Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 1. Complectens tractatus. De veritate religionis christianae. De locis theologicis. De locis theologicis. De Deo uno ... 1

발행: 1827년

분량: 598페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

movetur ad coguoscendurn objectum, et cmaedam Uecies , sive verbum, sive idea ab ipsa mente exPressa, atque formata , per quam Objectum sibi repraesentat, ita etiam in clara Dei cognitione syecies imPressa , et expressa sit. Et impres,'m quidem speciem communiter rejiciunt, ut inutilein; Deus enim menti beatorum praesciitissimus non indiget vicaria sui specie , ut mentem moveat ad sui cognitionem. Sed de expressa specie non con enit inter Thcologos. Nonnulli. cam Propugnant Propter illud Augustini Lib. IX. de Trin. cas'. I l. Quemadmodum Cuur ster sensus corporis pidemus cor 'ora , si eorum aliqua similitudo in animo nostro .... ita cum Deum noWimus, fit aliqum Dei similituito illa cognitis. Sed ali, verba Augustitit, intelligentes de visione Dei naturali , melius docent , nullam expressa in speciem tu visione hcata agnoscendam. Species enim illa expressa est ali tu id sinitum , et creatum ; nulla niticio sinita res Deum , ut in se est, repraesentare Potest. Unum enim est Verbum , quod vere, et ad vivunt divinae substantiae est ima

go, quod est Verbum divinum, a Patre ab aeterno productum , ut docent Patres sαὶ.

Objectum primarium beatae pisionis est essentia Dei, ejusque vitributa uim absoluta , tum '

Prob. I. a Pars. Visio Dei beata tendit ad vide dum Deum , sicut in se est. Atqui non potest eo modo videri , nisi videatur ipsa Dei essentia. Erg o. Q Si quem deleetant ejusmodi quacosiones , adusti Gonc

rum , aliosque Scholastima.

522쪽

Lib. III. Cap. IX. . 5o5

Prob. a. a para. Essentia Dei , ut in se est , Non distinguitur reipsa ab attributis tum absolutis , tu relativis. Ergo non potest videri , ut est iu se, quin simul attributa omnia tum absoluta, tum relativa i

Corollarium. Ergo recte Thom istac post ipsum S. Thomam Ia. uae. Q. II. art. 8. ad 3. d ,cetit cotiira Scotis ins ἡ 'ne cxpotcutia quidem Dei absoluta po,so lueeatos videre 'di Ruinalis essentiam sine attributis, aut unum attributii sinc alio , aut personam uuam Sine alia. .

Obyectum secundarium beatae Osionis sunt etihm cstea turae , quarum coguitio nil prefectionem, et beati tudinem Sanctorum pertinet, non tamen omnes Crea tume possibiles ; imb non omnes exi tmtes Prob. I. a pars. Beatitudo cri status, omnium bonorum aggregatione perscctug. Sed talis non es,ct , si aliqua deesset notitia ad persectionem, et beatitudincm . vel essentialem , vel accidentalem Dertinens. iErgo. Initio 'Ambrosius in orni. sineb, de Theodosio ait, Theodosium in caelis siliorum eius Arcadii, et 13onorii tutelam suscepturum. Gregorius Id. Lib. XII. morat. cap. docci , Saticios videre, et diligere fratres suos in terris periclitan s, ct de eorum salute esse sollicitos . et S. Thomas P. III. Q. X. art. a. Mui , inquit , intellectui beato deest , quin cogno-εcat in Verbo omnia, quae ad lys mi spectant. Ergo et Q. Quae autem ad Bea torum pei sectionem , ei beatitudinem spectant, sunt non solii in mysteria omnin , quae in terris crediderunt, ut advertit Augustinus fib. XX. de Cio. cai'. 2I. et rerum omnium existentitim Fotitia quoad species , verum etiam miliarum singu-

Iorium rerum, in quibus Dei gloria elucet, et Prae γ . Qipue quac ad ipsos pertinebant, dum iu terris age- Out, et preces, quae ad eos diriguimur; maxime

523쪽

enim decet eorum eaecellentiam , ut cogno4caut Petitiones ad eos factas pel poce , pel corde , ut in luit S. Thomas a a. aac. Q. LXXXIII. ari. . Praetcrea vident beati se se invicem , et suos in Patria agno-εcunt, sine qua cognitione nulla esset Sanctorum so-eietas. Illiac Tertullianus Lib. de Monogatu . caρ. Io. In meliorem statum, inquit, destinamur resurrectiari in spirituale consortium , vulturi tam nostileti 'sos , quam nostros. Et Cyprianus Lib. De Mortalitata :Magnus illic nos chinorum ratuuerus exFectat , Pa rentum , fratrum , fliorum ... ad horum cousPectum, et complexum Ventre , quanta et illis, et nobis incommune laetitia est ZProb. za. Para. Icati non comprehcndunt omnῖ- Potentiam Dei, ut supra ovi cudimus cai'. IX. II. Prop. 3. Atqui compreIaciadcretit, si omnia possibilia tu I eo viderent. Ergo. Prob. 3a. Pars. Licet beati videant creaturas omnes , prout aminenter sunt in Deo tanquam iti causa , imo videant scientium , et decreta Dci, prout sunt ituum eum essentia Dei , non Sequitur, eos videre crcaturas omncs, prout in seipsis sunt. Sic

Augeli ignoraut judicii diem, Matth. XXIV. 36. et solus Agnus in caelo potuit solvere librum , in quo

signata erant futurorum decreta, Apoc. V. 3. Cuius rei ea ratio est, quia licet dccxcta , et scientia Dei sint unu in cum Dci csscntia ; libero tamen a Deo dii iguntur ad hos , vel illos essectus , quos Deus Priasuo arbitrio Icatia revelat . aut abscoudit. Scholion. P . Thomistae nonnulli putant, non esse impossibile Beatos videre omnia possibilia, uota quidem' in Deo, tamquam in causa , hoc enim esset Deum compre heudere , sed ita seipsis per Dei revelationem. Cum enim omnes creaturae Possibiles fuit aliquid minus , qyam Deus est, et in seipsis finitae, qui illas hoc modo cognosceret, non simul ipsum Deum compre- 'henderet. Nos istac de rebus possibilibus colitio veratae Iton multum delectant.

524쪽

Beati oluent creaturas in Verbo , et in se*sis. Prob. Auctoritate P P. Augustinus Lib. IV. de Genes. M lit. eap. 24. duplicem distinguit iti Beatis cognitioium , matutinam , et Mespertinam , illam , qua creaturas clarius vident in Verbo, sive in ipsa Dei essentia : hane vern qua obscurius eas vident in seipsis. Quapropter , inquit, cum Sancιi Angeli, qui-8us post resurrectionem coaequabimur, semper pideane

faciem Dei , Verbo ejus unigenito flio, sicin Pa riaequalis est, perfruantur, procul dubio unipersam creaturam , in qua Usi sunt Principariter conditi, in ipso Perbo Dei prius noperunt, in quo sunt. Omnium etiam quae temporalιter facta sunt, aeternae rariones tamquam in eo, Per quod facta sunt Omnia. . . Ac deinde in ipsa creatura, quam Ac no erunt , t m quam infra despicientes , eamque referentes ad taudem illius , in cujus incommutabili peritate rationes, secundum quas facta est, princ*aliter Mident. Idem doeet Bernardus Lib. V. de Consider. cv. I. Uirn in antem beati umν actu, an vero successire videant omnia, quae in Verbo Vident, quaestio est, de qua disputat Augustinus Lib. XV. de Trin. ca'. 16. et Lib. XII. Confess.cay. I 3. Certe quae non vi- derunt ab initio, εed tractu temporis a Deo reveIaii- . tur , non simul vident. 'Seholion. Licet Beati , praeler Denm , alia etiam tam in

, tum in seipsis videant ; in sola tamen visione Dei eorum essentialis beatitudo est , juxta illud Augustini Lib. V. Confes. cap. 4. Beatus est qui tenopit. etsi alia nesciat: qui autem te , et alia no Mit , non est Proρterea beatior, sed Proρter te solum. Aliarum vero rerum cognitio ad accidentalem Mati-ro litiem pertinet.

525쪽

mrtim beata risio su aequalis in omnibus. . Ado. Licet visio beata sit ejusdem speciei in An gelis , et Beatis omnibus , quia idem est in omnibus principium , et objectum formale visionis quaeritu etan en , utruin sit in omnibus aequalis. Jopinianus Saec. IV. asseruit, nequalia esse merita, et praemia S iactorum , teste Hieronymo Lib. II. coni. Jooin .Quem errorem Saec. XVI. renovarutit Ρrotestantes.

Dogma , dei est , inaequalem esse visionem Beatorum.

Prob. I. Ioan. XIV. 2. In domo Patris mei mansio res multae fiant. Et I. Cor. XV. 4 . Alia elaritas solis , alia claritas lunae , tilia claritras stellarum. Stella enim dij et a stella in claritate , sic et re' surrectio mortuorum. Et M. Cor. IX. 6. Qui parce seminat , Parce et metet. Ergo etc. . Prob. H. ex PI'. i. ' Tertullianus in Scorpios. Quomodo multae Diausione8 GPud Patrem, si non Pro Darietate meriιoruml a Augustitius Lib. de Suncta Virginitate, iii illud Apostoli: stella dijere astella: Πbec sunt, inquit, merita disersa Sancιorum. 3. v Irenaeus Lib. IV. cap. 7 a. Si Plus dixerimus, AClariores erimus astud Deum. Et Fulgentius Lib. de Trin. Tantum aut 'lius alius alio in illa otia Deum Midehit, quavium amylius in hac otia eum dilexit. Consonat r tio Theologica . Sicut enim pro varietate Peccatorum Varia sunt supplicia , ut cx eo loco Perspicuum est, A 'oc. AVIII. I. quantum Hor caseuse , et in deliciis init, tantum date illi tormentum, et luctum ; ita ctiam pro varietate meritorum varia esse debent praemia. , Hinc merito Concilium Mediolanense , de quo me minil Ambrosius Epist. XLII. contrarium Vigilantii rorem damnavit, et Conc. Trid. Sess. VI. can. 33.

526쪽

Lib. m. cap. IX. 5on

Si unis dixerit , hominis iustifcati bona opera non

vere mereri gmentum gratiae, Mitam aeternam, at que etiam eloriae Gugmentum , anathema sit.

Obie. Matth. XX. unus detiarius datur omnibus, qui inaequaliter ira vinca laboraverant. Ergo par omnibus tribuetur gloria. U. Neg. cons. Unus quidem erit donorius, una merces omnibus , nempe idem Deus beata visionc possidendus , sed inaequali lcr pro inaequali tale meritorum. Una igitur erit merces objectioe , ut Scholaeujunt, non formaliter , et in eodem gradu, sicut in eadem mensa idem Omnibus opponitur surculum, quamvis inaequalitcr iude cibum capiunt convivae , ita ut omnes sal uretitur , nec qui minus sumit plus sumentibus invideat. Id etiam , ait Augustinus Lib. I. de Cio. cap. 3o. beata illa Cipitas magnum in se pidebit, quod nulli superiori tillus inferior in-νidebit , sicut nunc non inoident Archangelis Angeli celeri nollet enim esse unusquisque quod non iaccepit, sicut nec in corpore puli oculus esse qui est digituS. Ergo , inquies , parum refert, utrum quis majora, ct mitiora 'opera faciat; dummodo euim ad patriam illam perveniat, non minus erit Sorte Sila contentus qui minimum Iaboravit, quam qui maXime. N. Neg. sequel. Licet enim inferiores superioris gloriam Doli desiderent, quia alioquin non diligerent Dei iustitiam , tamen admirantur sapientiam, pt justi liniti Dei in distributione praemiorum , et qui despiceret majorem gloriam, ad quam a Deo de ii natus, ac vo- Caius est, nou diligeret Deum.

PROPOSITIO IL

Causa moralis hiores innequalitatis est inaeqυalilc smerito ritu , causa Mero physica esι inaequalitasi luminis ἔ loriae.

Proh. I a Pari. Causa moralis ost, quae causam essicientem movct ad operatidiani. Alipii tuaequalitas moritorum est ratio , cur Dcus inaequale praelii itim

Beatis distribuat ex ProP. I. Ergo.

527쪽

5 in Trae . de Deo Uno

Prob. 2a. Pars. Solum ploriae lumen, non vero naturale acumen ingenii inentem elevat ad videndum Deum, quam Visionem , Cum mens necessario rapiatur, ne per liberum quidem arbitrium aut augere potest , aut minuere. Ergo sola inaequalitas luminis gloriae inaequalem Visionem esticit. Merito igitur Α- eademia Parisiensis anno MCCXL. hanc propositionem damnavit: Cujus meliora fierint naturalia , necessc rio major erat gratia, et gloria. Quod et ulterius prohatur, is uia alioquin qui inaequali ingenio sunt, aequali inmine gloriae inaequaliter Deum viderent , ac proinde gloria non pro ratione meritorum, sed ingenii daretur, quod absurdum est.

De Perfectione Dei. Ado. I. NUne de altributis assimantibus , sive

positivis agendum est; et primo de persectione Dei. Persectio est qualitas Q aliqua, vel proprietas entis: persectum autem aliq dici potest vel absolute , quod scilicet in omni genere persectum est , vel se-ciandum quid, quod scilicet est in genere aliquot,ersectum. Si ergo de persectione secundiam quidoquamur, constat Omnia entia Persecta esse . quia unumquodque est in suo genere persectum , h. e. nihi1 ei deest de persectionibus ad ejus naturam necessariis. Si vero de persectione absoluta, haec solius Dei propria aest. II. Persectiones in scholis dividuntur in classes duas. Aliae enim dicuntur persectiones simpliciter simplices , aliae vero simρlices , et secundum quid. Priores sunt, quae nullam involvunt imperfectionem, nec cum aequali, aut maiori persectione pugnant , ut sunt sapientia, bonitas, vita; ideoque dieuntur ab Anselmo Monolog. cap. I . meliores ipsae,quam non

528쪽

ipsae. Posteriores vero sunt, quae aequali , vel maiori persectioni adversatatur , ut sunt , eXtensio , motus , ratiocinatio . et Ceterae creaturarum disserentiae speciscae , et individuae , quae omnes dicuntur non meliores insae , quam non sae. Sed hae rursus in duo genera a nonuullis dividuntur ; aliae enim ita eum aequali persectione pugnant , ut nillil imperfectum contineant ζ ut paternitas, fliatio . sρiratio 'aliae vero ita cum aequali persectione pugnant, ut aliquid admixtum habeant imperfecti, quai es sunt extensio , ratiocinatio etc. His positis quaeritur

utrum Deus sit absoluto persectus: P. virum omnes eaturarum persectiones in se habeat :/3-ς utrum Deus cum creaturis sit aliquid persectius, quam solus Deus. R

PROPOSITIO I.

Deus, quidem solus , est αbsolute Perfectus.

Prob. a. pars. Deus est ipsum esse , ut sit mra ostendimus, Cay. II. Proρ. hoc est iti eo est Die nitudo totius esse. Ergo est absolute , seu in omni genere Perfectus.ὶ2. - Deus est infinitus, ut suora licium cst. Atqui non esset hujusm6di, si non esset 'soIute , seit in omni genere perfectus. Er o. 3. Deus est tolus in actu,'nullatenus vero in 'otentia ut supra docuimus. Ergo est in omni generc DerkCtus, aIioquin esset in potentia quoad illud, quod ei deesset. Ergo etc. Hinc Augustinus, Tract. A V. ire Joan. Deus , inquit, nec crescit, nec minuitur : si enιm crescit , Perfectus non est; si minuitur, Deus non est. Et a Dionysio Lib. de dioiu. uom. case. 13. dicitur Deus muroυληs , hoc e t Per se absolutus ne

Prob. I a. pars. Solus Deus est Osum esse , est it - seq. et Lib. I. coni Gort. cap. 28. G38. '

529쪽

II. Om s creaturarum perfectiones pel simpliciter s- ntiees . oel simplices quidem , scd quae nullam 'imnerseelionis mixtionem habens , sum ιn. Denformaliter, reliquae in Deo sunt eminenser oecoirtualiter. Prob. I a. pars. Esse aliquid in aliquo format Drest esse iii eo secundum propriam sui naturam, sicut ratio, αὶ formaliter est in homino. Atqui persectiones simplieiter seniplices , et quia nihil imperfectum involvunt', ut sapientia, bouitas etc. iniit in Deo secundum propriam sui naturam , alloqvin Deusdon esset n omni genere perfectus. Ergo etc.. Hinc Deus dicitur formaliter justus , sapiens , diuus , etc. ticet alio modo quam creaturae, quia ab Ipsa DcI essentia non distinguuntur persecti es illae. . Prob dia. pars. Esse aliquid in aliquo emanenter, vel oirtualiter. esse in eo uoti in propria sui natura , sed uobiliori modo, . et tamquam essectus estiis a causa, sicut domus est in mente artificis mo do spiritali , et intelligibili , fructus cst In semine , vel in sole tamquam in eausa. Atqui perscinones ecundum quid noli sunt ira Dcoi Secundum, propriam sui naturam , sed modo nobiliori, et tamquam essectus' in causa. Non sunt quidem secundum propr3am sui Naturam', quia cum butu modi P rsecvones amper*ctionem aliquam naturaliter includant, vel cum maia

propriam naturam ; ponendae etiam essent persectiones illae , vel maiores persectiones exul dendae. Sunt vero tu Deo emrnenter , Vcl orriussi

quia illae persectiones babent aliquam Jah

530쪽

nom i,oni'. licet imperfecti ; oc proinde cum in Deo sit quid quid boni rationcm liabet ; nihil vero

imperfectum ; sequitur, persectiones illas esse in Duo secundum rationem boni , quam habent, et noti secundum id , quod habent imperfecti. Ergo sinit tu Deo nobiliori modo, sive ominenter. Sunt vero etiam in Deo virtualiter quia Deus est Prima causa , ex qua persectiones onmes ortum habent. Illuc Augustinus in Psal. XLIX. Quid enim. inquit, cum illo nou est y cum illo ager , cum illo species le rae cum illo species Caeli, cum illo omnia potati-tia , quia ipse omnia. Ergo etc.

Deut simul cum creaturis non est neque secundum intentionem , neque se Nudum extensionem , sipe neque interestoe, neque extensipe Perfectior, quam si seorsim considcretur. Prob. in .Pars. I. V Si Deus cum Creaturis esset infensioe persectior , non esset ipse Piis perscctissimum

quippe aliquid ci deesset, quo persectior siem posset. Nulla estJin creaturis persectio , quae non sit in Deo vel formoliter, vel emiuenter , hoc ostnobiliori modo , quam sit in creaturis,' ut ostendi 'mus in PrOP. I. Ergo. Probes a. pars. contra Durandum. I.' Aurustians

Truet. XI in .raan. Si fueris , in fuit , sine Deo , minor eris. Si fueris cum Deo , major Deus non eris. Non ex te ille major, sed tu Sine illo minor. Finitum additum insitiito, in quo eminenter, vel virtuali econtinetur , majorem extensionem non facit , sicut tempus additum aeternitati, alioquin illud non fuiso set vere infinitum. At persectiones creaturarum. si nitae sunt; Dei vero Persectioiles sunt in liuitae , et inae in istis eminenter , vel virtualiter continentur. Ergo 1 ιω. Persectiones creaturarum reipsa distinguuntur a persectionibus Divinis. At sui qumr reip ii distinguuntur , si simul addantur , maiorem numerum

SEARCH

MENU NAVIGATION