Conversio peccatoris, seu Modus quo peccator communiter resurgit ad justitiam. Ubi simul doctrina manuductionis ad poenitentiam nuper Flandricè & post Gallicè impressae, defenditur & ex ss. patribus solidè confirmatur. Auctore r.d. Antonio Le Felon,

발행: 1675년

분량: 324페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

g. I. De ventidibus Iucilior est paenitentia. Ujusmodi autem a venialium poenitentia abest necessitas. Fieri unim potest ut quis vere, id est, s.fficienter ad ejus remissionem paenitet de uno Veniali, & non de alio : de majori Anon de minori: & fieri quandoquc potest e converso, dum v. g. uni, non atrieri assicitur, metu aut alicujus commodi desiderio ; non hoc sed alia a quibus haec abstini, paratus cst deserere. Displicet subinde & ipse numerus , ut quamvis si gulorum displicentiam a se non Obtineat, e simpliciter tamen improbet, se toties in hoc genere excessisse. Adde nunc majorem enormitatem, turpitudinem, aliaGque circumstantias, ob quas saepenumero unum, & non aliud ab affectu excluditur. Insuper omnia & singula graviora delicta cavere sit nobis Dei gratia possibile : Sicut enim, ait quidam V eterum , si δε me minutis peccatis nullus amasuum auisuit aut esse poterit: ita fine capitalibus criminibus, d nante ct auxiliante Deo, omnimodis essens*mus o debemus. Propter quod ad mort lium paenitentiam,satis non est,eorumvO-

132쪽

PTCCATORI S. 93luntatem deponere, nisi etiam quis statuat ab iis omnibus continere; ac per hoc& ea media, quibus ad hoc essiciendum aeger, eumque abesse optet ac sanitatem adipisci; non tamen absoluta id vult voluntate, si remedia ad excludendum morbum , ac sanitatem comparandam neces.saria detrectet subire. Sic sunt nonnulli, quibus displicet sua infirmitas, qua se vi- .consueta sine cessatione relabi, displicent illis relapsus a quibus se vellent continere; sed tamen id adhuc simpliciter non volunt, ac per hoc non debite poenitent, si ad superandam infirmitatem, & praecavendum recidivum necessario vitanda aut adhibenda vitare renuant aut adhibere. Ex quo elucet quam merito a S.Carolo Confessariis dictum Itist a. sit: Pam vero nonsolum absolvere eos non pose PV.p. a. c. simi, qui peccum mortali valedicere constanter non decernunt, sed nec illos etiam, qui quampis erant peccatum se velle deserere, tamen una dicunt , videri fibi non se commercium illius esse relicturos, ni ea velint remedia apponere , me quibu3 Confessarius judicat ad pomitum rediti

illi opus esse prudenter judicatur,velit aia

sumere. Tametsi enim morbum oderit

133쪽

C ONVERs Iog. Ι Ι. Non omnia venialia in hac ritu curare possumus. A Lia est venialium ratio. Haec Omnia cavere optare possumus, sed in ista mortali vita perficere non positimus : propter quod & Sanctissimorum

Dan. i. q. VOX est : Si dixerimus, quoniam peccatum non c. r. v. s. habemus, ips nosseducimus, ct veritas in nobis In V. ri s. non est. Etenim: Quoniam tentatio est vita hu- m. 3. super terram, etiam si a criminibus longe sinus, ait D. August. non tumen deest, ubi de sideriis peccati vel facto, vel dicto, vel cogitatu obediamus, quando adversis majora vigilantibus quaedam incautis minutasurrepant.

Henialium citius quam mortalium remisito ob

tinetur.

Iusmodi quidem minores defectus, etiam in particulari longe difficilius plerumqne quam majora & graviora delicta vitamus , ac per hoc facilius quoque est , haec quam illa absilute cavenda pro-

Brevi p. 3. ponere. Et tamen ut S. Bonaventura, M

3. vera asserit doctrina, citius est venialium quam mortalium veniam obtineri: eKquo

134쪽

quo discimus, non aeque persecto utrobique opus es. abstinendi proposito.

Discrimen hoc inter mortalia & venialia Iustorum delicta notavit S. August. που ro. Dum dixit: Ne putetis, Fratres, quia facienda choria cv. sunt quotidie adulteria, ct eleemosynis quot dianis mundanda sunt: ad illa majora scelera non susciunt quotidiana eleemogynae, ut ea mumdent.

Aliud est ubi mutes vitam, aliud est ubi toleres vitam. Ista mutanda es: s machus eras , noli esse machus: s fornicator eras , nesi fornicatries homicida, noli homicida esse : s UM ad in thematicum , ct ad ceteras pestes sacrilegas , jam deme. Arbitraris hac, nis fieri demunt, quotidianis eleemosynis posse mundari Z Ilia dico

quotidiana peccata, qua aut lingua facile committuntur, ut es verbum durum, aut cum I bitur aliquis in risium immoderatum, aut in

hujusmodi nugas quotidianas. In ipfis concessu peccata seunt: cum ipsa uxores exceditur concumbendi modus procreandis liberis debitus, jam peccatum est: in ip sis alimentis, qua utique concessa sunt, s forte excedis modum, o amplius

accipis, quam necesse est, peccas. Quotidima sunt ista qua dico , sed tamen peccata sunt, ct non sunt stria, quia plura talia peccata dicimus , Fratres, quotidianis eleemosynis posse munduri: Non tamen sine debita ab eis conversione. Nam exclusive accipiendum

135쪽

96 Co Nu Ens Iosrm. 3 . quod idem S. Doctor alibi de his mino-δεῶνers. c. ribus potissimum disserens ait ' Omnia δ' ergo praeterita conversis nonnisi conversis

dimittuntur.

α - δε Augustinum secutus est Bernardus. Iutri u My M s, ait, a quibu abstinere non possumus, dum gestamus corpus peccati, ad silutem suscere potest paenitentia quotidiana. As ingrapioribus quidem, o qua peccata ad mortem sunt, opus est non se

lum paenitentia, verum etiam continentia. Itaque, conlatando ait alibi, Iuda ct Perusalem, nolite timere ,s perfectionem, quam demeratis, nondum potestis adipisci ; sed quod minus habet

imperfectio conpersationis suppleat humilitas confestimis . ct imperfectum vestrum videbunt oculi Dei. Propterea enim mandata sua mandavit custodiri nimis, ut videntes imperfectionem nostram descere, o non posse implere quod debet, fugiamus ad misericordiam oe dicamus: Quoniam melior est misericoroia tua stiper vitas eo qui non possumus in vestim innocentia, se ijustitia, appareamus vestiri confisione. Haec ad solamen eorum qui circa venialium confessionem nimia sollicitudine anguntur: & ex adverso qui sic nimia incuria laborant, cogitent haec duo monita Dir 'Gς- Salesii: habe semper veram displicentiam ωοtam lib. de peccatis, quae confateberis quantum a. c. rv. Vis parva sint, cum firma reis mone de

inceps

136쪽

mceps emendandi te: abusus est confiteri aliquod peccatum cujuscumque generis illud sit live mortale , sive veniale absque

eo quod velit se ab eo purgare. Haec ille. s. IV.

Pro quo rutim venialium paenitentia Impetra da, laborum ct precum in vitia opus est. ITaque a venialium ad mortalium paenitentiam non debita fit ratiocinatio , neque ex illius facilitate huic difficultati praescribitur. Addo nunc & ipsam veni lium paenitentiam labore & precum in stantia haud raro debere obtineri. Etenim

si quis ut sunt plerique in venialibus qui

busdam assectibus sit implicitus, potest quidem his affectibus nondum exclusissifficientem de aliis paenitentiam agere , attamen ut & ipsis affectibus renuntiet, ut oportet, ac debite ab iis resiargat, muruto ei opus est studio, multa prece, multumque repetita. Noverunt hoc qui a tentant , frequenter velle adjacet eis, sed tamen non inveniunt & facere, nisi petendo, quaerendo, pulsando, a quo habent desiderium , impetrent & effectum. Aquo si ad mortalia argumentari licet, ata

verius Appendicem est concludendum

si si

137쪽

CONVERSIO

Si enim hoc modo a suis vitiis minoribus iusto sit resurgendum , quid mirum, si Mimpio peccatori, ut a consiletis suis mortiferis delectationibus amorem removeat atque de iis simul omnibus, ut oportet , paenitear, pii laboris atque orationis i incumbat necessitas

CAPUT IX.

Vtram aque facio ad panstentiam convertatur is quisve relabitur, atque inveteratam morta liter peccandi habet consuetudinem, ac illa,

qui semri dumta et es lamus tDIηςx x cap. 12. Manuductio, saepius recidivos non sic facile ac illum qui semel dumtaxat lapsus est , absolvendos, quod illorum prae istodissicilior sit conversio. Ad hoc Appe

dix : Concedo, inquit num. 2 I. loquendo de torali conversione, nego de inchoata. Incho

tam intelligit, quae ad Sacramenti susceptionem justitiamque suffciat , quam proinde eadem facilitate vult ab utrisque

comparari.

Verum non hoc sentit, cujus hic via. sis. e. deri vult inniti auctoritate, S. Gregorius. Etenim lib. q. moria. 27. quatuor poniu

138쪽

PaccATORI s. . 9' modos, quibus interior consensio peccato data consummetur in opere. Primus

est ipsa consensio adhuc haerens in corde. , quam sequitur pravi operis completio ;dehinc in consuetudinem ducitur ι ad e tremum vero vel falsae spei seductionibus, vel obstinatione miserae desperationis enutritur. Cum enim culpa, inquit , in nid. N. usum venerit, ei jam animus etianis appetat, debilius ne iit: quia quot vicibus ara freque rationis astringitur , qu si tot vinculis ad mentem ligatur. desit ut enervis animus, cum solvi non valet, ad quadam se solatiasulsa consolationis inclinet e quatenus venturam judicem tanta bimisericordiastondeat ut eos etiam, quos arguendos invenerit , penitus non occidat. Cui rei hoc deterius accidit, quod ei multorum similium si sua consentit. Sciendum quoque est, quod tres illi modi peccantium juxta descensussui ordinem s filius corriguntur, quartus vero iste discilius emendatur. de θ Redemptor noster puellum in domo, jurenem extra portum, in sipulchro a tem Laetiarum fiscitarit. Adhuc quippe quasi mortuus jacet in domo qui latet in peccato. et amquasi extra portam educitur, cujus iniquitas uisque ad inverecundiam pubista perpetrationis apereritur. Sepultura vero aggere premitur, qui in Ierpetratione nequitiae etiam usu consuetudinis

139쪽

xoo CONV Iovocat: quia plerumque dipina gratia, non solum in occultis sed etiam in apertis iniquitatibus mominos ct mole pra va consuetudinispressus, rest Eitus sui lumine illustrat. Quartum vero momtuum Redemptor noster nuntiante discipulosinosecit, nec tamen sulcitat, quia valde discile est, ut is,quem post usum mala conssetudinis etiam ad ultimum adulantium lingua excipiunt, a mentis

sua morte revocetur.

Tres, inquit , illi modi peccantium juxta descensius sui ordinem scisivi corriguntur. Secundus primo dissicilius, sed minus a duo quam tertius. Cum enim pravo consensui adjungitur pravi operis completio , hanc sequitur ejusdem operis prava delectatio, qua prior mala cupiditas amplius nutritur & roboratur, ut jam arctius & tenacius eidem objecto an, mam alliget. Pulchre id elucidat Augustinus exponens istum Psal. 9. Versum: In musicipula ista subi nos legimus t in laqueo isto quam absconderunt, comprehensivies pes eorum. Music uti,adt, occulta est dolosas

statio. Pes anima recte intelligitur amor: amore enim movetur tamquam ad locum quo tendit. Locus autem anima ni in instatis aliquo ηst, quod ' forma occupat corporis: sed in delectatione quὸ se pervenisse per amorem utatur... Pes ergὸ pecca

forum, id est, amor comrehenditur in musicipula, quam

140쪽

PEce A T O h I s. ac L*uum occultant: quia cum fraudulent acti nem consecuta fuerit delectatio, cum eos trudia de rit Deus in concupiscentiam cordis eo m , jam illa delecturis alligat eos, ut inde abrumpere arn rem, o ad utilia conferre non audeant : quia cum . conati fuerint , dolebunt animo, tamquam pedem de compede exuere cupientes. Cui duori

succumbentes a perniciosis delectationibus nolum abscedere. Haec tamen non sic dixerim, ac si universaliter completo opere , difficilius aut tardius resurgatur. Ipsa enim peccati turpitudo magis apraret in opere, & citius animam ou ea, quae egit, facit consendi. : quod, ut recte Cyrillus AleX, Hom. s. io Principium bonorum est. Hinc illud Hiero- Ire . nymi: Rubor mirus pudoris indicium estis Et In cap. 7.

consilentia peccatorum lucet in facie , ste πβ- mch. latis est , quando delictum sequitur perecundia. Eapropter Richardo a S. Victore nolim diuentire dicenti: Ouampis peccatum actio- μ' ' 'κωθecundum aliquid sti nisui peccatum, ramen a s. stationis secundum aliquid est periculosus. Num peccatum actionis, quamvis Ioue m asst

ad reatum, peccatum tamen cogitationis vide nosne di sciliusfit ad sanandum. peccatum enim munifestum quo magis erubescimus, eὸ saepe m

rvius corrigimus. , Sapa etiam culpa per asti

nem ninifesta, vel admonitione corrigitur, uri

SEARCH

MENU NAVIGATION