장음표시 사용
181쪽
128 CONVERSIO caveant, serventque justitiam , conte
dere , laborare, orare. Recte id assierit Manuductio , sed non re cte reprehendit Appendix ue suffcere asseverans quod peccator doleat de praeteritis peccatis , ' de
caetero proponat servare mandata. Cujusmodi enim hic intelligit propositum psi verum & absolutum ι illud nemo habet , nisi qui ad servanda mandata, quorum unum est vitare relapsum, necessaria sibi media velit assumere. Haec media simi : contendere intrare per angustam portam , mortificare membra sita quae simi super terram, crucifigere casenem sitam, cum vitiis & concupisce sis: si dexter nos oculus aut manus scam
datiget, eandem abscindere & a nobis projicere: denique in omnibus sollicitum ambulare cum Deo. Ad ista nis mentis intentio ferreat, ut supra dicebat Gregorius, unda mundi non placitur, per quam sim-Hom. 22. per anima ad ima revocatur. Et ante ipsum H Gm. Chrysosthomus: Pum adhuc teni s habemus, omnem depcnentes ignaviam virtutem avi
mus , peccatum cilio habeamus: nis enim O adsum amore ct desideris quedam immense nos
contulerimus, ct ignaNiam valde oderimus: neque hujus damnam sugere, neque illam a
182쪽
ΡECCATORIS. I 2'caeleste regnum rapiamus.Nemo enim, nemo , t quam , desidia corruptus illuc introire pbterit
Ille est modus mandatis Dei perseveranter servandis necessarius , quem proinde acceptat quisquis dς cxtero Dei obsequi mandatis veraciter proponit. Hujusmodi si intolligςret Appendix mandata se Vare proponentem , recte diceret , sed Manuductioni , cui consentiret, malo con;r diceret. s. v. Appendix recenter conress pubet fomentum ignaria , evique relabendi periculis
SBd quantum capio , aliud vult , sus-eere nempe propositum quod fit 1 nonnullis qui sic servare mandata proponunt, ut tamen ad id exequendum nimium eis si multum laborare aut sollicitum psse. Hoc si sontit; multum fallitur, ει plurimis noxium praebςt ignaviae fomentum. Ejusmodi pr positi insiissicie viam omne vulgus agnoicit in iis,qui dum artem aliquam acidiscem desiderant, ignavi tamqn necessarium laborem omittunt subire. Hinc merito ejusimodi tanquam reproborum taxat just* vitae pro-
183쪽
13o CONVERSIO. positum S. Gregorius : Bene, inquit, de, reprobis dicitur, involuta suntsemita gressuum eorum , quia recta quidem deliberando appetunt,
sed ad consuetusimper mala replicantur, o quas extra se reo, ad semetipsis per circuitum redeunt, qui bona quidem cupiunt, sed a malis nequaquam recedunt. Hse quidem humiles, sed tamen fine deflectu: esse contenti propriis, sed me necessitate : esse casti, sed fine maceratione
corporis: esse patientes, sed me contumeliis x lunt e cumque adipisii virtutes quaerunt, sed i bores virtutum fugiunt,quid aliud quam exhibere belli certamina in campo nesilant, σ triumpha: in urbibus de bello concupisiunt r
Male urget 'pendix quod hac doctrina natust homines in desterationem pracipitare.
SEd urget Appendix, quod haec nata
sint innumeros in desperationem praecipitare. Sed panicus est ille timor: jam enim magis confidere debent, quod eis malae spei fulcrum eripiatur, & solidae spei, unde confundendi non sunt, juxta divinae Scripturae regulas , ratio demonstretur. Si haec infirmitati eorum In V. 3 a. magna sint,adest Dominus ut qui jubet, muta juvet, ncminem deserens ut notat Au-
184쪽
PECcATORI s. 13, gustinus) laborantem & clamantem ad Ie. Bonum autem eis est verae poenitentiae arduitatem agnoscere, ut debitum pro ea laborem minus refugiant. Quo facto arduitas ejus levighur & minor tur. Hinc S. Gregorius moraliter exponens illud lib. i. Reg. cap 6. FACIE 1s ρ' 3 SIMILI TuDINES, &c. sI FORTE AE . 'm' LEUET MANuM SuAM A VOBIs. quid . aliud, inquit, in hoc verbo dubitationis accipiarur , ns quia discitis ostenditur reconciliatis imissorum φ Viae ct per Pnam dicitur r
NOSCAT DEus Quid ergὸ si forte relevet manum dicitur; G1-mri ad paenite tia lachrymas cum magna fortitudine debemusrquia ets hi qui paenitentiam austeram facim vix fiduciam salutis inveniunt ; negligentesselai fieri quando pusunt ' Qua profectὸ reconcili tionis discultas , f in paenitentium aestimati
ne tenetur, apia omnipotentem Deum nequaquam invenitur: quia o dum Ninisita velut
185쪽
Observantia mundatorum Dei multa exigit. SCripturas quibus contendendum nobi; dicitur intrare per angustam po iam, vi Dei regnum rapiendum &c. respbndet Appendix consistere in observantia mandatorum Dei. Sic est: obse vantia mandatorum Dei arcta & angusta via est quae ducit ad vitam , per quam ut quisque incedat, contendendumest , quo est infirmior, magis contendendum, ne ab ea deflectat, sollicitus debet cum Deo ambulare , pravaeiconcupiscentiae suae motus viriliter premere , adversiis Diaboli circumeuntis insidias , mundi allicientis illecebras sobrius esse & vigil, etiam dexterum oculum aut manum si sibi scandalo sit, a se projicere , deniquc ab omnibus, quantum ut peccati recidivum vitet necesse est , sese continendo, orare ut non intret in tentationem. Hoc modo juxta Scripturae regulas mandata servanda sinat , quibus quisquis animi mollitie aut ignavia insistere detrectat, ac juxta eas vitam modςrari , nondum absolute mandata proponit servare, ac per hoc nondum est debite conversus.
186쪽
Peccatori lapsi tria sunt necessaria;scilicla paritentia , ωmctio, o filicitudo. IT que lapso peccatori tria cum Ber- nardo ad resipiscentiam statuenda
sunt necessaria. Primum est, praetcritorum poenitentia, alterum vitae correctio ; paenitudo enim, ait, fine correctione non Orm. 3.' praeerit, qua tamen necesse non est on1-H- i .
nes peccati reliquias excludi. Sed quia hinc infirmus animus diu correctus permanere non potest, nisi circa se multa circumspectione vigilet & attendat; ter- '. tio requiritur sollieitudo , ut jam sollicitus M tia 6. incipiat amlulare cum Deo jdo. Proinde ut rum. 3. quae sit legitima poenitentia breviter aperiam ; dico cum Richardo IS. Victore: Hoc est vere paenitere, de praeterita pravarica- Z δε νοis. tione dolere cum firmo proposito constendi, sa- tim sol
rufaciendi θ cum omni cautela camendi. Inc' si hunc modum poenitentes merito debent
absolvi ; alioquin sine absolutione re-
187쪽
hac duo Hi conνeniant: Deus quolibet momento paratus est peccatorem in gratiam susici reo tamen regulariter inpereratus . peccator non stet in momento, seu brevisma rempore ad verum conversionem suscienter dissonit i mi
sicut procul dubio concedendum est , omni tempore par tum Deum peccatores in gratiam recipere, ἰnnixa Scripturae dicenti e Cum quaseruDomin*m Deum tuum , invehies eum: sed conditio subjungitur : si tamen toto corde quaseris , ct tota tribulatione anima tua. Hanc negat ab inveterato maxime peo Catore cito, ac parvi temporis spatio adimpleri. Improbat id num. 263. APpendix , eo quod consequens putet: Si Deus ni momento paratus est peccatorem e cipere in gratiam, ergo omni tempore paratus es ei dure Dum adjutorium ad se convertendum. Ex quo deinde concludit, omni momento peccatori facile a peccatis recedere, M sese debite ad Deum convertere.
Adjutorium intelligit proxime Sc
188쪽
P n C C A et o R I sἰ ,3 scomplete ad conversionem sufficiens, ut praeter illud opus non sit aliud requirere. Hoc putat sic unicuique omni momento Deum dare paratum, ut id nemini ob praecedentia sita delicta subtrahat. Verum hebes est, quisquis non videt id ad
Primum antecedens non consequi. In divinis Scripturis legimus : In praeteritis I generationibus dimissas omnes gentes ingredi '. s. vias suas; nonnullos dimisus secundum δε- V. 3 o. v. sideria cordis siui, alios traditos in pastionibus 33 ignominia. , ct in raprobum sensum. Alios Ron . e. r. denique excaecatos & obduratos. Haec o. g.
autem dimissio, traditio, excaecatio & -3 obduratio, sine saltem hujusmodi divini auxilii siubtractione intelligi non
potest. An tamen non omni tempore Deus adimplere paratus fuit, quod per Prophetam dicit : Si autem impius egerit 'reb r . paenitentiam ab omnibu3 peccatis suis qua ope- -- . ratus est, ct custodierit omnia pracepta mea,
o fecerit judicium ct justitiam ς vita viret,
O non morietur. Omnium iniquitatum ejus, quas veratus est, non recordalor. Potest ita que Deus &omni momento paratus esse,
peccatorem legitime poenitentem in gratiam suscipere, & tamen quosdam se deserentes ipse quoque deserere. Hanc autem suae ratiocinationis nulli-
189쪽
tatem, nec i pse Auctor debuit ignorasset& morientes quippe, ut oportet poenitentes paratus est Deusan gratiam recipere. V erissimo enim Demetriano diceta his, is bax S. Cyprianus: In isto adhuc munia mis' ' stati paenitentia nulla stra est. Putet ad in ut gentiam Dei aditus, o quarentibus atque inte Iigentibus veritatem sucilis accessus est. Tu si ipse licet exitu cy vita temporalis occasu, pro delictu roges, ct Deum, qui unus oe verus e Ii, conte sine cride agnitionis ejus implores r venia Utenti datur, ct creditati, indulgentia salu- ruris de divina pietate conceditur oe ad immum talitem Ab ipsa morte transsur e confitetur tamen Appendix, & ex scripturis & P tribus constare 31cit, plurimis morientium sub vitae exitum poenitentiae gratiam denegari.
versionem necessarium. paratus eIn cuilibet exhibere.
A vio tamen sensu inficiari nolim ,
paratum Deum Gratiae suae adjutorium ad Conversonem necessarium, cuilibet exhibere: nempe legitime , dc utipponςt potanti, quaerenti, atque pub
190쪽
P g c c ATO O s. a 37suhti. Nisi enim paratus esset, non hortaretur ad petendum : si tamen, quidquid dare paratus est, cito & leviter petenti concederet; pauperis Viduae, & importuni Amici Parabolis non indiceret nO- Μ: . bis orationis instantiam & perseveran tiam. Peccator verb adhuc pravis com cupiscentiis deditus conversionem sitam aut non appetit, aut non nisi infirmo desiderio, ac per hoc necessarium ad illam Dei adiutorium,in eius bonitate petentibus praeparatum , aut non petit, aut non nisi imperfecte; ut jam mirum minimὸ sit, magnum illud poenitentiae ac co versionis donum non cito aut facile ei concedi.
paucos quosiam Deus extraordinario modo praevenit.
SUbindu quidem peccatoris inquisiis
tionem praevenit Deus, & mirabili gratiae suae operatione bonam volunt tem, qua debite convertatur, non eXpectata profectuum mora, simul & donat de perficit. Hoc in Matthaeo, Latrone , Paulo actum miramur: sed id stiperabu