negligentiis impudentius volutantur. Fomete de talibus ait Apostolus: dedit illis Deus viaritum compunctionis, oculos ut non videant staures ut num audiant. Nunquid non genus hoc compunctionis excaecat oculos, aurci obturat, iularum dumtaxat qui immani mas vitiorum mdes sine paenitentia fiuctibuspaucis his lachrymis astimant abluendas '

115쪽

g. VII. Tragadia sinisibiles assectus excitant, ct suid

hinc colligatur contra doctrinam qua hic upugnatur. IT quo nequaquam sicundum moment neum illum, o ut ita dixerim, horarium ebeius lectum Dei pensvidus sest amor: quod exi c p. 37. contrariis exemplis persticuum est intueri. Cum enim in tragadiis vanisque carminibin qui uam injuriatus gitur vel oppressus, cujus amabilis pulchritudo fortitudo mirabilis, gratiosus praed cetur assectus , s quis bac vel cum canuntur audiens , vel cernens s recitentur, inque ad expressonem lachrymarum quodam moveatur ctu , nonne perabsurdum est ex hac rani mapietate de amoris ejus A litare capere conjecturum ' ut hinc fabulosium illum nescio quem assim

metur amare, pro cujus ereptione, etiamf hac miniavere prae oculis gererentur,ne modicum qu

dem substantia βιa portionem pateretur expendi' milis profecto ineptia est, imo multo majoris infinia , s quissuam luxuriosius aut tepidus, o culta Dei distensatione , ob quosdam internos compungatur assectus , ad vana ct lubrica oes despristinas denuo rensurus, secundumsteriles has lachrymas ac momentaneos assectus de ejus dilectioinerresententiam. im

116쪽

PECCATORI s. 77Quingentis & sexaginta annis praecenserat Aelredum egregius Ruspensis Antistes S. Fulgentius, sed non minor est 1 , a

ejus in quo am his non longe absimiles

censura : Nonnulli, inquit, scelerum βο- ia rum consideratione perterriti: pro iniquitatibus quidem suis in oratione gemunt, nec tamen asiniqua operatione disiedunt. Futentur se male fecisse , nec ullum finem volunt malis suis factis imponere. Accusant humiliter in conflectu Dei peccata quibus tenentur ongessi, ct eadem peta tu qua humilitate sermonis accusant, corde perverso contumaciter cumulant. Indulgentivinquam lachrymostis gemitibus pscunt, iis sebi

prois operibus adimunt. Medelam postulant a medico, ct in perniciem suam subrogant adjutorium morbo. Ac sic inaniter verbis quarunt placare justum judicem, quem factis iniquis magis irritant ad furorem. Talas enim nunquam diluunt gemendo peccatum , quia non demum peccare post gemitum. Rusmodi proinde lata mota oratium culae non statim sidere, non hoc est, ut vult Appendix , nimium dissidere, de omnes peccatores in desperationem prae- /cipitare, sed ne cum animae suae peric lo male confidant praecavere; & quomodo ad veram & solidam spem, quae eos -

η- ωψmdat pervenire possint & debeant, ζ' 'clamonstrare. f.VIII.

117쪽

g. VIII.

Immerito proinde Appendix exclamat contra M. nuductionem, docentem: quod recitatio vivax praedictarumst mularum non sufficiat, ut peccator censeatur conversim.

Non recte proinde exclamat Appendix tanquam doctrinae, moi strum sit, asserere oranti brevem ejusmodi precatiunculaid non ilico semper conversionis donum concedi : hujusmodi doctrinae monstrum protulit Augustinus, cum illa verba P1. 6. ct tu Domine usquequo , animae esse dicit luctantis cum morbis sitis, id est, vitiis,Deumque deprecantis,sed non statim exauditae. Hujusinodi doctrinae monstrum edidit &e. r. Gregorius, dum dixit: suibus peccata d . reg. minantur per se ab eorum jugo liberari nequeunt. Nam spe ad Dominum cum precibus veniunt, liberari petunt, sed exaudiri non posiunt: Statim scilicet, uti id stipra est cxpositum. Ab horum venerabilium Ecclesiae magistrorum vestigiis ob ejusmodi dicteria non me patiar avelli.

S. IX.

118쪽

g. IX. Inepte Appendix b c objicit illud scienti quod iusi es, Deus non denegat gratiam.

SEd, inquit, ubi esset illud, facienti

quod in se est, Deus nunquam deest. Egregia enimvero probatio & digna ob

quam ista non tam nostrae qu in Patrum Doctrinae nota inuratur. Quasi amplius peccator facere nequeat, quam paucarum linearum orationem proferre. Aut plus eum facere non oporteat qui temerario ausit vitam gratiae in se peremit, Dei templum, quod ipse est , violavit, Filium Dei conculcavit, o sanguinem testamenti pollutam duxit, in quo sanctificatus eIt; ct spiritui gratia contumeliam fecit; propter γ quod totius aeternitatis dignus est supplicio. Deinde qui jam converti velle inci-

pit, non statim, ut ostensum est, tam persecte id vult,ut inveteratos Omnes peccati affectus a se excludat: ac per noc,

licet imperfecta illa voluntate Deum Oret, quomodo tamen facit quod in se est , qui nondum pravos suos affectus deinponit p Propter hoc orare quidem debet, dc non deficere , spei tamen firmitas in Dei praecipue misericordia statuenda est.

119쪽

8o CONVERs Iosetis tu qui nos exaudit etiam superabundanter quam 3. vers*03etimus, aut digni sumus. Facere autem quod in se est, ut notatomm. inS. Thomas, ex Deo est movente corda homi-

- Α-- sinum ad bonum. Atque ab illo fit qui facie φ- -θ- 3-quod in fisa est potestate secundum quod est motus a Deo. Facit, inquam , Operando quod potest, & petendo quod non potest;huic recte dicitur Deus non defiaturus , sed dum petit quomodo & quantum petendum est: ut enim nunc alia omittam, petendum est secundum Christi monitum instanter, & donec exauditisuerimus perseveranter.

CAPUT VII.

Vtium quando dicitur conrasionem peccatoris esse tum docilem, hocst dumtaxat intelligendum de conversione voluntatis ejus, , quando est obstinatus r

conversionem peccatoris qui obstinatus est, esse dissicilem , secus non obstinati.

120쪽

Bstinatio inflexibilitas est volu tatis , quae alicui commutabili bono affectu agglutinata, ab eo propter Dei jussionem renuit recedere. Oritur haec ex amoris magnitudine; qui dum plene& integre alicui creaturae inhaesit, aegre sese sinit inde avelli : & quo amplius crescit, eo fortius eidem dilectae animam tenet affXam. Hinc generale SS. P trum viOnitum est , ut tentationum initiis sortiter nos opponamus: cum esim a pravo affectu adhuc liber est animus, illi cienti cupiditati haud dissiculter resistite postquam vero illi victas manus dedit, ejusque affectionem recepit , ut cum Chrysostomo loquar, discissimum est resi- mm piscere. Cum enim ejus desideriis saturan in Matib. dis obsequi coeperit, atque inde delectatio suerit subsecuta, prava illa roboratur affectio, atque animo, ut ita dicam, in- visceratur; ac per hoc jam alligat eum ut inde abrumpere amorem , & ad utilia

conferre non audeat. Quia cum conatus

suerit , dolorem ingerit inveterata affe-

SEARCH

MENU NAVIGATION