장음표시 사용
121쪽
ctio , cui dolori succumbens a pernitiosis Lib. 6.e. a. delectationibus nolet abscedere. Hinc ibin AE. lud G regorii: Ante caseum a liberi acile peccata vitantur , stas nolunt vitare cum possunt, postea non possunts volunt, quia perfecte velle non Serm. 24. possunt. Et post ipsum Aelredus: Porro quis p. 4 is, Dinonibus manus dederit, o se servituti tradiderit vitiorum, omni virtute stoliatus imberbis, ct quas informinam resolutim agnoscitur. Videat charitas vestra, Fratres, multo facilius es ante lapsum vitia declinare , quam datam eis semel manum eorum potestatis ducere. Quod svinculis consuetudinis quis fuerit irretitus , in omnibus debilis, ct inermis, o quam aemineus G. - alii invenitur. Et hoc, ait S. Prosper , o justo Iuliatios Po Dei judicis , ut qui cupiditati re stere noluimus merim t. a. ingressura , jam re sistere nequeamus ingressae.
de it '' Ex quo salubriter infert S. Gre Eorius . r' ' ' Male ergo, inquit, mederi concupiscentia momLib. s. c. 4. bo satagit, qui adhuc explere concupiscentiaspec- οι - Ru cogitat, ut quissiat: tanto quidem erit
post peccatum concupiscentia major , quanto ipsessibi esse incipit peccati delectatiogratior. Haec itaque prava affectio seu malus
amor ita auctus & roboratus ut contrarios sibi renisus plene evicerit , pertinaci ter facit animam Dei jussis resistere: pro-Pρου. it pter quod scriptum est Impius cum inprovers. 3. fundum ycncrit peccatorum , contemnit. Hunc sal-
122쪽
Ρ E C C A T O R I s 83 saltem concedit Appendix dissiculter Converti; nec immerito: est enim obstinatio unum e peccatis in Spiritum Sanctum , cujusmodi propter summamia duitatem dicuntur irremissibilia. Propter quod dum talibus obstricti convertuntur, dicit eos S. Thomas , omnipotentia & -*- ρου. misericordia Dei quassi miraculose spiri- δε' 'tualiter sanari. His proinde praecipue convenit , quod generaliter dixit Bernardus: Disscisis prorsus res es , O soli divina virtuti S m. p ibilis, susceptum semel peccati jugam a cerei '' cibus exsulere; quoniam qui facit peccatumst xus est peccati - nec est jam liberari nis in manu
serti. Et ante ipsum Gregorius: Flagiti 1serum conperso facilis non est. it in . .
Gn soli obstinati disculter convertuntur. V Erum non recte id ad solos obstinatos restringit Appendix, secus asserens de non obstinatis.Non enim omnino obstinatus erat Augustinus, dum jam bonam voluntatem habebat,ut Deum gratis Coleret,atque auditaV ictorini conversio ne exardebat ad imitandum: sed tamen adhuc
praegravari se sentiens, Illi rei ergo seu stim' g g cius , inquit, ligatus non ferro alieno , sed mea cap. s.
123쪽
ferrea voluntate. Velle meum tenebat inimicus oeinde mihi catenam fecerat, ct constrinxerat me:
quippe ex voluntate perversu acta est libido: σdum senνitur libidini, Iucta est consuetudo; odum consuetudini non resistitur, sucta est necesi rus. Quibus quas ansulis quibusdam sibimet
innexis, unde catenam appellavi, tenebat me obstrictum dura serpitus; voluntas autem noxa,quaimihi esse coeperat, ut re gratis colerem, fruique te vellem , Deus sola certa jucunditas, nondum erat idonea adsuperandam priorem retustate roboratam, &c. Hanc difficultatem, quam etiam non obstinati, sed utcumque jam conversi volentes patiuntur, proprio eXperimento edoctus, pulchre exponit commenta-DU. io 6. tus in Psal. 1O6. quempiam proferens
jam perductum in viam fidei: Cum ergo,
inquit , ibi fuerit, jam sciens quid observare
debeat, nonnimquam sibi multum tribuendo, o quasi desiuis viribus praesitimendo,incipit consigere velle bello contra vitia, ct propter superbiam superari. Invenit ergo se ligatum difficultatibus cupiditatum, o non posse viam propter compedes ambulare. Inclusium se sentit disscultate vitiorum ct tanquam muro imp ibilitatis erecto,
portisique clausis, qua evadat, ut recte virat, non invenit. Jam scit quomodo vivere debeat; prius enim in ora ore era; ct famem veritatis patiebatur,
124쪽
ΡgccATORI s.fiebatur: accepit autem jam cibum veritatis, ct positus in via , audit: vive benesi cundum quod nosti - antea enim non noveras quemadmodum viaveres,modo accepisti ct nosti. Conatur 9 non potest : ligurum se sentit, exclamat ad Dominum, liberat Dominus de necessitatibus, rumpit Pinc Ia discultatis , constituit in operationem aequit iis, M. Hanc magistri sui doctrinam secutus est , & in suum ad eundem Psilinum commentarium transtulit S. Prosper, Eandem Sc in volentibus dissiculi I. r . mλtem agnovit magnus Gregorius: Qui pe- .des, inquit, in rete mittit, non cum voluerit
ejicit , sic qui in peccatis se dejicit, non m ut
luerit surgit. Et iterum t Saepe nonnulli a L. a I. mo. 'apis actibus exire cupiunt, sed quia eorundem c. s. actuum pondere premuntur in mala consuetudinis
carcere inclus a semeti is exire non possunt. Denique ut alia, ne fusior sim, praeteream , volentes intuebatur idem .egre gius Doctor cum dixit : uuibus ergo pec L. 4. c. a. cata dominantur per se is eorum jugo liberari ne-iul. I . g. queunt, nam spe ad Deum cum precibus veniunt , liberari petunt, sed exaudiri non possunt: divino siquidem judicio cum eis agitur, ut qui notuerunt mala vita re cum possent, non psintvit ire cum volunt. Et quis'onte incuriunt mala piscognita, fugere non possint experta. Et antς
125쪽
ῖς .C o V E R SIO . s. tu Gregorium S. Cyrillus Alexandrinus tiram. Resipiscentes, ct initium conversionis habentes, aiunt, peccavimus ct non obedivimus. Neque - enim simul ac polumus obedire, continuo obediamus. Etenim tempore opus est, sicut in pula ribus ad curationem, H in conversione ad plene ct pure conpertendum si ad Deum. L. de simi- Hos secutus S. Anselmus sive ut alii vo- M. c. λῖ9. lunt quispiam Discipulorum ejus) Ρωtur diabolus, inquit, cum hominibus multis,quos imretitos sutis laqueis pro sua voluntate in diversa via tiortim impedimenta pertrahit. Sunt enim quia damlut v.g. dicam avaritia sim luxuria oesmitium flammis succense, ex mala consuetudine illis dicti. His contingit aliquando, ut sua secta con-menantes , fleant seque amodo e talibus Osatims se promittant, Onore apis irretita liberos se volare autument. Sed quia prvo us irreriti ab hoste tenentur , nolentes in eadem vitia Byiciuntur , sique hoc piks, nec omnimode tuberantur i, nis magno tonam ct gratia funis
s. Di ue 7 ihil posterior Aelredus t Scit os exia datam. prinus est , inquit, quom do vitiis subdituuenniis
undi quo lapidatur. Omnis enim qui facit pe cutum, strvsu spectriλ O duraserpitust qua etiam ahimum renitent a pleramque cogit 'ad Pisis , cpm violenti a mala suetudinis ad illud
126쪽
PECCATORI s. 8, impellitur vitium, quod jam detestatur: ut m ram in modum ct peccatum ita velit ut faciat ,
Omittere hic nolim Venetensem P triarcham B. Laurentium Iustinianum ; I g. mita
gat mentem ut nequaquam surgere positi ad recti- redinem. Conatur is labitur , quia ubi stonte diu perstitit, ibi etiam cum noluerit cadit. Lex enim peccati est violentia consuetudinis , qua trahitur injustim animus, eo merito quo in eam volens lapsus est, ad quam quodam progrusu persevenit anima. Primo fit titillatio delectationis in corde, deinde consenso, tertio operis perpetratio, postremo consuetudo, in quam deveniens animasiorum extra se trahitur vinculis peccatorum. Priora verba ex D. Gregorio sumpta simi, quae etiam profert & approbat S. Bonaventura lib. 3. Pharetrae cap. 12. Pulchre id totum elucidat & confirmat S. Bernardus: Tripliciter , inquit, mihi vi- Sem. 8. dedentur homines esse sub Principe tenebrarum. . - Primum quidem nec polentes nec nolentes: quia convenit his qui necdum talent voluntatis usium rsunt tamen vasa ira propter originale peccatum,
donec alligato sorti vasa ejus diripiat sortior per
Sacramentum adveniens. Secundo modo volentes,
cum jam nluntarie peccant. Tertio quoque monam & ipse volentem dc conantem a tendebat dicens : V tata namque culpa illi-
127쪽
as CONVERSIO.do nolentes, cum jam resipiscere vellent, nisquρd peccati consiuetudine miserabiliter obligati, justo Dei judicis, qui insordibus suntsordescunt adhuc. In quo tertio statu labora.se videtur Pr digus illa filius, ct vere prodigus nimis, qui nou
modo disi arat sius, sed o semetipsum subj
cerat illisera servituti, infriis venumd tus sub peccato: cum ad se reversus ait : QuANTι
HIC FAME PER Eo i Si quis expertus es in semetipso, facile, credo, in his verbis animum miserabilem recognoscet. Ouis enim peccati co suetudim obligotus non se felicem reputaret, sdatum ei esset esse tanquam unum ex his, quos ius culo tepidos videt pipentes fine crimine, minia
me tamen quarentes qua sursum fiunt, sed qua super terram ' QuANTI , inquit, ΜER-
BuNDANT PANI Busi id est, constantur in innocentia sua, ctstuuntur propria conficientia bono - ego autem hἰς fame pereo : insatiabilibus crucior peccatorum Ofideriis ct lectibus viti ram Porro qui pleno affectu vitiis ad dicti sunt , ut inde destinato proposito nolint abscedere, nondum arduam sibi sentiunt sui in meliora mutationem , nondum eis dissicile apparet motus suos,
quibus sponte & ex toto corde obse-
128쪽
PRCCATORI s. 8'quuntur, cohibere & inde amorem avertere. Cum vero id attentare coeperint, tum quoque qualiter peccatorum suorum funibus peccator constringitur, proprio experimento incipiunt agnoscere.
Peccati jugum, quod ad suscipiendum
leve est, quam sit ad excutiendum grave, probant cum id jam volunt deponere Icujusmodi gluten sit inveteratus amor , quam sortiter suo objecto animam affigat , vident cum inde sese conantur eX- pedire , & sese non debite expediunt, nisi ille subveniat qui istam expeditionem promittebat, cum dixit : Omnis qui facit peccatum, servus est peccati. Si ergo vos Filius liberaverit, vere liberi eritis. Difficilis proinde obstinatorum est conversio; sed difficultatem tum maxime percipiunt, cum obstinati esse desinunt, & sese imcipiunt jam velle convertere. Ex his jam patet quam non immerito dixerit Rev. Pater Paulus Zchentner Societatis I E su Theologus: Multorum non laris error est, cum putant, quam obvia est peccatori paenitentia , tam eidem es facilem ct e peditum. Et infra: Gemmula ista caelestis graria, cujus jacturam facit impius venator libidianis sisa, tametsi recuperabilis si, non tumen ob-
129쪽
so C o N V E R smenti st, dolenti,ct deprecanti, o detestantis cinora sim : atque ut pronum est humana in mmitati magni Dei sapori bus excidere, sc restitui, est operosium.
, trum aque facile quis fit disso situs, ut absist .
tur , tantum habeat peccata venialia ,spe etiam multa mortalia, praesertim consuetudine inveteratu '
INutilis forsan cuipiam hujus quae
stionis judicabitur propositio : hebes quippe est aut rudis , cui non ejus sit manifesta veritas. Tamen Appendici, ut in aliis plerisque quaestionibus, ita & hic mos gerendus fuit. Cum enim peccatori , non ut ei luberet, sed instanter perseveranterque petenti, quaerenti & pulsanti poenitentiae gratiam Manuductio dixisset esse promissam, atque id pauperis viduae , atque importuni amici parabolis confirmasset: Contra, ait Appendiaenum. 2s s. verum est quod Christus ibidem hortetur ad instantiam orationis j sed nihil ad rem et alias sequeretur , idem sciendum illis, qui cummis peccaris venialibus vadunt ad coms ionem: nam gratia contritionis aque ipsis es super-
130쪽
ΡgCCATORI Msupernaturalis, ct a Deo obtinenda ac maximo peccatori.
V erum illegitimus est venialibus ad mortalia processus; aut si quis legitimus sit, assertam a Manu ductione doctrinam non evertit, sed confirmat. Illegitimus est , quia mortalium poenitentia lapso peccatori & ad agendum est operosior, re ad impetrandum dissicilior. Etenim graviora delicta, ut majores offensia sunt, ita quoque amplius deflenda sunt, & m jori animi detestatione abjicienda, quae
dicit August. Nisi per vehement simam mo&- Sem. 3 Iliam humiliationis cordis, o contritionis stiria δε εν. tus, ct tribulationis paenitentia non relaxari. y 'Vui vero, ait Hieronymus, levi peccatorum I R. Jorde maculatus es, leνioribus purgatur monitis. 'Deinde dum a mortalibus surgitur, necesse est omnium & singulorum voluntatem deponere, adeo ut vere poenitens
non sit, qui vel uni e gravioribus delictis manet addictus. Non potest esse vere paenitens, ait S. Thomas, qui uno peccato paenitet, ct 3. hon de alio. Si enim diglliceret ei illud peccatum ' a quia est contra Deum super omnia dilectum s quod requiritur ad rationem vera paenitentia)sequeretur quod de omnibus peccatis paeniteret.