Sam. L. B. A Pufendorf De jure naturæ et gentium libri octo. Cum integris commentariis virorum clarissimorum Jo. Nicolai Hertii, atque Joannis Barbeyraci, accedit Eris Scandica. Recensuit & animadversionibus illustravit Gottfridus Mascovius. Tomus pr

발행: 1744년

분량: 897페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

LIB. IV. CAP. VIIL DE IURE

. XI. sERVITUTES realer, quae alicui debentur propter praedium aliquod, in genere dicuntur iura, per quae vicinum praedium nostro praedio

aliquam praebere debet utilitatem. Diuiduntur illae in iure Romano in sertiit ures. praediorum urbanorum rusicorum . Praedia rustica vocantur agri, &aedificia, quae ad agriculturam, remque pecuariam spectant. Vrtana praedia vocantur ' aedificis omnia inhabitationi hominum, commerciis eκercendis, silmilique usui destinata, etfi extra urbes, & ruri ista locata sint. Omnibus istis constituendis occis 1em sere praebuit vicinitas, quae non immerito in propinqua parte amicitia putatur. Vid. L. n. . D. de Seruit. praed. urb. L. F. D. de Seruit. praeae rust. Cum enim magnam utilitatem simul, & iucunestatem haberet plurium hominum cohabitatio aediumque coniunctio, quae tamen vix consistere posset, si absquouis usu rei suae vicinum quis arcere institueret: Igitur inter vicinos conueniri sueuit, Vt ne quis omni modo sua re uteretur, ne alter velut in angustias inde redigeretur, Vtque modicum rei suae usum alteri concederet, quo sine grauissimo suo incommodo carere hic non poterat. Add. L. r.

g. r. a. D. Is Uusfri petatur. L. in D. G Scruit. L. Io. D. de Seruit. νγ . praeae L. N. g. a. L. 3I. d. t. Sicuti & alias vicinitas non iniuria in propinqua parte amicitiae

Eμμορέ τοι τιμῆς cστ εμμορε - ανος ειθλῖ. Illam potissimum usea, qui tibi prope habitar. Ss enim tibi negotium aliquod domesticum obtigerit, vicini discincti aecumrunt , einguntur autem coInari. Noxa malus vicinus, quanIum bonus magnum em

lamentum. Sortitur es honarin, cui obitu bonus vicinus. Soc RATEs apud

autem forens destituitur. ViA. TMoΜΑsius de semittite stillieidii, quae dissertatio inter dimer lationes eius Lipsenses est XV. s. 34. de seqq. deTITI v s Obseruati. ad Lautere. CCXLIII.

33 Nisi Auc Toni interdum placeret illud.

- κἄλλ ήν, τε t. reiici hune locum mallem adlin. 9. Neque tamen ideo sola necessitate terminaniatur nae seruitutes, sed etiam utilitatem de voluia talem domini eontinent. Vid. Non Det Ii Proia hab. Dir. L. I. c. a. qui locus bonae frugis ple

nus est.

C Isto id non aliter loeum habet, quam si do. minua praedii dominantia diserte tale quid stipulatus sit a domino praedii seruientis. Repugnaret enim id naturae seruitutis. mae in patiendo vel non faciendo. non autem in laiando consi stit. Et sane de pactione manifeste imuit ir paul

lus in L./3. D. da Seruisur. ρνaed. mia. erat enim ibi alter ab altero stipulatus, Paries tineriseriando, uti nunc est , ita st. Sed de eo quoue inter veterea dubitatum sitit. an vel eitiam i pasto locus esseti Negabat id Aquilius Gallus. striimus intuens naturam ct indolem seruitutis su-- traditam i verum adsimnabat Seratius . cuius sententia praelial ait, ita explicata a Laheone, no- irarum opinionura studioso, ut lieere dixerit do mino , eolumnam derelinquere, I vi β. a. D. si serm/. um4 e. Sententia, quam AvCTOR sequitur . di qua seruitus oneris serendi , serui tua anomala est, veterum Doctorum errore nititur. ε) Quae semitus a semittite oneris serendi ita dissert, quod in seruitute oneris serendi vieinus Onus aedium, seii ut hodie loquimur, latam con, ignaraonem reeipere cogitur: quum in sertiittite tigni immittendi tignum tantum, seu tralem suis stinere debeat aediticium ipsus. Vid. THONA. .

si v s de seruitute stillicidii. s. ἔς. Vid. insta L. V. e. s. q. . Add. An anian. MARCELO Nus L. VII. eas ubi de prae. textato Praesecto urbi, qui Noeniana sustulit

632쪽

IN RES ALIENAS.

Oxan.J has vicini praestationes memorat, is liuem accendat tibi, cum opus erit, deque aliqua re bona iuuet, ac si quui tibi aduersi accidat. e propinquo tibi benevole succurrat. Add. quoque PLATo de LL. L. VIII. p. 9is. Edit. Francos. 16ost. Circa omnes autem seruitutes obseruandum, neque nimis late eas extendendas, & m deste iisdem utendum, ne vicino molestia ac taedium inde creetur '. Vil1 3. D. de Seruitur. Caeterum seruitutes urbanorum praediorum Iaae sere numerantur. Semitus oneris ferendi, qua vicini paries, vel columna onus nostrarum

aedium sustinere debet. Cui consequens est, ut vicinus, qui isthanc seruitutem

debet, parietem illum aut columnam reficere teneatur ', cum alias frustra ea serui. res foret, pariete collapso. L.M. D. de Serv. praed. Drb. Servitus tigni immittendi, qua

trabem vel quid aliud, quo aedes contignantur, ex aedibus suis in parietem via cini licet immittere, ut in eo requiescat '. Seruistis proiiciendi protegendis qua supra alienam domum aut aream aedificatum aIiquod licet prouehere ita, Vt nusquam in aedibus vicini requiescat, qualia sunt moeniana & suggrundia '.

Servitus altius tollendi, qua quis etiam cum incommodo suo tenetur pati, alterum ad utilitatem suam aedes altius tollerc, cum id alias prohibere aut intercipere posset '. Servitus altius non tollendi '. qua quis in vicinarum aedium utilitatem aut commoditatem cogitur aedes suas habere depressas, aut ultra certam mensuram non attollere. Servitus Iuminum , qua vicinus nostra lumina seu nostras fenestras, quibus lumen haurimus cogitur exeipere. Scruitus ne Iuminibus o latur ', qua non potest vi ulnus quidquam sacere, quo quaevis nostrarum aedium lumina obscurentur '' & minuantur. Eius seuere asse tae exemplum luculentum extat apud ZON ARAM Tom. III. in Theophilo,

elanati illud interest, quod in illa eun- seu pars aedificii voLρι ιιι eausta proiicitur, quem in haerect .m eos te meees sate, id est, propter arcendam imbrium iniuriam preMehatur. 30 Propter voluntatem testatoris. Vid. L. ro.

quae eertam aedificiis formam praescripsit. vid. a. s. I. C. de A/a M. triuar. Caeterum ut ser. iiitus sit altius tollendi, ubi quis aedes suas altius tollere cogitur, Romano iuri non congruit. M. eundum hoe enim agi poterat, ut altius tollere aedes liceret. Vid. , a. I. de A ion. Neque tamen dubitandum , ad usum ct eommoditatem vieini poste pae o constitui sertiittit . ut vicinus o seri eius sit, aedes suas altius tollere. Quod enim dicitur seruitutem consistere in non faciendo, id ad essentiain seruitutum non pertinet, sed ad naturam, quae pacto mittari potest. Vig. CARP. Eo vlvs Pari. II Const. 4 . Des 3. H.

xo Non eredo, aliquid verisimilius diei posse de seruitute altitia tollendi . quam quae adfert MERT I v s in nota praecedente. si assi

mritatur, supponendum simis erit. 'eteres reniit fores fuisse in eura auertendorum intendiorum, qtiam niane sunt homines. Nam fi hodie Lege vel Statuto, quod saepe fit, certa aedisella sorma praeseribatur . neutiquam hi te se tuti ex pactione vicino in locus erit.

de sentitui. praed. Urb. a) Lumen, unde eoelum eonspiei potest. ει speetias autem est ex inferiori loco. L. ao. D. da

l3J Inror θνtii est, ne hi nibus ossietatur, ct ne prospectui offendatur, aliud S aliud obseruatur : quod in prospectu plus quis fiaber, ne quia ei

3M Clarius dieitur, semittitem hane pertinere ad luminia veteris, sue quod iam habemu/, es

seruationem. H.

Dissiligod by Corale

633쪽

sset LIB. IV. CAP. VIII. DE IURE

tenetur nos prospicere in ipsius praedium, nec illud impedire potest F. Sὸν uitur ne pro pectui ossciatur, qu uis in praedio suo non potest quidquam latare. quod libero quaqua versus prospectui in lora praecipue amoena obstet g. Se

uitus stillicidii recipiendi notat Obligationem, aquam onerosam in suam aream reeipiendi. Servitus sillicidii non recipiendi ' notat obligationem, aquam villam in commodum suum non auertendi. Seruitus suminis recipiendi, quam flu

men , id est, aquam col lectam, & per canales vel tubos instar fluminis defluentem eκ nostris aedibus vicinus tenetur suscipere. Seruitus suminis non auertendi, qua vicino non licet flumen eκ suis aedibus veniens a nostro praedio auerte-

te ob commodum, quod hoc inde habet. Huc denique pertinet seruitus cloacae immittendae; effundendi aliquid in aream vicini, & si quae aliae sunt f. XII. SERVIT VTEs praediorum rusticorum, seu quae debentur praediis rusticum usum habentibus, hae vulgo numerantur. Iter. quod eri ius eundi ambulandi hominis per vicinum praedium ad nostrum, ipsius praedii cam

sa. Actus, ius agendi iumentum ' aut veliseulum '. Via, ius eundi, amh

landi, agendi, & omnia, quae ad praedii nostri utilitatem spectant, vehendi, ducendi, serendi atque trahendi. aquaeductus, ius aquae ducendae per sum

is) Alias enim non semiitutis sed libertatis tam

tum iure prospicere in alienutii licet. Iussit ea. men Amitrathis IV. Turcar. Imp. mercalor ve netua Constantinopoli suspendio necatus suit, quod in superiore aedium parte conclaue eximiendum

curasset, ex quo ope instrumenti meehanici. quod perspectivum vulgo voeamus, in loca deambula. tionum aulae Tureicae ct gyraeeaea prospicere posset. Quam historiam narrat R G. Tlvs in uita Amurathis illius ad A. MDCXXXIV. H. 16) Sequitur Auctor receptam Docto in semiatentiam. Vulgo enim differentia inter semim. tem pro poetui ct ne postum ossis Mais . haec traditur, quod illa ineoliam Deum veluti praedium, hae aviaqua veν-- liber prospectus' praebeatur. Sed hoe discrimen comprobari nequit, adeoque seruitus prooectus ct ne prospestui officiatur, eodem redire videntur , ct utraque terminari pro*ectu libero quaqua versum: quum alias seri

θὸctus, vel no nospectui Utiarin ad tit . .. I. rL D. de S. P. V. Cons. NODDTIVS ad h. tit. Pan. deE . qui serititutem etiam Amaniam, a ne lumi. ribus a ti--. unam semiitutem, duobus nominibus designatam, esse eontendit. aet) Potest tamen a hoc modo constitui, ut quis aquam, quae naturaliter eastando in vieini praedium defluere eique nocere pinerat, per fistulas aut canales eollectam alio vertere obligatussi. H. is Inter quas apud Romanos eminebat serui. tus oma εmmιIrenda, qua quia fumum suum in

Medi patiebatur aedisseia aliena. Quae semitii

imprimis in tabernis castariis recepta erat, ex nam re veterum, stimo adititiantium saporem easeo mini. PLiNIvs Lib. II. Histor. natur. e. 43. IMARTiALas in Xeniis, ut obseruat Barnahas BR Isso Nivs Sel. Antiquit. e. s. plane ut timstri earnes, biibulam praesertim, porcinam ct veraecinam fumo durare solent.

I. XII. 13 Vehiculum intellige. quod latitudinem uiae non desideret. Erant enim apud Romanos plures species vehieulorum, de quibus ex professo egit Ioannes SCHEFFER Libro securiodo de re uehieulari veterum, v. MENAGIvΜΑmoenitat. Iur. ciiiii. e. 36. H.

L. IV. Obseruat. e. I. vehiculum in Ami, do eum se reti stati interpretatur, ceratus varias figuras veteribus ustatas exhibet MONTpANC N T.

iv. Antiquit. P. II. Lib. I. e. et S 8 ct in definitione viae pro eunda legit vehian ti. Codieratamen &Basilica vulgarem lectionem tuent i . , qua

dicitur ius eundi, agendi A ambulandi. Acee

bunt. Fuerit igitur praecipua inter Actum a Viam differentia: qtiod Amas ius itineris in se, Via eum Actu extrinsecus, a quidem hine tua eundι

634쪽

IN RES ALIENAS.

dum alienum ad utilitatem sui landi, siue ea aqua utamur ad irrigandos agros. aut aquanda pecora, siue ut aqua superflua landum nostrum liberemus. Harum seruitutum natura est, Vt pro parte nequeant concedi, quia nisi integrae usui

non sunt. Nam uti est in L. est. D. de Seruit. praeae rust. via conjummam stet vel ciuisare tenus, veI υsque ad viam publieam, vel usque ad sumen, in quo Pontonibus traiiciatur, vel usque ad aliud eiusdem Amini praedium. Igitur frustra foret, per

dimidium duntaxat alterius landum iter habere, si ulterius progredi non lic

rei. Hausus aquae . ius hauriendae aquae ex sente, alioue loco alieno, quatenus ad fundum nostrum opus est Quo concesso iter quoque ad sontem, puteumve concessum intelligitur, I. Id t. de Seruit. praeae rus. Pecoris ad aquam

adpulsus, ius pecora praedii nostri adpellendi ad aquam vicini. Huc pertinet& ius pasendi nostri praedii pecora in lando alieno. Circa quod ius obseruant, Per id non prohiberi dominum fundi seruientis, quominus & ipse suaihi postat pascere pecora ', dummodo non plura alat, quam landus iste ferre queat, interuertendo alterius iuri. Sed & qui pascendi ius habet, morbida aut insecta scabie pecora eo non compellet ' , eκ quibus alia infici queant.

Denique huc referunt ius calcis coquenaae, arenae fodiendae, Pedamenta Iumendi.

lignandi, lapides caedendi; quatenus ad commodum praedii rustici laclum. Add. L. I. D. de Scru. praeae rust. De quibus omnibus alii prolixius '.

evndi, illine ius ambulandi ex mente veterum inplecteretur. Quae interpretatio indoli h minum rusticanorini , qui primi has destriotiones semittituis praedii rustici finxerunt, A receptorinn verborum, pristititque usus admodum studios suerunt. pemtiam est contientem. D Etiam apes. vid. supra L. IIl. e. I. s. 3. H. 3 Seruitutes enim strictius interpretamur. Vid. sipra s. ii. BER LICHI Vs pari. II concl.

CAR p o v i v s P. II. Const. 4i de g. H. ε) Ηue quoque ah AUCTORE referri de . huissent Feuda, quortim origo vulgo tribuitur p pulis Germantela. vid. GROTI Us de l. B. SP. LI. c. 3. I. 23. ct paulli H AcusNBER GH Germania media dissertat. IX. H ct T M o M A-s i v s in selectis eapitibus Historiae Iuris Femialis Germaviei, quae est inter eius selecta feti. talia, edita Halae 1 ol. a m3. g. et H E F GCIVs Iur. German. T. I. ι. LXVI. in Seholio.

Quidam tamen, inter quos est AvCTOR n ster. L. VIII. e. 4. ι. 3o. incunabula eorum apud Romanos quaerere maluerunt. vid. H E R Ta v sad dictitin locum Pulandorsi & in Dissertatione sua de Felidis viblatis Seel. I. I. T. ll. Comment. ct O se. Omauit hane selitentiani nostra aetate GVNDI INGIVs in Gundi incanis p. l. L. i. ct Xv. x. otiae di verisimilia vira est C A. s A v Η O N ad Lampridium in Alexandro c. ς8. Frane. l v A R E NO de saeris Ecciesiae inivitie.

riis L. II. e. 3. S lae. G o T M o p R E D O in Conini. ad Cod. Theodos tit. de terris limit neis. Quin ante hos ducentos annos idem mo. nuerat Laelius TAvRELI υs de Militiis exeam Thesatiri intoniani T. IV. eol. Iis t. Reiecta enim Opinione Halciandri. qua is Fetida amilitiis Romanorum . de ea rasi, qua hic λυ-da a elientelis eorum derivabat. se pergit:

sic. praef. ρν-r. L. 4. C. de in te. mil. --e. ii uid st. eis plura dentur Feudorium ae a ra , naturam eorum ct indolem ex eo descriptis. se proderit, quod pleriutique secum ferunt. Feli dum i itur est Dominium utile sub lege fidelita tis eonstituti in. Quod ius ad heredes transi. sed elerumque tantum mastillos, in linea mascenderatiram . aut collateralium paternorum.

Qui vero aliquid F do dat, Dominii. seudi. qui

635쪽

IN GENERE.

I. Ex Aminis fluit, ut liceat rem alie

nare.

II. In alienatione requiritur duorum com

sensus. III. 2ui exprimendus per signa. IV. Alienario D pure, aut sub conditi

V. An ad alienationem requiratur traditio pVI. Dominium vel absrahit a possessione, vel eandem inuoluit.

dominium. 'IX. Traditis vera, vel AD. Si o E N D V M deinceps erit de modis adquirendi derivatiuis, quibus dominium iam constitutum ab uno in aherum transit. Quos antequam peculiariter enarremus, quaedam super translatione dominii in genere praemittere conueniens fuerit '. Vt igitur quis rem suam possit alienare, seu in alterum transferre ', id ipsum ex dominii pleni natura resultat Τ. Cum enim hoc domino det iacultatem de re pro arbitrio disponendi, utique vel praecipua eius facultatis pars videtur, si ita placeat ealnin alterum posse transferre; ut hae ratione vel magis idoneam sibi rem liceat comparare, vel saltem occasio sit, beneficio alterum sibi obligandi. f. II. CAETER v M uti in translatione iurium atque rerum duae interueniunt personae; quae transfert, & in quam ista transferuntur: ita in illis adquirendi modis, qui ex vi dominii promanant, duarum voluntatum velut con

. cursus

Feligo aeeipit Vacillus adpellatur. Et reuertitur tidum ad dominum r) ntiando exstinguitiir ωι- eqsoriam fetidi ea aetiam series. η quando vasar. hi, ob sevisiam siue per id iam seudo priuatur. 3 uando vasallus inue, it ram ne ligit S quam o eonditio deficit , sub qua ἰnues illitus erat. Reperi intur ad calcem Corpori, Iuris ciuilis ii hri Felidorum gemis Langobardieae, medio eiret-ter saeetilia XlI eo lecti. Reliquorum German mun prista instituta seu dalia exhibet AvCTOR Iibri ueteris de benefletis editi primum ab H A. NICHOR TO eum Duarent Commentario in Constolidines Fendorum Smo. 8. deinde a T H D. 31 Asio in Seleesis Fredalibus, qui eum simul adnotationibus illustrauit. q. I. i) ut aia .m a senario omnis Arius, porem dom/naum ιν me tuν, L. I. C. de Fundo orati. MI ehim ram tantioniens es naturali aequiis tari. quam votansarem donum , volantis νem suam in aerum gransferre, νaram saleri, I. 4o. Inst. de Rerum ditiis 33 Faeultatem alienandi. ex Dominio missis repeti, quia res eadem non possit simul esse alienationis eatissa ct Obiectiani, censet T 1 Ti v sobs CCCVI. n. a. Facultatem itaque alienandi fluere ex libertate naturali. adiiciens. quae tametrea dominium, quam alia tiara tamdiu Occurrat, quamdiu lege, e nitentione, similitie a stii non sit restrictat unde etiam non tantum dominium, sed ct alia iitra, sepostis illis impedimentis, alte. nari possint. Sed rem eandem non posse esse eatissam ct obieetiim alienationis secure negam is, quum constet, libertatem alienandi ideo ordina. rie non resti ingi, quia domini sumus. s. α ab In omnιlas νebus , quaa domικium

636쪽

LIB. IV. CAP. IX. DE TRANSLATIONE &α incursiis requiritur, dantis nimirum ti accipientis '. Alienatio enim praeci

pue innuit rem a domino volente transire, non inuito, per meram violentiam

eripi. Et ut alienum a priori dominum res accipiat, hune quoque consentire necesse est; cum inconueniens sit, Vt res, substantia sua physica a me separata, mihi velut adiungatur, ni voluntate & consensu meo eandem amplexus fuerim. Vbi autem ipso iure dominium etiarn in ignorantem transire dicitur verbi gratia haereditatis ', ibi leκ per quandam fictionem iuris velut acceptationem facere intelligitur in fauorem haeredis. Indicio est, quod haeres possit recusare haereditatem y, & nisi eam actu adierit per se aut per alium, non stringitur obligationibus, quae ex ipsa re haereditaria oriuntur. . III. PORRO cum alienationes Vtroque volente debeant fieri, &vero societati humanae sit incongruum, solis actibus internis tribuere vim producendi iura, quae aduersus alios homines effectum sunt habitura: ideo requiritur in utroque, tam dante, quam accipiente, ut consensum suum idoneis

signis declaret, quo caeteris de ea liquido constare queat. Qualia signa sunt nurus ' , gestus, vox, scriptum '. Quibus alicubi accedit profestio apud magistratum ', relatio in acta, & similia. f. IV. ID HORRO manifestum est, ubi translatio seu alienatio pers Ete & pure facta suerit, ei, qui alienat, ad rem antehac suam nihil iuris aut

praetensionis remanere. Quod licet cuiuis alienationi per se insit, frequens tamen est, in solenni hus cessionibus & renunciationibus diserte exprimi; nihil in eam rem ab ipso aut haeredibus deinceps praetendendum aut tentandum,

& si sors id fiat, irritum & nullum habendum ; scilicet quia sine effectu quis

disponere aggreditur circa rem, quae alterius iam laeta est. Saepe tamen re alienata penes alienantem remanet praetensio aliqua, & ius velut eventuale quod certo euentu posito vim suam exserit. Idque vel quia eκpresse super hoe in alienatione fuit conuentum ' , Vti fit in iis, quae venduntur sub lege re

tractus aut quae sub lege commitaria δ alienantur, aut ubi dominium P a duntaxat

donatio. si in conductio. siue quaestit aha eatissaeontrahenda fuit, nis anamus viratisque eonsensat, ρεν ti a I esse iam id, qnod ine atur, non potes.

) Vid. tit. Pandect de AcPirenia τH G eis renda baxia. Lib. XXIX. tit. a. g. II. io De qua parte ii risprudentiae uberri. me egii Celeb. OΥΥo in Iuri predentia Symbo-liea, edita Traiecti ad Rheninn I ao. la. a) Symbola olim apud Germani ae populos in translatione rei immobilis mere adhibita se ibica, unde essestucatio; tactiis haeulorum a duo. deeim firmatoribus facturi aut pulueris partisue de terra vendita, e sinu venditoris in sinum emto. ris excussio, unde Scotatio. Vid. Ioath LOC-e E NI v s L. II. An . Sueo . Gothie. e. IK. Frideri L NDLNBROG. Glossar. voce aramιio. Fridericus a s A v D E Commentat. de essentieatione , eum suppletuentis Lamherti Goris. De Anglia I mGi v I P H v s in Chronte. Croyland. Confer

ratia, vel cornu cid est poeulo vel e tria: Θ

ΗΛνima tenementa, cum eascar ι. cum strigili, eum arcu, o nonnulla riam sagitta. H.

) Iure Saxonico de aliorum populorum, idque ad praeuertendas lites de fraudes, ne res ducibus vendatur. De quo alibi. H. . IV. Q Pacto rei alienationi adiecto, ut ne ea alienetur. Qui enim hoe paelo alterat, videtur in illum rasimi reseritare tibi dominium. H. a) vid. insta L. V. e. LI. 4.

637쪽

φ 96

LIB. IV. CAP. IX. DE TRANSLATIONE

seos contingit: vel quia alienationi tacita conditio subest, qua exsistente, prioris domini ius ad eam rem reuiuiscit; unde oritur condictio indebiti = , condictio causa non secuta ' donationis sponsalitiae repetitio nuptiis non inseruiis, repetitio dotis soluto matrimonio. Sic apud HOMERvM Odyss. θ. v. u8. Vulcanus deprehenso uxoris Veneris adulterio, repetit δεδνα. quae socero ob filiam sibi locandam dederat '. In Alcoram disponitur, ubi sponsus repudiauerit sponsam, antequam eam cognouerit, hanc retinere posse dimidiam partem eius, quod sibi a sponso fuit donatum, nisi iste totum eidem relinquere velit '. I. V. Vs v M illud potissimum heto solet disceptari, annon iure naturali ad translationem dominii requiratur traditio. Nam id iam ab aliis notatum, non recte traditionem referri inter modos adquirendi ' dominii, cum sit actus in transferendo dominio interueniens '. GROTIus y L. II. c. 8. f. & alibi arbitratur, etiam solis pactis iure naturali dominium posse transferri: traditionem autem duntaκat requiri iure ciuili positivo, quod quia a multis gentibus receptum est, improprie ius gentium vocatur. Contra intem pretes iuris Romani tradunt ; solis paelis dominia rerum non transferri', etiamsi id in eo negotio expresse geratur, sed utique traditionem requiri. Eius rei hanc rationem putant, quod dominia a naturali possessione coeperint, ade que etiam in illis transferendis requiratur talis actus, per quem statim naturalis possessio rei possit adprehendi. Vbi etiam aliqui obseruant, in adquisitione Originaria, puta occupatione, in idem concurrere titulum siue causam, & m dum adquirendi. Sed in adquisitionibus derivatis ista duo esse perpetuo diastincta.

Quae esse videtur ex Quas . eontractu. Fin Gnt enim et praesinitiam leges, illum, qui obeatissam accepit, qMalis est sponsus qui dotem ac eepis propter nuptias, sese obligame, ut eatissa non sequuta, veluti matrimonio sen contracto, Aeetiamtim restituat. .are haee conflictio datur ei, mi ob ea inniti futuram dedit, eiusue heredibus aduersus euin, qui eatissam non praestitit, eiusue heredes , ad rem datam restituendarii. Cons. Noon Tri Probab. tur. L. IV. e. 4. 43t s. M Q od mos temporum e rora serebat. Vid. Gires. XXIV, ix itaque Io. CI E RIC U s, de PERI ZONIvs ad AELIANum Vet. Hist. L. IV. e. . pag. 3 1.3Ca. 13 Quod ex eonstitutione Consantina, qtiae est

hon m. svia mus Doesseros dona/-iam reν- δε- mimum er- 'πιών. QMo firmatur Isn. B υ L. IA DI relatio, qlia as Tureos pleraque ex lepi-hus Romanoriam in suas trans sudisse narrat apud MENAN Amoenit. Iur. Ciu. e. XXVI. l. V. extra dubium est in Iuris uia dentia Romana. PH a d raonem. inquit Iustinia mis, quoque iure narurati pes nobis a viiν nruti f. 4o. Init. de reriim diuisa' Et apprehens ne vel aeceptatione res demum aequiratur. Quamquam heic loqtiendum eum vulgo, sentiendum ciun eruditis. Qui traditio nem modum acquirendi esse die iant, eani intelliis rimi. vi inuoluit aeccptationem. plane ut v cabulo emtionis atii locationis saepe totus contrais

638쪽

DOMINII IN GENERE.

stincta. Traditionem enim & acceptationem esse modum transserendi dominii, seu potius actus in dominio transferendo interuenientes ', donationem, e tionem & venditionem, esse titulos seu causas, ex quibus dominium tra sertur. Etsi supra ostentum sit, non nudam occupationem ad titulum dominil susscere, sed pactum eandem antecedere q. Alii mediam viam heic ingrediuntur, & uti negant, iure naturali necessariam esse traditionem; ita eandem rationi congruere asserunt; quippe cum dominium in re exerceri nequeat, nissi

eam mihi corporaliter velut a licuerim; id quod non nisi per traditionem,& adprehensionem fiat. g. VI. NOB Is videtur rem liquido posse expediri, si observetur, domu

nium posse considerari, vel prout notat qualitatem mere moralem' , secundum quam res ad aliquem pertinere, ipsiusque dispositioni subiecta esse debere intelligiturr vel prout etiam adiunctum hahet aliquid facultatis physicae, ut quae circa eandem nobis placuerint, statim in effectum possimus deducere. Vel quod eodem recidit, dominium quandoque conficieratur, prout praescindit a possessione: aliquando velut cum eadem coniunetiam intelligitur; quae est Vltimum quasi complementum proprietatis, & qua posita plene isthaec effectus suos directos exserit. Quo loco non inconueniens erit, super possessione in genere aliqua heic adducere. f. VII. PER possessionem ergo intelligimus non quamuis rei detenti

nem, qualem Verbi gratia custos , administrator, commodatarius, aut Vsustu istuarius circa rem alienam habet; sed talem, quae coniuncta est cum adsectione,& animo sibi habendi '. Eam diuidunt in naturalem F ιisitim; quae di-

GL Rus. Add. HVBE Vs Part. I. Digress L. Iv. e. 8. Notandiim t amen, GROTiυν sibi ipsi non eonstare, quando L. II. de I. B. A p.

c. I i. f. 4. et e. 2. 6 Is. a c. s. h. i . alienationem ipsam a promissone alienationis ita secernit, ut illa lacilitatem moralem trabitat ; haec non. H. ) Πώιιι onilvis o usura ovilias dammia re νωm. nen nudis palma ρνansferriκI- , L. M. C. de

Pactia, L. so. D. de Rei vindicat. L. is. 26. C. eod. L. g. C. de Hered. vel aes. vendita. C MN quam nuda traditio transfert dominium 1 sed ita . si venditio aut aliqua iusta caussa praeeesserit, propter quam traditio sequeretur 'ior. D. de A. R. D. Sed bene obseruauit HEI NEC CIvs Inst. I. 339. inter te intercatis sani dominii νamiram ct ρ, rimam. Illam stimiam diei as ιν ninarandiam dominium halatim, qualia sit pro emta. pro Iegaro, pro donato, pro Io io ct qui ius ad stem tantum Operentur et hane vocari modum adquirendi a tribuere ans in re. ε) Contrarium supra probatum est in nota 4. ad eap. 4. I. 4. vid. infra, I. g. nota. a. q. VL . THEOPHILvs Ins . Iustiniani inter

I. VII. r) Deaeique saltJ ab eo . apud quem

depos4ta est, vel eommodata, vel qui eonduxerit, aut qui legatorum sertiandortim eatissa, vel dotis ventris Me nomine in post Ione esset , vel cui damni insecti nomine non eatiebatur, quia si omnes non possideat, vindicari non posse. L. s. g. M. D. de Ava ν. via amers. ρα.

M si Et adipiscinivr possessionem eo ore A an

mo, neque pre scanimo aut per se corpore, L. 3. h. l. D. de Acquir. τει amιρι. possess. Mis 'Mipignori accepit, vel preeario rogauit, non te atur noxali acticinei licet enim iuste possideat, non tamen opinione d minii possideat. M L. Ia

dum uoces i) possessionis ad posses mis naturalis,n possessionis et iiilis in alia omni latitudine. qtiodrerbis ansam dedit inter interpretes. Posiessionis enim voeabulo interdum dormi a designatur, Λ quae naιώνatis est, aliquando et si, dieitur.

turatis mIekuataer. L. 2. I. a. D. pria Herede vel possessore.

639쪽

w8 LIB. IV. CAP. IX. DE TRANSLATIONE

uisio Iterum accipitur vel de modo possidendi seu detinendi, vel de ipsa forma

possessionis. Priori modo naturalis possessio dicitur, quando non animo solum, sed & corpore velut, ipsoque actu insistimus rei a nobis semel adprehensae. Ciuilis autem possessio hoc sensu animo duntaxat retinetur, quando quis eadem corpore iam excidit. Scilicet quia lex ciuilis compendia illa, quae possessionem sequuntur, certis in casibus etiam illis adhuc indulget, qui a

naturalis possessio est, ubi animus quidem & affectus rem sibi habendi adest, citra tamen iustam persuasionem dominii, ex legitimo titulo conceptam. CNullis autem possessio & affectum, & probabilem assestus causam obtinet; quae ipsa regulariter intelligitur, ubi in legibus ciuilibus aliquis possessioni fauor tribuitur. Vid. POLYBI US L. XII. c. . Possidentur autem proprie res corporale

mobiles & immobiles: analogice, res incorporales seu iura, quae usu ' &facultate utendi possidemus; ut & cheirographa, ex quibus ad certum petendum aetio potest institui. Ad constituendam autem possessionem omnino re quiritur, ut quis rem aliquam aut eius symbolum, custodiaeue instrumentum per se, aut per alium ipsius nomine corporaliter adprehendat ', prout id rei natura patitur, Utque adeo res ita sub ipuus potestatem redigatur, quo actu de ipsa disponere queat. Et quidem si corpora plura inter se sint unita atque connexa, Una eorum parte adprehensa, animo totum possidendi, totum, quoad vacuum est, adprehensum intelligitur. Sic, verbi gratia, qui landum possidere vult, non opus habet, Omnes glebas circumambulare, aut qui domum, omnia conclauia circumreptare; sed sussicit, quamlibet partem eius introire. Vid. L. I. I. r. D. de acquir. poste '. Quae ex distantibus corporihus constat uniuersitas, Verbi gratia, grex, si omnes partes sint praesentes, unius corporis adprehensione tota adprehensa censetur. Sed ubi partes loco sint disiunetae,

verbi gratia, aliqua pars gregis in hoe fundo, aliqua in alio, singulae partes s

paratim

M vid. sipra eaput ε. g. II. nota 2.ue; Quae distinosio Iuris Romani est. ,, Comporales hae iunt, quae tangi possunt: ve)uti funis diis , homo, vestis, auriam , argentum. A d nique aliae rex innumerabiles. Incorporales, autem sunt, quae tangi non possimi: qualia lunt ea, quae in iure consstunt: sieuti hereditas, usus rumiis, usus ct obligationes quoquo modo contra

CERO Topicorum e. q. Res torporatis appellat, quae μre incorporales, quae non sina. sed eerni tamen animo atque intelligi possint. Eme ea dico quae eerni tarisiue ponunt, ut fundum, aedes, prurietem , stillieidium , manet pium . pecudem, suppellectilem, penus, cetera . . . Non esse rurissus ea di , quae tangi demonstrarii te non possunt. cerni tamen animo atque intelligi polliint: ut susucapionem, s tutelam, si gentem, si amationem definias, quarum rerum nullum subest quasa eOrpus, est tamen quaedam eonsorinatio in

signita, ct impressa intelligentia, quam notionem voco. Vid. NOODTii Probab. iuri L. II. e. 0 Ego tuto . et sum eius itimis pro ινaditione possessionis actiριendum esse, L. 2o. D. de semittit.

ρὶ Quod interpretes Iuris R. inferre solent ex

L. M. C. a. D. de Pramar. et usuri se Rerum mixtura facta an umeapionem euiusque praecedentem interrumpit, quaerituri . . . Non diatem grex

uniuersus se rapiatur usu, quomodo singulae restnee se qMomodo eohaerentes. Quid ergci est Etsi ex natura eius est. Hadiectionibus corporum maneat idem et non tamen sita legendum eum

Haltandro a cuiaelo' uniuers gregis ulla estvsueapuit sed stipulorum animalium se uti pocsessio, ita a ustieapio, nees quidemtum inmaix- riuu fuerit gregi, augendi eius gratia, ideirco possessi

. Diuiti co

640쪽

DOMINII IN GENERE.

paratim adprehendendae '. Res incorporales, ubi cohaerent rei corporali, haz adprehensa & illae intelliguntur adprehensae. Sin istae in re aliena lunt adqui

rendae, adprehenduntur, vel cum introducimur in rem ', in qua, verbi gratia, ius aut seruitutem constitutam volumus; vel cum adtus velut ex isto iure

Promanantes exercem . Add. L. I. g. a. D. de U. emti. In iuribus autem negativis possessionis instar est, sit ego alteri quid prohibuero, aut eidem Comtradixero, &is prohibitione aut contradictione mea adquiescat. Porro ad quamlibet possessionem nanciscendam eiusmodi adprehensio, aut exercitium necessario requiritur ; etsi leges ciuiles esticere possint ', ut ipso iure dominium in aliquem transeat hactenus, ut eadem esticacia actionem ad petendam eam rema detentore instituere queat, ac si corporalem rei possessionem adprehendisset. Qito spectant, quae a GROTIo allegantur L. II. c. 8. g. et . Porro uti ad adquirendum dominium per oceupationem requiritur, ut res fuerit vacua; ita si res ab altero in me transire debeat cum hoc effectu, ut ego actu deinceps circa eandem queam disponere, necessarium utique est, ut iste eius se possessione abdicet, & ex cultodia velut sua ipsam remoueat, quo mihi statim eam ad prehendendi copia sit. Atque hoc sussicit, ut alter tradidisse rem dicatur. Neque enim necessum est, ut rem mihi in manus inserat. Sicuti, ut quis alteri cibum praebuisse dicatur, non requiritur, ut eundem praemansum in Osipsi immittat; sed lassicit, tali loco exposuisse, ut ipse manum cibo commode admouere possit. Vid. L. r. I. N. L. St. D. de Acquiri posscss. f. VIII. Hisc E positis adparet, omnino per sola pacta transire posse dominium ', prout id consideratur nude tanquam qualitas moralis, & prout abstrahit a possessione: verum prout illud etiam aliquid physicae facultatis intellisitur continere, per quam statim actu exerceri queat, praeter pacta etiam

traditionem requiri '. Id quod non ex iure positivo, sed ex ipse naturali ra

tione

possessionis eatissa mutabitur; ut si reIiquiis grex diamimi mei sit, haec quoque ouisi nil si quatae suam caussam habebun4, ita vi, si quae furtitiae erunt, snt quidem ex grege , non tamen

vsucapiantiari

ro) Daνo adirem raries mstim iactumJ inrisui-ιών, si in Iuverit m fians .n legatarsum, eum ceparratur vIfrus, i,. q. prine. D. de ustiis rei. ii) veluti, quibus saeuitas alicui negatur, quale est ius amus non rollen 6.114 Vel propter nitorem, ut in donatione aut Venditione facta Melasiae. L. o. g. a. C. de Ss. Eres. aut donaticine facta sub pacto sue mosso ali menta praes aridi, s donatarius promissis non ste.

ligunt multi Dd. vel ptopter delie um. Vid. L. a.

VIII. i) Non repugnabo, posse hoe modo corueipi animo λ consderari dominium, atque id ex solo pacto transire ham nus censeri, ut alienator ad rem, quam in potesate sua tenet, praecise tradendam Ohstringatur. De eaetero id rectius negari arbitror: primlam, quia dominium a M.ttirali possῖσο:ie coepit: deinde, quia dominium est ius in rei sibstantia, v. supra e. 4. h. a. sue est qualitas non tantum personae, sed α rei imhaerens, remque ipsam afficiens; quae proinde desiderat, ut is, in quem res alienatur, eam sibi applieel: Postremunt, quia alias non appareret disserentia inter pacta vel eontractus, de modos acquirendi. Accedit υsus gentium; de GRO-Tium ipsummet sateri. Romanea institutum traia ditionis ad dominitim trana rendum ab aliis a cepisse gentibus, idemque fere a populis hodiernis obseritari,eoneedit Hus ΕRvs LII. de Iure eluit. sect. 4. e. s. s. 3i. Cons. F EI. T M A N N V m de Itire in re A ad rem e. N. s. 27. seqv. Ad exempla , quae G R o TI v s pro sua sententia adfert, responderi potest, uel in iis dominium a lege transferri, vel subesse traditionem fictam. N.

que enim, ut dominium traditione aequiratur, iuris ita naturalis est, mutari ut nequeat. H.

ab Imo Iure Naturae nihil obest, quo mimis Dominium

SEARCH

MENU NAVIGATION