장음표시 사용
151쪽
to a Lilia II. Caρ. III. vina tragilita populi ductor fuerit , viilcritque eum
manna mandi casu , et sciret Deo revelante Num. XVI. 33. non amplius quadraginta annis durati rampere urinali oti m iit leserto , 'si ii ipi scribere potuit , irer annos cluadraginta Israelitus manna comedisse , dolico sines attingercnt terrae Chanaan , ita qua utpote feracissima oo cibo ipsis amplins opus non erat ΤΙnanos Volterii olnectiones ut puta quod nondum sucrint aetate Moysis inventae alphala diti littorae, quod nondum scriberetur, nisi in marmorc, aut plumbo , aliaque ejusdem .genoris somnia practermittimus ;praestat cnim ad ea, quae majoris , momenti sunt , properare . quam in miseri hujus , ct impii scurrae euvillationibus dissolvendis immorari a). Corollaria.
. Id, Hine sequitur , Puntateuchum esse omnium Iibrorum, qui extant , ' antiquisfinitiin. Moses cnim Pentateuchi nuctor , non solum Graecis Historicis
Herodoto , Thracidide , ac Poetis Lloo , orybeo,
Vciustior est , Verum, etiam AEgyptiis , et Assyriis Beroso, Manethone , Sanchuniathone : quippe satente Appione vipud Iose'hu mi, Lib. I. coni. ΑρρMn. Moyses eoaevus 1uit Inacho Argivo , qui Scriptores omnes Graecos. . ac Barbaros longe antccessit. Sed utrum ante Mosen alii fuerint libri, qui perieri ut , exploratum Non est. Nam liber bellorum Domini , qui laudatur Num XXL I4. non cst certe Vetustiorientateucho ; potuit enim liber ille ab ipso morse esse scriptus, potuit et versus ille post mortem Moy sis esse adlectus. Quid quid sit, non videtur verisimi-Ie, ipsum Mosen fuissc litterarum inventorem, cum Act. VII. aa. dicatur excultus omni an 'ientia AE- gratiorum , a quibus Verisimile cst alphabeticas litteras accepisse, . Misi dicere malimus, Abrahamum , eiusque nepotes eas necepisse a Clialdaeis, ex quibus
orti , vel a Phoeniciis , apud quos diu peregrinati
152쪽
Trael. de Lycis Theod. . I 3 esunt. Vis: D. Calmet. Disseri. de mater. ri forva
ιν t. libr. II. Cum recta ratio postulet, ut in historia majod sit illorum auctoritas qui viciniores sueribit rebus , luas memoriae prodiderunt, 'Miluitur Mosaicatu historia tu profanas omnes hisιOrias auctoritale viueere , quamvis non esset Deo inspirante conscripta .:i ut mira sit eorum caecitas , qui ex sabulosis narratiunculis
scriptorum aeci ptiorunt , Chalducorum, inensium multis saeculis Mose posteriorum , Mosaicae historiae
tenebras Ossi Midere Conaratur. .
ΙΙΙ. Quamvis autem reserat Moyses res vetustissimas virorum antedilαvianorunt ἡ tuit tamen praeter xcvclationem eas ediscere ex traditioue , quac propter Virorum illorum longissimam vitam . teinpore Moy is receias erat. Avus enim Mosis Caath cum Iacobo ingrcssus est tu AEgyptum. Iacob autem natus est superstite adhuc Abraham , qui cum Seni filio δε ou
diu vixit. Sem autem cum Mathusala, qui diutiu&. Cum ipso Adamo conversatus est. Vidc Duguel C-ment. in Genes. IV. Denique hiric sequitur , miracula , , quae in Pentateucho patrata reseruntur in exitu Israclitarum ex Egypto , esse certissima , ut ita dubium es revocari' si e Scepticismo nono possint. Scripta sunt enim ab ipso
De Libro Iosue. Librum Iosue Beliarminus Lib. De Scriptor Ec-eses. Sixtus Seliciasis Lib. a. Biblioth. , .liique 4ss ii- alitum ccnscut ab ipso Iosue MOSD ULGessore, tam , quia Ios. uti. dicitur : ocri 'sic , qu967us . Afiuema perba haec in tostumine Legis Dona1α', luta iquia Leel. ALVI. dicitur Iosue successor Moysi i R Pro- Pliclis, Graece in pro Metiis nempe i in .syribendis divino spiritu libris. sacris. Id. si vcrum..esti, dic ' dum , ea 'hince ibi legunt Wr do ni arto fiesue uit. 'Vel de iis rebus , quae post Qjui vim tepi' acciti int, adjecta es3c ub alio Sacro Scriptore. Cetcrum Andreas
153쪽
LG. II. αν. III. Masius totum librum Esdrae attribuit, Naι aus Alem
reetius ineerto auctori. D. Libris audieram, Ruth , Regum ., et Paralipomenon. Horum Librorum auctor incertus est. Sunt, qui putant , Librum Iudicum , Ruth , primum . Regum scriptos a Samuele ; secundum a Nathan , et Cadprophetis ; tertium et quartum Regum , ut et daos Paralipomenon ab Esara.
Da Mobus Libris Esdraa. Priorem Esdras librum , ipsum Esdram scripsisse putant Dris , Sirius Senensis, Bellarni inus , aliique, posteriorem vero Nehemiam scripsisse satis Pa tet tum ex Libri initio, quod sic habet: Verba N hemias Mai Helahiae , tum quia ibi saepe Nehemias de se in prima persona loquitur. Dicuntur autem primus, et secundus Esdrae , quia , apud Hebraeos in unam volumen connnexi tribuuntur primo Scriptori.
De Libris Tobiaa , massier, I ub , et Iob.
Librum Tobiae ipxum Tobiam seripsisse verisimile est ex Cay. VII. ubi juxta versionem LXX. habetur : Scribite omnia , quae consummata sunt in libro , ab alio tamen scriptore adjecta creduntur, quae habentur in sine Cap. XIV. Liber Iudith sortasse a Ioachim tunc summo Pontifice scriptus est : at Librum Esther a Mardochaeo compositum valde est verisimile ex iis , quae ibi leguntur Cap. IX. Scripsit autem Mardochaeus omnia: et Cay. XLI. Mardochaeus rei memoriam litteris
Librum Iob nonnulli volunt a Moyse scriptum , ut Patientiae exemplum proponeret Israelitis : alii albipso Job, se i sortasse a Abo lingua Arabica compo sita' historia, postea a Moyse digesta est.
154쪽
De Libro Psiamorum. Psalmos nonnulli voloni partim ae Daride compositos , partim ab iis , quorum nomina praeseserunt, ut
Asaph , Idithun , Eιhan , filiis Core etc. ; alii vero
omnes a Da ide scriptos, datos, autem cautoribus ilia Iis Asayli , uithum etc. ut eos musicis notis distin inguerent, et caneren . Haec posterior sententia sit
stus Luc. XX. Librum Psalmorum Dapidi videtur tribuere, tum quia in novo Testamento semper Piniami sub nomine Daoidis 'lauduntur λθ e favet etiambulo opinioni Trideritinum , quod Psalterium omne Daoidicum appellet. Sed inon desunt priori 'sententiae gravissimi auctores Hilarius. Hieroumus, alii I in c , imo rationes fortasse validiores , ita ut vexosimilior il-ta videatur. Non solum enim Psalinorum. tituli eos variis tribuunt auctoribus , sed et argumenidi sunt de xebus , quas multo post Dapidem accidisse 'Nγnstat Tribuitur aliquando in . Scripturis Psalterium. Daνiaei, utpote praecipuo Psalmorum auctori, sicut Episωlarum cialectio tribuitur Ciceroni, Atimuino , Hi Τοvmo , quamvis aliorum etiam Epistolas habeat. 3
Properbia, Ecclesiasten , Canticum Canticoruna Salomonis esse. Patres omnes sine ulla Controversiae affirmant , ut meroumus Praef. in Lib. Salom. Augustinus Lib. II. De Doct. Christ. Cap. 8. ,
155쪽
nlii , consentit iniquo Hebraci , imo patet cx ipsis Libris. Controversia tantum est do Cap. tricesimo
Proverbiorum , eo quod initio eius Capitis , ubr ii h ulgata habemus : ρωμα congregan is , iii Hebraeo legitur Verba Agur. Sed verisimilius est nomen Agur ita esse appellativum. quod congregantem significat. recteque congruit Salomoni , qui et Ecelesiastes dieitur.
Sapientiae vero Liber . licet quoad sententias Salomonis sit . ut doeent Tertullianus , meronymus , Eusebius, aliique a), cum non alteri aptari possintea verba Cay. IX. Tu elegisti me regem ρορυμ tuo , ει judicem stiorum tuorum , et iliarum , et
dixisti , me aediscare templum in monte sancto tuo tamen eum nec in Hebraeo habeatur , et Graecam redoleat eloquentiam , ex sententiis Salomonis a quodam Iudaeo Graece perito compositum putatur , Meι a Philone quodam ante Christi adventum ut nounulli putant vel ab incerto auctore, ut rectius alii do
Denique Ecclesiastici auctor est Iesus filius Siraebnicrosolymitanus , ut ex CM. Penultimo constatὴ idque ante Machabaeorum acialem, annis ante Christum circiter ducentis. Vocatur aIiquando liber S lomonis tum propter quandam eloquii similitudinem, tum propter insertas aliquas Salomonis sententias, ut Augiastinus observat Lio. XVII. De Cip. cap. 2o. De Prophetis. Quatuor Prophetas , qui Majorcs dicuntur, et duodecim Mitiores ouctores esse libroruni , qui illis
inscribuntur . constulas Patrum , et Theologorum suu lentia est ; Ortinibus enim sacculis Libri illi ipsis tributi sunt.
156쪽
Trael. de Locis Theol. De Libris Machabaeorum. 35 Prior Machabaeorum libur probabili ratione scii-stus creditur ab Hircauo summo Pontifice, qui etli Ophela dicitudi a Iosepho Lib. XIII. Antis. Clip. 2... Eius gententiae est Bellarminus Lib. de Scrihi. Eceses. Posterior vero ex qui ii luc libris Iasonis Cyrenaici collectus est ab incerto auctore.
Ceterum quae hic strictissime sumus prosecuti diue Libris Veteris Testamenti, ea ub rrime , et erudit Si me pertractata inveni cs apud D. Cainiet in Drne fationibus. Jam de novi Testaincitu Libris brcvitcrdicendum CSt.
De quatuor Eoangeliis, Actibus Apostolorum , et Epistolis Pauli, Petri et Ioannis. Quin quatuor Eoangelia ab iis scripta sint, filio
Tum inscribuntur nomiDibus dubitare apertae demeritiae est, ut alibi Observavimus. Acta vero APDStolorum a Luca esse composita , tum ex verbis , MN 'Cinitio Libri habitiatur , tum ex perpetua traditio is Constat. Denique Epistolas Pauli tredecim , Primam Petri , et primam Ioannis ab ipsis esse Scriptas , D mnium Patrum consensus ostendit. Sed de Epistola ad Nebraeos , secunda Petri , . secunda , et terti Ioannis , sicut et de Epistolis Iaeobi ct Iudae , u
De Epistola ad Hebea OS. Duae sunt de Epistola ad Hebraeos distinctae quac
stioncs I. ' utrum Sit canonica: R. ' utrum gelaui Dum
Praesertim L n litii , tosio rite rotivmo Lib. de Vir. II-lust. et Itii subio Lib. III. I LSt. Ciaρ. 3. quam dubi-
157쪽
taliouem jam oliui excutis, alii reliOvare conati sun zCaloinus , Erasmus , ct Cardita alis Cayetanias. Quoniam autem ostcndimus supra , hanc Epistolam, ut et ceteros Iibros deuterocanoui cos , vere esse dixi-nam , nou est hic prior quaestio iterum agitanda. Quo Iautem ea sit Apostoli Pauli , noli Barnabae , non Lucae , non Clementis Romani , ut varii suspicati sutit auctores , inde evincitur , quod vetustissimi I 'atres ea I iudaut ut Pauli opus. Iia Clemens Romanus apud
Euseb. Lib. III. C . 38. Gelasius I. in Concilio Ro-uisno , Concilium Laodic enum Can. 59. Carthaginense III. Can. 47. Omnes deuique Graeci Patres , imo et Latiui , quatuor tantum exceptis Tertulliano, priam , cactantis , Arnobio , qui hanc'Epistolam non videntur agnovisse. Ceterum tanta est. Ecclesiae uniVersae Consensio in agnoscenda hac Pauli Epistola , ut Philastritis inter haereticos recenseat eos ,
qui illam Paulo abludicant. Nos quidem ab hac cen-' sura abstinemus , sed cum Concilio Tridei itino , etiuniversa Ecclesia eam epistolam G divinum , et ge- Duiliu in agnoscimus Pauli opus. Duo Objiciunt.advcrsarii , Dempe quoi non sit ita principio Pauli nonum , et salutatio , quam ceteris Epistolis praemisit , et quod stilus sit ornatior. Sed primum factum est . vel quia Pauli nomen Hebraeis erat invisum , vel alia de causa , quam. ignoramus posterius vero veI quia, Paulus Epistolam Hebraice scripsit, ideoque utpote in nativa lingua ornatus , ut putat Eusebius Lib. III. Cap. 38. vel quia quoad sensum a Paulo dictata , ab alio quoad delectum verborum ornatius scripta est , ut putat Origenes ορ. Euseb. Lib. VI. Hist. Cay. 18. Quidquid ejus rei, Sit, non est insuetum , ut idem auctor variis tu libris, pro Vario argumento , vario etiam ututur stilo. Quae autem objiciunt ex nonnullis hujus Epistolae seni ei liis , potius ad oppugnandam ejus divinitatem pertinent ; Ideoque nos praetermittimus. Ea apud Bellar minum, ut Θlvium rusutata reperies.
158쪽
Da Epistolis Iacobi , Itidias secunda Posti ,
secundia et tertia Ioannis. De his etiam Epistolis quosdam dubitasse , auctor est Hieronymus , et Eusebius. Lutherus, Mnιnitius, Μagdeburgenses Iacobi , et Iudae Epis Olas aperte rejiciunt, de reliquis dubitant. Erasinus Jacobi Epi-sisFam uoci redolere Apostolicam gravitatem assirmat ; secundam , et tertium Ioannis uegat esse Apostolicas: de secutida Petri dubitat. Cse unus de Ona nibus dubitat. Verum has Epistolas horum esse Apostolorum, iisdem argumentis probatur, quibus paulo ante usi Su mus, omnium nempe Patrum, et Conciliorum consensione a) , paucissimis exceptis auctoribus , quo
rum dubitatio universae Ecclesiae conseiasura concia tere, aut subvertere ii ou poterit.
Et hunc postremum Scripturae Librum Ioanni Ap Hstolo abjudicare , atque e Canone expungere. ausi Suut primo haeretici nonnulli , ut Marcionitae apud Tertullians Lib. . IP . coni. Marcion. Alogi. et Theodb-tiani apud Epiρhan. Haeres. LI. et LIV. Denique Lutherani , exceptis Magdeburgensibus Cent. I Lib. II. GP. 4. Deinde etiam nonnulli veteres Catholici; ait enim Hieronymus Epist. ad Dardanum, ita Pau eos Graecorum dubitare de Aρocalypsi, ut pauci L 'tinorum de Epistola ad Hebraeos. Erasmus Variis rationibus suadere conatur , Librum hun: Dou es e Ioannis Apostoli Annotat. in Apocalyps. Sed praeter omnium Latinorum Patrum C HSen Fum , etiam Graeci Apocalypsim , ut divitium Ioau'
159쪽
nis Apostoli opus agnoscunt a) , nec recta ratio patitur , ut duorum aut trium Graecorum dubitatis , qui etiam a cocuis seri ploribus resulati Sunt, com-m urit . et perpetuae traditi Oui Pracvalcat. 3 . Objectiones vcro Erasini , nempe quod saeire in Apocalypsi Ioannes se ipse nominat direns, Ego Ioannes piod in F vangelio prae mollestia i ,uti suam secit : et quod in nonnullis codicibus Apocaly sis inseribitur anni Tli colouo , tuillius momenti sunt. Potnit enim Si 'ipse Domitiare , cum iis Palmos Oxularet , ne quis mitti librum genuinum esse Apostoli opus dubitaret :li aluit Pliam ab antiquis vocari Tlleologus , quia de divinitate Verbi , et Trinitate sublimitas scripserat.
S. IV. De Libris Scripturarum hoco 'siis.
Λ ποκρυφον sive A 'oc 'hum occultum ali tu id fias niticat, unde solet apocryphus appellari liber, q ira in ejus est auctoris , cui tribuitur , sed ulterius ignoti. Apud veteres Patres apocruphi dicti utur libri , qui vel continciat doctrinam catholicae adversam,dul Suspectam: quo sensu Gelasius. I. in Concilio Romano a poesyphos appestat libros Clementis A xandrini, orirenis etc. vcl qui tu Canonem Scripturarum Don sunt ab Ecclesia recepti. ΙΙoc igitur postremo sensu multi rccensentur apocryphi tum Veteris ,
lum n vi Testamenti libri a Gelasio L. Athanasio , V l alio auctore in Synoysi, et Innocentio I. in Epi, Stola ad Exuperium. Eorum maxima pars periit; sed
Supersunt ex veteri Testamento Liber tertius, ut quartus Esdrae : tertius , et quartus Machabaeoriatu: Oratio
160쪽
-Tract. de Locis Theol. i 39Manasse : Appendix ad Librum Iob, Psalmus CL l. Oratio Salomonis . quae in veteribus Bibliorum editionibus in sine libri Ecclesinuici r peritur.
est Prologus Ecclesiastici , et Praelatio Tlia iis Ieremiae praefixa. E x novi aDtcm Tostamenti libris apocryptii sunt I vangelin secundum Thomam , Mathiam , Lm tholomaei m , Petrum , Nicodenrum , Andra 'aut , Patilum, Barniabam , Iacobum , secundum 'Hebraeos , ut in pie omisia Evnti lia , quorum mentio Dpud veteres occurrit , praeter qualuor , quae in Catione habetitur :Epistola Iesu Christi ad Abgarum. Vide do Apocryptiis libris Novi Testamenti Fabricium. Gravis porro est inter Theologos quaestio ,, utrum libri aliqui non apocryphi , sed vexc divitii , incuria hominum, vel injuria hostium Religionis perierint. MI- Iarminus quidum Lib. V. de Verbo Dei caρ. 4-Serarius in Proleg. cap. 8. Estius in Lib. II. Paraliρ cv. 33. aliique post Chrysostomu in Hornil. IX. in Mailh. et Nomii. VII. in I. ad Cor. id assii niant, eo quod in Scriptura nonnulli laulatitur Ιibri, itu6s veri Simile est uisse sacros , ac divinos , ut Liber Beliorum' Dominis Num. AM. I 4. Visio Addo Videntis, Nathan. Prophetae, et Ahiae Silonitis, II. Paralii'. II. Semeiae Propheme, II. Paralist. XLI. 5. Tot libri Salomonis . quorum mentio fit III. Reg.
IV. 32. Liber sermonum dierum Remm Iuda, et Israel, Liber Enoch. etc. Sc&cum Sacri Scriptores aliquando laudent etiam sententias ex libris , qui certissime Sacri non sunt, ut Act. XVII. ex Arato, ad Tit. I. cx Epimenide , non est adeo evidens , libros alios , qui in Scripturis laudantur , fuisse divinos. Citertim si providentia Dei libros illos dictavit, ac postmodum intercidere permisit , putandum est , eos non ud Perpetuum , sed temporarium Ecclesiae usum fuisse divinitus inspiratos. Etiam ex ithris novi Testamenii periisse putant aliam Pauli bis totam ad Corinthios , cujus videtur meminisse I. Cor. V. 9. iiS V r-bis: Seripsi Oobis in Episto Ia , ne commisceamini formnicariis i sed posset rcsponderi, Epistolam illam non