장음표시 사용
601쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
sis quidem explorator cursu concito eo contendit, ut pessessionem urbis nomine Chalcidensium caperet; sed Andrius, cum cursu superari s videret, iaculum, quia gestabat, emi i s cum id portae in um esset, exclamavit, se pro popularibus suis ferro iaculi sit possetistonem priorem cepisse. Controuersae inde ortae arbitri capti Eretrienses. Samii, EN Parii. Vbi priores duo pro Galcidensibus, Parii pro Andriis proniinciarum. sui irati arbitris iuramento sese exsecrati δειnt; quod nunquam ab illis uxores
essent petituri, nequa siuar filias illis collocaturi. Et sane iamlum occupandae rei immobili non idoneum videtur instrumentum ', cum multa iaculo possimus tangere, ad quae corpore nunquam licet aecedere .f. IX. Rgs AvTEM mobiles, ut nostrae fiant, adprehensione corporali indigere communiter iudicatur; ut tamen ex eo loco, ubi positae suerant , dimotae in locum aut custodiam nostram transserantur. Sic pullos avium, in nido adhuc haerentes, licet eosdem tetigero, meos nondum feci, nisi inde eosdem domum asportauero. Sic si in antro catulos serae deprehendero, meos tunc demum faciam, si aut eos inde in mea velut praesidia di Uero, aut tantisper custodiam adposuero, ne euadere possint. Fit autem ista
adprehensio non solum manibus nostris, sed & instrumentis, puta, laqueis, decipulis, retibus, nassis, hamis, & similibus: dummodo instrumenta sint in nostra potestate, id est, eo loca posita, ubi nobis seras capiendi ius est, nec adhuc per seram abrupta; & sera illis ita implicita teneatur, ut inde exire nequeat, saltem intra id tempus, quo nos ad eam eramus peruenturL Ex quihus definienda est quaestio de anro, qui in laqueuin inciderat, proposita in L. n. D. de A. R. D. ' Scilicet si ita aper laqueo implicitus erat, ut inde eluctari non posset, & laqueus vel in publico vel in tuo positus erat, ubi venam di tibi ius, tuus utique laetus iste iam erat; & ubi ipse eum soluissem, ut in naturalem libertatem euaderet, aestimationem eius soluere tenebar, quocunque
4 Et sane ad virosque per imiteri eluitas, fama/ Andrios , quorum Legatus telum emiserat, quam ad Chaleidienses, quorum Lesatus Aconthon corpore prius attigerat: smul en via amissi erant, ciuitatis huius communiter oeeupandae caussa.
Loeum Plutaretii hue pertinentem erudite illustra uit Celeh. Christianus Gotti. SCHwAR TZi us Controuersiarum Iuris Naturae ct Gentitim ex Historia Graeca ilhistratarum speeimine IV. mi adde interpretes ad loea ADeiorum laudata a Gerardo Noo DT Probab. Iuris II. 6. Q Nee pro erea urbs obsessa hostia est , quod naulta millia globorum in eam miserit. H I. IX. i) Imo hoe non semper necessarium est, ut adparet ex iis, quae dicta sunt in nota l. ad s. Ita in exemplo ab A v c T O R r adducto pessime de
nobis mereretur, qui pullos auium nido, quem nos ei indieassemus, eximeret, inprimis si eum voluntatem nostram pullos eximendi non eelauerimus. Hae ratione a pDd Saxones, obseruante iἡ T NONA. sio ad Hubertim de Iure eivitatis p. 43,. Non liret alveari ineludere apes in arbore inuentas,
quam alius tali iam fgno notauerit, quod indiret, hune ἔam adfuisse, ct eo animo recessisse, vealveare adferret, mi apes ineluderet. a) In laqueum, qtiem venativi eatissa poseroas ἔ
s tuum putas fulge , si solutum eum in suam ἀ-
602쪽
demum nomine actio illa veniret. Verum si in meo lando laqueus erat positus, uti te eo ingredi volentem prohibere poteram, ita & laqueum me inuito ibi positum si dinoluerim, non habes quod mecum expostules. g. X. I L L v D quoque disputatur ', an vulnere inflicto seram statim nostram fecisse videamur λ Id quod quondam Trebatio placebat; ita tamen, ut eandem persequamur; hoc si omiserimus, nostram delinere esse, & fieri os pantis. Aliis diuersum placuit, nec aliter eam nostram fieri, nisi ceperimus; quippe cum multa accidere possint, ut non capiamus L. s. D. de A. R. D. Ad quam legem Godolaedus ex R A D E V I c o L. I. c. 26. de gestis Friderita adissere, Fridericum hoc in casu ita distinxisse: Si quis eum earnibus venatoriis seu losir feram im urit, N porsecutus fueris, ut ei portur, quam occupanti cedat: Alancea, ves gladio vulnerauerit, aut occiderit, in eius sit, non occupantit. Si cum c
nibus leporariis Aue Laconicis, ut oecupanti cedat. Si telo, ballisa, aut areu emisso Geiderit, ut aeque eius fit, nou occupantis, eousque ramen, donec eam persequamur.
Sic iuxta Legem Longobardorum ' Lib. ιiLaa. leg. 4. V K. qui seram ab altero vulneratam occidit, aut reperit, aufert armum cum septem costis: in reliqua
is, qui vulnerauit, ius habet, sed non nisi spatio XXIV. horarum. In unu uersum tamen dicendum putauerim, si sera lethaliter sit vulnerata, aut insigniter debilitata, non posse eam ab altero intercipi, quamdiu eam persequimur, dum modo ius nobis sit in isto solo versandi ', secus, si vulnus non fit lethale, nec fugam valde impediens . Inde eκ amore potius, quam iure Meleager Atalantam in partem gloriae occisi apri Caledonii admittebat, apud OvIDIvM Metamorph. L. VIII. vers. 427.J Fera autem, quam canes mei, me non instigante, occiderunt, non prius est mea, quam eam adprehendero. Add. Alb. GENTILIs Aduoc. Hispan. L. I. c. q.
fit. Qua lege illud indieari a Proeulo obserethi mur. Θωds d sin us eam persequi, desineredi OD TIVS Probab. Iuris L. II. e. 6. 3. nostram eine , rurivi feri occvantis. It uesi per
Oeeupatione rei eorporali non seni per opus esser Me temptis, qua eam perseqώ-ών. Mius eam quum in potestatem nostram peruenisse intelliga. ceparit eo animo , me ipso lucrifaceret, furtum viatur aper, qui ita haeserit, vi se expedire non viri nobis e m eo se . Ploique non aliser Ρ- posset. Laudat ct emendat eodem loco Nooditus ratio tinρ eam noram . . . qtiam si eam everimus rL. s. s. s. D. eod. in qua Paullua ICtus conuenien- quia multa aceidere possiane , ω eam non rapiater Proeuli sententiae putat, dominum fundi the- , , , quod ieritis es. L. s. s. I. D. de A. R. D.
saurum ciceripa ne videri, quam primum eum in vid. GuNDLINGai Trebatius Testa I. 3o. de suo latere didicerit, de animum Decupandi ceperis, Gundsingiana P. XXXI. Obserti. Lquia, quod desit naturali possessioni, id animus ad In L. Sallea est tit. XXXV. s. 4. si quis
s. X. Q similis est quaestio de hoste in an . isnarias, qua Laιιunt Iotidos quindecim, culpabitis stias eompulso de ab alio eapto. Vid. Comment. itia taIών. H. meam de Lytro seim a. I. . Adde disceptationem 4J Add. SCHILTERVI Ex. ad D. 43 I. I . Ir. H. de praemio, quod Sanpetri perelictori a Senam s) Qua distinetione saeile earere possuntiis: Gentiens deeretum fuerat, apud TH VANNII quemadmodum. vi aliquoties dictum . pleraque L. XLI. Histor. ad A. isset. H. lassa sunt. quae ab A V C T O R E de adprehensi Q Illud quaesita n est, an fera lesia. qua. . a ne pom ssionis di putantur. Potius die dum vulneraria Pt, ut est lusit, satim noris ossa im est, seram bestiam . vlique tamdiu nostram videret turr Trebatio praeuis, satim noram esse, ri, donee a persequiit Ione eius desst ira, eam. o lo Usqua nosram viderι. doneι eam tersequa- que adeo cuiuia denuo occupatiti derelinquamus.
603쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
f. XI. D g his & similibus Εhraeorum iure ita disponebatur, prout reis
fert SELDENUS L. VI. e. 4. Piscet aut ferae mucapiendae in vivariis. Licet autem pisces capere ex alieno reti, dum in mari est; I feram ex alieno reti, quod in lora deserto expansum es. Si quis rete expanuerit in agro alieno ad Ieram eapiendam, Meaptae dominus, nisi dominus agri inueniret, V his suum ex proprietate agri vindie uerit. Pisces, qui in navem transitierint, nauist domini sunt; quoviam naui, babetur pro custodia satis firma atque stoclusa, non pro ea, quae mobilis, aut hine inde tranis em dicitur. Nam ab aquis est. quod moueatur, aut hinc inde transeat navis, pumex sua natura. Est quoque heio expendenda L. I. g. ι . D. de Adquir. pcss .vbi Nerua tradit: Pisces, qui in piscina sunt, a nobis Rosiacri, non aulem, qui in sum nostros.nt; π feras , quae in vivario sint inclusae, non quae in circumseptu
luis vagantur Id quod G R OTIO L. II. c. 8. g. 2. displicet, ideo quod pia
stes non ininus stagno priuato includantur, quam piscinae, & seras non minus coerceant sylvae bene circumseptae, quam vivaria. Sed constat ratio pro. nunciato Neruae. Nam ferarum & piscium proprietas ab adprehensione incipit. Pisces ergo piscinae incluti, & ferae vitiario capti Vtique iam fuerunt: non item pisces, qui in lacu nostro versantur, aut serae, quae in sylvis naturalem libertatem nondum exuerunt, licet forte ita circumseptae fiant, ut in infinitum
vagari nequeant. Aliud enim est, seram capere, aliud, sepem statuere, ut facilius capi possit. Quia tamen illarum capiendarum mihi soli ius est, inde& reliquos omnes ab illarum captura arcere, & captas ab ipsis vindicare possum, sic ut quoad hunc essectum pro domino habear. Igitur inclusis hactenus tantum libertas naturalis competit, quod nondum ab homine suerunt adprehensae, non quod abs quouis capi possint '. f. XII. Occv pATIO NE quoque adquiruntur res, in quibus dominium, cui antea subiectae fuerant, plane est cκtinctum. Id quod fit, si vel aperte quis rem abiiciat cum sui scienti signo, quod eam non amplius inter sua hahere ', sed in medio cuiuis occupanti expositam esse velit, & quidem nulla cum intentione alteri inde gratificandi ', vel si ab initio quidem inuitus eius possessionem amittat, deinceps tamen pro derelicta eandem habeat, vel quia recuperationem desperat ', vel quod tanti eius recuperatio non sit. Alias enim dominium rei suae, amisia licet possessione nemo inuitus amittit, ni
VIII. Observ. . quod Λ Dionysci GOTHOpREDOsrobatur, in notis aGerardoNOOBTio Obseruat. I. e.Il. ct cl. BARBE YRACO in nota l. ad h. f. Sed haee emendatio admittenda non videtur. Opponuntur enim a Paullo uitiaria siluis, piscinis stagna, ut, quantum pistinae a stagnis distent, tantiam 4 fferant uiuaria a filiuη ei reumseptis. Quae oppositio ceteriam arbitraria est, ct secundum sἰmplieiora Iu
Tia Naturae placita, sine disserentia viodi satis suisset, feram ineliasisse. et) Atque hactenus etiam possidentur , quod voluit GROT vs. H. g. XII. a Quod etiam de rebus immobilibiis dieitur. Sie ab uine furidos . est apud P Η Α Ε . DR v M. Lib. IV. sab. 4. vers. 42.4 Vt pr inde frustra st M Y N si N G L R v s ad s. 4 . l. de R. D. id ne ang. H. sItiro abiicere apud PHAR.
diuis Res diro derelicto hil ira hoe loeo improprie dieitur. quae adpellari debebat dejehelis. Huitia enim dominium statim tramit ad oecupantem,
604쪽
si per modum poenae, aut in bello ipsi auferatur; sed retinet iur eandem recuperandi, quamdiu animum recuperandi non deposuerit, aut deposuisse censeatur. Vnde talium rerum dominium per occupationem adquiri non poterit, prioris domini iure adhuc subsistente. Vid. r Samuel. LI. L. s. princ. D. de Adquir. ρψα. L. a. I. 3. L. g. D. ad Le em Rhodiam. Cum autem, ut res pro derelicta habeatur, duo requirantur, primo, ut quis nolit esse amplius dominus; deinde ut possessione se rei exuat, abiiciendo eam, aut deserendo ; alterutrum si desit, dominium non amittitur. Fac ergo rem a domino abiici, non tamen ea mente, ut eam amplius suam esse nolit, nihil heicamittetur. Contra sag nolle dominum amplius rem suam esse, nisi eam abiecerit, dominus esse non desinet. Vid. L. G. g. r. D. de adquir. posse . Add. BoECLERUS ad Grol. L. II. c. a. q. 4. ubi excutitur casus a CICERONE de Inuent L. II. C. s. propositus. Hoc modo dominium quoque denuo subeunt ferae bestiae, ubi cust iam nostram euaserint, & in naturalem sese libertatem receperint. Vbi tamen GROTIO L. II. e. 8. β. 3. non placet, quod L. I. g. a. D. de A. R. D. traditur, seram nostram esse desinere, cum euaserit custodiam nostram, & in libertatem naturalem se receperit q. Non enim ideo statim dominium ferarum amitti, quod illae custodiam euaserint, sed ex probabili comiectura, quod ob dissicillimam persecutionem eas pro derelictis habere credamur. Id quod ipsuin tamen insinuat L. s. prine. D. de A. R. D. ubi dicitur:
naturalem libertatem recipere intelligitur fera, cum vel oculis nostror emeterit, vςἰ
ira sis in conspectu, is in illi AE eius persecuris. Et L. 44. dicit, id, quod a lupo eripitur, nostrum manere, quamdiu recuperari possit. Vid. L. g. g. a. D. Fan, ercise. Vnde etiam temperandum est, quod notat ZIEGLE Rus ad Grotii di etiam locum. Quia ferae per amissionem libertatis fiunt nostrae, ergo & per recuperationem libertatis nostras esse desinere, & per consequens dominium earum in actuali possessione consistere censeri. Nam libe ratem naturalem nondum adepta intelligitur sera, quamdiu aliquis ipsam cum spe probabili recuperandi persequitur. Sicut nondum plene euasit captiuus, carcere elapsus, quamdiu lictores adhuc ipsum pervestigant, & ipse in loco vera satur, ubi inueniri possit. Quod autem GROTIus dicto loco arbitratur, per appensa γνωρἰσματα siue crepundia ' aliasque notas dominium ferarum, quae nostram
qimm in illa, quae pro derelicta, tantum habe.tur, usucapione opus sit, antequam res dominium mutasse, diei possit, quo pertinet titulus Parid cta in Lib. xta pro aerelicto. Hoc genua autem rerum dereliciarum merito tamdiu pro reis bus nullius habetur, donee per leges eluiles pri. Mati ab earum aequisitione exeludantur. TIT i V s
sem. CCXCVL Ceterum immobilia quoque primo cie panti cedunt, si a pristinis dominis derelicta sint. 3 Ueluti, quando missilia in vuIgus iactantur, ea voluntate, ut quod suisque ac perit, eius sit, C Vide quae de ratione praeseriptionii di n. tur ad Caput ra. f. 8.
famim aliter sentientibus. Q guicqvid autem eorum ceperis, minuetuum es inrelligitti . donee tua eus auia erretur. Cum vero tuam euaserat ctis odiam . oe in libertate nam lem sese reteperar. tuum eo desinit, , - oeevantis fit. N Muralem antem l lotatem vecapere in edgitur, eum vel omias tuos suerat. υeι ara sir an on ectu tuo, ut discatis sit eius perseetitio. g. t . inst. de Rerum aluis L. 3. s. D.
de A. R. D. Etiam torques ct taenias, quas olim non ornatus tantum, sed de notitiae eausa bestiis impositas ex Philostrato qui exemplum habet de te.
605쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
salios ram custodiam effugerunt, retineri, adeoque easdem non fieri occupantis: id de illis tantum putaueriin admittendum, quae per homines mansuefactae sunt, natiuamquae feritatem exuerunt; quaeque ideo iure cicurum bestiarum merito
gaudent. Inde si ceruus ille Thyrrhi eiusmodi notas habuit, sane Ascanius causam tumultui praebuit non improbabilem; apud UiRGILI vM Aen. VII. v. 483. & sqq. J Add. Lνx Salica iit. V. Huc pertinet, quod PLINIUS L. IX. c. refert de pisce anthia, qui a piscatoribus assuefieri potest, ut reliquos in
insidias deducat. Conciliatorem nosse ad hoe prodest, ne capiatur. Parcis Ascalor fugituro in reliquum gregem. Ferunt discordem socium duci insidiatum pulcre notoeepisse malefica voluntate: agnitum in macello a focis. euiur iniuria erat, G dati damni formulam editam, condemnatumque: addidit Mucianus asiniata lite derem
libris. Sed quibus vivario tantum inclusis nota impressa, ubi in libertatem naturalem euaserint, occupantis fieri verius est. Accurata enim custodia seu perpetua velut occupatione opus est, Ut retineatur animal, cui per natu
ram iniita est infinita vis ' vagandi, & quod perpetuo posessioni renititur
quam nota aliqua hautquidquam fraenauerit. Vid. Zi EGLERus loco dicto. Inde ex decoro salsam sententiam delatoribus attribuit IVVENALIS Sat. 4. v. so. & seqq. J Non dubitaturi fugitiuum dicere piscem, Depastumque diu vivaria
Caesaris, inde Elapsum, veterem ad dominum debere reuerti. Circa fugitiuos se
vos ' peculiariter legibus Romanis erat constitutum ' , ut domini etiam possessionem ciuilem) eorum retinere intelligerentur; ne scilicet prolubitu ipsi dominos possessionis commodo possent priuare. L. l. s. 4. L. N. D. de Adquir. RYf. Id manifestum est, si alterius cuiusdam rei possessionem inuiti amittamus, puta, si quid in via nobis exciderit, eius dominium nobis non perire '', nee inuentori adquiri; nisi postquam idem pro derelicto a nobis haberi constiterit; id quod ex neglecta inquisitione sere intelligitur. Vnde si quis aliquid inuenerit, quod ultro a domino abiectum non sit proh bile, profiteri id debet, ut a domino recipi possit. Domino autem non adparente, recte res inuenta ab inuentore poterit retineri. AELI AN vs V. ILL. IlI. c. 4s. hanc legem Stagiritarum resert: α κατέθου, mi λαμβανε, quae non deposisi, ne resus. IDEM L. IV. c. I. Biblii in via, s inciderunt in aliqui
one mansiefacto, A de panthera eieii rata, eonfri otium in Eclopis probauit I annes s CHLPPE. Vs de antiquorum torquibus tr. addens, seipsum in eunia apud Batalicis id frequenter obser uasse. Cons. de aeeipitre Regis Galliae, in ex. trema Finlandia neeam, sT ERN NOE A de iure sueoniam ct Gothorum vetiisto. H. g) Quae ratio partim solida es, sed ex falsa AvCTOR Is hypothesi manat, qua dominium eum possessione finiri putabat. Vid. nota l. ad 6. a. huitia cap. potius dicendum erit, vel solam dissi euitatem dignoscendi animalia e eustodia nostra dilapsa, suffcere praesumtioni, qua quis dominio earum se abdicasse eoisipi debeat. Aliud autem omnino dieendum de animalibus signis A snorisma tibus distinctis, utpote quae dominiuis non
s) Atqui AvCTOR infra in I. 14. tradit, o pationem obiecti occupabilia non desderare e sensim. Verior igitur est ratio. oliod in tali bestia Deile derelictio praesumatur. H. Iob Nam vie fugι natis identa a notas posueri
ia) Bene Icti veterea dicunt: sui alienam qnia. Mens hini Deιenda ea . sa I uti . furti os a. a ιιαν , μιε sis, cuivis sit, sitie unoν it; Basilenim ad orsam minuendiam f-it, anad. etiis D Inoνὸι. L. 43. q. 4. D. de surtis. Apud PLA V. T v Μ Act. IV. se. I. vere i8. xy. seruo vidulum, quem in mari inuenerat, sibi vindieare volenti, hene dominus, vir probus, respondeta
606쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
aliquid , nihil tollunt, quod non posuerunt. Non enim hoc inuentum, sed furtum a iatrantur esse. Similis leκ Solonis apud Diogenem LAERTIvM L. I. g. s7. Jα μη χου, μη ανελη. Add. PLATO de L L. L. X. sub init. Ex doctrina Confucii apud Chinenses, in via reperta, nisi qui ea amisisset, tollebat nemo. MA TINIvs Hist. Sin. L. IV. c. 23. Edictum Regis THEODORICI C. s8. Antiqui Ebraei, referente SELDENO L. .c legem Deuter. XXII, I. ad gentia. lem negabant pertinere, sed tantum ad Israelitam; ita tamen, ut si adpareat, dominum tale pecus pro derelicto habere, occupantis fiat. Dis linguebant etiam illi inter res signatas & non signatas. De his recuperandis praesumebant d minum desperasse, non item de illis, nisi palam id profiteretur. Illas quoque sine praeconio publico, bis vel ter laeto, retinere nefas, non item has. Cui fini in suburbio Hierosolymitano suggestus erat, ex quo res amissas praeco
denunciabat. Apollatarum tamen res anusias restituendas negabant. Gentilium autem bona amissa hoc duntaxat respectu restituenda dicebant, ut ob eam humanitatem & ipsi humanius a gentilibus tractarentur. Adeoque isti rerum amissarum dominium statim cum amissione de iure naturali expirare it tuebant; restitutionem autem earundem ex iure ciuili pendere Quae opinio salsa sime, uti multae aliae, ex avaritia gentis, & hostili aduersus omnes alios odio profluiat. . XIII. Sun rebus, quae dominum amiserunt, etiam censetur thesaurus, siue pecunia, cuius dominus ignoratur. Vid. L. Ir. D. de A. R. D. L. O . D. de Rei vindici L. 3. s. s. D. de Adquir. posse . Inde si quis vel metus causa, vel custodiae sub terram pecuniam recondiderit ', non est thesaurus; &qui eum abstulerit, furti est reus. Uti seruus ille apud P v TUM Aulularia, tui Euclionis ollam auro plenam amouerat. Thesaurus naturaliter, & citra iversam dispositionem legum ciuilium fit inuentoris, id est, eius, qui eum a G prehenderit, locoque mouerit Τ. Quia cuius dominus ignoratur, quamdiu ignoratur, moraliter censetur ac si dominum non haberet, essetque nullius, adeoque primo occupanti cedit. Quo loco tamen quaeri potest: virum quis in locis degens, ubi inuentori relinquunt talia leges ciuiles, ad adprobandum, ΦΒ 2 conia
Egonis, ut quod ad me adiatum esse, alienum hi molem minima istiae fariet noster Daemones. Nee mimis probe iidem Icti Romani, res in nauis agio abiectas pristinoriam dominorum manere aiunt. Atia sana cavisa est earum rerum, quaε
in tempestate Luandae natiis eaussa eiiciuntur. Hae enιm dominorum permanent. quia palam est, as non eo animo elici. quod quis eas haberea sit, sed quo magis eum ipsa nam maris perisuis
rum e fugiat. Qua de ea talsa si quis eas fluctibus
ex Mhas, vel etiam in ipso mari nae usi luerandi anima abstulerit, furtum eommittit, I. 48. Inst. de rerum diuis. Add. Leuit. VI, 3. cum notis CLE.
Rici, ct quae infra dicentur ad cap. I3. I. 4. in fine. 6. XIII Thosaurus est vetur quaedam δε-
ρομιο pecuniae. enius non exsat memoria, velam dominum non habeat: sie enim sit eius, qui inuen
rit, quod non alterius sit. Alioquin si quis at
quιιι vel tueri ea sa, via metus, vel eustodiari condiderit sub terra, non es thesaurus: eius etiam
furtum fit. M vel ignoram vendiderit, quale exemplum habet Zi EGLERVs L. II. de Iur. maiest. e. 19. I. 4. Add. MENOCHIVs Cons. 864. H. D Nisi alius operis eaussa, veluti fossae mis
diendae erga eondiictiis sit inuenior. Nec enim propter theyauriam tune fodiebat, sed alii rei vo
607쪽
s64 LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
conscientiae inuentionis titulum omnino teneatur indicare publice, thesaurum abs se inuentum esse, etiam ubi adparuerit, dudum eundem ibi depositum λNam ubi nuper eum depositum constat, quin id necessum sit, non dubito. Vbi probabilissimum videtur, si quis i laesaurum in proprio effoderit solo, eum ad hoc indicandum per conscientiam non teneri; feci posse eum id, quod imuenit, tantisper retinere, quoad alius ultro inquirat, & causas probabiles occultationis & dissimulationis ad id usque tempus asserat. Nam ille, abs quo ager vel domus ad praesentem dominum, theseuri inuentorem, peruenit, non praesupiitur sciens reliquisse pecuniam abs se depositam, cum agrum vel domum alienaret. Neque ille, qui in alieno solo tale quid domino soli in io
occultauerit, rei suae vindicandae occasionem omisisse creditur, ubi probabilis metus erat, ne in alterius manus ea peruenireti Ast vero, qui in alieno solo thesaurum offendit, per conscientiam videtur teneri ad quaerendum ex
domino soli, saltem oblique, num ipse eundem deposuerit. Citra hoc enim non potest liquido conitare, an non custodiae duntaxat causa is a domino, vel ab alio, conscio domino, sit eo loci conditus. Caeterum super hac re diue sae apud diuersos leges positivae occurrunt '. Vid. GROTIVS L. II. c. R. f. . PLATO L. XI. de L L. nec thesaurum, nec res quasvis alias deperditas, etsi ignorentur, cuius sint, vult inuentori cedere, sed super illis oraculum consuli, quod fieri iubeat. Quae nimia sine dubio scrupulositas. Qualem in illo Philosopho Sinensii Chiungeto annotat MARTINIvS L. V. Historiae Sinicae; qui nihil fas attingere fatuebat, quia intusum, aut ab iniusto esse suspicar
tur. quare nec Paternam domum inhobirabat, quod crederer a malis viris ardisse tam; nec cibum a parensibur aut fraIribus capiebat, inique Parrum timens. Apud
Ebraeos iuris suisti videtur, ut thesaurus cederet domino agri, quod colligitur ex Matth. XIlI, 44. Add. PLAUTUS Trinummo Aet. I. B. 2. V. t 88. Et PR1Los TR AT vs de vita Apollon. Thyan. L. VI. C. I6. Apud SPARTI Aia M v M Hadrianus de thesauris ita cauisse legitur, ut A quis in Do reperisset, ipse potiretur: s quir in alieno. domino daret; A quis in publico, cum A co aequaliter paritiretur. Apud PHILOsTRATVM in vitis Sophistarum L. a. in Herode: &ZON A R A M Tom. II. cum Atticus, Herodis pater, grandem thesaurum in sua domo inuenisset, super eo ad Neruam Imperatorem scripsit, quid de eo faciem
Lege Constantini quisquis thesauriim repeis rasset , ad fiselim ultro deferre debuit, ct dimidium loci domino eoncessunt , ad quartam seisquentes Impp. redegertint. Vid. r. cr a. C. Theolog. ab Tho aur. Theodoricus ex Gothorum inuentos the lauros totos fisco sito vindieabat, e rum inuestigationem Comiti demandans apud C A s II DI D R v Μ IV. Variorum 34 ct VI. e. g. ubi ratio addituri Sine damno innem a 'e die, qui propraa non amittit. Ius hoc fiscale sua aetate exoleuisse gratulatur CALPU R N I v s, stetiti temtii sub Caro linpetrat. Poeta, Ecloga 4.
Ne sonet ofenso contraria vomere massa, Iamque palam pres magis AEae mm/s νυ earatro.
Henriciis de K N v G T O N de euentibus An iae ad A. Ios . memorat inter Mias legem Angliae sub Willielmo I. THIaurr de terra Retia sunt. nisi in
recisia via eo mireris inueniantur. Adde quae
ex LL. Praneorum S Imperii nostri adduxi Disside Superiori . territor. g. 4ς. 46. H. s. XIV. Item ea. quaa ex hostilus eviamres , iure gentium sim nostra μην - - Bello ea a - rima flum , qui primus e rum posesionem nacti.s est. 6. II. Irit. de rerum
diuis vid. L. VIIL e. 6. 3. II.
608쪽
LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE. m
dum ruberer. Cui Nerua: Vtere, inquit, quae invenis . Cum autem Atticus denuo scriberet; se magnitudiis is furἈIuperari: abutere, inquit, inuem', qua do tuum es. Add. Constitutiones SIC VLAE L. III. tit. ar. Apud PHIL
sTRA TvM de vita Apollonii Thyanaei L. II. c. rs. hic, lite inter venditorem& emtorem agri orta, iubet inspici, uter vir melior sit; id quod pro comm ni regula haberi nequit. g. XIV. INTER ILLA, quae per oecupationem adquiruntur, a Ictis
Romanis reseruntur quoque res hostium. Vid. L. r. s. r. D. de adquiri pos
sess. ' Quod vi recte intelligatur, sciendum est, per statum hostilem, vii caetera iura pacifica, ita & effectum dominii aduersus hostem abrumpi hacte
nus, ut non amplius quis teneatur ab istius rebus manus abstinere, nisi qua humanitas suaserit. In bello ergo res hostium in ordine ad alium hostem redduntur velut dominio vacuae; non quod hostes per bellum ipso iure rerum suarum domini eri desinant, sed quia illorum dominium non obstat hosti, quominus eas res auferre, sibique habere possit. Prorsus uti ad rei vacuae ὁomlnium adquirendum sola adprehensio lassicit. Etsi in bello qui res hostium o Cupatum eunt, non segnius repelli possint & soleant. Notandum tamen, rerum hello captarum dominia vltimam firmitatem adquirere, quando is, cui illae ereptae suerunt, per pacem praetensioni ad easdem renunciat. Habet autem & hoc bellum peculiare, quod in isto per violentam occupationem etiam imperium in homines possit quaeri '. occupatio enim in obiecto oecupabili nullum ponit consensum 3 sed sola duntaxat occupantis adprehensione,& absentia iuris in obiecto occupationem impedientis abloluitur. Alias enim sub obiecto occupationis non continentur homines ', siue illi iam sint sub alterius imperio, Hue naturali gaudeant libertate, excepto duntaxat casu, quando a parentibus proles suit exposita . Vid. HOBBEs de Ciue e. s. f. q.
Nam uti reliqua iura, ita & libertatem hic comitatur effectus, ut abs me abire nequeat in alium hominem non hostem, nisi meo consensu. Inde ubi cum persona, nullo relicto haerede ex testamento aut Iege succedente, extinguuntur omnia iura, quae in res aut personas habuit, res quidem cedunt occupanti, subiecti autem in naturalem abeunt libertatem. Neque enim requam h
νιηικumsariam recipiunt. l . Institui de Rer.Diu O Hanc periodum . quae paullo post demum legebatur loco non suo, et. BARBE YRACUM sequiiti. hie exhibemus. a Tureae tamen prae se ferre solent, peregri. nos, qui terras eorum ingrediuntur, proteriusseritos suos esse. ct sibi ius esse , hona eorum pu-hlieandi , milia snt ex gente amica . vel foedere iuncta. Vid. BYNCκERsHOrκi us de Do minio maria eap. r. Simile itis in per rinoa apud Germanos Olini exercitum per wildrangia rum ct aliud eirea spolia naufragorum, quibus parum dispar ius Albinasii apud Gallos. s) cons inrea L. VI. e. a. i. q. Apud STNm
CR M in V. Controu. 4. Exposta nullo in no νο sunt: servit on/. Hae Iogumiatori misiam es Cons. r. I. C. Theodos. d. Expositis. Enimuero ei. tra legem huiusmodi puto ueritis, prolem e p
sitam , ubi adulta fuerit, posse se in libertatem asserere et modo sumitis edueationis vel pecunia vel operis suis educatori rependat. Et hoc sorte A v c T O R ipse voluit L. II. ge Osse. hom. st eii . e. 3. s. s. dicens: illum qui prolem expositam sustulerit atque educatierit, in paternum ius Reeedere. Apud Qv INTILIANVM est Declamat. 2 s. de patre: raci ore utam lexpositum, rus Ial tu λιmentis non poιιι i. Adde quae A v CTOR
609쪽
1ω LIB. IV. CAP. VI. DE OCCUPATIONE.
minem tam abiem animi fuisse crediderim, ut libertatem suam ultro deserat, es velut pro derelicta habeati Nam sit vel maXime alicui seruire allubescat; saltem tamen electionem domini sibi reseruabit. Equidem GROTIus L. II. C. 3. 3. 4. inter Obiecta Occupationis etiam imperium videtur referre, dum in rebus, quae nullius sunt, duo statuit Ozzupabilia, imperium, ik dominium, 'quatenus ab imperio distinguitur. Id tamen dextae explicandum. Nam im perium proprie in homines dicitur, quod extra bellum, & casum supra distum oceupatione nequit adquiri; quia qui non est alterius, suus est, non nullius. Improprie autem imperium dicitur in locum siue territorium; cuius hic est es laetus, in neino sibi istum to eum usurpare possit citra consensum illius, qui in eum imperium habere dicitur; & qui ad tempus duntaxat illum locum ingreditur, tantisper ipsius iurisdictionem cogatur agnoscere. Enimuero hoc imia serium proprie est effectus dominii in eum Iocum constituti, & nonnisi conse quenter aliquid imperii in hominem inuoluiti Quod enim meum est, id utu
que citra meum consensum nemo usurpabit. Qui autem locum meum ingreditur, saltem hactenus directioni meae subiicitur, ne per eum dominium illius Ioel mihi reddatur deterius.
I. I. . Aeeessonis nomine intelliguntiar, ra aeeenorum exemnia dentur , in quibus nulla a Munque ahis itinera. sitia ad octa stia prine'm aequisitio Oecurrat, sed ei tantum peragendae parib eadume. L. 23. ρ. s. D de R. V. Ac hene iam eium e sensus, aut lege post tua occasio praebea- animaduertit TITI vs Observ. CCXC m. ae- tur.eessionem non indistincte esse modum aequireri di oνiginarium, quum saepe per aeeessionem do. II. . Quae regula partim adaequata est. miniuin a persona in personam transeat, imo pluis Quare e re erit, duas ei alias hoe loeo substi
610쪽
I. Aere oner quotu Des ρ M. Aedificia quataenus suo redant PII. Aecessiones regulariter pertinens ad δε- VII. Charaa etait Scripturae a minum rei. VIII. Tabula picturae: III. Fructus quotuplices t IX. Purpura vesi. IV. Foetus animalium pertinent ad domi- X. De Decificassentanum matris. XI. De alluvionibur integrarum regionum ;V. Consitas do cedunt XII. D agrorum priuatorum
lABENT hoc pleraeque res dominio hominum subiectae, ut non in eodem statu permaneant, sed variis auctibus exuberent. Quaedam enim intrinsece suam substantiam dilatant: quibusdam extri seca incrementa accedunt; aliae heterogeneis fructibus eκuberant; multis per formam industria hominum superinductam pretium accrescit. Quae omnia uno Vocabulo Accessionum comprehendi possunt, & in duas potissimum clanses diuiduntur. Quaedam enim citra factum hominis ex sola natura istarum rerum proueniunt; quaedam facto & industria hominum in solidum, . aut ex parte procurantur. q. II. CIRc A istas haec est generaIis regula; ut qui est dominus rei ad eundem quoque pertineant istius accessiones '. Id quod ex ipsa dominu natura, eiusdemque primitus introducti fine manifeste profluit; cum multae res frustra possiderentur, si fructus spectarent ad alios; & pax humani generis nequidquam promoueretur, si pari iure accessiones praetendere alii possent cum eo, quL corporis dominus cluet. Inde non opus est dominium accessionum derivare a titulo Occupationis fictae, qua id, quod rei nostrae accedit, velut mediante ista re videamur occupare; aut qua res nostra propter Praeeminen tiam ad se aliam trahere intelligatur.
Ue tamen pseriamque de fit. TITIV s Obsecistat. CCXCVIII. ID N ad Coinpend. Latite hach. Obserit. MXVIII. & Biris priuati Rom. Germanici L. III. e. s. f. as. ct seqq. Finitur autem haec eommunio, ita . ut aequistioni pellaecessionein lociis fiat, u vel eonsensu partium, valegis dispositione aliud cautum sita