Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 1. Complectens tractatus. De veritate religionis christianae. De locis theologicis. De locis theologicis. De Deo uno ... 1

발행: 1827년

분량: 598페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

totiusque Ecclesiae caput, et omnium Christianoriam Patrem , et Doctorem existere , et lasi in B. Petro pascendi . regendi , et gubernandi unioersalem mel fiam a Domino nostro Iesu Christo Plenam Potesta- Iem traditam esse: quemadmodum etiam in gestis oecumenicorum Conciliorum, et in Sacris cauonibtis continetur, ut Constat ex Concilio Nicaeno, Constan- iiii opolitano I., Eplaesino, Chalcedonensi , Lateranensi IV. Instar omitium sit Clialcedonense Concilium , in quo Aol Ι. Leo M. dicitur Ostolicum thronum guber- nare, sedcs sue Romana Castut omnium Ecclesiarum. Et Aet. II. cum Epistola Leonis lecta esset, Patres omnes adclaniarunt : Anathema , qui ita non credit : Petrus per Leonem locutus est. Item Act. III. de Dioscoro Λ-lexandrino Patriarcha , quem Leo damnaverat , in qui utit : Sanctissimus Archieρiscopus magnae Romaetina cum ter beatissimo Petro , qui est petra et cre-yido catholicae Ecclesiae , et ille qui est rectae fastiliandamentum , nudapit eum episcoρatus dignitate. Quid poterat dici luculentius , et gravius y Ergo et c. Solountur Objectiones.

Novatores, saltem numero objectionum , quamvis ineptarum Uinccre Se Posse , existimantes, tam multa congerunt contra Primatum Papae , ut ca hic com-pIccti omnia . nec vacet, nec iuvet. Post ea , quae

Nilus Thrasalonicensis, Lutherus, Melancton, Calpinus, mentitis , Iurricus , aliique scripserant: Gau-dιtis Salmasitis octo integros Libros contra Papae

primatum evomuit. Praecipua argumenta dissolvemus.

Obie. Ι. Petrus non habuit a Christo primatum iurisdictionis. Nam verba illa Matth. XVI. Super homo Petram aediscabo Eeclesiam meam, non intelliguntur a I'aim is de Petro sed de Christo, qui est Petra, L 'Lora. 4 et fundamentum, praeter Iuod nemo potest aliud ponere, I Cor. III. ii. vel de professione divinitatis Christi. Hinc Hilarius de Trin. verba illa super hanc Petram aedisicabo etc. sic explicat: super

hanc confessionis petram. Et Cyrillus Alex. Lib. V.

292쪽

Trin. Petram, inquit . opinor nihil aliud , . quam inconctivam discipiali idem. Similia docent Augusti

ius Lib. I. Retrael. Cat'. 21. Clirysostomus HomII. in Matth. Ergo. H. anI. A I confrui. Dist. ant. Intelligitur de Christo, non exesuso Ρetro, conc. Excluso Petro, subdist. si nomine Petrae intelligatiir primarium Ecclesiae sitndamentum , conc. si intelligatur iitrum lue Prima rium , et secundarium . n g. Solutionem suppedita:t nobis ipse Apostolus Paulus, J. Cor. III. I . ait: Fundamentum aliud nemo potest ρο uere , Praeler i I quod positum est, quod est Christus Iesus: et tanterii dem Apostolus scribens ad Ephesios Cay. II. V. uo. ain. Superaediscati superfundamentum APostolorum et Prophetarum. Quod utique intelligendum est de standamento seciaradario , cum Primaritim sit ipse Christus, praeter ciuod nemo potest aliud sundamentum ponere Simili ergo' rationc I atres a junt, petram seu fundamentum primarium esse ipsum Christumo, sed notariegant, imo asserunt , etiam I et mina esse funda mer tum secundarium et jam enim a tempore Augustini

caniabatur in Ecclesia illud Ambrosii ; hoe . ima

Petra Ecclesiae , canente, culpam diluit. Ita Leo M. cit. Serm. III expiscans verba Christi aru : Ego funda mentum praeter quod aliud nemo Potest ponere tamen tu quoque Petra es , quia mea virliate solidiaris, tit quae mihi potestate sunt propria , sint tibi meeuva participatione communia. Et quia hanc praerogativam meruit Petrus admirabili consessione , et side di Winitatis Christi, ideo docent Patres, Ecclesiam aedificatam esse super fidei consessionem, super quam sundatus erat ipse Petrus. Super me aediscabo se , non

me super te, inquit Augustinus Serm. LXXVI. 0LXIII. De Verb. DOm.

Inst. Λugustinus Lib. I. Retrara. caP. II. retractat

quod alibi scripserat , nempe virba illa stiρer hanc petram intelligi de ipso Petro , ct docet intelli uida de Christo. Ergo Petrum excludit.

293쪽

iecta priori , cono. Non Ouritia enim , quae Augii sti-xius retractat, rejicit, sed inulta uerum tractat ad me Iiorem rei explicationem , quod proprie Latini r tractare dicunt Genuinus ergo sensus ejus loci : Tu es Petrus , et super hanc Petram aedificabo Ecclesiam meam , hic est: Tu es Petra hoc enim significat Suriacum Domen Ceyhas , licet Latinus , et Graecus ititet pres masculino gelieri: dixerit Petrum ) et super hanc Petram , h. e. super te aedilicabo Ecelos iam Ineam. Non enim recto sensu , atque ad litteram dicere poterat: dico tibi , quia tu es Petra, et super me aediscabo Ecclesiam meam. Patres tam n laudata versa extenderunt ad Christum , qui Petra est sine ulla dii

Intatione principalis. En vcrha Augustini loc. cit. Dixi in quodam loco de Apostolo Petro . quod in eo , tamquam in Petra fundata esset Ecclesia, qui sensus cantatur in ore mullortim eae persibus B. Ambrosii:

hoc , ipsa petra Eec stae , cavente , cti amissiliait Ecce non reprobat'hanu interpretationem , quam ognoscit esse Ambrosii , et cantari in Ecclesia . Sed

Obyio. II. omnibus Apostolis pariter dictum est a

Christo : Quaecumque alli peritis suster terram, erunt

ligata et in caelis , Matth. XVIII. 18. Sicut misum e Pater , et ego mitto sos Ioan. . II. Unde Paulus ait, sideles superaedificatos esse super fundamentum APostoloriam ', et Cyprianus Lib. De Unit. Ecel. Hoc erant utique ceteri Apostoli, quod fuit et Petrus. Ium ipse Leom. cit. Ser. III. m ea verba: Iibi dabo clara , inquit: Trans it quidem etiam in alios Mostolos

Ius potestatis istius , et od omnes Ecclesiae principes Uecreti hujus constitiatio commeauit.' Ergo Petrus non habuit super Apostolos primatiam jurisdictionis. U. Vst. ant. Oinnibus Apostolis dictum est a Christo quaecumque alligaperitis et . Omnibus . ii uiuam sub Petro corum capite , sive, ut Scholae alunt,saea subordinatione ad Petrum omnium Caput, cori . Secus, neg. Hac distinctione explicatitur omnes textus in objectione recitati. Unde Cyprianus loc. cit.

Rab: Super illum unum aediscapiι Christus Ecclesiam

294쪽

276 Lib. II. Cnρ. VIII.

duam , et illi pascendus mandat o es suas. Et quamois ostolis omnibtis , Post resurrectioriem Suam , Parem Potestale n tribuat tamen tit unitatem manifestaret , linam cathedram constitιιit, et unitatis ejusdem originem cib iano inciPientem,stia auctoritate disρosuit. Hoc erant ratique celeri Ayostoli, quod fuit et Petrus, 'ari consor tio PraeSili honoris, et Potestatis, sed exoratiam ab iani- rate Proficiscitur Primatus Pe ro datur, ut Ecclesia una monstretur .... Ecclesia Domini ramos suos inunipersam terram coρia stiae ubertatis extendit : uniam tamen Cayut est, et origo una. Si in ilia loquitur Leo M. Inst. Salieni negari non Potest , Paulum iam uitio aequalem fuisse Petro . Nain 1. V ipse Paulus Galal. II. I. ait: Creditum est mihi Eoangelium prae utii, sicut Petro circumcisionis,et ibid. M. I i. ciam penisset Ceyhas

Antiochiam , in faciem ei restiti, quia reyrehensibilis erat. Et II. Cor. XI. 28. instantia mea quotidiana, sollicittido omnium Ecclesiariam. a.' Petrus de Marcia Exerciι. de singiuari Primatu Petri docet , Petrum simul, et Paulum suisse Romae Episcopos , tum quia B. Pontifices aliquando successores se Petri, et Pauli esse dicunt, tum quia in eorum Bullis plumbeis apparet imago Petri simul , et Pauli , ei quidem Pauli

imago ad dexteram Petri. Idem docuerat Arnaldus in Lib. de frequ. commvn.; ubi Petrum , et Paulum dicit , fuisse Ecclesiae capita , quae utimin cuput morale essiceretit. Ergo. N. Neg. ant. et ad ina. resP.,omnes Apostolos It buisse sollicitiadinem Omnium Ecclesiarum, mala in omnem terram missi sunt , sed instinctu Spiritus S. divisne provinciae; sicut Petro praecipue Judaei , Patito praecipue gentiles , obtigerunt. Noc tamen Don obstabat , quin et Paulus Judaeis, et Petrus gentili-hus pracdicaret. Verum licet Paulus, aliique Apostoli omnium Ecclesierum sollicitudinem Laherent ;omnes lamen Petro ut Capiti subjecti erant. Correptio autem , qua Paulus Petrum rcdarguit, non ex auctoritate , sed ex si aterna ctiari latc prosecta est , qualis adhiberi etiam potest, salvo tamen Obsequio , ac re veretilia , ab italeriore orga superiorem : Dee aliud

ostendit , nisi exemplum 5auctae libertatis in Paulo ,

295쪽

Trael. de Locis-Theol. et inagitae liumilitati fi lii Petro. Adposite Augustinus h bist. LXXXII. ni. XIX. Laritis, inquit. et scin clius emomyltim Petrus ρraebiau Posteris , quo non dedignarentur a posterioribus corrigi Imam Paulus, quo confiden er atiderent minores rurajoribus Pro defendenda peritate , saloa charitate, obsistere. Ad Mn. Seti tetitia Petri de Marca stare Don potest. cicres enini, quoties de Romano Episcopatu proprie loquutitur , uui lyctro illum adjudicant. Sed quia

Paulus comes ejus in fundanda noinai a Ecclesia fuit, ideo aliquando veletes utrumque Romae Episcopum sive Apostolum suisse scribunt , et Romani Pontifices successores se appellant etiam Pauli non in Romano Episcopatu ; scd ita munere Apostolico.

Imago autem Pauli ad dexterum Petri, si quid probat et , nimis probaret, scilicet Paulum fuisse Petro majorem. Itaque imago Pauli aliquando ad dexteram , aliquando ad laevam Petri ccrnitur , ud designandam aequalitatem Apostolatus. Fortasse aliquando collocata est ad dexteram , vel quia apud Veteres , qui amicitia a retiori juncti crant , si uistrum

locum tamquam honoratiorem dabant digniori , yeIquia, .ut advertit ipse P. de Marca , imago, quae

respectu videntis .est ad dexteram, respectu ipsius imagi uis ad sinistram est. Ad 3 in. Absurdum est, et monstruosum, imo Scripturis , et traditioni contrarium asserere duo Ecclesiae capita. Ceteium etiam in .sententia Petri de Marea , ' et Arnaldi , staret primatus R. Pontificis. Nam licet Petrias de Murca Paulum cum Petro Episcopum Ro- uianum 1aciat fatetur tamen , primatum suisse iuuii O Petro. Arnaidias vero licet duo capita coiistituat Physica, fatetur tamen , ea constituisse caput unum uorale cui R. Ρontifex Succedit.

objic. III. Incertum est . utrum Petrus Romae fuerit, ibique Episcopus sederit, et martyr obierit. Num I. V Quo tempore Petrus Romam venerit, Valde obsourum est , variant Icte ea iii re VelereS. 2. QPaulus scribens ad Romanos . licet multos fratres

salutandos jubeat, de Petro silet, ct in Epistola , quam Boma scribit ad 2'imotheuum II. Tim. Is . ait,

296쪽

2 8 Lib. II. Cay. VIII.

so ab omni ibus fuisse derelicti iii ; ac proinde non erMihi Petriis. Ita Vel nus, Illyricus , Salmasius aliique Protestantes, Iuos Hora mirum est , i tripi resimum, ct procacissimum s olscrιtim SrCulum esse.

q. Neg. ant. Si enim negemus, Pelium Romae II piscopurn , et martyretia obiisse , nutabit omnis his loriae Sacrae, ct pro satine fides ; . a ulla enim Osi liis loria, tuae Plurit iis , et gravioribus Dilretur testibus , suam his logia Episcopatus , et martyrii Petri Romae, tit ipsi satetitur Inoderatiores liaeretici. ad Im. res'. licet citronologia sit incerta , quod

accidit etiam saepe in profanis historiis , iiDii ideo' . tamen facti Veritas Nuint. . iam. Petrus voti ila Romae affixus cssc voluit , ut non per lini limas urbes excurreret . praedicans Evangelium. Cum ergo Paulus scripsit ad Timotheum, Petrus fortasse Bomae non erat, aut nihil linaui uni juvare potuit. Cum autem scripsit ad Romanos , Petrus certe Roma exulabat , propter edicium Claudii Imperatoris . qui circa sinem imperii sui Judaeos omnes Roma expulit, ut teaiatur Suetonius in Gaudio ca . 25. eι Lucas Acl. XVIII. 2. eo ipso enim tempore scripta est Epistola ad Romanos , cum sollicei Paulus jam

profecturus esset Jerosolymam, Rom. XV. 25. ubii comprehens is a Judaeis, perducius est ad tribiit inlcis, qui, dudaean Pracsuit circa finem imperii Gaia ira. Obio. IV . Cyprianus Epist. ad Quintiani videtur Oinnem primatum R. Pontifici abjudicare. Ait cititn:

Aeque quisquam nostrum Episcopum se Episcoporum constituit , aut brannico terrore ad obsequendi necessilia em Collegas stios adigit, cum habeat omnis

Episcopus Pro licenέιa libertatis , et potestatis suae arbitrium proρrium , tamquam judicari ab alio non

possἱέ. cum nec ipse possiι alium judicare. Ergo. Py. Neg. ant. LODge enim abest a mente Cyprian P, ut nullus Episcopus alteri subsit , ac judicari possit , cum in Epist. ad Stephanum roget S Ponti, fice iii , ut jubstat depotii Merciainsin Episcopum Arelatinsciit , et alium institui , et in Lib. de Uni . Ecclesiae iam magnifice loquatur de primatu Petri. Ad consGH. V. di1t. ant. Nemo se constituit Epi- Diqitigod by Corale

297쪽

Trael. de Locis Theol. Scopnm Episcoporuin ., noli potest ab alio iudicurielc. iii rcbus , ilia ac non sunt contra sidem , et bonos mores, conc. in iis, quae 'fidei, et bonis moribus adversantur , Neg. Pulabat itaque Cypritinu , disciplinam . quae vigebat in Africa ab aliquot annis, repetendi scilicet haptismum datum ab haereticis, non esse fidei contrariam , scd cousentaneam ac Proinde limiti quemque ripiscopum posse cana sequi. Ideo conqueritur Cryrianus, Steρhaniatu Papam eam ob causam minatum esse excommunicationem Episcopis Asricanis , si ab ea consuetudine non recederent. Qua in re decipi chatur Cryrianus : eam lamen excusat Saepe Augustinus, eo quod haec controversia ipsi tune Obscura esset , necdum ab universa Ecclesia definita ; et si quid contra Stephanum Papam in ipso

controversiae aestu peccavit, id martyrio eluerit.

Objic. V. Hieronymus EPist. ad Eongr. vii. Ubia cunuiue itierit Episcopus sipe Nomae, stoe Ggubii, siue Conflant ιno 'oli , sipe Rhegii , sipe Alexandriae, Vtisdem meriti est, et ejusdem Sacerdotii. Ergo. U. Disc. ant. Ejusdem est Sacerdotii , quoad potestatem ordinis, conc. quoad potestatem iurisdictionis liri malui aduexam , quam mersvrmus agnoscit, et mirifice extollit , praesertim iii laudata Epistola ad Domastim, neg. I; reliendit ergo Verona vatis superbiam diaconorum Ecclesiae lionianae . ilui ideo supra Episcopos ipsos extollebantur , quod proximi adsitirent B. I 'otilisci. Obbo. I R. l onti seis primatus oritur ex Caucinibus . et consuetuditie Ecclesias Lica. Ait enim c. oncὶ lilitii Λιcaeniani Cian. VI. Anticytia consuetudo seseretur Per AEgyptum , sebiam , et Pensat olim ilatit Alixandrinus Episcoρus horum omnium habetit poteblatem , qtita et Urhis Romue EPisco o Parilis , mos est. Et Concilium Clialcedonense Can XXVIII. Antiqtiae Romae throno , quod Urbs illa tmyeraret, Itire Patres Prioilegia tribuerunt. III go. By. Dist. ant. Oritur ex lege Ecclesiastica quoad jura Patriarchalia , cons. quoad ipsum primatum inlota Ecclesia , nex. Concilia Nicaenutii , et Clialce

298쪽

ato Lib. II. Cay. VIII.

donense comparam Ilomanum Pontificem cum Patriarcliis Oricinis , atque ideo de solis Patriaresialibus juribiis loquuntur. Igitur R. I)ontifex considi rari potest vel ut it piscopus urbis Romae , vel ut:Metropolitanus suae pro viliciae, vel ui Patriarcha lotius occidentis , aut saltem Provinciarum suburbi

Tiarum , ut explicat Rustinus Lib. I. I st. cap. 6. quae Praesecto Urbis Suberant, vel ut caput totius Ecclesiae. Ejus jura, tamquam Ecclesiae Capitis , sunt ex institutionc divina: jura autem Metropolitica, et Patriarchalia εx dispositione canonum , vel antiquae consuetudinis , quae dioecesim cujusque Episcopi terminavit. Ceterum canon XXVIII. Chalcedotiensis non fuit a Concilio editus , scd , absoluto Concilio , adjecius a Graecis ambitu natolu Episcopi Constantinopolita iii , absentibus legalis R. Pontificis, i pii et

canoni contradixit; quia aliorum Patriarcliaruni Ο-rielitis iura minuebat coti ira canones Nicaenos , nec Bomana sedes, nisi studio pacis, inultis post anuis eum canone in , apud Graecos consuetudine voboratum servari permisit.

Quaenam ergo, inquies. sunt jura R. Pontiscis Metropolitica , quaenam Patriarchalia , queuani denique ipsi, .ut Capiti Ecclasiue conveniunt ΤΗ . Ouiissis juribus Metropoliticis , et Patriarchalibus , de quibus in jure Culionico disputatur , iura

Primatus ea sunt , Sine ilitibus obtineri ne luit sinis, ob quem statutum est Ecclesiae Caput. Finis nutem ille est, ut Ecclesia una monstretur , teste Prians ira unitas serparetur , teste inlato' tu capite constitulo schismutis tollatur occasio , teste Hieronymo. Cum er

ge Ecclesiae unitas sila sit in unitate fidelict)regiminis , sequitur , ad Romanum Pontificem pertiuere , I. R delinire controversias fidei, ut secerunt Stephanus in causa baptismi haereticorum , Zosimus in Cau sa Pelagianorum , Leo M. in causa Eutychi aliorum lc. a.' Constitutiones edere ad servandam , vcΙ re parandam Ecclesiae disciplinam. 3. Episcopis per vim contra Can'ires oppressis , aut depositis , et ad cum appellautibus, opem ferre. 4 Q OEcunicisca Cori-

. cilia , is ualido opus fuerit, indicere, iisque praesidero, et

299쪽

eadem Posiqua in absoluta simi , adprobare , eousirmare, et iii nliquibus Cationibus aliquanqo pro bono Ecclesiae dispensare. ι , Objic. VII. Si Pontifex ii, universa Ecclesia pri- malum Laheret, ab omnibus posset ad eum appellari

in causis Ecclesiasticis. salsum consequem. Ergo etc. Prob. min. i. V Marciori ab Episcopo suo excom inunicatus 1lomam venit, ut Ecclesiasticae communioni restitueretur. Ei lamen responsum est, non Posse

B. Ecclesiam illi commiliatorium impertiri, injussu Epi scopi sui , ut scribit Epiphanius Haeres. XLII. a. Cyprianus EPist. III. ad Cornel. queritur , Prest,

teros , et Clcricos Africanos.ad B. sedem appellare. Imo statutum est in Concilio Nil cui iano 'II. tit qui ad Iransmarina judicia PMaverit astyellar dianν, antillo intra Africam communione susci latur. 3. - Λsricani Episcopi acriter restiterunt Zosimo P. qui causam Apiarii ad ,B. Sedem' appellatalis , retractari mandaverat per legatos suos , ut patet ex Aelis Coa-eilii Carthaginengis VI.; ca autem controversia etiam

post mortem Zostini sub Bonifacio , et Caelestino duravit. Unde de Marca jus appellationum nonnisi ex Coneilio Sardicensi oriri docet. Ergo. U. Dixi. m . Ab omnibus posset uppellari, si non obstarent Canones ab ipsis R. Potitificibus probati ,

conc. Secus , neς. Et distinc a codem modo minori, neς. conso Cum itaque primatus institutus sit in aedificationem , non in δestructionem , mutum est ab

Ecclesia , ipsis B. Pontificibus consentietatibus , tit. Dota nullis in causis appellationi non esset locus , ne Ecclesiasticae disciplinae vigor infringeretur. Constitilluni igitur est , I. in ut excommunicatus a suo Episcopo , uon Posset ab altero com ruinionem accipere, quod ab Apostoloriam aetate sancitum , et consuetudine firmatum , Nicaona deinde Synodus Gn. V. Ou- 'firmavit ; et lia intelligimus , cur Marcion Romae

Moil est receptus , t raeserti in Cum is Romam vene-xit , Π,ino Papa mortuo , ac proinde , Sede Vacant , Romani Presbyteri excommunicatum n suo Episcopo

300쪽

'23 a. Lib. II. Cap. VIII. recipere nec voluerint , nec poluerint sa) a.' ne Presbyteri , et minores Clerici in Africa possetit ad

transniarina iudicia, Ii. e. sede in Itonianam appellare, sed tantum ad Africpita concilia : alque hinc intelliginius , cur Cy rianus, ct Concilium tu hevit anu in appellationes istas vetuerint , ct Palpes Concilii Carthag. VI. rioli cito acci irie vertiit Zosinιο , Apiarii presbyteri causam per legatos suos retractanti , cum praescriim Zosimus citaret pro appellati ovibus Presbyterorum Canones Concilii Nicaeni , sui nec ha- , Lebantur in Codice Asricano . nec in Alexandrino , meo in Antiocheno Cationum Nicoctiorum i sed erμtit Conones Concilii Sardiceti sis in Codice Boniano

Cano uibus Nicaenis subnexi. Numquam tamen cautum

est, ne Episcopi ad R. Pontificem appellarent. Unde Episeoporum appellationes s rc luetitissimae fuerunt i ctiam ante Concilium Sardiccnse; quippe quae ortum habeant ex divino jure primatus , ut contra Petriam de Marca demonstrat Nat. Alexander Dissert. XXII. in Hist. Eccl. Saec. IV. Ceterum ipsi Canones, qui vetabant appellationes minorum Clericorum, probant R. Potiti sicis primu ium. Si enim B. Pontifex primatum in Ecclesia uoti

haberet , item O ad rum appellasset.

Inst. Cyprianus Etlist. LXVIII. laudat Isispalios , quod Basilidem, et Martialem Episcopos in conciliis

damnatos. , et a StePhano P. restitutos , recipere noluerant. Ergo.

U. Aeg. cons. Non enim ita scripsit Cyyrianus ,

quod negaret Stephani primatum, sed quia judicavit,

a) Aeeedit r. non esse irater eruditos exploratum , utrum Marcion revera appellaverit Romanam Ecclesia in , ut putat BeParminus , an vexo in stius commui ionem subdole irrepere lentaverit siue vera appellatioue , ut contendit Natalis Aloiander Dissera. II. in rast. Eccl. Saec. II. art. 3.α. - Alsirinare Tertullianum Lib. de Praescript . Cap. 3o. Marcionem ab Eleutherio commtinioni restituturn , itet iiii ad Vomitum rediisse , quod . non solidis ratio ui nis uegat Tia-

SEARCH

MENU NAVIGATION