장음표시 사용
201쪽
PECCATOR I S. 149 qui quod enim absolute vult voluntas, nisi impediatur, & facit) illa tamen illorum voluntas adhuc parva est atque ii becillis, & quae ήontrariae concupiscentiae pondere, quod in his quam in prioribus longe est majus, paulatim a suo fervore flaccescit ; ut facile sit, ejusinodi sibi negligentius intendere, non ea qua priussblicitudine Dei adjutorium implorare, peccati opportunitates, maxillae libi speciatim ex fila indispositione solum vitandas cavere, ac caetera ad a relapsu continendum de in justitia perseverandum necessaria media adhibere. Propter quod hos longe facilius & frequentius prioribus contingit iterum vinci & a delicto
Accedit 8tiam, quod maxime incipientes , dum peccatis resistere atque in Deum converti caeperint, subinde vane sibi complaceant ac sui putent esse arbitrii , quod divini est muneris, ut dicant in abundantia sua: non movebor in aeternum :quam vanaim siti praefidentiam ut in illis corrigat Deus, avertit faciem sitam ab eis, & fiunt conturbat i Sunt qui pugnare incipiant, ait S. Augustinus , sed quia vir bus suis prasiumunt, ut ostendat illis Deus, quia
202쪽
is 6 C o v v En s r ores vincuntur, is cum quas camini tenere μή stilium, sunt superbi oe eliduntur. Propter phily.e a quod ipsis potissimum ingerendum illud
Apostoli: Cum metu o remore vestrams . Iutem operamini. Quare ait idem Augustinus, cum timore σ tremore ' subjecit causam
DPPI DEus ES 1 ENIM . I OPERA TuR in vo BIS ET VELLE ET OPERARI PRO B NA UOLUNT AT E. Si ergo Deus operatur iure , gratia Dei bene operaris , non viribus tuis.
Ergo si gaudes, time: ne forte, quod datum est: Ser. 94. e. humili, μι feriatur superbo. Quia, ut alibi ait,ai mp. quod impetrat humilis, amittit sperbus. Si ergo Deus est qui operatur in nobis, quare dictum e stansram ipsorum salutem operamini ' quia se
Deus in nobis operatur ut nos operemur. AD-JuTOR M EuS ESTO. Designat esse operatorem qui invocat adjutorem. Tametsi itaque Oimnino cum Angelicost. a. q. t . Doctore asserendum sit, quod tum in bona H. i. quam in malo: ut in pluribus proceditur ab imperfecto ad perfectum, prout homo proficit vel in bono vel in malo, ac propterea nec valde mali
fiunt subito boni, nec valde boni nisi
forte extraordin3ria ingruente tentatione in subito mali: tamen hu jusnodi incipientes & adhue in Christo parvuli. nondum in bono longe profecerunt, quia ad- huc ex parte vivit in eis quaedam ad vetus
203쪽
-Ρ g c C A o R I s. rs I peccatum inclinatio , ac proinde facilioe est & proclivior horum iterum a bono in malum mutatio. Propter quod incipiem res in Ecclesia, )icebat S. Thomas , pota N i. m. h,
in indigere custodibM, ne Diabolas ct mala cant. c. 3. tentationes eos inradant, ct quasi imbecilles β--δ perent. Et huic coaevus S. Bonaventu- rara: tenera retines, ait, ct a peccati assectu i , nondum plene deterse saepe magis timore humano ου. i. quam dirino a voragine peccati detinentur. Ideo
tali is expedit superiorum magisterio Fubjici, per
quos a periculo retrahantur, sicut parvuli a matre comminante at aqua mersione o luporum mors tas definduntur. s. VII. Vere taures, es inferioris gradus, non tam sucile reincidunt quam non vere convers.
E x x men non modicum inter hos& tres supra positos circa relapsum discrimen. Hi enim vere converssi sunt; ac per hoc omnes mortiferos affectus a se excluserunt, ita scilicet, ut jam eis bona voluntas, hoc est juxta o Augustitium S s m. i. b Bernardum , Dei charitas praedomine 'Pentecost. tur, deinde absolute quoque tollicitudi- a L Li. nem suscipiunt, ut sic possint permanere: 'ad hanc autem pertinet, bonae voluntati εἰ b sem. contra Pentecost.
204쪽
t sa coNVERs Io. contrariae concupiscontiae pondere paut . tim ac sensim flaccenti congruis remediis iterum excitandae intendere, & peccas occasiones sibi praescindere. His a tςm remotis, non facile est hujusinodi: cito ad mortale relabi. Si tamen in aliquo pro sua adhuc infirmitate praeoccupati fuerint, non illico bonae voluntatis assectum integre exuunt, & toti se pravae cupiditati addicunt ι paulatim id sit, quo pravis ejus desideriis saepius ac diutius. Consentiunt: quo repetito consensu illa roboratur & fit valentior, ac magis magisque bonae voluntatis residuo animam dispoliat , atque ita sensim dissicilior sit eis adjustitiam reditus. Cum vero primo lapsi sunt, pravae quidem cupiditati succumbentes a Dei charitate recesserunt; non tamen ut dictum est) omnem ejus affectum deposRerunx.Quo vero is adhuc maj*r remanet, tanto minus longe sunt a regno Dei & sita justitia, ac per hoc eo quoque facilius eis est , Deo excitante& adjuvante cum nondum malo usu prisva cupiditas roborata est ,' atque animo Irradicata , rursum ad justitiam transire, atque ut ovortet resipiscere. Tum vero ad cautionem eorum pertinet, sollicite ne
isto iterum modo supetantur intendere.
205쪽
His ambigi non potest, & facilius M
frequentius plerumque relapsum vitari, prae iis quos supra dedi nondum debite converses. Vivit enim adhuc in superioribus illis peccati voluntas vel in toto uti in primis, vel sui majori parte uti in secundis ; ac per hoc adhuc servi permis irent ejus desideriis obsequendis&faturandis: aut si, ut tertii, inde recedere optent; optant tantum, nondum quantum opus est volunt, quia grave adhuc eis ac nimium est, ad id consequendum sollicitum esse, ac debitum laborem subire. Bene horum semitas involutas dicit Gregorius, ut pupis, inquit, covcupis γ' ra,rib, tiis dediti, aut bona nulla appetant aut appetentes i. iinfirmo de siderio , ad haec nequaquam mentis liberos gressus tendant. 'Recta enim aut non incipiunt , aut in ipsῖ fracti itinere ad haec minime pertingunt.' Vnde fit plerumque ut ad morem suum lassati redeant , si eque ab intentione animi in carnis voluptatibus sternavi, sola qua transiunt
cogitent, nuga ira secum permaneant , ' curent. Primorum tamen communiter & frequentior & facilior est lapsus, quod hi plenius secundis & tertiis cupiditatum suarum servituti sese manciparunt.
206쪽
Frequens relapsius conversionem ut minus valde
reddit suglectam. MErito proinde dicit Manuductio,
neque ab Appendicis Auctore reprehendi debuit, continuo frequentique relapsu ut minus ambiguam fieri conversionem. Rusmodi enim assidue recidi- vos aliquo horum trium membrorum comprehendi, non scrupulosa sermido, sed u non pro humano modo semper certa assensio, prosecto omnino est rationabilis dubitatio. V erendum quippe est , ne dum peccatorum suorum quasi poenitentiam manifestant, vel cum primis non eorum affectum deponant, sed solum quod inde timent malum cupiunt evadere aut cum secundis & testiis silum inchoate & nondum sufficienter ab eis
sunt aversi. Propter quod de ejusmodi' dicit R. Ρ Iulius Caesar Recupitus e Sonas. d. clatate Theologus, tam citus oe tam facilis m. mari post paenitentiam in eadem grapia peccata rela- b. Isus, fignum est quod accedunt cum ficto dolore, μ' si orsin si siu-νolunt privare quodammodo consilentiam.
Erit fortassis qui hos illis annumerare
207쪽
P E cc A TORI s. is sublet, quos supra vere converses, sed ad relabendum adhuc dixi infirmos. Sed
eodem hoc est nullo in jure & tres positos illis annumeret. A b his enim omnibus multum discreti sunt, illi nondum stabilitet sed vere conversi : etsi enim ex peccati reliquiis adhuc infirmi sint; t men ad praecavendum peccati recidivum solliciti, vel Deo adjuvante, & tentationes siorum moderante , ipssem praeca- vent, vel lapsi facilius dum citius resii gunt; ac tum infirmitatem suam in ejus. modi casia experti amplius invigilant ne in illo iterum subplantentur. Non horum est continuo frequenterque relabi. Sin vero lapsi in suo casu persistunt,& pravae concupiscentiae suae desideriis magis ac siepius obsequendo in pristinum
unde conversi fuerunt, statum revertuntur ; non ea qua prius facilitate resipiucunt, sed posteriora plerumque eis fiunt
deteriora prioribus. Sicut enim in corpo- Commrulibus , ait S. Thomas , nullus status est xitu periculosius sicut recidirantium, ita instiria . tualibus, qui postgratiam cadit in peccatum, disesicilius siurgit ad bonum.
Horum quoque recidivorum conve
sonem multum suspectam censuit R. Ρ. i Daniel a Virg. Maria e Carmelitarum Eamb
208쪽
stiaria. ad Familia, cujus verba e Flandrico Latinec rist, ' η' interpretata ita sonanto Quis crestre pote', ' νit vere te super peccatis tuis conteri, eorum te
poenitere, eis te ex corde renuntiare , ea carendi
firmum te habere propo tum, te malle amittere omnia bona ct honorem, ct omnes poenaόβψῖ nere quia totum simul requirit vera converso quam ad ea iterum reverti, ct quo brevi ea it rum reiteres' hoccine est vere conteri' prosictbnon arbitror quis enim te dicet jugstiam paenit re quod ilico post iterum perpetras ' Nolim tamen
negare, aliquem vera ct ea qua oportet contritione sua peccata confugum fragilitate humana, iterum in eadem posse relabi at dico, dum quis' sepe avferme semper de illlam sisse accusans, ilico si iterum ad ea revertitur, id sise admodum v k simile signum non veram ac debitum cum Irmo emendationis proposito ejus Iuli se contritionem. Vtinam multi Christiani etiam stiritalem vitam pio tentes, qui exterius exhibent pietatis sperient , id animadperterent, ct in hoc sise eme
darent liquot arenasalutis portus exciperet , qui
ob dictam rationem in suis iniquitatibus submemgunturi Ita ille prooemio introductionis ad Christianam poenitentiam & es a. g. I. praecipuam poenitentiae partem dicit contritionem,cujus defectu : Fit subinde, inquit, invalidam esse confisionem ct peccar rem d. 1uri: imo sanguineu lacht ymis depla
209쪽
Ρ E C. C ATORI s. Ie riundum est, id esse multis Christianis commune malum , qui confessione facta. brevi iterum ad
sus, quia non vere eos peccatorum suorumpaniaret, aut non firmiter ea emendare proponunt , persuasi suscere se longam Sacerdoti peccatorum suorum historiam narraste. Vt confiteantur sic sint, ct ore peccata sua .iccusint dicentes: Con reor me hoe aut illud peccatum fecisse,se non corde. Non enim excorde eis renuntiant aut non
re is debite ea proponunt carere, eorumque occasiones vitare. Hinc conformiter R. P. Franciscus a Puero Iesu ex eadem Familia , multos dicit tepidos ac crudae conscientiae Christianos, qui plurimis, inquit, mortalibus peccatis onerati, sic leviter ad con tendum accedunt,debite sise ad hoc non praeparando, nec ad Peram contritionem, ae finium eme dationis propositum comJovendo. Et hanc ob casesum H facile in eadem peccata relabuntur, asea non fuissent confisi, nec post confestonem ἐμbite sint olliciti Sacramenti gratiam conssrrare. Hujusimodi merito timere debent cons iones suas esse invalidas, ac per hoc si in perpetuo peccati mortalis statu permanere. Hos de i nde ad sa- lubria media adhortatus pergit iterum: .
ritas negligant perendum est, ipsos permansiuras
210쪽
ass CONVERs Ioyo submergendos in caeno peccatorum suorum, uperpetuo damnandos. Et ante hos superiori saeculo R. P. Emericus 3 e Bonis e Soci tate J Ebu : se continuus, inquit, ac multuplex retusus fine aliqua emendatione, oe mutorione vita si ciens est ac certum signum, quia
Consularium dubitare iaciat, eos nequidem a tritionem, seu imrerfectam contritionem ha
Lb. ehato. Grave est quod hujusmodi passim recidivos communiter reprobos dicit jam
memoratus Re cupitus: Omnes ii, inquit, qui ita mortaliter peccant ut cadendo σ resumgendo pilam transigant, regulariter o juxta leges communes pertin t ad reprobos. A quo non longe recessit magnus Gregorius, I b. . mori eX ponens illud c. 6 Iob: involutae filii: 4- semitae gressuum eorum : Omne, inquit, quoa involvitur , in si et sium replicatur: sint nonnulli , qui si utantibus vitiis obviare quasi tota intentione deliberant, scdirruente te tutionis articulo in deli rationis proposito non perdurant. Aliu3 namque pravo usiti superbia fatus, cum magna esse pramia humilitatis confi-
derat, adversum semetipsium se erigit, ct quasi
rumorem turgidisa sus deponit, exhibere se quia talibet contumeliis humilem promittit: sed cum repente hunc unius injuria verbi pulsaverit; ad , Uuctam proti risionem ruit, sque ad