장음표시 사용
591쪽
I. Modi adquirendi quotuplices 'II. Modi adquirendi originarii. III. Oecupatio sis per uniuersitatem, iperfundoAIU. Occupatio mobilium dependia ab arbitris summi imperii. U. Alicubi captura ferarum quibuslibet pedimissa: VI. Alictibi eadem solis Priseipibus relicta. VII. An qui revira leges venatur, feram
VIII. Ouando oecupatae intelligantur νυ immobiles; IX. manus mobiles PX. M vulnerata a me fera satim mea
XI. An nostri stat piscet, qui in lacu nos Iant δXII. Res derelictae fiunt denuo occupam
XIII. De thesauris. XIV. De Occupatione bellica.ROXIMvM est de modis adquirendi dominii dispicere, qui adductum G RoT 11 commode diuiduntur in originarios & derivati uos '. Illi sunt, quibus ab initio in rem aliquam proprietas introducitur; hi, quibus dominium iam constitutum ab uno homine
T i v s obsera. CCXC. Repetitur haee diuiso in
q. I. i) Fit hoe loco a l. BARBAYRAcoeteusso quaestionis, An proprietas desinas eum possesson. ita, ut primum recenseat, quid TI. et i v s in dissertati e de dominio in rehus Occu patis ultra possessionem durante hae parte obuer terit sententiae BYNCκFRsHo Εκ II . prodi. ae in cap. t. disertationis suae, de dominio ma ris : deinde nouas rationes addat , ob quas TITII negantis sententiae accedendum sit. Titioli, stat A eadit his duobus praeeipue argumentis:
perit, Q quod eonditio perpetuae possessonis, it doli repugnat humanae naturae, de hine ad iuris alieti itis durationem neutiquam requiri potest. a) Cuius distinctionis usus est insgnis : nam originaria aequisitio fieri nequit vim, utique vero ueriuativa. Vid. infra I. g. AE e. s. . s. H. O Quae diuiso etiam aequisitionibus AH si viis eonuenit. Vide quae dicentur ad eaput sequens . t. Quod reliquum est, distingui etiam solent modi aequirendi in titill/s ct natinatis, qtiae diuiso satis quidem trita non tamen usque adeo liquida est. Quare se dicendum videtur. Modus aequirendi naturalis est , qui Dis eonsensu aequirentis quoad res nullius; vel quoad res in dominio iam constitutas murus transferentis de aequirentis consensu fit. E eontrario modus aequirendi elui sis est, qui vel sne consensu domi ni θ/eι dominium transfert, vel aliquando praeter mutuum consensim aliquid exigit, Ti. II. i) Α nobis quoque ad caput 4. β. 4. nota 4. v deinde aliquoties monitum fuit, primum Oeetipantem res sbi aequirere nullius vel eom nos ipso facto ocetipationis. Qtiare non utimureommento conuentionis, I Oeeupatio olim perinde ae hodie , solus a unicus modus originarius este, de suisse videtur, aequirendi dominii. sttiod
enim sellitis est, id rasione natinati eteo anti coniae. ιαν, inquiunt Icti in L. 3. prine. D. vi A. R. D. si vero plures homines rem vacuam oecuperit, ita ut per hanc Oe pationem communio particularis eonstituatur, tum animaduertente T Tio inobserat. CCXCI. dominia singularia per diuisio. nem introduei possimi, ae hoc sensu ea pro mo. do aequirendi originario haberi. a Hypotheta naneee minime neeessariain non semel reiecimus. H.
J Quibus verbis quid shi velit AvCTOR
ipse monebit in . 8. S s. Noa hoe loco, cum T laeto Obsere. CCXCII. animaduertimus . ocis pationem quidem unicum modum aequirendi orietinarium esse, ceteram nepe tantum exigi, vi ne litim voluntatem aequirendi aliis indicandi. uilods igitur alii in aequistionem rei nullius aperte consentiant, vel acquisiturus voluntatem
592쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE. sis
mine In alium transit. Modus adquirendi originarius ' iterum est vel simpliciter talis, quo dominium in corpus alicuius rei adquiritur 3 vel secundum quid, quo incrementum aliquod ad rem nostram adiungitur. f. II. IN sv PERIORIBVs satis ostensum suit, postquam mortalibus a primaeva communione discedere plaeuisset, ipsos de rebus in medio positis, praeuio nacto , suam cuique portionem assignauisse, auctoritate parenti Consensu, lorte, aut quandoque optione concena. Quae sub isthanc primaevam diuisionem non venerunt, super his ita conuentum, ut ea cederent Oc
cupanti, id est, qui primus eadem corporaliter adprehendisset animo sibi habendL Inde quod apud GR OTIUM L. II. c. 3. h. i. dicitur: Originaria ad
qui Βιο olim, cum genus humanum coire posset, fieri potuit etiam per diu onem, num per occuparionem tantum; ita est eXplicandum ' cum primum genus mortalium
in plures familias diuidi coepisset, distincta rerum dominia prouenere eκ diui
sione; post eam diuisionem originarie rem vacuam adquirit, quicunque eam occupauerit, id est, qui prae caeteris eam rem adprehenderit, aut in eadem asserenda reliquos praeuenerit. Prout id vocabuli accipitur apud SENECAM Thyeste v. zo4. In medio est scelus possum occupanti. TACITUM H. L. V.C. I. Multi quos urbe atque Italia sua quemque spes acciuerat, occupandi Principem adhue vacuum. PLINIUM L. IV. Epist. Is. In ea ciuitate, in qua omnia quasi ab occupantibus aguntur, quae legitimum tempus expectant nm mmura , sed
habendi alio a mi aeque habili deelaret, domi. tam areae profunditatem inuenitur, quanta voinnium originarium etiam Me oecupatione acquiri mere attingi nequit. Vtrobique tamen lineae potest. GROTIVs de I. B. A p. L. II. c. g. s. a. perpendiculares ab areae meae perimetro sursum erunt autem iam inter veterea Ictos, qui oe. deorsum ductae , hene sunt obseruandae. Vt eupationem non nis actu externo seri posse di- enim vieinus non potest excitare structuram areae eerent. Vid. Noo DT Probab. tur. L. II. e. 6. meae imminentem, etsi solo meo non innitatur, Diuiditur enim res eorporalis in mobilem ct im- sed lignis ex domo sua transuetam emissas sustem mohibiletu. A Mobilis est, quae salua de loco in teturi ita vieissim mihi spatii mei superficiem p locum mouetur, ut peeunia, vestis, supellex, na- ramidalem a lateribus aediscand egredi non ιμ iis. Immobilis quae salua e loco in locum mo- eet, nis sors speciali nacto de eo si eomientum ueri nequit. Tale primum est spatium. qiiod I in spatio tanquam immobili primo succedit terrae sua natura plane immobile est, ct diuidi potest in substantia naturalis, sindi nomine heic veniens eommune a proprium. Commune spatium dici n- Telluri sνω ν a ad terram firmatae eum omnitur loca pi lica. puta, fora, theatra, templa, bus quae elatiis firmantur. Hue referri possunt viae militares. Proprium est, quod areae posses non tantiam motinvina aiata, quorum fundamensoris perpendiculariter imminet aut substernitur, ta stilo firmiter assixa manent, lieci ad oeeurstim tam si irsiam, quam deorsum. Quoniam autem venti ipsum aedificium versus omnes plagas hori. areae globi terrestris sphaericam habenteonuexi. Eontales, circumduci queat; sed etiam molendu
tatem , lineas perpendieulares in centro terrae Ma nauatia, quae uocant, quae etsi loci mutati Aeorsum coneurrere, sursum autem divergendo nem admittant, ut tamen usus eorum obtineaia
in infinitum excurrere quiuis intelligit. Inde uti tur inexesami est, ad terram ancoris aut halia fi supra solum meum attollere mihi laeeret aedis- mentur. Nee eo sne extruuntur . ut in motu elum, s fieri posset, etiam ultra eoelum lunare, sint, quamadmodum naues , sed ut tonsistant. his sora Selenitarum fines obstarent et ita deor- Etsi hele leges postitiae aut consuetudines loc sum ad centrum terrae duntaxat, etiarns ulterius ruria variant, ut A eirea naues, quas, etsi eo progredi possibile foret, sodiendo peruenire lice- sne extructas, ut in motu snt, ae proprie vehi-xet. Nam quod ultra eratrum est respectu no- eulorum non aedium praebentes usum, inter in .stri, ad Antipodes nostros spectat. In quibusdam mobilia ali bi reserunt. Auc TOR Elem. tamen loeis leges postiuae non priuatis fundorum Iurisp d. virili p. 85.17. n.
dominis , sed Ficto adiudicant, quod iusta tam vi Λt GROTH mena suisse videtur, ab ho-- minibus.
593쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
agrorum, distincte considerandum, an ea fiat ab uno, an a pluribus simul. Vnus aliquis agrum tunc occupasse censetur, quando culturam illi adhibet, aut certos eidem limites designat. Ita tamen ut non plura amplectatur, quam quantum familia una, etiam insigniter multiplicata, probabiliter tueri possit. Nam sit verbi gratia, mus vir cum sua coniuge in vacuam insulatia delatus esset, quae aliquot myriadibus alendis susticeret, impudenter eam totam titulo occupationis sibi assereret; ac extrudere conaretur eos, qui in diuersam insulae partem adpulerint. Vbi autem coetus hominum iunctim partem quamplam ter rae occupauerit, id fieri sueuit vel per uniuersitatem, vel per fundos '. Prius contingit, si coetus hominum possessione complectatur desertum aliquem tractum terrae, certis finibus per naturam, aut ex arbitrio hominum circumscriptum. Cuius deinceps particulae singulis ex eo coetu pro lubitu occupandae
conceduntur, id quod rarius, factum, aut, quod rixis & confusioni euitan
dae commodissimum, publicae cuiuis alugnantur. Promiscuam quippe Oezupationem confusioni praebere materiam, innuit illud Livis L. V. in fine,
de Roma : formaque urbis oecupatae magis, quam diuisae similis. Exempli loco possunt esse, quae de Germanis antiquis memorat T Aae I T V S German. c. 26. Agri pro numero cultorum ab uniuersis per vires sic enim legit GROTIVS pro vices) occupantur, quos mox inter se fecundum dignatibnem partiuntur, facilitatem partiendi eamporum spatia praestant. Arva per annos mutant, siperest ager. Sic C A E s A st L. IV. c. r.J de B. G. Sueuos memorat Centum pagos habere, ex gaiabus quotannis singula millia armatorum bellandi causa suis e finibus educunt, reliqui δε- mi manent, pro se atque illis eorunt. Hi rursur inuicem anno pos in armis sunt, illi
domi remanent. Sic neque agricultura, neque raris V usus belli intermittitur. Sed priuati ae separati agri apud eos nihil es: neque longius anno remanere Prin in loco ineolandi caula licet. I D E M L. VI. c. 22.J de Germanis in uniuersum : haut
quisquam agri modum certum, aut fines proprios habet; sed magisratus G Principerin annor singulas gentibus cognationibusque hominum, qui una coluerunt, quantum eis T quo loco visιm s. attribuunt agri; atque anno post alio transire cogunt; Consum
uandae scilicet vitae simplicitati, procul auaritia & luxuria. Quo allusit H o-RATIvs IlI. Od. 2 vers 9. & seqq.J Campestres melius Scythiae I)uunt, es r
gidi Getae; Immeιata quibus iugera liberat Fruges, Cererem ferum: Nec cultura placet
minibus in primaeva eommunione viventibus S P.e. 8. f. s. scribit. Si ta σus d plerumque es , ν oeeupationem potuisse fieri etiam per ditiisionem, spiciamus. prrus populos terras ocev sse, non im S ita dominium adquiri. Emuniero uti Αν- rio tamum. sed G rimrmo, quam in trau t C τ Ο R stipis e. q. f. s. eommunionis a Grotio avri Oferiberentur: Cons. Α V C T O R in ra e. 7. praestructae fundamentum recte reiecit, ita ni- c. ra. admitti potest, ubi occupatio facta a popu- nil vetat, etiam hodie. si plii res in re millius lo. Eminuero maeis probabile est, homines au- concurrant , occupationem fieri per divisim te transitum in ellules coetus sua iam ex oecupanem. H. . tione habuisse propria bona. Bene CICERO f. III. - Vbi tamen obseruandum , per sun. II. de Orsetis: Hane ob eaWam mamme, ut 'AEdos oeeupationem etiam fieri posse, ubi coetus renerentur . reipublicae eιultatesque eor tutae hominum non adest. Et hoc primis temporibus, sunt. Nam eis duee natura congre alaritur homi- eum segreges essent familiae , siue antequam in nest tamen spe eustoriae rerrum suarum et ruesu ciuiles e tus transmigrarent, saepius tactuin ar- praesidia qua ebans. Et sane si verum est, quod
bitror. usare quod G R O TIV s L. V. de I. B. G R O Ti v s dixit, eur non, ut nullialia inere-
594쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE. mi
plaeet longior annuas Defunctumque laboribus aequali Nereat serae vicarius. De imcolis insulae Liparae vid. Dio Dostvs Siculus L. V. c. 9. IDEM L. V. C. N. Vaccaeis arctius quoddam genus communionis tribuit. Vaccaeorum natio, i quit, diuisi quotannis agros colu; communiciatis inter se frugibus suam cuique Rartem attribuit. Rusicis aliquid interuertentibus Iupplicium evitis multa est. Add.
IDEM dicto loco c. 4s de Panchaeorum republ. Sic & Apalchitae in commune laborant, & eκ communi granario singulis patribussamilias pro numero suae familiae stingulis pleniluniis distribuitur. Vid. Rocu Epo Rae Descripti Antili. Parti II. c. 8. n. 8. Cons. G R O T I V S L. II. c. a. q. q. f. IV. CIRCA occupationem porro per uniuersitatem est obseruandum ;per eadem constitui dominium toti coetui, ut tali, in omnia eo tractu com prehensa, non immobilia solum, sed & mobilia, ac se inouentia, aut saltem ius isthaec posteriora, exclusis caeteris, adprehendendi. Quod dominium uniuersale usque adeo distinctum est a dominio priuatorum, ut hocce possit transire etiam in aliquem eκtraneum, saluo in idem ciuitatis dominio uniuers D. Dio Chrysostomus ' in Rhodiaca. Orat. 3r.J 'H-της πολεως,
εῖν ηττον τῶν κεκτημενων ἔκαςeς κυριός ων των ἔαυτοῦ. Regio Auitalis est. n hilominui tamen possidentium quisque est dominus rerum harum . Sed nec necessarium est, ut omnia, quae per modum uniuersiitatis occupata sunt, in lingulos & priuatos dominos describantur. Vnde si quid in tali regione priuato carens Komino inueniatur, non statim pro vacuo haberi debet, ut abs quouis possit peculiariter occupari, sed ad totum populum pertinere intelligetur. Id quod putamus extendendum ad desertas insulas, in mari sitias, cuius dominium ad ciuitatem aliquam spectat, aut si quae recens ibi nascantur: quarum eXem pia memorat PLINI vs N. H. L. IV. c. Ia. Qui circa eiusmodi res diuerso modo dispon e solet. Aliquando fructus ex istis rebus redeuntes in publicum
rediguntur, in publicos usus iterum erogandi; aliquando etiam exteris et Usmodi rebus uti frui conceditur; aliquando ciuibus duntaxat omnibus, aut certi ordinis. Semper tamen, quantum singulis circa talia iuris competat, a Comstitutione populi dependet. Discrimen tamen aliquod heic deprehenditur, imter res immobiles & mobiles. Illae cum & palam sint expositae, nec loco moueri queant, per Universalem illam occupationem y statim, quantum ad ipsorum
menta, res derelictis aut domino particulari ea. M. Mogolis Io DE LAET Deseripi. eius Iniperiremes populo aut eauiti eius in L. II. de I. B. & e. 4. de Regno Siamens LOVAE R ivs Tolii. I. P. e. q. . 39. . . e. s. . s. seqv. ita iide n. d. e. 8. Part. II. e. . n. io. ct alii de Imperio Habessinorumg. r. s u. I ferar A thesauros addixit 3 Caeteia Iob. LvDO T. L. II. Histor. Aethiopie. e. s. I in ira ocetipatio per unitiersitateni fieri etiam poti Comment. n. O. Add. ΑvCTOR in ra L. VIII. est bello, ubi victrieibus armis populus penitus e. s. . I. H. subitigatur. Ita Giegerichus, post debellatos 33 Nititur hare dis inmo praeeoncepta Av- Afros, ereptos iis agros Vandalia distribuit, te- CTORI s opinione de modo faciendae Oecupa. se PRO o P o I. Vandalle. Eodem modo tionis, de quo dimina in nota x. ad 3. 2. Si rem ex Franei v s. Vid. de Saxoni hiis debellaiis Anna. vero metiamur, non minus mobilia, quam im-las Francorum Fuldenses ad A. . H. mobilia, quo in illa sere sunt aeectoria, acquiri . Iv. Coi similia loea protulit M. GRO- possimi. vid. THON A si i Iurispriad. diu. L. II. - TI Vs L. II. de . B. Sp. e. 3. h. 4. Ain not. H. e. io. aseqq. A v c To κ hie, vi principiis Nis in regno praeter Regem nemo quie. filis inhaereat, manifeste absurda sectatur. V
quaru proprii possideat, via' testantur de imperio infra I. VII. nora 3.
595쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
Haipsorum velut corpora, ad populum pertinere intelliguntur. Quaedam autem res mobiles ita sunt comparatae, ut sedem quidem ipsis praebeat ea regio, sed tamen opus habeant vel aliqua inuestigatione &collectione, uti metalla in terrae Vilceribus haerentia, gemmae, margaritae, & similia in litoribus, aut alibi adhuc dispersa; vel peculiari adprehensione, & constrictione, ne iterum eκ potestate nostra sese subducant, uti sunt ferae, bestiae, pisces, atque aues. Tales res nondum quaesitae aut captae cum in hominum potestate non sint, ut iis pro lubitu queant vii; igitur dum a populo per uniuersitatem earum sedes occupatur, hic proprie non ipsarum dominium quaesituit, sed duntaxat ius per particularem apprehensionem dominium earundem nanciscendi. Vnde non recte dicitur, verbi gratia, feras adhuc in naturali libertate vagantes
esse Principis proprias. Sed princeps lus habet eas capiendi, ideo quod penes ipsum sit dominium soli, in quo vagantur: quod quousque singulis liceat usuris pare, penes ipsum est praescribere. Adeoque cui imperium est in terras &aquas, poterit vel promiscue quibusvis illas res adprehendendi, & proprias sa-ciendi ius concedere, Vel ciuibus suis omnibus, aut certi ordinis, vel sibi soli id reseruare. Licet enim proprie sub dominio nondum sint istae res: tamen cum ad constituendam earum proprietatem necessario adhibenda sit res domi nio subiecta, puta, terra, aut aqua: igitur cui in haec imperium competit, lege lata impedire poterit, ne ad talia adquirenda rem ipsius alteri adllibere liceat. Cons. GROTIUS L. II. C. 3. g. s. I9. g. V. Ex hisce adparet ', ab arbitrio eius, qui summum imperium habet, non autem a naturali aliqua, & necessaria lege dependere, quidnam iuris in ciuitate singulis competat circa collectionem rerum mobilium nondum Occupatarum, Circa Venationem, aucupium, piscationem, & similia. Imo &circa occupationem desertarum regionum, quas quo minus quilibet subditorum inuadat, summi imperantes prohibere possunt. Quo interdicto tamen extraneis non praeiudicant ', quo minus ipsi tales regiones occupando suas Beere queant, Ied tantum suis subditis, ne alii eκ iis istas adquirere possint, nisi quibus hoc concessum est. Scilicet alicubi singulis plura, alicubi paueiora
sunt concessa, prout rectoribus ciuitatum expedire visum fuit. De mori hus Ebraeorum refert SELDENus L. VI. c. 4. quicquid in lucis habebatur desertis,
Feu quae a p riuatorum dominio π cultura erant vacua, fluminibus ac torrentibus, A
ε. V. I mee vera sunt . ubi occupatio quae vicinae quidem sint alii regioni, sed nonsacta per uniuerstatem. Quam tanten praesumen. cinctae eiusdem territori . Quod enim einctum flam haut esse supra ad s. s. satis, nis fallor, evi- est, oceupatum este intelligitur, adeoque nouae Otim est. Unde eonticiaria. miae hele dedueum Oeeupationi exemtum. Corruit igitur Hertiitur, seeundum principia disciplinae huius regula- tensura, qua Pulandorfit sententiani hoe loco inriter vera tion sunt. H. falci hypothesi cubare dieit. Territorio elucta 13 V. supra L. III. e. 3. g. ro. ubi de Ansha- iam paelo continentur priinaeuo. quo primum riti. Ego subsuo. Nam qui emiid est intra fines diuisio facta est, ct satia ostendit parti la ima alietitus territorii, ab extero occupati nequit. Auctori serimonem esse, de regionibus desertis, A v c τ o Rr a sententia cubat in falsa hypothes, extra fines territorii alicuius illis. Regioncm quas ad dominium pacto sit opus. H. timo, in- enim desertam oecupare, in licisne dubio mai quitur Α v c T O R obseruante id Cl. BARBE Y- ria momenti est, quam certiunt eapere, aut eo. R ACO, de oecupatione regionum desertarum, tutabas aliquot vel apes. J
596쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
bat ore antis, mi es gramen. fructus arborum. Oluae, s similia. Item pisces m ris aut fluminum, volucres auι ferae bestiae. Non tamen in alieno agro Peuandum, augaticupio mendum. Nihilominus quod heic quis cepisset sium faciebat. In vivariis ferar an t pisces capere nefas. Conspirant sere ICti Romani '. Ita enim Cuius
L. V. rerum quotidianarum. Omnia animalia, quae terra. mari, coelo capiunIur,
id es, ferae bestiae, voluerer, pisecet, eapientium fiunt. quod enim nullius est, id ratione naturali occupami conceditur '. De piscibus elegans est locus apud PLAv TvuRudente Aet. . se. 3. vers. 32. & seqq. J Ecquem esse dices in mari pisicem meum t
or cum capio, siquidem cepi, mei sunt, habeo pro meis: nec manu assertimur, neque illine partem quiriquam postulat. Infra palam oniura vendo pro meis venatibus. Etsi
isthaec ad inuentum vidulum male adplicaret piscatori Circa isthaec & siimialia loca notant Interpretes iuris Romani, per seras intelligi omnia animalia, quibus a natura vis infinita est insita vagandi in terra, mari,& aere, sic ut etiam includantur illa, quae hominum tantum commercio mansuefacta sunt. Et si fortasse discrimen serarum & cicurum bestiarum melius ita exprimitur, quod illae inter homines versari magis abhorreant, magisque infinita libertate gaudeant, nec nisi aegre & vix satis fideliter contubernio hominum assuescant; quod in hisce secus est. Etsi eκ eo, quod in remotissimis locis, quo nullus, aut rarissimus homini accessus, aues sint deprehensae, quae tactus hominum non refugerent, G R o T I v s hist. Belg. L. V. pronunciet: quod ab animantibuν aliis fugimur non illis deesse sed nobis mansiuetudinem. Ni dicere malis, in seris maiorem esse indocilitatem & velut rigorem indolis, quam in cicuribus. Vbi obiter mone dum, non recte inter seras aues referri columbas,& pauones, in I. is Inst.de rer.diuis T L.F. g. s. D. de A. R. D. Quod de pavonibus obseruauit etiam GOTHos REDus ad dictum locum Inst. & in columbas cadit quoque illa ratio, quae seq. q. ἔς adducitur, quod etiam serae dentur columbae Quas moribus Ebraeorum non nisi ultra triginta stadia a columbari capere licebat. Vid. Constant. L' EMpEREvR Baba Κama cap. I. g. 7. Add. etiam SELDENus de I. N.&G. L. VI. C. II. Apum tamen natura sine dubio sera est , cum consuet dinem ad alvearia sua redeundi non adsuetudine hominum, sed propriae nat rae instinctu habeant; de caetero plane indociles. P i. A T o tamen de L L. II X. f p. 91s. C. Edit. Wechel. J ita sancit '. Si aliena examina quis persequitur atque aera pulsans ialectatione apes ad se trahit, damnum restituat. Vbi videtur praesura Et apud Hispanos venatio est promis . C GaIGnarum autem is ansereum nre est 'a
sὶ Panonum quoque eoiamsarum fera -- g) Cons populorum quo ridam leam apud tina es s. II. Inst. eod. L. s. g. 3. D. de A. R. D. SCHIL T. EI. ad D. M. I. H. . s. H.
597쪽
1M LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
praesupponere, eum, ex cuius alvearibus euolarunt, non amplius illas persequi Cons. g. I . Instit. cl. t. PLINIUS L. XI. c. s dicit: Cum neque mansueti, neque feri generis sint. Etsi alii apes distinguant in feras siue sylvestres,& quasii cicures. Vid. L. M. D. de furtis. L. s. s. s. D. de A rer. dom. Quam diu tamen ad nostra alvearia redeunt, eas nostras esse, iisque laesis damnum dari, operose ostenditur apud Qv INTILIANVM ' Declam. 13. quae inscribitur: les pauperit. L. S. I. r. D. Famil. erciscundae. Iuxta leges 'Uoque Romanas nihil interest, siue quis seram in suo lando capiat ', siue in alieno: quia quocunque loco serae sunt, dummodo sint in naturali libertate, nullius sunt . Potest tamen dominus fundi ingredi volentem aucupandi aut Venandi causa prohibere ''. Et nihilominus, quod quis contra interdictum domini capit, suum iacit. Etsi circa hoc Mentiat C v I a c I V s IV. Obs a. propter L. n. D. de A. R. D. 3. f. VI. ENIM v ERO in plurimis locis venatio rectoribus ciuitatum relicta ', abs quibus in eius communionem praecipui ciues alicubi admisti; nisi quod rapaces hestias quibusvis occidere ubique tere licet. Istius rei Uariae diuerunt esse causae. Scilicet non videbatur consultum, rusticos & opifices ore suo relicto per sylvas vagari, quod L latrociniis exercendis paulatim ipsos poterat allicere. Vid. constitutio Friderici II. L. II. suae tu. a . g. A quirrusticus. Aliquando etiam plebi arma committi parum tutum habetur. Vid. CICERO L. V. in Verrem, c. a. J de L. Domitio, qui in crucem sustulit semuum, ideo quod ingentem aprum venabulo percussis1et; cum interdictum esset in Sicilia post bellum seruile, vi ne quis eum telo seruus foret. Principibus qUΟ-que & nobilibus, quorum armis securitas ciuium paranda est, venatio velut simulacrum aliquod belli adprime videbatur congruere, ut ad labores militiae durarentur. Quem ob finem quantum quondam Medi, Persae, ac Parthi venandi studio tribuerint, ex XENOPHONTE de Paedia Cyri, L. I. C. 2. I. Io. Ed. Oxon. J Cornel. N E P o T E Alcibiade c. ii. IusTINO L. XLI. C. MTACITO A. II. I. SUETON. Caligula. e. s. patet. Apud Laconicum C Η ΑLCO CONDYLAM L. IlI memoratur, BaiaZetem habuisse septem millia virorum, qui accipitres curarent, & aluisse sex millia canum. Cui captiuo cum missis canibus & accipitribus hoc exprobraret victor Temires, ille fer
citer reposuit. Mihi, qui Ium nurus ta educatus ab Amurate Orchanis stio, qui ambo reges extitere, congruis canum s acci Irum sudium. Non item tibi Ssthae, latroni,
T latrociniis assueto. Par quoque erat, Principibus, quorum curis quies pu-hlica stat, isthanc virilem sane recreationem concedere. Praesertim Cum Vena
tio in regionibus celebribus, si quibusvis promiscue sit indulta, singulis parum
ro Nec interes, Ieras bestas is volueres mirum in suo fundo quis capiat, an tu alieno, 6. II. Inst. eod. 1m Platne vi liostem, ubi nque lotorum reis
Eriatur, rapere licet. Vt doeet GROTIus III. de I. B. ct P. e. 6. θ. 26. α EURIPIDI eam in rein est Veritu i
Vid. & Αv TOR L. XUIL Rer. Brandenb. s. s. ad A. MDCLXXIX. H.
I mane , ιννιι ahenum fundum ingreditur, venanda aut oeevandi gratia, potes a Gmιno,
598쪽
possit adferre compendii. P L I N I v s Paneg. c. r. J His artibus futuri ducerimbuebamur. cenare eum fugacibus feris cursu, cum audacibus robore, eum callidis astu: nee medioere pacis decus habebatur submota eampis irruptio ferarum. obsedisne
quadam liberatur agrestis ni labor. Oh hasce ergo & similes causas Princeps, si reipublicae expedire visum fuerit, etiam inultis plebeiis citra iniuriam venandi licentiam adimere potuit '. Non enim ipsis res suas eripit, sed vetat dunt xat ab ipsis usurpari aliquem adquirendi modum, quem alias merum ius natu rae, citra constitutiones ciuiles si esset, indulgebat. Nam quod aliqui simpliciores venationis prohibitionem ideo illicitam putarunt, quod Deus hominNhus dominium in bestias dederit, rustiis autem utique homines esse; aut quod passim apud ICtos Romanos venatio iure naturali ac gentium libera dicatur ; ad id dudum responderunt viri docti, distinctione facta inter ius nat rae praeceptiuum, & permissuum, & explicata diuersa significatione vocabuli iuris gentium. Vid. GROTIus L. II. c. 8. f. I. Sed & probabile est, ultro deserente populo, multis in locis id iuris in Principes transcriptum. Nam cum ipsis bona quaedam essent assignanda, unde dignitatem, & conuenientem fastigio suo adparatum sustinerent; sapienter existimatum fuit, commodissime ipsis assignari illas res, quae sine damno cuiusquam tribui possunt. Cuius modi sunt omnes res, quae nondum in alterius dominium peruenerunt. De Venatione apud Per nos sub imperio Vncarum vid. si placet, Garcitatas de IaVEGA L. VI. c. 6. Comment. Reg. g. VII. CAETER v M per eiusmodi leges Principibus proprie loquendo non dominium serarum fuit datum, sed tantum ius, ut ipsi soli easdem occi pando suas possent facere. Quod ius tamen, postquam ab aliis isthaec serae fuerunt adprehensae, hune cum dominio communem essectum habet, Ut ab illegitimo captore possint vindicari . Nam id non videtur admittendum, ruod aliqui dicunt ': potuisse legem etiam ante occupationem harum rerum ominium assignare, cum ad dominium producendum lex lassiciat. Id equidem leκ ciuilis essicere potest, ut dominium iam in rebus constitutum ab uno ciue in alium transeat citra antecedens aliquod ipsorum lactum. Sed ut dominium in rem aliquam, quae nondum potestatem hominum actu subiit, ab inrutio introducatur, per solam legem fieri non potest; sed opus est actu aliquo corporali, cum primis circa res se mouentes. Diuersa autem sunt, dominium ab initio constituere, & constitutum conseruare. Sunt contra, qui statuunt, per leges ciuiles, venandi licentiam prohibentes, esse detractum non quidem adqui utioni animalis capti, sed iuri tantum venandi. Nam circa feras duo quondam fuisse iure gentium concessa, unum, ut omnibus hominibus Venari
g. m. io In libro qui sub nomine Baruehi ex
α Non arato, nisi adquisitio regionia facta per uniuersitatem, aut consuetudo ius tribuat. Caulae, quas AUCTOR addueit tantum sunt suasoriae. H. I. VII. 0 Certe ius line simile est dominio. propter ius, quod summus imperans in uniuerso territorio habet, si nemini praeter ipsum in eo saeuitas venandi eompetat. Proprie dominium non est, quoniam alias sera huiusmodi bestia, territorium egressa, eapientis fieri non posset. H. M H. GROT i v s L. II. de I. B. de P. e. s. s. I. H.
599쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
liceret; alterum, ut dominium ferarum Occupatione adquireretur. Quorum priori derogatum suisse sit intelligendum, posteriori autem nequaquam. Inde si is cui venari sit interdictum, nihilominus venando seram ceperit, tolli quidem' ab eo seram, si apud ipsum sit inuenta ; non tamen quod illius facta non sit sed velut ab indigno, & poenae causa. Ea plane ratione, qua laquei, iacula, & alia instrumenta venatoria huiusmodi hominibus auferuntur; quae illorum tamen esse negari non possiti Unde si quod ita captum est, alteri bona fide accipienti traditum sit, adimi ei, & vindicari non posse. Quod tamen fieret, siquidem illa sera reuera fuisset aliena & surtiua. Principem enim, antequam feras adprehenderit, non posse Vocari earum dominum : adeoque qui contra interdictum venarus suerit, non committere surtum, nee auferre rem
alienam; sed adquirere eam, cuius adquirendi ius alter priuatiue habebat: ipsumque poena assici, rei autem ita adquisitae vitium surtiui non adhaerescere. Vid. G v DELisus de Iure nouissimo L. t I. c. 2. & ex eo Arnold. V INNIus ad 9. 13. Ini de reri diuis Paria habet ZIEGLERVS ad Grol. L. II. c. e. 3. s.
Impediri Dee posse , ne ferae capiamur I sed G capienda non adquirantur, impediri Iege non posse. Stare enim posse tui prohibendi cum adquissime ipsa. Diuersat ese quaestiones, utrum aliquit adquirat capiendo, G utrum liceat hoc adquirendi modosii. In prima quaestione nihil posse maiesarem. quemadmodum facere nequit, ut alicuius sint, quae nullius sunt, aut in psedeantur. quae non possidentur. L. s. s. t . D. de Adquir. posses ita nec prohocre possc adqui stionem, nec facere, ut quae adquisita iam Funt, non sint adquisita. Sed in secunda liberum esse Principi imperium.
Enimvero ' valde simplex est credere, naturali quadam necessitate aliquem fieri dominum eius rei, quam primus adprehendit; cum id ex praevio pacto esse supra ostenderimus '. Igitur si isthoc adquirendi modo circa certas res subiectis Princeps interdixerit, prima adprehentio ad dominium adquirendum nihil proderit. Et producit ista lex eundem cum dominio effectum hactenus, quod hiectus seras attrectare non debeat, aut si de facto attrectauerit, suas
non laciat. Neque vero si rancidulae carnes a tertio cumprimis vindicari non solent, ideo venator clancularius earum dominium habuit. Neque capere
est statim adquirere; cum illud sit nudus actus physicus, hoc vero essectum moralem inuoluat. Quin illud potius contradictorium est: Principibus solis
nil posse etiam fieri, ut quis opera etiam non quaerunt, quo iure Hispana Indias aeeeperint; data stram eapiat, nec eam tamen acquirat. H. AEI D3a prιm - eas flui rint, casulas posiserint. . 4 3 contrarium supra probatum Vide ad eaput flumen eme romom orium de ducis aut δει nomina
IV si a nota 4. 'perauerant' Idem repetierunt A. MDCLVLO Fictio qua A vcTOR hoe loco utitur, no- Hispanis bellum fae'. ri apud A. L. VI. Rer. Bran. bi, non est ad palatiam ct satis osterulit, tractatio. denbum. 6. v. Porro eum Rex M. Britanniae in in eius falsis niti prinei piis. Quare eo magis Virgini am A. MDCIX. eolonias inisisset, ct Rex amplectenda erunt, quae diximus loco modo tam Hispaniae Fcr ire Nos quereretur. Ameri e lit ra retionesque a unxis possideri, quas, nemines vIII. 13 Vid. Iomae I. 3. S XIV, 9. Psalm. ambi sente, reperissent maiores sit, Oceanum oe. Cnx io ubi Fr. VAT AB L Vs rastramentum citauinante alicias iti incipes classibiis pereurrentes a Miseras pedom immittere. Pedem immittendo Rex Anἶliae respondit: quae nustrati fuerane in bo-ν usio ac Miritu . salum sanquHm H sperAE n ι, M p DDum Dri, PM eas ἔνι ι inuenissent.. Maia designatur. Id. Suos
600쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE. 1s
competit ius venandi; & si priuatus seram ceperit, eius dominium adquirIt;
id est soli Principes possunt vlurpare illum modum, quo dominium legitimum in seras constituitur, & nihilominus, cui illum modum adhibere non licet, dominium adquirit. Sed quid si aliquis quaerat: Penes quem ergo erit dominium serae contra leges captae λ Nam penes captorem id esse ipi; negamus;& Princeps cana non cepit. Heic dicendum videtur, istum venatorem Principi ultroneam, licet parum gratam, operam praestitisse '; adeoque non secus atque alium Venatorem, a Principe auctoratum, capiendo seras Principis fecisse. Illud insuper certum est, peregrinum quoque teneri eiusmodi legia hus, licet sorte in ipsius ciuitate venatio omnibus sit libera. Quippe cum ea sit lex omnium ciuitatum, ad seruandam pacem internam omnino neeessaria, ut qui eius territorium ingreditur, etiam ad tempus, consormem se tantisperperat illius legibus, saltem quarum ratio in ipsum quoque congruit, & a qui-Dus legislator peregrinos peculiariter non exemit. Vid. G R O T I v s L. II. c. a. f. s. Sed & moderate exercendas eiusmodi leges bene monent cordati, nisi peculiaris furtivorum venatorum malitia asperitatem suadeat. Vid. B o EC L E
x v s ad Grol. dictum locum f. ψ.
f. VIII. CAETERVM occupasse tunc demum rem aliquam dicimur, quando possessionem eius adprehendimus; cuius initium est corporis ad co pus immediate, aut per instrumentum idoneum adiunctio. Igitur regulare est, ut occupatio rerum mobilium fiat manibus, rerum soli pedibus ' , cum intentione culturam iisdem adhibendi, ac constitutis limitibus vel exacte, vel cum aliqua latitudine. Vidisse autem tantum, aut scire ubi quid sit, nondum ad possessionem sussicere iudicatur '. Ceres apud o v I D I v M Metam. L. V. V. si 8. I9.J En quaesta diu rodem mihi nata reperta es. Si - - Seire ubi D reperisse uncas '. An autem rei immobilis possessio instrumento queat adprehendi, i telligitur memorabili exemplo apu1 PLvTARCHVM Quaest. Graec. N. ubi
narrat: Andrios π Cha Menses in Thraciam abiisse, quaesturos loca, habitationi apta, ibiquι per proditionem cepisse intim Sanam. Postea certiores facti, barbaros urbem Acanthum deseruisse, duos eo exploratores misere perspecturos. an vere barbari abiis snt. Hi propius accedentes, cum ram clara locum desertum conspicerem. Chalcsdem
In foro laiam omnes vendo pro mola venalistis. At pessime ille sibi ex eadem ratione vindieat viis dulum naufragio amissum, ct a se mari extractum, dum ait:
O Hine recte de pistibus a se in mari eaptis philosophatur Gripus, piscator apud P L A v τ v'MRudent. Actu Iv. Scena 3. vers. 32. dum suos issos factos esse eontendit, qΗia eos ceperitis Et tiem osse dites maν. pipem m/um sttios cum capio,siquiaem ιοι, mei stim et haseo pro meis Nec manu a eruntur, neque adic parism quiuisquam p. las